×

حداقل و حداکثر مجازات های نقدی قانون جامع کنترل و مبارزه ملی با دخانیات مصوب 1385 افزایش یافت

حداقل و حداکثر مجازات های نقدی قانون جامع کنترل و مبارزه ملی با دخانیات مصوب 1385 افزایش یافت

هیأت وزیران در جلسه 1392 11 16 به پیشنهاد شماره 1370 100 مورخ 1392 9 9 وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی و به استناد تبصره (2) ماده (13) قانون جامع کنترل و مبارزه ملی با دخانیات ـ مصوب1385ـ تصویب نمود

حداقل-و-حداکثر-مجازات-های-نقدی-قانون-جامع-کنترل-و-مبارزه-ملی-با-دخانیات-مصوب-1385-افزایش-یافت

هیأت وزیران در جلسه 1392/11/16 به پیشنهاد شماره 1370/100 مورخ 1392/9/9 وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی و به استناد تبصره (2) ماده (13) قانون جامع کنترل و مبارزه ملی با دخانیات ـ مصوب1385ـ تصویب نمود:

حداقل و حداکثر جزای نقدی در قانون جامع کنترل و مبارزه ملی با دخانیات به شرح جدول زیر افزایش می‌یابد:

مواد قانون

موضوع تخلفات

مبلغ (ریال)

10

هرگونه تبلیغات مغایر با قانون یادشده و آئین‌نامه اجرایی آن

2.150.000 تا 215.000.000

11

فروش و عرضه دخانیات از سوی افراد فاقد پروانه فروش، عرضه محصولات بدون شماره سریال و علامت مصوب و تکرار عدم پرداخت مالیات

2.150.000 تا 130.000.000

12

فروش یا عرضه دخانیات به افراد زیر هجده سال یا به واسطه این افراد

430.000 تا 2.150.000

در صورت تکرار43.000.000

بند (ب) ماده (13)

استعمال دخانیات در نهادهای موضوع ماده (18) قانون رسیدگی به تخلفات اداری در خصوص مرتکبین غیر از کارکنان نهادهای مذکور

300.000 تا 430.000

تبصره(1) ماده (13)

مصرف دخانیات در اماکن عمومی یا وسایل نقلیه عمومی

220.000 تا 430.000

16

عرضه فرآورده‌های دخانی در بسته‌های بدون شماره سریال و برچسب ویژه شرکت دخانیات و عدم درج عبارت «مخصوص فروش در ایران» بر روی بسته‌های فرآورده‌های دخانی وارداتی و عرضه و فروش بسته‌های بازشده فرآورده‌های دخانی

220.000 تا 860.000

 

 

قانون جامع کنترل و مبارزه ملی با دخانیات مصوب 1385

ماده 1ـ به منظور برنامه‌ریزی برای مبارزه با مصرف مواد دخانی و حفظ سلامت عمومی، ستاد کشوری کنترل و مبارزه با دخانیات که در این قانون به اختصار ستاد نامیده می‌شود با ترکیب زیر تشکیل می‌شود:

ـ وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی به عنوان رئیس ستاد.

ـ وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی.

ـ وزیر آموزش و پرورش.

ـ وزیر بازرگانی.

ـ فرمانده نیروی انتظامی.

ـ دو نفر از کمیسیون بهداشت و درمان مجلس شورای اسلامی به عنوان ناظر.

ـ رئیس سازمان صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران به عنوان ناظر.

ـ نماینده یکی از سازمانهای غیردولتی مرتبط با دخانیات به انتخاب وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی.

تبصره 1ـ دبیرخانه ستاد در وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی مستقر خواهد بود.

تبصره 2ـ گزارش عملکرد شش ماهه ستاد به هیأت وزیران و کمیسیون بهداشت و درمان مجلس شورای اسلامی ارائه می‌شود.

تبصره 3ـ نمایندگان دستگاههای دولتی مرتبط با موضوع مورد بحث به تشخیص دبیر ستاد بدون حق رأی برای شرکت در جلسات دعوت می‌شوند.

ماده 2ـ وظایف ستاد به شرح زیر است:

الف ـ تدوین دستورالعمل اجرایی مربوط به تعاریف، شمول و ویژگی‌های تبلیغات.

ب ـ تدوین و تصویب برنامه‌های آموزش و تحقیقات با همکاری دستگاههای مرتبط.

ج ـ تعیین نوع پیام‌ها، هشدارها، تصاویر و طرحهای مرتبط با آثار سوء اجتماعی، اقتصادی، بهداشتی و سلامتی دخانیات و دوره‌های زمانی آن، موضوع ماده (5) این قانون.

مصوبات این ستاد پس از تأیید رئیس جمهور قابل اجراء است.

ماده 3ـ هر نوع تبلیـغ، حمـایت، تشویق مستقیم و غیرمستقیم و یا تحریک افراد به استعمال دخانیات اکیداً ممنوع است.

ماده 4ـ سیاستگذاری، نظارت و مجوز واردات انواع مواد دخانی صرفاً توسط دولت انجام می‌گیرد.

ماده 5 ـ پیام‌های سلامتی و زیانهای دخانیات باید مصور و حداقل پنجاه درصد (50%) سطح هر طرف پاکت سیگار (تولیدی ـ وارداتی) را پوشش دهد.

تبصره ـ استفاده از تعابیرگمراه‌کننده مانند ملایم، لایت، سبک و مانند آن ممنوع‌گردد.

ماده 6 ـ کلیه فرآورده‌های دخانی باید در بسته‌هایی با شماره سریال و برچسب ویژه شرکت دخانیات عرضه شوند. درج عبارت « مخصوص فروش در ایران» بر روی کلیه بسته‌بندی‌های فرآورده‌های دخانی وارداتی الزامی است.

ماده 7ـ پروانه فروش فرآورده‌هـای دخـانی توسـط وزارت بازرگانی و بر اسـاس دستورالعمل مصوب ستاد صادر می‌شود.

تبصره ـ توزیع فرآورده‌های دخانی از سوی اشخاص فاقد پروانه فروش ممنوع است.

ماده 8 ـ هر ساله از طـریق افزایش مالیـات، قیمت فرآورده‌های دخانی به میزان ده درصد (10%) افزایش می‌یابد.

تا دو درصد (2%) از سرجمع مالیات مأخوذه از فرآورده‌های دخانی واریزی به حساب خزانه‌داری پس از طی مراحل قانونی در قالب بودجه‌های سنواتی در اختیار نهادها و تشکل‌های مردمی مرتبط به منظور تقویت و حمایت این نهادها جهت توسعه برنامه‌های آموزشی، تحقیقاتی و فرهنگی در زمینه پیشگیری و مبارزه با استعمال دخانیات قرار می‌گیرد.

ماده 9ـ وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی موظف است فعالیت‌های پیشگیرانه، درمان و توانبخشی افراد مبتلا به مصرف فرآورده‌های دخانی و خدمات مشاوره‌ای ترک دخانیات را در خدمات اولیه بهداشتی ادغام و زمینه‌های گسترش و حمایت از مراکز مشاوره‌ای و درمانی غیردولتی ترک مصرف مواد دخانی را فراهم نماید.

ماده 10ـ انجام هرگونه تبلیغات مغایر با این قانون و آیین‌نامه اجرایی آن، جرم و مستوجب مجازات از پانصدهزار (500٫000) ریال تا پنجاه میلیون (50٫000٫000) ریال جزای نقدی است. دادگاه مکلف است علاوه بر مجازات دستور جمع‌آوری محصولات مورد تبلیغ را صـادر نماید و میزان مجازاتهای یادشده براساس نرخ تورم ( هر سه سال یکبار) بنا به اعلام بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران و تأیید هیأت وزیران قابل افزایش است.

ماده 11ـ فروش و عرضه دخانیات به استثنای اماکن موضوع ماده (7) این قانون، عرضه محصولات بدون شماره سریال و علامت مصوب، تکرار عدم پرداخت مالیات، مستوجب مجازات از پانصدهزار (500٫000) ریال تا سی میلیون (30٫000٫000) ریال جزای نقدی است و میزان مجازاتهای یادشده براساس نرخ تورم (هر سه سال یکبار) با اعلام بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران و تأیید هیأت وزیران قابل افزایش است.

ماده 12ـ فروش یا عرضه به افراد زیر هجده سال یا به واسطه این افراد، علاوه بر ضبط فرآورده‌های دخانی کشف شده نزد متخلف، وی به جزای نقدی از یکصدهزار (100٫000) ریال تا پانصدهزار (500٫000) ریال محکوم می‌شود، تکرار یا تعدد تخلف، مستوجب جزای ده میلیون (10٫000٫000) ریال مجازات است.

ماده 13ـ استعمـال دخانیـات در نهـادهـای موضـوع ماده (18) قانون رسیـدگی به تخلفات اداری ممنوع و مرتکب به شرح زیر مجازات می‌شود:

الف ـ چنانچـه مرتکب از کارکنـان نهادهای مذکور باشد، به حکـم هیأت رسیـدگی به تخلفات اداری به یکی از تنبیهات مقرر در بندهای (الف) و (ب) ماده (9) قانون رسیدگی به تخلفات اداری و در صورت تکرار در مرتبه سوم به تنبیه مقرر در بند (ج) ماده مذکور محکوم می‌شود.

ب ـ سایر مرتکبین به جزای نقدی از هفتادهزار (70٫000) ریال تا یکصدهزار (100٫000) ریال محکوم می‌شوند.

تبصره 1ـ مصرف دخانیات در اماکن عمومی یا وسایل نقلیه عمومی موجب حکم به جزای نقدی از پنجاه هزار (50٫000) ریال تا یکصدهزار (100٫000) ریال است.

تبصره 2ـ هیأت دولت می‌تواند حداقل و حداکثر جزای نقدی مقرر در این قانون را هر سه سال یک بار براساس نرخ رسمی تورم تعدیل کند.

ماده 14ـ عرضه، فروش، حمل و نگهداری فرآورده‌های دخانی قاچاق توسط اشخاص حقیقی یا حقوقی ممنوع و مشمول مقررات راجع به قاچاق کالا است.

ماده 15ـ ثبت هرگونه علامت تجاری و نام خاص فرآورده‌های دخانی برای محصولات غیردخانی و بالعکس ممنوع است.

ماده 16ـ فروشندگان مکلفند فرآورده‌های دخانی را در بسته‌های مذکور در ماده (6) عرضه نمایند، عرضه و فروش بسته‌های بازشده فرآورده‌های دخانی ممنوع است. متخلفین به جزای نقدی از پنجاه هزار (50٫000) ریال تا دویست هزار (200٫000) ریال محکوم می‌شوند.

ماده 17ـ بار مالی ناشی از اجرای این قانون با استفاده از امکانات موجود و کسری آن در سال 1385 از محل صرفه‌جویی‌ها و در سالهای بعد از محل درآمدهای حاصل از ماده (8) همین قانون و سایر درآمدها در ماده (9) هزینه گردد.

ماده 18ـ آیین‌نامه اجرایی این قانون ظرف سه ماه به وسیله وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی و با همکاری شرکت دخانیات ایران تدوین و به تصویب هیأت وزیران می‌رسد.

ماده 19ـ احکام جزایی و تنبیهات مقرر در این قانون شش ماه پس از تصویب به اجراء گذاشته می‌شود.

ماده 20ـ درآمدهای سالیانه ناشی از تولید و ورود سیگار و مواد دخانی که حاصل تخریب سلامت است به اطلاع کمیسیون تخصصی مجلس شورای اسلامی برسد.

قانون فوق مشتمـل بر بیست ماده و هفت تبصـره در جلسـه علنـی روز چهارشنبـه مورخ پانزدهم شهریور ماه یکهزار و سیصد و هشتاد و پنج مجلس شورای اسلامی تصویب و در تاریخ 1385/7/5 به تأیید شورای محترم نگهبان رسید.

آیین نامه اجرایی قانون جامع کنترل و مبارزه ملی با دخانیات مصوب هیات وزیران 1386

ماده1ـ در این آیین‌نامه اصطلاحات زیر در معانی مشروح مربوط به کار می‌رود :

1ـ قانون: قانون جامع کنترل و مبارزه ملی با دخانیات ـ مصوب 1385‌.

2ـ ستاد: ستاد کشوری کنترل و مبارزه با دخانیات.

3ـ تبلیغ: هرگونه فعالیت یا اقدام که به شکل مستقیم یا غیرمستقیم در معرفی، تحریک و تشویق افراد به خرید و مصرف محصولات دخانی انجام شود.

4ـ بسته بندی: محصولات دخانی عرضه شده در بسته‌هایی از قبیل پاکت، کارتن، قوطی و لفافه.

5 ـ محصولات دخانی: هر ماده یا فرآورده‌ای که تمام یا بخشی از ماده خام تشکیل‌دهنده آن گیاه توتون یا تنباکو یا مشتقات آن (به استثنای مواد دارویی مجاز ترک دخانیات به تشخیص وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی) باشد.

6 ـ استعمال دخانیات: هرگونه مصرف مواددخانی از قبیل دودکردن، مکیدن، جویدن یا استنشاق از راه بینی و دهان .

7 ـ سازمانهای غیردولتی: تشکل‌ها و نهادهای غیردولتی و مردمی از قبیل « انجمن»، « جمعیت»، « کانون»، « مرکز»، « گروه»، « مجمع»، « خانه» و « مؤسسه» که توسط گروهی از اشخاص حقیقی یا حقوقی غیردولتی با رعایت قوانین و مقررات مربوط تأسیس شده و به تشخیص وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی پیشگیری از استعمال محصولات دخانی و یا مبارزه با تولید، استعمال و ترویج مواد دخانی هدف اصلی یا از جمله اهداف آنها می‌باشد.

8 ـ اماکن عمومی: محل‌هایی که مورد استفاده و مراجعه جمعی یا عموم مردم است از قبیل اماکن متبرکه دینی، بیمارستانها، درمانگاهها، سالنهای نمایش، سینماها، فضاهای عمومی مهمانخانه‌ها و مهمانسراها و میهمانپذیرها، خوراک سراها (رستورانها)، قهوه‌خانه‌ها، کارخانجات، گنجینه‌ها (موزه‌ها)، پایانه‌های مسافربری، فروشگاههای بزرگ، اماکن فرهنگی، اماکن ورزشی، کتابخانه‌های عمومی، مدارس، دانشگاهها و مراکز آموزشی و پژوهشی، وسایل نقلیه عمومی، مؤسسات و سازمانهای دولتی و عمومی، نهادهای انقلاب اسلامی، بانکها و شهرداریها و هرنوع مرکز و محل جمعی دیگر.

ماده2ـ تبلیغ محصولات دخانی به هر نحو ممنوع است.

ماده3ـ استفاده از نام و علامت تجاری شرکتهای تولیدکننده انواع فرآورده‌های دخانی بر روی دیگر کالاها که تبلیغ مصرف مواد دخانی محسوب شود، ممنوع است.

ماده4ـ فروش و عرضه محصولات دخانی توسط عاملین مجاز نباید به نحوی باشد که نمایانگر تبلیغ محصولات دخانی برای عموم باشد.

ماده5 ـ اعطای هر گونه کمک، اعانه و حمایت اعم از مادی و غیر مادی توسط تولیدکنندگان، واردکنندگان و صادرکنندگان محصولات دخانی که تبلیغ محصولات دخانی محسوب شود، ممنوع است.

ماده6 ـ ورود، تولید، توزیع، خرید و فروش هر نوع وسایل و کالای تبلیغی محصولات دخانی ممنوع است. با کالاها و وسایل مکشوفه تبلیغی طبق مقررات عمل خواهد شد.

ماده7 ـ به منظور حفظ سلامت عمومی به ویژه محافظت در مقابل استنشاق تحمیلی دود محصولات دخانی، استعمال این مواد در اماکن عمومی ممنوع است.

ماده8 ـ مسئولیت اجرای ممنوعیت استعمال دخانیات در اماکن عمومی و سایر اماکن مندرج در قانون با مدیران یا کارفرمایان یا متصدیان اماکن مربوط است.

ماده9ـ متصدیان، کارفرمایان و مسئولین اماکن عمومی موظفند تابلوهای هشداردهنده مبنی بر ممنوعیت مصرف محصولات دخانی در نقاط مناسب و در معرض دید عموم نصب نمایند.

ماده10ـ فروش محصولات دخانی به افراد از طریق اینترنت و دستگاههای خودکار فروش ممنوع است.

ماده11ـ فروشنده باید در صورت مشکوک بودن سن خریدار، مدرک شناسایی مبنی بر داشتن حداقل (18) سال سن را از وی تقاضا کند.

ماده12ـ فروش و عرضه محصولات دخانی توسط اشخاص حقیقی و حقوقی بدون پروانه فروش ممنوع است.

ماده13ـ وزارت بازرگانی موظف است فهرست اشخاص حقیقی وحقوقی را که طبق ماده(7) قانون دارای پروانه فروش (فروشندگان مجاز) محصولات دخانی می‌باشند در اختیار ستاد قرار دهد.

تبصره ـ مجوز عاملیت بازرگانی محصولات دخانی توسط شرکت دخانیات ایران بر اساس قوانین و مقررات مربوط صادر خواهد شد.

ماده14ـ نیـروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران موظف است در کلیه مراحل اجرایی عملیات بازرسی اماکن عمومی و محلهای عرضه مواد دخانی همکاری لازم را با مأمورین و بازرسین وزارتخانه‌های بهداشت، درمان و آموزش پزشکی و بازرگانی بعمل آورد.

ماده15ـ کلیه مأمورین بهداشتی و سایر مأمورین ذی‌ربط در اجرای این قانون موظفند گزارشهای خود را حسب مورد جرایم موضوع این قانون برای مراجع ذی‌صلاح ارسال دارند.

ماده16ـ کلیه محصولات دخانی باید در بسته‌بندی و با شماره سریال و برچسب ویژه شرکت دخانیات ایران عرضه یا بفروش برسد. درج عبارت « مخصوص فروش در ایران» بر روی کلیه بسته‌بندیهای فرآورده‌های دخانی وارداتی الزامی است.

تبصره1ـ فروش محصولات دخانی بصورت فله‌ای، باز و یا نخی ممنوع است.

تبصره2ـ فروشگاههای واقع در مناطق آزاد و ویژه اقتصادی نیز ملزم به رعایت این ماده هستند.

تبصره3ـ نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران موظف است محصولات و مواد دخانی قاچاق را در هر نقطه از کشور ضبط و تحویل شرکت دخانیات ایران دهد. در صورت موافقت وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، شرکت دخانیات ایران محصول را با مشخصات ماده (16) این آیین‌نامه بسته‌بندی و مانند سایر محصولات به فروش رسانده و درآمد حاصله را به حساب درآمدهای عمومی واریز خواهدنمود.

تبصره4ـ از محل درآمد حاصله حق‌الکشف کارکنان نیروی انتظامی، بازرسین و هزینه مربوط به فروش شرکت دخانیات پرداخت می‌گردد.

ماده17ـ به منظور جلوگیری از ورود محصولات دخانی، وزارتخانه‌های کشور و بازرگانی، بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، صنایع و معادن و امور خارجه هماهنگی لازم را با کشورهای همسایه بعمل آورند و گزارش آن را به ستاد ارسال نمایند.

ماده18ـ شرکت دخانیات ایران موظف است استانداردهای ملی را در تولید و عرضه محصولات دخانی رعایت نماید. تولید و واردات محصولات دخانی مغایر با معیارهای تعیین شده در قوانین مربوط و این آیین‌نامه و دستورالعملهای مرتبط ممنوع است.

شرکت دخانیات ایران موظف است با اعمال برنامه‌ریزی و با هماهنگی ستاد سطح زیر کشت توتون و تنباکو را براساس نیاز کارخانجات داخلی تعیین نماید و از افزایش سطح زیر کشت بیشتر از نیاز کارخانجات داخلی با هماهنگی نیروی انتظامی جلوگیری بعمل آورد.

وزارتخانه‌های جهاد کشاورزی وصنایع و معادن موظفند در صورت کاهش میزان نیاز به توتون و تنباکو کارخانجات داخلی، جایگزین تدریجی زراعت توتون و تنباکو را با سایر محصولات کشاورزی در الگوی کشت مناطق تولید و فرآوری محصولات دخانی مورد مطالعه و اجرا قرار دهند.

تبصره ـ پرداخت یارانه در زمینه کاشت، داشت و برداشت توتون و تنباکو به هر شکل مجاز نمی‌باشد.

ماده19ـ تا دو درصد (2%) از سرجمع مالیات مذکور در ماده (8) قانون در بودجه سنواتی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی منظور می‌گردد تا برای تحقق اهداف مبارزه و کنترل استعمال مواد دخانی در اختیار سازمانها، مؤسسات و جمعیتها قرار گیرد.

تبصره ـ ستاد ضوابط کمک به سازمانهای غیردولتی را تعیین و تصویب خواهدکرد.

ماده20ـ هر سه سال یکبار، حداقل و حداکثر جزای نقدی مقرر در قانون به پیشنهاد وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی براساس نرخ رسمی تورم سالانه که توسط بانک مرکزی اعلام می‌شود با تصویب هیئت وزیران افزایش می‌یابد.

ماده21ـ دستگاههای موضوع ماده (160) قانون برنامه چهارم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران موظفند برنامه‌های آموزشی و تبلیغی مصوب ستاد را برای پیشگیری از استعمال دخانیات و مبارزه با آن، اجرا نمایند.

ماده22ـ وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی موظف است تسهیلات و امکانات آزمایشگاهی لازم را برای تعیین مواد و ترکیبات منتشره مواد دخانی فراهم نماید.

ماده23ـ دستگاههای ذی‌ربط به ویژه شرکت دخانیات ایران موظفند اطلاعات موردنیاز در رابطه با مفاد این آیین‌نامه را در اختیار ستاد قراردهند.

ماده24ـ دبیرخانه ستاد در وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی مستقر است و معاون سلامت وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی دبیر ستاد خواهدبود.

ماده25ـ وظایف دبیرخانه ستاد به شرح زیر تعیین می‌گردد:

1ـ انجام بررسیهای لازم درخصوص پیشنهادهای قابل طرح در ستاد و تنظیم دستورجلسات آن.

2ـ پیگیری مصوبات ستاد.

3ـ راه‌اندازی کارگروههای تخصصی ملی و استانی و نظارت برآنها.

4ـ انجام هماهنگیهای لازم با سایر وزارتخانه‌ها و سازمانها برای دعوت آنها به شرکت در جلسات برحسب مورد.

5 ـ تدوین و ارایه گزارش عملکرد ستاد.

6 ـ انجام سایر اموری که توسط ستاد به دبیرخانه محول می‌گردد.

7 ـ جمع‌آوری و ثبت اطلاعات و آمار.

8 ـ هماهنگی امور اجرایی مربوط به قانون.

9 ـ تهیه و تدوین دستورالعملها و پیشنهاد راهبردها به ستاد.

ماده26ـ تعداد اعضا، ترکیب، وظایف و سایر مقررات مربوط به کارگروههای تخصصی طی دستورالعملی که به تصویب ستاد می‌رسد. تعیین می‌گردد

    

پست های مرتبط

افزودن نظر

مشترک شدن در خبرنامه!

برای دریافت آخرین به روز رسانی ها و اطلاعات ، مشترک شوید.