بیشترین مصرف کنندگان شیشه، افراد 18 تا 25 ساله هستند
بیشترین مصرف کنندگان شیشه، افراد 18 تا 25 ساله هستند
مدیرکل حوزه ریاست سازمان پزشکی قانونی:
بیشترین مصرف کنندگان شیشه، افراد 18 تا 25 ساله هستند
مدیرکل حوزه ریاست سازمان پزشکی قانونی کشور با تاکید بر این که بیشترین مصرف کنندگان شیشه افراد سنین 18 تا 25 سال هستند، گفت: در واقع«شیشه» معروفترین و مهمترین ماده اعتیاد آور گروه متاآمفتامینها در کشور است.
به گزارش خبرنگار حقوقی خبرگزاری دانشجویان ایرن(ایسنا)، دکتر محمدرضا قدیرزاده طی سخنانی در کنفرانس پیامدهای سوء مصرف مواد مخدر وروان گردان و پیشگیری از آن که در سازمان پزشکی قانونی کشور برگزار شده بود، با اشاره به این که «دی متآمفتامین هیدروکلرید» یا به زبان عامیانه «کریستال» یک ماده قدرتمند، اعتیاد آور، محرک و به شکل ترکیبی و مصنوعی است، اظهار کرد: افراد شیاد این ماده را در ایران با عنوان نشئه آور بدون اعتیاد تبلیغ می کنند، ولی این طور نیست.
وی ادامه داد: در واقع «شیشه» بسیار اعتیاد آور و نسبت به دیگر آمفتامینها از نظر اجتماعی، عاطفی، روانی و حتی تحرکی آسیب بیشتری به فرد وارد می کند و افرادی که به دنبال تنوع هستند به این ماده رو میآورند.
قدیرزاده با اشاره به این که «کریستال» اغلب به صورت تفریحی در مهمانی ها و برای بالا بردن و وسعت دادن به لذات جنسی و در بعضی موارد برای بیدار ماندن مصرف می شود، گفت: درواقع شیشه تقریباً همان خواص اکستازی را دارد با این تفاوت که اکستازی اغلب به صورت قرص و خوراکی و به ندرت به وسیله روش جذبی از طریق پوست مصرف شده، اما شیشه به صورت تدخین یا کشیدنی استفاده میشود.
مدیرکل حوزه ریاست سازمان پزشکی قانونی کشور با اشاره به این که شیشه، اثری ترکیبی از توهم زایی و تحرک بخشی دارد و سیستم مرکزی اعصاب را تحریک کرده و باعث بروز نوعی تشنج و حرکات غیر قابل کنترل به همراه تعریق، گشادی مردمک چشم و در مجموع، کنش های شدید رفتاری می شود، اظهار کرد: به عقیده متخصصان بر خلاف مخدرهای افیونی مانند تریاک که عموما آرام بخش هستند و استعمال کننده را به سمت سکون و کندی حرکت میبرند شیشه، فرد را به سمت رفتارهای خشونت آمیز سوق میدهد.
وی اظهارکرد: مصرف «شیشه»، باعث افزایش انرژی، پرفعالیتی، شادابی، بیخوابی، افزایش تمرکز، بالا رفتن درک و حس اعتماد به نفس می شود که مسمومیت با این ماده می تواند علائم خفیف (افزایش ضربان قلب، فشار خون بالا، اضطراب، پرخاشگری) تا شدید (بالا رفتن درجه حرارت بدن، فعالیت بیش از حد عضلانی و تخریب بافت عضلانی، تشنج، کما و مرگ، را ایجاد کند.
مشاور رییس سازمان پزشکی قانونی کشور تصریح کرد: اگر بیمار معتاد به این ماده مخدر شانس بیاورد و دچار جنون و توهم نشود، افسردگی های شدیدی گریبان این فرد می شود که کنار آمدن با آن تقریباً محال است.
قدیرزاده ادامه داد: کریستال به شکل بزرگ و شفاف و مانند کریستال های واقعی، شبیه شیشهای که خرد و پودر شده و یا تکه های ریز یخ و یا خردههای ریز نبات است و به رنگهای صورتی، شفاف و زرد یافت می شود. میتوان گفت که «شابو» که در آسیای جنوب شرقی و خاور دور رواج دارد نیز شباهت هایی با این ماده دارد.
وی با برشمردن عوارض مصرف شیشه، گفت: این ماده توهم زایی و اثرات محرک را با هم ایجاد میکند، در واقع کریستال یا شیشه محرک بسیار قوی است که فعالیتهای مرکزی سیستم عصبی را سرعت می دهد و میتوان گفت که اثرات مت آمفتامین بسیار شبیه کوکائین است، به جز اینکه این اثرات، مدت بسیار بیشتری طول میکشد.
قدیرزاده با اشاره به این که بسیاری از مصرف کنندگان «شیشه» دچار پوسیدگی دندان میشوند، که علت دقیق آن روشن نیست، گفت: اما تصور میشود به علت کاهش جریان خون به دندان ها و لثه ها، خشکی دهان و کاهش ترشح بزاق ایجاد شود که میتوان گفت که مصرف مداوم و دراز مدت شیشه موجب سوء ظن و توهم، خشونت، کاهش شدید قوه حافظه، توهم های شنوایی و بینایی شده و افسردگی و جنون آنی و بسیاری از اختلالات عصبی را به دنبال دارد.
مدیرکل حوزه ریاست سازمان پزشکی قانونی کشور در ادامه گفت: برخی از تأثیرات فیزیکی معمول ناشی از استعمال کریستال را می توان به خشکی دهان، افزایش سرعت تنفس، سردردهای طاقت فرسا، سرگیجه و حالت تهوع، تعرق بیش از اندازه بدن، بالا رفتن فشار خون، بالا رفتن حرارت بدن، تپش قلب، خشکی، سوزش و ترک لب ها، بزرگ شدن مردمک چشم ،سیاهی رفتن چشم، لرزش دست ها و انگشتان و هم چنین قفل شدن فکها را اشاره کرد.
وی با اشاره به این که انرژی زایی شیشه، کاذب و بسیار خطرناک است، گفت: فرد پس از مصرف تا حدود 72 ساعت به شدت بی خواب میشود و نیاز بدن به انرژی به حدی افزایش می یابد که ممکن است بافتهای حیاتی آسیب ببینند.
قدیرزاده با بیان این که استفاده از کریستال می تواند نیاز و فعالیت جنسی فرد را به طور غیر عادی افزایش دهد، اظهار کرد: این تاثیر به همراه دیگر تأثیرات استعمال این ماده ممکن است فرد را به قدری بی توجه و از خود بیخود کند که شخص در فعالیت های جنسی افراط کند که قطعاً آسیب های غیر قابل جبرانی را به همراه دارد و امکان ابتلا به ویروس HIV و دیگر بیماری های مقاربتی را افزایش میدهد.
مدیرکل حوزه ریاست سازمان پزشکی قانونی کشور یادآور شد: فاز اولیه شیشه تنها یک محرک بسیار قوی است که اثرات آن شامل رفع خستگی، احساس شادابی و سرخوشی و ... است که در مراحل بعدی مصرف تبدیل به یک توهم زای بسیار شدید می شود. اغلب مصرف کنندگان این ماده، در ماههای اول مصرف اثرات توهم زایی بسیار کمی را تجربه کرده اند و فاز غالب آنها لذت بردن بسیار زیاد، تجربه داشتن سطح بسیار بالا انرژی، خلاقیت فراوان ذهنی و ... بوده ولی پس از گذشت مدتی از مصرف، تمامی این مسایل از کنترل فرد مصرف کننده خارج میشود.
وی تاکید کرد: متخصصان درمانگر اعتیاد می گویند برای درمان کسی که به این ماده ی محرک شیشه اعتیاد پیدا می کند، داروی خاصی در دنیا وجود ندارد و داروهایی که تجویز می شود تنها به کاهش علایم ناراحت کننده بیمار کمک می کند.
قدیرزاده با اشاره به این که برای ماده «شیشه» داوری خاصی وجود ندارد، گفت: نکته اساسی این است که برای درمان اعتیاد به مواد مخدری که مرفین دارند مثل تریاک، کرک و هرویین، داروهایی مثل متادون و بوپرنورفین تجویز می شود، اما برای شیشه داروی خاصی وجود ندارد و داروهایی که استفاده می شود داروهای کمکی از جمله ضد اضطراب ها و ضد افسردگی هاست که این داروها در کاهش علایم بیمار مؤثر هستند.
وی در پایان با اشاره به این که برای درمان عوارض اعتیاد به شیشه بر اساس مدت و نوع و روش مصرف ممکن است که فرد نیاز به درمان دارویی به شکل بستری شدن یا سرپایی داشته باشد،اظهار کرد: باید بعد از درمان اختلالات روان پزشکی بیمار به وسیله روانپزشک خبره مورد بررسی و درمان قرار گیرد و به دنبال آن یا همزمان آموزش خانواده، آموزش مهارت های بهبود اولیه و پیشگیری از بازگشت و رفتار درمانی برنامه ریزی شود.
زنگ خطر مواد مخدر صنعتی در جامعه به صدا درآمده است تحلیل قانون جدید مجازات اسلامی با بهمن کشاورز