داوود طی نامه ای، فروش آپارتمان معلوم خود را به بهای معینی (که باید فو

داوود طی نامه ای، فروش آپارتمان معلوم خود را به بهای معینی (که باید فوراً به صورت نقد پرداخت شود) به محسن ایجاب می کند. محسن در پاسخ مکتوب خود می گوید که 90% از ثمن را فوراً و الباقی را ظرف چـند روز پرداخــت خـواهـد کرد. چند روز بعد، داوود همان خانه را به اصغر می فروشد و بلافاصله تمام ثمن را دریافت می کند. ضمن بیع شرط می شود که: 1- کاربری آپارتمان اداری باشد؛ 2- خانه در تاریخ معینی تحویل خریدار (اصغر) شود و در صورت تأخیر، به ازای هر روز تأخیر مبلغ 000/500/1 ریال خسارت به خریدار پرداخت گردد. خانه با 20 روز تأخیر به اصغر تحویل داده می شود و اصغر نیز آن را برای مدتی خالی نگه می دارد. در این اثنا معلوم می شود که محسن دو روز بعد از ارسال نامۀ خود، تمام ثمن معامله را تهیه و به حساب بانکی داوود واریز نموده است. اکنون به سئوالات ذیل پاسخ دهید: الف) کدام یک از دو معامله ای که داوود صورت داده (معامله با محسن و معامله با اصغر) اعتبار دارد؟ چرا؟ ب) با فرض فضولی بودن معامله داوود با اصغر، محسن چه حقوقی در برابر اصغر و اصغر چه حقوقی در برابر داوود دارد؟ ج) با فرض اعتبار معاملۀ داوود با اصغر: 1- اگر معلوم شود آپارتمان دارای کاربری مسکونی است و کاربری اداری ندارد، آیا اصغر می تواند داوود را ملزم کند تا با مراجعه به شهرداری و انجام اقدامات لازم، کاربری ملک را به اداری تغییر دهد؟ در هر صورت چه حقوق دیگری را می توان برای اصغر قائل شد؟ 2- اگر داوود ثابت کند که اصغر در آن 20 روزی که در تحویل تأخیر شده نیازی به آپارتمان نداشته و حتی بعد از آن هم مدتی آپارتمان را خالی نگه داشته و از آن استفاده نکرده است و در نتیجه از تأخیری که صورت گرفته خسارتی به او وارد نشده است، آیا این امر می تواند باعث معافیت داوود از پرداخت 000/500/1 ریال خسارت به ازای هر روز شود؟ د) اگر در ضن معامله شرط می شد که اصغر باید از این آپارتمان در راه نامشروعی بهره برداری کند، فقط شرط باطل می بود یا فقط عقد، یا هر دو؟ دلیل پاسخ خود را توضیح دهید.