از مصادیق ماده 317ق 0م
تاریخ رسیدگی : 26/3/1373
شماره دادنامه : 73/146/18
خلاصه جریان پرونده :
در تاریخ 9/7/1364 تجدیدنظرخوانده دادخواستی به طرفیت تجدید نظرخواه به خواسته استرداد اموال و اثاثیه خانگی مقوم به یک میلیون و هشتصد هزار ریال و معافیت ازهزینه دادرسی تسلیم دادگاه عمومی بندرانزلی نموده که به کلاسه 64/440 ثبت شده وبه شرح دادخواست خلاصه توضیح داده است که : (ماحصل حیات مشترک طبق مدارک موجود خوانده شوهر مطلقه ام می باشد و این جانبه چه ابتدا و چه در طول مدت زندگی کوتاه به حکم وظیفه و مسئولیت شرعی و قانونی مبادرت به تهیه اموال و اثاثیه ذیل مشتمل بر صورت جهیزیه که فتوکپی آن نیز پیوست است به منظور تامین رفاه و آسایش زندگی کرده بودم که بهای اجناس در زمان وقوع جریان امرحداقل به مبلغ مقوم شده بوده است که حالیه طبعا" چندین برابر ارزش قبلی می باشد متاسفانه هنگامی که خوانده نسبت به همسر و کانون خانواده اش نهایتا" موجب ایذاء و آزار و سلب آسایش فراهم نمودن مرتکب شده و این امرموجب جدائی و به طلاق کشیده شدن خوانده در استرداد اموال برای تعیین بهای جهیزیه طبق صورت پیوست دادخواست قرارارجاع امر به کارشناس صادر نموده است و سپس دادگاه به حقوقی یک تبدیل شده کارشناس انتخابی به شرح وارده به شماره 462/121/9/69 نسبت به نظریه اعتراض کرده و دادگاه در تاریخ 21/9/1365 در وقت فوق العاده (وقت نظارت پرونده ) تشکیل جلسه داده و قرار تکمیل استماع شهادت شهود در اطراف جزئیات موارد صادر نموده است و با تعیین وقت طرفین را با قید آوردن گواهان خوددعوت نموده و جلسه دادگاه درروز14/2/66 با حضور خوانده تشکیل شده و خواهان لایحه داده که به شماره 655/6 14/2/66ثبت شده وطی آن به علت بیماری تقاضای تجدید وقت نموده و پس از استماع توضیحات خوانده و اینکه اعلام کرده گواهان خود را آورده است دادگاه با قبول درخواست خواهان وقت را به روز1/6/66 تعیین کرده و در روز مقرر جلسه دادگاه با حضور طرفین تشکیل شده و پس از استماع شهادت شهود طرفین و نیز توضیحات آنان دادگاه ختم رسیدگی رااعلام و رای شماره 1496/1/6/66 را به شرح زیر صادر و به عنوان قائم مقام دادگاه حقوقی 2 امضاء نموده است : (در خصوص دادخواست تقدیمی خانم (ز) به طرفیت (ش ) به خواسته استرداد اموال و اثاثیه خانگی مقوم به مبلغ یک میلیون و هشتصدهزارریال خواهان باتقدیم فتوکپی های صورت لیست مورخه 30/3/64 که به امضاء گواهی افرادی رسیده است مدعی گردیده که اموال مشروحه در لیست مستند مزبور را به عنوان جهازیه در موقع عقد و عروسی به منزل خوانده که شوهر سابقم بوده برده ام و با ظهور و حدوث اختلاف در زندگی زناشوئی که منجر به جدائی از هم گردیده خوانده ازاسترداد اموال و اثاثیه مذکور خودداری و منکر دریافت آنها است و برای اثبات ادعای خویش تقاضای تحقیق از مسجلین مذکور را دادگاه قرار استماع گواهی آنان را صادر نموده و گواهان تعرفه شده از ناحیه خواهان در جلسه دادگاه به طور قطع و یقین که از نظر مفاد و فحوای متحد و متفق می باشند بر صحت ادعای وی شهادت داده اند واینکه اظهارات گواهان برای دادگاه ایجاد اطمینان می نماید و آثار و ارزش قضائی می توان بر مودای گواهی قائل شد و مودای گواهان صراحت بر این امر دارد که خواهان در موقع عقد ازدواج جهازیه موردخواسته رابه منزل خوانده (شوهرسابقش ) برده است هرچندگواهان معارض خوانده منکربردن جهازیه خواهان به منزل خوانده بوده اندو خوانده هم درکلیه مراحل دادرسی و با لایحه تقدیمی منکر آوردن جهازیه خواهان به منزل او بوده است ولی با استعداد از عرف و عادت محل و رسومات موجود و جاری در منطقه می توان نتیجه گرفت که خواهان اموال و اثاثیه ای به عنوان جهازیه به منزل شوهر سابقش برده است و این موضوع از محتویات پرونده و سایر قرائن وامارت موجود در پرونده محرز و مسلم است خاصه احد ازگواهان معارض خوانده به نام (طهمورث 000)که راننده وانت نیسان بوده قبول و تصدیق نموده که وسایلی را از انزلی که محل سکونت خواهان بوده به منزل خوانده (000) برده است و این گفتار گواهان معارض خوانده بدان معنی است که خواهان جهازیه به منزل شوهرش برده است و چون بردن اموال و جهازیه ازطرف خواهان به منزل خوانده برای دادگاه روشن و مسلم گردیده دادگاه در جهت تعیین قیمت اثاثیه مورد خواسته قرار ارجاع امر به کارشناس صادر که کارشناس منتخب دادگاه با ملاحظه لیست جهازیه و بررسی کامل و جامع بشرح نظریه مضبوط در پرونده اعلام و اظهار داشته که قیمت کل اجناس 1794500 ریال می باشد و چون نظر کارشناس با اوضاع و احوال مسلم و محقق قضیه منافاتی ندارد، دادگاه دعوی خواهان را صحیح و ثابت تشخیص و مستندا" به مواد301و303و317و310 از قانون مدنی حکم به استرداد جهازیه واموال از ناحیه خوانده به خواهان طبق لیست موجود در پرونده و در صورت عدم وجود عین اجناس خوانده را محکوم به پرداخت قیمت آنها وفق نظریه تقدیمی کارشناس درحق خواهان صادر می نماید رای صادره حضوری است.)
پس از ابلاغ رای آقای (ه) تقاضای تجدیدنظرخواهی نموده و شعبه دوم دادگاه حقوقی یک رشت به شرح رای شماره 1203/8/66اولا" موضوع را قابل رسیدگی تجدیدنظرخواهی ندانسته و قرار عدم استماع دعوی تجدیدنظرخواهی شکلی صادر نموده و از نظر تجدیدنظرخواهی ماهوی به فرض اینکه قابل تجدیدنظر باشد رسیدگی را درصلاحیت دیوان عالی کشور دانسته و با صدور قرار عدم صلاحیت خود به اعتبار صلاحیت دیوان عالی کشور پرونده را به دیوان عالی کشور ارسال داسته است و شعبه 18دیوان عالی کشور طی رای شماره 68/924/2818/10/1368 به شرح زیر رای صادره را نقض نموده است (نظر به اینکه معمولا" در موقع بردن جهیزیه از خانه عروس به خانه داماد ازآن صورت برداری و به امضای زوجین و عده ای از حاضرین می رسانند و گاهی نیزدیده می شود که بدون صورت برداری جهیزیه برده می شود ما درپرونده حاضر که خواهان تنها به استناد شهادت شهود و استشهادیه محلی مطالبه جهیزیه را نموده است خوانده در خصوص خرید طلاهای ادعائی فاکتور خرید ارائه کرده است و در مورد دو قلم از لوازم خانگی (یخچال و پنکه ) که خوانده مدعی خرید آنها می باشد و حسب گواهی شورای محلی به نام خوانده و پدرش حواله صادر شده است که مدتها معمولا" برای خرید این اجناس از طرف شورای اسلامی محلی و مساجد حواله صادر می شده است به علاوه طبق عرف موجود معمولا" طلا و زیورآلات از طرف خانواده داماد برای عروس خریداری می شود و در این مورد دادگاه رسیدگی به عمل نیاورده است هرچند ارزش گواهی گواهان به نظر دادگاه رسیدگی کننده می باشد ولی در پرونده مطروحه آقای طاهر000 شوهر خواهر خواهان اظهار داشته است بعد از عروسی خواهان وخوانده (که منظور بانو(ز) و آقای (ه) با خواهر او ازدواج کردم زمانی که ازدواج کردم در طبقه بالای پدر خانم من در یک اطاق وسایلی بود من از خانمم سئوال کردم اینها چه هستند گفتندجهیزیه (ز) وازگواه سئوال شده شما در چه سالی ازدواج کردید جواب داده است در حدود اواخر سال 1362اوائل سال 1364 بعد از ازدواج بنده جهیزیه به منزل ایشان برده شده و من خود شاهد این جریان بودم و گواهان دیگر نیز اظهار داشته اند که خودشان کمک کرده اند جهیزیه را برده اند ولی معلوم نشده در چه تاریخی اثاثیه را برده اند و عده ای نیز صرف صورت را تایید کرده اند لذا رسیدگی را ناقص می دانند و ضمن نقض دادنامه رسیدگی را به دادگاه حقوقی یک رشت ارجاع می نماید تا با توجه به مواد فوق الذکر واینکه با توجه به رسیدگیهای فعلی طلاها و یخچال و پنکه متعلق به خوانده و یا خواهان بوده و به دعوی رسیدگی و تصمیم مقتضی اتخاذ فرمائید) پس از نقض رسیدگی به شعبه سوم دادگاه حقوقی یک رشت ارجاع و به کلاسه 3/69/55 ثبت شده است و دادگا مرجوع الیه باتعیین وقت طرفین را برای رسیدگی دعوت نموده و آقای (ض ) با تسلیم لایحه ای که به شماره 1240/23/5/6 ثبت شده و یا ضمیمه کردن وکالتنامه شماره 53992خود را به سمت وکیل خوانده معرفی کرده و در دفاعیاتی به عمل آورده است و جلسه مورخ 11/4/69 به لحاظ عدم ابلاغ به خانم (م ) تجدید شد و در تاریخ 5/6/69 جلسه دادگاه با حضور خواهان تشکیل شده و پس از استماع اظهارات او دادگاه ملاحظه فاکتور خرید طلا و پنکه و یخچال مورد ادعای خواهان را ضروری دانسته و با تعیین وقت طرفین را برای ملاحظه فاکتورها با قید در اخطاریه خواهان برای آوردن فاکتور دعوت نموده و جلسه مورخ 14/8/69 دادگاه با حضور وکیل خوانده تشکیل شده و مشارالیه ضمن توضیحاتی فتوکپی صورت مجلس قرارداد ازدواج بین خواهان و خوانده (مورخ 26/11/58) را ارائه و اضافه کرده و برابر قرارمذکور خرید طلا و جواهر به عهده داماد بوده به همین جهت آنهاراخریداری کرده و فتوکپی (چهارفقره ) خرید طلاجات را تسلیم کرده واصول آنها نیز مورد ملاحظه دادگاه قرار گرفته به علاوه گواهی شورای اسلامی کوچه محله بندرانزلی را مبنی بر صدور حواله یک دستگاه یخچال هشت فوت آزمایش به نام آقای (س ) پدر خوانده و پنکه و یخچال و تلویزیون به نام آقای (ه) را ارائه نموده و اصول آنها نیز مورد ملاحظه دادگاه قرار گرفته است و اعلام نمود اسناد خرید لوازم اخیرالذکر را در جلسه آینده ارائه خواهد نمود سپس دادگاه به لحاظ اسناد در جلسه مورخ 5/6/69 ملاحظه اصول اسناد خریدادعائی خواهان را لازم دانسته و در اخطاریه خواهان قید نشده اسناد خود را ارائه کند جلسه را برای ملاحظه اسناد ادعائی خواهان به روز 26/10/69تجدیدکرده است و در تاریخ یاد شده جلسه دادگاه باحضور خواهان تشکیل شده وکیل خواهان لایحه ای داده که به شماره 25568/10/69 ثبت شده و خواهان سه فقره فتوکپی فاکتور خرید(پنکه به نام آقای (ع ) مورخ 16/4/59 و یخچال هشت فوت آزمایش به نام آقای (ق )مورخ 10/5/60 و گواهی آقای اسمعیل 000 مورخ 15/6/69 (مبنی بر اینکه آقای (ص ) مشتری دائمی او بوده تمام طلای خانواده و عروسی را از قبیل انگشتر النگو و گوشواره و گردن بند و زنجیر و دستنبد طلا را که مارک 5/7 به موجب فاکتور ایران طلای شهرستان خریداری نموده اند) ارائه کرده و اعلام نموده وسایل راپدرو برادرانم خریداری و به من داده اند و فاکتورهای ارائه شده آقای (ش ) به اینجانب ارتباطی ندارد ممکن است آنها را فروخته باشد و دادگاه با کسب عقیده آقای مشاور ختم رسیدگی را اعلام شماره 26451/10/69 را به شرح زیر صادر نموده است : (در خصوص دادخواست تقدیمی خانم (ز) به طرفیت آقای (ه) به خواسته استرداد جهیزیه با استفاده لیستهاصورت اثاثیه منضم دادخواست به این شرح که در تاریخ 9/7/64 خواهان دادخواست مزبور را به دادگاه حقوقی عمومی بندرانزلی تقدیم دادگاه مزبور پس از یک سلسله رسیدگی و تحقیقات از شهود قضیه به موجب دادنامه شماره 1496/6/66 به این استدلال که حسب شهادت شهود قضیه خواهان دعوی لوازم و اثاثیه موضوع جهیزیه را به منزل شوهرسابقش (خوانده دعوی ) برده و خوانده دعوی موضوع را به انکار بسنده نموده ودلیلی در باب رد جهیزیه به دادگاه ارائه ننموده است حکم بر محکومیت خوانده برد جهیزیه صادر و اعلام می نمایدآقای (ه) نسبت به حکم مزبور تجدیدنظرخواهی نموده و پرونده در شعبه دوم دادگاه حقوقی یک رشت مطرح می گردد و این دادگاه نیز به موجب رای شماره 1203/8/66 موضوع را در صلاحیت دیوان عالی کشور تشخیص و قرار عدم صلاحیت صادر می نماید شعبه هیجدهم دیوان عالی محترم کشور به موجب دادنامه شماره 68/974/2818/10/68 با این توجه که خوانده در خصوص خرید طلاجات از مغازه مربوط و در مورد دو قلم از لوازم خانگی (یخچال و پنکه ) گواهی شورای اسلامی محل را ارائه نموده و در این مورد بررسی به عمل نیامده و رسیدگی پرونده نیز به نحو ناقص صورت گرفته دادنامه شماره 1496/6/66دادگاه حقوقی یک بندرانزلی را نقض و نتیجه پرونده در این شعبه تحت رسیدگی قرار گرفته است آقای ... به وکالت از آقای (ه) در این مرحله وارد دعوی شد و ضمن مدافعات مفصل و مشروح درخواست رد دعوی را نموده است دادگاه مدارک ارائه شده توسط خوانده دعوی را به خواهان ارائه مشارالیه ضمن تقدیم سه فقره فاکتورهای 10/5/60و16/4/59 و 15/6/69و15/6/66 صحیح است )0 اعلام داشته که فاکتور اول به نام برادرش و موضوع آن یخچال است و فاکتوردومی بابت خرید پنکه توسط برادردیگری وفاکتور سوم در مورد طلاجات است که به نام پدرش (ص ) است که ازطرف برادران و پدر به او هدیه شده و همراه جهیزیه به خانه شوهر سابقش برده شده و از اموال شخصیه اوست و فاکتورهائی را که آقای (م ) ارائه داده ارتباطی به اموال او نداشته طلاجات و یخچال و پنکه که مفاد مغازه جواهر فروشی و شورای محل فروش آنها را به خوانده تصدیق کرده اند خارج از اموال موضوع مطالبه اش می باشد بنا علیهذا و نظر به اینکه محتویات پرونده امر علی الخصوص شهادت شهود تعرفه شده از ناحیه خواهان من حیث المجموع ظهور بر این معنی داردکه خواهان دعوی پس از ازدواج با خوانده اثاثیه مورد بحث رابه عنوان جهیزیه و لوازم شخصی به خانه خوانده برده است و مدعی علیه درباب اثبات تعلق بعضی از اقلام مشروحه در لیست به دادخواست مدارکی ارائه داده که فقط در مورد پنکه رومیزی ادعایش مورد پذیرش است و در مورد دو قلم دیگر یعنی طلاجات و یخچال صرف نظر از استدلالات دادگاه انزلی و اولا" یخچال موضوع فاکتور شورای اسلامی مربوط به (س )است و ارتباطی به خوانده ندارد ثانیا" علاوه بر گواهی فروشگاه اسمعیل 00 که اشاره بر خرید طلاجات عروسی توسط پدر خواهان دارد برابر عرف موسوم و جاری بین تمام اقشار جامعه مستنبد است که زوجه بدون طلاجات مشخص و اهدائی وارد خانه همسرش شود فلذا دادگاه با احراز صحت دعوی مطروحه و اینکه خوانده که مستوع محسوب است با وصف مطالبه مال از رد آن امتناع دارد بنا به حدیث نبوی صلی الله علیه و آله ( علی الیه ما اخذت حتی تودیه ) و به استناد ماده 619 قانون مدنی حکم بر محکومیت خوانده دعوی به رد اشیاء و اقلام مشروحه در لیست منضم به دادخواست که توسط کارشناس منتخب نیز اشیاء احصاءو ارزیابی شده به استثنای یک عدد پنکه رومیزی در حق خواهان صادرو اعلام می نماید و پس از ابلاغ رای آقای (ص ) به وکالت از آقای (ه) تقاضای تجدیدنظرخواهی نموده و پس از توضیحاتی نتیجه درخواست نقض رای را نموده است و دادگاه بشرح تصمیم مورخ 22/12/60 ضمن رد اعتراض دستور ارسال پرونده را به دیوان عالی کشور صادرکرده است و با ارسال نسخه دوم دادخواست و ضمائم جهت تجدیدنظرخوانده مشارالیها نیز به شرح لایحه وارده به شماره 234/243/1/1370 درخواست ابرام رای را نموده است و با ارسال پرونده به دیوان عالی کشور رسیدگی شعبه 18 ارجاع و به کلاسه بالا ثبت شده است دادخواست تجدیدنظرخواهی و لایحه جوابیه هنگام شور قرائت گردیده و شعبه مذکور بشرح رای شماره 71/5/2918/2/1371 چنین رای داده است : (اعتراض وکیل تجدیدنظرخواه نسبت به رای شماره 26451/10/1369 وارد به نظر می رسد زیرا اولا" به همان ترتیبی که دادگاه خرید پنکه را از طرف خوانده دعوی به دوی (تجدیدنظرخواه ) محرز دانسته است یخچال و طلاجات را نیز می توان متعلق به شوهر تلقی نمود زیرا اولا" خرید یخچال توسط پدر داماد به وسیله شورای اسلامی محل که در حد وظیفه اش جنبه رسمی در حد صدور حواله خرید اجناس درآن زمان داشته است به علاوه طبق عرف و رسومات مسلم معمولا" طلاجاتی مانند گردن بند و انگشتر و دست بند و گوشواره در موقع عقدازطرف داماد و خانواده او خریداری می شود نه از طرف خانواده عروس مضافا" به اینکه طبق قرارداد ازدواج تنظیمی بین طرفین مورخ 26/11/1358 خرید طلا و جواهر به عهده داماد بوده است بنا به مراتب دلائل موجود در پرونده حکایت از تعلق طلاجات و یخچال نیز به آقای (ه) دارد و رای صادره با دلائل موجود انطباق ندارد و مستندا" به بند ب ماده شش قانون تعیین مواردتجدیدنظراحکام دادگاههاو نحوه اجرای آنها رای تجدیدنظرخواسته نقض و رسیدگی مجدد به شعبه دیگردادگاه حقوقی یک رشت ارجاع می شود که با عنایت به مراتب بالا رسیدگی و مبادرت به انشاء حکم مقتضی نمانید) پس از اعاده پرونده رسیدگی به شعبه اول دادگاه حقوقی یک رشت ارجاع و به کلاسه 1/71/183 ثبت شده است و دادگاه مرجوع الیه ضمن تعیین وقت طرفین رابرای رسیدگی دعوت نموده است وکیل خوانده لایحه ای داده که به شماره 367/35/8/71 ثبت شده و بشرح آن پس از توضیحاتی تقاضای صدور حکم شایسته نموده است و جلسه دادگاه در تاریخ 6/8/71 در غیاب اصحاب دعوی تشکیل شده و با ملاحظه لایحه وکیل خوانده و کسب عقیده آقای مشاوره ختم رسیدگی را اعلام و رای تجدیدنظرخواسته را به شرح زیر صادر نموده است :(در خصوص دادخواست تقدیمی بانو(ز)به طرفیت آقای (ه)به خواسته استرداد اثاثیه به استناد لیستهای صورت اثاثیه منضم به دادخواست مقوم به مبلغ یک میلیون و هشتصد هزار ریال بشرح مفاد دادخواست تسلیمی اولا" در مورد دعوی خواهان به خواسته طلاجات از قبیل النگو و غیره نظر به اینکه اموال مزبور با توجه به طبیع آن از جمله اشیائی است که عرفا" در تصرف زوجه بوده و معمولا" مورداستفاده زوج قرار نمی گیرد و ماده 56 آئین نامه اجرای ثبت با توجه به همین اماره آن قسمت از اثاث البیت راکه عادتا" مورد استعمال زنانه دارد ملک او تلقی کرده است بنابراین در مورد طلاجات خواهان در صورتی می تواند از زوج خود استرداد آن را بخواهد که انتزاع ید خود و تصرف انحصاری زوج را در دادگاه ثابت کند و نظر به اینکه پرونده امر از این حیث متکی به دلائل کافی نیست و خارج شدن زوجه مطلقه از خانه زوج نیز به تنهائی و بدون هیچگونه دلیل حاکی از خلع ید زوج از تمام جهیزیه خود نیست لذا دراین قسمت دعوی خواهان محکوم به رد است ثانیا" در مورد دعوی خواهان به خواسته یک دستگاه یخچال و پنکه با توجه به محتویات پرونده کار و مودای رای شماره 71/56/2918/2/71 شعبه 18 دیوان عالی کشور نظر به اینکه خوانده در جلسات دادرسی ادعا نموده که اموال مزبور را خود با پدرش خریداری نموده اند گواهی شورای اسلامی محل و فاکتورهای خرید و یخچال هشت فوت آزمایش موید صحت این ادعا است و رای به رد آن صادر و اعلام می گردد:
ثالثا" در مورد سایر اموال مورد ادعای خواهان نظر به اینکه مودای گواهی گواهان بشرح اوراق بازجوئی مورخان 18/12/64و1/6/66 در مجموع من حیث المجموع ظهور بر این دارد که خواهان پس از وقوع ازدواج با خوانده اثایه مزبور را طبق استشهادیه مورخه 30/3/64 به عنوان جهیزیه و لوازم شخصی به خانه خوانده برده است وگواهان معارض خوانده اعلام داشته اند از جمله شهادت عدمی است که در خصوص مورد بی تاثیر است و نظر به اینکه با توجه به طول مدت زندگی مشترک زوجین و طبیعت اموال و رد بحث عرفا" مستبعداست که اینگونه اموال در اثر کثرت استعمال از بین رفته باشد بنابراین بقای اموال مزبوره در ید خوانده حداقل با اصل و ظاهر است بنابه مراتب اشعاری دادگاه حکم بر محکومیت خوانده به استرداد اعلام اموال مندرج در لیست مورخ 30/3/64 که به امضاء گواهان رسیده و توسط کارشناس نیز احصاء و ارزیابی شده به استثنای طلاجات و یک دستگاه یخچال و پنکه رومیزی در حق خواهان صادر و اعلام می دارد و اما در خصوص دعوی خواهان در مورد ده قلم اموال مندرج در لیست دیگری که خواهان خود تنظیم نموده و آن را شخصا" امضاء کرده (آنهم به تاریخ 30/3/64 می باشد) به کیفیت مطروحه به لحاظ عدم اثبات مالکیت انحطاری وی نسبت به اموال مذکوره مردود است پس ازابلاغ رای وکیل آقای (ه) با تسلیم دادخواست تجدیدنظرخواهی ضمن توضیحاتی نقض دادنامه تجدیدنظرخواسته و رد دادخواست بدوی را خواستار شده است و با ارسال نسخه دوم دادخواست جهت تجدیدنظرخوانده مشارالیها حسب گواهی دفتر دادگاه پاسخی نداده است با وصول پرونده به دیوان عالی کشور به کلاسه بالا ثبت و جهت رسیدگی به این شعبه ارجاع گردیده است دادخواست تجدیدنظرخواهی هنگام شور قرائت خواهد شد0
هیئت شعبه در تاریخ بالا تشکیل گردید پس از قرائت گزارش آقای احمد رضائی عضو ممیز و بررسی اوراق پرونده نسبت به دادنامه شماره 6383/8/1371 تجدیدنظرخواسته مشاوره نموده چنین رای می دهند:
بسمه تعالی
از ناحیه وکیل تجدیدنظرخواه در این مرحله از رسیدگی ایراد و اعتراض موثر و موجهی که با یکی از شقوق ماده 10 قانون تجدیدنظر آراء دادگاهها مصوب مرداد1372 منطبق بوده و نقض دادنامه تجدید نظر خواسته را ایجاب نماید به عمل نیامده است و ازطرفی دادنامه تجدیدنظرخواسته موجها" ومستدلا" اصدار یافته و از جهت رعایت اصول و قواعد دادرسی هم فاقد اشکال موثر است لهذا دادنامه مزبور مستندا" به ماده سه و بند یک ماده پنج قانون فوق الذکر ابرام می شود0
مرجع :
کتاب سقوط تعهدات - ضمان قهری - به اهتمام یداله بازگیر
انتشارات فردوسی - چاپ اول 1379 - چاپ دریا
نوع : آراء و نظریات
شماره انتشار : 146
تاریخ تصویب : 1373/03/26
تاریخ ابلاغ :
دستگاه اجرایی :
موضوع :
منبع : وب سایت قوانین دات آی آر (معاونت آموزش دادگستری استان تهران)
اعیانی های احداثی وسیله غاصب در ملک غیر بدون اجازه مالک حقی برای غاصب ایجاد نمی کند مطالبه حق الارضی
