×

قانون موافقتنامه بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت ترکمنستان در خصوص ارتباط بین المللی راه آهن

قانون موافقتنامه بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت ترکمنستان در خصوص ارتباط بین المللی راه آهن

قانون-موافقتنامه-بین-دولت-جمهوری-اسلامی-ایران-و-دولت-ترکمنستان-در-خصوص-ارتباط-بین-المللی-راه-آهن

وکیل


ماده واحده – لایحه موافقتنامه بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت ترکمنستان در خصوص ارتباط بین المللی راه آهن مشتمل بر یک مقدمه و (11) ماده بشرح پیوست تصویب و اجازه مبادله اسناد آن داده می شود.
بسم الله الرحمن الرحیم
موافقتنامه بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت ترکمنستان در خصوص ارتباط بین المللی راه آهن
دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت ترکمنستان که از این پس در این موافقتنامه طرفین نامیده خواهند شد، براساس روابط و دوستی دیرین، حسن تفاهم، حسن همجواری و همکاری سودمند متقابل،
با اهمیت دادن به هماهنگی فعالیتهای حمل و نقل راه آهن دو کشور.
با تمایل به تأمین ارتباط بین المللی راه آهن بین دو کشور و همچنین ترانزیت از طریق قلمرو یکدیگر به کشورهای ثالث.
به شرح زیر توافق نمودند :
ماده 1- طرفین موافقت نمودند با هدف انجام حمل و نقل بین المللی مسافر و کالا بین کشورهای خود ارتباط مستقیم راه آهنی بر قرار نمایند.
ماده 2- طرفین موافقت نمودند نسبت به پذیرش و ارائه خدمات مربوط به مسافر و کالا ، از جمله ترانزیت هنگام انجام عملیات حمل و نقل راه آهنی بین دو کشور اقدام نمایند.
پرداختهای مربوط به خدمات بر طبق تعرفه هایی که در قلمرو دو کشور معتبر است صورت خواهد گرفت. ثبت رسمی اسناد، انجام حمل و نقل بار با راه آهن و واگن و نحوه استفاده از راه آهن و واگن و ترتیب حمل و نقل مسافر طبق موافقتنامه های دو جانبه بین دستگاههای ذیربط طرفین تنظیم خواهد شد.
ماده 3- طرفین موافقت نمودند به موقع در جهت تأمین وسایط نقلیه راه آهنی و خدمات مسافری به لحاظ مبادلات تجاری خارجی و بار ترانزیتی که به پایانه های راه آهنی می رسند اقدام نمایند و آنها را برای مقاصد بعدی مطابق با قواعد بین المللی حمل و نقل معتبر در قلمرو کشور ذیربط اعزام نمایند.
ماده 4- طرفین موافقت نمودند که در زمینه نظارتهای بهداشتی، گمرکی و مرزی هنگام عبور و مرور مسافر و بار مفاد موافقتنامه ها یا کنوانسیونهای بین المللی که دو دولت عضو آن هستند رعایت شود و در صورت بروز هرگونه مسأله ای که در این موافقتنامه و یا کنوانسیونهای بین المللی مورد حکم قرار نگرفته ، قوانین و قواعد جاری در قلمرو کشورهای طرفین اعمال شود.
ماده 5- طرفین موافقت نمودند که براساس موافقتنامه های فی مابین ، نهادهای ذیصلاح هر طرف در قلمرو طرف مقابل، نمایندگان ، شعبات و بنگاههای خود را جهت تنظیم امور مسافرین و حمل و نقل بار تأسیس نمایند. فعالیتهای این نمایندگان، دفاتر و بنگاهها تابع قوانین و مقررات جاری در قلمرو دولت طرف مقابل می باشد.
ماده 6- هر یک از طرفین بایستی با مسافر و کالاهای طرف دیگر به نحوی که با مسافر و کالای خود رفتار می نمایند عمل کنند. این نحوه رفتار شامل دسترسی آزاد به نقاط مقصد، تأمین فضا برای بارهای موجود در پایانه ها، تخلیه و بارگیری آنها، سوار و پیاده شدن مسافرین ، استفاده از خدمات مرتبط با ارتباط بین المللی راه آهنی می باشد.
ماده 7- نهادهای ذیصلاح طرفین که مسؤول نظارت بر اجرای این موافقتنامه می باشند به این شرح می باشند :
از طرف دولت ترکمنستان – اداره راه آهن ترکمنستان.
از طرف دولت جمهوری اسلامی ایران – راه آهن جمهوری اسلامی ایران .
ماده 8- طرفین موافقت می نمایند با حفظ اولویت برای توسعه منسجم حمل و نقل راه آهنی، تحقیقات علمی و سایر اقدامات لازم در این زمینه و نیز آموزش و آموزش اضافی کارکنان حمل و نقل راه آهنی اقدام نمایند.
طرفین نهادهای ذیصلاح خود را مسؤول تنظیم و تصویب برنامه ها و شرایط همکاری یادشده و اجرای آنها می نمایند.
ماده 9- تمامی اختلافات ناشی از تفسیر یا اجرای این موافقتنامه بایستی توسط نهادهای ذیصلاح طرفین و براساس مشورت و مذاکره حل و فصل شود، چنانچه نهادهای ذیصلاح در خصوص موارد مورد اختلاف به توافق نرسند، موضوع توسط طرفین مورد بررسی قرار می گیرد.
ماده 10- مفاد این موافقتنامه ناقض حقوق هر طرف از نظر اتخاذ و اجرای اقدامهای لازم برای حفظ امنیت ملی، نظم عمومی، بهداشت و اصول اخلاق اجتماعی و منافع اقتصادی آن طبق قواعد حقوق بین الملل و حقوق ملی آن دولت نمی باشد.
ماده 11- این موافقتنامه با توافق طرفین قابل اصلاح و تغییر می باشد. تمامی اصلاحات این موافقتنامه بایستی به صورت پروتکلهای جداگانه ثبت شود که بخشهای لاینفک این موافقتنامه را تشکیل خواهند داد.
این موافقتنامه در تاریخ 25 بهمن ماه 1375 هجری شمسی (مطابق با سیزدهم فوریه 1997 میلادی) در دو نسخه به زبانهای فارسی، ترکمنی، روسی و انگلیسی در تهران به امضاء رسید و هر دو نسخه دارای اعتبار یکسان است. چنانچه در تفسیر متن موافقتنامه اختلاف نظری بروز نماید نسخه انگلیسی معتبر خواهد بود.
از طرف از طرف
دولت جمهوری اسلامی ایران دولت ترکمنستان
قانون فوق مشتمل بر ماده واحده منضم به متن موافقتنامه شامل مقدمه و یازده ماده در جلسه علنی روز چهارشنبه مورخ پانزدهم مرداد ماه یکهزار و سیصد و هفتاد و شش مجلس شورای اسلامی تصویب و در تاریخ 26/5/1376 به تایید شورای نگهبان رسیده است.
رئیس مجلس شورای اسلامی - علی اکبر ناطق نوری

نوع : قانون

شماره انتشار : 15299

تاریخ تصویب : 1376/05/15

تاریخ ابلاغ : 1376/06/17

دستگاه اجرایی : وزارت راه وترابری -

موضوع :

منبع : وب سایت قوانین دات آی آر (معاونت آموزش دادگستری استان تهران)

    

قانون های مرتبط

مشترک شدن در خبرنامه!

برای دریافت آخرین به روز رسانی ها و اطلاعات ، مشترک شوید.