×

قانون موافقتنامه حمل و نقل هوائی بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری کره

قانون موافقتنامه حمل و نقل هوائی بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری کره

قانون-موافقتنامه-حمل-و-نقل-هوائی-بین-دولت-جمهوری-اسلامی-ایران-و-دولت-جمهوری-کره

وکیل


شماره 457 ـ ق - 9/11/1379
حضرت حجه السلام و المسلمین جناب آقای سید محمد خاتمی
ریاست محترم جمهوری اسلامی ایران
لایحه شماره 64846 /22108 مورخ 16/5/1379 دولت در خصوص موافقتنامه حمل و نقل هوائی بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری کره که در جلسه علنی روز سه شنبه مورخ 20/10/1379 مجلس شورای نگهبان رسیده است در اجرای اصل 123 قانون اساسی ارسال میگردد .
رییس مجلس شورای اسلامی ـ مهدی کروبی

شماره 50544 - 15/11/1379
قانون موافقتنامه حمل و نقل هوائی بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری کره که در جلسه علنی روز سه شنبه مورخ 20/10/1379 مجلس شورای اسلامی تصویب و در تاریخ 28/10/1379 تایید شورای نگهبان رسیده و طی نامه شماره 457 ـ ق مورخ 9/11/1379 واصل گردیده است به پیوست جهت اجرا ابلاغ می گردد .
رییس جمهور ـ سید محمد خاتمی

ماده واحده ـ موافقتنامه حمل و نقل هوائی بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری کره مشتمل بر یک مقدمه و 20 ماده و یک پیوست به شرح ضمیمه تصویب و اجازه مبادله اسناد آن داده می شود .
رعایت اصل 139 قانون اساسی در بخش ارجاع به داوری الزامی می باشد .

بسم الله الرحمن الرحیم
موافقتنامه حمل و نقل هوایین بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری کره
دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری کره ( که از این پس طرفهای متعاهد خوانده می شوند ) عضو کمیسیون هواپیمائی کشوری بین المللی که در تاریخ 7 دسامبر 1944 میلادی (16/9/1323هجری شمسی ) در شیکاگو جهت امضا مفتوح گردید ، می باشند ؛
با تمایل یکسان به انعقاد موافقتنامه ای به منظور تاسیس و بهره برداری از سرویسهای هوائی منظم بین ماورای سرزمین های خود ، نسبت به موارد ذیل موافقت نمودند :
ماده 1 ـ تعاریف :
بجز در مواردی که فحوای عبارت معنی دیگری را ایجاب نماید ، از لحاظ این موافقتنامه :
الف ـ اصلاح « کنوانسیون » به کنوانسیون هواپیمائی کشوری بین المللی که در تاریخ 7 دسامبر 1944 میلادی (16/9/1379 هجری شمسی ) در شیکاگو برای امضا مفتوح گردید ، اطلاق می شود و شامل هر ضمیمه ( ضمایم ) با کنوانسیونی که به موجب مواد 90 و 94 آن تصویب شده است تا جائی که این موارد برای هر دو طرف متعاهد نافذ باشد خواهد بود .
ب ـ اصطلاح « مقامهای هواپیمائی » در مورد جمهوری اسلامی ایران به « سازمان هواپیمائی کشوری » و در مورد دولت جمهوری کره به وزارت عمران و حمل و نقل یا هر دو مورد به هر شخص یا مقامی که مجاز وظایف فعلی مراجع مزبور باشد اطلاق میگردد .
اصطلاح « مقامهای هواپیمائی » در مورد جمهوری اسلامی ایران به سازمان هواپیمائی کشوری و در مورد دولت جمهوری کره به « وزارت عمران و حمل و نقل » یا در هر دو مورد به هر شخص یا مقامی که مجاز به انجام وظایف فعلی مراجع مزبور باشد ، اطلاق میگردد .
پ ـ اصطلاح « شرکت هواپیمائی تعیین شده » به کلیه شرکتهای هواپیمائی که یک طرف متعاهد توسط اعلام کتبی به طرف متعاهد دیگر به منظور بهره برداری از سرویسهای هوائی در مسیرهای مشخص شده که در ضمیمه این موافقتنامه تعیین نموده و طرف متعاهد دیگر مجوز بهره برداری را بر اساس ماده 3 این موافقتنامه به آنها داده است اطلاق میشود .
ت ـ اصطلاح « ظرفیت» در مورد یک هواپیما به میزان بارگیری موثر آن هواپیما در یک مسیر یا قسمتی از مسیر و اصطلاح « ظرفیت» در مورد توافق شده به ظرفیت هواپیما در چنین سرویسی ضربدر دفعات پرواز هواپیمای مزبور طی زمان معین در تمام یا قسمتی از مسیر اطلاق میشود .
ث ـ « اصطلاح « سرزمین » در مورد یک کشور به مناطق خاکی و آبی تحت حاکمیت آن طرف متعاهد اطلاق میشود و شامل فضای محاذی آنها نیز می باشد .»
ج ـ اصطلاحات « سرزمین هوائی » ، « سرویس هوائی بین المللی» ، «شرکت هواپیمائی » و « توقف به منظورهای غیر حمل و نقل » به ترتیب دارای همان معانی است که در ماده 96 کنوانسیون به آنها شده است .
چ ـ اصطلاح « نرخ » به قیمتی که باید برای حمل مسافر و بار غیر همراه پرداخت گردد و شرایطی که به موجب آن قیمتها اعمال میگردد از جمله قیمتها و شرایط مقرر برای آژانس (نمایندگی) و سایر خدمات جنبی دستمزدها شرایط حمل پست اطلاق می شود .
ح ـ اصطلاح « ضمیمه » به ضمیمه این موافقتنامه با اصلاحیه آن طبق مفاد ماده 15 این موافقتنامه اطلاق می شود .
ضمیمه جز لاینفک این موافقتنامه است و کلیه ارجاعات به موافقتنامه ارجاع به ضمیمه نیز به شماره می رود و به استثنای مواردی که به طور صریح به گونه دیگری عنوان شده است .
ماده 2 ـ اعطای حقوق :
1 ـ هر طرف متعاهد حقوق تصریح شده در این موافقتنامه را به طرف
دیگر اعطا خواهد نمود تا شرکتهای هواپیمائی تعیین شده آن بتوانند سرویسهای هوائی بین المللی منظم در مسیرهای مشخص در ضمیمه را تاسیس و مورد بهره برداری قرار دهند .
چنین سرویسها و مسیرهائی از این به بعد ترتیب « سرویسها توافق شده » و « مسیرهای مشخص شده » خوانده شد .
2 ـ طبق مفاد این موافقتنامه شرکتهای هواپیمائی تعیین شده هر طرف متعاهد هنگام بهره برداری از سرویسهای مشخص شده از حقوق زیر برخوردار خواهند بود :
الف ـ پرواز بدون فردا از فراز سرزمین طرف متعاهد دیگر ،
ب ـ توقف در سرزمین مذکور به منظورهای غیر حمل و نقل ،و
پ ـ سوار و پیاده کردن مسافر ، بارو پست در هر منطقه ای در مسیرهای مشخص شده طبق شرایط مندرج در ضمیمه .
3 ـ هیچ یک از مفاد بند 2 این ماده به نحوی تلقی نخواهد شد که شرکتهای هواپیمائی یک طرف متعاهد محق می باشند در سرزمین طرف متعاهد دیگر در قبال مزد یا کرایه مسافر بار و پست به مقصد نقطه دیگری در سرزمین طرف متعاهد دیگر حمل کنند .
ماده 3 ـ تعیین و اجاره :
1 ـ هر طرف متعاهد حق دارد با ارسال اعلامیه کتبی به طرف متعاهد دیگر یک یا چند شرکت هواپیمائی را برای انجام سرویسهای مورد توافق در مسیرهای مشخص شده تعیین و هر شرکت هواپیمائی تعیین شده را حذف کند یا تغییر دهد .
2 ـ پس از دریافت اعلامیه تعیین مقامهای ذی صلاح طرف متعاهد دیگر با رعایت مفاد بندهای 3 و 4 ماده حاضر به شرکت هواپیمائی تعیین شده بدون تاخیر اجازه مربوط را اعطا خواهند کرد .
3 ـ مقامهای هواپیمائی یک طرف متعاهد می توانند از شرکتهای هواپیمائی تعیین شده طرف متعاهد دیگر بخواهند که مقامهای مزبور را قانع سازند شرایط مقرر در قوانین و مقرراتی را که معمولا طبق مفاد کنوانسیون توسط مقامهای مزبور در مورد سرویسهای هوائی بین المللی اعمال میگردد دارا می باشند .
4 ـ هر طرف متعاهد حق دارد در هر مورد که طرف متعاهد مزبور قانع نشده باشد که مالکیت عمده و کنترل موثر شرکتهای هواپیمائی مزبور در دست طرف متعاهدی که شرکتهای هواپیمائی را تعیین نموده یا اتباع طرف متعاهد مزبور است از اعطای اجازه بهره برداری موضوع بند 2 این ماده امتناع ورزد و یا هر شرطی را که برای اعمال حقوق مشخص شده در ماده 2 موافقتنامه حاضر توسط آن شرکتهای هواپیمائی تعیین شده لازم بداند وضع نماید .
5 ـ در هر زمان پس از آنکه مفاد بندهای 1 ، 2 این ماده به مرحله عمل درآمده باشد شرکت هواپیمائی که بدین نحو تعیین شده و اجازه کسب نموده است می تواند بهره برداری از سرویسهای مورد توافق را آغاز کند مشروط بر آنکه ظرفیت بر اساس ماده9 ارایه شده و نرخی مطابق مفاد ماده 11 این موافقتنامه در مورد سرویسهای مزبور وضع شده و مجری باشد .
ماده 4 ـ تعلیق و لغو :
1 ـ هر طرف متعاهد حق دارد در موارد مشروحه ذیل اجاره بهره برداری صادره را لغو یا استفاده از حقوق مشخص شده در ماده 2 این موافقتنامه را در مورد شرکت هواپیمائی تعیین شده طرف متعاهد دیگر معلق نماید یا هر شرطی را که ممکن است برای استفاده از این حقوق لازم باشد وضع نماید :
الف ـ در هر موردی که قانع نشده باشد مالکیت عمده و کنترل موثر آن شرکت هواپیمائی در دست طرف متعاهدی که شرکت مذکور را تعیین نموده یا اتباع آن است یا ،
ب ـ در هر موردی که شرکت هواپیمائی مذکور قوانین و یا مقررات طرف متعاهدی که این حقوق را اعطا نموده است رعایت نکند .
پ ـ در موردی که شرکت هواپیمائی به هر نحوی که از انحا عملیات بهره برداری را مطابق مقررات این موافقتنامه انجام ندهد .
2 ـ جز در مواردی که لغو یا تعلیق یا وضع شرایط مذکور در بند 1 این ماده به صورت فوری برای جلوگیری از نقض بیشتر قوانین و یا مقررات لازم باشد اعمال این حق فقط پس از مشورت با طرف متعاهد دیگر انجام خواهد گرفت .
5 ـ شمول قوانین و مقررات :
1 ـ قوانین و مقررات هر طرف متعاهد که ناظر به ورود یا خروج هواپیمائی که به امر هوانوردی مزبور آنها را در هنگام ورود یا خروج یا در داخل سرزمین طرف متعاهد نخست رعایت خواهند کرد .
2 ـ قوانین و مقررات هر طرف متعاهد که ناظر به ورود اقامت موقت و خروج مسافران و کارکنان و بار یا پست از سرزمین آن است از قبیل تشریفات ورود و خروج و مهاجرت و همچنین مقررات گمرکی ، بهداشتی ، ارزی و قرنطینه در مورد مسافران و کارکنان و بار یا پست حمل شده توسط هواپیمائی شرکت هواپیمائی تعیین شده طرف متعاهد دیگر در زمانی که در سرزمین مذکور باشد اعمال خواهد شد .
3 ـ هر طرف متعاهد نسخه هائی از قوانین و مقررات مربوط مندرج در این ماده را بنا بر تقاضا در اختیار طرف متعاهد دیگر خواهد گذاشت .
ماده 6 ـ حقوق گمرکی و سود بازرگانی و سایر عوارض مشابه :
1 ـ هواپیماهای شرکت هواپیمائی تعیین شده طرفهای متعاهد که سرویسهای بین المللی را مورد بهره برداری قرار می دهند و مواد سوختنی و روغن موتور ، وسایل یدکی ، لوازم مورد نیاز جاری و خواربار موجود در هواپیماهای شرکت هواپیمائی یک طرف متعاهد از پرداخت کلیه حقوق گمرکی ، سود بازرگانی مالیاتها ، هزینه های بازرسی و سایر عوارض هنگام رسیدن به سرزمین طرف متعاهد دیگر طبق مفاد قوانین و مقررات لازم الاجرای هر طرف متعاهد مشروط بر اینکه تجهیزات و مواد مذکور تا زمانی که مجددا برگردانده شود در هواپیما باقی بماند معاف خواهند بود .
2 ـ سوخت و روغن موتور ، سایر مواد مصرفی فنی ، وسایل یدکی و لوازم مورد نیاز جاری و خواربار وارد شده به سرزمین یک طرف متعاهد توسط طرف متعاهد دیگر با اتباع آن صرفا به منظور استفاده در هواپیماهای طرف متعاهد اخیر الذکر می باشند بر اساس عمل متقابل از پرداخت حقوق و گمرکی و سود بازرگانی ، مالیاتها ، هزینه های بازرسی و سایر عوارض و هزینه های ملی طبق مفاد قوانین و مقررات لازم الاجرای هر طرف متعاهد معاف خواهند بود .
3 ـ سوخت روغن موتور ، سایر مواد مصرفی فنی ، وسایل یدکی ، لوازم مورد نیاز جاری و خواربار که در سرزمینی یک طرف متعاهد وارد هواپیماهای شرکت هواپیمائی طرف متعاهد دیگر می شوند و در سرویسهای بین المللی مورد استفاده قرار می گیرند بر اساس عمل متقابل از پرداخت حقوق گمرکی و سود بازرگانی مالیاتها ، هزینه های بازرسی و سایر عوارض یا هزینه های ملی یا محلی طبق مفاد قوانین و مقررات لازم الاجرای هر طرف متعاهد خواهند بود .
4 ـ لوازم جاری هوانوردی و همچنین مواد و لوازم نگاهداری شده در هواپیماهای شرکت سرزمین طرف متعاهد تنها با موافقت مقامهای گمرکی سرزمین طرف متعاهد دیگر در آن سرزمین قابل تخلیه است . در این صورت می توان این مواد را تا زمانی که طبق مقررات گمرکی مجددا صادر شود و یا ترتیب دیگری در مورد آن داده شود تحت نظارت مقامهای نامبرده قرار داد .
5 ـ مسافران ، اثاثیه مسافر و باری که از سرزمین یک طرف متعاهد در گذر مستقیم می باشند و از حریمی که در فرودگاه بدین منظور اختصاص یافته خارج نمی شوند فقط مشمول کنترل ساده ای خواهند بود اثاثیه مسافر و باربری که در گذر مستقیم است از حقوق گمرکی و سود بازرگانی و سایر مالیاتهای مشابه معاف خواهد بود .
6 ـ اسناد رسمی حاوی نشانه رسمی شرکت هواپیمائی مانند برچسب چمدان ، بلیت هواپیما ، بارنامه ، کارت اجازه ورود به هواپیما و جدول زمانبندی که به داخل سرزمین هر طرف متعاهد برای استفاده اختصاصی شرکت هواپیمائی تعیین شده طرف متعاهد دیگر وارد شده باشد طبق مفاد قوانین و مقررات لازم الاجرای هر طرف متعاهد از کلیه حقوق گمرکی و سود بازرگانی و یا مالیاتها بر اساس عمل متقابل معاف خواهد بود .
ماده 7 ـ تاسیس دفتر نمایندگی شرکت هواپیمائی :
شرکت هواپیمائی تعیین شده هر طرف متعاهد مجاز خواهد بود نمایندگیهای خود را در سرزمین طرف متعاهد دایر نماید در صورت تعیین یک نمایندگی کل یا نمایندگی فروش کل این نمانیدگی طبق قوانین و مقررات مربوط جاری هر یک از طرفهای متعاهد منصوب خواهد شد .
ماده 8 ـ هزینه های فرودگاهی :
1 ـ هر یک از طرفهای متعاهد می تواند برای استفاده از فرودگاهها سایر تاسیسات تحت کنترل خود هزینه های عادلانه و مناسبی را وضع نموده یا اجاره وضع آن را بدهد .
2 ـ مع هذا هر یک از طرفهای متعاهد موافقت دارد که این هزینه ها از آنچه در مورد هواپیماهای شرکتهای هواپیمائی آن طرف و یا هر شرکت هواپیمائی دولتهای متعاهد دیگر که در سرویسهای مشابه بین المللی تردد می نمایند وضع شده تجاوز نکند .
ماده 9 ـ مقررات ظرفیت و تصویب برنامه های پرواز :
1 ـ شرکتهای هواپیمائی تعیین شده دو طرف متعاهد از رفتار عادلانه و متساوی برخوردار خواهند بود تا بتوانند برای انجام سرویسهای مورد توافق در مسیرهای مشخص شده از فرصتهای متساوی بهره مند باشند .
2 ـ در انجام سرویسهای مورد توافق ، شرکتهای هواپیمائی تعیین شده هر طرف متعاهد منافع شرکت هواپیمائی طرف دیگر را منظور نظر خواهد داشت تامن غیر حق در سرویسهای طرف دیگر در تمامی یا قسمتی از همان مسیرها اثر نامطلوب ایجاد نشود .
3 ـ هدف اصلی سرویسهای مورد توافق که توسط شرکتهای هواپیمائی تعیین شده طرفهای متعاهد انجام میشود تامین ظرفیت کافی با ضریب بار مناسب برای رفع نیازمندیهای جاری و پیش بینی شده معقول حمل مسافر و بار و پست بین سرزمین طرف متعاهد تعیین کننده شرکتهای هواپیمائی و سرزمین طرف متعاهد دیگر است حمل و نقل سواره و پیاده نمودن در سرزمین طرف متعاهد دیگر به نقاطی در مسیرهای مشخص شده در سرزمین شده در سرزمینهای کشورهائی غیر از کشوری که شرکتهای هواپیمائی را تعیین نموده و بالعکس می باید به عنوان ویژگی تکمیلی در نظر گرفته شود .
4 ـ شرکت هواپیمائی تعیین شده هر طرف متعاهد حداکثر 60 روز قبل از شروع سرویسهای در مسیرهای مشخص شده برنامه های پرواز را به مقامهای هواپیمائی طرف متعاهد دیگر برای تصویب تسلیم خواهد نمود .
این محدودیت زمانی را می توان در موارد خاص با تصویب مقامهای نامبرده کاهش داد .
ماده 10 ـ شناسائی گواهینامه ها و پروانه ها :
گواهینامه های قابلیت پرواز و گواهینامه صلاحیت و پروازهائی که توسط یک طرف متعاهد صادر شده یا اعتبار یافته و هنوز به قوت خود باقی باشد توسط طرف متعاهد دیگر برای بهره بردای از مسیرها و سرویسها موضوع موافقتنامه حاضر معتبر شناخته خواهد شد مشروط بر اینکه شرایط صدور یا اعتبار گواهینامه ها و پروانه های مزبور مساوی یا بیش از حداقل استانداردهائی باشد که به موجب کنوانسیون وضع شده یا خواهد شد در هر حال هر طرف متعاهد این حق را برای خود محفوظ می دارد که در مورد پرواز از فراز سرزمین خود از شناسائی گواهینامه های صلاحیت و پروانه هائی که جهت اتباع آن توسط متعاهد دیگر یا هر دولت دیگری صادر شده یا اعتبار یافته خودداری نماید .
ماده 11 ـ نرخهای حمل و نقل هوائی :
1 ـ نرخهای در کلیه سرویسهای توافق شد سطح معقولی خواهد بود که با توجه به کلیه عوامل مربوط از جمله هزینه بهره برداری سود معقول ، خصوصیات سرویس مانند استانداردهای سرعت و تدارک ملزومات و نرخهای شرکت هواپیمائی دیگر که برای هر قسمتی از همان مسیرهای مشخص شده تعیین شده اند وضع می گردد .
2 ـ نرخهای بر اساس قواعد ذیل تعیین می گردد :
الف ـ هرگاه شرکتهای هواپیمائی تعیین شده دو طرف متعاهد عضو یک اتحادیه بین المللی شرکتهای هواپیمائی با مکانیسم تعیین نرخ باشند و یک قطعنامه نرخ ناظر بر سرویسهای مورد توافق از قبل وجود داشته باشد نرخها بر اساس این قطعنامه بین شرکتهای هواپیمائی تعیین شده طرفهای متعاهد توافق خواهد شد .
ب ـ هرگاه قطعنامه ای درباره نرخ ناظر بر سرویسهای مورد توافق وجود نداشته باشد یا هر یک از شرکتهای هواپیمائی تعیین شده طرفهای متعاهد عضو اتحادیه شرکتهای هواپیمائی موضوع بند الف فوق نباشد شرکتهای هواپیمائی تعیین شده طرفهای متعاهد در مورد نرخهائی که برای سرویسهای مورد توافق اعمال میگردد بین خود توافق خواهند نمود .
پ ـ نرخهائی که بدین ترتیب مورد توافق قرار میگیرد حداقل 60 روز قبل از تاریخ پیشنهادی اجرا برای تصویب به مقامهای هواپیمائی طرفهای متعاهد تسلیم خواهد گردید در موارد خاص این محدودیت زمانی به شرط موافقت مقامهای مذکور کاهش است .
ت ـ این تصویب می باید صریحا اعلام گردد چنانچه هیچ یک از مقامهای هواپیمائی عدم رضایت خود را طی 30 روز از تاریخ ارایه آن اعلام ننمایند .
طبق جز «پ» بند 2 این ماده این گونه نرخها به منزله تصویب شده تلقی خواهد شد چنانچه مدت تسلیم نرخ همان گونه که در جز «پ» بند 2 پیش بینی گردیده کاهش یابد ، مقامهای هواپیمائی میتوانند توافق کنند که مدت اعلام عدم رضایت باید کمتر از 30 روز باشد .
ث ـ در صورتی که شرکتهای هواپیمائی تعیین شده طرفهای متعاهد نتوانند درباره نرخهای قابل اجرا به توافق برسند یا در صورتی که یک طرف متعاهد شرکت هواپیمائی خود را به منظور انجام سرویسهای مورد توافق تعیین ننموده باشد و یا چنانچه در فاصله 30 روز اول از 60 روز اول از دوره 60 روزه موضوع جز «ت» بند 2 مقامهای هواپیمائی یک طرف متعاهد عدم رضایت خود را از هر یک از نرخهای توافق شده بین شرکتهای هواپیمائی طرفهای متعاهد طبق جز های الف و ب بند 2 این ماده به مقامهای هواپیمائی طرف متعاهد دیگر اعلام دارد ، مقامهای هواپیمائی طرفهای متعاهد اهتمام خواهند نمود در مورد نرخهای مناسب به توافق برسند لیکن هیچ نرخی قبل از تصویب مقامهای هواپیمائی هر طرف متعاهد به موقع اجرا در نخواهد آمد .
ج ـ اگر مقامهای هواپیمائی نتوانند درباره نرخهای ارایه شده بر اساس جز «ت» بند 2 این ماده یا تعیین هرگونه نرخ طبق جز «ث» بند 2 این ماده به توافق برسند اختلاف پیش آمده بر اساس مفاد ماده 16 این توافقنامه حل و فصل خواهد شد .
چ ـ نرخهای تعیین شده به موجب مفاد این ماده تا زمانی که نرخهای جدید تعیین نشده باشد ، به قوت خود باقی خواهد ماند با این وجود هیچ نرخی به موجب این بند برای مدتی بیش از 12 ماه پس از تاریخی که در آن اعتبار نرخ مزبور به گونه دیگری منقضی میشود تمدید نخواهد شد .
ماده 12 ـ انتقال درآمد :
انتقال درآمدهای حاصله توسط شرکتهای هواپیمائی تعیین شده طرفهای متعاهد طبق مقررات تسعیر ارزهای خارجی طرف متعاهد دیگر پس از کسر هزینه ها صورت خواهد گرفت . طرفهای متعاهد تمامی اقدامات لازم را برای تسهیل انتقال در آمدهای مزبور که توسط شرکتهای هواپیمائی از محل خدمات موضوع این موافقتنامه حاصل شده معمول خواهند کرد .
ماده 13 ـ امنیت هوانوردی :
1 ـ طرفهای متعاهد در راستای حقوق و تعهدات خود به موجب حقوق بین الملل تاکید می نمایند که تعهد آنان در قبال یکدیگر برای حفظ امنیت هواپیمائی کشوری در برابر اعمال مداخله غیرقانونی جز لاینفکی از این موافقتنامه را تشکیل می دهد .
طرفهای متعاهد بدون تحدید کلیت حقوق و تعهدات خود به موجب حقوق بین الملل بویژه مطابق با مفاد کنوانسیون راجع به جرایم و برخی اعمال ارتکابی دیگر در هواپیما امضا شده در توکیو به تاریخ 14سپتامبر 1936 (23/6/1342 ) کنوانسیون راجع به جلوگیری از تصرف غیرقانونی هواپیما امضا شده در لاهه به تاریخ 16 دسامبر 1970 (25/9/1349 ) و کنوانسیون راجع به جلوگیری از اعمال غیر قانونی علیه امنیت هواپیمائی کشوری امضا شده در مونترال به تاریخ 23 سپتامبر 1971 (1/7/1350) و یا هر کنوانسیون دیگر مربوط به امنیت هوانوردی که طرفهای متعاهد به عضویت آن درآیند .
2 ـ طرفهای متعاهد کلیه مساعدتها لازم را جهت جلوگیری از تصرف غیر قانونی هواپیماهای کشوری و سایر اعمال غیر قانونی علیه امنیت این هواپیماها ، مسافران و خدمه آنها ، فرودگاهها و تاسیسات هوانوردی و هر نوع تهدید دیگر علیه امنیت هواپیمائی کشوری تقاضا در مورد یکدیگر به عمل خواهند آورد .
3 ـ طرفهای متعاهد باید در روابط دو جانبه خود طبق مقررات امنیت هوانوردی تعیین شده از سوی سازمان بین المللی هواپیمائی کشوری که به عنوان ضمایم کنوانسیون هواپیمائی کشوری بین المللی شناخته شده اند تا حدودی که مقررات امنیتی مزبور در مورد طرفین قابل اجراست عمل نمایند آنها می باید از گردانندگان هواپیمائی مزبور در مورد طرفین قابل اجراست عمل نمایند آنها باید از گردانندگان هواپیماهائی که محل ثبت آن هواپیماها یا محل اصلی کار و یا اقامت دایم آنها در سرزمین بخواهد طرفین می باشد و نیز گردانندگان فرودگاههای واقع در سرزمین های خود بخواهند که طبق مقررات امنیت هوانوردی مزبور عمل نمایند .
4 ـ هر طرف متعاهد موافقت کرد که می توان از این گردانندگان هواپیماها درخواست نمود تا مقررات امنیت هوانوردی مورد اشاره در بند 3 فوق را که طرف متعاهد دیگر از لحاظ ورود سرزمین خود ، خروج از آن یا در مدت توقف در آنجا مقرر کرده است رعایت کنند هر طرف متعاهد باید اطمینان حاصل کند که در سرزمین او اقدامات کافی برای حفاظت از هواپیماها و بازرسی مسافران ، خدمه ، لوازم همراه مسافر ، اثاثیه مسافر ، بار و خواربار قبل و در زمان سوار شدن مسافران یا بارگیری به نحوه موثر معمول می شود .
هر طرف متعاهد همچنین باید با هر درخواست طرف متعاهد دیگر برای انجام اقدامات امنیتی ویژه معقول جهت مقابله یا یک تهدید خاص برخورد مثبت داشته باشد .
5 ـ هنگامی که حادثه یا خطر بروز حادثه تصرف غیر قانونی هواپیماهای کشوری یا دیگر اعمال غیر قانونی علیه امنیت این هواپیماها مسافر و خدمه آن فرودگاهها یا تاسیسات هوانوردی رخ دهد ، طرفهای متعاهد باید با تسهیل ارتباطات و دیگر اقدامات مناسب به منظور پایان سریع و امن حادثه مزبور یا خطر مزبور یا خطر وابسته به آن یکدیگر را یاری نمایند .
ماده 14 ـ تسلیم آمار :
مقامهای هواپیمائی هر طرف متعاهد اطلاعات و آمار مربوط به حمل و نقل انجام شده در سرویسهای مورد توافق توسط شرکت تعیین شده خود را به سرزمین طرف متعاهد دیگر یا از آن سرزمین را به قسمتی که معمولا توسط شرکتهای هواپیمائی تعیین شده برای مقامهای هواپیمائی ملی خود تهیه و به آنها ارایه میگردد بنابر تقاضا در اختیار مقامهای هواپیماهائی طرف متعاهد دیگر قرار خواهد داد کلیه اطلاعات اضافی آماری حمل و نقل در مورد درخواست مقامهای هواپیمائی یک طرف متعاهد از مقامهای هواپیمائی طرف متعاهد دیگر در صورت مورد شور و توافق دو طرف متعاهد خواهد گرفت.
ماده 15 ـ مشاوره ، اصلاحات و تغییر :
1 ـ هر طرف متعاهد یا مقامهای هواپیمائی آن می توانند در هر زمان از طرف متعاهد دیگر یا مقامهای هواپیمائی آن تقاضا مشاوره نمایند .
2 ـ مشاوره مورد تقاضای یک طرف متعاهد یا مقامهای هواپیمائی آن در فاصله 60 روز از تاریخ دریافت تقاضا آغاز خواهد شد .
3 ـ اگر هر یک از طرفهای متعاهد اصلاحیه هر مفادی از این موافقتنامه را داشته باشد می تواند در هر زمان تقاضای مشاوره با طرف متعاهد دیگر را نماید . چنین مشورتی می تواند از طریق مذاکره یا مکاتبه باشد و در مدت 60 روز از تاریخ دریافت تقاضا انجام خواهد شد هر نوع اصلاحیه ای که بدین صورت توافق شده باشد پس از تایید از طریق تبادل یادداشت سیاسی لازم الاجرا خواهد شد .
4 ـ علی رغم مفاد بند 3 اصلاحات جداول مسیر ضمیمه موافقتنامه حاضر ممکن است مستقیما بین مقامهای هواپیمائی طرفهای متعاهد مورد توافق قرار گیرد این اصلاحات پس از تایید از طریق تبادل یادداشت سیاسی لازم الاجرا خواهد گردید .
ماده 16 ـ حل اختلافات
1 ـ هرگاه در مورد تفسیر یا اجرای این موافقتنامه و پیوست (پیوستهای ) آن بین طرفهای متعاهد اختلافی بروز نماید ، طرفهای متعاهد در مرحله نخست تمام اهتمام خواهند کرد که اختلاف را از طریق مذاکره حل و فصل نمایند .
2 ـ هرگاه طرفهای متعاهد نتوانند اختلاف را از طریق مذاکره حل و فصل کنند ، میتوانند با توافق موضوع را جهت کسب مشورتی به هر شخص یا هیاتی ارجاع کنند .
3 ـ چنانچه طرفهای متعاهد نتوانند به موجب بندهای 1 و 2 فوق در مورد حل اختلاف به نتیجه برسند هر طرف متعاهد میتواند با رعایت قوانین و مقررات مربوط خود را به یک هیات داوری سه نفره ارجاع دهد که هر یک از طرفهای متعاهد یک داور را معین خواهد کرد و دو داور تعسسن شده درباره داور سوم توافق خواهند نمود در صورت ارجاع اختلاف به داوری هر یک از طرفهای متعاهد ظرف 60 روز پس از وصول تقاضای ارجاع اختلاف به هیات داوری ،به تعیین داوری خود مبادرت خواهد نمود و داور سوم نیز 60 روز بعد از تاریخ آخرین انتخاب تعیین خواهد شد چنانچه هر یک از طرفهای متعاهد ظرف مدت مقرر داور خود را تعیین نکند یا داوران منتخب ظرف مدت مذکور در مورد داور سوم به توافق نرسند بنا به تقاضای هر یک از طرفهای متعاهد رییس شورای سازمان بین المللی هواپیمائی کشوری بر حسب مورد داور یا داورها را تعیین خواهد نمود ، در هر حال داور سوم از اتباع یک کشور ثالث خواهد بود و به عنوان رییس هیات داوری عمل خواهد کرد .
4 ـ در مواردی که سرداور باید توسط رییس شورای سازمان بین المللی هواپیمائی کشوری تعیین شود چنانچه رییس شورای سازمان بین المللی هواپیمائی کشوری از انجام وظیفه معذور یا تبعه یکی از طرفهای متعاهد باشد ، انتصاب توسط معاون رییس انجام خواهد شد و چنانچه معاون رییس نیز از انجام وظیفه مذکور معذور یا تبعه یکی از طرفهای متعاهد باشد ، این انتصاب توسط عضو ارشد شورا که تابعیت هیچ یک از طرفهای متعاهد را نداشته باشد انجام خواهد گردید .
5 ـ هیات داوری با توجه به سایر مواردی که طرفهای متعاهد توافق نموده اند آئین نامه و محل داوری را تعیین خواهد نمود .
6 ـ تصمیمات هیات داوری برای طرفهای متعاهد لازم الاتباع است .
7 ـ مخارج داوری ، شامل هزینه های و دستمزدهای داوران به نسبت مساوی توسط طرفهای متعاهد پرداخت خواهد گردید .
هرگونه مخارجی که توسط رییس شورای سازمان بین المللی هواپیمائی کشور در رابطه با نصب سرداور یا داور طرف ممتنع به شرح مندرج در بند 3 این ماده به وجود آید به عنوان بخشی از هزینه های داوری محسوب خواهد گردید .
ماده 17 ـ فسخ :
1 ـ هر طرف می تواند در هر زمان قصد خود را مبنی بر فسخ این موافقتنامه کتبا به طرف متعاهد دیگر اعلام نماید این اعلام همان زمان به اطلاع سازمان بین المللی هواپیمائی کشوری خواهید رسید.
2 ـ در این صورت موافقتنامه دوازده ماه پس از دریافت اعلام فسخ توسط طرف متعاهد دیگر فسخ خواهد شد مگر آنکه اعلام فسخ قبل از انقضای این مدت با تراضی طرفهای متعاهد پس گرفته شود در صورت عدم اعلام وصول از سوی طرف متعاهد دیگر ، اعلام فسخ چهارده روز پس از وصول آن به سازمان بین المللی هواپیمائی کشوری دریافت شد تلقی خواهد شد .
ماده 18 ـ مطابقت با کنوانسیون ها یا موافقتنامه چند جانبه :
چنانچه کنوانسیون یا موافقتنامه چند جانبه حمل و نقل هوائی در مورد هر دو طرف متعاهد لازم الاجرا گردد ، این موافقتنامه و ضمیمه آن به نحوی اصلاح خواهد شد تا با مقررات کنوانسیون یا موافقتنامه مزبور تطبیق نماید .
ماده 19 ـ ثبت :
این موافقتنامه و ضمیمه آن و کلیه اصلاحات آن نزد سازمان بین المللی هواپیمائی کشوری به ثبت خواهد رسید .
ماده 20 ـ لازم الاجرا شدن :
این موافقتنامه از تاریخ آخرین اطلاعیه هر طرف متعاهد به طرف متعاهد دیگر دایر بر رعایت الزامات قانون اساسی خود درباره لازم الاجرا شدن این موافقتنامه به مورد اجرا گذارده خواهد شد .
بنا به مراتب نمایندگان امضا کننده زیر که از طرف دولتهای متبوع خود مجاز می باشند این موافقتنامه را در تهران امضا نمودند .
این موافقتنامه در تاریخ 9/8/1377 هجری شمسی برابر با 31 اکتبر 1998 میلادی در دو نسخه اصلی به زبانهای فارسی ، انگلیسی و کره ای که تمام متنها دارای اعتبار یکسان می باشد تنظیم گردید .
در صورت بروز هرگونه اختلاف در تفسیر متن انگلیسی ملاک عمل است .
از طرف از طرف
دولت جمهوری اسلامی ایران دولت جمهوری کره
الف ـ مسیرهائی که می تواند توسط شرکت یا شرکتهای هواپیمائی تعیین شده جمهوری اسلامی ایران در دو طرف مورد بهره برداری قرار گیرد .
نقاط مبدا نقاط واسط نقاط مقصد نقاط ماورا
ــــــــــــ ـــــــــــــ ــــــــــــــ ـــــــــــــــ
نقاطی در نقاط نقاطی در جمهوری نقاط
جمهوری اسلامی ایران کره
ب ـ مسیرهائی که می تواند توسط شرکت یا شرکتهائی هواپیمائی تعیین شده جمهوری کره در دو مورد بهره برداری قرار گیرد .
نقاط مبدا نقاط واسط نقاط مقصد نقاط ماورا
ــــــــــــ ـــــــــــــ ــــــــــــــ ـــــــــــــــ
نقاطی در نقاط نقاطی در جمهوری نقاط
جمهوری اسلامی ایران کره
تذکر :
1 ـ شرکتهای هواپیمائی تعیین شده طرفهای متعاهد می توانند در کلیه یا هر یک از پروازها ، از بهره برداری هر نقاط واسط ماورای فوق الذکر صرف نظر نمایند مشروط بر اینکه سرویسهای توافق شده از نقاط مبدا در کشور مربوط آغاز شود .
2 ـ تعیین نقاط واسط و ماورا و حق بهره برداری از آزادی پنجم حقوق حمل و نقل به چنین نقاطی و بالعکس منوط به توافق مقامهای هواپیمائی طرفهای خواهد بود .
قانون فوق مشتمل بر ماده واحده منضم بر متن موافقتنامه شامل مقدمه و 21 ماده و یک پیوست در جلسه علنی روز سه شنبه مورخ 20/10/1379 مجلس شورای اسلامی تصویب و در تاریخ 28/10/1379 به تایید شورای نگهبان رسیده است .
رییس مجلس شورای اسلامی ـ مهدی کروبی

نوع : قانون

شماره انتشار : 16303

تاریخ تصویب : 1379/10/20

تاریخ ابلاغ : 1379/11/23

دستگاه اجرایی : وزارت راه وترابری -

موضوع :

منبع : وب سایت قوانین دات آی آر (معاونت آموزش دادگستری استان تهران)

    

قانون های مرتبط

مشترک شدن در خبرنامه!

برای دریافت آخرین به روز رسانی ها و اطلاعات ، مشترک شوید.