×

قانون موافقتنامه حمل و نقل بین المللی جاده ای بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری آذربایجان

قانون موافقتنامه حمل و نقل بین المللی جاده ای بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری آذربایجان

قانون-موافقتنامه-حمل-و-نقل-بین-المللی-جاده-ای-بین-دولت-جمهوری-اسلامی-ایران-و-دولت-جمهوری-آذربایجان
شماره 542 ـ ق 3/10/1375
حضرت حجت الاسلام و المسلمین جناب آقای هاشمی رفسنجانی
ریاست محترم جمهوری اسلامی ایران
لایحه شماره 62439/12865 مورخ 2/5/1375 دولت در خصوص موافقتنامه حمل و نقل بین المللی جاده ای بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری آذربایجان که در جلسه علنی روز یکشنبه مورخ 18/9/1375 مجلس شورای اسلامی عینا تصویب و به تایید شورای نگهبان رسیده است در اجرای اصل یکصدو بیست و سوم قانون اساسی به پیوست ارسال می گردد .
رئیس مجلس شورای اسلامی ـ علی اکبر ناطق نوری
شماره 110263 - 10/10/1375
وزارت راه و ترابری
قانون موافقتنامه حمل و نقل بین المللی جاده ای بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری آذربایجان که در جلسه علنی روز یکشنبه مورخ هجدهم آذرماه یکهزارو سیصدو هفتادو پنج مجلس شورای اسلامی تصویب و در تاریخ 28/9/1375 به تایید شورای نگهبان رسیده و طی نامه شماره 542 ـ ق مورخ 3/10/1375 واصل گردیده است ، به پیوست جهت اجراء ابلاغ می گردد .
رئیس جمهور ـ اکبر هاشمی رفسنجانی

ماده واحده ـ موافقتنامه حمل و نقل بین المللی جاده ای بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری آذربایجان مشتمل بر یک مقدمه و (13) ماده به شرح پیوست تصویب و اجازه مبادله اسناد آن داده می شود .
بسم الله الرحمن الرحیم
موافقتنامه حمل و نقل بین المللی جاده ای بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری آذربایجان
مقدمه :
دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری آذربایجان که از این پس در این موافقتنامه طرفهای متعاهد خوانده می شوند با تمایل به تسهیل و تشویق حمل و نقل بین المللی جاده ای مسافر و کالا بین دو کشور به صورت ترانزیت از سرزمین های خود در موارد زیر توافق نمودند :
مقررات مقدماتی
ماده 1 ـ تعاریف
از نظر این موافقتنامه
1 ـ اصطلاح متصدی حمل و نقل عبارت است از هر شخص حقیقی یا حقوقی مقیم و تبعه ایران یا آذربایجان که برابر قوانین و مقررات ملی مربوط به کشور خود مجاز به حمل و نقل بین المللی مسافر و کالا در جاده ها می باشند .
2 ـ اصطلاح وسیله نقلیه عبارت از هر وسیله نقلیه جاده ای دارای نیروی محرکه مکانیکی است که :
الف ـ برای حمل بیش از 9 نفر با در نظر گرفتن راننده ( وسیله نقلیه مسافربری ) ، یا برای حمل و نقل کالا ( وسیله نقلیه باربری ) ساخته شده .
ب ـ در سرزمین یکی از طرفهای متعاهد به ثبت رسیده باشد .
در مورد وسیله نقلیه باربری اصطلاح وسیله نقلیه عبارت است از هر وسیله نقلیه واحد یا ترکیبی از یک وسیله نقلیه و یدک یا نیمه یدک است .
ماده 2 ـ حوزه اجرا
مقررات این موافقتنامه به متصدیان حمل و نقل این حق را می دهد که با استفاده از وسایل نقلیه به حمل و نقل مسافر یا کالا از طریق جاده بین سرزمین های طرفهای متعاهد یا به صورت ترانزیت از قلمرو آنان یا از / به کشورهای ثالث مبادرت ورزند .
ماده 3 ـ حمل و نقل مسافر
عملیات حمل و نقل مسافر به وسیله متصدی حمل و نقل یکی از طرفهای متعاهد در سرزمین طرف متعاهد دیگر منوط به اجازه نامه ای خواهد بود که باید برابر قوانین و مقررات طرف اخیر الذکر شود .
حمل و نقل کالا
ماده 4 ـ متصدی حمل و نقل یک طرف متعاهد مجاز است وسیله نقلیه خالی یا با بار را به طور موقت به سرزمین طرف متعاهد دیگر به منظور حمل و نقل کالا به شرح زیر وارد نماید :
الف ـ بین هر نقطه مورد توافق در سرزمین یکی از طرفهای متعاهد و هر نقطه مورد توافق در سرزمین طرف متعاهد دیگر .
ب ـ به صورت ترانزیت از سرزمین طرف متعاهد دیگر ، با
ج ـ از /به کشورهای ثالث
مقررات عمومی
ماده 5 ـ وزن و ابعاد وسایل نقلیه
1 ـ در مورد وزن و ابعاد نقلیه جاده ای ، هر یک از طرفهای متعاهد تعهد می نماید که وسایل نقلیه ای را که در سرزمین طرف متعاهد دیگر به ثبت رسیده است مشمول شرایط محدود کننده تری نسبت به وسایل نقلیه ثبت شده در است مشمول شرایط محدود کننده تری نسبت به وسایل نقلیه ثبت شده در سرزمین خود قرار ندهد .
2 ـ چنانچه وزن یا ابعاد وسیله نقلیه از حداکثر حدود مجاز در قلمرو هر یک از طرفهای متعاهد تجاوز نماید ، لازم است برای وسیله نقلیه اجازه نامه مخصوصی از مقامات صلاحیتدار طرف متعاهد مربوط اخذ گردد .
هنگامی که این اجازه نامه مقرر کند که وسیله نقلیه باید از مسیر معینی استفاده کند ، انجام حمل و نقل تنها در آن مسیر مجاز خواهد بود .
ماده 6 ـ ممنوعیت حمل و نقل داخلی
مقررات این موافقتنامه به متصدیان حمل و نقل طرفهای متعاهد این حق را نمی دهد که در داخل سرزمین متعاهد دیگر به حمل و نقل مسافر یا کالا از نقطه ای به نقطه دیگر واقع در همان سرزمین مبادرت ورزند .
ماده 7 ـ مالیاتها و عوارض
1 ـ وسایل نقلیه ثبت شده در قلمرو هر یک از طرفهای متعاهد که برای حمل و نقل مسافر یا کالا مورد استفاده قرار می گیرند طبق این موافقتنامه از مالیاتها و عوارضی که در سرزمین طرف متعاهد دیگر به مالکیت و استفاده از وسایل نقلیه موتوری و همچنین انجام عملیات و نقل تعلق می گیرد ، معاف خواهند بود .
2ـ معافیت مورد اشاره در بند (1) این ماده در صورتی اعطا خواهد شد که وسیله نقلیه هر یک از طرفهای متعاهد بر مبنای ورود موقت به سرزمین طرف متعاهد دیگر ، وارد شده باشد .
ماده 8 ـ تشریفات گمرکی
1 ـ ورود موقت وسایل نقلیه به سرزمین طرف متعاهد دیگر ، مشمول قوانین و مقررات داخلی طرف متعاهد یاد شده خواهد شد .
2 ـ مواد سوختنی موجود در مخازن سوخت استاندارد وسیله نقلیه یکی از طرفهای متعاهد که به طور موقت به سرزمین طرف متعاهد دیگر وارد می شود از پرداخت مالیاتها و عوارض ورودی معاف بوده و مشمول ممنوعیت ها و محدودیت های وارداتی نخواهد بود ، مشروط بر آنکه این مخازن از ابتدا توسط کارخانه سازنده وسیله نقلیه بر روی آن نصب شده باشد .
3 ـ قطعات یدکی وارد شده به منظور تعمیر یک وسیله نقلیه معین که قبلا به صورت موقت وارد شده است ، به ور موقت از پرداخت مالیاتها و عوارض ورودی بدون هیچگونه ممنوعیت و محدودیت وارداتی معاف خواهند بود .
طرفهای متعاهد می توانند مقرر کنند که برای اینگونه قطعات ، پروانه ورود موقت صادر شود . قطعات یدکی تعویض شده را باید برابر قوانین و مقررات داخلی طرف متعاهدی که این قطعات به سرزمین آن وارد شده ترخیص قطعی نمود یا عودت داده یا تحت نظارت مقامات گمرکی مربوط از حیز انتفاع ساقط نموده ( منظور از ساقط نمودن از حیز انتفاع ، اعراض می باشد ) و یا به طور مجانی در اختیار مقامهای گمرکی طرف اخیر الذکر قرار داد .
4 ـ کارکنان وسایل نقلیه جاده ای مجاز خواهند بود لوازم شخصی مستعمل وسایل و ابزار تعمیر را که به طور معمول در وسیله نقلیه با خود دارند و در طول سفر مورد نیاز می باشد ، به طور موقت با خود حمل نمایند .
ماده 9 ـ اجرای قوانین داخلی
متصدیان حمل و نقل و رانندگان وسایل نقلیه یک طرف متعاهد در کلیه مواردی که راجع به آنها در این موافقتنامه یا موافقتنامه های بین المللی دیگر که هر دو کشور در آن عضویت دارند حکمی پیش بینی نشده است ، موظفند قوانین و مقررات داخلی طرف متعاهد دیگر را هنگام رانندگی در سرزمین طرف اخیر الذکر رعایت نمایند .
ماده 10 ـ تخلفات
1 ـ مقامهای صلاحیتدار طرفهای متعاهد بر رعایت مقررات این موافقتنامه از سوی متصدیان حمل و نقل نظارت خواهند نمود .
2 ـ مقامهای طرف متعاهدی که وسیله نقلیه در آنجا به ثبت رسیده است ، موظفند بنابر درخواست مقامهای صلاحیتدار طرف متعاهد دیگر در مورد متصدیان حمل و نقل و رانندگان وسایل نقلیه که در سرزمین طرف متعاهد اخیر الذکر از مقررات لازم اجرای مربوط به عبور و مرور و حمل و نقل در آن سرزمین تخطی نموده اند ، اقدامهای زیر انجام دهند :
الف ـ اخطار ،
ب ـ تعلیق اجازه حمل و نقل در سرزمین طرف متعاهدی که تخلف در آن رخ داده است ، به طور موقت ، جزئی یا کلی ،
3 ـ مقامهای صلاحیتدار طرف متعاهدی که چنین تدابیری را برابر بند (2) این ماده اتخاذ نموده اند ، مقامهای صلاحیتدار طرف متعاهد دیگر را از اقدامهای انجام شده آگاه خواهند نمود .
4 ـ این ماده بدون ورود خدشه به هر گونه اقدامات قانونی که ممکن است توسط دادگاهها یا مقامهای اجرائی طرف متعاهد ی که تخلف در سرزمین صورت گرفته اتخاذ شود ، اجرا خواهد شد .
ماده 11 ـ مقامهای صلاحیتدار
مقامهای صلاحیتداری که برای این موافقتنامه تعیین شده اند به شرح زیر می باشند ک
ـ در مورد دولت جمهوری اسلامی ایران :
وزارت راه و ترابری،
ـ در مورد دولت جمهوری آذربایجان
وزارت حمل و نقل .
ماده 12 ـ کمیسیون مشترک
1 ـ مقامهای صلاحیتدار متعاهد ، کمیسیون مشترکی مرکب از نمایندگان خود را به منظور بررسی کلیه مسایل مربوط به اجرای این موافقتنامه که از راههای سیاسی برطرف نشده است ، تشکیل خواهند داد .
2 ـ کمیسیون مشترک بنابر درخواست هر یک از طرفهای متعاهد تشکیل خواهد شد .
ماده 13 ـ لازم الاجرا شدن و مدت اعتبار
1 ـ این موافقتنامه سی روز بعد از آنکه طرفهای متعاهد به صورت کتبی یکدیگر از راههای سیاسی آگاه نمودند که برابر الزامات قانون اساسی خود درباره لازم الاجرا این موافقتنامه عمل نموده اند به موقع اجرا گذارده خواهد شد .
2 ـ این موافقتنامه برای یک دوره سه ساله منعقد می شود و پس از این دوره نیز ، با رعایت این حق که هر کدام از دو طرف متعاهد می تواند در هر زمانی با یک پیش آگهی کتبی انقضای آن را به طرف اعلام کند ، معتبر خواهد ماند .
این موافقتنامه به تاریخ پنجم مرداد ماه سال یکهزارو سیصدو هفتادو دو هجری شمسی برابر با بیست دوم فوریه سال یکهزارو نهصد و نود و سه میلادی در یک مقدمه و سیزده ماده و در دو نسخه اصلی به زبان های فارسی ، آذری و انگلیسی در باکو به امضا رسید . هر سه متن دارای اعتبار یکسان می باشد و در صورت بروز اختلاف در تفسیر ، متن انگلیسی معتبر خواهد بود .
از طرف از طرف
دولت جمهوری اسلامی ایران دولت جمهوری آذربایجان
قانون فوق مشتمل بر ماده واحده منضم به متن موافقتنامه شامل مقدمه و سیزده ماده در جلسه علنی روز یکشنبه مورخ هجدهم آذر ماه یکهزارو سیصدو هفتادو پنج مجلس شورای اسلامی تصویب و در تاریخ 28/9/1375 به تایید شورای نگهبان رسیده است .
رئیس مجلس شورای اسلامی ـ علی اکبر ناطق نوری

نوع : قانون

شماره انتشار : 15109

تاریخ تصویب : 1375/09/18

تاریخ ابلاغ : 1375/10/22

دستگاه اجرایی : وزارت راه وترابری -

موضوع :

منبع : وب سایت قوانین دات آی آر (معاونت آموزش دادگستری استان تهران)

    

قانون های مرتبط

مشترک شدن در خبرنامه!

برای دریافت آخرین به روز رسانی ها و اطلاعات ، مشترک شوید.