×

آئین نامه جلوگیری از آلودگی آب

آئین نامه جلوگیری از آلودگی آب

آئین-نامه-جلوگیری-از-آلودگی-آب

وکیل


سازمان حفاظت محیط زیست.
هیات وزیران درجلسه مورخ 18/2/1373 بنا به پیشنهاد شماره 876-21 مورخ 25/5/1372 سازمان حفاظت محیط زیست و به استناد ماده (46) قانون توزیع عادلانه آب- مصوب 16/12/1361 – آئین نامه جلوگیری از آلودگی آب ر به شرح زیر تصویب نمود:

ماده 1- عبارات و اصطلحاتی که در این آئین نامه به کار رفته دارای معانی زیر می باشد:
1-سازمان: سازمان حفاظت محیط زیست.
2-شورای عالی: شورای عالی حفاظت محیط زیست.
3-آلودگی آب: تغییر مواد محلول یا معلق یا تغییر درجه حرارت و دیگر خواص فیزیکی و شیمیایی و بیولوژیکی آب در حدی که آن ر برای مصرفی که برای آن مقرر است مضر یا غیر مفید سازد.
4-مواد آلوده کننده آب (آلوده کننده): هر نوع مواد یا عوامل فیزیکی و شیمیایی بیولوژیک که باعث آلودگی آب گردیده یا به آلودگی آن بیفزاید.
5- منابع مولد آلودگی آب (منابع آولده کننده): هرگونه منبعی که فعالیت یا بهره برداری از آن موجب آلودگی آب می شود که شامل منابع صنعتی، معدنی،کشاورزی و دامداری، شهری و خانگی، خدماتی و درمانی و مترفقه می باشد.
6-فاضلاب: هر نوع ماده مایع زاید حاصل از فعالیتهای صنعتی یا کشاورزی و دامداری یا شهری، بیمارستانی و آزمایشگاهی و خانگی که به آب یا خاک تخلیه گردد.
7-مواد زاید جامد: هرگونه ماده جامدی که عرفا زاید محسوب می شود مانند زباله، خاکروبه، خاکستر، جسدحیوانات، ضایعات مراکز شهری و صنعتی و زواید حاصل از تصفیه، اعم از شیمیایی و بیولوژیک و همچنین فضولات انسانی و حیوانی و مواد زاید بیمارستانها و غیره.
8-آبهای پذیرنده: کلیه آبهای سطحی و زیر زمینی از جمله قنوات، چاهها و سفره آبهای زیر زمینی چشمه ها و نیز دریاها، دریاچه ها، رودخانه ها و نهرها و تالابها و آبگیرها و برکه ها که فاضلاب و مواد زاید جامد به آنها تخلیه شده یا در آنها نفوذ می کند.
9-آبهای ایران: کلیه آبهای داخلی و ساحلی و دریای سرزمینی که تحت حاکمیت دولت جمهوری اسلامی ایران قرار دارد.
10- رقیق کردن: کاهش غلظت مواد آلوده کننده در فاضلاب از طریق اختلاط با آب یا آب پذیرنده.
11- وسایل و روشهای مناسب: مناسب ترین وسایل یا روشهایی که استفاده آن با توجه به شرایط محلی، درجه پیشرفت و امکانات علمی و فنی و هزینه های مربوط، رفع یا کاهش موثر آلوده کننده ها را امکان پذیر می سازد.
12- میزان و معیار (استاندارد): حدود مجاز و مشخصات ویژه ای که با توجه به اصول حفاظت و بهسازی محیط زیست برای آلوده کننده ها و جلوگیری از آلودگی آب تعیین می شود.
13- مسوول: شخص حقیقی که اداره یا تصدی منابع مواد آلودگی از قبیل کارخانجات، کارگاهها و سایر تاسیسات صنعتی را خواه برای خود، خواه به نمایندگی از طرف شخص یا اشخاص حقیقی و حقوقی دیگر به عهده داشته یا شخصاً به طرق مختلف عامل ایجاد آلودگی است.
14- مواد زاید سمی و خطرناک: هر نوع ماده زاید آلوده کننده یا ترکیبی از مواد و ضایعاتی که دارای قدرت صدمه و آیب زیاد به سلامت انسان یا سایر موجودات زنده یا گیاهان بوده یا براثر تماس و تکرار دارای عوارض سوء در آنها باشد و قابلیت آولده ساختن آب را دارد.
ماده 2- اقدام به هر عملی که موجبات آلودی آب را فراهم نماید ممنوع است.
ماده 3- سازمان با همکاری وزارتخانه های نیرو، کشاورزی، جهادسازندگی، بهداشت درمان و آموزش پزشکی و سایر وزارتخانه ها و سازمانهای ذیربط حسب مورد نسبت به بررسی و شناسایی کیفیت آبهای ایران از لحاظ آلودگی اقدام خواهد نمود.
تبصره 1- وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی در مورد آبهای مشروب از مرحله آبگیر طبق قوانین و مقررات خود عمل می نماید.
تبصره 2- در مورد آلودگی آبهای دریاها و دریاچه ها همچنین رودخانه های مرزی با مواد نفتی به موجب قانون حفاظت دریا و رودخانه های مرزی از آلودگی با مواد نفتی عمل خواهد شد.
ماده 4- سازمان موظف است نسبت به شناسایی منابع مختف مولد آلودگی آب به طریق مقتضی اقدام نماید. مسوولین موظفند اطلاعات و مدارک مورد نیاز را در صورت درخواست در اختیار سازمان قرار دهند.
تبصره 1- وزارتخانه های کشور، بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، کشاورزی، نیرو، صنایع، صنایع سنگین، معادن و فلزات و جهاد سازندگی و حسب مورد سایر موسسات ذیربط همکاری لازم را با سازمان در اجرای مفاد این ماده معمول خواهند داشت.
تبصره 2- اطلاعات و مدارکی که جنبه محرمانه دارد و توسط مسوولین در اختیار سازمان گذارده می شود محرمانه تلقی شده و جز در موارد قانونی مورد استفاده قرار نخواهد گرفت.
ماده 5- استانداردهای مبوط به آلودگی آب با ذکر روشهای سنجش و سایر مقررات مربوط توسط سازمان و با همکاری وزارتخانه ها و موسسات مذکور در ماده (3) این آئین نامه تهیه و به مورد اجراء گذارده می شود.
تبصره – در مرد مقررات مربوط به تخلیه هر نوع فاضلاب به شبکه عمومی فاضلاب شهر و جمع آوری، نگهداری و حمل و دفع مواد زاید جامد کمیسیون دائمی متشکل از نمایندگان تام الاختیار وزارتخانه های نیرو، بهداشت، درمان و آموزش پزشکی ، کشور،صنایع، صنایع سنگین، معادن و فلزات و سازمان حفاظت محیط زیست و سار سازمانهای مسوول آب و فاضلاب شهری در وزارت کشور تشکیل و تصمیمات اتخاذ شده به مرحله اجراء گذارده خواهد شد.
ماده 6- طبقه بندی کلی آبهای پذیرنده اعم از سطحی و زیر زمینی و دریاچه ها و آبهای ساحلی با توجه به قدرت جذب و تصفیه طبیعی آلوده کننده ها برحسب اولویتها و بتدریج توسط سازمان با همکاری وزارتخانه ها و موسسات مذکور در ماده (3) این آئین نامه تعیین و اعلام خواهد شد.
ماده 7- سازمان موظف است طبق برنامه پیش بینی شده از فاضلاب و ماد زاید جامد منابع آلوده کننده نمونه برداری و نوع و میزان آلودگی هر یک از این منابع را مشخص نماید. در صورتی که شدت آلودگی هر یک از منابع آلوده کننده بیش از استاندارد های موضوع ماده (5) این آئین نامه باشد سازمان مراتب را کتبا به مسوول مربوط اخطار خواهد نمود که در رفع آلودگی اقدام نماید. در این اخطاریه نوع آلودگی و میزان آن و همچنین مهلت رفع آلودگی که متناسب با امکانات تعیین می گردد صریحا قید خواهد شد.
تبصره – در مورد شهرکها و مجتمع های صنعتی که دارای سیستم فاضلاب عمومی هستند از فاضلاب عمومی شهرکها و مجتمع های صنعتی و غیر صنعتی نمونه برداری شده و اقدامات لازم برای رفع آلودگی با مسوولیت شرکت و مجتمع به عمل خواهد آمد. در مواردی که واحدهای مستقر در این شهرکها و مجتمع ها فاضلاب صنعتی حاوی مواد مسموم فلزات سنگین داشته باشند و از طریق سیستم فاضلاب عمومی قابل کنترل نباشد بنا به تشخیص سازمان حفاظت محیط زیست واحد مزبور موظف به ایجاد تصفیه خواهد بود.
ماده 8- مسوولین مکلفند ظرف مهلت مذکور در اخطاریه نسبت به رفع آلودگی در حد استاندارد اقدام کنند در غیر این صورت براساس ماده (11) قانون حفاظت و بهسازی محیط زیست از فعالیت یا بهره برداری منبع مربوط تا رفع آلودگی جلوگیری خواهد شد.
ماده 9- در صورتی که مسوول منبع آلوده کننده با دلایل و مدارک قابل قبول سازمان اثبات نماید که ظرف مهلت مقرر در اخطاریه رفع آلودگی عملی نمی باشد سازمان می تواند مهلت اضافی مناسب برای این گونه منابع قایل شود مشروط بر اینکه ادامه فعلیت این منابع خطرات جدی برای سلامت انسان و سایر موجودات زنده در برنداشته باشد.
ماده 10- سازمان در اجرای وظایف قانونی خود مجاز است هر یک از منابع آلوده کننده را توسط مامورین خود مورد بازرسی قرار دهد؛ در صورتی که بازرسی هر یک از منابع به موجب قوانین دیگر مستلزم کسب اجازه از دادستان باشد نسبت به اخذ نمایندگی دادستان اقدام خواهد شد.
تبصره – مسوولین مکلفند در اجرای مفاد این آئین نامه همکاری لازم را با مامورین سازمان به عمل آورند.
ماده 11 – وزارتخانه های صنایع، صنایع سنگین، کشور، کشاورزی و جهاد سازندگی هنگام صدور مجوز احداث و توسعه واحدها و مجتمع های صنعتی – معدنی – کشاورزی – دامداری – مرغداری و کشتارگاه یا سایر مراجع صدور مجوز واحدها و مجتمع های فوق الذکر موظفند استاندارد ها و مقررات لازم الرعایه موضوع ماده (5) این آئین نامه ر به متقاضیان ابلاغ نمایند.
صدور پروانه بهره برداری از واحدهای مذکور موکول به رعایت استانداردها و مقررات فوق الذکر است.
ماده 12- مراجع مربوط، رونوشت پروانه تاسیس و بهره برداری صادر شده برای واحدهای مذکور در ماده (11) را به سازمان ارسال خواهند داشت.
ماده 13- وزارتخانه های مسکن و شهرسازی، کشور و شهرداریها و سازمانها و واحدهای تابع آنها حسب مورد هنگام تهیه طرحهای جامع و هادی شهرها، شهرکها و مجتمع های مسکونی و بهداشتی و شهرداریها موقع صدور پروانه در شهرها، استانداردها و مقررات موضوع ماده (5) این آئین نامه را باید به اطلاع طراحان و مجریان مربوط برسانند.
ماده 14- تخلیه و پخش فاضلاب یا هر نوع ماده آلوده کننده از منابع متفرقه به آبهای پذیرنده به میزان بیش از حد استاندارد ممنوع است. انواع و طبقه بندی منابع آلوده کننده و متفرقه توسط سازمان و با همکاری وزارتخانه ها و موسسات ذیربط تعیین خواهد شد.
ماده 15- در مواردی که سازمان بنابر دلایل کافی تشخیص دهد کاهش یا از بین بردن آلودگی ناشی از منابع آلوده کننده موجود از طریق دیگر بجز انتقال آنها به نقاط مناسب امکان پذیر نمی باشد، طرحی در این مورد با همکاری وزارتخانه های کشاورزی، جهاد سازندگی، صنایع ، مسکن و شهرسازی، نیرو و کار و امور اجتماعی تهیه و پس از تصویب هیات وزیران به مورد اجراء خواهد گذاشت.
ماده 16- سازمان مجاز است در مواقعی که ضرورت ایجاب نماید استفاده از وسایل و روشهای مناسب را برای منابع متفرقه برقررا نماید.
ماده 17- رقیق کردن در مرحله تخلیه به عنوان تصفیه ممنوع است مگر در موارد خاصی که به تشخیص سازمان خطرات آلودگی محیط زیست را در بر نداشته باشد.
ماده 18 – مسوولین مکلفند تدابیری اتخاذ نمایند تا در مواقع اضطراری که تصفیه فاضلابها به هر علتی متوقف می شود از تخلیه مستقیم فاضلاب به آبهای پذیرنده خودداری نمایند.
ماده 19 – در مواردی که به استناد ماده (11) قانون حفاظت و بهسازی محیط زیست و بصره آن دستور ممانعت از کار و فعالیت کارخانه یا کارگاهی صادر می شود، مراتب به دادستان حوزه قضایی مربوط برای صدور دستورهای لازم اعلام می شود.
ماده 20 – سازمان به منظور پیشگری از آلدگی آب و تشویق کلیه مسوولین منابع آلوده کننده به رفع آلودگی و ایجاد انگیزه برای یافتن وسایل و روشهای مناسب و تحقیق در این زمینه تدابیر لازم را اتخاذ و به مورد اجراء خواهند گذاشت.
ماده 21 – تشریفات ابلاغ اخطاریه توسط سازمان به مسوولین منابع آلوده کننده تابع قانون آئین دادرسی مدنی می باشد.
ماده 22 – چنانچه تخلف از مقررات این آئین نامه موجب ورود هرگونه خسارت به محیط زیست آبزیان و منابع طبیعی شود، دادگاه حسب درخواست سازمان، مسوولین را به پرداخت و جبران خسارت وارد شده محکوم خواهد کرد.
آئین نامه جلوگیری از آلودگی آب (موضوع تصویبنامه شماره 90302 مورخ 28/9/1364) لغو می شود.
معاون اول ریئس جمهور – حسن حبیبی

نوع : آیین نامه

شماره انتشار :

تاریخ تصویب : 1373/02/18

تاریخ ابلاغ :

دستگاه اجرایی : سازمان حفاظت محیط زیست -

موضوع :

منبع : وب سایت قوانین دات آی آر (معاونت آموزش دادگستری استان تهران)

    

قانون های مرتبط

مشترک شدن در خبرنامه!

برای دریافت آخرین به روز رسانی ها و اطلاعات ، مشترک شوید.