قانون موافقتنامه همکاریهای امنیتی میان جمهوری اسلامی ایران و پادشاهی عربستان سعودی
حضرت حجت الاسلام والمسلمین جناب آقای سید محمد خاتمی
ریاست جمهوری اسلامی ایران
لایحه شماره 7537/24562 مورخ 25/2/1380 دولت درموردموافقتنامه همکاریهای امنیتی میان جمهوری اسلامی ایران و پادشاهی عربستان سعودی که در جلسه علنی روز یکشنبه مورخ 17/4/1380 مجلس شورای اسلامی عینا" تصویب و به تایید شورای نگهبان رسیده است ، در اجرای اصل یکصد و بیست سوم (123) قانون اساسی به پیوست ارسال می شود.
رئیس مجلس شورای اسلامی - مهدی کروبی
15/5/1380
شماره 21213 15/5/1380
قانون موافقتنامه همکاریهای امنیتی میان جمهوری اسلامی ایران و پادشاهی عربستان سعودی که در جلسه علنی روز یکشنبه مورخ هفدهم تیرماه یکهزار وسیصد و هشتاد مجلس شورای اسلامی تصویب ودر تاریخ 27/4/1380 به تایید شورای نگهبان رسیده و طی نامه شماره 1084-ق مورخ 6/5/1380 واصل گردیده است ، به پیوست جهت اجراءابلاغ می گردد.
رئیس جمهور - سید محمدخاتمی
ماده واحده - موافقتامه همکاریهای امنیتی میان جمهوری اسلامی ایران و پادشاهی عربستان سعودی ، مشتمل بر یک مقدمه و دوازده ماده بشرح پیوست تصویب و اجازه مبادله اسناد آن داده می شود.
بسم الله الرحمن الرحیم
دولت جمهوری اسلایم ایران و دولت پادشاهی عربستان سعودی (که از این پس طرفهای متعاهد نامیده می شوند)،
با عنایت به روابط برادرانه اسلامی و دوستانه دو کشورواهمیت مسایل امنیتی ،
با اعتقاد به لزوم برقراری همکاریهای امنیتی متقابل ودرک فوائد نشای از آن ، با آگاهی از نقش موثر دوکشور در تحکیم امنیت و ثبات منطقه ،
با در نظر داشتن مقررات وتعهدات بین المللی ناظر بر چنین همکاریهائی ،
بر مبنای اراده خلل ناپذیر خود مبنی بر احترام متقابل ، حسن همجواری و عدم دخالت در امورداخلی یکدیگر،
و با احترام به حق حاکمیت ملی ، تمامیت ارضی ، قوانین ومقررات ملی و تعهدات بین المللی طرفهای متعاهد،
در چهارچوب صلاحیت وزارتین کشور درزمینه های زیرتوافق نمودند:
ماده 1- همکاری یهای امنیتی :
طرفهای متعاهد در راستای تامین امنیت و مقابله موثر باکلیه جرایم ، به ویژه جرائم ساطمان یافته و تروریسم ، با انجام اقدامات شناسائی ، پیشگیری و کشف جرائم و مبارزه با آنها در زمینه های زیر همکاری می نمایند:
1- مبارزه با جعل اسناد دولتی ، پول ، کارتهای اعتباری و اسکناس و فروش غیر قانونی آنها و نیز جرائم اقتصادی از جمله تطهیر پول ،
2- قاچاق اسلحه ، مهمات و مواد منفجره ،
3- قاچاق کالا و میراث فرهنگی ،
4- تجاوز به جان ، مال و تجاوز به عنف و اعمال منافی عفت عمومی 0
ماده 2- طرفهای متعاهد در راستای پیشگیری از وقوع جرائم سازمان یافته و تروریسم و بهینه سازی فعالیتهای خود درزمینه مقابله با آنها و سایر جرائم یاد شده همکاریهای زیر را به عمل خواهند آورد:
1- همکاری در زمینه مبادله اطلاعات در مورد افراد و گروه های مربوط به جرائم سازمان یافته و تروریسم 0
2- تبادل تجربیات در مورد زمان ، مکان ،- موقعیت ، نوع و روش جرائم سازمان یافته و ترورسم و اقدامات قانونی لازم جهت پیشگیری از آنها0
3- تبادل کارشناس و متخصص جهت توسعه همکاریهای دو جانبه مشترک کای در زمینه پژوهش های علمی در رشته جرم شناسی وکشف جرائم
4- برگزاری دوره های آموزشی مشترک پلیسی با توافق طرفهای متعاهد.
5- تشکیل و مبادله گروههای مشترک کاری در زمینه پژوهش های علمی در رشته جرم شناسی وکشف جرائم 0
6- همکاری در جهت ارتقاء کیفی شیوه ها و ابزارهای پیشگیری از جرائم ، تامین امنیت و برقراری نظم عمومی 0
ماده 3- طرفهای متعاهد به منظور دستیابی به حداکثر نتایج سودمند ناشی از فعالیتهای امنیتی خود، همکاری در زمینه های زیر را در دستور کار مشترک قرار می دهند:
1- مقابله با تردد غیر مجاز افراد،قاچاق کالا وانسان درمرزها
2- همکاری در زمینه عملیات نجات در دریا از سوی واحدهای ذیربط،
3- عدم اجازه فعالیت خصمانه به مخالفان هر یک از دو کشور در کشور دیگر ومقابله با هر گونه خطری از هر جهت دیگر، که در حوزه صلاحیت وزارت کشور باشد.
ماده 4- همکاری در زمینه مبارزه با موادمخدر:
طرفهای متعاهد به منظور مبارزه موثر با تولید، قاچاق و سوء مصرف مواد مخدر، داروهای رونگردان ومواد شیمیائی بر اساس اهداف مندرج در کنوانسیون های بین المللی مصوب سال 1961 میلادی واصلاحیه سال 1972 میلادی آن ، و نیز کنوانسیون های مصوب سالهای 1971و1988 میلادی ، در زمینه های زیر همکاری خواهند نمود:
1- تلاش در جهت کاهش تقاضا و عرضه و بهبود شیوه های اجرائی مربوط، برای تحقق این هدف ،
2- هماهنگی در زمینه انجام اقدامات مشترک به منظور نابودی منابع مواد مخدر،
3- تشریک مساعی دو جانبه در جهت ریشه کنی کشت وتولیدونابودی قاچاق مواد مخدر و همکاری منسجم و هماهنگ در عرصه های منطقه ای و بین المللی ،
4- تبادل تجربیات در زمینه شیوه ها و روشهای قاچاق موادمخدر و چگونگی مقابله با آن ،
6- بهره گیری از فناوری مدرن در زمینه آموزش وهماهنگی برای برگزاری دوره های آموزشی مشترک برای نیروهای دست اندرکار مبارزه با قاچاق مواد مخدر،
7- تبادل تجربیات در خصوص برنامه های موثر پیشگیری از اعتیاد و درمان و بازپروری معتادان به موادمخدر از جمله اقدامات فرهنگی واجتماعی ،
8- تبادل گزارشهای تحقیقاتی ونتایج حاصل از آنها، نشریات و بولتن های علمی ویژه و فیلمهای مربوط به پیشگیری از اعتیاد به موادمخدر جهت ارتقاء آگاهی های عمومی 0
ماده 5- تبادل اطلاعات :
1-اطلاعات و اسناد مبادله شده براساس این موافقتنامه ،محرمانه می ،باشد و تنها در جهت اهداف مورد نظر طرف ارائه کننده مورد استفاه قرار خواهد گرفت. اینگونه اطلاعات واسناد فقط در صورت کسب موافقت قبلی کتبی طرف ارائه کننده می تواند به طرف ثالث ارائه گردد.
2- طرفهای متعاهد در رابطه با آن دسته از اتباع دو کشور که به اتهام ارتکاب جرائم مندرج در این موافقتنامه در کشور مقابل تحت تعقیب قرار گرفته و یا دستگیر، محکوم و زندانی شده اند و یا پس از ارتکاب این جرمها در کشور خود به کشور مقابل متواری شده اند، تبادل اطلاعات می نمایند.
4- طرفهای متعاهد برای مبارزه موثر با تولید قاچاق و سوء مصرف موادمخدر، داروهای رونگردان و مواد شیمیائی در زمینه تجربیات عملیاتی و شیوه های بازرسی و کشف مواد مخدر جداسازی شده و نیز در خصوص شبکه های سازمان یافته و یا افراد دخیل ، مظنون و دستگیر شدگان مرتبط با کشور مقابل به جرم قاچاق موادمخدر، مسیرهای جدید حمل و نقل موادمخدر، داروهای رونگردان جدید و قوانین و رویه های قضائی در زمینه مبارزه با قاچاق مواد مخدر تبادل اطلاعات خواهند نمود.
ماده 6- خودداری از همکاری :
هرگز از دید یکی از طرفهای متعاهد، انجامدرخواست طرف دیگر در زمینه همکاری و یا تبادل اطلاعات به یکی از موردهای زیر بیانجامد، طرف مورد درخواست حق خواهد داشت که از انجام درخواست خودداری نماید:
1- به امنیت ومنافع ملی طرف مورد درخواست آسیب رساند،
2- حاکمیت ملی طرف مورد درخاست را نقض کند و یا با مقررات داخلی ان تعارض داشته باشد،
3- با حکم قضائی صادره در قلمرو طرف مورد درخواست تعارض داشته باشد،
4- جریان دادرسی در قلمرو طرف مورد درخواست را با مشکل روبرو سازد.
در این گونه موارد، لازم است طرف مورد درخواست از طریق مرجع تماس مندرج در ماده (7)، دلیل خودداری از همکاری و تبادل اطلاعات را کتبا" به طرف درخواست کننده ، اعلام نماید.
ماده 7- مقامات صلاحیتدار:
سازمانهای مسئول اجرای این موافقتنمه در دو کشور عبارتنداز:
الف - از سوی جمهوری اسلامی ایران ، وزارت کشور0
ب - از سوی پادشاهی عربستان سعودی ، وزارت کشور0 هر یک از طرفهای متعاهد متعاقبا" مرجع تماسی را که بتواند ارتباط مسقتیم دو جانبه را برای تسریع وتسهیل همکاریهای مندرج در این موافقتنامه تضمین کند، همراه با اطلاعات لازم جهت تماس به صورت کتبی به دیگر طرف متعاهد معرفی خواهد کرد.
ماده 8- هزینه های همکاری :
هر گاه یکی از طرفهای متعاهد در جهت اجرای درخواست دیگرطرف متعاهد متحمل هزینه هائی گردد، طرف درخواست کننده باید در صورت ارائه اسناد مثبته این هزینه ها را بازپرداخت نماید. کار گروه (کمیته ) مشترک مندرج در ماده (9) موارد پرداخت و چگونگی محاسبه و پرداخت این هزینه ها را مشخص خواهد نمود.
ماده 9- کار گروه (کمیته ) مشترک :
برای تحقق همکاریهای دو جانبه ونظارت بر حسن اجرای مفاداین موافقتنامه و تنظیم برنامه کاری و در صورت لزوم ارائه پیشنهاد اطلاح این موافقتنامه ، کار گروه (کمیته ) مشترکی به ریاست وزیران کشور طرفهای متعاهد و یا مقام نماینده ایشان تشکیل خواهد شد که جلسات آن در قلمرو یکی از طرفهای متعاهد به صورت متناوب هر دو سال یکبار و یا عنداللزوم برگزار می گردد.
ماده 10- مفاد این موافقتنامه ناقض تعهدات لازم الاجرای مندرج در متن سایر ماهدات دو جانبه و یا چند جانبه تصویب شده از سوی هر کدام از طرفهای متعاهد نخواهد بود.
ماده 11- این موافقتنامه سی روز پس از تاریخ مبادله اسناد تصویب آن ، لازم الاجراء می شود و برای مدت چهارسال معتبر خواهدبود. در صورتی که هر کدام از طرفهای متعاهد تمایل خود را مبنی بر پایان دادن به اعتبار و یاعدم تمدید آن به صورت کتبی و دست کم شش ماه پیش از تاریخ پایان این دوره چهار ساله اعلام نکند،این موافقتنامه خود به خود برای دوره یا دوره های مشابه تمدیدخواهد شد.ارائه درخواست پایان اعتبار موافقتنامه در فاصله زمانی یاد شده پاسخگوئی به درخواستهای هر کدام از طرفهای متعاهد را برای همکاری و یا تبادل اطلاعات بر اساس مفاد این موافتنامه تاپایان دوره اعتبار آن ، منتفی نخواهد ساخت.
ماده 12- مفاد این موافقتنامه در صورت رضایت طرفهای متعاهد و از طریق ارائه یادداشت رسمی و مجاری دیپلماتیک قابل الصلاح و الحاق خواهد بود. این گونه اصلاحات و الحاقات پس ازانجام تشریفات تصویب این موافقتنامه به اجراء درخواهند آمد.
این موافقتنامه در ترهارن در تاریخ 28/1/1380هجری شمسی برابر با22/1/1422 هجری قمری ، در دو نسخه اصلی ، هر کدام به زبانهای فارسی ، عربی وانگلیسی به امضاء رسید که هر دو نسخه دارای اعتبار برابر می باشند. در صورت بروز هر گونه اختلاف در تفسیر مفاداین موافقتنامه ، طرفهای متعاهد از گفتگو، رایزنی و دیگر راههای مسالمت آمیز حل اختلاف ، براساس متن انگلیسی بهره خواهند گرفت.
از طرف از طرف
دولت جمهوری اسلامی ایران دولت پادشاهی عربستان سعودی
قانون فوق مشتمل بر ماده واحده منضم به متن موافقتنامه شامل مقدمه و دوازده ماده در جلسه علنی روز یکشنبه مورخ هفدهم تیر ماه یکهزار و سیصد و هشتاد مجلس شورای اسلامی تصویب ودرتاریخ 27/4/1380 به تائید شورای نگهبان رسیده است.
رئیس مجلس شورای اسلامی - مهدی کروبی
نوع : قانون
شماره انتشار : 16441
تاریخ تصویب : 1380/04/17
تاریخ ابلاغ : 1380/05/20
دستگاه اجرایی : وزارت كشور -
موضوع :
منبع : وب سایت قوانین دات آی آر (معاونت آموزش دادگستری استان تهران)
شرط تعیین مجازات حصول قطع و یقیین به موضوع و انتساب آن به متهم است صرف احتمال اینکه نوار ضبط شده مربوط به متهم باشد مسقط مجازات است اصلاحیه آئین نامه اجرائی جزء(3) بند(الف ) و بندهای (ب ) و(ج ) تبصره (4) قانون بودجه سال 1380 کل کشور
