قانون کار(مراجع حل اختلاف, مراجعه به اداره کار و امور اجتماعی)
قانون کار(مراجع حل اختلاف, مراجعه به اداره کار و امور اجتماعی)
قانون کار(مراجع حل اختلاف, مراجعه به اداره کار و امور اجتماعی)
مراجع حل اختلاف
در قانون کار مراجع حل اختلاف به دودسته 1- هیات تشخیص (به عنوان مراجع بدوی) 2- هیات حل اختلاف (به عنوان مرجع تجدیدنظر) تقسیم شده است: در هر استان چندین هیات تشخیص و حل اختلاف به تناسب وسعت استان پیش بینی شده است که در صورت بروز اختلاف در روابط کارگر و کارفرما اعم از اخراج بدون دلیل موجه، پرداخت نکردن حقوق و مزایا، مرخصی و ... کارگر می بایست در صورت حل نشدن موضوع از طریق سازش مستقیم بین کارفرما و کرگر و یا مذاکره با شوراهای اسلامی مستقر در کارگاه و در صورتی که شورای اسلامی کار در واحدی نباشد از طریق انجمن صنفی کارگران و کارفرما باید به اداره کار مربوطه برای طرح دعوی مراجعه نماید.
مراجعه به اداره کار و امور اجتماعی
کارگر برای طرح دعوی باید به اداره کاری مراجعه نماید که کارگاه در حوزه آن اداره واقع شده است. پس از مراجعه به اداره مربوطه کارگر می تواند درخواست خود را با شرح مختصر اختلاف بوجود آمده و همچنین حقوق و مزایای احتمالی پرداخت نشده را حداکثر در 2 صفحه نوشته، آن را ثبت نموده و به اداره کار ارائه نماید. چنانچه کارگر نتواند امور مربوط به طرح دعوی را انجام دهد می تواند شخص دیگری را به عنوان نماینده معرفی نماید تا به جای او طرح دعوی نماید. به این منظور مدعی می تواند به دفاتر اسناد رسمی مراجعه و نسبت به دادن وکالت به فرد مورد نظر خود اقدام نماید. بدیهی است حضور نماینده کارگر در مراجع حل اختلاف به طور قطع باید با ارائه وکالتنامه و باتوجه به مناطق جغرافیایی، ادارات کار و مراجع حل اختلاف تشکیل شده باشد. مراجع حل اختلاف مکلف به پذیرفتن وکالتنامه دستی و خطی که اصالت آنها مشخص نیست، نخواهد بود مگر آن که اعطای نمایندگی و وکالت به طرق دیگر به طور کامل برای مراجع تشخیص و حل اختلاف محرز و مسلم گردد. رسیدگی به دعاوی در مراجع حل اختلاف هیچ هزینه ای ندارد و رایگان می باشد.
روزنامه ایران، شماره 5106 به تاریخ 31/3/91، صفحه 16 (قضایی - حقوقی)
ضرورت تسریع در تصویب لایحه فرزندخواندگی مقایسه اجمالی هیأت منصفه در حقوق ایران و انگلستان
