شرایط صدور دستور موقت چیست ؟
اگر از زمان اقامه دعوی تا صدور حکم، مدت زیادی طول بکشد، احتمال ایجاد مشکلات جدید که مانع اجرای حکم شود، افزایش مییابد در این موارد خواهان میتواند در خواست صدور دستور موقت کند
اگر از زمان اقامه دعوی تا صدور حکم، مدت زیادی طول بکشد، احتمال ایجاد مشکلات جدید که مانع اجرای حکم شود، افزایش مییابد. در این موارد خواهان میتواند در خواست صدور دستور موقت کند.
ممکن است شخصی دعوای ابطال سند آپارتمان فروخته شدهاش را در دادگاه مطرح کرده و نگران انتقال آپارتمان به دیگری باشد. در این شرایط شخص درخواست دستور موقت میکند و دادگاه مانع از انتقال آپارتمان تا زمان صدور رای میشود.
درخواست دستور موقت هم قبل از اقامه دعوی اصلی، هم ضمن دادخواست دعوای اصلی و هم بعد از آن قابل طرح است.
دادگاه دستور موقت را فقط در صورت درخواست خواهان صادر میکند و خود دادگاه راسا هیچ دستور موقتی صادر نمیکند.
طبق قانون، دادگاه باید از شخصی که درخواست دستور موقت مطرح کرده است، تامین مناسب بگیرد تا اگر حکم به نفع او صادر نشد و به علت صدور دستور موقت به طرف مقابل خسارتی وارد شده باشد، خسارت وارده را از طریق این تامین جبران کنند.
میزان تامین و نوع آن را دادگاه مشخص میکند و این تامین از تمام افراد، حتی کسانی که از پرداخت هزینه دادرسی معاف هستند، نیز گرفته میشود.
اگر حکم دادگاه به نفع خوانده صادر شود، خوانده از زمان ابلاغ رای یک ماه فرصت دارد تا به دادگاه رجوع کرده و خسارت خود را مطالبه کند. پس از گذشت این مدت اگر خوانده اقدامی نکند، تامین به خواهان پس داده خواهد شد.
سه دادگاه برای صدور دستور موقت صلاحیت دارند؛ نخست دادگاهی که دعوای اصلی در آن مطرح شده است؛ دوم دادگاهی که صلاحیت رسیدگی به دعوای اصلی را دارد و سوم نیز دادگاهی که موضوع دستور موقت در حوزه آن واقع شده است. البته این مورد مربوط به زمانی است که موضوع دستور موقت، اموال غیرمنقول مثل زمین یا خانه باشد.
اگر در مقابل درخواست دستور موقت، دادگاه قرار رد درخواست را صادر کند به این معنا است که شما در انتخاب دادگاه صالح اشتباه کرده اید و دستور موقت را باید در دادگاه صالح مطرح کنید.
رفع اثر از دستور موقت
پس از صدور و اجرای دستور موقت در موارد ذیل خوانده می واند درخواست رفع اثر از دستور موقت را مطرح کند.
مورد اول: اگر درخواست دستور موقت قبل از دادخواست دعوی اصلی مطرح شده و دادگاه با آن موافقت کرده و دستور موقت صادر کند، از زمان صدور دستور موقت خواهان 20 روز فرصت دارد دعوای اصلی را نیز اقامه کند. در غیر این صورت خوانده میتواند درخواست رفع آن را مطرح کند.
مورد دوم: زمانی است که پس از صدور و اجرای دستور موقت، خوانده تامینی مناسب با موضوع دستور موقت بدهد.
مورد سوم: زمانی است که موضوعی که علت صدور دستور موقت بوده است، از بین برود یا رفع شود.
اعتراض به دستور موقت
اعتراض به قبول، رد یا اجرای دستور موقت به تنهایی امکانپذیر نیست. اما اگر شخصی که حکم به ضرر او صادر شده است، بخواهد نسبت به حکم درخواست تجدیدنظر یا فرجام خواهی کند می تواند ضمن این درخواست به دستور موقت نیز اعتراض کند.
منبع : روزنامه حمایت
راههای جلوگیری از وصول وجه چک رای هیات عمومی دیوان عدالت اداری با موضوع ابطال الزام رانندگان به رفع اثر شیشه دودی خودرو
