×

رأی شماره94 هیأت عمومی دیوان عدالت اداری در خصوص فوق‌العاده ستادی معادل 2 ماه مجموع حقوق و مزایا در سال 1384 در حد اعتبارات تخصصی‌یافته قابل پر

رأی شماره94 هیأت عمومی دیوان عدالت اداری در خصوص فوق‌العاده ستادی معادل 2 ماه مجموع حقوق و مزایا در سال 1384 در حد اعتبارات تخصصی‌یافته قابل پر

رأی شماره94 هیأت عمومی دیوان عدالت اداری در خصوص فوق‌العاده ستادی معادل 2 ماه مجموع حقوق و مزایا در سال 1384 در حد اعتبارات تخصصی‌یافته قابل پر

رأی-شماره94-هیأت-عمومی-دیوان-عدالت-اداری-در-خصوص-فوق‌العاده-ستادی-معادل-2-ماه-مجموع-حقوق-و-مزایا-در-سال-1384-در-حد-اعتبارات-تخصصی‌یافته-قابل-پر وکیل 

رأی شماره94 هیأت عمومی دیوان عدالت اداری در خصوص فوق‌العاده ستادی معادل 2 ماه مجموع حقوق و مزایا در سال 1384 در حد اعتبارات تخصصی‌یافته قابل پرداخت است


مرجع تصویب : آراء وحدت رویه دیوان عدالت اداری
13/4/1389 شماره هـ/89/117
رأی شماره94 هیأت عمومی دیوان عدالت اداری در خصوص فوق‌العاده ستادی معادل 2 ماه مجموع حقوق و مزایا در سال 1384 در حد اعتبارات تخصصی‌یافته قابل پرداخت است

تاریخ: 17/3/1389
شماره دادنامه: 94
کلاسه پرونده: 89/117
مرجع رسیدگی: هیأت عمومی دیوان عدالت اداری.
شاکی: آقای عبداله غلام پور.
موضوع شکایت و خواسته: اعلام تعارض آراء صادره از شعب اول و دهم و چهاردهم دیوان عدالت اداری.
گردشکار: الف ـ شعبه اول دیوان در رسیدگی به پرونده کلاسه 88/576 موضوع شکایت آقای حیدر مؤیدی به طرفیت وزارت آموزش و پرورش و به خواسته مطالبه دو ماه پاداش خدمت سال 1384 و الزام آموزش و پرورش به پرداخت آن طی دادنامه شماره 902 مورخ 10/5/1388 به شرح آتی مبادرت به صدور رأی نموده است: با توجه به بررسی اوراق و محتویات پرونده، نظر به اینکه به موجب تصویب‎نامه شماره 3069ـ84/م/ت33291 مورخ 18/4/1384 هیأت وزیران پرداخت فوق‎العاده ویژه‎ای تحت عنوان فوق‎العاده ستادی معادل دو ماه مجموع حقوق و مزایای دریافتی کارکنان ستادی برای یک بار تجویز گردیده و با توجه به اینکه دلیلی بر اینکه تعهدات مزبور از جمله تعهدات زائد مشمول بند (ج) تبصره 20 قانون بودجه سال 1384 بوده ارائه نشده و پرداخت آن نسبت به برخی از مشمولین، دلالت بر تامین اعتبار آن می‎نماید، از طرفی نیز اداره طرف شکایت منکر اشتغال شاکی در پست های ستادی نگردیده، علیهذا خواسته موجه تشخیص و حکم به ورود شکایت دائر بر پرداخت فوق‎العاده مزبور در حق شاکی صادر و اعلام می‎نماید. ب ـ شعبه دهم دیوان در رسیدگی به پرونده کلاسه 88/1832 موضوع شکایت آقای محمد صادقی به طرفیت وزارت آموزش و پرورش و به خواسته مطالبه دو ماه پاداش تحت عنوان فوق‎العاده ویژه سال 1384 طی دادنامه شماره 1592 مورخ 23/4/1388 به شرح آتی مبادرت به صدور رأی نموده است، با توجه به محتویات پرونده و مدارک ارائه شده از سوی شاکی، مستنداً به مصوبه شماره 3069ـ84/م/ت/33291 مورخ 18/4/1384 هیأت وزیران از آن جائی که دستگاه‎های اجرایی مشمول مصوبه مذکور مجاز بـه پرداخت فوق‎العاده‎ای معادل دو ماه مجموع حقوق و مزایای دریافتی کارکنان ستادی از محل اعتبار مربوط بوده در صورت وجود محل اعتبار، اداره مشتکی‎عنه را به پرداخت فوق‎العاده مذکور در حق شاکی محکوم می‎نماید. ج ـ شعبه چهارم دیوان در رسیدگی به پرونده کلاسه 87/2136 موضوع شـکایت آقای عبداله غلامپور به طرفیت وزارت آموزش و پرورش به خواسته پرداخت دو ماه پاداش خدمت سال 1384 طی دادنامه شماره 1418 مورخ 12/7/1388 به شرح آتی مبادرت به صدور رأی نموده است: شعبه با توجه به مفاد و محتویات پرونده و دقت در متن لایحه جوابیه طرف شکایت به شماره 71/303491 مورخ 20/5/1388 که طی آن اعلام گردیده (هیأت وزیران در جلسه 12/4/1384 به استناد اصل 138 قانون اساسی با رعایت بند (ج) تبصره 20 قانون بودجه سال 1384 کل کشور تصویب نمود که کلیه دستگاه‎های اجرایی مجازند فوق‎العاده ویژه‎ای تحت عنوان فوق‎العاده ستادی معادل دو ماه مجموع حقوق و مزایای دریافتی کارکنان ستادی خود را برای یک بار از محل اعتبار مربوط به آنها پرداخت نمایند. به استناد بند (چ) تبصره 20 قانون بودجه سال 1384 کل کشور از ابتدای سال 1384 کلیه تصویب‎نامه‎ها، بخشنامه و دستورالعمل‌ها که متضمن بار مالی برای دولت می‎باشد، در صورتی قابل تصویب و اجرا است که بار مالی ناشی از آن قبلاً محاسبه و تامین اعتبار شده باشد در غیر این صورت عمل دستگاه اجرایی در حکم تعهد زائد بر اعتبار بودجه است و همچنین موارد انجام شده در سال 1383 که در قانون بودجه آن سال فاقد اعتبار لازم بوده و برای آنها در سال 1384 نیز اعتباری منظور نگردد موقوف‌الاجراء خواهد بود.) نظر به اینکه اولاً تصویب‎نامه استنادی صرفاً اجازه پرداخت فوق‎العاده به کلیه دستگاه‎های اجرایی اعطا نموده و تکلیفی به پرداخت ایجاد ننموده است. ثانیاً، در متن مصوبه صراحتاً پرداخت فوق‎العاده مذکور را منوط به رعایت بند (ج) تبصره 20 قانون بودجه سال 1384 کل کشور نموده است و در بند مذکور از ابتدای سال1384 اجرای تصویب‎نامه‎هایی را که بار مالی داشته موکول به تامین اعتبارشده و مطابق اعلام مشتکی‎عنه برای موضوع مورد درخواست تامین اعتبار نشده است. بنابراین الزام دستگاه متبوع به پرداخت فوق‎العاده درخواستی توجیه قانونی ندارد و شکایت در این خصوص غیر وارد تشخیص و مستنداً به بند (ج) تبصره 20 قانون بودجه سال 1384 حکم به رد شکایت مطروحه صادر و اعلام می‎گردد. هیأت عمومی دیوان درتاریخ فوق باحضور رؤسا و مستشاران ودادرسان علی‎البدل شعب دیوان تشکیل و پس از بحث و بررسی و انجام مشاوره با اکثریت آراء به شرح آتی مبادرت به صدور رأی می‎نماید.

رأی هیأت عمومی
اولاً، با توجه به محتویات پرونده‎های مطروحه تعارض آراء محرز می‎باشد. ثانیاً، به استناد بند (ج) تبصره 20 قانون بودجه1384 کل کشور، اعتبار مندرج در ردیف 503784 مطابق جدول ضمیمه 9 قانون می‎بایست در اختیار دستگاه‎های اجرائی قرار گیرد تا بر اساس تخصیص اعتبار و یا مبادله موافقت‌نامه از طریق دستگاه ذیربط به عنوان کمک به اشخاص حقیقی یا حقوقی مندرج در جدول مزبور پرداخت شود. از سوی دیگر هیأت وزیران به موجب مصوبه شماره 3069ـ84/م/ت33291 مورخ 18/4/1384 با رعایت بند (ج) فوق‌الاشعار مقرر داشته: کلیه دستگاه‎های اجرائی مجازند فوق‎العاده ویژه‎ای تحت عنوان فوق‎العاده ستادی معادل دو ماه مجموع حقوق و مزایای دریافتی کارکنان ستادی خود را برای یک بار از محل اعتبار مربوطه به آنها پرداخت نمایند. نظر به اینکه اعتبار مصرح در بند(ج) مذکور یک‌ساله بوده است و پرداخت نیز در حدّ اعتبار تخصیص‌یافته انجام می‎گرفته، دلیلی بر ایجاد تعهد زاید بر اعتبار تخصیص‌یافته برای دولت وجود ندارد تا ملزم به پرداخت شود، لذا از این جهت که رأی شعبه چهارم به شماره دادنامه 1418 مورخ 12/7/1388 متضمن این معنی می‎باشد، صحیح و موافق موازین قانونی تشخیص می‎گردد. این رأی به استناد بند 2 ماده 19 و ماده 43 قانون دیوان عدالت اداری در موارد مشابه برای شعب دیوان و سایر مراجع اداری مربوط لازم‌الاتباع می‎باشد.

رئیس هیأت عمومی دیوان عدالت اداری ـ محمدجعفر منتظری

    

مشترک شدن در خبرنامه!

برای دریافت آخرین به روز رسانی ها و اطلاعات ، مشترک شوید.