پروتکل مونرآل در مورد مواد کاهنده لایه اوزون
شماره 118692/ ق 50 6/12/1368
سازمان حفاظت محیط زیست
پیرو ابلاغیه قانون الحاق دولت جمهوری اسلامی ایران به کنوانسیون وین در مورد حفاظت از لایه اوزون بشماره 110194/ ق 43 مورخ 28/9/68 به پیوست متن پروتکل مونرآل در مورد موادکاهنده لایه اوزون که از ملحقات قانون فوق الذکر بوده و طی نامه شماره 1397- ق مورخ 28/11/68 مجلس شورای اسلامی واصل شده جهت اجراء ابلاغ می گردد.
رئیس جمهور - اکبر هاشمی رفسنجانی
برنامه محیط زیست سازمان ملل
پروتکل مونرآل درباره اجسامی که موجب کاهش لایه اوزون می شوند مصوبه نهائی 1987
1- کنفرانس نمایندگان تام الختیار درباره پروتکل مربوط به کلروفلوئور و کربنها مربوط به کنوانسیون وین برای حقاظت لایه اوزون، طبق تصمیم شماره18/13 مورخ 23 ماه مه 1985 تصویب شده توسط شورای یونپUNEP توسط مدیر اجرائی برنامه محیط زیست سازمان ملل تشکیل گردید.
2- کنفرانس ، با مساعدت دولت کانادا از تاریخ 14 تا 16 سپتامبر 1987 در مقر اصلی سازمان بین المللی هواپیمائی کشوری درشهر مونرآل منعقد شد.
3- همة کشورها برای شرکت در این کنفرانس دعوت شدند. دولتهای ذیل دعوت را پذیرفتند و در کنفرانس شرکت جستند.
الجزیزه ، آرژانتین،استرالیا، اتریش، بلژیک، برزیل، بورکیناقاسو، جمهوری سوسیالیستی سویتی بیلوروس ، کانادا ،شیلی، چین ، کلمبیا، کنگو، کاستاریکا، چکسلواکی ، دانمارک ، یمن دمکراتیک، مصر فنلاند، فرانسه، آلمان ، غنا ، یونان، اندونزی، اسرائیل، ایتالیا، ژاپن، کنیا، کره، لوگزامبورگ،مالزی ، موریس ، مکزیک ، مراکش، هلند،ولاند نو، نیجریه ، نروژ ، پاناما، پرو، فیلیپین ، پرتقال. سنگال ، اسپاینا، سوئد، سوئیس ، تایلند ، توگو، تونس ، اوگاندا، جمهوری سوسیالیستی سویتی اوکرائین ، اتحاد جماهیر شوروی ،انگلستان، ایالات متحده امریکا و ونزوئلا.
4- جامع اقتصادی اروپا نیز شرکت نمود.
5- ناظرانی از دولتهای زیر درجلسات مذاکرات کنفرانس حضور یافتند
جمهوری دومینیکن، اکوادر، مجارستان، هند، کویت، لهستان.
6- ناظرانی نیز از این ارگانهای سازمان ملل ، مؤسسات تخصصی و سازمانهای دولتی و غیردولتی در کنفرانس شرکت کردند.
سازمان هواشناسی جهانی، (( WMO) ، موافقتنامه عمومی درباره تعرفه ها و تجارت (GATT) سازمان بین المللی هواپیمائی کشوری(ICAO) ، سازمان اتحادیه افریفا، شورای جوامع اروپا (LEC) سازمان همکاری و توسعه اقتصادی (OECD) اتاق تجارت بین المللی ، فدراسیون شرکتهای اروپائی آئروسول ، فدراسیون اروپائی صنعت شیمیائی ، جامعه سازندگان موادشیمیائی، شورای دفاع ازمنابع طبیعی ، انستیتوی جهانی منابع و صندوق دفاع از محیط زیست ،صلح سبز(GREENPEACE) دوستداران زمین، بنیاد سیاتل ( کانادا ) ، آزمایشهای بین المللی واتو (کانادا ) ، دکتر اف،ای . همانی و همکاران (کانادا) ،مؤسسه بین المللی سازندگان اتومبیل، اتحاد برای خط مشی مسئولانه CFCS، انستیتوی تهویه مطبوع و تبرید (ایالات متحده امریکا) ، سازمان حمایت از محیط زیست (ایالات متحده امریکا) ، انستیتوی خط مشی زیست محیطی اروپا ، انجمن ملی حفاظت آتش ، دوپون کانادا،گربلوف(کانادا )،محصولات شیمیائی متحد، اینک، نیروهای هوائی ایالات متحده.
7- کنفرانس رسماً توسط دکتر مصطفی ک . طلبا ، مدیر اجرائی یونپ افتتاح گردید.
در جریان مراسم افتتاح، جناب آقای تام مک میلان ، وزیر محیط زیست کانادا از طرف آن دولت به شرکت کنندگان در کنفرانس خیر مقدم گفت.
8- دکتر مصطفی ک . طلبا به عنوان دبیر کل کنفرانس و دکتر ایوونارم الیوسکا (ازیونپ ) به عنوان دبیر اجرائی انجام وظیفه کردند.
9- کنفرانس با اتفاق آراء آقای و . لانگ سفیر اتریش را به عنوان رئیس انتخاب نمود.
10- همچنین کنفرانس مقامات ذیل را انتخاب کردند:
معاون رئیس :
آقای حواص، سفیر مصر.
دکتر و . زاخاروف ( اتحادیه جماهیر سوسیالیستی شوروی ).
مخبر: آقای س . ر . روکوئه (فلیپین) .
11- کنفرانس دستور کار زیر را تصویب کرد:
1- افتتاح کنفرانس.
2- امور سازمانی:
الف- تصویب آئیننامه.
ب- انتخاب رئیس .
پ- تصویب دستور کار.
ت- تصویب دستور کار.
ث- تعیین اعضاء کمیته اعتبارنامه ها.
ج- تعیین اعضاء کمیته تدوین.
چ- سازماندهی کار کنفرانس.
3- بررسی پیش نویس پروتکل کنوانسیون وین برای حفاظت لایه اوزون .
4- گزارش کمیته اعتبار نامه.
5- تصویب پروتکل کنوانسیون وین برای حفاظت لایه اوزون.
6- تصویب مصوبه نهائی کنفرانس .
7- امضای تدارک نهائی.
8- ختم کنفرانس.
12- کنفرانس مدرک شماره یونپ/آی . جی. /9/2 را که توسط دبیر خانه پیشنهاد گردیده بعنوان آئین نامه خود تصویب کرد.
13- طبق آئین نامه ، کنفرنس کمیته های ذیل را تشکیل داد:
کمیته کل
رئیس : رئیس کنفرانس
کمیته عمومی
رئیس : رئیس کنفرانس
اعضاء: معاون رئیس کنفرنس ، مخبر ومعون رئیس کمیته تدوین.
کمیته تدوین
رئیس : آقای جان . جی . آلن (کانادا)
اعضاء : آرژانتین ، استرالیا، فرانسه، ژاپن ، انگلستان ، ایالات متحده امریکا .
کمیته اعتبارنامه ها
رئیس خوزه مام ، بوستانی سفیر برزیل.
اعضاء : فنلاند، آلمان فدرال، اندونزی ،کنیا، مکزیک، نروژ
14- مدارک عمده ا ی که مبنای مذاکرات کنفرانس قرار گرفت عبارت بودند از:
هفتمین پیش نویس تجدید نظر شده پروتکل درباره کلروفلوئوروکربنها و سایر اجسام کاهش دهنده اوزون ، یونپ/آی .جی و تجدید نظر شماره 1.
گزارش های گروه کار ویژه متشکل از کارشناسان حقوقی و فنی برای تدوین یک پروتکل درباره کلروفلوئروکربنها مربوط به کنوانسیون وین برای حفاظت لایه اوزون (گروه وین ) ، UNEP/WG.151/L.4.
. UNEP/WG . 167/2 and UNEP/WG. 172/2 . 15-علاوه بر این ، کنفرانس مدارک دیگری در اختیار داشت که از طرف دبیر خانه یونپ در دسترس گذارده شده بود.
16-کنفرانس توصیه کمیته اعتبارنامه های خود را مبنی بر اینکه اعتبار نامه های نمایندگان دولتهای شرکت کننده طبق فهرست بند 3 را باید مورد تأیید قرار داد ، تصویب کرد.
17- بر اساس مذاکرات کمیته کل ، کنفرانس در تاریخ 16 سپتامبر 1987پروتکل مونرآل را درباره اجسامی که موجب کاهش لایه اوزون میگردند ، پذیرفت ، این پروتکل که ضمیمه این مصوبه نهائی است، ازتاریخ 17 سپتامبر1987 تا 16 ژانویه 1988 در وزارت امور خارجه کانادا در اتاوا و از تاریخ 17 ژانویه 1988 تا 15 سپتامبر1988 در مقرر سازمان ملل در نیویورک برای امضاء مفتوح خواهد بود.
18- همچنین کنفرانس قطعنامه هی ذیل را که ضمیمه این مصوبه نهائی است ، تصویب نمود.
1- قعطنامه درباره پروتکل مونرآل.
2- قعطنامه درباره مبادله اطلاعات فنی.
3- قعطنامه درباره گزارش اطلاعات.
4- قدردانی از دولت کانادا.
19- در زمان تصویب این مصوبه نهائی برخی از هیأتهای نمایندگی بیاناتی نمودند که در این مدرک ثبت گردیده است.
به منظور گواهی مندرجات ، نمایندگان این مصوبه نهائی را امضاء نمودند.
انجام شده در منورآل در تاریخ شانزدهم ماه سپتامبر سال یکهزارو نهصد وهشتاد وهفت در یک متن اصلی به زبانهای عربی ، چینی، انگلیسی ، فرانسه ، روسی واسپانیائی ، متن هریک از زبانها متساویاً معتبر است. متن اصلی نزد دبیر کل سازمانملل تودیع خواهد شد.
قعطنامه درباره پروتکل مونر آل
کنفرانس:
با تصویب پروتکل مونرآل درباره اجسامی که موجب کاهش لایه اوزون میگردند.
با قدردانی از اینکه پروتکل برای امضاء در ششم سپتامبر1987 در مونرآل مفتوح گردید، با یاد آوری کنوانسیون وین برای حفاظت لایه اوزون، مصوب 22 مارس 1985 ، با توجه به قطعنامه کنفرانس نمایندگان تام ا لاختیار درباره حفاظت لایه اوزون ، مصوب همان روز که در بند ششم آن توصیه شده بود » کلیه دولتها و سازمانهای یک پارچه سازی اقتصادی منطقه ای ، را ترغیب می نماید که تا زمانی که پروتکل به مرحله اجراءدر نیامده است ، موارد پخش (CFC ) خود را مثلا در آئروسل ها، باهر وسیله ایکه در اختیار دارند، از جمله کنترول تولید یا کاربرد ، تا حداکثر ممکن کنترل نمایند. »
1- از همه دولتها و سازمانهای یک پارچه سازی اقتصادی منطقه ای که تا کنون چنین کاری را انجام نداده انددعوت میشود که بند ششم را ، با در نظر گرفتن وضع خاص کشورهای در حال رشد ، به موقع اجراء گذارند.
2- از همه دولتها درخواست می شود که عضویت کنوانسیون وین برای حفاظت لایه اوزون را بپذیرند.
3- همه دولتها و سازمانهای یک پارچه سازی اقتصادی منطقه ای را که تا کنون در این کنفرانس شرکت نجسته اند ترغیب می نماید که پروتکل مونرآل را درباره اجسامی که موجب کاهش لایه اوزون میگردند، امضاء کنند و عضویت آنرا قبول نمایند.
4- از مدیر اجرائی برنامه محیط زیست سازمان ملل درخواست می کند که این قطعنامه را به دبیر کل سازمان ملل تسلیم نمایند و آنرا بین همه دولتها وسازمانهای یک پارچه سازی اقتصادی منطقه ای توزیع کنند.
2- قطعنامه درباره مبادله اطلاعات فنی
کنفرنس :
با تصویب پروتکل مونرآل درباره اجسامی که موجب کاهش لایه اوزون میگردند، با علم به اهمیت تقلیل هر چه سریعتر پخش این اجسام ، با توجه به نیاز تبادل سریع اطلاعات درباره تکنولوژی ها و خط مشی هائی که بتوانند این اهداف را عملی سازند.
1- مدیر اجرائی برنامه محیط زیست سازمان ملل درخواست می کند که تا نخستین ملاقات اعضاء ، ترتیبات مناسب را جهت تسهیل مبادله اطلاعات درباره تکنولوژی مذکور در ماده های 9 و 10 پروتکل اتخاذ نمایند.
2- از دولتها و سازمانهای یک پارچه سازی اقتصادی منطقه ای ذیعلاقه دعوت می نماید که با همکاری یونپ کارگاهی با اهداف زیر در اسرع وقت برپا نمایند.
الف- مبادله اطلاعات در خصوص تکنولوژی ها، خط مشی ها اجرائی برای کاهش پخش اجسام فهرست شده در ضمیمه »الف» پروتکل و برای یافتن راه حلهای دیگر ، با توجه به بند 2 ضمیمه 2 کنوانسیون وین برای حفاظت لایه اوزون.
ب- تعیین زمینه هائی که پژوهشها و خط مشی ها ی فنی بیشتری را می طلبند.
3- همه اعضاء علاقه مند را ترغیب می نماید که با شرکت در این کارگاه شرکت و کمک به پیشبرد اهداف آن از اطلاعاتی که از این طریق کسب شده است به منظور کاهش پخش آن مواد ویافتن راه حلهای دیگر استفاده شایسته بنماید .
3- قطعنامه درباره گزارش دادن اطلاعات
کنفرانس :
با تصویب پروتکل مونرآل درباره اجسامی که موجب کاهش لایه اوزون می گردندبا اعتقاد به اینکه تهیه به موقع گزارش از اطلاعات کامل ودقیق درباره تولیدومصرف اجسام کنترل شده جهت اجرای مؤثر این پروتکل حائز اهمیت است.
1- از همه امضاء کنندگان دعوت می نماید برای کسب اطلاعات و گزارش در خصوص تولید، واردات وصادرات اجسام کنترل شده بصورت کامل وبه موقع مطابق با ماده 7 پروتکل و با توجه به بند 1 ، ماده 4 کنوانسیون وین برای حفاظت لایه اوزون ، هر گونه اقدام را معمول دارند.
2- از همة امضاء کنندگان دعوت می کند که به منظور طرح ریزی و اجراء سیستمهای گزارش دهی اطلاعات با یکدیگر مشورت نمایند و در صورت لزوم از نظرات و مساعدت برنامة محیط زیست سازمان ملل (یونپ ) بهره گیرند.
3- از مدیر اجرائی یونپ دعوت می نماید که ظرف شش ماه پس از تصویب این قطعنامه اجلاسی از کارشناسان دولتی ، با کمک کارشناسان سازمانهای بین المللی ذیربط ، به منظور توصیه برای هماهنگ ساختن اطلاعات مربوط به تولید ، واردات و صادرات جهت حصول اطمینان از انسجام و قابلیت سنجش اطلاعات مربوط به اجسام کنترل شده تشکیل دهند.
قدر دانی از دولت کانادا
کنفرانس:
که از 14 تا 16 سپتامبر 1987 به دعوت مبتنی بر حسن نیت دولت کانادا درمونرآل تشکیل گردید.
با یقین به اینکه مساعی دولت کانادا و مقامات شهر مونرآل در تأمین تسهیلات محل کنفرانس و وسایل و منابع دیگر بنحو قابل توجهی در حسن جریان جلسات مؤثر بوده است ، قدردانی عمیق خود را از عنایات و مهمان نوازی دولت کانادا و شهر مونرآل نسبت به اعضاء هیذتها ، ناظران و دبیر خانه شرکت کننده در کنفرانس ، و سپاس صمیمانه خود را به دولت کانادا، مقامات شهر مونرآل و از طریق آنها به مردم کانادا و به ویژه9 اهلی مونرآل به سبب اقبال بی شائبه آنها به کنفرانس و اشخاصی که با کار آن مربوطند، و به دلیل مساعدت آنها به توفیق کنفرانس ابراز و تقدیم می دارد.
بیانات ایراد شده در هنگام تصویب مسصوبه نهائی کنفرانس نمایندگان تام الاختیار در خصوص پروتکل مونرآل درباره اجسامی که موجب کاهش لایه اوزون می گردند.
1-هیأت نمایندگی مصر که از جانب کشورهای در حال توسعه سخن می گفت اظهار داشت که استنباط کشورهای در حال توسعه از ماد ه 2 پروتکل مونرآل در خصوص اجسامیکه موجب کاهش لایه اوزون میگردند. این است که هیچیک از مقررات آن به هیچ وجه اثری بر موافقت حاصل درباره بند فرعی (ج) ماده 3 و ماده های 4و5 نخواهد داشت.
2- هیأت نمایندگی دانمارک بعنوان نماینده جامعه اقتصادی اروپا اظهار داشت که همه دولتهای عضو جامعه اقتصادی اروپا پروتکل مونرآل را درباره اجسامی که موجب کاهش لایه اوزون می گردند امضاء خواهند کرد و همه دولتها ی عضو جامعه اقتصادی اروپا کنوانسیون وین برای حفاظت لایه اوزون را در اسرع وقت امضاء خواهند کرد، تا بتوان پروتکل مونرآل را از اول ژانویه 1989 به مرحله اجراء در آورد.
4- هیأت نمایندگی اتحاد جماهیر شوروی اظهار داشت که در عین حال که با این نظر موافق است که تجارت CFCS باید تحت کنترل باشد، معذالک دولت متبوعش لازم می داند که مقرره ای بصورت ماده ای تدوین شود که به اعضاء اجازه دهد تعهدات سابق خود را اجراء نمایند. این امر با نص و روح همه موافقت نامه های بین المللی مطابفت خواهد داشت. در نخستین ملاقات اعضاء باید کوشش شود که اصلحیه ها و تصحیحاتی در برخی از مواد به عمل آید تا پروتکل انعطاف بیشتری پیدا کند و به نحو مناسبتری جوابگوی نیازهای کشورهای مختلف ، به ویژه آنهائی باشد که از اجسامی که موجب کاهش لایه اوزون می گردند، کمتر مصرف کنند.
در اولین جلسه اعضاء بهتر است علاوه بر اجسام کاهش دهنده اوزون ،اطلاعات علمی مربوط به اثرات استفاده از اجسام جایگزین بر بهداشت و محیط زیست انسان و همچنین نتیجه های زیست محیطی نیز موردتوجه و بررسی قرار گیرد. بدین منظور کارشناسان علمی باید یک بررسی از اجسام جایگزین تهیه نمایند. با تأکید براراده کشورمان برای بسط همکاریهای
بین المللی در زمینه حفظ محیط زیست و نیز لایه اوزون ، نظر هیأت اتحاد جماهیر جمهوری بطور کلی این پروتکل حاضر برای امضاء آماده است و بعد از بررسی مبانی حقوقی مقررات مندرج در بعضی از مواد تدوین شده در روزهای اخیر کنفرانس ، می توان گفت که مشکلی در کار نیست.
پروتکل مونرآل درباره اجسامی که موجب کاهش لایه اوزون می گردند
امضاء کنندگان این پروتکل،
که عضو کنوانسیون وین برای حفاظت لایه اوزون می باشند.
با آگاهی از وظیفه شان به موجب آن کنوانسیون مبنی بر اتخاذ تدابیر مناسب جهت حفاظت از بهداشت انسان و محیط زیست در مقابل اثرات زیان آور قطعی یا با لقوه ناشی از فعالیت های انسان که لایه اوزون را دگرگون می سازند یا ممکن است دگرگون سازند ،با توجه به اینکه پخش بعضی از اجسام در سراسر جهان می تواند بنحو چشمگیری لایه اوزون رابه گونه ا ی تغییر دهند یا موجب آن شوند که محتملا موجب اثرات زیانبخش بر بهداشت انسان و محیط زیست گردند،
با وقوف به اثرات بالقوه زیست محیطی پخش این اجسام ،
با علم به اینکه تدابیری که به منظور حفاظت لایه اوزون از کاهش اتخاذ میشوند باید مبتنی بر داشتن علمی مربوط و با در نظر گرفتن ملاحظات فنی و اقتصادی باشد،
با تصمیم برای حفاظت لایه اوزون از راه اتخاذ تدابیر احتیاطی جهت کنترل منصفانه پخش جهانی موادی که لایه اوزون را کاهش می دهند و با هدف نهائی حذف این پخش ها بر پایه پیشرفتهای دانش علمی و با توجه به ملاحظات فنی و اقتصادی،
با قبول این واقعیت که مقررات خاصی جهت رفع نیازهای کشورهای در حال رشد به این اجسام لازم است،
با آگاهی از اقدامات احتیاطی که تا کنون به منظور کنترل پخش برخی کلروفلوئور کربنها در سطح ملی و منطقه ای معمول گردیده است، با توجه به اهمیت ترغیب همکاری بین المللی در پژوهشها و پیشبرد دانش وتکنولوژی مربوط به کنترل و تقلیل پخش اجسامی که موجب کاهش لایه اوزون می گردند، با عنایت خاص به نیازهای کشورهای در حال رشد، به نحو ذیل توافق نمودند.
ماده 1- تعاریف
از نظر اجرای این پروتکل
1-» کنوانسیون» به معنی کنوانسیون وین برای حفاظت لایه اوزون است که در تاریخ 22 مارس 1985 بتصویب رسیده است.
2- غیر ازمواردی که در متن به هر گونه ای دیگر تصریح شده باشد، طرفها، اعضاء و امضاء کنندگان این پروتکل به نحو مرادف به کار رفته اند.
3-» دبیر خانه » به معنی دبیر خانه » کنوانسیون » می باشد
4- » جسم کنترل شده » به معنی جسمی است که در پیوست الف این پروتکل فهرست گردیده است، خواه به تنهائی وجود داشته باشد و خواه به صورت مخلوط . اما هر گونه جسم یا مخلوطی را که به صورت محصول مصنوعی باشد استثناء
می کند جز ظروفی که برای حمل و نقل یا ذخیره کردن، اجسام فهرست شده به کار می رود.
5- » تولید » به معنی مقدار اجسام کنترل شده ای است که تولید گردیده منهای مقداری که از طریق تکنولوژیهائی که مورد تصویب امضاء کنندگان قرار خواهد گرفت از میان میرود.
6- » مصرف » به معنی تولید به علاوه واردات منهای صادرات اجسام کنترل شده است.
7- » سطوح پیش بینی شده » واردات ،صادرات و مصرف به معنی سطوحی است که طبق ماده 3 تعیین گردیده اند.
8- » کفایت افزائی صنعتی» به معنی انتقال تمامی یا جزئی از سطح پیش بینی شده تولید یک عضو است به عضو دیگر به منظور نیل به کارآئی اقتصادی یا جوابگوئی به تنگناهای قابل پیش بینی در ذخایر در اثر تعطیل کارخانه ها.
ماده 2- تدابیر جهت اعمال کنترل
1- هر عضو باید مراقبت کند که سطح پیش بینی شده مصرفش از اجسام کنترل شده در گروه 1 ، پیوست الف ، برای دورة دوازده ماهه بعد از نخستین روز هفتمین ماه پس از تاریخ لازم الاجرا شدن این پروتکل و در هر دوره دوازده ماهه بعد از آن ، از سطح پیش بینی شده مصرف کشورش در سال 1986 تجاوز ننماید. در پایان همین دوره، هر عضو تولید کننده یکی یا بیشتر از این اجسام،باید مراقب نماید که سطح پیش بینی شده تولیدش از این اجسام از سطح پیش بینی شده تولیدش در سال 1986 تجاوز نگند ، مر آنکه این سطح کمتر از ده درصد سطح 1986 افزایش یافته باشد.این افزایش فقط تاآنجا قابل قوب است که جوابگوی نیازهای اساسی داخلی اعضاء مشمول ماده 5 وتنها به منظور افزایش خودکفائی صنعتی آنها باشد.
2- هرعضو باید مراقبت کند که سطح پیش بینی شده مصرف احسام کنترل شده مندرج در گروه 2 ، پیوست الف ، برای دوره دوازهده ماهه بعد اززن نخستین روز سی و هفتمین ماه پس از تاریخ قابل اجراء شدن این پروتکلودرهردوره دوازده ماهه بعدا از آن ، اط سطح پیش یسنی شده مصرف کشورش رسال 1986 تجاوز نکند . هرعضو تولید کننده یکی یا بیشتر از این اجسام باید مراقبت کند که سطح پیش بینی شده تولیدش از این اجسام از سطح پیش بینی شده تولیدش در سال 1986 تجاوز نکند مگر آنکه این سطح کمتر از ده درصد سطح 1986 افزایش یافته باشد . این افزایش فقط تا آنجا قابل قبول است که جوابگوی نیازهای اساسی داخلی اعضاء مشمول ماده 5 و تنها به منظور کفایت افزائی صنعتی بین اعضاء باشد . شیوه های اجرای این تدابیر در نخستین ملاقات اعضاء متعاقب نخستین بررسی علمی اتخاذ خواهد شد.
3- هرعضور باید مراقبت نماید که سطح پیش بینی شده مصرفش از اجسام کنترل شده در گروه 1، پیوست الف ، برای دوره بین اول ژوئیه 1993 تا 30 ژوئن 1994 و در هر دوره دوازهده ماهه پس از آن ، سالانه از هشتاد درصد سطح پیش بینی شده مصرفش در سال 1986 تجاوز نکند. هر عضو تولید کننده یکی یا بیشتر از این اجسام باید مراقبت نماید که سط پیش بینی شده تولیدش از این اجسام ، سالانه از هشتاد درصد سطح پیش بینی شده تولیدش درسال 1986 تجاوز نکند. اما، جهت رفع نیازهای اساسی داخلی اعضاء مشمول ماده 5 و به منظور کفایت افزایی صنعتی بین اعضاء سطح پیش بینی شده تولید آنها می تواند از آن حد تا ده درصد سطح پیش بینی شده تولیدش در سال 1986 فراتر رود.
4- هر عضو باید مراقبت کند که سطح پیش بینی شده مصرفش از اجسام کنترل شده مندرج در گوره 1 ، ضمیمه الف ، برای دوره بین اول ژوئیه 1998 تا 30 ژوئن 1999 و هر دوره دوازده ماهه بعد ، سالانه از پنجاه درصد سطح پیش بینی شده مصرفش درسال 1986 تجاوز نکند. هر عضو تولید کننده یکی یا بیشتر از این اجسام باید مراقبت نماید که سطح پیش بینی شده تولیدش از این اجسام باید مراقبت نماید که سطح پیش بینی شده تولیدش در سال 1986 بیشتر نشود . اما، جهت رفع نیازهای اساسی داخلی اعضاء مشمول ماده 5 و به منظور کفایت افزائی صنعتی بین اعضاء ، سطح پیش بینی شده تولید آنها می تواند از آن حد تا پانزده درصد سطح پیش بینی شده تولید ش درسال 1986 فراتر رود.
این بند قابل اجرائ است ، مگر آنکه اعضاء در جلسه ای متشکل از دو سوم اکثریت اعضاء حاضر و صاحب رأی ، به نمایندگی از طرف حداقل دو سوم مجموع سطح پیش بینی شده مصرف اجسام تولید شده توسط اعضاء به نحو دیگری تصمیم بگیرند. این تصمیم باید باتوجه به معیارهای مذکور در ماده 6 اتخاذ شود.
5- هر عضوی که سطح پیش بینی شده تولیدش از اجسام کنترل شده مذکور در گروه 21 پیوست الف در سال 1986 کمتر از بیست و پنج هزار تن بوده است ، می تواند به منظور افزایش خودکفائی صنعتی تولید مازاد بر حدود مقرر در بندهای 1 ، 3 ، 4 را به هر عضو دیگر منتلق یا از هر عضو دیگر دریافت نماید، مشروط بر اینکه کل تولید مجموع سطوح پیش بینی شده اعضاء ذیربط از حدود تولید مقرر در این ماده فراتر نرود. هرگونه انتقال این نوع تولیدات باید تازمان انتقال به اطلاع دبیرخانه برسد.
6-هرعضوی که در شمول ماده 5 قرار ندارند ، و درکارخانهائی برای تولید اجسام کنترل شده در دست ساختمان دارد یا قبل از 16 سپتامبر 1987 قرارداد احداث آنها را منعقد نموده است و پیش از اول ژانویه 1987 مورد را در قوانین مملکتی خود منظور گرده است می تواند به منظور تعیین سطح پیش بینی شده تولید برای سال 1986 ، تولیدات این اجسام کارخانه ها را به سطح تولید سال 1986 برساند، مشروط به اینکه این کارخانه ها قبل از 31 دسامبر 1990 تکمیل شده باشد و اینگونه تولیدات ، سطح پیش بینی شده مصرف سالانه اجسام کنترل شده عضو مورد بحث را بیش از نیم کیلو گرم سرانه افزایش ندهد.
7- هرگونه انتقال تولید طبق بند 5 یا هرگونه افزایش تولید طبق بند 6 باید قبل از زمان انتقال یا افزایش به آگاهی دبیرخانه برسد.
8-( الف ) امضاء کنندگانی که طبق تعریف ماده 1 ( 6 ) کنوانسیون دولتهای عضو یک سازمان یک پارچه سازی اقتصادی می باشند ممکن است موافقت نمایند که وظایف خود را نسبت به مصرف موضوع این ماده مشترکاً انجام دهند ، مشروط به اینکه مجموع سح پیش بینی شده مصرف همگی آنها از سطوح مقرر در این ماده تجاوز ننماید.
(ب) – طرفهای چنین توافقی باید قبل از تاریخ تقلیل مصرف که موافقتنامه در باره آن است ، شرایط موافقتنامه را به اطلاع دبیرخانه برسانند.
(پ )- اینگونه موافقتنامه فقط در صورتی قابل اجراء می شود که همه دولتهای عضو سازمان یک پارچه سازی منطقه ای و سازمان ذیربط اعضاء این پروتکل باشند و دبیرخانه را از نحوه اجرای تعهدات خود آگاه ساخته باشند.
9- ( الف )- براساس ارزیابیهای انجام شده طبق ماده 6 ، اعضاء می توانند تصمیم بگیرند که :
(1)- ایا تعدیل های قابل اجراء در مورد امکانات کاهش دهنده اوزون ، که در پیوست الف ، مشخص شده اند ، باید صورت گیرد یا حیر و درصورت اثباتی ، چه تعدیلهائی باید انجام گیرد.
(ا2)- آیا تعدیلها و تقلیل تولید یا مصرف اجسام کنترل شده بیشتری باید نسبت به سطوح سال 1986 انجام داد یا خیر و درصورت اثباتی حدود ، مقدار و زمان این تعدیلها و کاهش ها چه باید باشد.
(ب)- پیشنهادهای مربوط به این تعدیلها باید لااقل شش ماه قبل از اجلاس اعضاء که طی آن پیشنهاد ها برای تصویب عرضه می شوند ، توسط دبیرخانه به اطلاع اعضاء رسانده شود.
(پ)- درجریان این تصمیم گیریها، اعضاء باید کلیه کوششهای خود را برای نیل به اتفاق آراء معمول دارند. درصورتیکه این مساعی در خصوص توافق بی ثمر بماند و توافقی حاصل نگردد، به عنوان آخرین راه حل ، باید این تصمیمات توسط دو سوم آرائ اکثریت اعضاء حاضر و دارای حق رأی ، که نمایانگر لااقل پنجاه درصد مصرف کل اجسام کنترل شده اعضاء باشند، مورد تصویب قرارگیرد.
(ت)- تصمیمات مأخوذه که نسبت به همه اعضاء الزام آور است ، باید فوراً توسط مرجع امانتدار به اطلاع اعضاء برسد. جز در مواردی که بنحو دیگری در تصمیمات تصریح شده است ، تصمیمات مزبور در پایان شش ماه از تاریخ اطلاع مرع امانتدار به اجراء در خواهد آمد.
10-(الف)- اعضاء می توانند براساس ارزیابیهای انجام شده طبق ماده 6 این پروتکل و مطابق شیوه مقرر درماده 9 کنوانسیون تصمیم بگیرند که :
(1)- آیا باید اجسامی را به یکی از پیوستهای این پروتکل افزوده یا از آن حذف نمود و اگر چنین است کدام اجسام ، و
(2)- آیا مکانیسم ، حدود و زمان بندی تدابیر مربوط به کنترل باید د مورد آن اجسام اعمال گردد یا خیر.
(ب)- چنین تصمیمی مشروط ر اینکه توسط دو سوم آراء اکثریت اعضاءحاضر و صاحب رأی مورد قبول واقع شده باشد ، قابل اجرء خواهد بود.
11-با وجود مقررات مندرج در این ماده ، اعضاء می توانند تدابیر سختگیرانه از آنچه در این ماده مقرر گردیده است اتخاذ نمایند.
ماده 3- محاسبه پیش بینی سطوح کنترل :
بمنظور مواد 2 و 5 ، هر عضو باید برای هر گروه از اجسام مذکور در پیوست الف ، سطوح پیش بینی شده خود را برای موارد ذیل تعیین نماید :
(الف)- تولید از طریق :
(1)- ضرب تولید سالانه از هر جسم کنترل شده در پناسیل کاهش اوزون ، که در رابطه با آن در پیوست الف مشخص گردیده است ، و
(2)- جمع کردن ارقام حاصل برای هریک از ای" گروهها.
(ب)- واردات و صادرات ، به ترتیب ، با رعایت ( وتغییرات لازم در جزئیات حسب ضرورت ) شیوه مقرر در بند فرعی (الف)،و
(پ)- مصرف ، با جمع کردن سطوح پیش بینی شده تولید و واردات و تفریق سطح پیش بینی شده صادرات ، که طبق بند فرعی (الف) و (ب) مشخص شده است . ولی ، از آغاز ژانویه 1993 ، صادرات اجسام کنترل شده به کشورهای غیر عضو در هنگام محاسبه سطح مصرف کشور عضو صادر کننده تفریق نخواهد شد.
ماده 4- کنترل تجارت با کشورهای غی عضو:
1- طی یکسال از تاریخ مجری شدن این پروتکل ، هر کشور عضو باید واردات اجسام کنترل شده را از هر کشوری که عضو این پروتکل نیست ممنوع نماید.
2- از آغاز ژانویه 1993 هیچ عضو مشمول بند 1 ماده 5 نباید هیچگونه جسم کنترل شده ای را به هیچ کشور غیر عضو این پروتکل صادر کند .
3- ظرف سه سال از تاریخ به اجراء در آمدن این پروتکل ، اعضاء باید ، با رعایت شیوه های عمل پیش بینی شده در ماده 10 کنوانسیون ، فهرستی از تولیدات محتوی اجسام کنترل شده به صورت یک ضمیمه تهیه نمایند. اعضائی که طبق شیوه های عمل مذکور اعتراضی به آن ضمیمه ننموه اند ، باید طی یکسال پس از قابل اجرائ شدن ضمیمه ، واردات آن تولیدات را از هر کشوری که عضو این پروتکل نیست ممنوع کنند.
4- ظرف پنسال پس از مجری شدن این پروتکل ، اعضاء باید امکان ممنوع ساختن یا محدود کردن واردات تولیدات ساخته شده با ( ولی عاری از ) اجسام کنترل شده را از کشورهائی که عضو این پروتکل نیستند ، تعیین نمایند . هرگاه چنین امری عملی تشخیص داده شده کشورهای عضو باید ، با رعایت شیوه های عمل مذکور در ماده 10 کنوانسیون ، فهرستی از اینگونه تولیدات تهیه کنند.اعضائی که طبق آن شیوه های عملی به فهرست مزبور اعتراض نکرده اند ، باید طی یکسال پس از قابل اجراء شدن ضمیمه ، واردات این محصولات را از هرکشور غیر عضو ممنوع نمایند.
5- هر عضو باید از صدور تکنولوژی تولید و استفاده از اجسام کنترل شده به کشورهای غیر عضو این پروتکل جلوگیری کند .
6- هر عضو باید از ارائه و تأمین کمک، سوبسید،اعتبار، ضمانت ، برنامه های بیمه برای صدور محصولات ، تجهیزات ، کارخانجات یا تکنولوژی که تولید اجسام کنترل شده را تسهیل کند، به کشورهائی که عضو این پروتکل نیستند خودداری نماید.
7- بندهای 5 و6 شامل تولیدات ، تجهیزات ، کارخانجات یا تکنولوژی ای نیست که در مهار کردن ، بهبود بخشیدن ، تغییر شکل دادن یا نابود کردن اجسام کنترل شده کمک می کنند یا توسعه اجام جایزین را تسهیل می نمایند و درنهایت به کاهش پخشهای اجسام کنترل شده موثر واقع می شوند.
8- باوجود مقررات این ماده ، واردات مذکور در بندهای 1 ، 3 و 4 را می توان در مورد دولتی که عضو این پروتکل نیست مجاز دانست ، هرگاه آن دولت پس از تشکیل جلسه با اعضاء تصمیم گرفته باشد که مفاد ماده 2 و این ماده را کاملاً رعایت نماید و اطلاعاتی درآن زمینه طبق تعریف ماده 7 تسلیم کرده باشد.
ماده 5- وضع خاص کشورهای درحال رشد:
1- هرعضوی که در زمره کشورهای درحال رشد است و سطح پیش بینی شده مصرف سالانه اش از اجسام کنترل شده درتاریخ به اجراء درآمدن پروتکل برای آن کشور یا هر زمان دیری بعد از آن طی ده سال از تاریخ مجری شدن پروتکل ،کمتر از 3% کیلوگرم سران باشد حق خواهد داشت برای رفع نیازهای داخلی ، مراعات تدابیر مربوط به کنترل مذکور در بندهای 1 تا 4 ماده 2 را به مدت ده سال پس از تاریخ مقرر درآن بندها به تعویق اندازد . ولی اینگونه عضو نباید سطح پیش بینی شده مصرف سالانه اش از 3% کیلوگرم سانه تجاوز نماید و چنین عضوی می تواند به عنوان پایه برای رعایت تدابیر مربوط به کنترل یا متوسط سطح پیش بینی شده مصرف سالانه اش را برای دوره بین 1995 لغایت 1997 به مصرف برساند یا یک سطح پیش بینی شده مصرف ، یعنی 3% کیلوگرم سرانه را، هرکدام کمتر باشد.
2- اعضاء تعهد م ینمایند درجهت دسترسی اعضائی که در زمره کشورهای درحال رشد هستند به اجسام و تکنولوژی جایگزینی که به لحاظ زیست محیطی بی خطرند تسهیلاتی فراهم آورند و به آنها در استفاده صحیح از این اجسام و تکنولوژی جایگزین مساعدت نمایند.
3- اعضاء متعهد می شوند سوبسیدها، کمکها ، اعتبارات ، تضمین ها، یا برنامه های بیمه به منظور استفاده کشورهای عضوی که درحال رشد هستند از تکنولوژی یا اجسام و تولیدات جایگزین ، بطوردوجانبه یا چند جانبه تأمین نمایند.
ماده 6- ارزیابی و بررسی تدابیر مربوط به کنترل :
از آغاز سال 1990 و لااقل هرچهار سال یکبار پس از آن ، اعضاء تدابیر مربوط به کنترل پیش بینی شده در ماده 2 را براساس اطلاعات موجود علمی ، زست محیطی ، فنی و اقتصادی ارزیابی خواهند کرد.
لااقل یک بار قبل از هر ارزیابی ، اعضاء جلسات میزگرد متشکل از کارشناسان واجد شرایط در زمینه های موصوف تشکیل خواهند داد و درباره ترکیب این میزگردها و دستور کار آنها تصمیم خواهند گرفت . ظرف یک سال پس از انعقاد جلسات مزبور ، میز گردها نتایج کار خود را از طریق دبیرخانه به اطلاع اعضائ خواهند رساند.
ماده 7- گزارش اطلاعات :
1- هرعضو باید طی سه ماه پس از قبول عضویت ، اطلاعات آماری در باره تولید، واردات و صادرات هریک از اجسام کنترل شده برای سال 1986 ، یا بهترین برآوردهای ممکن از این اطلاعات را ، در مواردی که خود اطلاعات در دسترس نباشند ،تسلیم دبیرخانه نماید.
2- هرعضو باید اطلاعات آماری درخصوص تولید ( با اطلاعات جداگانه درباره مقادی رنابود شده توسط تکنولوژی هائی که باید مورد تصویب اعضاء قرارگیرند) ، واردات و صادرات سالیانه خود را از اینگونه اجسام را به کشورهای عضو و غیر عضو برای سالی که طی آن عضو می شود و برای هر یک از سالهای بعد از آن ، دراختیار دبیرخانه بگذارد.
اطلاعات باید قبل از پایان نه ماه بعد از پایان سالی که اطلاعات مربوط به آن است ارائه گردد.
ماده 8- عدم رعایت :
کشورهای عضو باید در نخستین اجلاس خود روشها و مکانیسم های تشکیلات برای تعیین عدم رعایت مقررات این پروتکل و رفتار با اعضائی راکه خاطی تشخیص داده شده اند، مورد بررسی و تصویب قرار دهند.
ماده 9- پژوهش ، توسعه ، آگاهی عمومی و مبادله اطلاعات
1- اعضاء باید مطابق با قوانین ، مقررات و عرف کشرو خود وخاصه با توجه به نیازهای کشور های درحال رشد در پیشبرد پژوهش ، توسعه و مبادله اطلاعات در موارد ذیل با یکدیگر بطور مستقیم یا ازطریق سازمانهای ذیصلاح بین المللی همکاری کنند.
(الف) بهترین تکنولوژی برای اصلاح شیوه های مهار کردن ، بهبود بخشیدن ، تغییر شکل دادن یا ازمیان بردن اجسام کنترل شده که درنهایت موجب کاهش پخشهای آنها می گردد.
(ب)- جایگزینهای ممکن برای اجسام کنترل شده ، تولیدات حاوی این اجسام و محصولات ساخته شده با آنها ،و
(پ)- هزین ها و سود استراتژیکهای کنترل مربوط .
2- اعضاء باید در پیشبرد آگاهی عمومی از اثرات زیست محیطی پخشها ی اجسام کنترل شده و سایر اجسامی که موجب کاهش لایه اوزون می گردند، منفرداً مشترکاً یا از طریق سازمانهای ذیصلاح بین المللی همکاری کنند .
3- ظرف دوسالپس از به اجراء درآمدن این پروتکل و هردو سال یکبار پس از آن ، هرعضوی باید خلاصه ای از فعالیت هائی که براساس این ماده بعمل آورده است تسلیم دبیرخانه نماید.
ماده 10- مساعدت فنی :
1- اعضاء باید در چهارچوب مقررات ماده 4 کنوانسیون و خاصه باتتوجه به نیازهای کشورهای درحال رشد د رتأمین کمکهای فنی به منظور تسهیل مشارکت دراین پروتکل و اجای آن همکاری نمایند.
2- هرعضو یا امضاء کننده این پروتکل می تواند درخواستی برای دریافت مساعدت فنی بمنظور مشارکت در پروتکل یا اجرایآن به دبیرخانه تسلم کند.
3- اعضائ باید در نخستین اجلاسشان مذاکرات مربوط به طرق اجرای تعهدات مندرج در ماده 9 و بندهای 1 و 2 این ماده ، از جمله تهیه طرحهای کار را آغاز نمایند. دراین طرحهای کار باید توجهخاص به نیازها و اوضاع و شرایط کشورهای درحال رشد مبذول گردد. دولتها و سازمانهای یک پارچه سازی اقتصادی منطقه ای که عضو این پروتکل نیستند باید به شرکت در فعالیتهای مشخص شده دراین طرحهای کار ترغیب گردند.
ماده 11- جلسات اعضاء :
1- اعضاء در فواصل زمانی منظم جلساتی خواهند داشت . دبیرخانه نخستین جلسه اعضاء را قبل از پایان اولین سال بعد از تاریخ قابل اجراء شدن این پروتکل و همراه با اجلاس کنفرانس اعضاء ککنوانسیون هرگاه انعقاد اجلاس اخیرالذکر برای این دوره زمانی منظور گردیده باشد تشکیل خواهد داد.
2- هرگاه اعضاء بنحو دیگری تصمیم نگرفته باشند، جلسات عادی بعدی همراه با جلسات کنفرانس اعضاء کنوانسیون ، جلسات فوق العاده اعضاء در زمانهای دیگری که درصورت لزوم جلسه اعضاء تعیین خواهد کرد، یا به درخواست کتبی یکی از اعضاء تشکیل خواهد شد، مشروط به اینکه ظرف شش ماه پس از دریافت این درخواست از دبیرخانه ، لااقل یکسوم اعضاء از آن پشنیبانی کرده باشند.
3- اعضاء باید در نخستین اجلاس خود:
(الف)- به اتفاق آراء آئین نامه داخلی جلسات خود را تصویب نمایند.
(ب) – به اتفاق آراء مقررات مالی مورد اشاره در بند 2 ، ماده 3 را تصویب کنند.
(پ)- میز گردها راتعیین کنند و حدود اختیارات مذکور در ماده 6 را مشخص نمایند.
(ت)- روشها ومکانیسم های تشکیلاتی مذکور درماده 8 را مورد بررسی و تصویب قراردهند ، و
(ث)- تهیه طرهای کار را مطابق بند 3، ماده 10 آغاز کنند.
4- وظایف جلسات اعضاء به شرح ذیل خواهد بود:
(الف) – بررسی اجرای این پروتکل .
(ب)- تصمیم گیری در باره هرگونه تعدیل یا کاهش مذکور در بند 9، ماده 2
(پ)- تصمیم گیری درباره هرگونه افزایش یا حذف اجسام از هریک از پیوستها ونیز تصمیم گیری درخوص تدابیر مربوط به کنترل مربوطه طبق بند 10 ماده 2.
(ت)- درموارد لزوم ، تعیین رهنمودها و روشهای عملی برای گزارش اطلاعات ، طبق مقررات پیش بینی شده در ماده 7 و بند 3 ماده 9 .
(ث)- بررسی درخواستهای مربوط به مساعدتهای فنی که براساس بند 2، ماده 10 تقدیم شده اند.
(ج)- بررسی گزارشهای تهیه شده توسط دبیرخانه طبق بند فرعی ، (پ) ، ماده 12.
(ح)- بررسی و تصویب ( حسب اقتضاء) پیشنهادهای اصلاح این پروتکل ، یا هر پیوست آن و یا هر پیوست جدید.
(خ)- بررسی وتصیوب بودجه برای اجرای این پروتکل ، و
(د)- بررسی و تعهد هرگونه اقدام اضافی که ممکن است برای تحقق اهداف این پرتکل لازم باشد.
5- سازمان ملل، سازمانهای تخصصی آن و سازمان انرژی اتمی بین المللی و ینز هر دولتی که عضو این پروتکل نیست ،میتوانند نمایندگان خودرا به عنوان ناظر درجلسات اعضاء کنوانسیون شرکت دهند.
درخواست هر ارگان یا سازمان ، خواه ملی و خواه بین المللی ، دولتی یا غیردولتی ، واجد شرایط در زمینه های مربوط به حفاظت لایه اوزون ، که تمایل خود راجهت اعزام نماینده خود به عنوان ناظر به جلسات اعضاء کنوانسیون به دبیخانه اطلاع داده است ، ممکن است مورد قبول واقع شود، مگر نکه لااقل یک سوم اعضاء حاضر مخالفت کنند . پذیرش و شرکت ناظران ، تابعآئین نامه داخلی تصویب شده ازجانب اعضائ خواهد بود.
ماده 12- دبیرخانه:
(الف)- ترتیبات تشکیل جلسات اعضاء را فراهم خواهد کرد و خدمات مربوطه را، طبق مقررات ماده 11 ارائه خواهد داد.
(ب)- دریافت اطلاعات تهیه شده طبق ماده 7 و درصورت درخواست هر عضو دردسترس گذاشتن آنها.
(پ)- تهیه مرتب گزارش براساس اطلاعات واصل طبق مواد 7 و 9 و توزیع منظم آنها بین اعضاء
(ت) – درصورت دریافت درخواست کمک فنی ، طبق ماده 10 ، درریان گذاشتن اعضاء به منظور تسهیل تذمین اینگونه مساعدتها.
(ث)- ترغیب کشورهای غیر عضو به حضور درجلسات اعضاء و بعنوان ناظر و اقدام طبق مقررات این پروتکل .
(ج)- ارائه اطلاعات و درخواستهای ( حسب اقتضاء) مذکور در بندهای فرعی (ب) و (ت) به اینگونه ناظران غیر عضو ، و
(چ)- انجام وظایف دیگر که اعضاء ممکن است به منظور تحقق اهداف این پروتکل به آن محول نمایند.
ماده 13- مقررات مالی :
1- وجوه مورد نیاز برای اجراء این پروتکل ، ازجمله آنچه برای انجام وظیفه دبیرخانه مربوط به این پروتکل لازماست منحصراً از محل کمکهای مالی اعضاء تأمین خواهد شد.
2- اعضاء در نخستین جلسه خود به اتفاق آراء مقررات مربوط به اجراء این پروتکل را تصویب خواهند نمود.
ماده 14- ارتباط این پروتکل به کنوانسیون:
هرگاه به نحو دیگری دراین پروتکل تصریح نشده باشد، مقررات کنوانسیون مربوط به پروتکل ها شامل این پروتکل نیز خواهد بود.
ماده 15- امضاء:
این پروتکل برای امضای دولتها وسازمانهای یک پارچه سازی اقتصادی منطقه ای در 16 سپتامبر 1987 در مونرآل و از 17 سپتامبر 1987 تا 16 ژانویه 1988 در اوتاوا ، واز 17 ژانویه 1988 تا 15 سپتامبر 1988 در مقر سازمان ملل در تیویورک مفتوح خواهد بود.
ماده 16- لازم الاجرا ء گردیدن:
1- این پروتکل دراول ژانویه 1989 لازم الاجرا ء خواهد بود ، مشروط براینکه حداقل یازده سند تصویب ، پذیرش ، موافقت پروتکل یا الحاق به آن ، توسط دولتها یا سازمانهای یک پارچه ساز اقتصادی منطقه این ، که نمایانگر لااقل دوسوم مصرف جهانی از اجسام کنترل شده باشند ابلاغ گردیده و مقررات بند 1 ، ماده 17 کنوانسیون اجراء شده باشد. درصورتی این شروط تاآن تاریخ تحقق نیافته باشد، پروتکل درنودمین روز بعد از تاریخی که شروط اجراء شده اند لازم الاجرا ء خواهد گردید.
2- به منظور اجرای بند 1 ، هرسندی که توسط یکسازمان یک پارچه سازی اقتصادی منطقه ای ابداع شده باشد . به عنوان مدرک اضافی برمدارکی که دولتهای عضو آن سازمان ابداع کده اند ، محسوب نخواهد شد.
3- بعداز لازم الاجرا شدن این پروتکل ، هردولت یا سازمان یک پارچه سازی اقتصادی منطقه ای در نودمین روز بعد بعد از تاریخ ابداع مادرک تصویب ، پذیرش ، موافقت یا الحاق خود، عضو پروتکل خواهد بود.
ماده 17- اعضائی که بعد از لازم الاجراشدن به پروتکل می پیوندند.
طبق ماده 5 ، هر دولت یا سازمان یک پارچه سازی اقتصادی منطقه ای که بعد ازتاریخ مجری شدن پروتکل عضوآن می گردد، باید فی الفور کلیه تعهدات موضوع ماده 2 و نیز ماده 4 را ، که درآن تاریخ شامل حال آن دولتها و سازمانهای یک پارچه سازی اقتصادی منطقه ای می گردد که درتاریخ لازم الاجرا ء شدن پروتکل عضوآن می شوند، ایفانمایند.
ماده 18- شروط :
هیچ شرطی دراین پروتکل پیش بینی شده است .
ماده 19- رجوع
بمنظور اجرای این پروتکل ،مقررات ماده 19 کنوانسیون ،مربوط به رجوه ، جز درمورد اعضائ مذکور در بند 1 ، ماده 5 قابل اجراءاست .
چنین عضوی می تواند با اعلام کتبی به مرحع امانتدار ، درهرزمان پس از چهار سال از تاریخ قبول تعهدات مشخص شده در بندهای 1 تا 4 ماده 2، از الحاق خود به پروتکل رجوع نماید. چنین رجوعی بعد از انقضای یکسال از تاریخ وصول آن توسط مرجع امانتدار، یار هر تاریخ بعدی که در اعلامیه رجوع مشخص شده باشد، مؤثر خواهد بود.
ماده 20- متون معتبر
اصل این پروتکل که به زبانهای عربی ، چینی ، انگلیسی ، فرانسه ، روسی و اسپانیائی تهیه گردیده و کلیه آنها از اعتبار واحدی برخوردارتند می بایستی نزد دبیر کل سازمان ملل متحد ایداع شود.
در تصدیق و تسجیل مراتب وفوق ، اینجانب امضاء کننده ذیل ، که دارای اختیارات لازم در این مورد هستم ، این پروتکل را امضاء نمودم.
منعقد در مونرآل درتاریخ 7 سپتامبر 1987
متن پروتکل مونرآل در بیست ماده و ضمائم آن از ملحقات قانون الحاق دولت جمهوری اسلامی ایران به کنوانسیون وین در مورد حفاظت از لایه اورون.
رئیس مجلس شورای اسلامی – مهدی کروبی
پیوست الف
اجسام کنترل کننده
گروه جسم پنانسیل کاهش اوزون
گروه 1
گروه 2
این پنانسیل های کاهش دهنده اورون برآوردهای مبتنی بردانش موجود می باشند و بطور ادواری مورد بررسی و تجدید نظر قرارخواهند گرفت .
اظهارات انجام شده در زمان تصویب مصوبه نهائی کنفرانس نمایندگان تام الاختیار در باره لایه اوزون *
هیأتهای نمایندگی استرالیا، اتریش ، بلژیک ، کانادا ، سیلی ، دانمارک ، فنلاند ، فرانسه ، جمهوری فدرال آلمان ، ایتالیا، هلند، زلاندنو ، نروژ ، سوئد ، سوئیس وانگلستان مراتب تأسف خود را از فقدان هرگونه مقرراتی در کنوانسیون وین برای حفاظت لایه اورون جهت حل و فصل اجباری اختلافات توسط اشخاص ثالث ، به درخواست یکی از اعضاء اعلام می دارند.هیأتهای مزبور در تأیید حمایت قبلی خود از برقراری چنین رویه ای از کلیه اعضای کنوانسیون تقاضا دارند که به موجب بند 3 ماده 11 کنوانسیون از امکان صدور اعلامیه ای دراین رابطه استفاده نمایند.
1- هیأت نمایندگی مصر براهمیتی که دولتش برای مشاعی ملی و بین المللی در جهت حفاظت از محیط زیست از جمله لایه اورون قائل است تأکید می نماید و بدین جهت از آغاز در کارهای مقدماتی کنفرانس نمایندگان تام الاختیار ، درباره حفظ لایه اوزون در تصویب کنوانسیون و قطعانامه های مربوط شرکت جسته است .
هیأت نمایندگی مصر در عین حال که با اتفاق نظر شرکت کنندگان برماده یک کنوانسیون موافق است ، براین نظر است که آن ماده نسبت به همه سازمانهای منطقه ای از جمله سازمان اتحاد افریقا و پیمان دولتهای عرب قابل اجراء می باشد، مشروط به اینکه سازمانهای مزبور واجد شرایط مندرج قابل اجراء می باشد، مشروط به اینکه سازمانهای مزبور واجد شرایط مندرج درآن ماده بوده باشند، بدین معنی که دارای صلاحیت لازم نسبت به امور موضوع کنوانسیون حاضر بوده و رسماً طبق نظامنامه های داخلی خود از طرف دولتهای متبوع کسب اختیار کرده باشند . ونیز ضمن موافقت با اتفاق نظر بر دولتهای متبوع کسب اختیار کرده باشند. و نیز ضمن موافقت با اتفاق نظر بر دولتهای متبوع کسب اختیار کرده باشند. و نیز ضمن موافقت با اتفاق نظربرماده 2 کنوانسیون ،هیأت نمایندگی مصر چنین اظهار می دارد که نخستین جمله بند 2 ماده مزبور باید در پرتو سومین بند مقدمه تعبیر و تفسیر شود . جمله بند 2 ماده مزبور باید در پرتو سومین بند مقدمه تعبیر و تفسیر شود.
باتوافق براتفاق نظر بر قطعتنامه شماره 1 در باره ترتیبات سازمانی و مالی ، هیأت نمایندگی مصر اعلام می دارد که قبول سومین بند مقدمه و قطعنامه لطمه ای به موضع آن نمایندگی در باره روش سرشکن کردن سهمیه های بین کشورهای عضو، باتوجه به خاص به شق 2 ، که آن هیأت طی مباحثات مربوط به سند مقدماتی 13/94 UNEP/WG. مورد حمایت قرارداده بود، براساس جدول ارزیابی سازمان ملل بین کشورهای عضو سرشکن می گردید، وارد نخواهد نمود.
2- درخصوص قطعنامه شماره 2 درباره « پروتکل مربوط به کلو رو فلواور و کاربن ها» هیأت نمایندگی ژاپن براین عقیده است که تصمیم در باره ایستکه آیا کار مربوط به یک پروتکل را باید ادامه داد یا خیر باید موکول به روشند شدن نتایج کار « کمیته هماهنگی در باره لایه اوزون » باشد .
3- ثانیاً در مورد بند 6 قطعنامه فوق الذکر ، هیأت نمایندگی ژاپن معتقداست که هرکشور ، باید رأساً تصمیم بگیرد که چگونه پخش لورو فلواور و کاربن ها را کنترل نماید.
4- هیأت نمایندگی اسپانیا اعلام میدارد که براساس مفاد بیانات مورخ 21 مارس 1985 رئیس کنفرانس ، برداشت دولت متبوعش از بند 6 قطعتنامه در باره یک پروتکل مربوط به کلوروفلواوروکاربن ها اینستکه مخاطب بند مزبور انحصاراً خود کشورهائی هستند که لازم است حدود تولید یا استعمال خود راکنترل کنند و نه کشورهای ثالث یا سازمانهای منطقه ای مربوط به آن کشورها.
5- هیأت نمایندگی دولت ایالات متحده امریکا اعلام می دارد که برداشت آن هیءت از ماده 15 کنوانسیون بدین ونه است که سازمانهای منطقه ای یک پارچه سازی اقتصادی که هیچیک از دولتهای عضو آن طرف این کنوانسیون یا پروتکلهای مربوط نیستند، هریک فقط دارای یک رأ ی می باشند . همچنین این هیأت براین عقیده است که ماده 15 اجازه رأی دادن مضاعف توسط سازمانهای منطقه ای یک پارچه سازی اقتصادی دولتهای عضو آنها را تجویز ننموده بدین معنی که سازمانهای مزبور نباید هیچگاه علاوه برکشورهای عضو خود که طرف کنوانسیون یا پروتکل مربوط می باشند .رأ ی بدهند و یا برعکس .
نوع : قانون
شماره انتشار : 13116
تاریخ تصویب : 1368/12/06
تاریخ ابلاغ : 1368/12/17
دستگاه اجرایی : سازمان حفاظت محیط زیست -
موضوع :
منبع : وب سایت قوانین دات آی آر (معاونت آموزش دادگستری استان تهران)
اساسنامه شرکت سهامی خاص پایانه های عمومی وسائل نقلیه باربری آئین نامه مالی بنیاد مسکن انقلاب اسلامی
