آئین نامه اجرائی ماده 10 قانون سازمان دامپزشکی کشور برای صدور پروانه های بیمارستان, درمانگاه, آزمایشگاه و اشتغال به امور درمانی دامپزشکی
شماره 70201 / ت 388 ه 20/10/1373
وزارت جهاد سازندگی
هیأت وزیران در جلسه مورخ 4/10/1373 بنا به پیشنهاد شماره 8909 – 71/10 / و مورخ 9/12/1371 وزارت جهاد سازندگی, به استناد ماده 10 قانون سازمان دامپزشکی کشور مصوب 1350, آئین نامه اجرائی ماده یاد شده را به شرح زیر تصویب نمود:
فصل اول – تعاریف
ماده 1 – بیمارستان دامپزشکی:مکانی با فضای مناسب – مطابق نقشه استاندارد موجود در سازمان دامپزشکی کشور – با امکانات پذیرش دامهای کوچک و بزرگ, طیور و .... یا هر یک از آنهاس که دارای امکانات معاینه, تشخیص,معالجه, جراحی دامها, امکانات آزمایشگاهی برای انجام آزمایشات لازم,تأمین داروهای تجویز شده و در صورت لزوم بستری کردن دامها و اعزام اکبپهای سیار به مناطق تحت پوشش می باشد.
ماده 2 – درمانگاه دامپزشکی: مکانی با فضای مناسب – طبق نقشه های موجود در سازمان دامپزشکی کشور – است که دارای امکانات کافی برای پذیرش دام, معاینه, تشخیص, معالجه سرپایی دام ها و در صورت لزوم اعزام اکیپهای سیار به مناطق تحت پوشش می باشد.
ماده 3 – آزمایشگاه تشخیص دامپزشکی: مکانی با فضای مناسب – طبق نقشه های موجود در سازمان دامپزشکی کشور – و مجهز به لوازم و وسایل فنی و مواد آزمایشگاهی است که در آن آزمایشگاههای مجاز تشخیص دامپزشکی انجام می شود.
تبصره – فعالیت بیمارستان, درمانگاه و آزمایشگاه تشخیص دامپزشکی به صورت اختصاصی,عمومی یا تخصصی (حسب تخصص دامپزشکاه) مجاز است.
ماده 4 – پلی کلینک دامپزشکی: درمانگاهی عمومی با فضای مناسب و شامل چند بخش اختصاصی است.
ماده 5 – نسخه: ورقه ای است که در ان تجویز دارو بر اساس معیارهای نسخه نویسی و به زبان لاتین صورت می گیرد و روش تجویز آن هب زبان فارسی نوشته می شود.
ماده 6 – دامپزشک: به فارغ التحصیلان رشتههای دامپزشکی داخل و خارج از کشور اطلاق می شود که به مدرک دکترای دامپزشکی آنها به تأیید مراجع ذی صلاح رسیده باشد.
ماده 7 – طبقه بندی بیماریها: گروه بیماریهای(C و B و A ) است که بر اسـاس طبقـه بنـدی مـوجـود در دفتـر بین المللـی بیماریهـای واگیر دام (OLE) تعیین می شود
فصل دوم – هدف و شرایط اشتغال
ماده 8 – هدف از صدور پروانه بیمارستان,درمانگاه, پلی کلینیک و آزمایشگاه تشخیص دامپزشکی خصوصی و اشتغال به امور درمانی و مایه گوبی دام, اجرای سیاستهای سازمان دامپزشکی کشور در جهت ایجاد هماهنگی و نظارت لازم بر فعالیتهای مربوط به بهداشت و درمان دام به منظور حفظ سرمایه دامی کشور و بالا بردن سطح بهداشت عمومی است.
ماده 9 – دامپزشکان در صورتی می توانند به حرفه دامپزشکی , اشتغال ورزند که پروانه مربوط را از سازمان دامپزشکی کشور دریافت کرده باشند.
تبصره – شاغلان حرفه های دامپزشکی شاغل در دستگاههای دولتی فقط بعد از ساع اداری و با رعایت مقررات مربوط می توانند در بخش خصوصی فعالیت کنند.
فصل سوم – انواع پروانه
ماده 10 – پروانه های موضوع این آئین نامه عبارتند از:
الف – پروانه تأسیس بیمارستان دامپزشکی که به نام یک نفر دامپزشک صادر می شود و حداقل سه نفر دامپزشک دیگر در بخشهای مختلف بیمارستانی باید در اداره بیمارستان با دارنده این پروانه همکاری کنند.
ب – پروانه تأسیس درمانگاه دامپزشکی که به نام یکنفر دامپزشک صادر می شود و حسب مورد می تواند به صورت اختصاصی (جهت یک نوع دام) یا عمومی (جهت چند نوع دام) یا به صورت تخصصی فعالیت کند.
تبصره – در صورتی که دمانگاه عمومی دارای فضاهای مناسب جهت چند بخش درمانگاهی اختصاصی باشد پلی کلینیک نامیده می شود و مراتب در پروانه قید می شود.
ج – پروانه اشتغال به امور درمانی که به نام یک نفر دامپزشک صادر می شود و دارنده این پروانه می تواند در منطقه تعیین شده در یکی از بیمارستانها یا درمانگاههای دامپزشکی به امور درمانی اشتغال ورزد, در غیر اینصورت باید محلی را به عنوان دفتر کار معرفی کند.
د – پروانه آزمایشگاه تشخیص دامپزشکی که به نام یک نفر دامپزشک صادر می شود و این آزمایشگاه در زمینه های مختلف آزمایشگاهی فعالیت می کند.
تبصره – سایر متقاضیان حقیقی و حقوقی با اخذ موافقت اصولی از سازمان دامپزشکی کشور می توانند نسبت به سرمایه گذاری و احداث بیمارستان, آزمایشگاه و درمانگاه دامپزشکی اقدام کنند در این گونه موارد پروانه مربوط فقط به نام دامپزشکان شاغل در آنها صادر می شود.
ماده 11 – رسیدگی به تقاضاهای رسیده در مورد تمدید, لغو و صدور مجدد پروانه توسط سازمان دامپیشکی کشور صورت می گیرد.
فصل چهار – شرایط کلی صدور پروانه
ماده 12 – دامپزشکانی که قصد تحصیل پروانه را داشته باشند باید دارای شرایط زیر باشند:
الف – تابعیت دولت جمهوری اسلامی ایران و تدین به یکی از ادیان رسمی کشور.
ب – درجه دکترای دامپزشکی .
تبصره 1 – اشتغال دامپزشکان بیگانه با رعایت مقررات مربوط مجاز است.
تبصره 2 – اعتبار پروانه های صادر شده برای مدت پنج سال است و پس از پایان مدت یاد شده با تصویب مجدد سازمان دامپزشکی کشور تمدید می شود.
ماده 13 – در صورتی که برای ارایه خدمات جنبی نظیر تزریقات, امور آزمایشگاهی و مایه کوبی دامها در مراکز درمانی نیاز به استفاده از نیروی انسانی باشد, این مراکز مکلفند فقط از وجود تکنیسین ها و کاردانهای دامپزشکی و علوم آزمایشگاهی استفاده کنند . افراد یاد شده تحت نظارت و با مسؤولیت دامپزشک فعالیت می کنند.
ماده 14 – دامپزشکان واجد شرایط مندرج در این آئین نامه می توانند فقط یکی از پروانه های زیر را دریافت کنند:
الف – پروانه اشتغال به امور درمانی که برای کلیه دامپزشکانی که تعهد خدمت به دستگاههای دولتی ندارند صادر می شود.
ب – پروانه درمانگاه, آزمایشگاه و پروانه اشتغال به امور درمانی نیمه وقت که برای دامپزشکان شاغل که مشمول دریافت فوق العاده محرومیت از مطب نمی شوند یا مشمول طرح خدمت تمام وقت دانشگاهها و سایر نهادها, سازمانها و وزارتخانه ها نیستند صادر می شود.
ج – پروانه تأسیس بیمارستان و پلی کلینیک فقط برای دامپزشکانی که بتوانند به صورت تمام وقت در بیمارستان و پلی کلینیک انجام وظیفه کنند صادر می شود.
تبصره – پروانه های یاد شده به امضای رییس سازمان دامپزشکی کشور می رسد.
ماده 15 – تغییر محل هر یک از پروانه ها با تصویب سازمان دامپزشکی کشور مجاز است.
تبصره – اعتبار پروانه دامپزشکان دولتی که بر اساس وظایف قانونی ناگزیر به تغییر محل خدمت هستند, پس از پایان مأموریت و بازگشت به محل خدمت قبلی به قوت خود باقی است و افراد مزبور حق افتتاح مجدد درمانگاه در محل قبلی را با همان پروانه دارند.
ماده 16 – برای دامپزشکان بازنشسته با توجه به شرایط این آئین نامه برای هر شهری که مایل باشند با رعایت حق تقدم پروانه مربوط صادر می شود.
ماده 17 – دامپزشکان دارای پروانه باید برای انجام خدمات دامپزشکی از تعرفه خدمات درمانی و آزمایشگاهی که به پیشنهاد وزارت جهاد سازندگی به تصویب اکثریت وزرای عضو کمیسیون اقتصاد هیأت دولت می رسد تبعیت کنند.
فصل پنجم – سایر مقررات
ماده 18 – دامپزشکان دارای پروانه مکلفند به ترتیب زیر بروز بیماریهای واگیر را حداکثر ظرف 24 ساعت به نزدیکترین اداره دامپزشکی گزارش کنند:
ـ گروه بیماریهای A و B به صورت تلفنی یا تلگرافی.
ـ گروه بیماره C به وسیله گزارشهای پستی.
تبصره – اسامی بیماریهای طبقه بندی شده در گروههای A و Bو C به هنگام صدور پروانه به متقاضیان ارایه می شود.
ماده 19 – آزمایشهای مربوط به تشخیص بیماری سل, بروسلوز, مشمشه و بیماریهای ریگری که تحت نظارت و ریشه کنی سازمان دامپزشکی کشور هستند و آزمایشهای مربوط به ترخیص یا صادرات فرآورده هی خام دامی و خوراک دام و طیور, همچنین آزمایشهای کنترل کمی و کیفی دارو و مواد بیولوژیک فقط توسـط سازمـان دامپزشکـی کشـور کشور انجـام می شود.
ماده 20 – چنانچه برای تشخیص بیماریهای تحت نظارت اعلام شده انجام آزمایشهای مخصوصی در مناطق و دام داریهایی که در شعاع برنامه ریشه کنی بیماری ها قرار نگرفته اند لازم باشد, دامپزشکان دارای پروانه می توانند با موافقت کتبی سازمان دامپزشکی کشور و با در نظر گرفتن کلیه شرایط و مقرراتی که برا کنترل و ریشه کنی بیماریها اعلام شده است نسبت به آزمایشات مورد نظر اقدام کنند.
ماده 21 – در موارد اضطرار دارندگان پروانه های دامپزشکی موظفند تا رع اضطرار با سازمان دامپزشکی کشور همکاری کنند.
ماده 22 – سازمان دامپزشکی می تواند در صورت لزوم نسبت به برگزاری دوره های مختلف باز آمموزی اقدام کند. دارنگان پروانه موظف به شرکت در برنامه های پیش بینی شده هستند.
ماده 23 – دارندگان پروانه های موضوع این آئین نامه موظفند رد صورت معرفی و درخواست کتبی سازمان دامپزشکی کشور کارآموز معرفی شده را برای آموزش در قالب تعرفه های موضوع ماده 17 این آئین نامه بپذیرند.
ماده 24 – ضوابط و دستور اعمل های لازم برای اجرای مفاد این آئین نامه توسط سازمان دامپزشکی کشور تنظیم و اجرا می شود.
معاون اول رئیس جمهور – حسن حبیبی
نوع : آیین نامه
شماره انتشار :
تاریخ تصویب : 1373/10/04
تاریخ ابلاغ :
دستگاه اجرایی : وزارت جهاد كشاورزی -
موضوع :
منبع : وب سایت قوانین دات آی آر (معاونت آموزش دادگستری استان تهران)
تصویبنامه راجع به الحاق یک تبصره به ماده (1) آئین نامه اجرائی تبصره 52 قانون بودجه سال 1373 کل کشور اصلاح آئین نامه اجرائی طرح سرشماری عمومی صنعت و معدن سال 1373
