داوری در طلاق
طبق قانون، در همه موارد درخواست طلاق، به جز طلاق توافقی، دادگاه باید به منظور ایجاد صلح و سازش، موضوع را به داوری ارجاع کند
طبق قانون، در همه موارد درخواست طلاق، به جز طلاق توافقی، دادگاه باید به منظور ایجاد صلح و سازش، موضوع را به داوری ارجاع کند.
بر اساس ماده ۲۷ قانون حمایت خانواده فعلی، «در همه موارد درخواست طلاق، به جز طلاق توافقی، دادگاه باید به منظور ایجاد صلح و سازش، موضوع را به داوری ارجاع کند. دادگاه در این موارد باید با توجه به نظر داوران رأی صادر کند و چنانچه آن را نپذیرد، نظریه داوران را با ذکر دلیل رد کند.»
بنابراین همانطور که ملاحظه میشود، در تمامی مواردی که طلاق به درخواست زوج یا زوجه بهصورت یکطرفه درخواست میشود، ارجاع موضوع به داوری برای ایجاد صلح و سازش الزامی است و تنها موردی که ارجاع به داوری الزامی نیست، طلاق توافقی است.
هدف تعیین داور
با دقت نظر در متن ماده ۲۷ درمییابیم که هدف از داوری در طلاق، فراهم کردن زمینه ایجاد صلح و سازش مابین زوجین است. از این جهت، قانونگذار ارجاع به داوری را صرفاً در طلاقهای یکطرفه، لازم و ضروری دانسته است. چهبسا در طلاق به درخواست یکی از زوجین، طرف دیگر حاضر به ادامه زندگی مشترک بوده و تمایلی به جدایی و طلاق نداشته باشد. از رو، قانونگذار بهمنظور ایجاد صلح و سازش و انصراف متقاضی طلاق (در طلاقهای یک طرفه) داوری را الزامی دانسته است.
البته همانطور که گفته شد، در طلاق توافقی نیازی نیست موضوع به داوری ارجاع شود که دلیل آن تا حدود زیادی روشن است، زیرا طرفین توافق بر طلاق داشته و اصرار بر ادامه زندگی مشترک و ایجاد زمینه صلح و سازش مدنظر قانونگذار نیست.
آیا نظر داوران برای دادگاه قطعی و لازمالاجراست؟
در اینجا این پرسش مطرح میشود که آیا نظر داوران برای دادگاه قطعی و لازمالاجراست؟ که در پاسخ باید گفت بر اساس ماده ۲۷ قانون حمایت خانواده، دادگاه رای خود را با توجه به نظر داوران صادر میکند، اما نظر داوران برای دادگاه قطعی و لازمالاجراء نیست و دادگاه میتواند با ذکر دلیل، نظریه داوری را رد کند.
شرایطی که داوران باید داشته باشند، شامل تاهل؛ داشتن حداقل 30 سال سن و آشنا بودن به مسایل شرعی، خانوادگی و اجتماعی است.
نحوه انتخاب داوران
نحوه انتخاب داوران نیز به این صورت است که بر اساس ماده ۲۸ قانون حمایت خانواده، ابتدا زوجین باید ظرف یک هفته، فرد دارای شرایط را از بین اقارب خود به دادگاه معرفی کنند و در صورتی که زوجین قادر به معرفی داور واجد شرایط از بین اقارب خود نباشند، میتوانند داور خود از بین افراد واجد صلاحیت دیگر تعیین و معرفی کنند.
البته اگر زوجین به طور کلی توانایی معرفی داور را نداشته باشند، میتوانند با مراجعه به شعبه مربوطه و طی لایحهای، مراتب را به اطلاع دادگاه رسانده و از دادگاه درخواست تعیین داور کنند.
منبع : روزنامه حمایت
رای شماره های 1243 الی 1247 هیات عمومی دیوان عدالت اداری عواقب دیرکرد در تحویل ساختمان