کسی که مسئول اعمالش نباشد محکومیت او آن هم به این شدت محل تامل است
کلاسه پرونده : 18/24056
دادنامه : 67/2
تاریخ رسیدگی : 4/2/1372
فرجامخواسته : دادنامه شماره 31199/11/71 صادره از شعبه دادگاه کیفری
مرجع رسیدگی : شعبه دوم دیوانعالی کشور
هیئت شعبه : آقایان .... رئیس .... مستشار
خلاصه جریان پرونده :
بسمه تعالی
به موجب کیفرخواست شماره 21947/9/71 دادسرای عمومی آقای (الف ) 17 ساله به اتهام لواط تحت تعقیب قرار گرفته است اجمال مساله اینکه آقای (ب )10 ساله ادعا کرده که در ساعت 14 روز27/4/71 متهم او را به زور و به بهانه تعمیر دوچرخه اش به داخل منزل برده وبا او عمل لواط انجام داده است متهم در همان تاریخ به اتهام خود اعتراف داشته و مدلول گواهی پزشکی قانونی حکایت داردکه درمعاینه کبر وی در اطراف دشعی عضلات و نیز خراشیدگی ملاحظه و می تواند در دخول جسم سخت باشد آقای بازپرس متوجه عقب افتادگی روانی متهم شده ودر این خصوص به پزشکی قانونی معرفی شده و طی شماره 4/5/71 جواب داده شده متهم دچار درجه ای از عقب افتادگی فکری می باشدکه مسئول کامل اعمال و رفتار خود نمی باشد و آقای بازپرس به استناد همین مورد در تاریخ 5/5/71 قرار منع تعقیب صادر کرده ولی آقای دادیار مساله را محتاج به بررسی بیشتری داشته است که در نتیجه معرفی مجدد پزشکی قانونی ضمن تایید عقب افتادگی فکری و عدم مسئولیت من هم آن را به معنی جنون ندانسته است در پیگیری بیشتر متوجه شده اند متهم سابقه بستری شدن در بیمارستان خانواده را داشته و لذا پرونده بالینی او مطالبه شده ولی بیمارستان مذکورجواب داده است که کلیه سوابق تا سال 57 از بین رفته است متهم به شورای پزشکی معرفی شده ونتیجه معاینه بدین شرح منعکس گردیده است (بیماری روانی به معنای جنون ندارد دچار درجاتی از نقص عقلانی است که در اعمال ارتکاب مسئولیت مطلق ندارد و دارای مسئولیت نسبی است ) با تکمیل تحقیقات پرونده تکمیل و به استناد ماده 110 از قانون مجازات درخواست رسیدگی شده است متهم در جلسه رسیدگی اتهام خود راانکار کرده و اعتراف قبلی خود را معلول دانسته است و دادگاه به استماع مدافعات وکیل نامبرده مجرمیت متهم را احراز و او را به اعدام محکوم نموده است مراتب مورد اعتراض محکوم علیه واقع شده و پدر مجنی علیه نیز رضایت خود را اعلام داشته ولی چون دادگاه در نظرش باقی بوده پرونده به دیوانعالی کشور ارسال و جهت رسیدگی به این شعبه ارجاع گردیده است.
هیئت شعبه در تاریخ بالا تشکیل گردید پس از قرائت گزارش آقای عضو ممیز اوراق پرونده و نظریه کتبی آقای دادیار دیوانعالی کشور اجمالا" مبنی بر ابرام در مورد دادنامه شماره 1131199/71 فرجامخواسته مشاوره نموده چنین رای می دهند:
بسمه تعالی
قطع نظر از اینکه شناسنامه متهم جهت احراز سن واقعی او ملاحظه نشده و صرفنظر از اینکه بعضی از فقهای عظام احصان را در مانحن فیه ملحوظ داشته اند و منصرف از اعلام گذشت ولی مجنی علیه از شکایت خود رای تجدیدنظر خواسته مخدوش است زیرا اولا" از مجموع مندرجات اوراق پرونده به ویژه گواهی های پزشکی و نظریه شورای پزشکی به نظر می رسد که مفهوم جنون از نظر عرف و لغت و شرع و قانون متغیر و به هر حال قابل بررسی است و اصولا" کسی که مسئول اعمالش نباشد محکومیت او آن هم به این شدت محل تامل بوده و با عنایت به منابع ادبی که جنون را به عنوان زایل وتباه شدن عقل و کلمه تباه را به معنی ضایع و فساد ترجمه نموده و اینکه قانون مجازات سلب مسئولیت حقوق را به هر درجه که باشد قبول کرده بنابراین تحقیق در این خصوص و عندالاقضاء کسب نظرمجدد پزشکی از حیث مفاهیم علمی و عرفی جنون و سلب مسئولیت ضرورت دارد ثانیا" متهم در جلسه دادرسی اقاریر قبلی خود را معلول رعب و وحشت اعلام کرده و لهذا وحدت ملاک از حیث مفهوم ماده 71 از قانون مجازات نیز باید مورد نظر قرار گیرد علیهذا دادنامه صادره نقض و رسیدگی مجدد به شعبه دیگری از دادگاه های کیفری یک .... ارجاع می گردد.
مرجع :
کتاب قانون مجازات اسلامی درآئینه آراء دیوان عالی کشور
حدود جرائم خلاف اخلاق حسنه به اهتمام یداله بازگیر،نشرنخستین
نشرهستان ، چاپ اول 1378
124
نوع : آراء و نظریات
شماره انتشار : 67
تاریخ تصویب : 1372/02/04
تاریخ ابلاغ :
دستگاه اجرایی :
موضوع :
منبع : وب سایت قوانین دات آی آر (معاونت آموزش دادگستری استان تهران)
متهمان اقاریر قبلی خود را به لحاظ نداشتن اختیار فاقد اعتبار دانسته اند بعلت تناقض بین اظهارات شاکی و شهود برائت صادر می شود
