نقب زنی در نظام حقوقی ایران
«نقب زنی» پدیدهای است که طی آن مدیران و سهامداران عمده در شرکتهای سهامی عام به انتقال منافع، نقدینگی یا دارایی شرکت به بنگاههای تحت کنترل خود یا زیرمجموعه شرکت به منظور تأمین منافع شخصی خود اقدام میکنند یا با سوءاستفاده از قدرت خود در شرکت، برابری حقوق صاحبان سهام را بر هم میزنند و حقوق سهامداران اقلیت را تضییع میکنند
«نقب زنی» پدیدهای است که طی آن مدیران و سهامداران عمده در شرکتهای سهامی عام به انتقال منافع، نقدینگی یا دارایی شرکت به بنگاههای تحت کنترل خود یا زیرمجموعه شرکت به منظور تأمین منافع شخصی خود اقدام میکنند یا با سوءاستفاده از قدرت خود در شرکت، برابری حقوق صاحبان سهام را بر هم میزنند و حقوق سهامداران اقلیت را تضییع میکنند.
این گزارش، این پدیده را در حقوق ایران بررسی میکند و قوانینی از جمله لایحه قانونی اصلاح قانون تجارت مصوب 1347 قانون تجارت، قانون اجرای سیاستهای کلی اصل 44 قانون اساسی، قانون بازار اوراق بهادار، قانون مالیاتهای مستقیم را از این منظر تحلیل میکند.
در این بررسی روشن شده است که اصطلاح «نقب زنی» به نحو مستقیم مورد توجه قانونگذار نبوده اما موادی از قوانین به پیشگیری و کنترل این پدیده پرداخته است.
همچنین شناسایی مرجع صالح برای رسیدگی به اینگونه پروندهها و خلأهای قانونی موجود که راه سوءاستفاده را باز گذاشته، از دیگر نکات مطرح شده در این گزارش است.
لازم به یادآوری است که «نقب زنی» حقوق سهامداران اقلیت را تضییع میکند و از اینرو، توجه به خلأهای قانونی و حل آنها برای کنترل این پدیده، ضرورت دارد.
در اسلام، مجازات هدف نیست خرمشاهی مشکلات در ساختارها، کارایی شوراهای حل اختلاف را کم کرده است