آثار و شرایط استرداد دادخواست
خواهان میتواند تا نخستین جلسه دادرسی، دادخواست خود را مسترد کند در این صورت دادگاه قرار ابطال دادخواست را صادر خواهد کرد
خواهان میتواند تا نخستین جلسه دادرسی، دادخواست خود را مسترد کند. در این صورت دادگاه قرار ابطال دادخواست را صادر خواهد کرد.
استرداد دادخواست، دعوا به معنای اخص را زایل نمیکند بنابراین اعتبار امر مختومه را ندارد و خواهان علیالقاعده میتواند دعوا را از نو اقامه کند اما باید دادخواست جدیدی با رعایت تمامی شرایط قانونی، از جمله پرداخت هزینه دادرسی تقدیم کند.
استرداد دادخواست تجدیدنظر نیز در ماده 363 قانون آیین دادرسی مدنی پیشبینی شده است.
به موجب بند ب ماده 107 قانون آیین دادرسی مدنی، خواهان میتواند تا زمانی که دادرسی تمام نشده است، دعوای خود را مسترد کند.
در فاصله زمانی تمام شدن دادرسی تا اعلام ختم دادرسی، دادگاه میتواند تصمیماتی اتخاذ کند و اقداماتی انجام دهد. بنابراین در صورتی که برای مثال در دعوای مطالبه اجرتالمثل، دادگاه پس از رسیدگیهای لازم، احراز مالکیت خواهان و غاصبانه بودن ید خوانده، به منظور تعیین اجرتالمثل ملک به صدور قرار کارشناسی اقدام کند و نظر کارشناس به دفتر دادگاه برسد و این امر به طرفین ابلاغ و مهلت اعتراض تمام شود، میتوان پذیرفت که دادرسی تمام شده است.
با توجه به بند ج ماده 107 قانون آیین دادرسی مدنی، در استرداد دعوا قبل از ختم مذاکرات اصحاب دعوا، نیازی به رضایت خوانده نیست.
ختم مذاکرات اصحاب دعوا، مقطعی است که ادعاها، ادله و استدلالات اصحاب دعوا، مطرح و شنیده شده یا فرصت و امکان طرح آن داده شده و دادگاه برای صدور رأی قاطع، تشکیل جلسه رسیدگی دیگری که اصحاب دعوا در آن دعوت شوند را لازم نمیداند.
استرداد دعوا، پس از ختم مذاکرات اصحاب دعوا، به موجب بند ج ماده 107 قانون آیین دادرسی مدنی، در موردی ممکن است که خوانده راضی باشد یا اینکه خواهان به طور کلی از دعوای خود صرف نظر کند.
اعمال دادرسی با استرداد دعوا منتفی میشود
در صورت استرداد دعوا در مرحله نخستین و حصول شرایط آن، دادگاه قرار رد دعوا صادر میکند (بند ب ماده 107) و تفاوتی نمیکند که استرداد دعوا قبل از ختم مذاکرات اصحاب دعوا یا پس از ختم مذاکرات، با رضایت خوانده باشد.
قرار رد دعوا در این مورد نیز همان آثاری را دارد که قرار رد دعوا در سایر موارد دارد. در نتیجه قرار مزبور از اعتبار امر قضاوتشده برخوردار نخواهد بود.
در صورت تعدد خواندگان، در دعاوی قابل تجزیه، دعوا ممکن است نسبت به برخی از آنها مسترد شود.
در این صورت، اگر استرداد دعوا پس از ختم مذاکرات اصحاب دعوا باشد، رضایت خوانده یا خواندگانی لازم است که دعوا نسبت به آنها مسترد شده است و قرار رد دعوا تنها نسبت به آنها صادر میشود. در دعاوی غیرقابل تجزیه، استرداد دعوا نسبت به بعضی از خواندگان مسموع نیست.
هرگاه دعوا مسترد شود، اعمال دادرسی انجامشده نیز منتفی میشود. در نتیجه تحقیق، معاینه محلی، ادعای جعل و... کانلمیکن تلقی میشود.
این در حالی است که هرگاه در پرونده اقرار شده یا امری احراز شده باشد، مانند مجعولیت سند، باید پذیرفت که در صورت استرداد دعوا، عناصر مزبور اعتبار خود را از دست نمیدهد.
با توجه به بند ج ماده 107 قانون آیین دادرسی مدنی، هرگاه خواهان پس از ختم مذاکرات اصحاب دعوا، دعوای خود را مسترد کند، اگر خوانده راضی باشد، دادگاه قرار رد دعوا را صادر میکند.
اما اگر خوانده راضی نباشد، خواهان تنها در صورتی میتواند دعوای خود را مسترد کند که به طور کلی از دعوای خود صرفنظر کرده باشد.
منبع : روزنامه حمایت
احیای اراضی موات باعث ایجاد مالکیت می شود رای شماره 441 هیات عمومی دیوان عدالت اداری با موضوع ابطال تصمیم شماره 1393 05 11-16124 93 10 کمیته نظارتی 5 شهرداری