قانون اجازه عضویت جمهوری اسلامی ایران در کنوانسیون بازل درباره کنترل انتقالات برون مرزی مواد زاید زیان بخش و دفع آنها
ماده واحده - به دولت اجازه داده می شود به عضویت کنوانسیون بازل
درباره کنترل انتقالات برون مرزی مواد زاید زیان بخش و دفع آنها مصوب 22 مارس 1989 سوئیس درآید و اسناد آن را تسلیم نماید.
سازمان ملل 22 مارس 1989
3/83.
برنامه محیط زیست متن اصلی . انگلیسی
کنفرانس نمایندگان تام الاختیار درباره کنوانسیون جهانی مربوط به کنترل انتقالات برون مرزی زباله های مضر
بال ، 20 - 22 مارس 1989
فقره 3 از دستور کار
کنوانسیون بازل درباره کنترل انتقالات برون مرزی زباله های مضر و دفع آنها
مقدمه
اعضا این کنوانسیون با علم به زیان احتمالی زباله های مضر و سایر انواع زباله و انتقال برون مرزی آنها برای سلامت انسان
با توجه به تهدید روزافزون سلامت انسان و محیط زیست از ایجاد و پیچیدگی زباله های مضر و سایر انواع زباله و انتقال برون مرزی آنها
و نیز با توجه به این نکته که موثرترین طریق حفظ سلامت انسان و محیط زیست
در خطرات عارض از این گونه زباله ها، تقلیل ایجاد آنها به حداقل از لحاظ
کمی و کیفی و نتیجتا کاهش خطر بالقوه آنها می باشد،
با اعتقاد به این که دولتها باید تدابیر لازم را اتخاذ نمایند تا در اداره
زباله های مضر و سایر انواع زباله ، از جمله انتقال و دفع برون مرزی آنها
حفظ سلامت انسان و محیط زیست ، در هر جا که دفع شود مد نظر باشد،
با در نظر گرفتن این نکته که دولتها باید اطمینان حاصل کنند که عوامل
ایجاد زباله های مضر و سایر انواع زباله وظایف خود را به نحوی انجام دهند
که حفظ محیط زیست ، در هر جا که زباله ها دفع می شود، مورد توجه باشد،
با علم کامل به این که هر دولتی این حق مطلق را دارد که از ورود و دفع
زباله های مضر و سایر انواع زباله در سرزمین خود جلوگیری نماید،
و نیز با توجه به تمایل روزافزون دولتها، به ویژه کشورهای در حال رشد، به
جلوگیری از انتقالات برون مرزی زباله های مضر و سایر انواع زباله بر سرزمین
خود،
با اعتقاد به این که زباله های مضر و سایر انواع زباله باید تا جایی که
حفظ محیط زیست ایجاب می کند، در همان کشوری دفع شود که زباله ها در آن جا
ایجاد شده است ،
با اطلاع از این که انتقالات برون مرزی زباله های مضر و سایر انواع زباله ، از
کشور محل ایجاد آنها به کشوری دیگر باید فقط تحت شرایطی مجاز دانسته شود
که سلامت انسان و محیط زیست آن جا را به خطر نیندازد و نیز این انتقالات با
مفاد این کنوانسیون مطابقت داشته باشد،
با توجه به این که تشدید نظارت در انتقالات برون مرزی زباله های مضر و سایر
انواع زباله موجب اداره صحیح آنها از لحاظ زیست محیطی و نیز تقلیل حجم
این گونه انتقالات برون مرزی خواهد گردید،
با اعتقاد به این که دولتها برای مبادله صحیح اطلاعات درباره کنترل
انتقالات برون مرزی زباله های مضر و سایر انواع زباله به سرزمینهای دیگر
تدابیری اتخاذ نمایند،
با در نظر گرفتن این که برخی از موافقتنامه های منطقه ای و نیز بین المللی ،
متعرض مساله حفظ و حمایت محیط زیست در رابطه با انتقال کالاهای خطرناک
شده اند،
با توجه با اعلامیه کنفرانس سازمان درباره محیط زیست انسان (استکهلم 1972)
رهنمودها و اصول برای اداره صحیح زباله های مضر جهت حفظ محیط زیست ،
(قاهره ) مصوب شورای سرپرستی برنامه محیط زیست سازمان ملل طی
قطعنامه شماره 30/14 مورخ 17 ژوئن 1987، توصیه کمیته کارشناسان سازمان
ملل درباره انتقال کالاهای مضر (که در سال 1957 تدوین شده و هر دو سال یک
بار آن را به روز درمی آورند)،
توصیه ها، اعلامیه ها، مدارک و مقررات مربوط که در سیستم سازمان ملل تنظیم و
تصویب گردیده و کارها و مطالعات انجام شده در سازمانهای منطقه ای و
بین المللی ،
نظر به روح ، اصول ، اهداف و وظایف منشور جهانی برای طبیعت ، مصوب مجمع
عمومی سازمان ملل در سی و هفتمین اجلاس خود (1982) به عنوان نظام اخلاقی
مربوط به حفظ محیط زیست انسان و حفاظت از منابع طبیعی .
با تایید این که دولتها مسئول ایفای تعهدات بین المللی خود در رابطه با
حمایت از سلامت انسان و حفظ و حمایت محیط زیست هستند و به موجب حقوق
بین الملل مسئولیت دارند،
با علم این که در صورت نقض عملی مفاد این کنوانسیون یا هر پروتکل مربوط
به آن حقوق بین الملل مربوط به معاهدات قابل اجرا خواهد بود،
با آگاهی از نیاز به ادامه توسعه و استفاده از تکنولوژیهایی که از لحاظ
سلامت محیط زیست زباله کمتری تولید می کنند و اتخاذ شیوه های صحیح بازپروری ،
خانه داری مناسب و سیستم های مطلوب اداره زباله های مضر و سایر انواع زباله
به منظور کاهش ایجاد آنها به حداقل .
و نیز با علم به توجه فزاینده جهانی به لزوم کنترل شدید انتقال برون مرزی
زباله های مضر و سایر انواع زباله و نیاز به کاهش این گونه انتقالات ، در حد
امکان ، به حداقل ،
با نگرانی از مساله انتقالات غیر قانونی برون مرزی زباله های مضر و سایر
انواع زباله ، و نیز با در نظر گرفتن امکانات محدود کشورهای در حال رشد
برای اداره زباله های مضر و سایر انواع زباله ،
با آگاهی از لزوم ترغیب انتقال تکنولوژی برای اداره صحیح زباله های مضر و
سایر انواع زباله ای که در محل ایجاد می شود، خاصه به کشورهای در حال رشد
طبق روح رهنمودهای قاهره و قطعنامه شماره 16/14 شورای سرپرستی
درباره ترغیب انتقال تکنولوژی مربوط به حمایت از محیط زیست .
و نیز با علم به اینکه زباله های مضر و سایر انواع زباله باید طبق کنوانسیون های بین المللی و توصیه های مربوط انتقال یابد ،
و نیز با اعتقاد به اینکه انتقال برون مرزی زباله های مضر و سایر ا نواع زباله باید فقط هنگا می مجاز دانسته شود که انتقال و نهایتا دفع اینگونه زباله ها از لحاظ زیست محیطی بی ضرر است ، و با تصمیم به محا فظت از سلامت انسان و محیط زیست از طریق کنترل شدید در مقابل اثرات زیانباری که ممکن است از ایجاد و اداره زباله های مضر و سایر ا نواع زباله حادث شود ، به نحو ذیل توافق نمودند.
ماده 1- حدود کنوانسیون
1- زباله های ذیل که مورد انتقال برون مرزی قرار می گیرند برای منظور های این کنوانسیون (( زباله های مضر ))محسوب می شوند :
الف – زباله هائی که جزء گروه مندرج در ضمیمه 1 می باشد ، مگر آنکه دارای خصوصیات مذکور در ضمیمه 3 نباشد ، و
ب – زباله هائی که مشمول بند ( الف ) نیستند ، ولی طبق مقررات محلی کشورهای عضو صادر کننده و وارد کننده یا عبور زباله های مضر محسوب می شوند .
2- زباله هائی که از گروه مندرج در ضمیمه 2 هستند و مورد انتقال برون مرزی قرار می گیرند ، برای منظورهای این کنوانسیون (( سایر انواع زباله ))به شمار می آیند .
3- زباله هائی که بعلت رادیو اکتیو بودن مشمول سیستم های دیگر بین المللی کنترل ،از جمله اسناد بین ا لمللی مشخصا قابل اجرا در مورد مواد رادیو ا کتیو ، می باشند ، در چهار چوب این کنوانسیون قرار نمی گیرند .
4- زباله های ناشی از عملیات عادی کشتی ها ، که دفع آنها مشمول سند بین المللی دیگری می باشد ، درچهارچوب این کنوانسیون قرار نمی گیرند .
ماده 2- تعریف ها
برای منظور های این کنوانسیون :
1- (( زباله ها ))اجسام یا اشیائی است که طبق مقررات قانون ملی دفع می شوند یا باید دفع شوند .
2-((اداره )) به معنی جمع آوری ، انتقال و دفع زباله های مضر یا سایر انواع زباله ، از جمله مراقبت بعدی از محل های دفع می باشد.
3-((انتقال برون مرزی ))به معنی انتقال زباله های مضر یا سایر انواع زباله است از ناحیه ای تحت حاکمیت ملی یک دولت به ناحیه ای تحت حاکمیت ملی یک دولت دیگر یا از طریق آن ، یا به ناحیه ای یا از طریق ناحیه ای که تحت حاکمیت ملی دولت دیگری نباشد ، مشروط به آنکه لااقل دودولت در این انتقال ذیمدخل باشند .
4-(( دفع )) به معنی هر عملی است که در ضمیمه 4 این کنوانسیون مشخص شده است .
5- (( محل یا وسایل مجاز ))به معنی محل یا وسایل دفع زباله های مضر و سایر انواع زباله است که مرجع مربوط کشوری که محل یا وسایل در آن قرار دارد ، آن را مجاز دانسته است .
6- (( مرجع ذیصلاح ))به معنی یک مرجع دولتی است که یک کشور عضو در نواحی که خود صلاح می داند ، تعیین می نماید تا مسوول دریافت اطلاعیه مربوط به انتقال برون مرزی زباله های مضر یا سایر انواع زباله ،اطلاعات مربوط به آن ، و جوابگوئی به آن اطلاعیه طبق ماده 6 ، باشد .
7- (( مرکز ))به معنی واحد کشور عضوی است که در ماده 5 بدان اشاره شده و مسوول دریافت یا ارائه اطلاعات پیش بینی شده در مواد 13 و 15 می با شد .
8- (( اداره زباله های مضر و سایر ا نواع زباله به نحو صحیح از لحاظ (( زیست محیطی )) به معنی انجام اقدامات عملی است به منظور اداره زباله های مضر و سا یر ا نواع زباله بنحوی که سلامت انسان و محیط زیست در برابر اثرات زیان بار احتمالی این گونه زباله ها حفظ گردد.
9- (( ناحیه تحت حاکمیت ملی یک دولت )) ، به معنی هر گونه اراضی ، ناحیه دریائی یا هوائی است که در داخل آن ، یک دولت طبق حقوق بین ا لمللی در رابطه با سلامت انسان و محیط زیست ، مسوولیت اداری و ا نضباطی اعمال مینماید .
10- (( کشور صدور )) به معنی کشور عضوی است که قرار است انتقال برون مرزی زباله های مضر و سایر انواع زباله از آنجا آغاز شود .
11- (( کشور ورود ))به معنی کشور عضوی است که انتقال برون مرزی زباله های مضر ویا سا یر ا نواع زباله به منظور دفع آنها در آنجا یا به منظور بارگیری آن قبل از دفع در ناحیه ای که تحت حاکمیت ملی هیچ دولتی نیست ، انجام می گیرد .
12- (( کشور عبور )) به معنی کشوری جز کشور صدور و یا کشور ورود است که انتقال زباله های مضر و سایر انواع زباله از طریق آن انجام می شود یا قرار است انجام شود .
13- (( کشورهای ذیربط)) به معنی کشورهای صدور ، ورود یا عبور می باشند ، خواه عضو کنوانسیون باشند و خواهد نباشند .
14- ((شخص )) به معنی شخص حقیقی یا حقوقی است .
15- (( صادر کننده )) به معنی شخصی است که تحت حاکمیت دولت کشور صدوری می باشد که ترتیب صدور زباله های مضر و سا یر انواع زباله را می دهد .
16- (( وارد کننده )) به معنی شخصی است که تحت حاکمیت دولت کشور ورودی می باشد که ترتیب ورود زباله های مضر و سایر ا نواع زباله را می دهد .
17- (( انتقال دهنده )) به معنی شخصی است که انتقال زباله های مضر یا سایر انواع زباله را انجام می دهد .
18- (( ایجاد کننده ))به معنی شخصی است که فعالیتش زباله های مضر یا سایر انواع زباله ایجاد می کند ، یا هر گاه شخص ایجاد کننده معلوم نباشد ، شخصی است که آن زباله ها را دراختیار دارد یا آن را کنترل میکند.
19- (( دفع کننده )) به معنی شخصی است که زباله های مضر یا سایر انواع زباله برای او حمل می شود تا آنها را دفع نماید.
20- (( سازمان یک پارچه سازی سیاسی و یا ا قتصادی )) به معنی سازمانی است که توسط دولت های دارای حاکمیت ملی تشکیل شده است و دولت های عضو آن سازمان صلاحیت مربوط به امور تحت ا ین کنوانسیون را به آن سا زمان واگذار نموده اند و دارای اختیارات تام طبق مقررات داخلی خود می باشد تا کنوا نسیون را امضا ء کند ، تصویب نماید ،بپذیرد ، با آن موافقت نماید و رسما آن را تایید کند یا بدان ملحق گردد.
21- (( انتقال غیر قانونی )) به معنی هر گونه انتقال برون مرزی زباله های مضر یا سایر انواع زباله می باشد که در ماده 9 مشخص گردیده است .
ماده 3 – تعریف های ملی از زباله های مضر
1- هر عضو کنوانسیون باید ظرف ظرف مدت شش ماه از تاریخ امضاء این کنوانسیون دبیرخانه کنوانسیون را از موضوع زباله هائی ( غیر از زباله هائی که در ضمیمه های 1 و 2 ذکر شده است ) که طبق قوانین ملی خودبعنوان زباله های مضر در نظر گرفته یا تعریف کرده است ، آگاه سازد و نیز شرایط مربوط به شیوه های انتقال برون مرزی قابل اجراء در مورد اینگونه زباله ها را به اطلاع دبیرخانه برساند.
2- هر عضو کنوانسیون باید دبیرخانه را متعاقبا از تغییرات عمده در اطلاعاتی که طبق بند 1 ارائه داده است مطلع سازد .
3- دبیر خانه باید فورا اطلاعاتی را که به موجب بندهای 1 و 2 دریافت داشته است به آگاهی همه اعضا ء کنوانسیون برساند .
4- اعضا ء کنوا نسیون باید اطلاعاتی راکه دبیرخانه به آنها داده است دراختیار صادر کنندگان خود بگذارند.
ماده 4 – تعهدات عموم
1 – الف : اعضائی که از حق خود در منع ورود زباله های مضر یا سایر انواع زباله برای دفع استفاده می کنند باید اعضای دیگر را از تصمیم خود طبق ما ده 13 آگاه سازند.
ب – اعضاء کنوانسیون می توانند صدور زباله های مضر و سایر ا نواع زباله را به کشور اعضائی که ورود اینگونه زباله ها رامنع کرده ا ند ، هنگامی که به موجب بند فرعی ( الف ) فوق مطلع شده اند ، منع نمایند یا ، صدور آن را اجازه ندهند.
پ- اعضا ء کنوانسیون می توانند صدور زباله های مضر وسایر انواع زباله را ، هر گاه کشور وارد کننده کتبا در مورد خاصی ا ز ورود زباله موافقت نکرده باشد ، و در صورتی که کشور وارد کننده ورود اینگونه زباله رامنع ننموده باشد ، منع کننده ، یا اجازه ندهند.
2- هر عضو کنوانسیون باید تدابیر مناسب را جهت موارد ذیل اتخاذ نماید :
الف – حصول اطمینان ازاینکه ایجاد زباله های مضر و سایر انواع زباله در کشور خود به حداقل کا هش یابد ، در این مورد باید جنبه های اجتماعی ،تکنولوژی و اقتصادی مدنظر باشد.
ب – حصول اطمینان از داشتن امکانات کافی دفع زباله ، برای اداره زباله های مضر و سایر ا نواع زباله به نحو صحیح از لحاظ زیست محیطی ، به منظور اینکه در حد امکان این زباله ها درهمان سرزمین دفع شوند.
پ- حصول اطمینان از ا ینکه اشخاص دست اندر کار اداره زباله های مضر و سایر انواع زباله در داخل آن سرزمین اقدامات لازم را جهت پیشگیری از آلودگی ناشی ا ز اداره اینگونه زباله های مضر و سایر انواع زباله به عمل آورند و هرگاه آلودگی پیش آمد عواقب آن را برای سلامت انسان و محیط زیست به حداقل برسانند .
ت – حصول اطمینان از اینکه انتقال برون مرزی زباله های مضر وسایر انواع زباله به حداقل تقلیل یابد و با اداره زباله های مضر و سایر ا نواع زباله به نحو صحیح از لحاظ زیست محیطی مطابقت داشته باشد و این عمل به طرزی انجام شود که سلامت انسان و محیط زیست در برابر اثرات سوءناشی از اینگونه انتقالات حفظ شود .
ث – جلوگیری از صدور زباله های مضر یا سایر انواع زباله به کشور یا گروه کشورهای عضو ا ین کنوانسیون ،که به یک سازمان یک پارچه سازی اقتصادی و یا سیاسی تعلق دارند، خاصه کشورهای درحال رشد ،که طبق قوانین خود هر گونه ورود زباله را ممنوع کرده اند ، و نیز هر گا ه این کشورها تشخیص دهند که زباله های مورد بحث طبق ضوابطی که اعضای کنوانسیون در اولین نشست خود درباره آنها تصمیم می گیرند ، به نحو صحیحی از لحاظ زیست محیطی اداره نخواهد شد .
ج – درخواست ارائه اطلاعات مربوط به انتقال برون مرزی زباله های مضر و سایر انواع زباله طبق مفاد ها الحاقیه شماره 5- الف به کشورهای ذیربط ، با تبیین اثرات انتقال مورد نظر برسلامت انسان و محیط زیست .
چ- جلوگیری از ورود زباله های مضر و سایر انواع زباله ، در صورتیکه تشخیص دهندکه زباله های مورد بحث به نحو صحیح از لحاظ زیست محیطی اداره نخواهند شد .
ح – همکاری در فعالیتهای اعضای دیگر کنوانسیون و سا زمانهای ذینفع به طور مستقیم و از طریق دبیرخانه ، از جمله توزیع اطلاعات درباره انتقال برون مرزی زباله های مضر و سایر انواع زباله ، به منظور بهبود اداره صحیح اینگونه زباله های از لحاظ زیست محیطی و نیز جلوگیری از انتقالات غیر قانونی آن .
3-اعضای کنوانسیون اعلام میدارند که انتقال غیر قانونی زباله های مضر و سایر انواع زباله عملی جنایتکارانه است .
4-هر عضو کنوانسیون باید تدابیر مناسب اداری یا قانونی وغیره را جهت اجرای مفاد این کنوانسیون ، از جمله تدابیری به منظور جلوگیری و تنبیه اعمال مغایر این کنوانسیون ، اتخاذ نماید .
5-هیچیک از اعضای کنوانسیون نباید اجازه دهدکه زباله های مضر و سایر انواع زباله به کشوری که عضو کنوانسیون نیست صادر شود یا از کشوری که عضو کنوانسیون نیست وارد گردد.
6- اعضای کنوا نسیون موافقت مینمایند که اجازه ندهند که زباله های مضر و سایر انواع زباله برای دفع در داخل ناحیه ا ی در جنوب 60 درجه عرض جنوبی صادر گردد ، خواه اینگونه زباله ها مورد انتقالات برون مرزی قرار گیرند و خواه نگیرند .
7- علاوه بر این ، هر عضو کنوانسیون باید :
الف – اجازه ندهدکه اشخاص تحت حا کمیت ملی خود زباله های مضر و سایر انواع زباله رامنتقل یا دفع کنند ، مگر آنکه این اشخاص مختار یا مجاز باشند که اینگونه عملیات راانجام دهند.
ب – مقرر دارد که زباله های مضر و سایر انواع زباله ای که مورد انتقالات برون مرزی قرار میگیرند ، و طبق مقررات و ضوابطی که از لحاظ بین المللی در زمینه بسته بندی و برچسب زنی و حمل و نقل مورد قبول همگان است ، بسته بندی ، برچسب زنی و حمل و نقل گردد و اینکه به سایر شیوه های مربوطه شناخته شده بین ا لمللی توجه لازم مبذول گردد.
پ- مقرر دارد که زباله های مضر و سایر انواع زباله ، دارای سند انتقال از نقطه آغاز انتقال تا نقطه دفع آن باشد .
8- هر عضو کنوانسیون باید بخواهد که زباله های مضر یا سایر انواع زباله ای که قرار ا ست صادر گردد به نحوی در کشور صدور یا هر جای دیگر اداره شود که ازلحاظ زیست محیطی سالم باشد . رهنمودهای فنی برای اداره زباله های مشمول این کنوانسیون طبق ضوابط صحیح زیست محیطی توسط اعضای کنوانسیون در نخستین اجلاسشان تعیین خواهد گردید .
9-اعضای کنوانسیون باید تدابیر مناسب اتخاذ نمایند تا انتقال برون مرزی زباله های مضر وسایر انواع زباله فقط در مواردی مجاز دانسته شود که :
الف – کشور صدور – توا نائی فنی و وسایل لازم ، محلهای دفع مناسب و ظرفیت کافی برای دفع زباله های مورد بحث به نحو موثر و ا ز لحاظ زیست محیطی صحیح نداشته باشد ، یا
??- زباله های مورد بحث به عنوان مواد اولیه برای ( Recycling ) بازپروری یا صنایع بازسازی در کشور ورود لا زم باشد ، یا
پ- انتقال برون مرزی مورد بحث مطابق ضوابط دیگری باشد که اعضای کنوانسیون تعیین خواهد کرد ، مشروط به اینکه آن ضوابط مغایر با اهداف این کنوانسیون نباشد .
10- تعهد کشورهائی که زباله های مضر و سایر انواع زباله در آنجا ایجاد میشود مبنی بر اینکه این زباله ها باید به نحو سالم از لحاظ زیست محیطی اداره شود ، نباید تحت هیچ شرایطی به کشورهای ورود یا عبور منتقل گردد.
11-هیچ چیز در این کنوانسیون نباید مانع شود که یک کشور عضو کنوانسیون مقررات اضافی ، که با مفاد این کنوانسیون و مقررات حقوق بین الملل مطابقت داشته باشد ، به منظور حفظ بهتر سلامت انسان و محیط زیست وضع کند .
12- هیچ چیز در این کنوانسیون نباید به هیچ وجه حاکمیت ملی دولت هابر دریای ساحلی آنها طبق قوانین بین الملل و حقوق حاکمه و حاکمیتی که دولتها در مناطق اقتصادی انحصاری و فلات قاره خود طبق قوانین بین الملل و نیز به اعمال حقوق و آزادیها ی دریانوردی یا هوانوردی کشتیها و هواپیماها ،
که به موجب حقوق بین الملل پیش بینی شده در اسناد مربوطه منعکس است ، لطمه وارد آورد .
13- اعضای کنوا نسیون باید تعهد کنند که در فواصل معین امکانات تقلیل مقدار آلودگی احتمالی زباله های مضر و سایر انواع زباله ا ی را که به کشورهای دیگر ، به ویژه کشورهای درحال رشد ، صادر می شود ، مورد تجدید نظر قرار دهند .
ماده 5- تعیین مراجع و مرکز صالح
بمنظور اجرای این کنوانسیون اعضای کنوانسیون باید :
1- یک یا چند مرجع صالح و مرکز تعیین یا تاسیس نمایند. در مورد کشور عبور یک مرجع صالح باید جهت دریافت اطلاعیه تعیین شود.
2- ظرف سه ماه از تاریخ به اجراء درآمدن این کنوانسیون برای آنها ، به دبیرخانه اطلاع دهندکه چه سازمانهائی را به عنوان مراجع صالح و مرکز خود تعیین کرده اند .
3- ظرف یک ماه از تاریخ تصمیم خود ، دبیرخانه را از تغییرات مربوط به تعیین مراجع صالح و مرکز خود ، طبق بند فوق ، آگاه سازند.
ماده 6- انتقال برون مرزی بین ا عضای کنوانسیون
1- کشور صدور باید کتبا و از طریق مرجع صالح کشور صدور ، مرجع صالح کشورهای ذینفع را از هر گونه انتقال برون مرزی زباله های مضر یا سایر انواع زباله که در نظر دارد انجام دهد مطلع سازد ، یا از ایجاد کننده یا صادر کننده زباله ها بخواهد که چنین اقدامی را بعمل آورد . اینگونه اطلاعیه باید محتوی مطالب و اطلاعات مذکور در الحاقیه 5 الف و به زبان قابل قبول کشور ورود باشد . فقط یک اطلاعیه باید به هر کشور ذینفع ارسال گردد.
2- کشور ورود باید کتبا به کشور اطلاع دهنده پاسخ دهد و موافقت خود را تحت شرایطی یا بدون قید و شرط اعلام دارد ، از اجازه انتقال امتناع ورزد یا اطلاعات بیشتری درخواست نماید . یک نسخه از پاسخ نهائی کشور ورود باید بجای مراجع صالح کشورهای ذینفع که اعضای کنوانسیون هستند ارسال گردد.
3- تا زما نی که کشور صدور تایید کتبی مبنی بر موارد ذیل را دریافت نکرده ا ست نباید به ایجاد کننده یا صادر کننده زباله اجازه شروع انتقال برون مرزی را بدهد :
الف – اطلاع دهنده موافقت کتبی کشور ورود را دریافت کرده است ، و
ب – اطلاع دهنده تاییدیه وجود قرارداد بین صادر کننده و دفع کننده را ، که طی آن اداره صحیح زیست محیطی زباله های مورد نظر تصریح گردیده است ، دریافت نموده است .
4-هر کشور عبور عضو کنوانسیون باید فورا وصول اطلاعیه را به طرف اطلاع دهنده اعلام دارد این کشور میتواند متعاقبا ظرف شصت روز موافقت خود را با انتقال زباله تحت شرایطی یا بدون قید و شرط کتبا به آگاهی طرف اطلاع دهنده برساند یا ا ز دادن اجازه امتناع ورزد و یا درخواست اطلاعات اضافی بنما ید . کشور صدور نباید تا موافقت کتبی کشور عبور را دریافت نکرده است اجازه انتقال برون مرزی را بدهد ، ولی هر گاه در هر زمان یک عضو کنوانسیون تشخیص دهدکه موافقت کتبی قبلی – یا بطور کلی و یا در مواردخاص – برای عبور زباله های مضر یا سایر انواع زباله ضرورت ندارد ، یا هر گاه شرایط را تغییر دهد ، باید طبق ماده 13 فورا اعضای دیگر کنوانسیون را از تصمیم خود مطلع سازد . در این صورت اگر ظرف مدت شصت روز از تاریخ وصول اطلاعیه ای که توسط کشور عبور داده شده است ، کشور صدور پاسخی دریافت نکند ، کشور صدور می تواند اجازه شروع صدور زباله را از طریق کشور عبور صادر نماید .
5-در موردی که انتقال برون مرزی زباله فقط طبق قوانین کشور صدور مضر شناخته شده باشد :
الف- الزامات بند 9 این ماده که شامل حال وارد کننده یا دفع کننده و کشور واردکننده می شود، و با ا عمال تغییرات لازم در مورد صادر کننده و کشور صدور نیز قابل اجراء می باشد .
ب – در صورتی که کشور ورود یا کشورهای ورود و عبور که اعضای کنوانسیون هستند ، زباله را مضر تشخیص داده باشند ، الزامات بندهای 1 ،، 4 ،6 این ماده که شامل حال صادر کننده و کشور صدور می باشد ، با اعمال تغییرات لازم در مورد واردکننده یا دفع کننده و کشور ورود نیز قابل اجراء خواهد بود ،یا
پ – هر گاه فقط کشور عبور این زباله ها را مضر تشخیص داده باشد ، مفاد بند 4 شامل حال آن کشور خواهد بود .
6-کشور صدور میتواند ، در صورت موافقت کتبی کشورهای ذیربط ، در موارد زیر به ایجاد کننده یا صادر کننده اجازه دهد که از یک اطلاعیه کلی استفاده کند . در موردی که زباله های مضر یا سایر انواع زباله ای که خصوصیات فیزیکی و شیمیائی آنها تغییر نمی کند ، زباله ها بطور مرتب از طریق گمرک خروج معین و واحد کشور صدور ،از طریق گمرک ورود معین و واحد کشور ورود و در مورد عبور از طریق گمرک ورود و خروج معین و واحد کشور یا کشورهای عبور برای دفع کننده معین و واحد ارسال می گردد.
7- کشورهای ذیربط می توانند موافقت کتبی خود را مبنی بر استفاده از یک ا طلاعیه کلی مذکور در بند 6 ،در صورت ارائه برخی اطلاعات مانند مقادیر دقیق یا لیست ادواری زباله های مضر و سایر انواع زباله ای که ارسال خواهد شد ، ا علام دارند .
8- ممکن ا ست اطلاعیه کلی و موافقت کتبی مورد اشاره در بند های 6 و 7 شامل محموله های متعدد زباله های مضر یا سایر انواع زباله طی یک دوره حداکثر 12 ماه باشد .
9- اعضای کنوانسیون باید بخواهند که هر شخصی که مسوول انتقال برون مرزی زباله های مضر یا سایر ا نواع زباله است مدرک انتقال را به محض تحویل یا دریافت زباله های مورد نظر امضاء نماید . آنها همچنین باید بخواهند که دفع کننده دریافت زباله ها را توسط دفع کننده و در زمان مناسب و تاریخ خاتمه دفع را ،همانگونه که در اطلاعیه مشخص شده است ، به اطلاع صا در کننده و مرجع صالح کشور صدور برسانند . هرگاه این امر به اطلاع کشور صدور نرسیده باشد ، مرجع صالح کشور صدور یا صادر کننده باید کشور ورود را مطلع سازد .
10 – اطلاعیه و پاسخ مندرج در این ماده باید به مرجع صالح اعضای ذیربط ،یا در مورد کشورهای غیر عضو به هر مرجع دولتی مناسب ، تسلیم شود .
11- هر ا نتقال برون مرزی زباله های مضر یا سایر انواع زباله باید تحت پوشش بیمه ، یا هر گونه ضمانت نامه ای قرار گیرد که کشور ورود یا کشور عبور که عضو کنوانسیون هستند مناسب تشخیص دهند .
ماده 7- انتقال برون مرزی از یک کشور عضو کنوانسیون از طریق کشورهائی که عضو کنوانسیون نیستند .
بند 2 ماده 6 کنوانسیون با تغییرات لازم حسب مورد ، شامل انتقال برون مرزی زباله های مضر یا سایر انواع زباله از یک کشور عضو کنوانسیون از طریق یک کشور یا کشورهائی که عضو کنوانسیون نیستند، خواهد بود.
ماده 8- وظیفه ورود مجدد- در صورتی که انتقال برون مرزی زباله های مضر یا سایر انواع زباله ها ، که کشورهای ذیربط در مورد آن موافقت نموده اند ، نتواند با توجه به مفاد این کنوانسیون ، طبق شرایط قرارداد بطور کامل انجام گیرد ، کشور صدور باید زباله های مورد نظر را توسط صادر کننده ظرف نود روز از تاریخی که کشور وارد کننده کشور صدور و دبیرخانه را مطلع ساخته ا ست با طی مدت زمان دیگری که کشورهای ذیربط توافق نمایند به کشور صدور بازگرداند . بدین منظور ،کشور صدور و هر کشور طرف عبور زباله نباید از اعاده آن زباله ها به کشور صدور مخالفت نماید .
ما ده 9- انتقال غیر قانونی
1- برای منظور این کنوانسیون ، در موارد ذیل انتقال برون مرزی زباله های مضر یا سایر انواع زباله غیر قانونی محسوب میشود .
الف – انتقال بدون اطلاع به کشورهای ذیربط طبق مقررات این کنوانسیون ،یا
ب – انتقال بدون موا فقت کشور ذیربط طبق مقررات این کنوانسیون ،یا
پ- انتقال با موافقت کشورهای ذیربط از طریق جعل ، قلب واقعیت یا تقلب ، یا
ت – در صورتی که نحوه انتقال عملا با مدارک مربوط مغایر باشد ، یا
ث – در صورتی که انتقال منجر به دفع عمدی ( مانند دامپینگ ) زباله های مضر یا سایر انواع زباله برخلاف مقررات این کنوانسیون و ا صول کلی قوانین بین المللی گردد.
2- در مورد انتقال برون مرزی غیر قانونی زباله های مضر یا سایر انواع زباله در نتیجه رفتار صادر کننده یا ایجاد کننده ، کشورصدور باید اقداماتی انجام دهد تا زباله های مورد نظر :
الف – توسط صادر کننده یا ایجاد کننده ، یا در صورت لزوم توسط خود او به کشورصدور باز گردانده شود ، یا هر گاه این کار عملی نباشد ،
ب –به نحو دیگری که با مقررات این کنوانسیون مطابقت داشته باشد ، ظرف مدت 30 روز از تاریخی که مورد انتقال غیر قانونی به کشور صدور اطلاع داده شده است ، یا طی مدت زمانی که طرف های ذیربط توافق کنند ،خود آنها را دفع نماید .
بدین منظور طرفهای ذیربط نباید با اعاده زباله ها به کشور صدور مخالفت نمایند یا موانعی در راه آن ایجاد کنند.
3- درمورد انتقال برون مرزی زباله های مضر یا سایر انواع زباله ای که در اثر عمل وارد کننده یا دفع کننده ، غیر قانونی شناخته شده است ،کشور ورود باید مطمئن گردد که زباله های مورد بحث توسط وارد کننده یا دفع کننده به نحوی دفع می شود که از لحا ظ زیست محیطی سالم است ، یا در صورت لزوم ظرف 30 روز در تاریخی که کشور ورود از انتقال غیر قانونی مطلع شده است ، یا طی مدت زمان دیگری که مورد توافق کشورهای ذیربط قرار گیرد ،توسط خود کشور وارد کننده دفع گردد. بدین منظور ،طرفهای ذیربط باید حسب ضرورت در مورد دفع زباله ها به نحو صحیح و سالم از لحا ظ زیست ، محیطی با یکدیگر همکاری نمایند.
4- در مواردیکه مسوولیت انتقال غیر قانونی را نتوان به صادر کننده یا ایجاد کننده یا وارد کننده یا دفع کننده منتسب دانست ، طرف های ذیربط یا سایر اعضای کنوانسیون حسب ضرورت باید از طریق همکاری اقداماتی نمایند تا زباله های مورد نظر در اسرع وقت به نحوی سالم از لحاظ زیست محیطی یا در کشور صدور یا در کشور ورود یا به مناسبت در هر جای دیگر دفع گردد.
5- هر عضو کنوا نسیون باید مقررات ملی مناسبی به منظور جلوگیری از ا نتقال غیر قانونی زباله یا مجازات این عمل وضع نماید ، اعضای کنوانسیون باید جهت تحقق اهداف این ما ده با یکدیگر همکاری نمایند.
ماده 10- همکاری بین ا لمللی
1-اعضای این کنوانسیون باید به منظور بهبود و اداره صحیح و سالم زباله های مضر و سایر انواع زباله از لحاظ زیست محیطی با یکدیگر همکاری نمایند.
2-بدین منظور اعضای کنوانسیون باید:
الف – در صورت تقاضا ، اطلاعاتی ، خواه بطور دو جانبه وخواه چند جانبه ، با توجه به ترغیب اداره صحیح و سالم زباله های مضر و سایر ا نواع زباله از لحاظ زیست محیطی از جمله با در نظر گرفتن هماهنگی در ضو ابط و رویه های فنی بر این اداره مناسب زباله های مضر و سایر انواع زباله ، در اختیار بگذارند .
ب – در نظارت بر اثرات اداره زباله های مضر بر سلامت انسان و محیط زیست با یکدیگر همکاری کنند.
پ- با توجه به قوانین ، مقررات و سیاست های داخلی خود در زمینه توسعه و ا ستفاده از تکنولوژیهای جدید و سالم از لحاظ زیست محیطی و مولد حداقل زباله و بهبود تکنولوژیهای موجود به منظور در حد امکان حذف تولید زباله های مضر و سا یر انواع زباله و دستیابی به روش های موثر اداره صحیح آنها به طریقی سالم از نظر زیست محیطی ، از جمله بررسی اثرات ا قتصادی ، اجتماعی و زیست محیطی استفاده از ا ین تکنولوژیهای جدید یا تکامل یافته ، همکاری نمایند.
ت – با توجه به قوانین ، مقررات و سیاست های داخلی خود د رزمینه انتقال تکنولوژی و سیستم های اداره مربوط به اداره مربوط به اداره صحیح زباله های مضر و سایر انواع زباله از لحاظ زیست محیطی ، فعالانه همکاری کنند . آنها باید همچنین در مورد توسعه ظرفیت فنی بین اعضای کنوانسیون ، به ویژه اعضائی که ممکن است به مساعدت فنی در این زمینه نیاز داشته باشند یا درخواست مساعدت فنی نمایند ، همکاری کنند.
ث –در زمینه تهیه رهنمودها و یا شیوه های عمل مناسب فنی همکاری نمایند.
3-اعضای کنوا نسیون باید طرق و وسایل مناسب را به منظور مساعدت به کشورهای در حال رشد در اجرای بندهای فرعی ( الف ) ، ( ب ) و ( پ ) ، بند 2 ، ماده 4 ، به کارگیرند .
4- با در نظر گرفتن نیازهای کشور های د رحال رشد ، همکاری بین ا عضای کنوانسیون و سا زمانهای ذیصلاح بین المللی بمنظور آگاهی عمومی ، توسعه تکنولوژی مناسب اداره صحیح زباله های مضر و سایر انواع زباله از لحاظزیست محیطی و استفاده از تکنولوژیهائی که حداقل زباله را تولید می نما یند ، ترغیب می گردد.
ماده 11 – موافقت نامه های دو جانبه ، چند جانبه و منطقه ای
1- با وجود مقررات ماده 4 ،بند 5 ،اعضای کنوا نسیون می تو انند به انعقاد موافقت نامه های دوجانبه ، چند جانبه و منطقه ای یا اتخاذ ترتیباتی مربوط به انتقال برون مرزی زباله های مضر یا سایر انوا ع زباله ، با اعضای کنوانسیون یا کشورهای غیر عضو کنوا نسیون مبادرت نمایند ، مشروط به اینکه این موافقت نامه ها یا ترتیبات از اداره صحیح زباله های مضر و سایر انواع زباله ، طبق شرایط این کنوانسیون ، عدول ننماید . این موافقت نامه ها یا ترتیبات باید حاوی مقرراتی باشد که در مقایسه با مقررات این کنوانسیون در ارتباط با ادراه سالم زباله ها از لحاظ زیست محیطی کاستی نداشته باشد ، به ویژه باید مصالح و منافع کشورهای در حال رشد در آنها ملحوظ گردد.
2- اعضای کنوانسیون باید دبیرخانه را از موافقت نامه ها یا ترتیبات دو جانبه ، چند جانبه یا منطقه ای مذکور در بند 1 یا آنهائی که قبل ا ز به ا جراء در آمدن این کنوانسیون برای آنها ، به منظور کنترل انتقالات برون مرزی زباله های مضر و سا یر انواع زباله بین طرف های آن موافقتنامه ، منعقد نموده ا ند آگاه سازند . مقررات این کنوا نسیون نباید بر انتقالات برون مرزی که طبق اینگونه موافقت نامه ها انجام می گیرد ، اثر بگذارد مشروط به آنکه آن موافقت نامه ها خللی وارد ننماید .
ماده 12- مشاوره در مورد مسوولیت ها
اعضای کنوانسیون باید جهت تهیه یک پروتکل ، در اسرع وقت ،بمنظور وضع مقررات و اتخاذ شیوه های مربوط به مسوولیت و جبران زاید خسارات ناشی از انتقال و دفع برون مرزی زباله های مضر و سایر انواع زباله ، با یکدیگر همکاری نمایند .
ماده 13- انتقال اطلاعات
1- اعضای کنوا نسیون باید در صورت اطلاع از بروز حادثه ای در جریان انتقال برون مرزی یا دفع زباله های مضر یا سایر انواع زباله ، که ا حتمالا ممکن است موجب خطراتی برای سلامت انسان یا محیط زیست در کشورهای دیگر باشد ، آن کشورها را فورا مطلع سازند .
2- اعضای کنوانسیون باید یکدیگر را از طریق دبیرخانه در موارد ذیل آگاه سازند :
الف – تغییرات مربوط به تعیین مراجع ذیصلاح یا مراکز ، طبق ماده 5 .
ب – تغییرات مربوط به تعریف مقامات کشور خود از زباله های مضر ، طبق ماده 3 ، و د ر اسرع وقت .
پ- تصمیمات اتخاذ شده توسط آنها مربوط به عدم موافقت کلی یا جزئی یا ورود زباله های مضر یا سایر انواع زباله جهت دفع در داخل منطقه تحت حاکمیت ملی خود .
ت – تصمیمات اتخاذ شده توسط آنها به منظور محدود یا منع کردن حدود زباله های مضر یا سایر انواع زباله .
ث – هر گونه اطلاعات دیگری که طبق بند 4 این ماده لازم باشد.
3- اعضای کنوانسیون باید با در نظر گرفتن قوانین و مقررات ملی خود گزارش درباره سال قبل حاوی اطلاعات ذیل ، از طریق دبیرخانه ، قبل از پایان هر سا ل به کنفرانس اعضای کنوانسیون که به موجب ماده 15 تشکیل می گردد، تسلیم نمایند .
الف – مراجع ذیصلاح و مراکز که توسط آنها طبق ماده 5 تعیین گردیده اند .
ب – اطلاعات مربوط به انتقالات برون مرزی زباله های مضر یا سایر انواع زباله ای که در آنها دخالت داشته اند ، شامل :
1- مقدار زباله های مضر یا سایر انواع زباله صادر شده ، نوع ، خصوصیات ، مقصد ،هر کشور محل عبور و شیوه دفع آنها همانگونه که در پاسخ اطلاعیه ها اعلام گردیده است.
2- مقدار زباله های مضر و سایر انواع زباله وارد شده ، نوع ، خصوصیات ، مبدا و شیوه های دفع آنها .
3- موارد دفع که طبق شیوه های مورد نظر انجام نگردیده است .
4- اقدامات لازم جهت کاهش مقدار زباله های مضر یا سایر انواع زباله مورد انتقال برون مرزی .
پ- اطلاعات مزبوط به تدابیر اتخاذ شده توسط آنها در اجرای این کنوانسیون .
ت –اطلاعات مربوط درباره آمار رسمی گردآوری شده درباره اثرات ایجاد ،نقل مکان ودفع زباله های مضر ،سایر انواع زباله برسلامت انسان ومحیط زیست
ث –اطلاعات در مورد موافقت نامه ها وترتیبات دوجانبه ،چند جانبه ومنطقه ای منعقد واتخاذ شده طبق ماده 11 این کنوانسیون .
ج –اطلاعات درباره حوادث پیش آمده طی انتقال ودفع برون مرزی زباله های مضر وسایرانواع زباله ومربوط به تدابیراتخاذ شده جهت جبران آن .
چ –اطلاعات مربوط به طرق دفع در محدوده حاکمیت ملی آنها .
ح –اطلاعات در مورد تدابیرانجام شده برای اتخاذ تکنولوژی هائی جهت کاهش یا پیشگیری از ایجادزباله های مضر وسایرانواع زباله ،و
خ –امور دیگری که کنفرانس اعضای کنوانسیون مناسب تشحیص دهد .
4- اعضای کنوانسیون باید ،باتوجه به قوانین ومقررات ملی خود ،اطمینان حاصل کنندکه نسخه هائی از اطلاعیه مربوط به هر انتقال وبرون مرزی زباله های مضر وسایرانواع زباله وپاسخ آن –هنگامی که یک عضو کنوانسیون که تشخیص داده است که ان انتقال برون مرزی برای محیط زیستش زیان آور بوده است ،چنین در خواستی کرده باشد –به دبیرخانه ارسال گردد.
ماده 14- جنبه های مالی
1- اعضای کنوانسیون موافقت می نمایند که حسب نیاز های خاص مناطق ومناطق فرعی مختلف ،مراکز منطقه ای وزیرمنطقه ای برای آموزش وانتقال تکنولوژی مربوط به اداره زباله های مضر وسایرانواع زباله وبه حداقل رساندن ایجادآنها تاسیس گردد .اعضای کنوانسیون باید درموردبرقراری مکانیسم های مناسب وداوطلبانه تامین مالی تصمیم بگیرند .
2- اعضای کنوانسیون باید برقراری یک تنخواه گردان رابه منظور مساعدت موقت در موارداضطراری جهت به حداقل رساندن خسارات مربوط به حوادث ناشی از انتقال برون مرزی زباله های مضر وانواع زباله یا هنگام دفع آن زباله ها ،مد نظرقراردهند .
ماده 15- کنفرانس اعضا .
1- یک کنفرانس اعضای کنوانسیون بدینوسیله تشکیل می گردد .نخستین جلسه کنفرانس اعضا باید توسط ودیر اجرائی UNEP قبل ازپایان یک سال از تاریخ لازم الاجراشدن این کنوانسیون تشکیل شود .
پس ازآن جلسات عادی کنفرانس اعضا باید در فواصل زمانی که کنفرانس در نخستین نشست خود تعیین می نماید ،برگزار گردد .
2- جلسات فوق العاده کنفرانس اعضا باید در فواصل زمانی که کنفرانس لازم بداند ،یا به در خواست هر یک از اعضای کنوانسیون تشکیل شود ،مشروط به آنکه ظرف شش ماه از تاریخی که چنین در خواستی از طرف دبیرخانه به آنها ابلاغ می شود ،مورد تایید لااقل یک سوم اعضای کنوانسیون قرارگرفته باشد .
3-کنفرانس اعضا باید به اتفاق آرا آیین نامه خود یا آیین نامه هر ارگان فرعی راکه ممکن است تامین نماید ،ونیز مقررات مالی برای بالاخص تعیین مشارکت مالی اعضای این کنوانسیون را تصویب کند .
4-اعضای کنوانسیون باید در نخستین جلسه خود هر گونه تدابیر دیگری راکه برای مساعدت در ایفای مسوولیت های خود در ارتباط با حفظ وحمایت محیطزیست دریایی در چهارچوب این کنوانسیون ضروری تشخیص داده شود ،اتخاذ نماید .
5-کنفرانس اعضا باید اجرای موثر این کنوانسیون رابه طور مستمر موردبررسی وازیابی قراردهند .علاده براین باید :
الف – هماهنگ سازی های سیاست ها ،خط مشی ها وتدابیر مناسب جهت به حداقل رساندن زیان زباله های مضر وسایر انواع زباله رابرای سلامت انسان ترغیب نمایند .
ب – در صورت لزوم اصلاحیه هاو ضمائمی برای این کنوانسیون ،باتوجه به –از جمله –اطلاعات علمی ،فنی ، اقتصادی وزیست محیطی تهیه وتصویب کنند .
پ – هر گونه اقدام دیگری را که بر اساس تجربه ها ی حاصل از عملکرد کنوانسیون و عملکرد مو افقت نامه ها وتر تیبات پیش بینی شده در ماده 11 ،برای نیل به اهداف این کنوانسیون لازم بدانند ،موردتوجه وعمل قراردهند .
ت – حسب ضرورت پروتکلهائی رادر مورد توجه وتصویب قراردهند ،و
ث – حسب نیاز ارگان فرعی به منظور اجرای این کنوانسیون تاسیس کنند.
5- سازمان ملل ،ار گانهای تخصصی آن ،و همچنین هر کشوری که عضو این کنوانسیون نسیت .می توانند به عنوان ناظر در جلسات کنفرانس اعضا کنوانسیون نماینده اعزام دارند .هر ارگان یاسازمان دیگری ،خواه ملی ،خواه بین المللی دولتی یاغیر دولتی ،که در زمینه های مربو ط به زباله های مضر یا سایرانواع زباله واجد شرایط باشد وتمایل خود رابه اعزام نماینده به عنوان ناظر به جلسات کنفرانس اعضاءکنوانسیون به اطلاع دبیرخانه رسانده باشد ،می تواند در جلسات شرکت کند ،مگر آنکه لااقل یک سوم اعضاء حاضر بااین امر مخالفت نمایند .پذیرش وشرکت ناظران مشمول آیین نامه ای خواهد بود که کنفرانس اعضاءتصویب می نماید .
ماده 16- دبیرخانه
1- وظایف دبیرخانه از این قراراست :
الف – ترتیب دادن وارائه خدمت به جلسات پیش بینی شده در موارد 15 و17 .
ب – تهیه وارسال گزارشهایی براساس اطلاعات کسب شده طبق مواد 3،4،6،11،13وهمچنین براساس اطلاعات حاصل از جلسات ارگانهای فرعی تاسیس یافته به موجب ماده 15 ،ونیز براساس اطلاعات مناسب ارائه شده توسط سازمانهای بین الدول وغیر دولتی مربوط .
پ- تهیه گزارشهائی درباره فعالیت انجام شده خود در ایفای وظایفش به موجب این کنوانسیون وارائه آن گزارشها به کنفرانس اعضاء .
ت – انجام هماهنگی لازم باارگانهای بین المللی مربوط به ویژه اتخاذ تر تیبات زاید حسب ضرورت برای ایفای موثر وظایف خود .
ث – برقراری تماس با مراکز ومراجع ذیصلاحی که طبق ماده 5 این کنوانسیون تاسیس شده اند .
ج – گرد آوری اطلاعات مربوط به محل ها و امکانات موجود اعضاء که برای دفع زباله های مضر وسایرانواع زباله آنها فراهم آمده است وارئه این اطلاعات به اعضاءاین کنوانسیون .
چ – دریافت اطلاعات درباره موارد ذیل از اعضا ءکنوانسیون وانتشار آن بین آنها :
-منبع مساعدت وآموزش فنی .
-دانش فنی وفنی موجود .
-منابع نظرات ومشاوره های کارشناسی کسب شده .
-نحوه دسترسی به منابع .
به منظور مساعدت –در صورت تقاضا –در زمینه های :
-اجرای سیستم اطلاعات مربوط به این کنوانسیون .
-اداره زباله های مضر وسایرانواع زباله .
-تکنولوژیهای مناسب زیست محیطی مربوط به زباله های مضر وسایر انواع زباله ، از قبیل تکنولوژیهایی که با فضولات کمی تولید می کنند یا هیچ .
- ارزیابی امکانات ومحل های دفع .
-کنترل زباله های مضر وسایر انواع زباله ،و
-اقدامات اضطراری .
ح –حسب تقاضای اعضاءتامین اطلاعات درباره مشاوران وموسسات مشاوره ای که دارای صلاحیت فنی لازم برای ارائه مساعدت به اعضاءبرای منظورهای ذیل می باشد بررسی اخطار مربوبه انتقال برون مرزی ،مقارنه حمل زباله های مضر یا سایرانواع زباله با اعلام اخطار مربوط به آن وحصول اطمینان از اینکه وسایل وشیوه های دفع زباله های مضر وسایرانواع زباله از لحاظ زیست محیطی بی خطر است .هزینه انجام اینگونه بررسی ها برعهده دبیرخانه نخواهدبود .
خ –مساعدت به اعضاء در صورت تقاضای آنها ،در تعیین موارد حمل ونقل غیر قانونی زباله ودر جریان گذاردن فوری اعضاءذی ربط از انتقالات غیرقانونی که در شرف انجام یافتن است .
د –همکاری بااعضاء وسازمانهای ذیصلاح مربوط بین المللی در تامین کارشناس وتجهیزات به منظور مساعدت فوری به کشورها در صورت بروز شرایط اضطراری ،و
ذ-ایفای وظایف دیگری که ممکن است کنفرانس اعضاءبرای منظورهای این کنوانسیون در نظر بگیرند .
2- وظایف دبیرخانه تاپایان نخستین جلسه کنفرانس اعضاء ،که طبق ماده 15 تشکیل می گردد ،موقتا“ توسط UNEP انجام می گیرد .
3-کنفرانس اعضاء در نخستین اجلاس خود دبیرخانه رااز سازمانهای صالح بین الدول موجود که ابرازتمایل به ایفای وظایف دبیرخانه به موجب این کنوانسیون نموده اند ،تعیین خواهدکرد . کنوانسیون اعضاءدراین اجلاس همچنین ایفای وظایف تعیین شده طبق بند 1فوق توسط دبیرخانه موقت را مورد ارزیابی قرارخواهد داد ،ودرباره ساختارهای مناسب برای انجام آن وظایف تصمیم خواهدگرفت .
ماده 17 – اصلاح کنوانسیون
هر عضو کنوانسیون می تواند اصلاحیه هائی برای این کنوانسیون پیشنهادنماید وهر عضوپروتکل می تواند پیشنهادهائی جهت اصلاح آن پروتکل بدهد ودر این اصلاحیه ها باید ملاحظات علمی وفنی مربوطه موردتوجه قرارگیرد .
2- اصلاحیه های این کنوانسیون بایددر یکی از جلسات کنفرانس اعضاءتصویب گردد. اصلاحیه های هر پروتکل مربوط در یکی ازجلسات خود تصویب شود .متن هر اصلاحیه پیشنهادی کنوانسیون یا هر پروتکل ،هر گاه به نحودیگر در پروتکل پیش بینی نشده باشد ،باید لااقل شش ماه قبل از جلسه ای که قراراست آن راتصویب نماید توسط دبیرخانه به اطلاع اعضاءبرسد .دبیرخانه همچنین باید اصلاحیه های پیشنهادی را برای آگاهی امضاءکنندگان این کنوانسیون به آنها ابلاغ گردد .
3- اعضای کنوانسیون باید مساعی ممکن را برای نیل به توافق بااتفاق آرادرباره هر اصلاحیه پیشنهادی این کنوانسیون به عمل آورند .در صورتی که مساعی برای نیل به توافق به اتفاق آرابه نتیجه نرسد وتوافق حاصل نگردد ،به عنوان آخرین راه حل اصلاحیه توسط سه چهارم رای اکثریت اعضاءحاضر وصاحب رای در جلسه تصویب خواهدشد وبه وسیله مرجع امانت دار برای تصویب ،موافقت ،تاییدیاپذیرش رسمی اعضابرای آنها ارسال خواهد گردید .
4- شیوه عمل مذکوردر بند3فوق در مورداصلاحیه های آن پروتکل انجام خواهدشد ،به استثنای اینکه دوسوم آرا اکثریت اعضاءآن پروتکل که در جلسه حضوردارند ودارای حق رای هستند ،برای تصویب آن اصلاحیه ها کافی است 5-اسنادتصویب ،موافقت وتایید وپذیرش اصلاحیه ها باید نزد مرجع امانت دار سپرده شود .اصلاحیه های مصوب طبق بندهای 3و4 فوق برای اعضاءکه آنهاراپذیرفته اند از نهمین روز دریافت اسنادتصویب ،موافقت وتایید وپذیرش رسمی آنها وسیله لااقل سه چهارم اعضائی که اصلاحیه پروتکل مربوط راپذیرفته اند ،در صوریت که به نحودیگری در پروتکل قید نشده باشد ،لازم الاجراءخواهدبود .اصلاحیه در موردهر عضو دیگر از نهمین روز بعد از آنکه آن عضو اسنادتصویب ،موافقت وتایید وپذیرش رسمی اصلاحیه ها راسپرده است ،لازم الاجراخواهدبود .
6-به منظور این ماده ((اعضاءحاضر وصاحب رای)) یعنی اعضائی که حضوردارند ورای مثبت ومنفی می دهند .
ماده 18 – انتخاب واصلاح الحاقیه ها
1- الحاقیه های این کنوانسیون یا الحاقیه های هر پروتکل جزءلاینفک این کنوانسیون یا هر پروتکلها خواهندبود ،مگر آنکه به نحو دیگری پیش بینی شده باشد ،واشاره به این کنوانسیون یا هر پروتکل های آن اشاره به الحاقیه های آنها نیز خواهد بود .این الحاقیه ها منحصر به امور علمی ،فنی واداری خواهند بود .
2- هرگاه در پروتکلها پیش بینی های دیگری در خصوص الحاقیه های آنها نشده باشد شیوه های ذیل درمورد پیشنهاد ،تصویب ولازم الاجراشدن الحاقیه های اضافی براین کنوانسیون یا پروتکل ها ،اعمال می گردد .
الف –الحاقیه های این کنوانسیون وپروتکل های آن طبق روش مذکوردر ماده 17 بندهای 2،3و4 پیشنهادوتصویب می گردد .
ب – هر عضو که قادر نباشد الحاقیه این کنوانسیون یاالحاقیه پروتکلی را که عضوآن است بپذیرد باید ظرف شش ماه از تاریخ اعلام تصویب توسط مرجع امانت دار ،این مرجع را از موضوع آگاه سازد .مر جع امانت دار باید بلافاصله همه اعضاءرا از این اعلام مطلع سازد .هر عضو می تواند در هر زمان اعلام مخالفت قبلی خود راپس بگیرد ودر نتیجه الحاقیه های مورد بحث برای آن عضو قابل اجرا خواهند گردید .
پ – پس از انقضای شش ماه از تاریخ ابلاغ امر از طرف مرجع امانت دار ،الحاقیه برای کلیه آن اعضای کنوانسیون یا پروتکل که طبق مقررات بند فرعی (ب )فوق اطلاعیه نداده اند،لازم الاجرا می گردد .
3- پیشنهاد ،تصویب و وبه اجرا در آمدن الحاقیه های این کنوانسیون یا هر پروتکل آن مشمول همان شیوه عملی می شود که در مورد پیشنهاد ،تصویب ولازم الاجراءشدن الحاقیه های پروتکلها ملحوظ می گردد .در الحاقیه ها واصلاحیه های آنها باید ملاحظات مربوطه علمی وفنی نیز مورد توجه قرارگیرد .
4- هر گاه الحاقیه اضافی یا اصلاحیه یک الحاقیه مستلزم اصلاحیه ای براین کنوانسیون یا پروتکل ها باشد ،الحاقیه اضافی یاالحاقیه اصلاح شده نباید تازمانی که اصلاحیه این کنوانسیون یا اصلاحیه پروتکل ها لازم الاجرا ء نشده اند ،به مرحله اجرادر آیند .
ماده 19- رسیدگی
هر عضوی که تصور می کند که عضوی دیگر به تعهدات خود به موجب این کنوانسیون عمل نکرده یا عمل نمی کند می تواند موضوع رابه اطلاع دبیرخانه برساند ودر این صورت باید فورا“ وهمزمان عضوی را که این ادعا علیه اوشده است ،مستقیما“یا از طریق دبیرخانه از جریان امر آگاه سازد .کلیه اطلاعات مربوط باید وسیله دبیرخانه در اختیار اعضاءقرارگیرد .
ماده 20 – حل وفصل اختلافات
1- در صورت بروز اختلاف بین اعضاءدر خصوص تفسیر ،رعایت واجراءمقررات این کنوانسیون یا پروتکل های مربوطه ،باید از طریق مذاکره یا هر طریق مسالمت آمیز دیگر به انتخاب خود اختلافات راحل وفصل نمایند .
2- هرگاه اعضاءذی ربط نتوانند از طریق مذکور در بند قبل اختلاف خود را تسویه کنند ،در صورت توافق طرفهای اختلاف ،اختلاف باید دردادگاه بین المللی عدالت بانزد هیات داوری ،که طبق شرایط مندرج در الحاقیه 6راجع به داوری پیش بینی شده است ،مطرح گردد .ولی عدم حصل توافق در مورد طرح اختلاف دردادگاه بین المللی عدالت یا در هیات داوری ،اصحاب دعوی راز مسوولیت ادامه یافتن راه حل از طرق مذکور در بند 1 آزاد نمی سازد .
3- هنگام تصویب ،پذیرش ،موافقت وتایید رسمی یا الحاق به این کنوانسیون یا هر زمان بعد از آن ،یک دولت ویا سازمان یک پارچه سازی سیاسی یا اقتصادی می توانداعلام نماید که رسما“ وبدون توافق خاصی تعهد (الف )طرح اختلاف در داگاه بین المللی عدالت ویا(ب )رجوع به حکمیت طبق شیوه عمل پیش بینی شده در الحاقیه شماره 6 ،رابالقوه اجباری شناخته است ،این اعلام باید کتبا“ به اطلاع دبیرخانه برسد ودبیرخانه هم باید آن را به اعضای کنوانسیون ابلاغ کند .
ماده 21- امضاء
این کنوانسیون برای امضاء دولت ها ،ونامیبیا ،به نمایندگی شورای سازمان ملل برای نامیبیا ،وسازمانهای یکپارچه سازی سیاسی ویا اقتصادی ،در شهر بال درتاریخ 22مارس 1989 ،ودر وزارت امور خارجه سوییس فدرال دربرن از تارخ 23 مارس 1989 تا30ژوئن 1989 ،ودر دفتر مرکزی سازمان ملل در نیویورک از 1ژوئیه 1989 تا 22 مارس 1990 ،مفتوح خواهد بود .
ماده 22 –تصویب ،پذیرش ،تایید وموافقت رسمی
1- این کنوانسیون مشمول تصویب ،پذیرش ، تایید وموافقت دولتها ونیز نامیبیا ،به نمایندگی شورای سازمان ملل برای نامیبیا ومشمول تایید وموافقت رسمی سازمانهای یک پارچه سازی سیاسی ویا اقتصادی خواهدبود .اسنادتصویب ،پذیرش ،تایید یا موافقت رسمی باید نزد مرجع امانت دار سپرده شود .
2- هر سازمان مذکوردربند 1فوق بدون اینکه دولتهای عضوآن طرف این کنوانسیون باشند ،ملزم به تعهدات تحت این کنوانسیون خواهد بود .در مورد سازمانهایی که یک یا چند دولت عضوش طرف کنوانسیون است ،سازمان ودولتهای عضو آن باید در مورد مسوولیتهای مربوطه خودبرای اجرای تعهداتش به موجب این کنوانسیون تصمیم بگیرند .در اینگونه مواردسازمان ودولتهای عضو حق نخواهند داشت حقوق تحت کنوانسیون را اعمال نمایند .
3- سازمانهای مذکور در بند 1 فوق در اسناد تایید یا موافقت رسمی خود باید حدود صلاحیت خودرا نسبت به امور تحت حاکمیت کنوانسیون اعلام نمایند .این سازمانها باید همچنین مرجع امانت دار از تغییرات اساسی در حدود صلاحیت خودآگاه سازند ومرجع مزبورنیز باید اعضاءکنوانسیون را از این امر مطلع نماید.
ماده 23 –الحاق
1- این کنوانسیون پس از انقضای مهلت امضاء ،برای الحاق دولتها ونامیبیا به نمایندگی شورای سازمان ملل برای نامیبیا وسازمانهای یک پارچه سازی سیاسی ویا اقتصادی مفتوح خواهدبود .
اسنادالحاق باید نزد مرجع امانت دار سپرده شود .
2- ساز مانهای مذکور دربند 1فوق ،بایستی در اسنادالحاق ،حدود صلاحیت خودرانسبت به انجام امور مربوط به موضوعات کنوانسیون اعلام نمایند .این سازمانها همچنین باید مرجع امانت دار رااز هر گونه تغییرات عمده در حدود صلاحیت خویش آگاه سازند .
3- مقررا بند 2ماده 22 ،نسبت به سازمانهای یک پارچه سازی سیاسی ویا اقتصادی که به این کنوانسیون ملحق می شوند ،اعمال خواهدگردید .
ماده 24- حق رای
1- جز در مواردی که در بند 2 ذیل پیش بینی شده است ،هر طرف متعاهد این کنوانسیون حق یک رای خواهد داشت.
2- سازمانهای یک پارچه سازی سیاسی ویا اقتصادی در مورد امور مربوط به حوزه صلاحیتشان طبق ماده 22 ،بند 3 وماده 23 ،بند 2 حق رای خودرا با مقدار آراء مساوی تعداد دولتهای عضوخود ،که عضو کنوانسیون یاپروتکل مربوط به آن هستند ،اعمال خواهند کرد .
در صورتی که دولتهای عضو این سازمانها از حق خود استفاده می کنند خود سازمانها نباید حق رای خود رااعمال نمایند ،وبالعکس .
ماده 25 –مجری شدن
1-این کنوانسیون در نودمین روز پس از تاریخ ایداع رسمی اسنادتصویب ،پذیرش ،تایید وموافقت رسمی والحاق لازم الاجرا ءمی گردد .
3- در مورد هر دولت یا سازمان یک پارچه سازی سیاسی ویا اقتصادی که این کنوانسیون رارسما“تصویب می کند ،می پذیرد ،باآن موافقت می نماید یا تایید می کند ،یا بعد از تاریخ ایداع بیستمین سند تصویب ،پذیرش وموافقت ،تایید یاالحاق رسمی بدان ملحق می گردد ، درنودمین روز بعدازتاریخ سپردن اسنادتصویب ،پذیرش ،موافقت ،تایید یا الحاق رسمی توسط اینگونه دولت یا سازمان یک پارچه سازی سیاسی ویا اقتصادی ،این کنوانسیون لازم الاجرامی گردد .
4- برای اهداف بندهای 1و2 فوق هیچ سند سپرده شده توسط سازمان یک پارچه سازی سیاسی ویا اقتصادی به عنوان اسناد اضافه برآنچه دولتهای عضوآن سازمان ایداع کرده اند ،محسوب نخواهدشد .
ماده 26- تشریط وبیانیه ها
1- هیچگونه تشریط یا قیدی نسبت به این کنوانسیون نباید اعمال گردد .
3- بند 1این ماده مانع از این نمی شود که یک دولت یا سازمانهای یک پارچه سازی سیاسی ویا اقتصادی ،در هنگام امضا ،تصویب ،پذیرش ،موافقت وتایید کنوانسیون والحاق رسمی به آن ،اظهارات وبیاناتی برای از جمله هماهنگ ساختن قوانین ومقررات با مفاد این کنوانسیون بنماید ، مشروط براینکه ،اینگونه اظهارات وبیانات به منظور حفظ یا تغییر اثرات حقوقی مفاد کنوانسیون در ارتباط باآن دولت نبوده باشد .
ماده 27- انصراف
1- در هرزمان سه سال پس از تاریخ مجری شدن کنوانسیون برای هر عضو آن می تواند باتسلیم اطلاعیه کتبی به مرجع امانت دار از کنوانسیون انصراف حاصل نماید .
2- انصراف پس از یک سال از تاریخ در یافت اطلاعیه توسط مرجع امانت دار ،یا هر تاریخ بعدکه ممکن است در اطلاعیه قید شده باشد ،قابل اجرا خواهدبود .
ماده 28 –مرجع امانت دار
دبیرکل سازمان ملل مرجع امانت دار این کنوانسیون وپروتکل های مربوطه آن خواهد بود .
ماده 29 – متون معتبر
متون عربی ،چینی ،انگلیسی ،فرانسه ،روسی واسپانیایی این کنوانسیون دارای اعتبار یکسان اند .
الحاقیه شماره 1
طبقه بندی موادزائدی که باید تحت کنترل قرارگیرند
انواع مواد زائد
1- موادزائد حاصل پزشکی در بیمارستانها .
2- موادزائد حاصل از تولید وتهیه فر آورده های داروئی .
3- داروهای زائد .
4- موادزائد حاصل از تولید ،فرمولاسیون وکاربرد داروهای گیاهی وموادکشنده میکرو ارگانیسم ها .
5- موادزائدحاصل از ساخت ،فرمولاسیون وکاربرد موادشیمیایی وموادکشنده میکرو ارگانیسم ها .
6- موادزائد حاصل ازتولید ،فرمولاسیون وکاربرد حلالهای آبی .
7- موادزائد از تصفیه حرارتی وآبکاری فلزات به وسیله سیانیدها .
8- ضایعات روغنهای معدنی که برای استفاده های رایج مناسب نیستند .
9- امولسیونهای زائد مخلوط روغنهای آب وهیدروکربنهای آب .
10-موادزائد وذرات آلوده شده با بی فنیلهای پولی کلرینه شده P C B ویا ترفنیلهای پولی کلرینه شده PCB ویا بی فنیلهای پولی برومینه شده PBB .
11-بقایای قیر حاصل از پالایش ،تقطیر وتصفیه حرارتی .
12- موادزائد حاصل از تولید ،فرمولاسیون وکاربرد جوهرها ،رنگها ، موادرنگی ،لاک الکل وروغنهای جلا .
13- موادزائد حاصل از تولید .فرمولاسیون وکاربرد رزینها (صمغ کاج )،لاتکس (شیره گیاهی )،چسبها ونرم کننده ها .
14- موادزائد شیمیایی حاصل از فعالیتهای تحقیقاتی ،عمرانی یا آموزشی که ماهیت شناخته شده ای ندارند ویا جدیده بوده واثراتشان برروی انسان یا محیط ناشناخته است .
15-ضایعاتی که ماهیت انفجاری دارند وتابع سایر قوانین نیستند .
16- موادزائد حاصل از تولید ،فرمولاسیون وکاربرد موادشیمیایی مورد استفاده در عکاسی .
17- موادزائد حاصل از پرداخت سطحی فلزات وپلاستیک ها .
18- بقایای حاصل از عملیات دفع مواد زائد صنعتی .
ضایعاتی که دارای موادمتشکله زیر می باشند :
19- کربونیلهای فلزی .
20-بریلیوم ،ترکیبات برلیوم .
21-ترکیبات کرم شش ظر فیتی .
22-ترکیبات مس .
23-ترکیبات روی .
24-آرسنیک ،ترکیبات آرسنیکی .
25-سله نیوم ،ترکیبات سلنیوم .
26- کادمیوم ،ترکیبات کادمیوم .
27-آنتی موان ،ترکیبات آنتی موان .
28- تلوریوم ،ترکیبات تلوریم .
29-جیوه ،ترکیبات جیوه .
30-تالیوم ،ترکیبات تالیوم .
31-سرب ،ترکیبات سرب .
32-ترکیبات فلوراین غیر آلی به استثنای کلسیم فلوراید .
33-سیانیدهای غیر آلی .
34-اسیدهابه فرم حلال یا جامد .
35-بازها به فرم حلال یا جامد (BASIC )یا بازهای به صورت جامد .
36-پنبه نسوز (پودر یاالیاف ) .
37-ترکیبات آلی فسفره .
38-سیانیدهای آلی .
39-فنل ها ،ترکییبات فنل از جمله کلوفنولها .
40-اترها.
41-حلالهای آلی هالوژن .
42-حلالهای آلی غیر ازحلالهای هالوژن .
43-هر گونه خانواده Cogenor دبی بنز وفوران پولی کلره .
44-هر گونه خانواده بنز وپی دایوکسین پولی کلره .
45-ترکیبات ارگانو هالوژن غیر از موادی که در این الحاقیه به آنها اشاره شده (مثلاشماره های 39،41،42،43و44).
الحاقیه شماره 2
طبقه بندی ضایعاتی که نیاز به توجه خاص دارند
46- موادزائد خانگی .
47-بقایای حاصل از سوزاندن مواد زائد خانگی .
الحاقیه شماره 3
لیست مشخصات خطرناک برای موادزائد
آزمایشها
زیانهای احتمالی برخی از انواع موادزائد هنوز کاملا“ مشخص نگردیده است .هیچگونه آزمایشی برای تعیین این زیانها از لحاظ کمی هنوز به وجود نیامده است .برای یافتن طرقی جهت مشخص نمودن خطرات احتمالی این مواد زائد برا ی انسان ومحیط زیست لازم است تحقیقات بیشتری به عمل آید .درمورد ترکیبات وموادخالص آز مایشهای استاندارد در نظر گرفته شده است .بسیاری از کشورها آزمایشهای استاندارد را به کار می برند که میتوان در مورد موادمذکوردر الحاقیه شماره 1 جهت تصمیم گیری در خصوص اینکه آیا این مواد دارای ویژگی های مورد اشاره در این الحاقیه می باشند .از آنها استفاده کرد .
الحاقیه شماره 4
عملیات دفع
الف – عملیاتی که شامل هیچکدام از روشهای متداول مانند بازیابی ،استفاده مجدد ،احیاء ،استفاده مجدد مستقیم یا هر نوع روش دیگری نمی گردد .
بخش الف شامل کلیه عملیات دفع است که به طور عملی به کاربرده می شود .
1- دفع در زمین یاروی زمین (مانند دفن در زمین وغیره ).
2- اصلاح زمین (مانند تجزیه بیولوژیکی مواد زائد مایع یا لجن در خاکها وغیره ).
3- تزریق در اعماق زمین (مانند در چاهها ،غارهای نمکی یا اماکن طبیعی ) .
4- دفن سطحی (مانند دفع مایعات یا لجن های زلئد در گودالها ،استخرها ،حوضچه ها وغیره ).
5- دفن باتکنیک خاص (مانند قراردادن موادزائد در کپسولهای دربسته وایزوله از یکدیگر واز محیط وغیره ).
6- دفع موادزائد در منابع آب غیر از دریاها واقیانوسها .
7- دفع در اقیانوس یادریا از جمله در بستر دریا .
8- تصفیه بیولوژیکی که در جای دیگر این الحاقیه مشخص نشده اند وشامل مواد یا مخلوطی از موادزائد منتج از این روش می باشد که در عملیات بخش الف مطرح می گردد .
9- اصلاح فیزیکی ،شیمیایی که در جای دیگر این این الحاقیه مشخص نشده اند وشامل موادیا مخلوطی از موادزائد منتج از این روش می باشند که در عملیات بخش اول مطرح می شوند (مانند تبخیر ،خشک کردن ،آهکی کردن ،خنثی ساختن ،ترسیب وغیره ).
10- سوزاندن در خشکی .
11- سوزاندن در دریا .
12- انباشتن دائمی (مانند قراردادن ظروف حاوی موادزائد در معدن وغیره ) .
13- مخلوط کردن قبل از هریک از عملیات مذکور در بخش الف .
14- بسته بندی قبل از هر یک عملیات مذکور در بخش الف .
15- انبار کردن موقت جهت انجام هر یک از عملیات مذکور در بخش الف .
(ب ) –عملیاتی که شامل روشهای متداول بازیابی ،استفاده مجدد ،احیاء،استفاده مجدد مستقیم یا هر نوع روش دیگری می باشد .
بخش (ب ) –شامل هر گونه عملیات مربوط به موادی می شود که از لحاظ قانونی به عنوان موادزائد خطرناک تعیین گردیده وهمچنین عملیات مذکور در بخش (الف ) شامل حال آنها می شود .
1- استفاده مواد زائد به عنوان سوخت (غیر از روش سوزاندن به طریق مستقیم ) باتولید انرژی .
2- احیاءوتولید مجدد حلالها .چ
3- احیا،واستفادهد مجدداز موادآلی که به عنوان حلال به کار نمی روند .
4- احیاء واستفاده مجدد از فلزات وترکیبات فلزی .
5- احیاءواستفاده مجدد از سایرموادغیر آلی .
6- تولید مجدد اسید ها وبازها .
7- بازیابی ترکیبات مورد استفاده برای کاهش آلودگی .
8- بازیابی کاتالیزورها .
9- استفاده مجدد از روغنهائی که در پالایش ویا موارد دیگر به کار می روند .
10-استفاده برای اصلاح زمین به منظور استفاده از آن در کشاورزی یا توسعه اکولوژیکی .
11-استفاده از مواد باقیمانده حاصل از هر یک از عملیات مذکوردر شماره های 1تا10 .
12-تغییر موادزلئد برای هریک از عملیات مذکور در شماره های 1تا11.
13- جمع آوری موادبه منظور استفاده از آنها در عملیات مربوط به بخش (ب ) .
الحاقیه شماره 5(الف )
اطلاعاتی که باید هنگام تسلیم اطلاعیه ارائه گردد
1- دلائلی برای صدور ماده زائد .
2- صادر کننده ماده زائد (1) .
3- تولیدکننده ( یا تولید کنندگان ) ماده زائد ومحل تولید (1) .
4- دفع کننده ماده زائدومحل دفع (1) .
5- حمل کننده (یا حمل کنندگان )ماده زائدوعوامل آنها ،در صورت معلوم بودن (1) .
6- کشور صدور ماده زائد.
مرجع صلاحیت دار (2) .
7- کشورهای ترانزیت
مرجع صلاحیت دار (2) .
8- کشور وارد کننده ماده زائد
9- مرجع صلاحیت دار ( 2 ) .
10- تاریخ ( یا تاریخهای ) مورد نظر حمل و مدتی که طی آن ماده زائد قرار است صادر بشود و مسیر مورد نظر ( از جمله نقاط مبداءو مقصد ) ( 3 )
11- طرق حمل و نقل مورد نظر ( جاده ،راه آهن ، خط دریائی،خط هوائی ، آبهای داخلی ) .
12- اطلاعات مربوط به بیمه ( 4 ) .
13- تعیین ماده زائد و شرح فیزیکی آن ا ز جمله شماره r و شماره un و ترکیب آن (5) و اطلاعات مربوط به شرایط عمل با آنها ، ا ز جمله شرایط اضطراری مانند حوادث احتمالی .
14- نوع بسته بندی مورد نظر ( مانند بدون ظرف ، تانکر ، بشکه و000 ) .
15- وزن یا حجم تقریبی بار ( 6 ) .
16- مراحلی که طی آن ماده زائد تولید شده است ( 7) .
17- در مورد مواد زائد مندرج در الحاقیه شماره 1 ، طبقه بندی الحاقیه شماره 2 ،ویژگیهای خطر ،شماره H و گروه un.
18- روش دفع طبق الحاقیه شما ره 3 .
19- اعلام صحت اطلاعات توسط تولید کننده یا صادر کننده ماده زائد .
20- اطلاعات ارائه شده توسط دفع کننده ( از جمله مشخصات فنی حمل دفع ) به صادر کننده یا تولید کننده ماده زائد مبنی بر اینکه طبق قوانین و مقررات کشور وارد کننده و با رعایت ضوابط ومعیارهای زیست محیطی دلیلی برای عدم قبول ماده زائد برای دفع وجود ندارد .
21- اطلاعات مربوط به نحوه انعقاد قرارداد بین صادر کننده و دفع کننده ماده زائد .
توضیحات
1-اسم کامل و نشانی ، شماره تلفن ، تلکس یا پست تصویری ونام ،نشانی ، شماره تلفن ، تلکس ، تلفا کس ،شخصی که میتوان با او تماس گرفت .
2-نام کامل و نشانی ، شماره تلفن ، تلکس و تلفاکس .
1- هرگاه یک اطلاعات کلی در مورد بارگیریها بطور جداگانه صادر می شود ، چه تاریخ هر بارگیری مشخص شده باشد یا نشده باشد باید تعداد بارگیریهای پیش بینی شده مشخص گردد.
2- تهیه اطلاعاتی در مورد چگونگی بیمه محموله و نحوه رعایت این شرایط توسط صادر کننده ، حمل کننده و دفع کننده ماده زائد .
3- ماهیت وغلظت ترکیبات خیلی خطرناک از نظر سمیت و سا یر خطراتی که در زمان حمل ونقل یا در موقع دفع ماده زائد ممکن است روی دهد .
4- در مورد اطلاعیه کلی مربوط به چند محموله ، هم کل مقدار مورد نظر و نیز مقادیر مورد نظر برای هر یک از محموله ها ضروری ا ست .
5- تا آنجا که لازم است پس از خاتمه عملیات دفع ، خطرات ناشی از دفع مواد زائد ارزیابی و مشخص گردد.
الحاقیه شماره 5 ( ب )
اطلاعاتی که باید در مورد سند نقل و ا نتقال ارائه گردد.
1- صادر کننده ماده زائد ( 1 ) .
2- تولید کننده ( یا تولید کنندگان ) ماده زائد و محل تولید ( 1 ) .
3- دفع کننده ماده زائد و محل دفع آن ( 1 ) .
4- حمل کننده ( یا حمل کنندگان ) زباله (1 )یا عامل ( یا عوامل ) آنها .
5- موضوع اطلاعیه کلی یا اطلاعیه واحد.
6- تاریخ شروع حرکت از مرز و دریافت رسید توسط هر شخصی که تحویل گیرنده ماده زائد است .
7- طرق مختلف حمل و نقل ( جاده ، راه آهن ، راههای آبی داخلی ،راه دریائی ، راه هوائی ) شامل کشورهای صادر کننده ، ترانزیت و وارد کننده ماده زائد ، در صورتیکه محل ورود و خروج محموله مشخص شده باشد .
8- مشخصات کاملی ازماده زائد ( خواص فیزیکی ، نام و گروه بارگیر ی u n شماره r شماره H و شماره حسب مورد ).
9- اطلاعاتی در مورد نیازهای ضروری برای حمل و نقل ماده زائد از جمله پیش بینی شرایط اضطراری مانند حوادث احتمالی .
10- نوع و شماره بسته ها .
11- وزن و یا حجم با ر.
12- صدور اظهار نامه توسط تولید کننده یا صادر کننده مبنی بر صحت اطلاعات داده شده .
13- صدور اظهار نامه توسط تولید کننده یا صادر کننده مبنی بر عدم مخالفت مراجع ذیصلاح همه کشورهای ذیربط که اعضا ء کنوانسیون هستند .
14- صدور گواهی توسط دفع کننده ماده زائد مبنی بر مشخص نمودن روش دفع و تاریخی تقریبی دفع .
یادداشتها
اطلاعات لازم مربوط به سند انتقال باید در صورت امکان یا سند مربوطه طبق مقررات حمل در یک سند باشد . درصورتی که چنین کاری میسر نباشد ، اطلاعات باید اطلاعات ارائه شده بموجب حمل مقررات حمل را تکمیل کند و نه تکرار آن باشد . سند انتقال باید دستور العملهای مربوط به اینکه چه شخص باید ا طلاعات را ارائه دهد یا چه فرمهائی را پر کند ، در بر داشته باشد .
(1 ) اسم کامل و نشانی ، شماره تلفن ، شماره تلکس یا تلفاکس ،و نام ، نشانی ،شما ره تلفن ، تلکس یا تلفاکس شخصی که می توان در موارد اضطراری با او تماس گرفت .
الحاقیه شماره 6
داوری
ماده 1- هر گاه موافقتنامه مذکور در ماده 20 کنوانسیون به نحو دیگری پیش بینی نکرده باشد ، داوری طبق مفاد مواد 2 تا 10 ذیل باید انجام شود .
ماده 2- طرف مدعی باید به دبیرخانه اطلاع دهد که طرفها توافق نموده اند که اختلاف طبق بند 2 یا بند 3 ماده 20 به داوری ارجاع شود ،و به خصوص مواد کنوانسیون را که تفسیر یا اجرای آنها مورد اختلاف است ذکر کند . دبیرخانه باید اطلاعات واصله را به آگاهی کلیه اعضاء کنوانسیون برساند .
ماده 3- هیات داوری مرکب از سه عضو خواهد بود . هر یک از اصحاب دعوی باید یک داور تعیین کند و دو داوری که بدین نحو منصوب می گردند باید به توافق داور ثالث را تعیین کنند ، و این داور رئیس هیات داوری خواهد بود . سرداور نباید تبعه هیچ یک از طرفهای دعوا ،یا مقیم در سرزمین یکی از طرفها ، یا در سمت دیگری در دعوی ذیمدخل بوده باشد .
ماده 4-
1- هر گاه رئیس دیوان داوری تا دو ماه بعد از انتصاب داور دوم تعیین نگردد ، دبیر کل سازمان ملل به درخواست هر یک از دو طرف دعوی ظرف دو ماه دیگر او را منصوب خواهد کرد.
2- هر گاه یکی از دو طرف دعوی ظرف دو ماه بعد از دریافت درخواست ، داورخود را تعیین نکند ،طرف دیگر می تواند موضوع را باطلاع دبیر کل سازمان ملل برساند تا وی رئیس دیوان را ظرف دو ماه دیگر منصوب نماید . رئیس دیوان پس از نصب باید از طرفی که داور خود را تعیین نکرده است بخواهد که یک داور ظرف دو ماه تعیین کند . بعد از این مدت او باید موضوع را به اطلاع دبیر کل سازمان ملل برساند و او طی دوماه دیگر این انتصاب را انجام خواهد داد .
ماده 5-
1- دیوان داوری تصمیم خود را طبق قوانین بین الملل و بر اساس مقررات این کنوانسیون اتخاذ خواهد کرد .
2- هر دیوان داوری که بموجب مقررات این الحاقیه تشکیل می شود آئین نامه خود را تدوین خواهد نمود.
ماده 6-
1 – تصمیمات دیوان داوری خواه در مورد مسائل شکلی و خواه در مورد موضوعات ماهوی باید با اکثریت آراء اعضاء اتخاذ گردد.
2-دیوان داوری باید اقدامات لازم را جهت احراز حقایق بعمل آورد . دیوان می تواند به درخواست هر یک از طرفین تدابیر حمایتی موقت و اساسی توصیه نماید.
3- طرفهای دعوا باید هر گونه امکانات لازم را برای انجام موثر دادرسی گردد.
ماده 7- دیوان دعاوی متقابلی را که مستقیما از موضوع اختلاف ناشی می گردد استماع خواهد کر د و درباره آنها تصمیم خواهد گرفت .
ماده 8- جز در مواردی که دیوان داوری ،ا زجمله دستمزد داوران ، باید بطور مساوی توسط طرفین دعوا تقبل گردد . دادگاه صورت هزینه ها را در پرونده ضبط و صورت حساب قطعی مربوطه را به طرفین تسلیم خواهد نمود .
ماده 9- هر یک از امضاء کنندگان کنوانسیون ، که دارای منافعی در موضوع دعواست که جنبه حقوقی دارد و ممکن است تصمیم در مورد دعوا بر آن منافع اثر بگذارد ، می تواند با موافقت دیوان در دادرسی مداخله نماید .
ماده 10-
1- دیوان باید ظرف پنج ماه ا ز تاریخ تشکیل رای خود را صادر نماید ، مگر آنکه لازم تشخیص دهد که مهلت را تمدید کند مشروط به اینکه از پنج ماه تجاوز نماید .
2- رای دیوان باید مستند و مستدل باشد . این رای قطعی و نسبت به طرفین دعوا الزام آور خواهد بود .
3- کلیه اختلافات طرفین مربوط به تفسیر یا اجرای رای ، باید توسط یکی از طرفین به اطلاع دیوانی که رای را صادر کرده است برسد و هر گاه این دیوان نتواند به آن رسیدگی کند ، اختلاف باید در دیوان دیگری که بدین منظور مانند دیوان نخست تشکیل میشود مطرح گردد.
قانون فوق مشتمل بر ماده واحده منضم به متن کنوانسیون شامل مقدمه و بیست و نه ماده و شش الحاقیه در جلسه علنی روز سه شنبه مورخ سی و یکم شهریور ماه یکهزار و سیصد و هفتاد و یک مجلس شورای اسلامی تصویب و در تاریخ 12/ 7 / 1371 به تایید شورای نگهبان رسیده است .
رئیس مجلس شورای اسلامی – علی اکبر ناطق نوری
نوع : قانون
شماره انتشار : 13884
تاریخ تصویب : 1371/06/31
تاریخ ابلاغ : 1371/08/14
دستگاه اجرایی : سازمان حفاظت محیط زیست -
موضوع :
منبع : وب سایت قوانین دات آی آر (معاونت آموزش دادگستری استان تهران)
آئین نامه کمیسیون عفو و بخشودگی تصمیم نمایندگان ویژه رییس جمهور در ستاد پشتیبانی برنامه تنظیم بازار در مورد حساب وامهای پرداختی
