قانون موافقتنامه همکاری جهانگردی بین دولت شاهنشاهی ایران و دولت جمهوری سنگال
ماده واحده - موافقتنامه همکاری جهانگردی بین دولت شاهنشاهی ایران و
دولت جمهوری سنگال مشتمل بر یک مقدمه و نه ماده که در تاریخ 18 تیر ماه
1353 (9 ژوییه 1974) بین نمایندگان مختار دو دولت در تهران به امضا رسیده
است ، تصویب و اجازه مبادله اسناد تصویب آن داده می شود.
قانون فوق مشتمل بر یک ماده و متن موافقتنامه ضمیمه پس از تصویب مجلس
شورای ملی در جلسه روز یکشنبه دهم آذر ماه 1353 در جلسه روز دوشنبه پنجم
اسفند ماه یک هزار و سیصد و پنجاه و سه شمسی به تصویب مجلس سنا رسید.
رییس مجلس سنا - جعفر شریف امامی
موافقتنامه
دولت شاهنشاهی ایران و دولت جمهوری سنگال
نظر به روابط دوستانه بین دو کشور و با توجه به اهمیت جهانگردی چه در
زمینه اقتصادی و چه به عنوان عامل حسن تفاهم بین دو ملت .
و با ارزیابی گسترش کنونی جهانگردی در دو کشور و بهره برداری هر چه بیشتر
از این آمادگی .
و با وقوف به لزوم همکاری بین دو کشور به سبب وجود جاذبه های جهانگردی
مشترک یا مکمل .
و با تصمیم به این که این همکاری را تا سرحد امکان ثمربخش تر سازند با
الهام از مدلول توصیه های کنفرانس ملل متحد در مورد جهانگردی و مسافرتهای
بین المللی - که از 21 اوت تا 5 سپتامبر 1963 در رم تشکیل گردید و
توصیه های اتحادیه بین المللی سازمانهای رسمی جهانگردی .
در موارد زیر توافق حاصل نمودند:
ماده 1 - طرفین معظم متعاهد برای اتخاذ کلیه تدابیر لازم به منظور پیشرفت
و گسترش مبادلات جهانگردی بین دو کشور و تشویق بازدید جهانگردان کشورهای
ثالث اتفاق نظر دارند.
بدین منظور دولتین به مسئله تسهیل تشریفات مسافرت و همکاری در زمینه
ارتباطات تبلیغات و انتشارات مشترک جهانگردی - مبادله اطلاعات و مساعدت
فنی متقابل توجه خاص مبذول می دارند.
ماده 2 - یک کمیسیون مختلط (که ذیلا کمیسیون خوانده می شود) تشکیل و به
مطالعه و انجام اقداماتی که به تحقیق هدفهای مورد نظر کمک می کند موظف
خواهد گردید.
ریاست هیات نمایندگی هر یک از دو کشور در کمیسیون مذکور به عهده مدیر
مسئول سازمان رسمی جهانگردی یا نماینده وی خواهد بود.
کمیسیون می تواند در صورتی که مسایل مندرج در دستور جلسه آن ایجاد کند
نمایندگان سایر سازمانهای ذینفع دو کشور را در جلسات خود شرکت دهد.
ماده 3 - کمیسیون حداقل سالی یک بار تشکیل جلسه خواهد داد و می تواند در
صورت لزوم با موافقت روسای هیاتهای نمایندگی طرفین جلسات فوق العاده تشکیل
دهد.
جلسات کمیسیون در تاریخی که به اتفاق نظر روسای هیاتها نمایندگی طرفین
معین می گردد به طور متناوب در هر یک از دو کشور تشکیل خواهد گردید ریاست
جلسات کمیسیون به عهده رییس هیات نمایندگی کشور میزبان است .
هیات نمایندگی کشور محل تشکیل جلسه عهده دار انجام وظایف و تامین هزینه
دبیرخانه است .
ماده 4 - زبان رسمی کمیسیون فرانسه خواهد بود.
ماده 5 کمیسیون برنامه کار خود و ترتیب تقدم و تاخر مسایل مطروحه را
تنظیم خواهد نمود. تدابیری که به تصویب کمیسیون می رسد پس از تصویب مقامات
ذیصلاحیت دو کشور به مرحله اجرا در می آید.
ماده 6 - روسای هیاتهای نمایندگی تدابیری را که برای اجرای قطعنامه های
مصوبه کمیسیون اتخاذ شده به اطلاع یکدیگر خواهند رسانید.
ماده 7 - هرگاه ممالک دیگری که دارای منافع ناحیه ای و ملی مشابه هستند
ابراز تمایل نمایند می توانند به این موافقتنامه ملحق گردند مشروط بر این
که این امر قبلا مورد تصویب دولتین واقع شده باشد.
ماده 8 - این موافقتنامه از تاریخ لازم الاجرا شدن تا یک سال معتبر می باشد و
هر سال خود به خود تمدید می گردد مگر آن که یکی از دولتین شش ماه قبل از
انقضای مدت اعتبار تمایل به فسخ آن را کتبا اعلام نماید.
ماده 9 - این موافقتنامه از تاریخی که دولتین تصویب آن را متقابلا به
یکدیگر ابلاغ نمایند لازم الاجرا می گردد.
در دو نسخه به زبانهای فارسی و فرانسه تنظیم گردیده و هر دو متن متساویا
معتبر می باشد.
تهران - به تاریخ 18 تیر ماه 1353 برابر با 9 ژوئیه 1974.
از طرف دولت شاهنشاهی ایران
غلامرضا کیانپور
موافقت نامه فوق مشتمل بر یک مقدمه و نه ماده منضم به قانون موافقت نامه
همکاری جهانگردی بین دولت شاهنشاهی ایران و دولت جمهوری سنگال می باشد.
رییس مجلس سنا - جعفر شریف امامی
نوع : قانون
شماره انتشار :
تاریخ تصویب : 1353/12/05
تاریخ ابلاغ :
دستگاه اجرایی :
موضوع :
منبع : وب سایت قوانین دات آی آر (معاونت آموزش دادگستری استان تهران)
قانون موافقتنامه فرهنگی بین دولت شاهنشاهی ایران و دولت جمهوری کره قانون اجازه استخدام دو نفر مهندس سوئدی برای اداره مرکزی راه آهن
