×

قانون بیمه اجباری مسئولیت مدنی دارندگان وسائل نقلیه موتوری زمینی در مقابل شخص ثالث

قانون بیمه اجباری مسئولیت مدنی دارندگان وسائل نقلیه موتوری زمینی در مقابل شخص ثالث

قانون-بیمه-اجباری-مسئولیت-مدنی-دارندگان-وسائل-نقلیه-موتوری-زمینی-در-مقابل-شخص-ثالث

وکیل


ماده 1 - کلیه دارندگان وسائل نقلیه موتوری زمینی و انواع یدک و تریلر متصل به وسائل مزبور و قطارهای راه آهن اعم از این که اشخاص حقیقی یا حقوقی باشند مسئول جبران خسارات بدنی و مالی هستند که در اثر حوادث وسائل نقلیه مزبور و یا محمولات آنها به اشخاص ثالث وارد شود و مکلفند مسئولیت خود را از این جهت نزد شرکت سهامی بیمه ایران و یا یکی از موسسات بیمه داخلی که اکثریت سهام آنها متعلق به اتباع ایرانی و صلاحیت آنها به پیشنهاد وزارت دارایی و وزارت اقتصاد مورد تایید دولت باشد بیمه نمایند.
تبصره 1 - منظور از حوادث مذکور در این قانون هر گونه تصادف یا سقوط یا آتش سوزی یا انفجار وسائل نقلیه موضوع این ماده و نیز خساراتی است که از محمولات وسائل مزبور به اشخاص ثالث وارد شود.
تبصره 2 - کلیه وزارتخانه ها - ادارات مستقل - بانک ها - بنگاه ها و
شرکت هایی که حداقل نصف سهام آنها متعلق به دولت است و سازما ن برنامه و شرکت های تابع آن و به طور کلی عموم موسسات وابسته به دولت مکلفند عملیات موضوع این قانون را منحصرا نزد شرکت سهامی بیمه ایران انجام دهند.
ماده 2 - کلیه اشخاصی که به سبب حوادث وسائل نقلیه موضوع این قانون دچار زیان های بدنی یا مالی می شوند از لحاظ این قانون ثالث تلقی می شوند به استثنا اشخاص زیر:
الف - بیمه گذار - مالک - یا راننده وسیله نقلیه مسئول حادثه .
ب - کارکنان بیمه گذار مسئول حادثه حین کار و انجام وظیفه .
ج - همسر و پدر و مادر و اولاد اولاد و اجداد تحت تکفل بیمه گذار در صورتی که سرنشین وسیله نقلیه ای باشند که راننده یا بیمه گذار مسئول حادثه باشد.
تبصره - در صورت تصادف دو وسیله نقلیه رانندگان وسائل مزبور نیز در برابر یکدیگر شخص ثالث محسوب می شوند اعم از آن که مالک وسیله نقلیه باشند یا نباشند.
ماده 3 - از تاریخ انتقال وسیله نقلیه کلیه تعهدات ناشی از قرارداد بیمه به منتقل الیه وسیله نقلیه منتقل می شود و انتقال گیرنده تا پایان مدت قرارداد بیمه بیمه گذار محسوب خواهد شد و مکلف است ظرف پانزده روز از تاریخ انتقال وسیله نقلیه به خود مراتب را به طریق اطمینان بخشی با ذکر مشخصات کامل خود به بیمه گر اعلام کند.
ماده 4 - موارد ذیل از شمول بیمه موضوع این قانون خارج است :
1 - خسارات ناشی از فرس ماژور از قبیل جنگ - سیل - زلزله .
2 - خسارات وارد به محمولات وسائل نقلیه مورد بیمه .
3 - خسارات مستقیم یا غیر مستقیم ناشی از تشعشعات اتمی و رادیواکتیو.
4 - خسارات وارد به متصرفین غیر قانونی وسایل نقلیه یا به رانندگان فاقد گواهینامه رانندگی .
5 - خسارات ناشی از محکومیت جزایی و پرداخت جرائم .
6 - خسارات ناشی از حوادثی که در خارج از کشور اتفاق می افتد مگر این که توافقی بین بیمه گر و بیمه گذار در این موضوع شده باشد.
ماده 5 - در مورد عمد راننده در ایجاد حادثه یا در صورتی که راننده فاقد گواهینامه رانندگی باشد شرکت بیمه پس از پرداخت خسارت زیان دیده می تواند برای استرداد وجوه پرداخت شده به شخصی که موجب خسارت شده مراجعه نماید.
ماده 6 - بیمه گر ملزم به جبران کلیه خسارات وارد به اشخاص ثالث خواهد بود.
حداقل مبلغ بیمه با توجه به نوع و سایر خصوصیات وسائل نقلیه و هم چنین تعرفه حق بیمه و شرایط عمومی آن با رعایت نرخ ها و شرایط بین المللی توسط شرکت سهامی بیمه ایران تعیین و به تصویب هیات وزیران خواهد رسید.
ماده 7 - پس از گذشتن سه ماه از تاریخ اجرای این قانون از حرکت وسائل نقلیه موتوری زمینی که فاقد قرارداد بیمه موضوع این قانون می باشد از طرف مامورین اداره راهنمایی و رانندگی و پلیس راه جلوگیری به عمل می آید.
ماده 8 - شرکت های بیمه طبق مقررات این قانون و آیین نامه های مربوط به آن مکلف به انعقاد قرارداد بیمه با دارندگان وسائل نقلیه مشمول این قانون خواهند بود.
ماده 9 - دارندگان وسائل نقلیه موتوری زمینی که از خارج وارد ایران می شوند در صورتی که خارج از کشور مسئولیت خود را نسبت به حوادث ناشی از وسیله نقلیه موضوع این قانون به موجب بیمه نامه ای که از طرف شرکت سهامی بیمه ایران معتبر شناخته می شود بیمه نکرده باشند مکلفند هنگام ورود به مرز ایران طبق ماده یک این قانون اقدام به بیمه نمایند.
ماده 10 - برای جبران زیان های بدنی وارد به اشخاص ثالث که به علت بیمه نبودن وسیله نقلیه ، بطلان قرارداد بیمه - تعلیق قرارداد بیمه - تعلیق تامین بیمه گر - فرارکردن و یا شناخته نشدن مسئول حادثه و یا ورشکستگی بیمه گر قابل پرداخت نباشد یا به طور کلی برای جبران خسارت های خارج از شرایط بیمه نامه (به استثنای موارد مصرح در ماده 4) صندوق مستقلی به نام "صندوق تامین خسارت های بدنی " تاسیس می شود که به وسیله شرکت سهامی بیمه ایران اداره خواهد شد.
سازمان ، وظایف و صلاحیت صندوق تامین خسارت های بدنی ، به موجب آیین نامه ای خواهد بود که به وسیله شرکت سهامی بیمه ایران تهیه و به تصویب هیات وزیران خواهد رسید.
ماده 11 - درآمد صندوق تامین خسارت های بدنی از منابعی است که به پیشنهاد دولت به تصویب کمیسیون های دارایی مجلسین برسد.
ماده 12 - مرور زمان دعاوی مربوط به بیمه موضوع این قانون از تاریخ وقوع حادثه دو سال می باشد و هر نوع اقدام ذینفع به منظور مطالبه خسارت اعم از ارسال نامه یا تلگرام یا اظهارنامه قاطع مرور زمان خواهد بود. مدت مرور زمان جدید بعد از انقطاع یک سال است .
ماده 13 - آیین نامه اجرایی این قانون از طرف شرکت سهامی بیمه ایران تهیه و پس از تصویب هیات وزیران به موقع اجرا گذاشته می شود.
ماده 14 - این قانون از اول فروردین ماه 1348 به موقع اجرا گذارده خواهد شد.
قانون فوق مشتمل بر چهارده ماده و سه تبصره که در جلسه روز سه شنبه بیست و ششم آذر ماه یک هزار و سیصد و چهل و هفت به تصویب مجلس شورای ملی رسیده بود در جلسه روز دوشنبه بیست و سوم دی ماه یک هزار و سیصد و چهل و هفت شمسی به تصویب مجلس سنا رسید.
رئیس مجلس سنا - جعفر شریف امامی




نوع : قانون

شماره انتشار :

تاریخ تصویب : 1347/10/23

تاریخ ابلاغ :

دستگاه اجرایی :

موضوع :

منبع : وب سایت قوانین دات آی آر (معاونت آموزش دادگستری استان تهران)

    

قانون های مرتبط

مشترک شدن در خبرنامه!

برای دریافت آخرین به روز رسانی ها و اطلاعات ، مشترک شوید.