قانون توافقنامه اصلاح برخی از مفاد موافقتنامه حمل و نقل هوایی بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت قطر
شماره90330/590 17/6/1386
جناب آقای دکتر محمود احمدی‌نژاد
ریاست محترم جمهوری اسلامی ایران
در اجراء اصل یکصد و بیست و سوم (123) قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران قانون توافقنامه اصلاح برخی از مفاد موافقتنامه حمل و نقل هوایی بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت قطر که به مجلس‌شورای‌اسلامی تقدیم گردیده‌بود، با تصویب در جلسه علنی روز چهارشنبه مورخ 31/5/1386 و تأیید شورای محترم نگهبان به‌پیوست ارسال میگردد.
رئیس مجلس شورای اسلامی ـ غلامعلی حدادعادل
شماره96975 24/6/1386
وزارت راه و ترابری
قانون توافقنامه اصلاح برخی از مفاد موافقتنامه حمل و نقل هوایی بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت قطر که در جلسه علنی روز چهارشنبه مورخ سی و یکم مرداد ماه یکهزار و سیصد و هشتاد و شش مجلس شورای اسلامی تصویب و در تاریخ 12/6/1386 به تأییـد شـورای نگـهبان رسیـده و طـی نامه شماره 90330/590 مورخ 17/6/1386 مجلس شورای اسلامی واصل گردیده است، به پیوست جهت اجراء ابلاغ میگردد.
رئیس جمهور ـ محمود احمدی‌نژاد
قانون توافقنامه اصلاح برخی از مفاد موافقتنامه حمل و نقل هوایی بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت قطر
ماده واحده ـ توافقنامه اصلاح برخی از مفاد موافقتنامه حمل و نقل هوایی بین دولت جمهوری‌اسلامی‌ایران و دولت قطر مشتمل بر یک مقدمه و سه ماده به شرح ضمیمه تصویب و اجازه مبادله اسناد آن داده می‌شود.
بسم‌الله الرحمن الرحیم
توافقنامه اصلاح برخی از مفاد موافقتنامه حمل و نقل هوایی بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت قطر
دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت قطر که از این پس « طرفهای متعاهد» نامیده می‌شوند، با ابراز تمایل به اصلاح موافقتنامه حمل و نقل هوایی که توسط آنها در تاریخ 19/8/1370 هجری شمسی برابر با 10 نوامبر 1991 میلادی به امضاء رسیده است، در موارد زیر به توافق رسیدند.
ماده1ـ متن زیر جایگزین بند (2) ماده (1) موافقتنامه مذکور گردد:
بند (2) ماده (1):
2ـ مقامات هواپیمایی: اصطلاح « مقامات هواپیمایی» در مورد جمهوری اسلامی ایران به « سازمان هواپیمایی کشوری» و هر شخص یا سازمانی که مجاز به انجام وظایف فعلی آن سازمان باشد، اطلاق میگردد و در مورد دولت قطر، به « رئیس هواپیمایی کشوری» و هر شخص یا سازمانی که مجاز به انجام وظایف فعلی آن رئیس یا وظایف مشابه باشد، اطلاق میگردد.
ماده 2ـ ماده جدید (2 مکرر) به شرح زیر اضافه گردد:
ماده (2 مکرر) ـ ایمنی هوانوردی
1ـ هر طرف متعاهد می‌تواند در هر زمان در رابطه با استانداردهای ایمنی در زمینه‌های مربوط به تأسیسات هوانوردی، خدمه پرواز، هواپیما و بهره‌برداری از هواپیما که طرف متعاهد دیگر به کار گرفته است، درخواست مشاوره نماید. چنین مشاوره‌ای ظرف مدت سی‌روز از تاریخ درخواست مزبور انجام خواهد شد.
2ـ در صورتی که پس از مشاوره مزبور یک طرف متعاهد ملاحظه کند استانداردهای ایمنی در زمینه‌های موضوع بند (1) که در آن زمان به موجب کنوانسیون وضع شده به طور مؤثر توسط طرف متعاهد دیگر به کار گرفته یا اجراء نمی‌شود، طرف متعاهد دیگر را از یافته‌های مزبور و اقداماتی که برای تطبیق با استانداردهای ایکائو ضروری به نظر می‌رسد آگاه خواهد کرد. طرف متعاهد دیگر اقدام اصلاحی مناسب را در فرصت زمانی توافق شده اتخاذ خواهد نمود.
3ـ همچنین به موجب ماده (16) کنوانسیون توافق می‌شود هر نوع هواپیمایی که توسط شرکت هواپیمایی تعیین‌شده یک طرف متعاهد یا از طرف آن در سرویس‌هایی از مبدأ سرزمین طرف متعاهد دیگر یا بالعکس مورد بهره‌برداری قرار گیرد، می‌تواند مادامی که در سرزمین طرف متعاهد دیگر است، مشمول بازرسی نمایندگان مجاز طرف متعاهد دیگر قرار گیرد. مشروط بر این که این امر منجر به تأخیر بدون دلیل در بهره‌برداری از هواپیما نگردد. علی‌رغم تعهدات مندرج در ماده (33) کنوانسیون، هدف این بازرسی، تأیید اعتبار اسناد هواپیمای مربوط، گواهینامه خدمه و تطبیق تجهیزات و وضعیت هواپیما با استانداردهای وضع شده در آن زمان به موجب کنوانسیون میباشد.
4ـ هر طرف متعاهد حق تعلیق یا تغییرفوری مجوز بهره‌برداری شرکت یا شرکتهای هواپیمایی تعیین‌شده طرف متعاهد دیگر را در صورتی که اقدام فوری برای حصول اطمینان از ایمنی بهره‌برداری شرکت هواپیمایی تعیین‌شده ضروری باشد برای خود محفوظ می‌دارد.
5 ـ هر اقدامی از سوی یک طرف متعاهد طبق بند (4) فوق با از بین رفتن زمینه اتخاذ آن اقدام متوقف خواهد شد.
6 ـ باتوجه به بند (2) فوق اگر مشخص شود که با پایان یافتن فرصت زمانی توافق شده، یک طرف متعاهد در حالت عدم مطابقت با استانداردهای ایکائو باقی مانده است، دبیر کل ایکائو باید از این موضوع و نیز تصمیم رضایت‌بخش بعدی نسبت به موقعیت مطلع گردد.
ماده3ـ این توافقنامه طبق الزامات قانون اساسی کشور هر طرف متعاهد به تصویب خواهد رسید و در روز تبادل یادداشتهای دیپلماتیک توسط طرفهای متعاهد لازم‌الاجراء خواهد شد.
با تأیید مفاد این توافقنامه، امضاءکنندگان زیر که از طرف دولتهای متبوع خود مجاز می‌باشند، این توافقنامه را امضاء نمودند.
این توافقنامه در تهران در تاریخ 12/2/1385 هجری شمسی برابر با 2/5/2006 میلادی در سه نسخه اصلی به زبانهای فارسی، عربی و انگلیسی که همه متون دارای اعتبار یکسان می‌باشند، تنظیم گردید. در صورت اختلاف در تفسیر متون، متن انگلیسی ملاک خواهد بود.
از طرف دولت جمهوری اسلامی ایران
از طرف دولت قطر
قانون فوق مشتمل بر ماده واحده منضم به متن موافقتنامه شامل مقدمه و سه ماده در جلسه علنی روز چهارشنبه مورخ سی و یکم مردادماه یکهزار و سیصد و هشتاد و شش مجلس شورای اسلامی تصویب و در تاریخ 12/6/1386 به تأیید شورای نگهبان رسید.
رئیس مجلس شورای اسلامی ـ غلامعلی حدادعادل
نوع : قانون
شماره انتشار : 18221
تاریخ تصویب : 1386/5/31
تاریخ ابلاغ :
دستگاه اجرایی : وزارت راه وترابری -
موضوع :
منبع : وب سایت قوانین دات آی آر (معاونت آموزش دادگستری استان تهران)
قانون موافقتنامه تشویق و حمایت متقابل از سرمایه‌گذاری بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری زیمبابوه قانون تصویب موافقتنامه چهارچوب بین دبیرخانه کنوانسیون بازل درباره کنترل حمل ونقل برون‌مرزی مواد زائد خطرناک ودفع‌آنها و دولت جمهوری اسلامی ایران درخصوص تأسیس مرکز منطقه‌ای کنوانسیون بازل برای آموزش و انتقال فناوری در تهران
