×

نظریه مشورتی

نظریه مشورتی

نظریه مشورتی

نظریه-مشورتی

در صورتی که پرونده با موضوع تصادف جرحی توسط شخص راکب غیرایرانی فاقد بیمه‎نامه و گواهی‎نامه و مدارک اقامت قانونی در وقت کشیک بدون گواهی پزشکی قانونی به دادسرا ارسال شود و از طرفی طبق اقرار متهم و گزارش مرجع انتظامی مبنی بر اعزام مصدوم به بیمارستان از طریق عوامل اورژانس، اصل وقوع جراحت محرز بوده، اما میزان جراحات نامشخص باشد، آیا می‎توان علی‎رغم تصریح ماده 219 قانون آیین دادرسی کیفری مصوب سال 1392 به اینکه مبلغ قرار تأمین کیفری در هر حال نباید از خسارات وارده به بزه‎دیده کمتر باشد و با توجه به اینکه در نهایت صندوق تأمین خسارات بدنی ملزم به پرداخت دیه به قائم‎مقامی مقصر است، از صدور قرار تأمین کیفری در مورد دیه صرف‎نظر کرد یا با عنایت به ذکر صریح واژه بیمه در ماده 219 مذکور باید نسبت به صدور قرار تأمین کیفری متناسب در مورد دیه احتمالی شاکی اقدام کرد؟

آنچه در تبصره 3 ماده 217 قانون آیین دادرسی کیفری مصوب سال 1392 و ماده 219 این قانون و ماده 49 قانون بیمه اجباری خسارات واردشده به شخص ثالث بر اثر حوادث ناشی از وسایل نقلیه مصوب سال 1395 مدنظر است، تضمین حقوق بزه‎دیده از حیث جبران زیان از طرقی مانند وجود بیمه‎نامه است که در نتیجه مقام قضایی را ملزم به رعایت تناسب در صدور قرار تأمین با لحاظ تضمین مزبور می‎کند. لذا در فرضی که متهم فاقد چنین تضمیناتی باشد (مانند موردی که خودروی تصادفی فاقد بیمه‎نامه است) مقام قضایی باید مطابق قواعد عام حاکم بر صدور قرار تأمین و از جمله معیارها و ضوابط مذکور در ماده 250 قانون صدرالذکر رفتار کند و مسئولیت صندوق جبران خسارت بدنی در پرداخت دیه، تأثیری در صدور قرار تأمین متناسب برای متخلف با فرض فقدان بیمه‎نامه وسیله نقلیه مسبب حادثه از این حیث ندارد.

هرگاه زوج هنگام انعقاد عقد نکاح به صورت عادی یا به موجب شرط ضمن عقد نکاح متعهد شود چنانچه در آینده ملکی خریداری کند، بخشی از آن را به زوجه انتقال و تملیک کند، آیا چنین تعهدی با توجه به اینکه موضوع آن هنگام عقد، مجهول، نامعین و غیرموجود است، قانونی و صحیح است یا آن که به سبب تعهد بر امری مجهول و غیرمعلوم، باطل است؟ در صورتی که قائل به بطلان چنین تعهدی باشیم، آیا تعهد زوج مشمول ماده 1100 قانون مدنی خواهد بود و زوجه مستحق مهرالمثل است یا اینکه ماده مذکور فقط شامل مال غیرمنقول موضوع مهریه می‎شود؟

در فرض سوال که به عنوان مهریه بخشی از منزل مسکونی مانند دو دانگ آن هر زمان که زوج خریداری کند، قرار داده شده است، به نظر می‎رسد مقصود زوجین آن است که زوج باید دو دانگ از منزلی را که برای سکونت خود و خانواده خریداری می‎کند، به زوجه تملیک کند. با وجود این، تشخیص مصداق با توجه به شرایط و اوضاع و احوال و قصد مشترک طرفین حسب مورد بر عهده مرجع رسیدگی‎کننده است.

منبع : روزنامه حمایت

    

مشترک شدن در خبرنامه!

برای دریافت آخرین به روز رسانی ها و اطلاعات ، مشترک شوید.