شاکی مبلغی جهت خرید شیرگاز به متهم داده وگیرنده وجه مجازبه خرید جنس مذکور بوده ولی آن رابه ضرر صاحب وجه تصاحب کرده است لذا عمل او از مصادیق خیانت در امانت است
تاریخ رسیدگی : 19/5/1371 دادنامه :248 مرجع رسیدگی شعبه 16 دیوان عالی کشور هئیت شعبه آقایان 000رئیس 000مستشار و000عضو معاون 0
خلاصه جریان پرونده :
حسب مندرجات پرونده آقای (م ) فرزند.00 33 ساله شغل تراشکار به اتهام کلاهبرداری (مبلغ سیصدو ده هزارتومان )تحت تعقیب دادسرای عمومی تهران قرار گرفته و دادسرای مزبور به شرح کیفرخواست شماره 24286/2/70 و برابر ماده 116 قانون تعزیرات درخواست تعیین کیفر از دادگاه کیفری دو تهران نموده است و شعبه 177 دادگاه کیفری یک تهران قرار عدم صلاحیت صادر نموده است و پرونده به شعبه 145دادگاه کیفری یک تهرانارجاع می گردد و ضمنا"(غ ) به عنوان شاکی خصوصی دادخواست ضرر وز یان به خواسته مطالبه مبلغ 1000000 ریال بابت ضرر و زیان به دادگاه تقدیم نموده است وآقای رئیس شعبه 145دادگاه کیفری یک پس از رسیدگی و اعلام ختم دادرسی و احراز بزهکاری متهم به موجب دادنامه شماره 27958959/12/70 به شرح زیر انشاء رای می نماید.
بسمه تعالی
در این پرونده حسب کیفرخواست صادره آقای (م ) فرزند.00 شغل تراشکار متهم است به کلاهبرداری به مبلغ سیصد و ده هزار تومان از آقای (غ ) بنابر محتویات پرونده جریان امر به این صورت بوده که شاکی با حضور در مراجع انتظامی و قضایی از متهم شکایت و اظهار می دارد آقای (م ) مبلغی از وی اخذ و او را امیدوار نموده که هر چقدر شیرگاز بخواهد برایش می آورد لکن به تعهد خود عمل ننموده و پس از وصول پول مخفی شده 0 در انجام تحقیقات مقدماتی متهم ضمن اقرار بر عملکرد خود اضافه می کند که با آقای (الف ) شریک بودم و سرمایه گذاری کردم و چون بین ما اختلاف حاصل شده آنها پول مرا نمی دادند من مجبور شدم به این وسیله مبلغ مذکور را گرفته ومازاد بر طلبم را به آقای ...دادم که به شاکی برگرداند. در جلسه محکمه طرفین به مثابه مراحل قبلی اظهارات خود را تکرار نمودند. شاکی دادخواست ضرر و زیان تقدیم و متهم علاوه بر انکار اتهام ، تنها خود را به میزان هشتاد و دو هزار تومان بدهکار معرفی کردو وکیل متهم نیز موضوع اتهام را کلاهبرداری ندانسته و خیانت در امانت خواند و در نهایت درخواست صدور قرار عدم صلاحیت به اعتباردادگاه کیفری دو را کرد. دادگاه با توجه به مندرجات پرونده و شکایت شاکی و اظهارات و دفاعیات متهم و ویکل او در جلسه محکمه وآنکه متهم و آقای (الف ) به موجب قراردادی در انجام امر تجارتی شریک بوده اند ولو متهم با روشی که به کار برده و موفق به اخذ مبلغ مورد نظر از شاکی شده ظاهرا" یک نحوه کلاهبرداری به نظر می آید لکن با امعان نر در روابط فیمابین عملکرد متهم منطبق با کلاهبرداری نیست و در واقع شاکی مبلغ مذکور ار جهت خرید شیر گاز به متهم داده و گیرنده وجه مجاز به خرید جنس مذکور بوده ولی آنرا به ضرر صاحب وجه تصاحب کرده است لذا دادگاه عمل او را ازمصادیق خیانت در امانت تشخیص و به استناد ماده 119 قانون تعزیرات به لحاظ تبصره یک ذل ماده 7 قانون تشکیل دادگاههای کیفری یک و دو و شعب دیوان عالی کشور آقای (م )فرزند.00را به تحمل شصت ضربه شلاق تعزیری محکوم می نماید. همچنین در مورد دادخواست تقدیمی آقای (غ ) با توجه به اظهارات طرفین و قبول بدهکاری از ناحیه خوانده نامبرده را به پرداخت مبلغ یک میلیون ریال میزان خواسته محکوم می نماید و محکوم علیه به شرح لایحه مورخ 20/12/71 به رای صادره اعتراض نموده و پرونده به نظر آقای رئیس دادگاه صادر کننده رای رسیده و ایشان به شرح نظریه مورخ 22/2/71 به عقیده خود باقی و پرونده به دیوان عالی کشور ارسال و به این شعبه ارجاع می گردد. هیات شعبه در تاریخ بالا تشکیل گردید پس از قرائت گزارش آقای .... عضو ممیز و اوراق پرونده و نظریه کتبی آقای .... دادیار دیوان عالی کشور اجمالا" مبنی بر درخواست اعتراض مشاوره بااکثریت چنین رای می دهد.
بسمه تعالی
نظر به مندرجات پرونده و یکفیات منعکس در آن اعتراضات تجدید نظرخواه تکرار مدافعات گذشته است که نوعا" ماهوی و خدشه ای بر نظر و استنباط دادگاه می باشد و موثر در مقام نمی باشد وبامراجعه به پرونده و امعان نظر در نحوه رسیدگی و با توجه به لایحه تقدیمی وکیل متهم که موضوع اتهام را به اتفاق ، خیانت در امانت دانسته از حیث اصول و قواعد دادرسی و تطبیق مورد با قانون و ثبوت جرم اشکال بر رای صادره وارد نیست لذا درخواست تجدیدنظرمحکوم علیه معترض مردود اعلام می گردد.
مرجع :
کتاب کلاهبرداری ، اختلاس وارتشاءدرآرای دیوان عالی کشور
تالیف یداله بازگیر ،نشرحقوقدان ،چاپ اول ، پائیز 1376
52
نوع : آراء و نظریات
شماره انتشار : 248
تاریخ تصویب : 1371/05/19
تاریخ ابلاغ :
دستگاه اجرایی :
موضوع :
منبع : وب سایت قوانین دات آی آر (معاونت آموزش دادگستری استان تهران)
اگردادگاه احرازنمایدکه عمل متهم کلاهبرداری نبوده وخیانت درامانت است براساس مقررات جرم خیانت درامانت بایدمجازات تعیین نماید اگرمتهم مدیرعامل وصاحب اختیارشرکت وسهامدارآن بوده باشد و وجهی رابه نفع خود برداشت کرده باشد عمل وی کلاهبرداری نیست
