×

آئین نامه اجرائی قانون تشکیل سازمان پزشکی قانونی کشور

آئین نامه اجرائی قانون تشکیل سازمان پزشکی قانونی کشور

آئین-نامه-اجرائی-قانون-تشکیل-سازمان-پزشکی-قانونی-کشور
باستناد ماده یازده قانون تشکیل سازمان پزشکی قانونی کشور، مصوب 27/4/1372 مجلس شورای اسلامی آئین نامه اجرائی قانون فوق الذکر مشتمل بر 20 ماده و 2 تبصره بشرح زیر مورد تصویب قرار گرفت و از تاریخ ابلاغ لازم الاجراء می باشد.
ماده 1 – درخواستها و دستورات مراجع ذیصلاح قضائی به سازمان پزشکی قانونی کشور (که منبعد در این آئین نامه سازمان نامیده می شود) و واحدهای تابعه آن بایستی در چهار چوب وظائف قانونی سازمان، روشن، صریح و در برگیرنده جهات کامل خواسته های کارشناسی و تشخیص های پزشکی قانونی نسبت به موضوع ارجاعی بوده و بامضای مقامات قضائی ذیربط رسیده باشد.
ماده 2 – درخواستها و دستورات مراجع قضائی که براساس ماده یک این آئین نامه صادر شده باشد توسط مسئول مربوط در سازمان و واحدهای تابعه آن حسب مورد به افراد یا بخشهای ذیربط ارجاع می گردد تا پس از اقدامات تشخیصی لازم اعم از معاینات بالینی افراد و کالبدگشائی اجساد و سایر اقدامات پاراکلینیکی و امور آزمایشگاهی و در صورت لزوم ارجاع طی گزارش حاوی نکات مورد درخواست مرجع قضائی و رعایت مفاد تبصره یک ماده یک قانون با امضای مدیران مربوطه یا مقامات مجاز از طرف آنها به مقام قضائی ذیربط منعکس می گردد.
ماد 3 – استعلامات ادارات و سازمانهای وابسته به قوه قضائیه و سایر دستگاههای دولتی از سازمان و واحدهای تابعه آن بایستی در چهار چوب وظائف قانونی سازمان و دستگاههای استعلام کننده، مکتوب، روشن، صریح و بیان کننده دقیق ابعاد خواسته های کارشناسی مرجع استعلام کننده از سازمان و واحدهای تابعه آن بوده و به امضای مقامات مجاز دستگاه مربوط رسیده باشد.
ماده 4 – برنامه ریزی، تعیین مدت، نحوه کارآموزی، موضوعات مورد آموزش در مقاطع مختلف، بررسی صلاحیتهای علمی و صدور گواهینامه های مربوطه و نیز تنظیم برنامه و اجرای سایر امور آموزشی سازمان برای کلیه افرادی که لازمست دوره کارآموزی پزشکی قانونی را طی نمایند بموجب دستورالعمل اجرائی خواهد بود که به تصویب رئیس سازمان خواهد رسید.
ماده 5 – همکاری علمی و انجام امور آموزشی و پژوهشی مورد نیاز سازمان و دانشگاهها، موضوع بند4 ماده یک قانون براساس مقاوله نامه هائی که برحسب مورد بین سازمان و دانشگاههای ذیربط امضاء و مبادله خواهد شد صورت می گیرد.
ماده 6 – در اجرای بند 5 ماده یک قانون، سازمان می تواند ضمن برقراری ارتباط و مبادله اطلاعات روز علوم ذیربط با مراکز آموزشی و پژوهشی داخل و خارج از کشور نسبت به برگزاری سمینارهای علمی و تخصصی و یا اعزام مدیران و کارشناسان خود جهت شرکت در کنفرانسها و سمینارها و سمپوزیوم های داخلی و بین المللی اقدام نماید.
همچنین سازمان می تواند بمنظور بالابردن سطح اطلاعات علمی و تجربی نیروهای تخصصی و فنی خود افرادی را جهت طی دوره های مختلف تخصصی وفوق تخصصی و یا بهره گیری از فرصتهای مطالعاتی به مراکز آموزشی و پژوهشی معتبر داخل و خارج از کشور اعزام کند.
ماده 7 – مقامات قضائی ذیربط می توانند بمنظور اجرای صحیح تبصره 2 ماده یک قانون از نظرات کارشناسی مقامات ذیصلاح پزشکی قانونی استفاده نمایند.
ماده 8 – هزینه های خدمات پزشکی قانونی و انجام امور آموزشی و پژوهشی در حدود ماده سه قانون براساس تعرفه مصوب م/18831/1 مورخ 3/6/1372 و اصلاحیه های بعدی آن وصول و به حساب درآمد های عمومی کشور واریز و سپس براساس قانون بودجه هر سال و مفاد ماده 9 این آئین نامه بمصرف خواهد رسید.
ماده 9 – اعتباری که بموجب قسمت اخیر ماده سه قانون در بودجه هر سال در اختیار سازمان قرار می گیرد جهت تهیه و تامین ساختمان و وسائل و تجهیزات و بکارگیری نیروی انسانی مورد نیاز واحدهای تابعه سازمان، انجام امور تحقیقاتی و مطالعات پزشکی قانونی و انتشار مجله پزشکی به مصرف خواهد رسید.
ماده 10 – پزشکان و کادر فنی سازمان (که حقوق و مزایای آنها باستناد ماده 4 قانون معادل حقوق و مزایای پزشکان و کادر فنی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی خواهد بود) شامل افرادی از سازمان می شود که مشاغل آنها در یکی از رشته های شغلی مربوط به رسته بهداشتی و درمانی تخصیص یابد.
ماده 11 – سازمان مکلف است به منظور حسن اجرای وظائف مندرج در ماده یک قانون به تعداد کافی پست سازمانی تحت عنوان عضو هئیت علمی و محقق در مجموعه تشکیلاتی خود و واحدهای تابعه پیش بینی نموده و به تصویب مراجع ذیربط برساند.
ماده 12- کادر علمی و تحقیقاتی مندرج در تبصره یک ماده 4 قانون شامل کلیه کارکنانی از سازمان می شود که مشاغل و پستهای سازمانی آنها در مجموعه تشکیلاتی سازمان بعنوان عضو هئیت علمی یا محقق به تصویب رسیده باشد .
تبصره – اشخاص ذیصلاح به تشخیص رئیس سازمان جهت بررسی و تایید درجات علمی آنها به وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی معرفی خواهند شد.
ماده 13 – افرادی که باستناد ماده 5 قانون با اعلام ضرورت سازمان جهت استفاده از خدمات پزشکی و پیراپزشکی آنان از طرف وزارت بهداشت ، درمان و آموزش پزشکی و یا دانشگاههای علوم پزشکی مامور خدمت در سازمان می شوند از نظر نوع ماموریت و همکاری با سازمان به دو گروه بشرح زیر تقسیم می شوند :
الف- افرادی که برای خدمت تمام وقت به سازمان و واحدهای تابعه آن مامور می شوند و در طول مدت همکاری با سازمان هیچگونه مسئولیت اجرائی در دستگاه اولیه و اصلی خود(دستگاه ماموردهنده) ندارند و در این آئین نامه به آنان مامورین تمام وقت گفته می شود .
ب – افرادی که برای خدمت پاره وقت به سازمان و واحدهای تابعه آن مامور می شوند و منبعد در این آئیننامه به آنها مامورین پاره وقت گفته می شود.
ماده 14- همکاری مامورین پاره وقت مندرج در بند ب ماده 13 این آئین نامه با سازمان بر حسب ضرورت با رعایت قوانین موضوعه و مقررات استخدامی به یکی از طرق زیر انجام می شود:
الف- مامورینی که همه روزه ساعاتی از اوقات اداری را با سازمان همکاری کنند و بقیه ساعات اداری روزانه را در دستگاه اولیه و محل کار سازمانی خود خدمت نمایند.
ب- مامورینی که تعدادی از روزهای هفته یا ماه را درکل ساعات اداری با سازمان همکاری کنند و بقیه کاری هفته یا ماه را در دستگاه اولیه و محل کار سازمانی خود خدمت نمایند.
ج – مامورینی که ساعاتی از اوقات اداری تعدادی از روزهای کاری هر ماه را با سازمان همکاری نمایند و بقیه اوقات اداری را در دستگاه اولیه و محل کار سازمانی خود خدمت کنند.
ماده 15 – با توجه به مفاد قسمت اخیر ماده 5 قانون، حقوق و مزایای افرادی که باستناد ماده قانونی مذکور جهت همکاری در زمینه خدمات پزشکی و پیراپزشکی به سازمان مامور می شوند (اعم از اینکه ماموریت آنها در سازمان تمام وقت باشد یا پاره وقت) با توافق بالاترین مقام اجرائی دستگاه مامور دهنده و رئیس سازمان یا سایر مقامات مجاز از دو دستگاه پرداخت خواهد شد.
ماده 16 – مامورین تمام وقت مندرج در بند الف ماده 5 این آئین نامه در صورتیکه در طول مدت ماموریت خود در سازمان به مشاغلی منصوب شوند که قانوناً مزایائی بیشتر از مزایای آخرین شغل قبل از ماموریت آنها به سازمان داشته باشد و یا در نقاط و شهرستانهائی بکار گمارده شوند که مزایای منطقه ای بیشتری از نقاط محل خدمت قبلی آنها داشته باشد محق به دریافت مابه التفاوت مزایای مذکور خواهند بود و اگر دستگاه ماموردهنده پرداخت مابه التفاوت مزایای چنین مامورینی را بعهده نگیرد سازمان مکلف است از محل اعتبارات مصوب خود اینگونه مزایا و مابه التفاوتها را به مامورین ذینفع پرداخت کند.
ماده 17 – حق الزحمه افرادی که باستناد ماده 5 قانون و موارد مندرج در مواد 13 و 14 این آئین نامه جهت همکاری در زمینه خدمات پزشکی و پیراپزشکی به سازمان مامور می شوند برای ساعات همکاری در خارج از وقت اداری براساس تعرفه ای که در اجرای تبصره ذیل ماده قانونی فوق بصورت جداگانه تهیه و به تصویب می رسد پرداخت خواهد شد.
ماده 18 – مدیران کل مراکز پزشکی قانونی استانها توسط رئیس سازمان و یا مقام مجاز از طرف وی از میان پزشکان واجد صلاحیت انتخاب و باین سمت منصوب می گردند .
ماده 19 – رؤسای مراکز پزشکی قانونی شهرستانهای تابعه هر استان به پیشنهاد مدیر کل مرکز پزشکی قانونی استان مربوطه و با حکم رئیس سازمان یا مقام مجاز از طرف وی از میان پزشکان واجد صلاحیت انتخاب و باین سمت منصوب می گردند .
ماده 20 – سازمان مکلف است پزشکان، دندانپزشکان، داروسازان ومتخصصان علوم آزمایشگاهی را که به استخدام سازمان در می آیند و در خواست اجازه تاسیس مطب یا داروخانه و آزمایشگاه در شهر محل خدمت خود را دارند جهت اعمال ماده 9 قانون و صدور پروانه مربوط به وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی معرفی نماید.
تبصره – در صورتیکه رابطه استخدامی هر یک از مستخدمین مندرج در این ماده با سازمان قطع شود سازمان مکلف است در اسرع وقت مراتب را جهت لغو پروانه طبابت مشروط و یا ابطال اجازه تاسیس موسسه، حسب قانون اجازه تاسیس مطب مصوب 1362 و آئین نامه اجرائی آن به وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی اعلام کند.
رئیس قوه قضائیه – محمد یزدی

نوع : آیین نامه

شماره انتشار :

تاریخ تصویب : 1373/04/16

تاریخ ابلاغ :

دستگاه اجرایی :

موضوع :

منبع : وب سایت قوانین دات آی آر (معاونت آموزش دادگستری استان تهران)

    

قانون های مرتبط

مشترک شدن در خبرنامه!

برای دریافت آخرین به روز رسانی ها و اطلاعات ، مشترک شوید.