لایحه قانونی اصلاحیه قانون نحوه واگذاری و احیاء اراضی مصوب 1358 6 25
شماره 83542 14/12/1358
وزارت کشاورزی و عمران روستائی
بپیوست لایحه مربوط به واگذاری زمین به کشاورزان که در جلسه چهارشنبه 8/12/1358 تصویب شده است جهت ابلاغ و اقدام لازم ارسال میگردد.
اراضی مورد نظر به سه قسمت تقسیم میشوند:
الف- اراضی منابع طبیعی که در اختیار دولت اسلامی است.
ب-اراضی که زیر کشت بوده و توسط نهادهای دولت اسلامی مسترد شده و در دست بنیاد مستضعفین میباشد.
ج-اراضی بزرگ که در دست زمین داران بزرگ است و ظاهرا" با ملاک های رژیم قبلی مجوز قانونی هم دارند.
(زمین بزرگ سه برابر زمینی است که عرف محل برای یک نفر لازم میداند)
توضیح بند الف – اینگونه اراضی بعنوان ثروت عمومی در اختیار و کنترل دولت اسلامی است و دولت اسلامی براساس نیاز و توانائی افراد واجد الشرایط بهره وری اینگونه اراضی و منابع را به آنها واگذار میکند. در واگذاری این اراضی همیشه مصلحت جامعه باید مد نظر قرار گیرد.
توضیح بند ب – در مورد اراضی مصادره شده مانند بند الف با توجه به مصلحت جامعه و نیاز و توانایی اشخاص اراضی به افراد واجد شرایط واگذار میشود و یا برای کارهای عام المنفعه اختصاص مییابد.
توضیح بند ج – درمورد زمینهای مالکین بزرگ میتوان اینگونه زمینها را به دو قسمت تقسیم نمود:
1- زمینهای بایر: که بعلل مختلف توسط مالکان بایر نگاه داشته شده است و با توجه به نیاز جامعه و مسئله خود کفائی مملکت و با توجه به اینکه این زمینها فقط بمصرف اینکه مالکیت از آنها است بدون کشت مانده و اجازه کشت به دهقانان هم داده نیمشود دولت اسلامی این زمینها را در اختیار و کنترل خود میگیرد تا در اختیار دهقانان و داوطلبان واجد شرایط گذارده شود.
تبصره – در صورت وجود تأسیساتی در اینگونه زمینها دولت اسلامی میتوان با رعایت مصالح جامعه درباره آنها تصمیم مقتضی بگیرد.
2-زمینهای آباد و مزروعی تحت تصرف مالکین بزرگ
درمورد زمینهای آباد مزروعی تحت تصرف اینگونه افراد اگر شخصا" این افراد به امر کشاورزی اشتغال داشته باشند با توجه به شرایط اقلیمی و اجتماعی مختلف ایران تا آن حد به آنان زمین داده میشود که خرده مالکین آن محل دارند. (تعیین و حدود خرده مالکان با توجه به عرف محل به عهده هیئت واگذار کننده میباشد.) در صورتیکه کشت کننده فرد دیگری است و واجد شرایط میباشد زمین به او واگذار خواهد شد اینگونه متصرفین با توافق میتوانند اراضی محل دیگری را در مقابل زمین متصرفی خود دریافت دارند و یا اینکه اجرت المثل بگیرند مشروط به اینکه بدهی قبلی نداشه باشند و سپس بقیه زمینها در اختیار دولت قرار میگیرد که با توجه به مصلحت جامعه به واجدین شرایط واگذار شود.
تبصره 1- در صورتیکه در محل زمینهای دولتی و مسترد شده قابل کشت هست اول آن زمینها داده میشود.
تصره 2- در صورت تشخیص دولت اسلامی چنانچه مصلحت جامعه اقتضاء کند دولت میتواند کلیه زمینهای آباد و مزروعی این افراد را گرفته و بازاگر مصلحت جامعه مطرح باشد زمینهای بایر قابل احیاء به اینگونه افراد واگذار میشود.
مقدار زمینهای واگذاری با توجه به نیاز وتوانائی و مصلحت جامعه توسط دولت تعیین میشود.
ترکیب هیئت 7 نفره
1- دو نفر نماینده از وزارت کشاورزی
2- یک نفر نماینده وزارت کشور یا استانداری محل
3- یک نفر نماینده جهاد سازندگی
4- یک نفر نماینده دادگستری
5- دو نفر نماینده شورای ده
تبصره 1- لازم به تذکر است که افراد هیئت 7 نفره لازم نیست حتما" از کادر وزارتخانه های بالا باشند.
تبصره 2- مقررات مغایر با این قانون ملغی میباشد.
وظایف هیئت 7 نفره
1- حل و فصل قضایای مورد نزاع.
2- واگذاری زمین با توجه به نوع اراضی بالا بند (الف-ب-ج)
3- تشخیص صلاحیت استفاده از وام و امکانات کشاورزی
ضوابط واگذاری زمین
1- در واگذاری زمین به روستائیان بدون زمین کم زمین و فارغ التحصیلان کشاورزی و افراد علاقمند به کشاورزی با توجه به اولویت بین آنها زمین داده میشود.
2- واگذاری زمین برای مدت معین (چند سال) با توجه به شرایط خاص منطقه است و در صورت عملکرد مطلوب واگذاری زمین تمدید میشود.
3- زمینهای واگذاری بصورت شرکت و تعاونی و مشاع میباشد بجز موارد استثنایی که در اینصورت تصمیم مقتضی توسط گروه 7 نفری اتخاذ خواهد شد.
4- در صورتیکه قرار بشود زمین انتقال یابد از طرف دولت اسلامی انجام میگیرد.
5- باید زمین بدون عذر معطل نماند.
6- باید عملکرد روی زمین بگونه أی باشد که موجب اتلاف زمین نشود.
7- زمینهای واگذاری قابل فروش نمیباشد
8- کشت روی زمینها باید با توجه به نیازهای جامعه باشد.
9- زارع یا زارعین موظف هستند حدود و سازمان اراضی مورد قرار داد را حفظ نمایند.
10- زارعین حق تصرف زمینهای دیگر غیر از آنچه که دولت اسلامی به آنها داده است ندارد.
واژه نامه:
1- اراضی بایر - زمینهایی است که سابقه احیاء دارد ولی بعلت اعتراض به عدم بهره برداری برای مدت 3 سال متوالی بدون عذر موجه متروک مانده و یا بماند.
2- اراضی دایر – زمینهایی است که احیاء شده ومستمرا" مورد بهره برداری است.
3- اراضی منابع طبیعی – جنگلها و مراتع – بیشه های طبیعی – نهالستانهای دولتی جنگلهای دست کاشت میباشد. غیر از اراضی فوق الذکر زمینهایی که بنحوی از انحاء در رژیم سابق ملی اعلام شده زمینهایی که جهت محیط زیست و شکارگاهها و جلوگیری از بدی آب و هوا در مالکیت دولت در آمده است.
4- اراضی موات – زمینهایی است که سابقه احیاء و بهره برداری ندارند و بصورت طبیعی باقی مانده است.
5- اراضی آیش – زمین دایری است که بصورت متناوب طبق عرف محل برای دوره معینی بدون کشت بماند.
شورای انقلاب جمهوری اسلامی ایران
نوع : قانون
شماره انتشار : 10211
تاریخ تصویب : 1358/12/08
تاریخ ابلاغ : 1358/12/21
دستگاه اجرایی : وزارت جهاد كشاورزی -
موضوع :
منبع : وب سایت قوانین دات آی آر (معاونت آموزش دادگستری استان تهران)
لایحه قانونی اصلاح تبصره ماده 8 لایحه قانونی دادگاههای عمومی لایحه قانونی الحاق یک تبصره به لایحه قانونی راجع به تجدید نظر در آراء صادره از طرف هیئتهای حل اختلاف موضوع ماده 43 قانون کار مصوب 1358 9 21
