قانون الحاق دولت جمهوری اسلامی ایران به کنوانسیون وین راجع به نمایندگی دول در روابط خود با سازمانهای بین المللی جهانی
ماده واحده - کنوانسیون وین راجع به نمایندگی دول در روابط خود با سازمانهای بین المللی جهانی مورخ 14 مارس 1975 (23 اسفند 1353) مشتمل بر یک مقدمه و 92 ماده به شرح پیوست و اجازه تسلیم سند الحاق آن داده می شود.
کنوانسیون وین راجع به نمایندگی دول در روابط خود با سازمانهای بین المللی جهانی دولتهای طرف کنوانسیون حاضر با آگاهی از نقش مهم و روزافزون دیپلماسی چند جانبه در روابط بین دولتها و مسئولیتهای سازمان ملل متحد و آژانسهای تخصصی آن و سایر سازمانهای بین المللی جهانی در جامعه بین المللی و با توجه به اهداف و اصول منشور ملل متحد در مورد برابری کامل دولتها، حفظ صلح بین المللی و تامین و پیشبرد
روابط دوستانه و همکاری بین دول و با یادآوری امر تدوین و توسعه پیشبرد حقوق بین الملل حاکم بر روابط دو جانبه بین دول که طی کنوانسیون وین راجع به روابط دیپلماتیک مورخ 1961 و کنوانسیون وین راجع به روابط کنسولی مورخ 1963 و کنوانسیون مربوط به ماموریتهای ویژه مورخ 1969 حاصل گردید و با اعتقاد به این که کنوانسیون بین المللی راجع به نمایندگی دول در روابط خود با سازمانهای بین المللی جهانی در گسترش روابط دوستانه و همکاری میان دولتها، صرفنظر از نظامهای سیاسی ، اقتصادی و اجتماعی آنها موثر خواهد بود و با یادآوری مفاد 105 منشور ملل متحد و با وقوف بر این که مزایا و مصونیتهای مندرج در کنوانسیون حاضر برای بهره مندی افراد نمی باشد بلکه به منظور تامین اجرای موثر وظایف آنها در قبال سازمانها و کنفرانسها اعطا می گردد و با توجه به مفاد کنوانسیون راجع به مزایا و مصونیتهای سازمان ملل متحد مورخ 1946 و کنوانسیون مزایا و مصونیتهای راجع به آژانسهای تخصصی مورخ 1947 و سایر موافقتنامه های معتبر بین دول و سازمانهای
بین المللی و با اذعان به این که مقررات حقوق بین الملل عرفی همچنان نسبت به مسائل که در موارد کنوانسیون حاضر صراحتا پیش بینی نشده است حاکم خواهد بود، به شرح زیر موافقت نمودند.
بخش اول - مقدمه
ماده 1 - تعریف اصطلاحات :
از لحاظ کنوانسیون حاضر:
1 - اصطلاح تسازمان بین المللی ت به سازمانهای بین الدول اطلاق می شود.
2 - اصطلاح تسازمان بین المللی جهانی ت به سازمان ملل متحد، آژانسهای تخصصی آن ، آژانس بین المللی انرژی اتمی و سازمانهای مشابهی که عضویت و مسئولیتهای آنها در سطح جهانی قرار دارد، اطلاق می گردد.
3 - واژه تسازمان ت یعنی سازمان بین المللی مورد نظر.
4 - واژه تارگان ت به دو مورد زیر اطلاق می گردد.
الف ) هر ارگان اصلی یا فرعی از یک سازمان بین المللی - یا
ب) هر کمیسیون ، کمیته یا گروه فرعی از آن گونه ارگانها که دولتها در آنها عضویت دارند.
5 - کلمه تکنفرانس ت به کنفرانس دول اطلاق می شود که توسط یک سازمان بین المللی یا تحت نظر چنین سازمانی تشکیل گردد.
6 - واژه تماموریت ت بر حسب مورد به یک ماموریت دائم یا یک ماموریت دائم ناظر اطلاق می گردد.
7 - اصطلاح تماموریت دائم تبه ماموریتی اطلاق می شود که جنبه دائمی داشته باشد و از طرف یک دولت عضو یک سازمان بین المللی به نمایندگی آن دولت به سازمان مزبور اعزام شده باشد.
8 - اصطلاح تماموریت دائم ناظرت به ماموریتی اطلاق می شود که جنبه دائمی داشته باشد و توسط دولت غیر عضو یک سازمان بین المللی به نمایندگی آن دولت به سازمان مزبور اعزام شده باشد.
9 - اصطلاح تهیات نمایندگی ت بر حسب مورد به هیات نمایندگی در یک ارگان یا هیات نمایندگی در یک کنفرانس اطلاق می گردد.
10 - عبارت تهیات نمایندگی در یک ارگان ت به هر هیات نمایندگی اطلاق می شود که توسط و به نمایندگی از طرف یک دولت برای شرکت در مذاکرات ارگان اعزام شده باشد.
11 - عبارت تهیات نمایندگی در یک کنفرانس ت به هر هیات نمایندگی اطلاق می شود که توسط و به نمایندگی از طرف یک دولت برای شرکت در کنفرانس اعزام شده باشد.
12 - اصطلاح تهیات نمایندگی ناظرت بر حسب مورد به هر هیات نمایندگی ناظر در یک ارگان یا کنفرانس اطلاق می گردد.
13 - عبارت تهیات نمایندگی ناظر در یک ارگان ت به هر هیات نمایندگی اطلاق می شود که توسط و به نمایندگی از طرف یک دولت برای شرکت در مذاکرات ارگان به عنوان ناظر اعزام گردد.
14 - عبارت هیات تنمایندگی ناظر در یک کنفرانس ت به هر هیات نمایندگی اطلاق می شود که توسط و به نمایندگی از طرف یک دولت برای شرکت در مذاکرات کنفرانس به عنوان ناظر اعزام گردد.
15 - اصطلاح تدولت پذیرنده ت به دولتی اطلاق می شود که :
الف ) مقر سازمان یا دفتر سازمان در قلمرو آن قرار داشته باشد.
ب) اجلاسیه یک ارگان یا کنفرانس در قلمرو آن تشکیل گردد.
16 - تدولت فرستنده ت به دولتی اطلاق می شود که :
الف ) هیاتی به مقر سازمان یا دفتر آن اعزام دارد یا
ب) یک هیات نمایندگی را به یک ارگان یا کنفرانس اعزام دارد یا
ج) یک هیات نمایندگی ناظر را به یک ارگان یا کنفرانس اعزام نماید.
17 - ترئیس ماموریت ت بر حسب مورد به نماینده دائم یا ناظر دائم اطلاق می شود.
18 - تنماینده دائم ت یعنی شخصی که از طرف دولت فرستنده به عنوان رئیس ماموریت دائم انجام وظیفه می نماید.
19 - تناظر دائم ت به شخصی اطلاق می شود که از طرف دولت فرستنده متصدی ریاست یک هیات دائم ناظر باشد.
20 - تاعضای ماموریت ت به رئیس ماموریت و کارمندان او اطلاق می گردد.
21 - ترئیس هیات نمایندگی ت به نماینده ای گفته می شود که از طرف دولت فرستنده در این سمت انجام وظیفه نماید.
22 - منظور از تنماینده ت هر شخصی است که از طرف یک دولت برای شرکت در مذاکرات یک ارگان یا کنفرانس به نمایندگی از طرف آن دولت معرفی معرفی گردد.
23 - تاعضای هیات نمایندگی ت به نمایندگان و کارمندان هیات اطلاق می شود.
24 - ترئیس هیات نمایندگی ناظرت به نماینده ناظری اطلاق می شود که از طرف دولت فرستنده برای انجام وظیفه در این سمت مامور شده باشد.
25 - تنماینده ناظرت یعنی شخصی که از طرف یک دولت برای شرکت در مذاکرات یک ارگان یا کنفرانس به عنوان ناظر تعیین شده باشد.
26 - تاعضای هیات نمایندگی ناظرت به نمایندگان ناظر و کارمندان هیات اطلاق می گردد.
27 - اصطلاح تکارمندان ت اطلاق می شود به کارمندان دیپلماتیک ، اداری ، فنی و خدمه ماموریت ، هیات نمایندگی یا هیات نمایندگی ناظر.
28 - تکارمندان دیپلماتیک ت به آن دسته از کارمندان ماموریت ، هیات نمایندگی یا هیات نمایندگی ناظر اطلاق می شود که از سمت دیپلماتیک در ماموریت یا هیات نمایندگی یا هیات نمایندگی ناظر برخوردار باشند.
29 - تکارمندان اداری و فنی ت اطلاق می شود به کارمندانی که در کادر اداری و فنی یک ماموریت ، هیات نمایندگی یا هیات نمایندگی ناظر انجام وظیفه می کنند.
30 - تخدمه ت به کارکنانی اطلاق می شود که برای انجام امور خانگی یا خدمات مشابه در یک ماموریت هیات نمایندگی یا هیات نمایندگی ناظر استخدام شده باشند.
31 - تمستخدمین شخصی ت به افرادی اطلاق می شود که منحصرا برای خدمت شخصی اعضای ماموریت یا هیات نمایندگی استخدام شده باشند.
32 - اصطلاح تاماکن ماموریت ت یعنی ابنیه یا قسمتهایی از ابنیه و زمین متصل به آن که مالک آن هر که باشد، برای انجام امور ماموریت منجمله به عنوان محل محل اقامت رئیس ماموریت مورد استفاده قرار گیرد.
33 - تاماکن هیات نمایندگی ت یعنی ابنیه یا قسمتهایی از ابنیه که مالک آن هر که باشد، منحصرا به عنوان دفاتر هیات نمایندگی مورد استفاده قرار گیرد.
34 - تمقررات سازمان ت به ویژه اطلاق می شود به اساسنامه ، تصمیمات و قطعنامه های مربوطه و رویه ثابت سازمان .
2 - مفاد بند یک ماده حاضر در خصوص تعریف اصطلاحات مندرج در کنوانسیون حاضر به نحوه کاربرد این اصطلاحات در سایر اسناد بین المللی یا قوانین داخلی هر کشور یا معانی که ممکن است در این گونه اسناد و قوانین به آنها داده شده لطمه ای وارد نمی سازد.
ماده 2 - دامنه شمول کنوانسیون حاضر
1 - کنوانسیون حاضر شامل نمایندگی دولتها در روابط خود با هر سازمان بین المللی که دارای جنبه جهانی می باشد و نمایندگی دولتها در کنفرانسهایی که توسط یا تحت سرپرستی چنین سازمانی تشکیل می شود، خواهد بود مشروط بر آنکه این کنوانسیون مورد قبول دولت پذیرنده قرار گیرد و سازمان تشریفات مندرج در ماده 90 را تکمیل کرده باشد.
2 - عدم شمول کنوانسیون حاضر در مورد سایر سازمانهای بین المللی ، مانع از آن نخواهد بود که هر یک از مقررات مندرج در این کنوانسیون که به موجب حقوق بین الملل بدون توجه به کنوانسیون حاضر قابل اجراست ، نسبت به نمایندگی دولتها در روابطشان با سایر سازمانهای مشابه قابل اجرا باشد.
3 - عدم شمول کنوانسیون حاضر نسبت به کنفرانس های دیگر مانع از آن نخواهد بود که هر یک از مقررات مندرج در کنوانسیون حاضر که به موجب حقوق بین الملل بدون توجه به این کنوانسیون قابل اجراست نسبت به نمایندگی دولتها در کنفرانس های مشابه قابل اجرا باشد.
4 - هیچ یک از مقررات کنوانسیون حاضر مانع از انعقاد موافقتنامه هایی بین دولتها یا بین دولتها و سازمانهای بین المللی به منظور تعمیم تمام یا
قسمتی از مقررات این کنوانسیون نسبت به سازمانها یا کنفرانس های بین المللی دیگری غیر از آنچه در بند یک این ماده ذکر گردیده نخواهد گردید.
ماده 3 - رابطه بین کنوانسیون حاضر و مقررات مربوطه سازمانها یا کنفرانسهای بین المللی
مقررات کنوانسیون حاضر لطمه ای به مقررات مربوط سازمان یا هر گونه مقررات مربوطه آیین نامه داخلی کنفرانس وارد نمی سازد.
ماده 4 - رابطه کنوانسیون حاضر با سایر موافقتنامه های بین المللی
الف ) مفاد کنوانسیون حاضر هیچگونه لطمه ای به سایر موافقتنامه های لازم الاجرا بین دولتها یا بین دولتها و سازمانهای بین المللی که دارای جنبه جهانی می باشند، وارد نخواهد ساخت .
ب) مفاد کنوانسیون حاضر مانع از انعقاد سایر موافقتنامه های بین المللی راجع به نمایندگی دولتها در روابط خود با سازمانهای بین المللی که دارای
جنبه های جهانی می باشد یا نمایندگی آن دولتها در کنفرانس هایی که توسط آن گونه سازمانها تشکیل می گردد، نخواهد بود.
بخش دوم - ماموریتها در سازمانهای بین المللی
ماده 5 - تاسیس ماموریت .
1 - دولتهای عضو می توانند در صورتی که مقررات سازمان اجازه دهد، ماموریتهای دائمی را برای اجرای وظایف مذکور در ماده 6 در سازمان تاسیس نمایند.
2 - دول غیر عضو می توانند در صورتی که مقررات سازمان اجازه دهد، نسبت به تاسیس ماموریتهای دائم ناظر در سازمان برای اجرای وظایف مذکور در ماده 7 اقدام نمایند.
3 - سازمان امکان برقراری یک ماموریت را قبل از تاسیس آن به دولت پذیرنده اطلاع خواهد داد.
ماده 6 - وظایف ماموریت دائم .
وظایف ماموریت دائم از جمله شامل موارد زیر خواهد بود.
الف ) تامین انجام نمایندگی دولت فرستنده در سازمان
ب) حفظ ارتباط بین دولت فرستنده و سازمان
ج) مذاکره با سازمان و در سازمان
د) تعیین فعالیتهایی که باید در سازمان انجام شود و گزارش این فعالیتها به دولت فرستنده .
ه) تضمین شرکت دولت فرستنده در فعالیتهای سازمان
و) حفظ منافع دولت فرستنده در رابطه با سازمان
ز) پیشبرد تحقق اهداف و اصول سازمان از طریق همکاری با سازمان و در سازمان .
ماده 7 - وظایف ماموریت دائم ناظر شامل موارد زیر خواهد بود:
الف ) تامین انجام نمایندگی دولت فرستنده و حفظ منافع آن دولت در رابطه با سازمان و حفظ روابط با سازمان .
ب) تعیین فعالیتهایی که باید در سازمان انجام شود و گزارش این فعالیتها به دولت فرستنده .
ج) پیشبرد همکاری با سازمان و مذاکره با آن .
ماده 8 - انتصاب چندگانه .
1 - دولت فرستنده می تواند شخص واحدی را به عنوان رئیس ماموریت در دو یا چند سازمان بین المللی انتصاب نماید یا می تواند رئیس ماموریتی را به عنوان کارمند دیپلماتیک در یکی دیگر از نمایندگی های خود مامور نماید.
2 - دولت فرستنده می تواند یکی از کارمندان دیپلماتیک ماموریت خود را به عنوان رئیس ماموریت در سایر سازمانهای بین المللی منصوب یا یکی از کارمندان ماموریت را به عنوان کارمند ماموریت دیگری تعیین کند.
3 - دو یا چند دولت می توانند شخص واحدی را به عنوان رییس ماموریت در سازمان بین المللی واحدی منصوب نمایند.
ماده 9 -تعیین اعضای ماموریت دولت فرستنده می تواند با رعایت مقررات مواد 14 و 73، اعضای ماموریت خود را آزادانه تعیین نماید.
ماده 10 - اعتبارنامه رئیس ماموریت .
اعتبارنامه رئیس ماموریت توسط رئیس کشور، رئیس دولت ، وزیر امور خارجه یا در صورتی که مقررات سازمان اجازه دهد، توسط مقام ذیصلاح دیگری در کشور فرستنده صادر و برای سازمان ارسال خواهد گردید.
ماده 11 - انتصاب در ارگانهای سازمان .
1 - هر دولت عضو می تواند در اعتبارنامه صادره برای نماینده دائمی خود تصریح کند که وی مجاز است به عنوان نماینده آن دولت در یک یا چند ارگان سازمان عمل نماید.
2 - جز در مواردی که دولت عضو به نحو دیگری مقرر کرده باشد، نماینده دائم می تواند در ارگانهایی که نمایندگی در آنها مستلزم احراز شرایط خاصی نمی باشد، به عنوان نماینده دولت متبوع خود عمل نماید.
3 - هر دولت غیر عضو می تواند در اعتبارنامه صادره جهت ناظر دائم خود تصریح کند که در صورتی که مقررات سازمان یا ارگان مربوطه اجازه دهد، ناظر مذکور می تواند به عنوان نماینده ناظر در یک یا چند ارگان سازمان عمل نماید.
ماده 12 - اختیارنامه برای انعقاد عهدنامه با سازمان
1 - رئیس ماموریت به واسطه وظایف خود و بدون ارائه اختیارنامه از لحاظ پذیرفتن متن عهدنامه بین دولت خود و سازمان به عنوان نماینده دولت متبوع خود تلقی خواهد گردید.
2 - رئیس ماموریت بر اساس وظایف خود از لحاظ امضای عهدنامه بین دولت متبوع خود و سازمان یا امضای عهدنامه به شرط تصویب دولت متبوع خود، به عنوان نماینده دولت خود تلقی نخواهد گردید، مگر آنکه رویه سازمان یا مقتضیات و شرایط دیگر نشان دهد که مقصود طرفین عهدنامه صرفنظر کردن از اختیارنامه بوده است .
ماده 13 - ترکیب ماموریت
ماموریت ممکن است علاوه بر رئیس ، شامل کارمندان دیپلماتیک ، کارمندان اداری و فنی و خدمه نیز باشد.
ماده 14 - تعداد افراد ماموریت . تعداد افراد ماموریت ، با توجه به وظایف سازمان و نیازهای هر ماموریت خاص و شرایط و مقتضیات دولت پذیرنده از میزان معقول و عادی تجاوز نخواهد کرد.
ماده 15 - اطلاعیه ها.
1 - دولت فرستنده موارد زیر را به اطلاع سازمان خواهد رسانید:
الف ) انتصاب ، مقام ، عنوان و درجه تقدم و تاخر اعضا ماموریت و تاریخ ورود و عزیمت قطعی و یا خاتمه ماموریت آنها و هر گونه تغییرات دیگری که ممکن است در طول خدمت آنان رخ دهد و در وضع و موقعیت آنان موثر باشد.
ب) تاریخ ورود و عزیمت قطعی هر یک از افراد خانواده عضو ماموریت که اهل خانه او هستند و در صورت لزوم ، ورود فرد جدید به خانواده عضو یا خروج فردی از عضویت خانواده .
ج) تاریخ ورود و عزیمت قطعی افرادی که به عنوان مستخدمین شخصی توسط اعضا ماموریت استخدام شده اند و تاریخ خاتمه استخدام آنها.
د) آغاز و خاتمه استخدام افراد مقیم در کشور پذیرنده به عنوان کارمندان ماموریت یا مستخدمین شخصی اعضا ماموریت .
ه) موقعیت اماکن ماموریت و منازل خصوصی که به موجب مواد 23 و 29 مصون از تعرض می باشند و هر گونه اطلاع دیگری که ممکن است برای مشخص ساختن اماکن و منازل مذکور لازم باشد.
2 - در صورت امکان ، اعلام قبلی ورود و عزیمت قطعی نیز انجام خواهد گرفت .
3 - سازمان اطلاعیه های مذکور در بندهای 1 و 2 ماده حاضر را جهت دولت پذیرنده ارسال خواهد داشت .
4 - دولت فرستنده نیز می تواند اطلاعیه های مذکور در بندهای 1 و 2 ماده حاضر را جهت دولت پذیرنده ارسال دارد.
ماده 16 - کفیل ماموریت .
هر گاه پست ریاست ماموریت بدون تصدی باشد یا رئیس ماموریت قادر به انجام وظایف خود نباشد، دولت فرستنده می تواند شخصی را به عنوان کفیل ماموریت منصوب نماید. نام فرد مذکور به اطلاع سازمان و سپس توسط سازمان به اطلاع دولت پذیرنده خواهد رسید.
ماده 17 - تقدم و تاخر
1 - تقدم و تاخر نمایندگان دائمی به ترتیب حروف الفبا و از روی فهرست اسامی دول که در سازمان مورد استفاده است ، تعیین خواهد شد.
2 - تقدم و تاخر ناظران دائم به ترتیب حروف الفبا و از روی فهرست اسامی دول که در سازمان مورد استفاده است ، تعیین خواهد شد.
ماده 18 - محل ماموریت .
ماموریتها بایستی در حوالی محلی مستقر شوند که مقر سازمان در آنجاست .
مع الوصف چنانچه مقررات سازمان اجازه دهد، دولت فرستنده می تواند ماموریت یا یک دفتر ماموریت را با موافقت قبلی دولت پذیرنده در محلی غیر از حوالی مقر سازمان تاسیس نماید.
ماده 19 - استفاده از پرچم و آرم
1 - ماموریت حق خواهد داشت که از پرچم یا آرم دولت فرستنده بر روی اماکن خود استفاده نماید. رئیس ماموریت نیز چنین حقی را نسبت به محل اقامت و وسیله نقلیه خود خواهد داشت .
2 - استفاده از حق مذکور در این ماده بایستی با رعایت قوانین و مقررات و عرف دولت پذیرنده صورت گیرد.
ماده 20 - تسهیلات عمومی
1 - دولت پذیرنده کلیه تسهیلات لازم را برای اجرای وظایف ماموریت فراهم خواهد کرد.
2 - سازمان مساعدت خواهد کرد که ماموریت از تسهیلات مزبور برخوردار شود و تسهیلات دیگر را نیز در حدود صلاحیت خود برای ماموریت فراهم خواهد ساخت .
ماده 21 - تهیه مسکن .
1 - دولت پذیرنده و سازمان به دولت فرستنده مساعدت خواهند کرد تا اماکن لازم را با شرایط مناسب برای استفاده ماموریت در خاک کشور پذیرنده بیابد.
در مواقع لزوم ، دولت پذیرنده طبق قوانین خود تحصیل چنین اماکنی را تسهیل خواهد نمود.
2 - دولت پذیرنده و سازمان همچنین در موارد لزوم ، ماموریت را در یافتن مسکن مناسب با شرایط معقول برای کارمندان ماموریت مساعدت خواهند نمود.
ماده 22 - مساعدت سازمان در مورد مزایا و مصونیت ها.
1 - سازمان در موارد لزوم دولت فرستنده و ماموریت و کارمندان آنرا از لحاظ برخورداری از مزایا و مصونیت های مندرج در کنوانسیون حاضر مساعدت خواهد نمود.
2 - سازمان در موارد لزوم ، دولت پذیرنده را از لحاظ تامین اجرای وظایف و تعهدات دولت فرستنده و ماموریت و کارمندان آن بر حسب مزایا و مصونیت های اعطایی تحت کنوانسیون حاضر، مساعدت خواهد نمود.
ماده 23 - مصونیت اماکن .
1 - اماکن ماموریت مصونیت دارند و مامورین دولت پذیرنده جز با رضایت رئیس ماموریت حق ورود به این اماکن را نخواهند داشت .
2 -
الف ) دولت پذیرنده وظیفه خاص دارد که کلیه تدابیر لازم را به منظور این که اماکن ماموریت مورد تجاوز و خسارت قرار نگرفته و آرامش و شوون آن متزلزل نگردد، اتخاذ نماید.
ب) در صورتی که اماکن ماموریت مورد حمله قرار گیرد، دولت پذیرنده کلیه تدابیر لازم را برای تعقیب و مجازات افرادی که مرتکب حمله شده اند، به عمل خواهد آورد.
3 - اماکن ماموریت و اسباب و اثاث و سایر اموال موجود در آن و وسائل نقلیه ماموریت مصون از تفتیش و مصادره و توقیف یا اقدامات اجرایی خواهد بود.
ماده 24 - معافیت اماکن ماموریت از پرداخت مالیات اماکن ماموریت که در مالکیت یا اجاره دولت فرستنده یا نماینده آن قرار دارد.
1 - از پرداخت هر گونه مالیات و عوارض ملی و منطقه ای یا شهری معاف خواهد بود مگر آنکه دریافت این مالیاتها و عوارض در ازا انجام خدمات خاص باشد.
2 - در صورتی که طبق قوانین دولت پذیرنده پرداخت این مالیاتها و عوارض به عهده شخصی باشد که با دولت فرستنده یا نماینده آن طرف معامله است ، معافیت مالیاتی مذکور در این ماده منتفی خواهد بود.
ماده 25 - مصونیت بایگانی و اسناد ماموریت از تعرض . بایگانی و اسناد ماموریت در هر زمان و در هر مکان از تعرض مصون خواهد
بود.
ماده 26 - آزادی رفت و آمد دولت پذیرنده آزادی رفت و آمد و مسافرت تمام اعضا ماموریت و افراد خانواده آنان را در قلمرو خود، با رعایت قوانین و مقررات مربوط به مناطقی که ورود بدان از لحاظ امنیت ملی ممنوع بوده و یا تابع مقررات خاصی است ، تامین خواهد نمود.
ماده 27 - آزادی ارتباطات .
1 - دولت پذیرنده آزادی ارتباطات ماموریت را به منظورهای رسمی اجازه داده و حمایت خواهد نمود. ماموریت می تواند برای تماس با حکومت دولت فرستنده و نمایندگیهای سیاسی دائم و یا نمایندگیهای کنسولی و ماموریتهای دائم و ماموریتهای دائم ناظر و ماموریتهای ویژه و هیاتهای نمایندگی و هیاتهای نمایندگی ناظر آن در هر جا که واقع باشند، از کلیه وسایل ارتباطی مناسب منجمله پیک و پیامهای تکدت و رمز استفاده نماید. معهذا ماموریت نمی تواند جز با رضایت دولت پذیرنده ، دستگاه فرستنده رادیویی نصب نموده و مورد استفاده قرار دهد.
2 - مکاتبات رسمی ماموریت از تعرض مصون خواهد بود. اصطلاح مکاتبات رسمی به تمام مکاتبات مربوط به ماموریت و وظایف آن اطلاق می گردد.
3 - کیسه های حاوی پست ماموریت نباید باز شده یا توقیف گردد.
4 - بسته های جز کیسه باید دارای علامات خارجی مشهود و مشخص کننده کیفیت آن بوده و فقط حاوی اسناد یا اشیا مورد استفاده رسمی ماموریت باشد.
5 - پیک ماموریت که باید دارای مدرک رسمی حاکی از سمت وی و تعداد بسته های جز کیسه باشد، در اجرای وظایف خود از حمایت دولت پذیرنده برخوردار خواهد بود. شخص پیک از مصونیت برخوردار بوده و به هیچ عنوان توقیف یا بازداشت نخواهد داشت .
6 - دولت فرستنده یا ماموریت می تواند پیک های مخصوص برای ماموریت منصوب نماید که در این صورت مقررات بند 5 این ماده حاکم خواهد بود لیکن مصونیتهای مندرج در آن فقط تا زمانی که پیک مزبور کیسه خود را به مقصد می رساند، جاری است .
7 - کیسه را می توان به فرمانده یک کشتی یا هواپیماهای بازرگانی که باید در یک محل ورودی مجاز وارد گردد، سپرد. فرمانده مزبور که پیک ماموریت تلقی نخواهد شد باید دارای مدرک رسمی حاکی از تعداد بسته های جز کیسه باشد. ماموریت می تواند طبق قرار قبلی با مقامات ذیصلاح دولت پذیرنده یکی از اعضا خود را برای دریافت مستقیم و آزادانه کیسه که از فرمانده کشتی یا هواپیما اعزام دارد.
ماده 28 - مصونیت از تعرض .
روسای ماموریت و کارمندان دیپلماتیک ماموریت از تعرض مصون خواهند بود و به هیچ عنوان نمی توان آنها را توقیف یا بازداشت نمود. دولت پذیرنده با افراد مذکور رفتار محترمانه ای که در شان آنهاست ، خواهد داشت و کلیه اقدامات لازم را برای ممانعت از هر گونه تعرض به شخص و آزادی یا حیثیت آنها به عمل خواهد آورد و اشخاص معترض را تحت تعقیب قرار داده و مجازات خواهد نمود.
ماده 29 - مصونیت محل اقامت و اموال
1 - محل اقامت خصوصی رئیس ماموریت و کارمندان دیپلماتیک ماموریت مانند اماکن ماموریت مصون و مورد حمایت خواهد بود.
2 - اسناد و مکاتبات رئیس ماموریت و کارمندان دیپلماتیک ماموریت و همچنین با رعایت بند 2 ماده 30 اموال آنها مصون خواهد بود.
ماده 30 - مصونیت قضایی .
1 - رئیس ماموریت و کارمندان دیپلماتیک ماموریت از مصونیت تعقیب جزایی در کشور پذیرنده برخوردار خواهند بود و از مصونیت دعاوی مدنی و اداری نیز بهره مند خواهند بود مگر در موارد زیر:
الف ) دعاوی مربوط به اموال خصوصی غیر منقول که در خاک دولت پذیرنده واقع است مگر آنکه این افراد اموال را به نمایندگی دولت فرستنده و برای مقاصد ماموریت در تصرف داشته باشند.
ب) دعاوی راجع به ماترکی که در آن افراد مزبور به طور خصوصی و نه بنام دولت فرستنده ، وصی و امین ترکه و وارث یا موصی له واقع شده باشند.
ج) دعاوی راجع به فعالیتهای حرفه ای یا تجارتی از هر نوع که این افراد در خاک دولت پذیرنده و خارج از وظایف رسمی خود به آن اشتغال دارند.
2 - علیه رئیس ماموریت یا کارمندان دیپلماتیک ماموریت مبادرت به هیچ گونه عملیات اجرایی نخواهد شد جز در موارد مذکور در قسمتهای الف ، ب و ج بند 1
این ماده و به شرط آنکه این عملیات اجرایی به مصونیت شخص یا محل اقامت او لطمه ای وارد نیاورد.
3 - رئیس ماموریت و کارمندان دیپلماتیک ماموریت مجبور به ادای شهادت نیستند.
4 - مصونیت قضایی رئیس ماموریت و کارمندان دیپلماتیک ماموریت در دولت پذیرنده آنها را از تعقیب قضایی دولت فرستنده معاف نخواهد نمود.
ماده 31 - سلب مصونیت
1 - دولت فرستنده می تواند مصونیت قضایی رئیس ماموریت و کارمندان دیپلماتیک ماموریت و اشخاصی را که بر طبق ماده 36 از مصونیت برخوردار می باشند، سلب نماید.
2 - سلب مصونیت بایستی همواره با صراحت بیان شود.
3 - در صورت اقامه دعوی از طرف هر یک از افراد مذکور در بند 1 این ماده استناد به مصونیت قضایی در قبال دعاوی متقابل که مستقیما با دعوای اصلی ارتباط دارد پذیرفته نخواهد بود.
4 - سلب مصونیت قضایی نسبت به دعوای مدنی یا اداری متضمن سلب مصونیت نسبت به اجرای حکم نخواهد بود که برای اجرای آن اعلام سلب مصونیت جداگانه ضروری است .
5 - چنانچه دولت فرستنده مصونیت هیچ یک از افراد مذکور در بند 1 این ماده را نسبت به اقدامات مدنی سلب ننماید، بایستی برای حل و فصل عادلانه دعوی نهایت سعی خود را به عمل آورد.
ماده 32 - معافیت از مقررات بیمه های اجتماعی .
1 - رئیس ماموریت و کارمندان دیپلماتیک با رعایت مقررات بند 3 این ماده ، نسبت به خدماتی که برای دولت فرستند انجام می دهند از مقررات بیمه های اجتماعی که ممکن است در دولت پذیرنده لازم الاجرا باشد معاف خواهند بود.
2 - معافیت مذکور در بند 1 این ماده همچنین شامل افرادی که منحصرا در استخدام خصوصی رئیس ماموریت یا کارمندان دیپلماتیک ماموریت باشند خواهد بود، مشروط بر آنکه افراد مذکور:
الف ) تبعه یا مقیم دائم کشور پذیرنده نباشند - و
ب) مقررات بیمه های اجتماعی مجری در کشور فرستنده یا کشور ثالث در مورد آنان اعمال گردد.
3 - رئیس ماموریت و کارمندان دیپلماتیک ماموریت باید در مورد اشخاصی که در خدمت آنها هستند و مشمول معافیت مذکور در بند 2 این ماده نمی باشند، تکالیف ناشی از مقررات بیمه های اجتماعی کشور پذیرنده را که به کارفرمایان تحمیل می گردد، رعایت نمایند.
4 - معافیت مذکور در بندهای 1 و 2 این ماده مانع از قبول بالاختیار و استفاده از نظام بیمه های اجتماعی کشور پذیرنده تا حدودی که مورد قبول این کشور باشد، نخواهد بود.
5 - مقررات این ماه خللی به موافقتنامه های دو جانبه یا چند جانبه که در گذشته راجع به بیمه های اجتماعی منعقد گردیده وارد نیاورده و مانع از
انعقاد آن گونه موافقتنامه ها در آینده نخواهد بود.
ماده 33 - معافیت از عوارض و مالیاتها. رئیس ماموریت و کارمندان دیپلماتیک ماموریت از پرداخت کلیه عوارض و مالیات های شخصی یا مالی یا ملی یا منطقه ای یا شهری جز در موارد زیر معاف خواهند بود:
الف ) مالیاتهای غیر مستقیم از نوعی که معمولا جز قیمت کالا یا خدمت منظور می گردد.
ب) عوارض و مالیاتهای وضع شده بر اموال غیر منقول خصوصی واقع در قلمرو دولت پذیرنده ، جز در مواردی که فرد مذکور مال را به نمایندگی دولت فرستنده برای مقاصد ماموریت در تصرف داشته باشد.
ج) مالیات بر ارث که از طرف دولت پذیرنده دریافت می گردد، با رعایت مفاد بند 4 ماده 38
د) عوارض و مالیاتهای اخذ شده از درآمدهای شخصی حاصل در کشور پذیرنده و همچنین مالیات بر سرمایه های به کارافتاده در فعالیتهای تجارتی آن کشور.
ه) عوارضی که در برابر انجام خدمات خاص وصول می گردد.
و) هزینه های ثبت و دادرسی و رهن و تمبر در مورد اموال غیر منقول بار رعایت مقررات ماده 24.
ماده 34 - معافیت از خدمات شخصی .
دولت پذیرنده ، رئیس ماموریت و کارمندان دیپلماتیک ماموریت را از انجام خدمات شخصی و خدمات عمومی به هر شکل و صورت که باشد و همچنین از تعهدات نظامی از قبیل بیگاری و خدمات نظامی و اسکان افراد نظامی معاف خواهد داشت .
ماده 35 - معافیت از حقوق گمرکی و بازرسی .
1 - دولت پذیرنده طبق قوانین و مقرراتی که ممکن است وضع نماید ورود اشیا زیر را با معافیت از کلیه حقوق گمرکی و مالیاتها و سایر هزینه های فرعی جز مخارج انبارداری و باربری و هزینه های ناشی از خدمات مشابه اجازه خواهد داد.
الف ) اشیا مورد استفاده رسمی ماموریت .
ب) اشیا مورد استفاده شخصی رئیس ماموریت و کارمندان دیپلماتیک ماموریت منجمله اثاثیه ای که برای منزل خود لازم دارند.
2 - توشه شخصی رئیس ماموریت و کارمندان دیپلماتیک ماموریت از تفتیش معاف است مگر آنکه دلائل جدی دال بر وجود اشیایی در آن که مشمول معافیت های مندرج در بند 1 این ماده نمی گردد، در دست بوده و یا ورود و صدور آن اشیا به موجب قوانین یا مقررات قرنطینه دولت پذیرنده ممنوع باشد. در آن گونه موارد تفتیش فقط با حضور شخص برخوردار از این معافیت یا نماینده مجازش صورت خواهد گرفت .
ماده 36 - مزایا و مصونیت های سایر اشخاص .
1 - اعضا خانواده رئیس ماموریت و کارمندان دیپلماتیک ماموریت که اهل خانه آنها هستند به شرط آنکه تبعه یا مقیم دائمی کشور پذیرنده نباشند، از مزایا و مصونیت های مصرحه در مواد 28، 29، 30، 32، 33، 34 و بندهای 1 (ب ) و 2 ماده 35 برخوردار خواهند بود.
2 - کارمندان اداری و فنی ماموریت و اعضای خانواده آنها که اهل خانه آنها هستند به شرط آنکه تبعه کشور پذیرنده یا مقیم دائم آن کشور نباشند، از مزایا و مصونیت های مصرحه در مواد 28، 29، 30، 32، 33 و 34 برخوردار خواهند بود. لیکن مصونیت از صلاحیت مقامات دولت پذیرنده در امور مدنی و اداری موضوع بند یک ماده 30 شامل اعمالی که این افراد خارج از حدود وظایف خود انجام داده باشند، نخواهد گردید. افراد مذکور همچنین از مزایای مندرج در بند 1 (ب ) ماده 35 در مورد اشیایی که برای استقرار اولیه وارد می کنند، استفاده خواهند کرد.
3 - خدمه ماموریت به شرط آنکه تبعه یا مقیم دائم کشور پذیرنده نباشند، نسبت به اعمالی که در محدوده وظایف خود انجام می دهند، مصونیت داشته و از پرداخت عوارض و مالیات بابت حقوقی که در قبال انجام کار دریافت می دارند معاف می باشند و نیز از معافیت مصرحه در ماده 32 استفاده خواهند کرد.
4 - خدمتکاران شخصی اعضای ماموریت به شرط آنکه تبعه یا مقیم دائمی کشور پذیرنده نباشند، از پرداخت عوارض و مالیات بابت حقوقی که در قبال انجام وظیفه دریافت می دارند، معاف خواهند بود. استفاده آنان از مزایا و مصونیتهای دیگر فقط تا حدودی خواهد بود که مورد قبول دولت پذیرنده باشد.
معهذا دولت پذیرنده بایستی حق حاکمیت خود را نسبت به اشخاص مذکور طوری اعمال نماید که به نحو نامعقولی مانع اجرای وظایف ماموریت نگردد.
ماده 37 - اتباع دولت پذیرنده و کسانی که در سرزمین آن دولت اقامت دائم دارند.
1 - رئیس ماموریت یا هر یک از کارمندان دیپلماتیک ماموریت که تبعه کشور پذیرنده یا مقیم دائمی آن کشور باشند، فقط در مورد اعمال رسمی مربوط به وظایف خود از مصونیت قضایی و مصونیت از تعرض برخوردار خواهند بود مگر آنکه دولت پذیرنده ، مزایا و مصونیتهای بیشتری به آنها اعطا کرده باشد.
2 - سایر کارمندان ماموریت که تبعه کشور پذیرنده یا مقیم دائمی آن کشور می باشند فقط نسبت به اعمال رسمی مربوط به وظایف خود از مصونیت قضایی برخوردار خواهند بود. اعضای مذکور و مستخدمین شخصی که تبعه یا مقیم دائم کشور پذیرنده باشند فقط تا حدودی که مورد قبول دولت پذیرنده باشند از سایر مزایا و مصونیتها برخوردار خواهند گردید. معهذا دولت پذیرنده بایستی حق حاکمیت خود را در مورد این افراد طوری اعمال نماید که به نحو نامناسبی مانع اجرای وظایف ماموریت نگردد.
ماده 38 - مدت اعتبار مزایا و مصونیتها.
1 - افرادی که در استفاده از مزایا و مصونیتها ذیحق می باشند، به مجرد ورود به قلمرو دولت پذیرنده برای تصدی ماموریت خود، از این مزایا و
مصونیتها برخوردار خواهند شد و اگر قبلا در قلمرو آن دولت باشند، استفاده از این مزایا و مصونیتها از تاریخی است که انتصاب آنها توسط سازمان یا توسط دولت فرستنده به دولت پذیرنده اعلام گردد.
2 - هنگامی که ماموریت شخصی که از مزایا و مصونیتها بهره مند است خاتمه یابد، این مزایا و مصونیتها معمولا بهنگام ترک خاک دولت پذیرنده یا در انقضای مهلت مناسبی که برای انجام این منظور به وی اعطا می شود، قطع می گردد. مع الوصف مصونیت نسبت به اعمالی که شخص مذکور در اجرای وظایف خود در به عنوان عضو ماموریت انجام داده است . همچنان باقی خواهد ماند.
3 -در صورت فوت یکی از اعضای ماموریت ، اعضای خانواده او تا انقضای مهلت مناسبی که برای ترک خاک دولت پذیرنده به آنها اعطا می شود، کمافی السابق از مزایا و و مصونیت های خود برخوردار خواهند بود.
4 - در صورت فوت یک عضو ماموریت که تبعه یا مقیم دائمی کشور پذیرنده نمی باشد یا در صورت فوت یکی از افراد خانواده وی که اهل خانه او است ، دولت پذیرنده خروج اموال منقول متوفی را اجازه خواهد داد به استثنای اموالی که در کشور پذیرنده تحصیل شده و در موقع فوت ممنوع الصدور باشد. از اموال منقول متوفی که صرفا به دلیل حضور متوفی به عنوان عضو ماموریت یا فرد خانواده او در کشور پذیرنده قرار دارد، مالیات بر ارث اخذ نخواهد شد.
ماده 39 - فعالیت های حرفه ای و تجاری .
1 - رئیس ماموریت و کارمندان دیپلماتیک ماموریت در دولت پذیرنده فعالیت حرفه ای یا تجاری به قصد انتفاع شخصی نخواهند داشت .
2 - کارمندان اداری و فنی ماموریت و افراد خانواده آنان که اهل خانه آنها هستند در مورد فعالیت های حرفه ای یا تجاری خود که به قصد انتفاع شخصی انجام می دهند، از هیچ گونه مزیت و مصونیتی بجز آنکه ممکن است توسط دولت پذیرنده اعطا گردد، برخوردار نخواهند بود.
ماده 40 - خاتمه ماموریت .
وظایف رئیس ماموریت یا کارمندان دیپلماتیک ماموریت ، از جمله در موارد زیر خاتمه می یابد:
الف ) اعلام خاتمه ماموریت توسط دولت فرستنده به سازمان .
ب) فراخواندن قطعی یا موقتی ماموریت .
ماده 41 - حفاظت از اماکن ، اموال و بایگانی .
1 - هنگامی که ماموریت به طور موقتی یا قطعی فراخوانده می شود، دولت پذیرنده بایستی اماکن ، اموال و بایگانی ماموریت را مورد حفاظت قرار دهد.
دولت فرستنده کلیه اقدامات مقتضی را به عمل خواهد آورد تا وظیفه خاص دولت پذیرنده در این مورد، در اسرع وقت پایان یابد. دولت فرستنده می تواند حفاظت اماکن ، اموال و بایگانی ماموریت را در صورت موافقت به سازمان یا دولت ثالثی که مورد قبول دولت پذیرنده باشد، محول نماید.
2 - دولت پذیرنده در صورت تقاضای دولت فرستنده ، تسهیلات لازم را برای انتقال اموال و بایگانی ماموریت از قلمرو آن دولت فراهم خواهد ساخت .
بخش سوم - هیاتهای نمایندگی اعزامی به ارگانها و کنفرانسها
ماده 42 - اعزام هیاتهای نمایندگی .
1 - هر دولت می تواند طبق مقررات سازمان یک هیات نمایندگی را به یک ارگان یا کنفرانس اعزام دارد.
2 - دو یا چند دولت می توانند طبق مقررات سازمان ، مشترکا هیات نمایندگی واحدی را به یک ارگان یا کنفرانس اعزام نمایند.
ماده 43 - انتصاب اعضای هیاتهای نمایندگی .
دولت فرستنده می تواند با رعایت مقررات مندرج در مواد 46 و 47 آزادانه اعضای هیات نمایندگی خود را تعیین نماید.
ماده 44 - اعتبارنامه هیاتهای نمایندگی اعتبارنامه رئیس هیات نمایندگی و سایر اعضای آن توسط رئیس دولت یا رئیس حکومت یا وزیر امور خارجه یا اگر مقررات سازمان یا آیین نامه داخلی کنفرانس اجازه دهد توسط یک مقام ذیصلاحیت دیگر دولت فرستنده صادر خواهد
شد. اعتبارنامه های مذکور بر حسب مورد جهت سازمان یا کنفرانس ارسال خواهد گردید.
ماده 45 - ترکیب هیات نمایندگی .
هیات نمایندگی علاوه بر رئیس هیات می تواند شامل نمایندگان دیگر و کارمندان دیپلماتیک و کارمندان اداری و فنی و نیز خدمه باشد.
ماده 46 - تعداد اعضای هیات نمایندگی .
اعضای هیات نمایندگی حسب مورد با توجه به وظایف ارگان یا هدف کنفرانس و نیز با در نظر گرفتن نیازهای یک هیات نمایندگی خاص و همچنین شرایط و مقتضیات دولت پذیرنده از تعداد معقول و متعارفی تجاوز نخواهد کرد.
ماده 47 - اطلاعیه ها.
1 - دولت فرستنده موارد زیر را بر حسب مورد به اطلاع سازمان یا کنفرانس خواهد رسانید.
الف ) ترکیب هیات نمایندگی با تعیین سمت و عنوان و درجه تقدم و تاخر اعضای هیات و هر گونه تغییرات بعدی .
ب) ورود و عزیمت قطعی هیات نمایندگی و خاتمه وظایف آنها نزد هیات نمایندگی .
ج) ورود و عزیمت قطعی هر یک از افرادی که اعضای هیات نمایندگی را همراهی می کنند.
د) آغاز و خاتمه استخدام افرادی که در کشور پذیرنده به عنوان کارمندان هیات یا خدمه اقامت دارند.
ه) محل و موقعیت اماکن هیات نمایندگی و مسکن خصوصی اعضای هیات که به موجب ماده 59 از تعرض مصون می باشند و همچنین هر گونه اطلاع دیگری که ممکن است برای شناسایی این اماکن و مساکن لازم باشد.
2 - هر بار که ممکن باشد ورود و عزیمت قطعی اشخاص نیز باید قبلا اعلام گردد.
3 - بر حسب مورد سازمان یا کنفرانس ، اطلاعیه های مذکور در بندهای 1 و 2 این ماده را جهت دولت پذیرنده ارسال خواهد داشت .
4 - دولت فرستنده نیز می تواند اطلاعیه های مذکور در بندهای 1 و 2 این ماده را جهت دولت پذیرنده ارسال دارد.
ماده 48 - کفیل هیات نمایندگی .
1 - چنانچه رئیس هیات نمایندگی غایب باشد یا نتواند وظایف خود را انجام دهد، رئیس هیات نمایندگی یا اگر وی معذور باشد فرد ذیصلاحیتی از طرف دولت فرستنده یکی از اعضای هیات نمایندگی را به عنوان کفیل هیات نمایندگی تعیین خواهد کرد. نام کفیل مذکور بر حسب مورد به اطلاع سازمان یا کنفرانس خواهد رسید.
2 - چنانچه در بین اعضای هیات نمایندگی شخصی که به عنوان کفیل انتخاب شود، وجود نداشته باشد، ممکن است شخص دیگری را بدین منظور تعیین نمود. در آن گونه موارد بایستی طبق ماده 44 اعتبارنامه مربوطه صادر و ارسال گردد.
ماده 49 - تقدم و تاخر
تقدم و تاخر هیاتهای نمایندگی به ترتیب حروف الفبا و از روی فهرست اسامی دول که در سازمان مورد استفاده قرار می گیرد، تعیین خواهد شد.
ماده 50 - وضعیت رئیس دولت و اشخاص عالیرتبه .
1 - رئیس دولت یا هر عضو هیات حاکمه که تحت قانون اساسی دولت مربوطه وظایف او را انجام می دهد، هنگامی که ریاست هیات نمایندگی را عهده دار است در کشور پذیرنده یا در یک کشور ثالث علاوه بر مزایایی که تحت کنوانسیون حاضر به وی اعطا می شود، از تسهیلات مزایا و مصونیت هایی که تحت حقوق بین الملل به روسای دول اعطا می گردد، برخوردار خواهد بود.
2 - در صورتی که رئیس حکومت ، وزیر امور خارجه یا یک شخصیت عالیرتبه دیگر رئیس هیات نمایندگی یا عضو آن باشد، دولت پذیرنده یا یک دولت ثالث علاوه بر مزایای اعطایی تحت کنوانسیون حاضر، از تسهیلات و مزایا و مصونیت هایی که تحت حقوق بین الملل به آن گونه اشخاص اعطا می گردد، برخوردار خواهند بود.
ماده 51 - تسهیلات عمومی .
1 - دولت پذیرنده کلیه تسهیلات لازم را برای هیات نمایندگی به منظور اجرای وظایف آن فراهم خواهد ساخت .
2 - بر حسب مورد، سازمان یا کنفرانس هیات نمایندگی را در به دست آوردن تسهیلات مذکور یاری خواهند نمود و نیز تسهیلاتی را در حدود صلاحیت خود به هیات نمایندگی اعطا خواهد نمود.
ماده 52 - اماکن و محل اقامت . دولت پذیرنده و عنداللزوم سازمان یا کنفرانس ، در صورت درخواست دولت فرستنده ، آن دولت را در تحصیل اماکن لازم با شرایط معقول برای هیات نمایندگی و محل اقامت مناسب برای اعضای آن یاری خواهد نمود.
ماده 53 - مساعدت در مورد مزایا و مصونیتها.
1 - سازمان یا بر حسب مورد سازمان و کنفرانس عنداللزوم دولت فرستنده و هیات نمایندگی و اعضای هیات نمایندگی آن دولت را در تامین برخورداری از مزایا و مصونیتهای پیش بینی شده در کنوانسیون حاضر مساعدت خواهند نمود.
2 - سازمان یا بر حسب مورد سازمان و کنفرانس عنداللزوم دولت پذیرنده را در تامین انجام تعهدات دولت فرستنده و هیات نمایندگی و اعضای هیات نمایندگی آن دولت در قبال مزایا و مصونیتهای پیش بینی شده در کنوانسیون حاضر مساعدت خواهند نمود.
ماده 54 - معافیت اماکن از مالیات .
1 - دولت فرستنده یا هر یک از اعضای هیات نمایندگی آن که از طرف هیات عمل می کند، از پرداخت کلیه عوارض و مالیاتهای ملی و منطقه ای یا شهری مربوط به اماکن هیات نمایندگی بجز عوارضی که در ازا انجام خدمات خاص اخذ می گردد، معاف خواهد بود.
2 - در صورتی که طبق قوانین دولت پذیرنده پرداخت این عوارض و مالیاتها به عهده شخصی باشد که با دولت فرستنده یا با یکی از اعضای هیات نمایندگی آن دولت طرف معامله است ، معافیت مالیاتی موضوع این ماده منتفی خواهد بود.
ماده 55 - مصونیت بایگانی .
بایگانی و اسناد هیات نمایندگی در هر زمان و مکان از مصونیت برخوردار است .
ماده 56 - آزادی رفت و آمد.
بار رعایت قوانین و مقررات مربوط به مناطقی که ورود بدان از لحاظ امنیت ملی ممنوع بوده یا تابع مقررات خاصی است ، دولت پذیرنده آزادی رفت و آمد و مسافرت تمام اعضای هیات نمایندگی را که برای انجام وظایف هیات ضرورت دارد، تامین خواهد نمود.
ماده 57 - آزادی ارتباطات .
1 - دولت پذیرنده آزادی ارتباطات هیات نمایندگی را به منظورهای رسمی اجازه داده و حمایت خواهد نمود. هیات نمایندگی می تواند به منظور تماس با حکومت دولت فرستنده و نمایندگیهای دیپلماتیک دائم ، پست های کنسولی ، ماموریتهای دائم ، ماموریتهای ناظر دائم ، ماموریتهای مخصوص ، سایر هیاتهای نمایندگی و هیاتهای نمایندگی ناظر دولت فرستنده در هر کجا که واقع شده باشند، از کلیه وسائل ارتباطی مناسب منجمله پیک و پیامهای تکدت و رمز استفاده نماید. معهذا هیات نمایندگی نمی تواند جز با رضایت دولت پذیرنده دستگاه فرستنده رادیویی نصب نموده و مورد استفاده قرار دهد.
2 - مکاتبات رسمی هیات نمایندگی مصون است . منظور از مکاتبات رسمی کلیه مکاتباتی است که به هیات نمایندگی و وظایف آن مربوط می گردد.
3 - در صورتی که امکان پذیر باشد، هیات نمایندگی از وسائل ارتباطی منجمله کیسه و پیک نمایندگی دیپلماتیک دائم ، پست کنسولی ، ماموریت دائم و یا ماموریت ناظر دائم دولت فرستنده استفاده خواهد نمود.
4 - کیسه پستی هیات نمایندگی نباید باز شود و یا توقیف گردد.
5 - بسته های جز کیسه پستی هیات نمایندگی بایستی دارای علائم خارجی مشهود و مشخص کننده کیفیت آن بوده و فقط حاوی اسناد یا اشیا مورد استفاده رسمی هیات نمایندگی باشد.
6 - پیک هیات نمایندگی که باید دارای مدرک رسمی حاکی از سمت وی و تعداد بسته های جز کیسه باشد، در اجرای وظایف خود از حمایت دولت پذیرنده برخوردار خواهد بود. شخص پیک مصونیت دارد و تحت هیچ عنوان بازداشت یا زندانی نخواهد شد.
7 - دولت فرستنده ، یا هیات نمایندگی می تواند پیک های مخصوص منصوب نماید و در این صورت مقررات بند 6 این ماده و مصونیت های مندرج در آن فقط تا زمانی که پیک مزبور کیسه خود را به مقصد می رساند جاری خواهد بود.
8 - کیسه هیات نمایندگی را می توان به فرمانده کشتی یا هواپیماهای بازرگانی که باید به یک محل ورودی مجاز وارد گردد، سپرد. فرمانده مزبور که پیک هیات نمایندگی تلقی نخواهد شد باید دارای مدرک رسمی حاکی از تعداد بسته های جز کیسه باشد.
هیات نمایندگی می تواند طبق قرار قبلی با مقامات ذیصلاحیت دولت پذیرنده یکی از اعضای خود را برای دریافت مستقیم و آزادانه کیسه از فرمانده کشتی یا هواپیما اعزام دارد.
ماده 58 - مصونیت شخصی در برابر تعرض .
رئیس هیات نمایندگی و سایر اعضای هیات نمایندگی و کارمندان دیپلماتیک آن از تعرض مصون هستند و از جمله به هیچ عنوان بازداشت یا زندانی نخواهند شد. دولت پذیرنده با آنها رفتار محترمانه ای که در شان آنهاست خواهد داشت و کلیه اقدامات لازم را برای جلوگیری از هر گونه تعرض به شخص و آزادی و حیثیت آنها به عمل آورده و افراد متعرض را تعقیب و مجازات خواهد نمود.
ماده 59 - مصونیت محل اقامت خصوصی و اموال .
1 - محل اقامت خصوصی رئیس هیات نمایندگی و سایر نمایندگان و کارمندان دیپلماتیک هیات از مصونیت و حمایت برخوردار خواهد بود.
2 - اوراق ، مکاتبات و همچنین با رعایت موارد پیش بینی شده در بند 2 ماده 60 اموال رئیس هیات نمایندگی و سایر نمایندگان یا کارمندان دیپلماتیک هیات از مصونیت برخوردار است .
ماده 60 - مصونیت قضایی .
1 - رئیس هیات نمایندگی و سایر نمایندگان و کارمندان دیپلماتیک هیات نسبت به کلیه اعمالی که در اجرای وظایف خود انجام می دهند از مصونیت تعقیب جزایی و از مصونیت دعاوی مدنی و اداری دولت پذیرنده برخوردار خواهند بود
2 - هیچ گونه اقدامات اجرایی نسبت به اشخاص مذکور نمی توان به عمل آورد مگر آنکه اقدامات مذکور به حقوق این افراد موجب مواد 58 و 59 لطمه ای وارد نیاورد.
3 - افراد مذکور ملزم به ادای شهادت نخواهند بود..
4 - هیچ یک از مقررات این ماده افراد مذکور را از صلاحیت مقامات دولت پذیرنده در امور مدنی و اداری در مورد اقدامات مربوط به خسارات ناشی از تصادفاتی که توسط اتومبیل ، کشتی یا هواپیمای متعلق به اشخاص مذکور یا مورد استفاده آنها رخ دهد، معاف نخواهد بود مشروط بر این که خسارات مذکور توسط بیمه قابل پرداخت نباشد.
5 - برخورداری اشخاص مذکور از مصونیت های قضایی دولت پذیرنده ، آنان را از تعقیب قضایی دولت فرستنده معاف نخواهد داشت .
ماده 61 - سلب مصونیت .
1 - دولت فرستنده می تواند مصونیت قضایی رئیس هیات نمایندگی و سایر نمایندگان و کارمندان دیپلماتیک و اشخاصی را که به موجب ماده 66 از مصونیت برخوردارند، سلب نماید.
2 - سلب مصونیت بایستی صراحتا اعلام شود.
3 - در صورت اقامه دعوی از طرف افراد مذکور در بند یک ماده حاضر، استناد به مصونیت قضایی در قبال دعاوی متقابل که مستقیما با دعوای اصلی ارتباط دارد، پذیرفته نخواهد شد.
4 - سلب مصونیت قضایی نسبت به دعاوی مدنی یا اداری متضمن سلب مصونیت نسبت به اجرای حکم نخواهد بود که برای اجرای آن اعلام سلب مصونیت جداگانه ضروری است .
5 - چنانچه دولت فرستنده مصونیت افراد مذکور در بند یک این ماده را نسبت به یک دعوای اداری سلب ننماید، بایستی نهایت سعی خود را برای حل و فصل عادلانه موضوع به عمل آورد.
ماده 62 - معافیت از قوانین بیمه های اجتماعی .
1 - رئیس هیات نمایندگی و سایر نمایندگان و کارمندان دیپلماتیک هیات با رعایت مفاد بند 3 ماده حاضر در مورد خدماتی که برای دولت فرستنده انجام می دهند از مقررات بیمه های اجتماعی که ممکن است در کشور پذیرنده لازم الاجرا باشد، معاف خواهند بود.
2 - معافیت مندرج در بند 1 این ماده همچنین شامل افرادی که منحصرا در استخدام خصوصی رئیس هیات نمایندگی یا سایر نمایندگان کارمندان دیپلماتیک هیات می باشند خواهد بود مشروط بر آنکه اشخاص مذکور.
الف ) تبعه یا مقیم کشور پذیرنده نباشند، و
ب) مقررات بیمه های اجتماعی مجری در کشور فرستنده یا کشور ثالثی در مورد آنها اعمال گردد.
3 - رئیس هیات نمایندگی و سایر نمایندگان و کارمندان دیپلماتیک هیات بایستی در مورد اشخاصی که در استخدام آنها هستند و مشمول معافیت مندرج در بند 2 این ماده نمی باشند، تکالیف ناشی از مقررات بیمه های اجتماعی دولت پذیرنده را که به کارفرمایان تحمیل می شود، رعایت نمایند.
4 - معافیت پیش بینی شده در بندهای 1 و 2 این ماده مانع از قبول اختیاری و استفاده از نظام بیمه های اجتماعی دولت پذیرنده تا حدودی که مورد قبول این دولت باشد، نخواهد بود.
5 - مقررات این ماده خللی به موافقتنامه های دو جانبه یا چند جانبه که در گذشته راجع به بیمه های اجتماعی منعقد گردیده ، وارد نیاورده و مانع از انعقاد چنین موافقتنامه هایی در آینده نخواهد بود.
ماده 63 - معافیت از عوارض و مالیات ها.
رئیس هیات نمایندگی و سایر نمایندگان و کارمندان دیپلماتیک هیات تا حدودی که قابل اجرا باشد، از پرداخت کلیه عوارض و مالیات های شخصی یا مالی یا ملی یا منطقه ای یا شهری جز در موارد زیر معاف خواهند بود:
الف ) مالیات های غیر مستقیم که معمولا در قیمت کالاها یا خدمات منظور می شود.
ب) عوارض مالیات های وضع شده بر اموال غیر منقول خصوصی واقع در قلمرو دولت پذیرنده جز در مواردی که فرد مذکور مال را به نمایندگی دولت فرستنده برای مقاصد هیات نمایندگی در تصرف داشته باشد.
ج) مالیات بر ارث که از طرف دولت پذیرنده دریافت می گردد. با رعایت مفاد بند 4 ماده 68.
د) عوارض و مالیات اخذ شده از درآمدهای شخصی که در کشور پذیرنده به دست آید و همچنین مالیات بر سرمایه های به کارافتاده در فعالیت های تجارتی آن کشور.
ه) عوارضی که در برابر انجام خدمات خاص وصول می شود.
و) هزینه های ثبت و دادرسی و رهن و تمبر در مورد اموال غیر منقول ، با رعایت مفاد ماده 54.
ماده 64 - معافیت از خدمات شخصی .
دولت پذیرنده ، رئیس هیات نمایندگی و سایر نمایندگان و کارمندان دیپلماتیک هیات را از انجام خدمات شخصی و خدمات عمومی به هر شکل و صورت که باشد و همچنین از تعهدات نظامی از قبیل بیگاری و خدمات نظامی و اسکان افراد نظامی معاف خواهد داشت .
ماده 65 - معافیت از حقوق گمرکی و بازرسی .
1 - دولت پذیرنده طبق قوانین و مقرراتی که ممکن است وضع نماید، ورود اشیا زیر را با معافیت از کلیه حقوق گمرکی و مالیاتها و سایر هزینه های فرعی جز مخارجی انبارداری و باربری و هزینه های ناشی از خدمات مشابه اجازه خواهد داد.
الف ) اشیا مورد استفاده رسمی هیات نمایندگی .
ب) اشیا مورد استفاده شخصی رئیس هیات نمایندگی و سایر نمایندگان و کارمندان دیپلماتیک هیات که جز اثاثیه آنها به هنگام ورود اولیه به کشور پذیرنده برای شرکت در یک ارگان یا کنفرانس می باشد.
2 - توشه شخصی رئیس هیات نمایندگی و سایر نمایندگان و کارمندان دیپلماتیک هیات از تفتیش معاف خواهد بود مگر آنکه دلائل جدی دال بر وجود اشیایی در آن که مشمول معافیت های مندرج در بند 1 این ماده نمی گردد، در دست بوده و یا ورود و صدور آن اشیا به موجب قوانین یا مقررات قرنطینه دولت پذیرنده ممنوع باشد. در آن گونه موارد تفتیش فقط با حضور شخص برخوردار از این معافیت یا نماینده مجازش صورت خواهد گرفت .
ماده 66 - مزایا و مصونیت های سایر اشخاص .
1 - اعضای خانواده رئیس هیات نمایندگی و سایر نمایندگان و کارمندان دیپلماتیک هیات که آنها را همراهی می کنند به شرط آنکه تبعه یا مقیم دائم کشور پذیرنده نباشند، از مزایا و مصونیت های مصرحه در مواد 58 و 60 و 64 و بندهای 1 (ب ) و 2 ماده 65 و همچنین معافیت از الزامات مربوط به ثبت نام افراد بیگانه برخوردار خواهند بود.
2 - کارمندان اداری و فنی هیات نمایندگی که تبعه یا مقیم دائم کشور پذیرنده نمی باشند، از مزایا و مصونیت های مصرحه در مواد 58 و 59 و60 و62 و63 و64 برخوردار خواهند شد. افراد مذکور همچنین از مزایای مندرج در بند 1 (ب ) ماده 65 نسبت به اشیایی که جز اثاثیه شخصی آنها به هنگام ورود اولیه با خاک کشور پذیرنده به منظور شرکت در جلسات یک ارگان یا کنفرانس می باشد، بهره مند خواهند گردید. اعضای خانواده کارمندان اداری و فنی که آنها را همراهی می کنند مشروط بر آنکه تبعه یا مقیم دائم کشور پذیرنده نباشند، از مزایا و مصونیت های مندرج در مواد 58 و60 و64 و بند 1(ب ) ماده 65 تا حدودی که به این افراد اعطا می گردد، استفاده خواهند نمود.
3 - خدمه هیات نمایندگی ، مشروط به آنکه تبعه یا مقیم دائم کشور پذیرنده نباشند نسبت به اعمالی که در اجرای وظایف خود انجام می دهند از مصونیت های اعطایی به کارمندان اداری و فنی برخوردار می باشند و از پرداخت عوارض و مالیات بابت حقوقی که در قبال انجام کار دریافت می دارند معاف بوده و نیز از معافیت مندرج در ماده 62 بهره مند خواهند بود.
4 - خدمتکاران شخصی اعضای هیات نمایندگی در صورتی که تبعه یا مقیم دائم کشور پذیرنده نباشند، از پرداخت عوارض و مالیات بابت حقوقی که در قبال انجام وظیفه دریافت می دارند، معاف خواهند بود. استفاده آنان از مزایا و مصونیت های دیگر فقط تا حدودی خواهد بود که مورد قبول دولت پذیرنده باشد، معهذا دولت پذیرنده بایستی حق حاکمیت خود را نسبت به این افراد طوری اعمال نماید که به نحو نامعقولی مانع از اجرای وظایف هیات نمایندگی نگردد.
ماده 67 - اتباع دولت پذیرنده و کسانی که در سرزمین آن دولت اقامت دائم دارند.
1 - رئیس هیات نمایندگی و یا سایر نمایندگان یا کارمندان دیپلماتیک که تبعه یا مقیم دائم کشور پذیرنده باشند، فقط در مورد اعمال رسمی مربوط به وظایف خود از مصونیت قضایی و مصونیت از تعرض برخوردار خواهند بود مگر آنکه دولت پذیرنده مزایا و مصونیت های بیشتری به آنها اعطا کرده باشد.
2 - سایر کارمندان هیات نمایندگی و مستخدمین شخصی که تبعه یا مقیم دائم کشور پذیرنده باشند، از مزایا و مصونیتها فقط تا حدودی که مورد قبول دولت پذیرنده باشد، برخوردار خواهند بود. معهذا دولت پذیرنده بایستی حق حاکمیت خود را نسبت به این افراد به نحوی اعمال نماید که به طور نامعقولی مانع اجرای وظایف هیات نمایندگی نگردد.
ماده 68 - مدت اعتبار مزایا و مصونیت ها.
1 - اشخاصی که در استفاده از مزایا و مصونیتها ذیحق می باشند، به مجرد ورود به قلمرو دولت پذیرنده برای شرکت در جلسات یک ارگان یا کنفرانس از این مزایا و مصونیتها برخوردار خواهند شد و چنانچه قبلا در قلمرو آن دولت باشند، استفاده از این مزایا و مصونیتها از تاریخی است که انتصاب آنها توسط سازمان یا کنفرانس یا دولت فرستنده به دولت پذیرنده اعلام گردد.
2 - هنگامی که ماموریت شخصی که از مزایا و مصونیتها بهره مند است خاتمه یابد، این مزایا و مصونیتها معمولا به هنگام ترک خاک دولت پذیرنده یا در انقضای مهلت مناسبی که برای انجام این منظور به وی اعطا می شود قطع می گردد. مع الوصف مصونیت نسبت به اعمالی که شخص مذکور در اجرای وظایف خود به عنوان عضو هیات نمایندگی انجام داده است کماکان باقی خواهد ماند.
3 - در صورت فوت یکی از اعضای هیات نمایندگی ، اعضای خانواده او تا انقضای مهلت مناسبی که برای ترک خاک دولت پذیرنده به آنها اعطا می شود
کمافی السابق از مزایا و مصونیت های خود بهره مند خواهند بود.
4 - در صورت فوت یک عضو هیات نمایندگی که تبعه یا مقیم دائمی کشور پذیرنده نمی باشد یا در صورت فوت یکی از افراد خانواده او که وی را همراهی می کند، دولت پذیرنده خروج اموال منقول متوفی را اجازه می دهد، به استثنای اموالی که در آن کشور تحصیل شده و در موقع فوت ممنوع الصدور باشد. از اموال منقولی که صرفا به سبب حضور متوفی به عنوان عضو هیات نمایندگی یا به عنوان یکی از افراد خانواده عضو هیات در کشور پذیرنده قرار دارد، مالیات بر ارث اخذ نمی گردد.
ماده 69 - خاتمه ماموریت .
وظایف رئیس هیات نمایندگی یا سایر نمایندگان یا کارمندان دیپلماتیک هیات از جمله در موارد زیر خاتمه می یابد:
الف ) اعلام خاتمه ماموریت توسط دولت فرستنده به سازمان یا کنفرانس .
ب) پایان جلسات ارگان یا کنفرانس .
ماده 70 - حفاظت از اماکن ، اموال و بایگانی .
1 - هنگامی که جلسات یک ارگان یا کنفرانس خاتمه می یابد، دولت پذیرنده موظف است اماکن هیات نمایندگی را تا هنگامی که در استفاده هیات قرار دارد و نیز اموال و بایگانی هیات نمایندگی را محترم داشته و مورد حمایت قرار دهد. دولت فرستند کلیه اقدامات مقتضی را به عمل خواهد آورد تا وظیفه خاص دولت پذیرنده در این مورد در اسرع وقت پایان یابد.
2 - دولت پذیرنده در صورت تقاضای دولت فرستنده ، تسهیلات لازم را برای انتقال اموال و بایگانی هیات نمایندگی از خاک کشور خود فراهم خواهد ساخت .
بخش چهارم - هیاتهای نمایندگی اعزامی به ارگانها و کنفرانسها.
ماده 71 - اعزام هیات های نمایندگی ناظر.
هر دولت می تواند طبق مقررات سازمان یک هیات نمایندگی ناظر را به یک ارگان یا کنفرانس اعزام دارد.
ماده 72 - مقررات عمومی راجع به هیاتهای نمایندگی ناظر. کلیه مقررات مندرج در مواد 43 تا 70 کنوانسیون حاضر نسبت به هیاتهای
نمایندگی ناظر مجری خواهد بود.
بخش پنجم - مقررات عمومی
ماده 73 - تابعیت اعضا ماموریت و هیات نمایندگی و هیات نمایندگی ناظر.
1 - رئیس ماموریت و کارمندان دیپلماتیک ماموریت ، رئیس هیات نمایندگی و سایر نمایندگان و کارمندان دیپلماتیک هیات ، رئیس هیات نمایندگی ناظر و سایر نمایندگان و کارمندان دیپلماتیک هیات نمایندگی ناظر بایستی اصولا دارای تابعیت دولت فرستنده باشند.
2 - رئیس ماموریت و کارمندان دیپلماتیک ماموریت را نمی توان از میان اشخاصی که تابعیت دولت پذیرنده را دارند، انتخاب نمود مگر با رضایت آن دولت که هر زمان قابل پس گرفتن است .
3 - در مواردی که رئیس هیات نمایندگی یا هر یک از نمایندگان یا کارمندان دیپلماتیک هیات یا رئیس هیات نمایندگی ناظر یا هر یک از نمایندگان یا کارمندان دیپلماتیک آن از بین اتباع دولت پذیرنده انتخاب می گردد، چنانچه انتصاب فرد مذکور به اطلاع دولت پذیرنده رسیده باشد و اعتراضی از طرف آن دولت نشده باشد، رضایت دولت پذیرنده مسلم فرض خواهد شد.
ماده 74 - قوانین مربوط به تحصیل تابعیت .
اعضای ماموریت یا هیات نمایندگی یا هیات نمایندگی ناظر که دارای تابعیت کشور پذیرنده نیستند و اعضای خانواده افراد مذکور که بر حسب مورد اهل خانه آنها هستند یا آنان را همراهی می کنند صرفا به دلیل اعمال قوانین دولت پذیرنده تابعیت آن کشور را تحصیل نخواهند کرد.
ماده 75 - مزایا و مصونیتها در مورد وظایف چندگانه .
هنگامی که اعضای یک ماموریت دیپلماتیک دائم یا یک پست کنسولی در کشور پذیرنده جز یک ماموریت یا هیات نمایندگی یا هیات نمایندگی ناظر باشند علاوه بر مزایا و مصونیت های اعطایی تحت کنوانسیون حاضر از مزایا و مصونیت های خود به عنوان عضو ماموریت دیپلماتیک دائم یا پست کنسولی ، همچنان بهره مند خواهند بود.
ماده 76 - همکاری بین دولت فرستنده و دولت پذیرنده . دولت فرستنده در موارد لزوم و تا حدودی که با اجرای مستقل وظایف ماموریت ،
هیات نمایندگی یا هیات نمایندگی ناظر مغایر نباشد، در زمینه انجام هر گونه تحقیق یا پیگرد که طبق مقررات مواد 23، 28، 29، 58 به عمل می آید، با دولت پذیرنده حتی الامکان همکاری خواهد نمود.
ماده 77 - احترام به قوانین و مقررات دولت پذیرنده
1 - کلیه افرادی که از مزایا و مصونیتها برخوردار می باشند، بدون آنکه به مزایا و مصونیتهای آنها لطمه ای وارد آید، مکلفند قوانین و مقررات دولت پذیرنده را محترم شمرده و از مداخله در امور داخلی آن دولت خودداری نمایند.
2 - در موردی که یک شخص دارای مصونیت قضایی ، به نقض شدید و آشکار قوانین جزایی دولت پذیرنده مبادرت نماید، دولت فرستنده در صورتی که مصونیت شخص مزبور را سلب ننماید، می تواند وی را احضار کرده به وظایفش در ماموریت یا هیات نمایندگی یا هیات نمایندگی ناظر خاتمه دهد یا به نحو مقتضی او را به کشور خود بازگرداند. دولت فرستنده همین اقدام را در موردی که شخص مذکور به دخالت شدید و آشکار در امور داخلی دولت پذیرنده مبادرت کرده باشد، به عمل خواهد آورد. مقررات این بند شامل اعمالی نمی شود که شخص مزبور در
رابطه با وظایف ماموریت یا هیات نمایندگی یا هیات نمایندگی ناظر انجام داده است .
3 - اماکن ماموریت و اماکن هیات نمایندگی نبایستی به نحو دیگری مورد استفاده قرار گیرد که مغایر با اجرای وظایف آنها باشد.
4 - هیچ یک از مقررات این ماده نبایستی به نحوی تفسیر شود که دولت پذیرنده را از انجام اقدامات لازم برای حمایت از خود بازدارد. در آن صورت دولت پذیرنده با رعایت مواد 84 و 85 به نحو مقتضی با دولت فرستنده مشورت خواهد نمود تا اطمینان حاصل شود که اقدامات مذکور مانع از اجرای وظایف عادی ماموریت ، هیات نمایندگی یا هیات نمایندگی ناظر نخواهد گردید.
5 - اقدامات مذکور در بند 4 این ماده با موافقت وزیر امور خارجه یا هر وزیر ذیصلاحیت دیگر دولت پذیرنده و طبق مقررات قانون اساسی آن دولت انجام خواهد شد.
ماده 78 - خسارات وارده به شخص ثالث . اعضای ماموریت ، هیات نمایندگی یا هیات نمایندگی ناظر بایستی کلیه الزامات قوانین و مقررات دولت پذیرنده را در خصوص بیمه خسارات وارده به شخص ثالث نسبت به اتومبیل ، کشتی یا هواپیماهای متعلق به وی یا مورد استفاده او
رعایت نمایند.
ماده 79 - ورود به قلمرو دولت پذیرنده .
1 - دولت پذیرنده ورود افراد زیر را به قلمرو خود اجازه خواهد داد.
الف ) اعضای ماموریت و اعضای خانواده شان که اهل خانه آنها می باشند.
ب) اعضای هیات نمایندگی و افراد خانواده شان که آنها را همراهی می کنند.
ج) اعضای هیات نمایندگی ناظر و افراد خانواده شان که آنها را همراهی می کنند.
2 - برای افراد مذکور در بند 1 این ماده ، در صورت درخواست در اسرع وقت ممکن روادید صادر خواهد شد.
ماده 80 - تسهیلات برای عزیمت .
دولت پذیرنده در صورت تقاضا، تسهیلاتی فراهم خواهد کرد تا افراد برخوردار از مزایا و مصونیتها به استثنای افرادی که تبعه کشور پذیرنده می شوند و اعضای خانواده افراد مذکور صرفنظر از تابعیت آنها، بتوانند قلمرو دولت پذیرنده را ترک نمایند.
ماده 81 - عبور از سرزمین دولت ثالث .
1 - در صورتی که رئیس ماموریت یا یکی از کارمندان دیپلماتیک آن ، رئیس هیات نمایندگی ، سایر نمایندگان یا کارمندان دیپلماتیک آن برای تصدی ماموریت یا از سرگرفتن آن یا در هنگام مراجعت به کشور خود، از سرزمین دولت ثالثی که در صورت لزوم برای فرد مذکور روادید صادر نموده است عبور کند یا در آن سرزمین توقف نماید، دولت ثالث مصونیت از تعرض و سایر مصونیت هایی را که برای تامین عبور او لازم است ، به وی اعطا خواهد نمود.
2 - مقررات بند 1 این ماده همچنین نسبت به موارد زیر مجری خواهد بود:
الف ) افراد رئیس ماموریت یا کارمند دیپلماتیک ماموریت که اهل خانه وی هستند و از مزایا و مصونیتها برخوردار می باشند، اعم از آنکه به همراهی رئیس یا کارمند مذکور یا به تنهایی برای پیوستن به او و یا بازگشت به میهن مسافرت می نمایند.
ب) افراد خانواده رئیس هیات نمایندگی یا هر یک از نمایندگان یا کارمندان دیپلماتیک هیات که همراه وی بوده و از مزایا و مصونیتها برخوردار
می باشند، اعم از این که در معیت او یا به تنهایی برای پیوستن به وی یا مراجعت به میهن مسافرت می نمایند.
ج) اعضای خانواده رئیس هیات نمایندگی ناظر یا هر یک از نمایندگان ناظر یا کارمندان دیپلماتیک هیات که همراه وی بوده و از مزایا و مصونیتها برخوردار هستند، خواه در معیت او یا به تنهایی برای پیوست به وی یا مراجعت به میهن مسافرت می نمایند.
3 - در شرایط مشابه آنچه که در بندهای 1 و 2 این ماده ذکر گردید، دولت های ثالث مانع عبور کارمندان اداری و فنی و خدمه و اعضای خانواده های آنها از سرزمین های خود نخواهند گردید.
4 - دولت های ثالث نسبت به مکاتبات رسمی و سایر ارتباطات رسمی از جمله پیامهای تکدتو رمز که از خاک آنها می گذرد، همان آزادی و حمایتی را اعطا خواهند کرد که دولت پذیرنده طبق کنوانسیون حاضر ملزم به رعایت آن است و همچنین نسبت به پیک های ماموریت یا هیات نمایندگی یا هیات نمایندگی ناظر که در صورت لزوم روادید تحصیل کرده اند و نسبت به کیسه های پستی ماموریت یا هیات نمایندگی یا هیات نمایندگی ناظر که از سرزمین دولت ثالث می گذرد، همان مصونیت از تعرض و حمایتی را که دولت پذیرنده طبق کنوانسیون حاضر ملزم به رعایت آن است ، اعطا خواهند کرد.
5 - تکالیف دولت های ثالث به موجب بندهای 1، 2، 3 و 4 ماده حاضر، همچنین نسبت به اشخاص مذکور در بندهای فوق و ارتباطات رسمی و کیسه های پستی ماموریت یا هیات نمایندگی یا هیات نمایندگی ناظر در مواقعی که به علت تفورس ماژورت در سرزمین دولت ثالثی می باشند، مجری خواهد بود.
ماده 82 - عدم شناسایی دولتها یا حکومتها یا فقدان روابط سیاسی یا کنسولی .
1 - در صورتی که دولت پذیرنده و دولت فرستنده یا حکومت های آنها یکدیگر را به رسمیت نشناسند یا در صورت فقدان یا قطع روابط دیپلماتیک یا کنسولی بین آنها به حقوق و تکالیف آنها طبق کنوانسیون حاضر لطمه ای وارد نخواهد آمد.
2 - تاسیس یا ابقا یک ماموریت ، اعزام یا شرکت یک هیات نمایندگی یا یک هیات نمایندگی ناظر یا هر اقدام در اجرای کنوانسیون حاضر، به خودی خود متضمن شناسایی دولت پذیرنده توسط دولت فرستنده یا حکومت آن یا بالعکس نخواهد بود.
ماده 83 - عدم تبعیض .
در اجرای مقررات کنوانسیون حاضر هیچ گونه تبعیضی بین دولت به عمل نخواهد آمد.
ماده 84 - مشاوره .
هر گاه در مورد اجرا یا تفسیر کنوانسیون حاضر بین دو یا چند دولت عضو اختلافی بروز نماید بنا بر تقاضای هر یک بین آنها مشاوره به عمل خواهد آمد
و بنا به درخواست هر یک از طرفهای اختلاف از سازمان یا کنفرانس دعوت خواهد شد که در مشاورات شرکت نماید.
ماده 85 - سازش .
1 - چنانچه ظرف یک ماه از آغاز مشاوره ، اختلاف از طریق مشاوره به ترتیبی که در ماده 84 ذکر شد برطرف نگردد، هر یک از دولت های شرکت کننده در مشاوره می تواند این اختلاف را به یک کمیسیون سازش که طبق مقررات ماده حاضر و با دادن اطلاعیه کتبی به سازمان و سایر دولتهای شرکت کننده در مشاوره تشکیل می گردد، احاله نماید.
2 - هر کمیسیون سازش مرکب از سه عضو خواهد بود که دو نفر آن به ترتیب توسط هر یک از طرفین اختلاف انتخاب خواهند شد و نفر سوم که رئیس کمیسیون خواهد بود، طبق بند 3 ماده حضر انتخاب می گردد، هر یک از دولتهای طرف کنوانسیون حاضر قبلا فردی را به عنوان عضو این کمیسیون معرفی و مراتب را به سازمان اعلام خواهد نمود و سازمان فهرستی از این افراد را تهیه خواهد کرد. چنانچه یکی از دول طرف این کنوانسیون عضو مربوطه را قبلا معرفی نکند، می تواند در جریان حل اختلاف و تا هنگامی که کمیسیون به تهیه پیش نویس گزارش طبق بند 7 این ماده می پردازد، عضو خود را معرفی نماید.
3 - رئیس کمیسیون توسط دو عضو دیگر به این سمت انتخاب خواهد شد. چنانچه دو عضو مذکور نتوانند ظرف یک ماه از تاریخ اطلاعیه مذکور در بند 1 این ماده به توافق برسند یا چنانچه یکی از طرفهای اختلاف از حق خود برای تعیین عضو کمیسیون استفاده ننماید، رئیس کمیسیون بنا به تقاضای یکی از طرف های اختلاف ، توسط مقام اداری ارشد سازمان و ظرف یک ماه از تاریخ تقاضا تعیین خواهد شد. مقام مذکور یک حقوقدان ذیصلاحیت را که مامور سازمان یا تبعه هیچ یک از دولتهای طرف اختلاف نباشد به عنوان رئیس کمیسیون سازش تعیین خواهد
کرد.
4 - احراز هر پست بلاتصدی به ترتیبی است که در مورد انتخاب نخست ذکر شده است .
5 - کمیسیون حتی اگر ترکیب اعضای آن ناقص باشد به مجرد انتخاب رئیس شروع به کار خواهد کرد.
6 - کمیسیون آیین نامه داخلی خود را راسا تنظیم و تصمیمات و توصیه های خود را با اکثریت آرا اتخاذ خواهد نمود. کمیسیون می تواند به سازمان توصیه نماید که اگر بر طبق منشور ملل متحد مجاز به این امر باشد، از دیوان بین المللی دادگستری بخواهد که در رابطه با اجرا یا تفسیر کنوانسیون حاضر نظر مشورتی خود را اعلام نماید.
7 - چنانچه کمیسیون نتواند ظرف دو ماه از تاریخ انتصاب رئیس ، نظر موافق طرفهای اختلاف را برای حل اختلاف جلب نماید، در اسرع وقت ممکن گزارشی از اقدامات خود را تهیه و آنرا به اطلاع طرف های اختلاف خواهد رسانید. این گزارش متضمن نتایج حاصله در خصوص حقایق امر و مسائل حقوقی و توصیه هایی خواهد بود که کمیسیون ره طرفهای اختلاف برای تسهیل حل و فصل اختلاف ارائه نموده است . مهلت مقرر دو ماه را می توان بنا بر تصمیم کمیسیون تمدید کرد.
توصیه های مندرج در گزارش کمیسیون برای هیچ یک از طرف های اختلاف الزام آور نخواهد بود مگر آنکه کلیه طرف های اختلاف توصیه های مزبور را پذیرفته باشند. مع الوصف هر یک از طرف های اختلاف می تواند به طور یکجانبه اعلام نماید که توصیه های مندرج در گزارش را تا آنجا که به طرف مذکور مربوط می گردد، اجرا خواهد نمود.
8 - هیچ یک از مقررات بندهای پیشین این ماده مانع از اتخاذ روش مناسب دیگری برای حل اختلافات ناشی از اجرا یا تفسیر کنوانسیون حاضر یا حصول توافق بین طرفهای اختلاف برای حل آن به طریقه پیشنهادی سازمان یا هر طریق دیگر نخواهد بود.
9 - مفاد ماده حاضر خللی به مقررات مربوط به حل اختلافات مندرج در موافقتنامه های بین المللی لازم الاجرا بین دولتها یا بین دولتها و سازمانهای بین المللی وارد نخواهد ساخت .
بخش ششم - مواد نهایی
ماده 86 - امضا.
کنوانسیون حاضر تا تاریخ 30 سپتامبر 1975 در وزارت فدرال امور خارجه جمهوری اتریش و پس از آن تا تاریخ 30 مارس 1976 در مقر سازمان ملل متحد در نیویورک برای امضای کلیه دول مفتوح خواهد بود.
ماده 87 - تصویب .
کنوانسیون حاضر به تصویب خواهد رسید و اسناد تصویب نزد دبیر کل سازمان ملل متحد تودیع خواهد شد.
ماده 88 - الحاق .
کنوانسیون حاضر برای الحاق کلیه دول مفتوح خواهد بود و اسناد الحاق به دبیر کل سازمان ملل متحد سپرده خواهد شد.
ماده 89 - لازم الاجرا شدن .
1 - کنوانسیون حاضر در سی امین روز پس از تسلیم و سی و پنجمین روز سند تصویب یا الحاق لازم الاجرا خواهد گردید.
2 - این کنوانسیون برای هر دولتی که پس از تسلیم سی و پنجمین سند تصویب یا الحاق ، آنرا تصویب نموده یا بدان ملحق گردد در سی امین روز پس از تودیع سند تصویب یا الحاق توسط دولت مذکور لازم الاجرا خواهد گردید.
ماده 90 - اجرای کنوانسیون توسط سازمان ها. پس از لازم الاجرا شدن کنوانسیون حاضر، ارگان ذیصلاحیت یک سازمان بین المللی
که دارای جنبه جهانی باشد، می تواند تصمیمی را برای اجرای مقررات مربوطه این کنوانسیون اتخاذ نماید. سازمان این تصمیم را به دولت پذیرنده و به مرجع نگهدارنده کنوانسیون اطلاع خواهد داد.
ماده 91 - اطلاعیه های مرجع نگهدارنده .
1 - دبیر کل سازمان ملل متحد به عنوان مرجع نگهدارنده کنوانسیون حاضر، موارد زیر را به اطلاع کلیه دول خواهد رسانید:
الف ) امضا کنوانسیون و تودیع اسناد تصویب یا الحاق طبق مواد 86، 87 و 88.
ب) تاریخ لازم الاجرا شدن کنوانسیون حاضر طبق ماده 89.
ج) هر گونه تصمیمی که طبق ماده 90 اعلام شده باشد.
2 - دبیر کل سازمان ملل متحد عنداللزوم کلیه دول را از سایر اقدامات و اطلاعیه ها یا ابلاغیه های مربوط به کنوانسیون حاضر مطلع خواهد ساخت .
ماده 92 - متون معتبر.
نسخه اصلی کنوانسیون حاضر که متون چینی ، انگلیسی ، فرانسه ، روسی و اسپانیایی آن متساویا معتبر می باشد، به دبیر کل سازمان ملل متحد تسلیم خواهد شد و دبیر کل رونوشت های مطابق با اصل و گواهی شده آنرا برای کلیه دول ارسال خواهد داشت .
بنا به مراتب نمایندگان تام الاختیار امضاکننده زیر که از طرف دولتهای متبوع خود دارای اختیارات لازم می باشند، کنوانسیون را امضا نمودند.
وین - چهاردهم مارس یک هزار و نهصد و هفتاد و پنج قانون فوق مشتمل بر ماده واحد منظم به متن کنوانسیون شامل نود و دو ماده در جلسه علنی روز سه شنبه بیست و هشتم تیر ماه یک هزار و سیصد و شصت و هفت مجلس شورای اسلامی تصویب و در تاریخ 4/5/1367 به تصویب شورای نگهبان رسیده است .
رئیس مجلس شورای اسلامی - اکبر هاشمی
نوع : قانون
شماره انتشار :
تاریخ تصویب : 1367/04/28
تاریخ ابلاغ :
دستگاه اجرایی :
موضوع :
منبع : وب سایت قوانین دات آی آر (معاونت آموزش دادگستری استان تهران)
قانون مقررات مالی ، اداری ، استخدامی و تشکیلات جهاد سازندگی قانون اجازه الحاق دولت جمهوری اسلامی ایران به کنوانسیون حقوق کودک
