×

قانون تجدید نظر در مقاوله نامه های بین المللی حمل بار و مسافر توسط راه آهن

قانون تجدید نظر در مقاوله نامه های بین المللی حمل بار و مسافر توسط راه آهن

قانون-تجدید-نظر-در-مقاوله-نامه-های-بین-المللی-حمل-بار-و-مسافر-توسط-راه-آهن

وکیل


ماده واحده - به دولت شاهنشاهی ایران اجازه داده می شود که کلیه اقدامات لازم را برای الحاق به متون تجدید نظر شده مقاوله نامه های بین المللی حمل بار و مسافر و و ضمائم آن به عمل آورده و
قراردادهای لازم را امضا نماید.
قانون فوق مشتمل بر یک ماده و متن مقاوله نامه های ضمیمه پس از تصویب مجلس شورای ملی در جلسه روز یکشنبه 23/12/1349 در جلسه روز دوشنبه دهم خرداد ماه یک هزار و سیصد و پنجاه شمسی به تصویب مجلس سنا رسید.
رییس مجلس سنا - جعفر شریف امامی
مقاوله نامه بین المللی مربوط به حمل و نقل مسافر و توشه با راه آهن نمایندگان تام الاختیار امضاکنندگان زیر که تجدید نظر در مقاوله نامه بین المللی مربوط به حمل و نقل مسافر و توشه با راه آهن را لازم دانسته اند (مصوب برن 25 فوریه 1961) طبق ماده 68 مقاوله نامه نامبرده تصمیم به تهیه و تنظیم مقاوله نامه جدید گرفتند و بدین منظور نسبت به مواد زیر توافق نمودند.
قسمت اول - موضوع مقاوله نامه و موارد شمول آن
ماده اول - راه آهنها و حمل و نقل های مشمول مقاوله نامه :
بند 1 - در مورد کلیه حمل و نقل های مسافر و توشه که به عنوان حمل و نقل بین المللی روی خطوط واقعه در سرزمین های حداقل دو دولت عضو مقاوله نامه انجام بشود مقررات این مقاوله نامه (به استثنای مواردی که بعدا ذکر خواهد شد) لازم الاجرا است . ضمنا این حمل و نقل ها باید منحصرا در روی خطوطی که در فهرست تنظیمی به موجب ماده 55 مندرج است انجام گردد.
بند 2 - حمل و نقل هایی که ایستگاه مبدا و مقصد آن در یک کشور باشد و از سرزمین کشور دیگر فقط به عنوان ترانزیت استفاده شود تابع این مقاوله نمی باشد به شرح زیر:
الف - در صورتی که خطوط آهنی که به طور ترانزیت از آنها استفاده می شود منحصرا وسیله راه آهن کشور مبدا بهره برداری شود.
ب - حتی در صورتی که خطوط آهنی که به طور ترانزیت از آنها استفاده می شود منحصرا وسیله راه آهن کشور مبدا بهره برداری نشود ولی کشورها یا راه آهنهای ذینفع با انعقاد موافقت نامه این حمل و نقل ها را بین المللی تلقی ننمایند.
بند 3 - حمل و نقل های بین ایستگاه های دو کشور هم مرز و ایستگاه های بین دو کشور که از کشور سوم به عنوان ترانزیت استفاده می کنند چنانچه خطوط مورد بهره برداری منحصرا وسیله یکی از راه آهنهای این سه کشور بهره برداری شود و قوانین و مقررات هیچیک از این کشورها با آن مغایر نباشد تابع قوانین کشوری خواهد بود که راه آهن بهره برداری کننده از خط مزبور تابع آن باشد.
بند 4 - تعرفه های بین المللی خطوطی را که برای آن بلیطهای حمل و نقل بین المللی صادر می شود تعیین می نماید.
ماده دوم - مقررات مربوط به حمل و نقل های مختلط:
بند 1 - ممکن است در فهرست مندرج در ماده 1 علاوه بر خطوط راه آهنها خطوط منظم اتومبیلرانی یا کشتیرانی که مکمل مسیر راه آهنهایی است که روی آنها حمل و نقل بین المللی انجام می شود منظور گردد مشروط بر اینکه این خطوط که حداقل دو کشور عضو را به هم متصل می سازد با موافقت مشترک آنان در فهرست منظور شود.
بند 2 - موسسات این خطوط تابع کلیه تعهدات موضوعه بوده و همچنین از کلیه حقوق شناخته شده برای راه آهنها به موجب این مقاوله نامه بهره مند خواهند شد به استثنای موارد مغایری که الزاما در نتیجه کیفیت های مختلف حمل و نقل پیش می آید. و در هر صورت مقررات مربوط به مسئولیت های مندرج در این مقاوله نامه نمی تواند مورد تخلف قرار گیرد.
بند 3 - هر کشوری که بخواهد یکی از خطوط مندرج در بند 1 را در فهرست مربوطه قید نماید باید موارد استثنایی مذکور در بند 2 را هم اطلاع دهد تا به همان صورتی که تعرفه ها انتشار می یابند در دسترس عامه قرار گیرند.
بند 4 - برای حمل و نقل های بین المللی که به وسیله راه آهنها و سرویسهای حمل و نقل دیگر (غیر از سرویسهای نامبرده در بند 1) انجام شود راه آهنها می توانند مشترکا با موسسات حمل و نقل ذینفع و به منظور رعایت کلیه موارد مختلف و خصوصیات هر نوع حمل و نقل مشترکا مقررات تعرفه ای مخصوص با جنبه حقوقی دیگری غیر از مفاد این مقاوله نامه وضع نموده و نوع دیگری بلیط مسافرت (غیر از آنچه که در این مقاوله نامه پیش بینی نموده است ) معین نمایند.
ماده سوم - الزام راه آهنها در انجام حمل و نقل :
بند 1 - راه آهن موظف است هر نوع حمل و نقل مسافر و توشه را طبق شرایط این مقاوله نامه قبول و اجرا نماید مشروط بر اینکه :
الف - مسافر مقررات این مقاوله نامه و تعرفه های بین المللی را برای حمل و نقل بپذیرد.
ب - حمل و نقل با وسایل معمولی حمل و نقل امکان پذیر باشد.
ج - حمل و نقل در اثر حوادثی که راه آهن نتواند از آنها اجتناب نماید و نیز نتواند در مورد آنها چاره جویی کند متوقف نگردد.
بند 2 - هر گاه مقام صلاحیتداری تصمیم بگیرد که سرویس حمل و نقل کاملا یا قسمتی حذف و یا معلق گردد لازم است تصمیمات متخذه بدون درنگ به اطلاع عموم و راه آهنها رسیده و راه آهنها نیز موظفند مراتب را جهت انتشار و آگهی عمومی به راه آهنهای کشورهای دیگر اعلام دارند.
بند 3 - هر راه آهنی که مقررات این ماده را نقض کند برای جبران خسارت ناشیه علیه آن اقامه دعوا خواهد شد.
قسمت دوم - قرارداد حمل و نقل
فصل اول - حمل و نقل مسافر
ماده 4 - مجوز مسافرت :
مسافر از بدو مسافرت خود (به استثنای مواردی که در تعرفه های بین المللی پیش بینی شده ) ملزم است که دارای بلیط معتبر بوده و موظف است که آن را در تمام طول مسافرت نگهداری نماید و در صورت مطالبه آن را به مامور موظف کنترل بلیط ارائه نماید و پایان مسافرت نیز آن را تسلیم کند.
ماده 5 - بلیطها:
بند 1 - بلیطهایی که برای مسافرت بین المللی مربوط به این مقاوله نامه تسلیم مسافر می گردد باید دارای علامت مشخصه C باشد.
بند 2 - اطلاعات زیر باید حتما روی بلیطها قید گردد (جز موارد استثنایی پیش بینی شده در تعرفه های بین المللی ):
الف - نام ایستگاه ها مبدا و مقصد.
ب - مسیر - و اگر استفاده از مسیرها یا وسایل نقلیه مختلف مجاز باشد این امر بایستی روی بلیط قید گردد.
ج - نوع قطار و درجه سالن مسافری .
د - کرایه مسافرت .
ه - روز شروع اعتبار بلیط.
ز - مدت اعتبار بلیط.
بند 3 - تعرفه های بین المللی یا موافقتنامه بین راه آهنها زبانی که بلیط باید به آن زبان چات بشود و همچنین شکل و مندرجات بلیط را تعیین می نمایند.
بند 4 - دفترچه های بلیط به صورت کوپن که بر اساس تعرفه بین المللی تنظیم و تحویل می شود از نظر این مقاوله نامه عنوان یک بلیط واحد بین المللی را خواهد داشت .
بند 5 - بلیط قابل انتقال به غیر نمی باشد (جز در موارد استثنایی پیش بینی شده در تعرفه های بین المللی ) مگر اینکه بلیط اصولا بدون نام بوده و مسافرت با آن شروع نشده باشد.
بند 6 - مسافر موظف است موقع دریافت بلیط اطمینان حاصل کند که بلیط دریافتی مطابق مشخصات مسافرت او می باشد.
ماده 6 - تخفیف قیمت بلیط اطفال :
بند 1 - اطفال تا پنج سال تمام بدون بلیط و به طور رایگان مسافرت می کنند به شرط آنکه برای آنان جای مشخصی خواسته نشود.
بند 2 - برای اطفال بزرگتر از پنج سال تا ده سال تمام و اطفال کوچکتر که برای آنان جای مشخص خواسته شود بلیطهای با تخفیف صادر می شود. میزان تخفیف باید به نحوی باشد که کرایه دریافتی از نصف کرایه اشخاص بزرگ تجاوز ننماید اضافه قیمت های مربوط به استفاده از بعضی سالنها یا بعضی قطارها و همچنین مبلغی که طبق مقررات راه آهنها در محاسبه قیمت ها برای رساندن قیمت به عدد کامل اخذ می شود شامل تخفیف نمی شوند. در مورد بلیطهایی که از طریق دیگری به دریافت تخفیف نائل شده اند اجرای تخفیف مندرج در این بند اجباری نیست .
بند 3 - تعرفه های بین المللی می توانند حدود سنهای مختلفی را برای استفاده از تخفیف یا مسافرت مجانی مصرح در بندهای 1 و 2 تعیین نمایند به شرط آنکه حدود سن برای مسافرت مجانی موضوع بند 1 از چهار سال تمام و در موارد اجرای بند 2 در مورد تخفیف قیمت از ده سال تمام کمتر نباشد.
ماده هفتم - مدت اعتبار بلیطها - توقف در ایستگاه های بین راه - استفاده از جا:
تعرفه های بین المللی مدت اعتبار بلیطها و توقف در ایستگاه های طول مسیر را تعیین می نمایند.
تعرفه ها و مقررات راه آهن نحوه اشغال و ذخیره جا در قطارها را تعیین می نمایند.
ماده هشتم - تغییر درجه بلیط یا قطار:
مسافر می تواند در شرایط تعیین شده در تعرفه های بین المللی از درجه بالاتر استفاده نموده و یا به قطار نوع بالاتر از قطاری که روی بلیط آن قید شده سوار شود و یا مسیر خود را تغییر دهد.
ماده نهم - مسافر بدون بلیط معتبر:
بند 1 - مسافری که نتواند بلیط با اعتبار ارائه نماید باید علاوه بر کرایه مسافرت مبلغی هم اضافه بپردازد این اضافه کرایه طبق مقررات تعرفه راه آهن محاسبه خواهد شد که این عمل در حدود شبکه آن انجام می شود.
بند 2 - بلیطهایی که به طور غیر قانونی تغییری در آن داده شده باشد بدون اعتبار تلقی و توسط مامور مربوطه اخذ خواهد شد.
بند 3 - مسافری که کرایه مسافرت و یا اضافه کرایه مربوطه را فورا نپردازد از ادامه مسافرت ممنوع خواهد شد.
مسافری که از ادامه مسافرت ممنوع می گردد نمی تواند تقاضای تحویل توشه خود را در ایستگاهی غیر از ایستگاه مقصد بنماید.
ماده دهم - اشخاصی که از قطار طرد می شوند و یا تحت شرایطی پذیرفته می شوند:
بند 1 - اشخاص زیر از مسافرت با قطارها ممنوع و اگر در قطار باشند پیاده خواهند شد:
الف - اشخاص مست و نیز کسانی که رفتار ناشایسته در قطار از خود ظاهر سازند و قوانین و نظامات قطار را رعایت نکنند این اشخاص حق ادعای استرداد بهای بلیط و همچنین کرایه حمل توشه را ندارند.
ب - اشخاصی که به علت بیماری یا علل دیگر مسافرین همجوار خود را ناراحت می نمایند و برای این قبیل اشخاص قبلا کوپه دربست خریداری نشده و یا امکان واگذاری کوپه در مقابل دریافت کرایه نباشد. معذالک مسافرینی که بین راه مریض می شوند باید تا ایستگاهی که وسایل مداوا و مراقبت آنان موجود باشد مسافرت خود را ادامه دهند. ضمنا قیمت بلیط این قبیل مسافرین طبق شرایط ماده 23 پس از کسر کرایه مسافت استفاده شده مسترد خواهد شد. و در صورت لزوم در مورد حمل توشه هم به همین نحو عمل خواهد شد.
بند 2 - حمل و نقل اشخاص مبتلا به امراض ساریه تابع قراردادها و مقررات بین المللی و در صورت نبودن آن تابع قوانین و مقررات جاریه هر کشور خواهد شد.
ماده 11 - آوردن بسته های دستی و حیوانات در واگن مسافری :
بند 1 - مسافرین مجازند همراه خود اشیایی که حمل آنها آسان است مانند بسته های دستی به طور مجانی در واگن مسافری حمل نمایند. هر مسافر برای این قبیل بسته ها فقط می تواند سطح بالای سر و پائین پای صندلی اختصاصی خود را اشغال نماید. در واگنهای مخصوص هم به همین نحو عمل می شود. مخصوصا واگنهایی که جایگاه معین برای توشه دارند.
بند 2 - اشیا زیر نباید در سالن مسافری آورده شوند:
الف - مواد و اشیایی که به موجب ماده 15 ردیف ج از حمل و نقل به عنوان توشه ممنوع گردیده است مگر در موارد استثنایی مذکور در تعرفه ها معذالک مسافرینی که در حین انجام وظیفه محوله یا به استناد اجازه قانونی یا اداری مجازند با خود اسلحه گرم حمل نمایند می توانند با خود تجهیزات و لوازم مربوطه را به میزان حداقل مقرره در سرزمین مربوطه همراه داشته باشند. همچنین محافظین زندانیانی که با آنان در سالن و یا کوپه مخصوص مسافرت می نمایند مجازند اسلحه گرم پر با خود حمل نمایند.
ب - اشیایی که جنس آنها ایجاد مزاحمت یا ناراحتی برای مسافرین می نماید و یا موجب خسارت می گردند.
ج - اشیایی که مقررات گمرکی یا سایر مقامات اداری ورود آنها را به واگن منع کرده اند.
د - حیوانات زنده - سگها در صورتی که روی زانو حمل شوند و یا در کف سالن با پوزه بند و افسار از نزدیک نگهداری شوند به نحوی که موجب خطر برای اطرافیان نگردد و همچنین سایر حیوانات کوچک در صورتی که در قفس ، صندوق ، سبد یا سایر بسته بندیهای مخصوص بوده به نحوی که نتوانند موجب جراحت و آلودگی مسافرین و خسارت و آلودگی سالنهای مسافری و بسته های دستی موجود در واگن بشوند، برای حمل قبول می شوند مشروط بر اینکه این بسته ها را بتوان روی زانو حمل نمود و یا مثل بسته های دستی در کف سالن مسافری قرار داد.
به علاوه سگها و سایر حیوانات کوچک در صورتی برای حمل قبول می شوند که بوی بد و صدای آنها موجب ناراحتی مسافرین نشده و همچنین قوانین و مقررات کشورهای مختلف مخالف آن نبوده و مسافری هم به آن اعتراض ننماید.
تعرفه ها و برنامه حرکت قطارها ممکن است قبول حیوانات را در بعضی از سالنهای مسافری یا بعضی قطارها مجاز دانسته و یا آن را ممنوع نماید و همچنین تعرفه ها تعیین می نمایند که در چه صورت و برای چه حیواناتی بایستی کرایه حمل دریافت شود.
بند 3 - تعرفه ها تعیین می نمایند در صورتی که مسافر بر خلاف مقررات بندهای 1 و 2 ردیف ب اشیا یا حیوانات را با خود به سالن مسافری بیاورند در چه شرایطی این اشیا و حیوانات را می توان به عنوان توشه یا بسته دستی حمل نمود.
بند 4 - مامورین راه آهن حق دارند با حضور مسافر بسته های موجود در واگن را از لحاظ اطمینان از نوع اشیا بازدید نمایند و در صورتی که جهات قطعی برای احتمال تخلف از مقررات بند 2 وجود داشته باشد به استثنا مواردی که مربوط به حرف ج از بند 2 می باشد. اگر صاحب این قبیل اشیا شناخته نشود راه آهن با حضور دو نفر گواه غیر راه آهنی رسیدگی را به عمل خواهد آورد.
بند 5 - مواظبت از اشیا و حیواناتی که مسافر با خود در واگن دارد بر عهده خود او است مگر در مواردی که مسافر نتواند عمل مواظبت را انجام دهد، مانند اینکه توشه در واگنهای سری مخصوص در جایگاه معین قرار گرفته باشد به شرحی که در بند 1 پیش بینی شده است .
مسافر مسئول کلیه خساراتی است که از اشیا و حیوانات که با خود حمل می نماید وارد شود. مگر اینکه ثابت شود که خسارت وارده مربوط به خطای راه آهن بوده است .
ماده 12 - قطارها - برنامه حرکت قطارها:
بند 1 - قطارهای دائمی پیش بینی شده در برنامه حرکت قطارها و همچنین قطارهای مخصوصی که بر حسب احتیاج اعزام می گردند برای حمل و نقل اختصاص داده می شوند.
بند 2 - راه آهنها موظفند برنامه حرکت قطارها را به نحو خاصی به اطلاع عموم برسانند.
بند 3 - برنامه حرکت قطارها یا تعرفه ها باید محدودیت هایی را که در مورد استفاده از بعضی قطارها یا بعضی از درجات می باشد تعیین نمایند.
ماده 13 - مبادلات انجام نشده - حذف قطارها:
هر گاه در اثر تاخیر یک قطار مبادله با قطار دیگر ممکن نگردد یا اگر قطاری کلا یا در قسمتی از مسیر خود حذف گردد و مسافر بخواهد مسافرت خود را ادامه دهد راه آهن موظف است مسافر و توشه او را به وسایل ممکنه و بدون دریافت وجه اضافی به مقصد برساند چه به وسیله قطاری که از همان خط سیر به مقصد حرکت می کند و یا توسط خط دیگری که اداره کنندگان مسیر اولیه مسافرت از آن بهره برداری می کنند به نحوی که مسافر با حداقل تاخیر به مقصد خود برسد.
رییس ایستگاه مربوطه در صورت لزوم باید روی بلیط مسافر گواهی نماید که مبادله غیر ممکن یا قطار حذف شده و اعتبار بلیط او را برای مدت لازمه تمدید نماید و همچنین اعتبار بلیط را برای خط سیر جدید با درجه بالاتر یا با قطاری با نرخ بالاتر تایید نماید.
راه آهن در هر صورت می تواند نامبرده را از استفاده از بعضی قطارها طبق مقررات تعرفه یا برنامه منع نماید.
فصل دوم - حمل و نقل توشه
ماده 14 - اشیایی که برای حمل قبول می شوند:
بند 1 - اشیا زیر به عنوان توشه پذیرفته می شوند:
اشیا محتوی در صندوق ها: سبدها، جامه دانها، کیف های مسافرت ، جعبه های مخصوص کلاه و سایر بسته بندی هایی از این قبیل و همچنین خود وسایل بسته بندی .
بند 2 - تعرفه های بین المللی می توانند تحت بعضی شرایط حمل و نقل سایر اشیا و حیوانات را به عنوان توشه مجاز بدانند.
بند 3 - راه آهن حق دارد که از قبول و حمل توشه در بعضی قطارها و یا بعضی از انواع قطارها خودداری و یا آن را محدود نماید.
ماده 15 - اشیا ممنوع از حمل و نقل :
اشیا زیر برای حمل و نقل به عنوان توشه پذیرفته نمی شود:
الف - اشیایی که حمل و نقل آنها مخصوص اداره پست است ولو آنکه در یک قسمت از مسیر برای حمل توشه باشد.
ب - اشیایی که حمل و نقل آنها ممنوع است ولو آنکه در یک قسمت از مسیر برای حمل توشه باشد.
ج - مواد و اشیا خطرناک مخصوصا سلاح های پر و مواد و اشیا قابل انفجار و اشتعال مواد سوختی ، سمی ، رادیوآکتیو، خورنده همچنین مواد نفرت انگیز یا مستعد برای تولید عفونت و مرض . تعرفه های بین المللی می توانند در شرایط معین بعضی از مواد اشیا مذکوره در ردیف ج را برای حمل و نقل به عنوان توشه بپذیرند.
ماده 16 - مسئولیت مسافر نسبت به توشه خود - اضافه کرایه :
بند 1 - دارنده قبض توشه مسئول مراعات مقررات مواد 14 و 15 می باشد ضمنا عواقب هر گونه تخلف از مقررات مزبور به عهده او است .
بند 2 - اگر قوانین مقررات کشور محل اجرا خلاف منعی نداشته باشد راه آهن مجاز است در صورت وجود احتمال قوی بر تخلف از مقررات محتوی بسته های توشه را از نظر مطابقت با مقررات مربوطه رسیدگی نماید. دارنده قبض توشه برای حضور و شرکت در رسیدگی دعوت می شود، چنانچه دارنده قبض حضور نیابد یا دسترسی به او ممکن نباشد و در صورت نبودن قانون و مقررات دیگری در آن کشور باید عمل رسیدگی با حضور دو نفر شاهد غیر راه آهنی انجام پذیرد و اگر تخلفی اثبات گردد هزینه ای که عمل رسیدگی موجب آن شده از طرف دارنده قبض توشه باید پرداخت شود.
بند 3 - در صورت وجود تخلف از مقررات مواد 14 و 15 دارنده قبض توشه باید بر طبق تعرفه های بین المللی اضافه کرایه ای بپردازد بدیهی است در صورت ایجاب اضافه کرایه مسافرت یا غرامت ناشی از خسارت وارده را نیز باید جداگانه بپردازد.
ماده 17 - شرایط بسته بندی و علامت گذاری توشه :
بند 1 - بسته های توشه که وضع شرایط آنها ناقص بوده یا بسته بندی آنها غیر کافی باشد یا علائم آسیب دیدگی به طور آشکار در آنها دیده شود ممکن است از طرف راه آهن برای حمل و نقل قبول نگردد. با وجود این اگر راه آهن چنین اشیایی را قبول نماید حق دارد در قبض توشه مراتب را قید نماید و قبول چنین قبضی از طرف صاحب توشه دلیل آن است که نکته مزبور صحیح بوده و مورد تایید نامبرده است .
بند 2 - مسافر موظف است که روی هر بسته و در محلی کاملا مریی نام و آدرس خود و ایستگاه و کشور و مقصد را در شرایطی به اندازه کافی ثابت و به نحوی روشن و پاک نشدنی و بدون هیچ ابهامی قید نماید راه آهن حق دارد بسته هایی را که فاقد مشخصات مزبور باشند برای حمل نپذیرد.
مشخصات سابق بسته ها باید به وسیله مسافر پاک شده و یا به صورت ناخوانا درآید.
ماده 18 - ثبت توشه و حمل و نقل آن :
بند 1 - ثبت توشه فقط در مقابل ارائه بلیطی که حداقل تا مقصد توشه معتبر باشد و در مسیری که روی بلیط قید شده به عمل می آید.
اگر بلیط برای مسیرهای متعددی ارزنده باشد یا در محل مقصد توشه چندین ایستگاه وجود داشته باشد مسافر باید به طور دقیق خطر سیر و نام ایستگاه مقصد را برای ثبت معین نماید و اگر مسافر این مقررات را رعایت ننماید راه آهن نتایج و عواقب حاصله را بر عهده نمی گیرد چنانچه در تعرفه ها پیش بینی و قید شده باشد مسافر می تواند در مدت اعتبار بلیط خود چه برای تمام طول مسیر از مبدا تا مقصد چه برای قسمتی از مسیر توشه ها را به ثبت برساند. تعرفه ها تعیین می نمایند که در تحت چه شرایطی می توان توشه را برای حمل و در مسیری غیر از مسیر قید شده روی بلیط پذیرفت و یا توشه را بدون ارائه بلیط قبول نمود.
در صورتی که تعرفه ها قبول توشه بدون ارائه بلیط را برای حمل پیش بینی کرده باشند مقررات این مقاوله نامه که حقوق و تعهدات مسافر را نسبت به توشه ای که در معیت او حمل می شود تعیین می نماید درباره فرستنده توشه بدون ارائه بلیط نیز اجرا خواهد شد.
بند 2 - کرایه حمل توشه باید در موقع صدور قبض توشه پرداخت شود.
بند 3 - علاوه بر آنچه که ذکر شده تشریفات ثبت توشه به موجب قوانین و مقررات جاریه ایستگاه مبدا تعیین خواهد شد.
بند 4 - مسافر می تواند طبق شرایط مورد عمل در ایستگاه مبدا قطاری را که توشه او با آن باید فرستاده شود معین نماید و اگر مسافر قطاری را تعیین نکند توشه با اولین قطار مربوطه حمل خواهد شد.
اگر توشه باید در یک ایستگاه مبادله از قطاری به قطار دیگر منتقل شود با توجه به شرایط مقررات داخل آن کشور باید با اولین قطاری که دارای سرویس معمولی توشه می باشد به مقصد حمل گردد. ارسال توشه در شرایط نامبرد بالا فقط هنگامی اجرا می شود که مقررات گمرکی در مبدا و یا در طول راه که به وسیله گمرکات و سایر مقامات اداری انجام می گیرد با آن مخالفتی نداشت باشد.
ماده 19 - قبض توشه :
بند 1 - در موقع ثبت توشه یک قبض به مسافر داده می شود.
بند 2 - قبوض توشه که برای حمل و نقل بین المللی به موجب مقررات این مقاوله نامه صادر می شوند بایستی دارای علامت C بوده و جز در موارد استثنایی پیش بینی شده در تعرفه های بین المللی باید حاوی اطلاعات زیرین باشند:
الف - مشخصات ایستگاه های مبدا و مقصد.
ب - خط سیر.
ج - روز تحویل و قطاری را که برای ارسال توشه در نظر گرفته شده است .
د - تعداد بلیطها، مگر اینکه توشه بدون ارائه بلیط تحویل شده باشد.
ه - تعداد و وزن بسته های توشه .
و - مبلغ کرایه حمل و سایر هزینه ها.
بند 3 - تعرفه های بین المللی یا موافقتنامه بین راه آهنها شکل و زبانی را که با آن زبان قبوض توشه باید چات و صادر شوند تعیین می نمایند.
بند 4 - مسافر موظف است که در موقع دریافت قبض توشه مطمئن گردد که قبض توشه برابر مشخصاتی که تعیین نموده می باشد.
ماده 20 - تحویل توشه :
بند 1 - تحویل توشه در مقابل قبض توشه و در صورت اقتضا در مقابل پرداخت هزینه هایی که به محموله تعلق می گیرد انجام می شود. راه آهن وظیفه ندارد تحقیق کند که دارنده قبض صلاحیت دریافت توشه را دارد یا نه . تودیع توشه طبق مقررات جاری در جایگاه های ارسال یا انبارهای مقامات گمرکی یا مالیاتی در صورتی که تحت مراقبت راه آهن نباشد و همچنین سپردن حیوانات زنده به شخص ثالث به منزله تحویل توشه به دارنده قبض توشه خواهد بود.
بند 2 - دارنده قبض توشه حق دارد پس از ورود قطاری که توشه او را حمل نموده است و بلافاصله پس از انجام تشریفات گمرکی و سایر مقامات اداری از سرویس تحویل توشه ایستگاه مقصد تحویل توشه خود را خواستار شود.
بند 3 - در صورت عدم تحویل قبض توشه راه آهن موظف به تحویل توشه نمی باشد مگر اینکه ادعاکننده حق خود را ثابت کند و اگر این اثبات حق غیر کافی باشد راه آهن می تواند تقاضای ضامن با وثیقه نماید.
بند 4 - توشه در ایستگاهی تحویل می شود که در قبض توشه قید شده معذالک بر حسب تقاضای به موقع صاحب قبض چنانچه امکانات اجازه دهد و مخالف مقررات گمرکی و مقامات اداری نباشد ممکن است توشه در مقابل تسلیم قبض توشه در ایستگاه مبدا مسترد و یا در یکی از ایستگاه های بین راه تحویل شود به علاوه اگر مقررات تعرفه ایجاب کند بلیط را هم باید ارائه نمایند.
بند 5 - دارنده قبض توشه که توشه او طبق مقررات بند 2 تحویل نگردیده می تواند تقاضا کند که در روی قبض توشه روز و ساعتی را که نامبرده تحویل توشه را مطالبه کرده قید و مشخص نمایند.
بند 6 - چنانچه دارنده قبض توشه تقاضای نماید راه آهن موظف است که در حضور وی اقدام به بررسی توشه از نقطه نظر تحقیق خسارت ادعا شده بنماید و در صورتی که راه آهن به درخواست او ترتیب اثر ندهد نامبرده حق خواهد داشت از تحویل گرفتن توشه خودداری کند.
بند 7 - علاوه بر آنچه که گذشت تحویل توشه تابع قانون و مقررات جاریه راه آهن تحویل دهنده توشه می باشد.
فصل سوم - مقررات عمومی در حمل و نقل مسافر و توشه
ماده 21 - تعرفه ها - توافق های خصوصی :
بند 1 - تعرفه های بین المللی که راه آهنها تنظیم می نمایند باید محتوی کلیه شرایط خاص حمل و نقل و تمام مشخصات لازم برای محاسبه کرایه حمل و سایر مخارج فرعی باشد و در صورت لزوم شرایط مربوط به تبدیل پول را نیز تعیین نماید.
بند 2 - طبع و نشر تعرفه ها الزامی نیست مگر در کشورهایی که راه آهنهای آنها در این تعرفه ها به عنوان شبکه مبدا یا مقصد شرکت نمایند. این تعرفه ها و اصلاحیه های آنها از تاریخ تعیین شده هنگام نشر آنها قابل اجرا می باشد.
افزایش نرخ تعرفه ها یا سایر تصمیماتی که نتیجتا شرایط حمل و نقل را مشکل تر نماید حداقل شش روز پس از انتشار آنها قابل اجرا می باشد. تغییراتی که به دنبال نوسانات ارزی یا تصحیح اشتباهات فاحش در قیمت های حمل و نقل و
سایر هزینه های فرعی پیش بینی شده در تعرفه های بین المللی داده می شود از
فردای روز انتشار به مورد اجرا گذارده خواهد شد.
بند 3 - در هر ایستگاهی که برای حمل و نقل بین المللی مفتوح است مسافر می تواند اطلاعات لازم از تعرفه ها یا خلاصه تعرفه ها که قیمت بین المللی قابل فروش در آن ایستگاه و کرایه حمل توشه را معلوم می کنند کسب نماید.
بند 4 - تعرفه های بین المللی باید برای همه به طور یکسان اجرا شوند.
راه آهنها می توانند موافقت نامه های خاصی برای دادن تخفیف در کرایه یا سایر
تسهیلات با تصویب دولتهای مربوطه تنظیم کنند به شرط اینکه شرایط یکسانی در مورد مسافرینی که در وضع مشابهی هستند رعایت و اجرا گردد.
تخفیف قیمت یا سایر تسهیلات ممکن است برای حمل و نقل اداری راه آهن خدمات
سازمانهای دولتی امور خیریه و کارهای تعلیم و تربیت باشد.
طبع و نشر تصمیمات متخذه در موارد قسمت های دوم و سوم اجباری نمی باشد.
ماده 22 - تشریفاتی که به وسیله گمرکات و سایر مقامات اداری انجام می شود:
مسافر ملزم است به مقرراتی که وسیله گمرکات یا سایر مقامات اداری ابلاغ می شود در مورد شخص خود یا در مورد بازدید توشه او و یا بسته های دستی تبعیت نماید. مسافر باید در بازدید توشه و بسته ها حضور پیدا کند مگر در موارد استثنایی که وسیله قانون و مقررات تعیین شده باشد اگر مسافر مقررات مربوطه را رعایت ننماید راه آهن در برابر مسافر هیچگونه مسئولیتی به عهده نمی گیرد.
ماده 23 - استردادها و پرداخت های اضافی :
بند 1 - کرایه حمل و نقل کلا یا جزئا در موارد زیر مسترد می گردد:
الف - در صورتی که بلیط استفاده نشده یا در قسمتی از مسیر استفاده شده باشد.
ب - به علت نبودن جا از درجه یا قطاری پائین تر از درجه یا قطاری که بلیط برای آن صادر شده است استفاده شده باشد.
ج - توشه در ایستگاه مبدا یا در ایستگاهی بین راه مسترد شده باشد.
تعرفه های بین المللی مدارک و گواهینامه هایی که باید ضمیمه درخواست استرداد
وجه شود و همچنین مبالغی که باید مسترد گردد و وجوهی که مسترد نمی شود تعیین خواهند نمود.
بند 2 - معهذا همین تعرفه ها می توانند در موارد مشخص استرداد کرایه حمل را به کلی منع یا آن را تابع شرایط خاصی بنمایند.
بند 3 - هر درخواست استرداد مستند به مقررات این ماده و همچنین مقررات ماده 10 ردیف ب اگر در ظرف مهلت شش ماه به راه آهن عرضه نشود غیر قابل قبول خواهد بود. شروع مهلت مزبور در مورد بلیط از تاریخ انقضا اعتبار آن و در مورد قبض توشه از تاریخ صدور آن محسوب می شود.
بند 4 - اگر در اثر عدم اجرای صحیح تعرفه یا اشتباه در تعیین کرایه حمل یا سایر مخارج اضافه دریافتی یا کسر دریافتی مشاهده شود اضافه دریافتی از طرف راه آهن و کسر دریافتی از طرف مسافر پرداخت می شود در صورتی که این مبالغ برای هر بلیط یا هر قبض توشه بیش از دو فرانک باشد.
بند 5 - در مورد محاسبه استرداد اضافه دریافتی از طرف راه آهن یا وصول کسر دریافتی از مسافر نرخ رسمی تبدیل ارز در روزی که کرایه حمل دریافت شده اجرا می شود اگر پرداخت به واحد پولی غیر از پول کرایه دریافتی مبدا به عمل آید، نرخ قابل اجرا نرخ روزی است که این پرداخت انجام می شود:
بند 6 - در کلیه مواردی که در این ماده نسبت به آنها پیش بینی نشده و موافقتنامه هایی بین راه آهنها وجود نداشته باشد قوانین و مقررات جاریه کشور مبدا قابل اجراست .
ماده 24 - اختلافات نظر بین مسافرین و مامورین در ایستگاه ها وسیله رییس سرویس و در طول راه به وسیله رییس قطار به طور موقت حل و فصل می شود.
قسمت سوم - مسئولیت - دعاوی
فصل اول - مسئولیت
ماده 25 - مسئولیت منتج از حمل و نقل مسافرین - بسته های دستی - حیوانات :
بند 1 - مسئولیت راه آهن در مورد مرگ ، مجروح شدن یا هر گونه صدمه وارده به
سلامتی جسمی مسافر و همچنین خسارت های ناشیه از تاخیر یا حذف یک قطار یا
عدم امکان مبادله بین راه تابع قوانین و مقررات کشوری است که عمل در آنجا
اتفاق می افتد.
بند 2 - راه آهن در مورد بسته های دستی و حیواناتی که مراقبت آنها به عهده مسافر است به موجب (ماده 11 بند 5) مسئولیتی ندارد مگر اینکه خسارت در اثر خطای راه آهن باشد.
بند 3 - مواد مذکور ذیل در این فصل در موارد بندهای 1 و 2 قابل اجرا نمی باشد.
ماده 26 - مسئولیت مشترک راه آهنها در مورد توشه :
بند 1 - راه آهنی که توشه را برای حمل و نقل قبول کرده و قبض توشه بین المللی صادر نموده است مسئول اجرا حمل در سراسر خط سیر تا مرحله تحویل می باشد.
بند 2 - هر راه آهن بعدی با تحویل گرفتن توشه در قرارداد حمل توشه شرکت می کند و تعهداتی را که از آن ناشی می شود بدون نقض مقررات (ماده 39 بند 2)
که مربوط به راه آهن مقصد است به عهده می گیرد.
ماده 27 - حدود مسئولیت :
بند 1 - راه آهن مسئول تاخیر در تحویل و خسارت ناشی از اتلاف تمام یا قسمتی از توشه و معیوب شدن آن از بدو قبول محموله تا تحویل نهایی می باشد.
بند 2 - اگر تاخیر در تحویل اتلاف و یا معیوب شدن توشه به سبب خطای مسافر و یا در اثر دستور او (که ناشی از خطای راه آهن نباشد) به عمل آید و همچنین عیب ذاتی توشه و حوادثی که برای راه آهن اجتناب ناپذیر باشد و در نتیجه راه آهن نتواند از آنها جلوگیری کند راه آهن را از مسئولیت مبری می دارد.
بند 3 - هر گاه اتلاف یا معیوب شدن توشه مربوط به جنس خود توشه باشد و یا به علت عدم بسته بندی و یا نقص آن صورت پذیرد و یا اینکه اشیا ممنوعه از حمل و نقل به طور توشه حمل شده باشد راه آهن مسئولیتی ندارد.
ماده 28 - مباشرت تحقیق :
بند 1 - تحقیق اینکه تاخیر در تحویل و اتلاف یا معیوب شدن در اثر یکی از موارد پیش بینی شده در ماده 27 بند 2 پیش آمده است به عهده راه آهن می باشد.
بند 2 - هر گاه راه آهن تایید کند که با توجه به جریان امر اتلاف یا معیوب شدن توشه ممکن است نتیجه یک یا چند از زیانهای خاص پیش بینی شده در ماده 27 بند 3 باشد خسارت وارده ناشی از موارد مذکور در فوق شناخته می شود معذالک صاحب حق می تواند خلاف آن را اثبات کند و مدلل سازد که خسارت وارده کلا یا جزئا از عیوب نامبرده ناشی نشده است .
ماده 29 - استنباط فقدان توشه - مواردی که مجددا توشه پیدا می شود:
بند 1 - صاحب حق می تواند بدون احتیاج به تحقیق دیگری بسته هایی را که از تاریخ تقاضای تحویل آنها طبق ماده 20 بند 2 پس از انقضای مدت چهارده روز تحویل و یا در اختیار او گذارده نشود گم شده تلقی نماید.
بند 2 - اگر بسته ای که گم شده تلقی شده است در مدت یک سال از تاریخ تقاضای تحویل پیدا شود راه آهن موظف است مراتب را به صاحب بسته در صورتی که منزل او شناخته و یا امکان یافتن آن باشد اطلاع دهد.
صاحب بسته می تواند در مدت سی روز از تاریخ دریافت اعلامیه بخواهد که بسته را در یکی از ایستگاه های مسیر در مقابل پرداخت کرایه حمل از ایستگاه مبدا تا ایستگاهی که بسته تحویل می شود و استرداد غرامتی که از بابت بسته مزبور دریافت داشته به او تحویل نمایند از مبلغ این استرداد مخارج احتمالی که در مورد این غرامت متحمل شده است کسر می شود. ضمنا کلیه حقوق ناشیه از تاخیر موضوع ماده 32 برای صاحب بسته محفوظ است .
اگر بسته پیدا شده در ظرف مهلت سی روز پیش بینی شده مطالبه نشود یا بسته گم شده پس از یک سال از تاریخ تقاضای تحویل پیدا شود راه آهن در مورد بسته مزبور طبق مقررات قانونی کشور متبوع رفتار خواهد نمود.
ماده 30 - مبلغ غرامت در صورت گم شدن توشه :
وقتی که به موجب مقررات این مقاوله نامه غرامتی برای از بین رفتن تمام یا قسمتی از توشه به عهده راه آهن تعلق بگیرد ممکن است به شرح زیر پرداخت شود:
الف - چنانچه مبلغ غرامت اثبات شده باشد، مبلغی برابر با رقم اثبات شده پرداخت خواهد شد بدون اینکه مبلغ مزبور برای هر کیلوگرم وزن غیر خالص از بین رفته از چهل فرانک تجاوز کند.
ب - اگر مبلغ غرامت اثبات نشده باشد، مبلغی به طور مقطوع برای هر کیلوگرم وزن غیر خالص محموله از دست رفته بیست فرانک پرداخت خواهد شد.
علاوه بر مبلغ غرامت باید کرایه حمل حقوق گمرکی و سایر مبالغ پرداختی بابت حمل و نقل توشه گم شده نیز پرداخت گردد بدون در نظر گرفتن زیانهای ناشی از عدم النفع .
ماده 31 - مبلغ غرامت در صورت معیوب شدن توشه :
در صورت معیوب شدن توشه راه آهن باید مبلغ کاهش قیمت وارده به توشه را بدون سایر عدم النفعها بپردازد در هر صورت مبلغ غرامت نباید از مبالغ نامبرده زیر تجاوز کند:
الف - اگر بر اثر معیوب شدن توشه تمام آن کاهش قیمت پیدا کند نبایستی مبلغ غرامت از مبلغی که در صورت فقدان توشه پرداخت می شود تجاوز نماید.
ب - اگر فقط قسمتی از توشه معیوب شود مبلغ غرامت پرداختی نباید از مبلغی
که در صورت فقدان آن قسمت معیوب توشه پرداخت می شود تجاوز نماید.
ماده 32 - مبلغ غرامت در مورد تاخیر در تحویل توشه :
بند 1 - در صورت تاخیر در تحویل توشه اگر ذیحق اثبات نکند که خساراتی از تاخیر در تحویل ناشی شده راه آهن موظف است غرامتی به میزان 20 سانتیم برای هر کیلوگرم وزن غیر خالص توشه که در تحویل آن تاخیر شده در هر 24 ساعت کامل و برای مدت تاخیر از تاریخ تقاضای تحویل توشه حداکثر برای مدت چهارده روز بپردازد.
بند 2 - اگر اثبات شود که از تاخیر در تحویل توشه خسارتی ناشی شده است بابت این خسارت غرامتی که حداکثر از چهار برابر غرامت مقطوع پیش بینی شده در بند 1 تجاوز نکند پرداخت می شود.
بند 3 - غرامتهای پیش بینی شده در بندهای 1 و 2 با غرامت مربوط به فقدان کل توشه تواما پرداخت نمی شود و در صورت فقدان قسمتی از توشه غرامتهای بندهای 1 و 2 در صورت لزوم فقط برای قسمت مفقود نشده پرداخت می گردد و در صورت معیوب شدن توشه غرامتهای بندهای 1 و 2 در صورت لزوم با غرامت پیش بینی شده در ماده 31 تواما پرداخت می گردد.
در هر حال توام شدن غرامتهای پیش بینی شده در بندهای 1 و 2 با غرامتهای پیش بینی شده در مواد 30 و 31 نباید موجب پرداخت غرامتی بیش از غرامت گم شدن کل توشه گردد.
بند 4 - در صورت تاخیر در تحویل اتومبیل ، یدک کش ، موتور سیکلت با ساید کار که به طور توشه حمل و نقل شده اند راه آهن موظف به پرداخت غرامت نیست مگر
اینکه خسارت وارده اثبات شود و در این صورت حداکثر غرامت معادل کرایه دریافتی خواهد بود.
ماده 33 - مبلغ غرامت در صورت وجود تدلیس یا خطای فاحش منسوب به راه آهن
در تمام مواردی که تاخیر در تحویل توشه فقدان کل یا قسمتی از توشه یا معیوب شدن آن به سبب تدلیس یا خطای فاحش منسوب به راه آهن پیش آید راه آهن باید غرامت کامل صاحب حق را به جبران خسارات اثبات شده بپردازد معهذا در صورت خطای فاحش مسئولیت راه آهن محدود به دو برابر حداکثر پیش بینی شده در مواد 30 و 31 و 32 خواهد بود.
ماده 34 - بهره غرامت - پس دادن غرامت :
بند 1 - صاحب حق می تواند بهره غرامت را مطالبه نماید میزان این بهره که پنج درصد در سال محسوب می گردد فقط در صورتی پرداخت می شود که مبلغ غرامت از ده فرانک برای هر قبض توشه تجاوز نماید. بهره غرامت از تاریخ روز تسلیم شکایت اداری پیش بینی شده در ماده 37 و در صورت نبودن شکایت اداری از روز تسلیم تقاضا به دادگستری محسوب می شود. اگر ذیحق در ظرف مهلتی که برای او تعیین شده مدارک مبتنی بر دلایل لازمه را برای تصفیه حساب قطعی مبلغ مورد ادعای خود به راه آهن تسلیم ننماید بهره به مدت زمان بین انقضای مهلت تعیین شده و زمان تسلیم مدارک مزبور تعلق نمی گیرد.
بند 2 - هر گونه غرامت که من غیر حق دریافت شده باشد باید مسترد گردد.
ماده 35 - مسئولیت راه آهن در مورد مامورین خود:
راه آهن مسئول عملیات مامورین خود و یا اشخاص دیگری است که برای اجرای امر حمل و نقل که بر عهده دارد به خدمت می گمارد معذالک اگر بنا بر تقاضای مسافرین مامورین راه آهن خدماتی انجام دهند که مربوط به راه آهن نباشد نامبردگان عاملین مسافرینی که برای آنان خدمتی انجام می دهند تلقی می گردند.
ماده 36 - اقامه دعاوی خارج از قرارداد:
در تمام موارد قید شده در این مقاوله نامه هر دعوا مربوط به مسئولیت به هر عنوان که باشد فقط در شرایط و حدود پیش بینی شده در این مقاوله نامه علیه راه آهن موثر خواهد بود و به همین طریق است هر دعوا که علیه اشخاص اقامه شود که راه آهن به موجب ماده 35 جوابگوی آنان می باشد.
فصل دوم - شکایات اداری - دعاوی قضایی - آیین دادرسی و مرور زمان
ماده 37 - دعاوی اداری :
بند 1 - شکایات اداری مربوط به قرارداد حمل و نقل باید کتبا به راه آهنی که در ماده 39 تعیین شده فرستاده شود.
بند 2 - حق اقامه دعوی متعلق به کسانی است که حق تعقیب قضایی راه آهن را مطابق ماده 38 دارند.
بند 3 - باید اصل یا رونوشت بلیطها و قبوض توشه و سایر اوراقی که صاحب حق انضمام آنها را به ادعانامه مفید می داند ارائه نماید و در صورت تقاضای راه آهن رونوشت ها باید مصدق باشد.
هنگام تصفیه حساب مربوط به شکایت راه آهن می تواند تقاضا کند که بلیطها و قبوض توشه را مسترد دارند.
ماده 38 - اشخاصی که می توانند بر علیه راه آهن اقامه دعاوی حقوق بنمایند:
اقامه دعوای حقوقی علیه راه آهنی که از قرارداد حمل و نقل ناشی می شود فقط مربوط به کسی است که بلیط یا قبض توشه را در دست دارد و یا در صورت نبودن کسی که از لحاظ حقوقی جانشینی نامبرده را مدلل سازد.
ماده 39 - راه آهنهایی که علیه آنها می توان اقامه دعوای حقوقی نمود:
بند 1 - دعوای حقوقی در مورد استرداد مبلغ پرداخت شده به موجب قرارداد حمل و نقل ممکن است علیه راه آهنی که وجه را دریافت کرده و یا راه آهنی که وجه به نفع آن دریافت شده اقامه گردد.
بند 2 - سایر دعاوی حقوقی که ناشی از قرارداد حمل و نقل باشد ممکن است منحصرا علیه راه آهن مبدا یا راه آهن مقصد و یا راه آهنی که موضوع دعوای حقوقی در خط آن اتفاق افتاده اقامه شوند.
علیه راه آهن مقصد می توان حتی اگر توشه را دریافت نکرده باشد اقامه دعوا نمود.
بند 3 - چنانچه اقامه کننده دعوی که بین چند راه آهن اختیار اقامه دعوی داشته باشد به محض اینکه علیه یکی از آنها اقامه دعوی نمود حق انتخاب او نسبت به سایرین ساقط می شود.
بند 4 - دعوای حقوقی ممکن است علیه راه آهنی غیر از راه آهنهای مندرجه در بندهای 1 و 2 اقامه شود به شرط اینکه این دعوی عنوان دعوای متقابل را داشته و یا به عنوان اعتراض شخص ثالث نسبت به دعوای مربوط به تقاضای اصلی که بر مبنای همان قرارداد حمل و نقل اقامه گردیده بوده باشد.
ماده 40 - صلاحیت :
طرح دعاوی حقوقی بر اساس این مقاوله نامه مورد اقدام قرار نمی گیرد مگر در محضر دادرس صلاحیتدار کشوری که راه آهن متشکی عنه در قلمرو او قرار دارد.
مگر آنکه بر طبق موافقت نامه بین کشورها و یا پیمانهای امتیازی دیگر بین آنها تصمیم دیگری اتخاذ شده باشد و هر گاه موسسه ای از شبکه های مستقلی در کشورهای مختلف بهره برداری کند هر یک از این شبکه ها از نظر اجرا این ماده مانند یک راه آهن مستقل تلقی می شود.
ماده 41 - تسجیل فقدان قسمتی از توشه یا معیوب شدن آن :
بند 1 - هر گاه یک کسری یا معیوب شدن توشه وسیله راه آهن کشف یا قبول شود یا صاحب حق وجود آن را اثبات کند راه آهن موظف است بلافاصله و در صورت امکان با حضور ذیحق یک صورت مجلس مستدل مبتنی بر خسارت و وضع توشه و وزن آن و در حدود امکان اهمیت خسارت و علت آن و زمانی که خسارت به وجود آمده تنظیم نماید.
یک رونوشت از این صورت مجلس به طور رایگان بایستی به صاحب حق داده شود.
بند 2 - وقتی که صاحب حق تحقیقات مندرج در صورت مجلس را نپذیرد می تواند
تقاضای تحقیق قضایی نسبت به وضع ، وزن توشه همچنین نسبت به علل و مبلغ خسارت وارده بنماید و اقامه دعوی در این مورد تابع قوانین و مقررات کشوری است که تحقیق قضایی در آنجا انجام می شود.
بند 3 - در صورت مفقود شدن بسته ها صاحب حق موظف است برای تسهیل امر جستجو توسط راه آهن حتی المقدور مشخصات صحیح بسته گم شده را بدهد.
ماده 42 - منتفی شدن دعوای اقامه شده علیه راه آهن ناشی از قرارداد حمل
توشه :
بند 1 - دریافت توشه وسیله دارنده حق هر گونه دعوای ناشی از قرارداد حمل و نقل را علیه راه آهن در مورد تاخیر در تحویل کسری یا معیوب بودن توشه منتفی می سازد.
بند 2 - در موارد زیر دعوی اقامه شده علیه راه آهن منتفی نمی گردد:
الف - اگر صاحب حق اثبات کند که خسارت در اثر تقلب یا خطای فاحش منسوب به راه آهن ایجاد گردیده است .
ب - در صورت اعتراض نسبت به تاخیر در تحویل توشه از طرف ذیحق به یکی از
راه آهنهای تعیین شده در ماده 39 بند 2 در ظرف مهلتی که از 21 روز تجاوز نکند. روز دریافت توشه از طرف دارنده حق جز مهلت محسوب نمی شود.
ج - در مورد اعتراض نسبت به کسری یا معیوب بودن توشه به شرح زیر:
اولا چنانچه کسری یا معیوب بودن توشه قبل از دریافت آن وسیله صاحب حق اثبات شده باشد (طبق ماده 41).
ثانیا چنانچه رسیدگی که بر طبق ماده 41 بایستی صورت گیرد فقط به علت قصور راه آهن انجام نشده باشد.
د - در مورد اعتراض نسبت به خسارت غیر مشهود که پس از دریافت توشه به وسیله صاحب حق اثبات شود به استثنای دو مورد زیر اقامه دعوی منتفی است :
اولا باید بلافاصله پس از کشف خسارت و حداکثر در ظرف سه روز از تاریخ دریافت توشه مطابق ماده 41 به وسیله ذیحق تقاضای رسیدگی شود و اگر روز انقضای این مهلت با روز یکشنبه یا روز تعطیل رسمی مصادف باشد انقضای مهلت به اولین روز اداری بعد تمدید می شود.
ثانیا باید صاحب حق اثبات نماید که خسارت در فاصله بین قبول توشه برای حمل و زمان تحویل آن وارد شده است .
ماده 43 - مرور زمان در مورد دعوی ناشی از قرارداد حمل و نقل :
بند 1 - دعوای ناشی از قرارداد حمل و نقل بعد از یک سال مشمول مرور زمان می گردد معذالک اگر دعوا مربوط به موارد زیر باشد مدت مرور زمان دو سال است :
الف - دعوا بر اساس خسارت ناشی از تدلیس باشد.
ب - دعوا بر اساس قاچاق باشد.
بند 2 - مدت مرور زمان به شرح زیر شروع می شود:
الف - برای دعاوی مربوط به غرامات تاخیر در تحویل ، کسری یا معیوب بودن از روزی که توشه تحویل شده است .
ب - برای دعاوی مربوط به غرامات مفقود شدن تمام توشه از روز چهاردهم پس از انقضا مهلتی که در ماده 20 بند 2 پیش بینی شده است .
ج - برای دعاوی مربوط به پرداخت یا استرداد کرایه حمل و مخارج فرعی و اضافی دیگر همچنین برای دعاوی مربوط به رسیدگی به بدی اجرا تعرفه یا اشتباه در محاسبه از روز پرداخت و اگر پرداختی نشده باشد از روزی که می بایستی این پرداخت به عمل آمده باشد.
د - برای دعاوی مربوط به پرداخت حقوق گمرکی اضافی که به وسیله گمرک یا سایر مقامات اداری ادعا می شود از روز مطالبه گمرک و یا این مقامات .
و - برای سایر دعاوی مربوط به حمل و نقل مسافر از روز انقضا مدت اعتبار بلیط و روزی که به عنوان شروع مدت مرور زمان تعیین شده است جز مهلت منظور نمی شود.
بند 3 - در مورد اعتراض اداری که برای راه آهن طبق ماده 37 ارسال شده باشد مرور زمان تا روزی که راه آهن ادعانامه را کتبا رد نکرده و ضمائم ملحقه آن را مسترد ننموده است معلق می ماند. در صورت پذیرش قسمتی از اعتراض مرور زمان فقط شامل قسمت باقیمانده که مورد اختلاف است می شود.
اثبات وصول ادعانامه و یا جواب آن و یا استرداد ضمائم آن به عهده طرفی است که ادعانامه را تعقیب می نماید.
ادعانامه های بعدی مربوط به همان موضوع مرور زمان را معلق نمی کند.
بند 4 - دعوای مشمول مرور زمان دیگر قابل تعقیب نمی باشد حتی به صورت دعوای متقابل یا اعتراض شخص ثالث .
بند 5 - با رعایت مقررات فوق الذکر تعلیق یا قطع مرور زمان تابع قوانین و مقررات کشوری است که دعوا در آنجا مورد رسیدگی قرار می گیرد.
فصل سوم - واریز حسابها - دعوای راه آهنها بین خود
ماده 44 - واریز حسابها بین راه آهنها:
هر راه آهن ملزم است که سهمیه راه آهنهای ذینفع دیگر را به مبلغ کرایه حملی که دریافت نموده و یا می بایستی دریافت نماید بپردازد.
ماده 45 - دعاوی راه آهنها در مورد پرداخت غرامت برای فقدان و یا معیوب شدن توشه :
بند 1 - راه آهنی که غرامت گم شدن یا کسری یا معیوب شدن توشه را به موجب مقررات این مقاوله نامه پرداخت می کند حق دارد طبق مقررات علیه راه آهنهای
دیگری که در این حمل و نقل شرکت داشته اند اقامه دعوی نماید:
الف - راه آهنی که خسارت صرفا از عملیات آن ناشی شده است تنها مسئول تادیه
خسارت می باشد.
ب - اگر خسارت در اثر عملیات چند راه آهن ناشی شده باشد هر یک از آنها جوابگوی خسارتی می باشد که موجب شده است و اگر تشخیص نوع خسارت ممکن نباشد پرداخت مبلغ غرامتها با رعایت اصول مندرجه در حرف ج بین راه آهنها تقسیم
می شود:
ج - اگر اثبات خسارت به وسیله عمل یک یا چند راه آهن ممکن نباشد مبلغ غرامت حاصله بین راه آهنهایی که در حمل و نقل شرکت داشته اند تقسیم می شود مگر راه آهنهایی که بتوانند ثابت کنند که خسارت در خطوط آنها ایجاد نگردیده است تقسیم غرامت به نسبت تعداد کیلومتر مسافات اجرایی تعرفه ها می باشد.
بند 2 - در موردی که یکی از راه آهنها قادر به پرداخت سهم متعلقه به خود نباشد سهم متعلقه به او که پرداخت نگردیده بین سایر راه آهنهایی که در حمل و نقل شرکت داشته اند به نسبت تعداد کیلومتر مسافات مورد اجرای تعرفه ها تقسیم می شود.
ماده 46 - اقامه دعوی در مورد غرامت تاخیر در تحویل :
مقررات مذکور در ماده 45 در مورد پرداخت غرامت تاخیر در تحویل قابل اجراست .
اگر علت تاخیر در تحویل بی نظمی های مدلل شده در چند راه آهن باشد مبلغ غرامت بین آنها به نسبت مدت تاخیری که روی شبکه های مربوطه صورت گرفته است تقسیم خواهد شد.
ماده 47 - آیین دادرسی :
بند 1 - راه آهنی که علیه او یکی از دعاوی مندرج در مواد 45 و 46 اعمال شود حق اعتراض به پرداخت انجام شده توسط راه آهنی که اقامه دعوا را نموده است در صورتی که غرامت وسیله یک مقام قضایی تعیین شده باشد ندارد مشروط بر اینکه مبلغ غرامت توسط یک مقام قضایی تثبیت و ابلاغ اقامه دعوی به طریق صحیحی انجام گرفته و مقام مزبور از مجرای قانونی در این دعوا مداخله کرده باشد.
دادرسی دادگاه که دعوای اصلی نزد او مطرح است بر حسب اوضاع و احوال مهلتهای مربوط به ابلاغ و ورود به دعوا را تعیین می کند.
بند 2 - راه آهنی که می خواهد اقامه دعوا کند باید تقاضای خود را فقط در یک ادعانامه بر علیه همه راه آهنهای مربوطه که با آنها مصالحه نکرده تنظیم نماید وگرنه ادعای او علیه سایر راه آهنهایی که به محاکمه دعوت نشده اند منتفی می شود.
بند 3 - دادرس باید رای خود را در مورد کلیه دعاوی که به او احاله شده فقط در یک حکم صادر نماید.
بند 4 - راه آهنهایی که علیه آنها اقامه دعوی شده حق هیچگونه دعوای بعدی را ندارند.
بند 5 - در ادعانامه های تنظیمی برای دعاوی اصلی مربوط به غرامت نبایستی دعاوی تضمینی را وارد نمود.
ماده 48 - صلاحیت برای اقامه دعوی :
بند 1 - دادرسی قلمرو راه آهنی که علیه آن راه آهن اقامه دعوا می شود منحصرا صلاحیت رسیدگی به تمام دعاوی مطروحه را دارد.
بند 2 - اگر دعوی بر علیه چند راه آهن باید اقامه شود، راه آهن تقاضاکننده حق دارد از بین دادرسان صلاحیتدار به موجب بند 1 دادرسی را که دعوای خود را پیش او طرح می کند انتخاب کند.
ماده 49 - موافقت در موضوع دعاوی راه آهنها:
راه آهنها می توانند به موجب موافقت نامه های خاصی از مقررات مربوط به اقامه دعوای متقابل علیه یکدیگر که در فصل سوم بیان شده است عدول نمایند.
قسمت چهارم - مقررات مختلف
ماده 50 - اجرای حقوق ملی :
در صورتی که مندرجات این مقاوله نامه و مقررات تکمیلی و تعرفه های بین المللی نسبت به امور حمل و نقل مواردی را پیش بینی نکرده باشد قوانین و مقررات ملی خاص هر کشور در امور حمل و نقل قابل اجرا می باشد.
ماده 51 - قواعد عمومی آیین دادرسی :
برای تمام اختلافات ناشی از حمل و نقل های تابعه این مقاوله نامه آیین دادرسی مربوط به قاضی صلاحیتدار قابل اجراست به استثنای موارد مغایری که در این مقاوله نامه قید شده است .
ماده 52 - اجرای حکم دادرسی - توقیف و تضمین :
بند 1 - وقتی که به موجب مقررات این مقاوله نامه احکام صادره وسیله قاضی صلاحیتدار اعم از حضوری و یا غیابی صادر و طبق مستند لازم الاجرا شد این احکام در هر یک از کشورهای عضو مقاوله نامه بلافاصله پس از انجام تشریفات مربوطه به آن کشور نیز لازم الاجرا می باشد و تجدید نظر در اساس موضوع پذیرفته نمی شود.
این مقررات شامل احکامی که به طور موقت لازم الاجرا است و همچنین در مورد محکومیتهای عدم النفع که احکام آن علاوه بر هزینه دادرسی بر علیه خواهانی که به ملاحظه رد دادخواستش صادر گردیده نمی باشد.
بند 2 - مطالباتی که در اثر یک حمل و نقل بین المللی به نفع یک راه آهن عهده راه آهن دیگری که از یک کشور تبعیت نمی کنند به وجود می آید نمی توانند مورد توقیف قرار گیرند مگر به موجب حکم صادره از قوه قضائیه کشوری که راه آهن بستانکار و خواستار توقیف از آن تبعیت می کند.
بند 3 - کلیه وسائل نقلیه راه آهن همچنین اشیا مختلفی که برای حمل و نقل به کار می رود و متعلق به راه آهن است مانند آوندها و لوازم بارگیری پوشش واگنها و غیره نمی تواند مورد توقیف قرار گیرد مگر در کشوری که راه آهن مالک این اشیا در آن کشور بوده و به موجب حکم صادره از قوه قضایی کشور راه آهن مالک .
واگنهای اختصاصی و همچنین اشیا مختلفی که در امر حمل و نقل به کار می رود و در این واگنها قرار دارند و متعلق به مالک واگن اختصاصی می باشد در سرزمین کشوری غیر از سرزمین کشور اقامتگاه مالک واگن نمی تواند مورد توقیف قرار گیرند مگر به موجب حکم صادره از قوه قضائیه کشور اقامتگاه مالک واگن .
بند 4 - برای تامین مخارج دادرسی در مورد دعاوی قضایی که بر اساس قرارداد حمل و نقل بین المللی باشد وثیقه مطالبه نمی شود.
ماده 53 - واحد پولی - نرخ تسعیر و یا قبول پول های خارجی :
بند 1 - مبالغی که به واحد فرانک در این مقاوله نامه یا ضمائم آن تعیین شده عبارت از فرانک طلا به وزن 31/10 گرم به عیار 900/0 می باشد.
بند 2 - راه آهن موظف است نرخ های تسعیری مورد عمل خود را نسبت به تبدیل پول های خارجی به پول داخلی کشور (نرخ تسعیر) چات و منتشر سازد.
بند 3 - همچنین راه آهنی که پول خارجی را برای پرداخت قبول می کند باید نرخ
تبدیل آن را به پول داخلی چات و منتشر نماید (نرخ تسعیر پول های خارجی ).
ماده 54 - دفتر مرکزی حمل و نقل های بین المللی وسیله راه آهن :
بند 1 - برای تسهیل و تامین اجرا این مقاوله نامه یک دفتر مرکزی حمل و نقل
بین المللی وسیله راه آهنها تاسیس گردیده که وظایف آن به شرح زیر است :
الف - دریافت اطلاعات از هر یک از کشورهای عضو مقاوله نامه و هر یک از راه آهنهای ذینفع و ابلاغ آنها به کشورها و راه آهنهای دیگر.
ب - جمع آوری و تنظیم و چات و انتشار اطلاعات مکتسبه از هر نوع که مربوط به سرویس حمل و نقلهای بین المللی باشد.
ج - تسهیل روابط مالی حاصله از حمل و نقل بین المللی بین راه آهنهای مختلف و واریز مطالبات معوقه و ایجاد اطمینان از این نظر در روابط بین راه آهنها.
د - بنا به تقاضای یکی از کشورهای عضو مقاوله نامه یا یکی از موسسات حمل و نقل که خطوط آن در لیست خطوط پیش بینی شده در ماده 55 ثبت شده است اقدام نمودن برای رفع اختلافات بین کشورها یا موسسات مزبور درباره تفسیر و اجرا مقاوله نامه چه از طریق جلب همکاری و وساطت یا هر طریقه دیگر.
ه - بنا به تقاضای اعضای علاقمند (کشورها، موسسات حمل و نقل ، مشتریان ) اعلام نظر مشورتی در مورد اختلافات مربوط به تفسیر یا اجرای مقاوله نامه .
و - همکاری برای رفع اختلاف مربوط به تفسیر یا اجرای مقاوله نامه ازطریق حکمیت.
ز - بررسی تقاضای اصلاح این مقاوله نامه و پیشنهاد تشکیل کنفرانسهای پیش بینی شده در ماده 64 در صورت اقتضا.
بند 2 - مقررات مخصوصی که ضمیمه شماره 1 این مقاوله نامه را تشکیل می دهد
مقر و ترکیب و سازمان این دفتر و همچنین وسایل کار، شرایط کار و نظارت آن را تعیین می کند.
ماده 55 - فهرست خطوط تابع این مقاوله نامه :
بند 1 - دفتر مرکزی که در ماده 54 پیش بینی شده مامور تهیه و مرتب نگاهداشتن و انتشار فهرست خطوط تابع این مقاوله نامه می باشد بدین منظور اطلاعات مربوطه را برای درج در فهرست یا حذف خطوط یک راه آهن یا یک موسسه حمل و نقل که در ماده 2 ذکر شده دریافت می کند.
بند 2 - ورود یک خط جدید در سرویس حمل و نقل بین المللی عملی نمی شود مگر یک ماه پس از تاریخ اعلامیه دفتر مرکزی در مورد درج این خط در فهرست به عنوان سایر کشورهای عضو.
بند 3 - حذف یک خط وسیله دفتر مرکزی انجام می شود به محض اینکه دفتر حمل و نقل کشوری از کشورهای عضو مقاوله نامه که بنا به تقاضای او این خط در فهرست حمل و نقل بین المللی ثبت گردیده است اعلام نماید که این خط بایستی حذف شود.
بند 4 - فقط دریافت اعلامیه منتشره از طرف دفتر مرکزی به هر راه آهن بلافاصله حق می دهد که کلیه روابط حمل و نقل بین المللی خود را با راه آهن حذف شده قطع نماید فقط حمل و نقلهای در جریان بایستی خاتمه پذیرد.
ماده 56 - مقررات تکمیلی :
مقررات تکمیلی که بعضی از کشورهای عضو مقاوله نامه یا بعضی از راه آهنهای شرکت کننده برای اجرای همین مقاوله نامه منتشر کنند توسط آنان به دفتر مرکزی فرستاده می شود. این مقررات تکمیلی ممکن است در راه آهنهایی که به آن ملحق می شوند در قالب قوانین و مقررات هر کشوری مورد اجرا قرار گیرد بدون آنکه ناقض مقررات این مقاوله نامه باشد.
به موقع اجرا گذاردن مقررات تکمیلی به دفتر مرکزی اطلاع داده می شود.
ماده 57 - حل و فصل اختلافات از طریق حکمیت :
بند 1 - در صورتی که اختلافات مربوط به تفسیر یا اجرا مقاوله نامه بین طرفین اختلاف از طریق قوانین ملی یا حقوق توافقی یا مقررات تکمیلی مورد عمل بعضی از کشورهای عضو مقاوله نامه حل و فصل نگردد ممکن است در اثر تقاضای طرفین اختلاف به دادگاه حکمیت که تشکیل و طرز عمل آن موضوع ضمیمه شماره 3 مقاوله نامه است ارجاع شود.
بند 2 - معهذا اگر اختلاف بین دولتها باشد رعایت مقررات مندرج در ضمیمه شماره 3 برای طرفین که می توانند دادگاه حکمیت و طرز عمل آن را انتخاب نمایند الزامی نیست .
بند 3 - بنا به تقاضای طرفین اختلاف ممکن است داوری حکمیت به شرح زیر متوقف بماند:
الف - بدون اینکه به حل اختلاف از طریق مقررات قانونی دیگر لطمه ای وارد شود:
اولا در مورد اختلافات بین دولتهای عضو مقاوله نامه .
ثانیا در مورد اختلافات بین دولتهای عضو قرارداد از یک طرف و دولتهایی که عضو قرارداد نیستند از طرف دیگر.
ثالثا در مورد اختلافات بین دولتهایی که عضو مقاوله نامه نمی باشند.
به شرط آنکه در دو مورد اخیرالذکر این مقاوله نامه مانند یک قانون ملی یا به عنوان حقوق توافقی قابل اجرا باشد.
ب - در مورد اختلافات بین موسسات حمل و نقل .
ج - در مورد اختلافات بین موسسات حمل و نقل و مشتریان .
د - در مورد اختلافات بین مشتریان .
بند 4 - اقدام به دادرسی از طریق حکمیت در مورد تعلیق و قطع مرور زمان مربوط به مطالبه مورد اختلاف همان اثر را دارد که اقامه دعوی در دادگاه عادی دارا می باشد.
بند 5 - احکام صادره از دادگاه های حکمیت درباره موسسات حمل و نقل یا مشتریان در هر یک از کشورهای عضو قرارداد بلافاصله پس از انجام تشریفات خاص آن کشور لازم الاجرا می گردد.
قسمت پنجم - مقررات استثنایی
ماده 58 - مسئولیت در مورد حمل و نقل (راه آهن - دریا):
بند 1 - در مورد حمل و نقلهای (راه آهن - دریا) که از خطوط مندرجه در ماده 2 بند 1 استفاده می شود هر کشوری می تواند ضمن تقاضای اینکه تذکرات لازم در لیست خطوط تابعه مقاوله نامه منظور شود بخواهد که کلیه علل معافیت مشروحه زیر به مقررات ماده 27 علاوه شود.
حمل و نقل کننده نمی تواند از علل معافیت استفاده نماید مگر اینکه ثابت کند که تاخیر در تحویل ، فقدان یا معیوب شدن توشه در مسیر کشتیرانی از زمان بارگیری توشه در کشتی تا زمان تخلیه آن از کشتی پیش آمده است این علل معافیت به شرح زیر می باشد:
الف - اقدامات مسامحه کاری یا قصور ناخدا، ملوان و راهنمای کشتی و یا مراجعین حمل کالا در امر کشتیرانی یا در اداره امور کشتی .
ب - عدم قابلیت کشتی برای دریانوردی به شرط اینکه حمل و نقل کننده ثابت کند که این پیش آمد مربوط به عدم دقت لازم از طرف او نبوده و مراقبتهای لازم برای اینکه کشتی جهت دریانوردی آماده باشد انجام داده است و کشتی را با وسائل لازم و سوخت و تدارک کافی و مجهز نموده است و تمام قسمتهای کشتی را برای بارگیری توشه آماده و در وضع مناسبی قرار داده است به طوری که تمام قسمت های کشتی برای قبول توشه و حفاظت آن آماده بوده است .
ج - آتش سوزی - به شرط آنکه حمل و نقل کننده ثابت کند که آتش سوزی به سبب عمل یا خطای او و همچنین عمل یا خطای ناخدا، ملوان ، راهنمای کشتی و یا
مامورین دیگر اتخاذ نشده است .
د - مخاطرات - خطرات یا سوانح دریا و یا سایر آبهای قابل کشتیرانی .
ه - عملیات یا کوشش برای نجات جان و یا مال در دریا.
علل معافیت مشروحه فوق تعهدات کلی حمل و نقل کننده را کم و یا از بین نمی برد و مخصوصا او متعهد است که توجه خاص نسبت به آماده کردن کشتی برای کشتیرانی از هر جهت مبذول دارد و نیز تجهیزات و ذخیره مناسب کشتی را تامین کند و کلیه محلهای کشتی را که در آن محلها توشه بارگیری می شوند به نحوی که مناسب برای پذیرش و حمل و حفظ و حراست توشه باشد آماده سازد.
هر گاه حمل و نقل کننده از علل معافیت مشروحه فوق استفاده کند مسئولیت او به قوه خود باقی خواهد بود. زمانی که صاحب حق ثابت کند که تاخیر در تحویل ، فقدان یا معیوب شدن معلول یک خطای حمل و نقل کننده ناخدا، ملوان ، راهنمای کشتی یا مامورین حمل و نقل بوده است و این خطا غیر از خطاهای مذکوره در حرف الف می باشد.
بند 2 - هر گاه مسیر واحد دریایی توسط چند موسسه حمل و نقل که در فهرست مذکوره در ماده یک ثبت شده بهره برداری گردد مسئولیت هایی که حمل و نقل این مسیر در بر دارد در مورد کلیه موسسات حمل و نقل این مسیر به طور یکسان قابل اجرا می باشد به علاوه وقتی که در اثر تقاضای چندین دولت اینگونه موسسات حمل و نقل در فهرست ثبت و منظور شوند بایستی مسئولیت های مربوطه طبق یک موافقتنامه قبلی بین این دول روشن گردد.
بند 3 - تصمیماتی که به استناد این ماده اتخاذ می شود به دفتر مرکزی اعلام می گردد این تصمیمات پس از سی روز از تاریخ نامه ای که به موجب آن دفتر مرکزی تصمیمات متخذه را به کشورها ابلاغ می کند قابل اجرا خواهد شد و توشه هایی که در این مدت در جریان حمل و نقل هستند مشمول تصمیمات مزبور نمی گردند.
ماده 59 - مسئولیت در صورت وقوع سانحه ناشی از انفجار نیروی هسته ای :
راه آهن از مسئولیتی که به موجب این مقاوله نامه دارد مبری می شود هر گاه خسارت به علت یک سانحه نیروی هسته ای بوده و به استناد مقررات مخصوص جاری در یکی از دول عضو مقاوله نامه ناظر بر مسئولیت در زمینه انرژی اتمی موسسه بهره برداری کننده از یک دستگاه هسته ای یا جانشین او مسئول این خسارت باشد.
قسمت ششم - مقررات نهایی
ماده 60 - امضا:
این مقاوله نامه که ضمائم مربوطه آن قسمت تکمیلی آن را تشکیل می دهد تا سی ام آوریل 1970 برای امضا کشورهای عضو پیشین و کشورهایی که به کنفرانس عادی تجدید نظر دعوت شده اند باز می ماند.
ماده 61 - تصویب و به مورد اجرا گذاردن :
این مقاوله نامه به تصویب خواهد رسید و اسناد آن هر چه زودتر نزد دولت سویس تودیع خواهد شد وقتی که مقاوله نامه از طرف پانزده کشور مورد تصویب قرار گرفت یا حداکثر یک سال پس از امضا آن دولت سویس یا دولتهای ذینفع موضوع امکان به مورد اجرا گذاردن مقاوله نامه را در میان خواهد گذاشت .
ماده 62 - الحاق به مقاوله نامه :
بند 1 - هر کشوری که این مقاوله نامه را امضا نکرده است و بخواهد به آن ملحق شود تقاضای خود را به دولت سویس ارسال می دارد و دولت سویس این تقاضا را به کشورهای عضو مقاوله نامه با یک اطلاعیه از طرف دفتر مرکزی درباره مشخصات راه آهنهای کشور تقاضاکننده برای مطالعه از لحاظ حمل و نقل بین المللی ارسال می دارد.
بند 2 - اگر در ظرف شش ماه از تاریخ اعلامیه مزبور حداقل دو کشور مخالفت خود را به دولت سویس اطلاع ندهند تقاضای عضویت پذیرفته تلقی می شود و اعلامیه آن از طرف دولت سویس به کشور تقاضاکننده و کشورهای عضو مقاوله نامه فرستاده می شود. و در صورت عکس دولت سویس به کشور تقاضاکننده و کشورهای عضو مقاوله نامه اطلاع می دهد که تقاضا معوق می ماند.
بند 3 - هر پذیرش عضویتی یک ماه بعد از تاریخ ارسال اعلامیه از طرف دولت سویس رسمیت پیدا می کند و یا اگر در انقضا این مهلت هنوز مقاوله نامه به موقع اجرا گذارده نشده باشد از تاریخ اجرا مقاوله نامه خواهد بود.
ماده 63 - مدت تعهد کشورهای عضو مقاوله نامه :
بند 1 - مدت این مقاوله نامه نامحدود است ولی هر کشور عضو می تواند با توجه به شرایط زیر از عضویت مقاوله نامه خارج شود.
مقاوله نامه برای هر کشور عضو تا 31 دسامبر پنجمین سال از تاریخ اجرا اعتبار دارد.
هر کشوری که بخواهد در خاتمه این دوره خود را از عضویت مقاوله نامه خارج نماید باید تصمیم خود را حداقل یک سال قبل از خاتمه دوره مذکور به دولت سویس اعلام دارد تا دولت نامبرده مراتب را به تمام دول عضو مقاوله نامه اطلاع دهد.
در صورت عدم اطلاعیه در مدت مذکوره فوق تعهدات ناشی از مقاوله نامه برای مدت سه سال قوت قانونی خواهد داشت و نیز در صورت عدم اطلاع حداقل یک سال
قبل از 31 دسامبر آخرین سال یک دوره سه ساله تعهدات مقاوله نامه سه سال به سه سال تمدید خواهد شد.
بند 2 - کشورهایی که در خلال دوره پنج ساله یا یکی از دوره های سه ساله برای شرکت در مقاوله نامه قبول شوند تا انتهای آن دوره متعهد مقاوله نامه خواهند بود و همچنین تعهدات آنها تا آخر هر یک از دوره های سه ساله بعدی چنانچه یک سال قبل از خاتمه دوره سه ساله مقاوله نامه خروج خود را از آن اعلام ننمایندپا بر جا است.
ماده 64 - تجدید نظر در مقاوله نامه :
بند 1 - نمایندگان کشورهای عضو مقاوله نامه برای تجدید نظر در مقاوله نامه به موجب دعوت دولت سویس حداکثر بعد از پنج سال از تاریخ اجرا این مقاوله نامه تشکیل جلسه خواهند داد.
قبل از این تاریخ چنانچه حداقل ثلث دول عضو امضاکننده مقاوله نامه تقاضای تشکیل جلسه بنمایند کنفرانس تشکیل خواهد شد.
با موافقت اکثریت کشورهای عضو مقاوله نامه دولت سویس از کشورهای غیر عضو نیز دعوت می نماید.
با موافقت اکثریت دولتهای عضو مقاوله نامه دفتر مرکزی برای شرکت در کنفرانس از نمایندگان زیر دعوت به عمل می آورد:
الف - از سازمانهای بین المللی دولتی که در امر حمل و نقل صلاحیت دارند.
ب - از سازمانهای بین المللی غیر دولتی که به امر حمل و نقل اشتغال دارند.
ترتیب شرکت نمایندگان دولتهای غیر عضو و همچنین نمایندگان سازمانهای بین المللی قید شده در بند بالا در مذاکرات برای هر کنفرانس در آیین نامه مربوطه پیش بینی خواهد شد.
با موافقت اکثریت دولتهای عضو مقاوله نامه دفتر مرکزی می تواند قبل از تشکیل کنفرانس تجدید نظر معمولی یا فوق العاده کمیسیونهای مقدماتی را دعوت نماید که پیشنهادات رسیده در مورد تجدید نظر را قبلا بررسی نمایند.
مقررات ضمیمه شماره 2 متشابها در این کمیسیونها قابل اجرا می باشد.
بند 2 - به مورد اجرا گذاردن مقاوله نامه جدیدی که کنفرانس تجدید نظر تدوین نموده شامل فسخ مقاوله نامه قبلی و ضمائم آن حتی در مورد دولتهای عضوی که این مقاوله نامه جدید را تصویب نکرده اند می باشد.
بند 3 - در فاصله کنفرانسهای تجدید نظر مواد 4 - 5 - 7 - 8 - 9 - 10 - 11 - 12 - 13 - 14 - 15 - 16 - 17 - 18 - 19 - 20 - 22 - 23 - 24- 29 - 37 - 44 - 45 - 46 - 49 - و ضمیمه 3 را می توان در یک کمیسیون تجدید نظر اصلاح نمود.
سازمان و طرز کار این کمیسیون در ضمیمه شماره 2 این مقاوله نامه ذکر شده است .
تصمیمات متخذه کمیسیون تجدید نظر بلافاصله به دولتهای کشورهای عضو مقاوله نامه توسط دفتر مرکزی اعلام خواهد شد. چنانچه در ظرف چهار ماه از تاریخ اعلام این تصمیمات حداقل پنج دولت عضو مقاوله نامه اعتراضی ننمایند تصویب شده تلقی می شود.
این تصمیمات از روز اول هشتمین ماه بعد از ماهی که در ظرف آن دفتر مرکزی
پذیرش آنها را به اطلاع کشورهای عضو مقاوله نامه رسانده قابل اجرا می باشند.
دفتر مرکزی روز اجرا را در اعلام پذیرش تعیین می کند.
ماده 65 - متون مقاوله نامه - ترجمه های رسمی :
این مقاوله نامه طبق معمول دیپلماسی به زبان فرانسه مورد توافق قرار گرفته و امضا شده است .
به متن فرانسه نیز یک متن به زبان آلمانی ، یک متن به زبان انگلیسی ، و یک متن به زبان ایتالیایی ، و یک متن به زبان عربی ضمیمه است که اعتبار ترجمه رسمی را دارند و در صورت اختلاف متن فرانسه معتبر است .
با اعتقاد کامل نمایندگان مختار زیرین با داشتن اختیار تام که کامل و معتبر بوده مقاوله نامه حاضر را امضا کرده اند.
امضا شده در برن به تاریخ هفتم فوریه یک هزار و نهصد و هفتاد در یک نسخه فقط که در آرشیو کنفدراسیون سویس تودیع شده و از آن یک نسخه رسمی هر یک از اعضا تحویل می شود:
از طرف دولت از طرف دولت
الجزایر بلژیک
اتریش بلغارستان
دانمارک اسپانیا
فنلاند فرانسه
یونان هنگری (مجارستان )
عراق ایران
ایرلند ایتالیا
لبنان لیختن اشتاین
لوکزامبورگ مغرب
نروژ هلند
لهستان پرتغال
رومانی پادشاهی انگلستان و ایرلند شمالی
سوئد سویس
سوریه چکوسلواکی
تونس ترکیه
یوگسلاوی
مقاوله نامه بین المللی مربوط به حمل و نقل کالا با راه آهن
نمایندگان تام الاختیار امضاکنندگان زیر که تجدید نظر در مقاوله نامه
بین المللی مربوط به حمل و نقل کالا با راه آهن (مصوب 25 فوریه 1961 در برن ) را لازم دانسته اند طبق ماده 69 مقاوله نامه نامبرده تصمیم به تهیه و تنظیم مقاوله نامه جدیدی گرفته و در نتیجه در موارد زیر توافق نموده اند:
قسمت اول - موضوع مقاوله نامه و موارد شمول آن
ماده اول - راه آهنها و حمل و نقل هایی که این مقاوله نامه در مورد آنها
اجرا می شود:
بند 1 - این مقاوله نامه به استثنای موارد پیش بینی شده در زیر در مورد حمل کلیه کالاهایی که با یک بارنامه برای حمل برای حمل مستقیم در مسیری که حداقل از سرزمین دو کشور عضو مقاوله نامه عبور کند و منحصرا از خطوط مندرج در لیست تهیه شده طبق ماده 59 استفاده شود اعمال می گردد.
بند 2 - محموله هایی که ایستگاه مبدا و مقصد آنها در سرزمین یک کشور واقع می باشد و از سرزمین دیگری فقط به عنوان ترانزیت عبور می نماید مشمول این مقاوله نخواهند بود مشروط بر اینکه :
الف - خطوط استفاده شده منحصرا به وسیله راه آهن دولت مبدا بهره برداری شود.
ب - خطوط استفاده شده به عنوان ترانزیت منحصرا به وسیله راه آهن مبدا بهره برداری نشود اما کشورها یا راه آهنهای ذینفع موافقتنامه ای منعقد نموده باشند که به موجب آن این قبیل حمل و نقلها بین المللی تلقی نگردد.
بند 3 - محموله هایی که بین ایستگاه های دو کشور مجاور یا بین ایستگاه های دو کشوری که از سرزمین کشور سومی به طور ترانزیت استفاده می کنند مبادله می شوند یا اگر خطوطی که حمل و نقل روی آنها انجام می گیرد منحصرا توسط یکی از این سه کشور بهره برداری گردد تابع مقررات داخلی این کشور خواهند بود به شرط آنکه فرستنده هنگام تنظیم بارنامه تقاضا نماید که مقررات جاری در آن کشور در مورد او اجرا گردد ضمنا قوانین و مقررات هیچ یک از کشورهای ذینفع با آن درخواست مخالفتی نداشته باشد.
ماده دوم - مقررات مربوط به حمل و نقلهای مختلط:
بند 1 - در فهرست پیش بینی شده در ماده اول علاوه بر خطوط راه آهن می توان خطوط منظم سرویسهای اتومبیلرانی و یا کشتیرانی را که مکمل خط سیر راه آهن هستند و روی آنها حمل و نقلهای بین المللی انجام می گیرد درج نمود و در صورتی که این خطوط حداقل دو کشور عضو مقاوله نامه را به هم مربوط سازد درج آنها در فهرست مربوطه موکول به موافقت دو کشور ذیربط می باشد.
بند 2 - موسساتی که از این خطوط بهره برداری می کنند تابع کلیه تعهدات مقرره بوده و نیز از کلیه حقوقی که برای راه آهنها به موجب این مقاوله نامه شناخته شده است بهره مند می گردند به استثنای مواردی که شرایط مختلف حمل و نقل ایجاب می کند در هر حال مقررات مربوط به مسئولیت ناشی از این مقاوله نامه غیر قابل تغییر است .
بند 3 - هر دولتی که بخواهد یکی از خطوط مندرجه در بند 1 را در فهرست ثبت نماید بایستی اقداماتی به عمل آورد که موارد استثنایی پیش بینی شده در بند 2 را به همان صورتی که تعرفه ها انتشار می یابند در دسترس عامه قرار دهد.
بند 4 - برای حمل و نقل های بین المللی که در عین حال از خطوط راه آهن و سرویس های حمل و نقل غیر از آنچه که در بند 1 مشخص شده است استفاده می شود راه آهنها می توانند با همکاری موسسات حمل و نقل مربوطه و به منظور رعایت
کلیه موارد مختلف و خصوصیات هر نوع حمل و نقل مشترکا مقررات تعرفه ای مخصوصی با جنبه حقوقی دیگری غیر از مفاد این مقاوله نامه وضع نموده و نوع دیگری بارنامه غیر از آنچه که به موجب بند 1 از ماده 6 این مقاوله نامه معین شده است پیش بینی و مورد اجرا گذارند.
ماده سوم - اشیایی که حمل و نقل آنها ممنوع است :
اشیا زیر برای حمل و نقل پذیرفته نمی شوند:
الف - اشیایی که حمل آنها مخصوص اداره پست است حتی اگر این امتیاز مربوط به یکی از سرزمینهایی باشد که خط بین المللی از آن عبور می نماید.
ب - اشیایی که از حیث ابعاد، وزن و یا سایر شرایط خاص آنها با توجه به تاسیسات و وسایل نقلیه راه آهن های مسیر برای حمل و نقل مورد نظر مناسب نیستند حتی اگر در مورد یکی از راه آهنهای مسیر بوده باشد.
ج - اشیایی که حمل و نقل آنها منع شده است ولو آنکه این ممنوعیت برای یکی از سرزمین های مسیر بوده باشد.
د - مواد و اشیایی که به موجب ضمیمه شماره 1 این مقاوله نامه از حمل و نقل ممنوع شده اند مگر در موارد پیش بینی شده در بند 2 ماده 4.
ماده چهارم - اشیایی که تحت شرایط خاص برای حمل و نقل پذیرفته می شوند:
بند 1 - اشیا نامبرده زیر تحت شرایط مخصوص برای حمل پذیرفته می شوند:
الف - مواد و اشیایی که تحت شرایط مندرج در ضمیمه شماره 1 این مقاوله نامه یا موافقت نامه ها و قراردادهای تعرفه ای پیش بینی شده در بند 2 حمل گردند.
ب - حمل جنازه تحت شرایط زیر پذیرفته می شود:
اولا - حمل جنازه با قطار سریع السیر.
ثانیا - پرداخت هزینه حمل توسط فرستنده باید انجام شود.
ثالثا - استرداد بها و علی الحساب پذیرفته نمی شود.
رابعا - قید عبارت تایستگاه - دفتر امانات ت در بارنامه مجاز نیست .
خامسا - حمل جنازه تابع قوانین و مقررات هر یک از کشورها می باشد مگر آنکه بین چند کشور مقاوله نامه های خاصی در این مورد منعقد شده باشد.
مشایعت جنازه توسط یک نفر ضرورت ندارد به شرط آنکه فرستنده در بارنامه تعهد نماید که در مهلت پیش بینی شده در کشور مقصد آن را خارج نماید.
ج - وسائط نقلیه راه آهن که بتوانند با چرخهای خود روی ریل حرکت نمایند پذیرفته می شوند به شرط آنکه یک موسسه راه آهنی تایید کند که وسایط مزبور بدون عیب بوده و می توانند در روی خطوط راه آهن حرکت کنند و این نظریه را ضمن نوشته ای که روی این قبیل وسایط نصب می شود اعلام نماید یا اینکه ضمن گواهینامه مخصوص نظریه خود را اعلام دارد لکوموتیوها، تندروها و اتوموتوریس ها باید علاوه بر واجد بودن شرایط مزبور یک نفر مامور مطلع برای تامین روغنکاری همراه داشته باشند.
سایر وسایط نقلیه راه آهن که می توانند روی ریل حرکت کنند ممکن است یک نفر
برای روغنکاری همراه داشته باشند به شرط آنکه فرستنده تمایل خود را برای استفاده از این موضوع در بارنامه قید کند.
د - حیوانات زنده با شرایط زیر پذیرفته می شود:
اولا - باید با یک نفر مراقب از طرف فرستنده همراه باشند مگر اینکه :
- حیواناتی که از لحاظ جسمی کوچک بوده و در قفس مناسبی باشند.
- در صورتی که در تعرفه های بین المللی پیش بینی شده باشد.
- در صورتی که بر حسب تقاضای فرستنده راه آهنهای مربوطه از همراهی مراقب
صرفنظر نموده باشند در این صورت راه آهن در مورد فقدان یا آسیبی که در صورت همراه بودن مراقب ممکن بود پیش نیاید هیچگونه مسئولیتی نخواهد داشت مگر اینکه قرار دیگری بین راه آهن و فرستنده گذارده شود.
فرستنده ملزم است تعداد مراقبی که همراه حیوانات می فرستد در بارنامه قید نماید و در صورتی که مراقبی همراه حیوانات نباشد عنوان تبدون مراقب ت در بارنامه قید شود.
ثانیا - فرستنده حیوانات باید مقررات دامپزشکی کشورهای مبدا و مقصد و عبوری را رعایت نموده و طبق آن حمل نماید.
ثالثا - عنوان تدر ایستگاه - دفتر امانات ت در بارنامه نباید قید شود.
ه - اشیایی که حمل و نقل آنها به علت ابعاد، وزن یا شرایط دیگر آنها با توجه به وسایل و تاسیسات یکی از راه آهنهای مسیر مشکلاتی ایجاد نماید برای حمل پذیرفته نمی شوند مگر تحت شرایط خاصی که باید در هر مورد توسط راه آهن پس از مشورت با فرستنده تعیین شود. البته این شرایط ممکن است با مقررات این مقاوله نامه مغایر باشد.
بند 2 - بین دو یا چند کشور متعاهد ممکن است موافقت نامه هایی به امضا برسد مبنی بر اینکه بعضی از مواد یا اشیایی که به موجب ضمیمه شماره 1 این مقاوله نامه ممنوع از حمل شناخته شده اند تحت شرایط خاصی برای حمل و نقل بین المللی بین این کشورها پذیرفته شوند یا آنکه مواد و اشیایی که در ضمیمه شماره 1 مندرج است تحت شرایط آسان تر از آنچه که در این ضمیمه مذکور است برای حمل قبول شود. راه آهنها می توانند همچنین به موجب موادی که در تعرفه های خود قید می کنند حمل بعضی از اشیا و مواد ممنوع از حمل مندرج در ضمیمه شماره 1 این مقاوله نامه را مجاز بدانند یا اینکه شرایط آسان تری از آنچه که در ضمیمه شماره 1 پیش بینی شده است برای حمل اشیا و مواد ممنوع از حمل قائل شوند. موافقتنامه ها و این قبیل مواد خاص تعرفه ای باید به اداره مرکزی حمل و نقل بین المللی راه آهنها اعلام شود.
ماده پنج - الزام راه آهن در انجام حمل و نقل :
بند 1 - راه آهن موظف است با رعایت مقررات این مقاوله نامه و در صورت وجود
شرایطی که ذیلا ذکر می شود کلیه کالاهای تجارتی را حمل نماید:
الف - فرستنده کالا مقررات مقاوله نامه را رعایت نماید
ب - حمل کالا با وسایل معمولی که احتیاجات عادی حمل و نقل را مرتفع سازد
امکان پذیر باشد.
ج - حمل و نقل به علت پیشامدهای غیر قابل اجتناب که رفع آنها نیز مربوط به راه آهن نباشد متوقف نگردد.
بند 2 - راه آهن موظف نیست حمل و نقل اشیایی را که بارگیری ، تعویض واگن ، همچنین تخلیه آنها محتاج به کار بردن وسایل مخصوص است بپذیرد مگر در ایستگاه هایی که برای اینگونه عملیات وسایل لازم در اختیار دارد.
بند 3 - راه آهن فقط محمولاتی را می پذیرد که حمل آنها بلافاصله پس از قبول انجام شود. در صورتی که حمل کالایی بلافاصله ممکن نباشد مقررات جاری هر ایستگاه فرستنده تعیین می کند در چه مواردی ایستگاه موظف است محمولات امانتی را موقتا در انبار نگاهداری نماید.
بند 4 - چنانچه مقامات صلاحیتدار کشوری تصمیم بگیرد که :
الف - تمامی یا قسمتی از سرویس حمل و نقل را حذف یا موقتا تعطیل نماید.
ب - بعضی از کالاها را ممنوع از حمل و نقل اعلام نموده یا اینکه فقط تحت شرایطی بپذیرد، بلافاصله باید این تصمیمات را به اطلاع عموم و موسسه راه آهن رسانیده و راه آهن نیز موظف است مراتب را به راه آهنهای سایر کشورها اطلاع دهد تا نسبت به انتشار آن اقدام لازم به عمل آورند.
بند 5 - راه آهنها می توانند با رضایت دولت های متبوع خود تصمیم به انعقاد مقررات مشترکی برای محدود کردن حمل کالا در بعضی از خطوط یا نقاط مرزی و همچنین برخی از کشورهای ترانزیتی اتخاذ نمایند.
این تصمیمات باید به اطلاع دفتر مرکزی حمل و نقل بین المللی برسد تا کلیه دولتهای عضو را از موضوع آگاه سازد. این تصمیمات موقعی پذیرفته شده تلقی خواهند شد که در مدت یک ماه از تاریخ اعلان آن مورد مخالفت هیچیک از دول عضو قرار نگیرد. چنانچه با تصمیمات مزبور مخالفت شود و دفتر مرکزی نتواند اختلافات را مرتفع سازد نمایندگان دول عضو را برای تشکیل جلسه دعوت خواهد کرد. به محض اینکه تصمیمات متخذه مورد قبول اعضا قرار گرفت دفتر مرکزی مراتب را به اطلاع کلیه دول عضو خواهد رسانید.
این تصمیمات در فهرست های مخصوصی ثبت و به شکل تعرفه های بین المللی انتشار
یافته و یک ماه پس از اعلام دفتر مرکزی مورد اجرا خواهد بود.
بند 6 - هر گونه تخلفی که از مقررات این ماده وسیله راه آهن بشود موجب اقامه دعوی برای جبران خسارت وارده خواهد بود.
قسمت دوم - قرارداد حمل و نقل
فصل اول - شکل و شرایط قرارداد حمل و نقل
ماده ششم - متن و شکل بارنامه :
بند 1 - برای محمولاتی که حمل آنها بر اساس این مقاوله نامه انجام می گیرد فرستنده باید بارنامه کاملی تنظیم و ارائه دهد.
نمونه بارنامه ها را برای حمل سریع یا عادی محمولات در دو نسخه (یکی برای فرستنده ) راه آهن تعیین می کند.
نمونه بارنامه بر طبق مندرجات قسمت دوم بند 5 از ماده 5 از طرف راه آهنها تعیین می شود.
برای بعضی از حمل و نقلهای مهم و پاره ای از حمل و نقل های بین کشورهای هم
مرز می توان یک نمونه بارنامه ساده تری که با مشخصات این حمل و نقل ها تطبیق
نماید در تعرفه ها پیش بینی نمود.
بند 2 - بارنامه ها باید در دو یا احتمالا سه زبان چات بشوند که یکی از آنها باید از بین زبانهای فرانسه ، آلمانی ، ایتالیایی انتخاب شود.
تعرفه های بین المللی می توانند زبانی را که با آن فرستنده باید قسمت مربوط به خود را تکمیل نماید تعیین نمایند و در صورت فقدان مقررات خاصی در این مورد فرستنده بایستی مطالب خود را با یکی از زبان های رسمی کشور مبدا تکمیل نموده و با آن یک ترجمه به زبان فرانسه ، آلمانی و یا ایتالیایی ضمیمه نماید مگر آنکه مواد قید شده در بارنامه به یکی از این زبانها باشد.
راه آهن می تواند از فرستنده بخواهد اظهارات و اطلاعات خود را در روی بارنامه و ضمائم آن با حروف لاتین بنویسد.
بند 3 - انتخاب بارنامه سفید رنگ و یا بارنامه با حاشیه قرمز رنگ نشانه آن است که بار باید با قطار عادی یا سریع حمل شود. تقاضای حمل بار در قسمتی به وسیله سریع السیر و در قسمت دیگر از مسیر با سرعت عادی پذیرفته نمی شود مگر اینکه در این مورد موافقت نامه ای بین راه آهنها وجود داشته باشد.
بند 4 - تذکرات مندرج در روی بارنامه بایستی با حروف چاپی و یا حروف پاک نشدنی نوشته شود بارنامه هایی که کلمات آنها روی یکدیگر نوشته شده و یا تراشیدگی داشته باشد و یا قطعات کاغذ روی آنها چسبانیده شده باشد قبول نمی شود. ولی در مورد قلم خوردگی و اصلاح اعداد مربوطه به مقدار وزن و تعداد بسته ها در صورتی که فرستنده با امضای خود آنها را تایید و گواهی نماید پذیرفته خواهد شد.
بند 5 - نکات زیر باید حتما در بارنامه ذکر گردد:
الف - تعیین ایستگاه مقصد با ذکر مشخصات لازم برای اجتناب از هر گونه اشتباهی بین ایستگاه های مختلف اعم از اینکه مربوط به یک محل یا محلهای مختلفی که دارای یک اسم یا اسامی مشابهی باشند.
ب - نام و آدرس گیرنده - گیرنده باید یک شخص حقیقی یا شخصیت حقوقی داشته
باشد.
تعیین ایستگاه یا مامور ایستگاه به عنوان گیرنده کالا پذیرفته نمی شود مگر اینکه تعرفه صراحتا آن را اجازه داده باشد. آدرسهایی که نام گیرنده در آن تعیین نشده باشد و عباراتی از قبیل تبه حواله ... و یا به آورنده نسخه ثانی بارنامه ت در آن ذکر شده باشد قابل قبول نیستند.
ج - تعیین نوع کالا - فرستنده باید کلیه کالاهایی را که در ضمیمه شماره 1 این مقاوله نامه تحت شرایط مخصوص حمل می شوند بر طبق ماده 4 بند 1 ردیف الف و بند 2 به همان نام که برایشان معین شده است در بارنامه ذکر نماید و
کالاهای دیگر بر حسب نوع معینه در تعرفه ای که کالاهای مزبور بر اساس آن حمل می گردند باید نام برده شوند و در سایر موارد باید به عنوانی ذکر گردند که در بازرگانی کشور مبدا معمول می باشد.
د - تعیین وزن کالا و در صورت عدم امکان اطلاعات مشابهی طبق مقررات راه آهن
فرستنده در صورتی که قوانین یا مقررات کشور مبدا اجازه دهد که فرستنده کالای خود را بدون تعیین وزن با اطلاعات مشابهی برای حمل بدهد، وزن و اطلاعات مورد لزوم باید وسیله راه آهن فرستنده ذکر گردد.
ه - برای محمولات خورده بار و جزئی - تعداد بسته ها و مشخصات بسته بندی آنها. همچنین باید در بارنامه مربوط به واگنهای کاملی که حامل یک یا چند بسته هستند که باید با راه آهن و کشتی حمل گردند و از راه آهن به کشتی یا بالعکس انتقال می یابند مشخصات مذکور قید گردد.
و - ذکر جزئیات اوراقی که برای مقامات گمرکی و اداری لازم است و ضمیمه بارنامه هستند یا در اختیار کدام ایستگاه معین راه آهن یا دفتر گمرک یا هر مقام اداری دیگر می باشند ضروری است .
ز - در بارنامه هم چنین باید نام و آدرس فرستنده و در صورت لزوم آدرس تلفنی یا تلگرافی او قید گردد.
یک شخصیت حقیقی و یا حقوقی بایستی به عنوان فرستنده در بارنامه قید شود.
اگر مقررات ایستگاه فرستنده اقتضا نماید فرستنده باید نمونه امضا دستی یا چاپی یا مهر خود را به نام و آدرس خویش اضافه نماید در این صورت لازم می آید که بارنامه عنوان تامضات داشته باشد.
بند 6 - بارنامه باید به علاوه حاوی نکات پیش بینی شده در این مقاوله نامه و بخصوص مواد مذکور زیر باشد:
الف - ذکر کلماتی از قبیل تدر ایستگاه (دفتر امانات )ت و یا تقابل تحویل در محل سکونت ت به شرط آنکه تحویل در ایستگاه مقصد بدین نحو معمول باشد در صورتی که فرستنده ای بخواهد که محموله روی خط انشعابی گیرنده تحویل شود باید در بارنامه بعد از نام و آدرس گیرنده عنوان مربوطه ذکر نماید.
ب - ذکر نوع تعرفه اجرا شده به خصوص تعرفه های اختصاصی یا استثنایی پیش بینی شده در ماده 11 بند 4 ردیف ج و ماده 35.
ج - ذکر مبلغ با رقم با توجه به سود تحویل که اظهار شده طبق ماده 20.
د - هزینه هایی که فرستنده طبق مفاد ماده 17 به عهده می گیرد.
ه - ذکر مبلغ قابل استرداد با رقم و همچنین مبلغ پیش پرداخت بار با رقم طبق ماده 19.
و - ذکر مسیری که محموله باید طی کند طبق بند 1 ماده 10 و تعیین ایستگاه هایی که در آنجا باید عملیات گمرکی با اقدامات سایر مقامات اداری اجرا شود.
ز - اطلاعات مربوط به تشریفات گمرکی و اداری که طبق ردیف 2 بند 1 از ماده
15 باید صورت بگیرد.
ح - ذکر اینکه گیرنده کالا حق تغییر قرارداد حمل و نقل را ندارند. این جمله باید در ستون اظهارنامه به صورت زیر قید شود: تگیرنده مجاز به دادن دستورات بعدی نیست.
ط - ذکر تعداد همراهان یا قید جمله تبدون همراه ت بر طبق مفاد ماده 4 بند 1 ردیف د قسمت اولا.
بند 7 - اگر مقدار جایی که در بارنامه برای اظهارات فرستنده معلوم شده کافی نباشد می توان به بارنامه برگ هایی اضافه نمود این برگ ها جز بارنامه بوده و باید به همان صورت بارنامه و به همان تعداد نسخه کپی تهیه شده و توسط فرستنده امضا گردد. در بارنامه باید وجود برگ های اضافی ذکر گردد و اگر وزن کلیه محموله نیز تعیین شده است باید روی بارنامه ذکر شود.
بند 8 - ذکر اظهارات دیگری روی بارنامه مجاز نیست مگر مطالبی که قوانین و مقررات یک کشور و یا تعرفه ها مقرر داشته است و مخالفت با مقاوله نامه فعلی نیز نباشد.
جانشین کردن بارنامه با اوراق دیگری ممنوع است و نیز اضافه کردن اسناد دیگری سوای آنچه را که به موجب این مقاوله نامه و یا تعرفه مقرر شده است مجاز نمی باشد.
بند 9 - برای هر محموله باید یک بارنامه تنظیم گردد و در هر صورت تحت عنوان یک بارنامه نباید کالاهای زیر برای حمل تحویل شود:
الف - کالاهایی که به علت جنس آنها نمی توان با کالاهای دیگر بدون اشکال بارگیری نمود.
ب - کالاهایی که بارگیری آنها قسمتی به عهده راه آهن و قسمتی به عهده فرستنده می باشد.
ج - کالاهایی که بارگیری آنها با هم با مقررات گمرکی یا سایر مقامات اداری مغایر باشد.
د - کالاهایی که تحت شرایط خاصی برای حمل قبول شده است و شامل مواد و اشیایی باشند که بارگیری آنها توام با سایر کالاها طبق ضمیمه شماره 1 این مقاوله نامه با موافقت نامه ها و مواد تعرفه ای پیش بینی شده در ماده 1 بند 2 ممنوعه اعلام شده است .
بند 10 - یک بارنامه فقط باید شامل محمولات یک واگن باشد ولی در بعضی مواد می توان کالاهای زیر را با یک بارنامه حمل نمود:
الف - موقعی که کالا از توده های غیر قابل تقسیم و یا اشیا با ابعاد استثنایی تشکیل شده باشد و بارگیری آنها وجود بیش از یک واگن را ایجاب نماید.
ب - وقتی که مقررات مخصوص حمل و نقل و تعرفه های بین المللی یا موافقتنامه های منعقده بین راه آهن های ذینفع اجازه دهد محمولات بارگیری شده در چندین واگن برای کلیه مسیر پذیرفته شود.
بند 11 - فرستنده مجاز است در متن بارنامه در محل مخصوص و فقط به منظور آگاهی گیرنده اطلاعات مختصری در بارنامه درباره محموله طبق نمونه زیر بنویسد بدون آنکه هیچگونه تعهد و مسئولیتی برای راه آهن ایجاد نماید:
تمحموله فلان ...ت تبنا به دستور فلان ...ت تدر اختیار فلان ...ت
تبرای ارسال مجدد به فلان ...ت تبیمه شده نزد فلان ...ت تبرای خط کشتیرانی
فلان ...ت
تبرای کشتی فلان ...ت تبرای خط سرویس اتومبیلرانی فلان ...ت
ترسیده از خط سرویس اتومبیلرانی فلان ...ت تبرای خط هوایی فلان ...ت
ترسیده از خط هوایی فلان ...ت ترسیده از خط کشتیرانی فلان ...ت
تیا از کشتی فلان ...ت تبرای صدور به مقصد فلان ...ت
ماده هفتم - مسئولیت مربوط به مندرجات بارنامه - اضافه کرایه - اقدامات
لازمه در مورد اضافه بار:
بند 1 - فرستنده مسئول صحت اظهارات و اطلاعاتی خواهد بود که در متن برنامه درج می نماید کلیه نتایج حاصله از مندرجات نامنظم ، غلط و ناقص در بارنامه و همچنین نوشته شده در محلی غیر از محل مخصوص متوجه او خواهد بود و چنانچه در محل مربوطه برای درج کلیه مطالب جای کافی نباشد بقیه مطالب باید در محل دیگری از بارنامه با گذاردن علامت مشخصی در محل اولیه درج گردد.
بند 2 - راه آهن همیشه حق دارد رسیدگی نماید که محمول با مندرجات بارنامه مطابقت دارد یا خیر و آیا مقرراتی که در مورد قبول حمل بعضی کالاها تحت شرایط خاصی تعیین گشته رعایت شده است یا نه ؟ چنانچه بازرسی خود محموله ضروری به نظر برسد باید در ایستگاه مبدا با حضور فرستنده و در ایستگاه مقصد با حضور گیرنده انجام گیرد. اگر شخص ذینفع در رسیدگی حضور پیدا نکند یا اگر رسیدگی در بین راه به عمل آید، چنانچه دستورات قانونی یا مقررات دیگری در کشور محل رسیدگی مورد اجرا نباشد، عمل رسیدگی باید در حضور دو شاهد غیر راه آهنی انجام شود.
به هر حال راه آهن نمی تواند به چنین بازرسی در طول خط مبادرت ورزد مگر آنکه ضرورت بهره برداری و مقررات گمرکی و یا اداری انجام آن را ایجاب نماید.
نتیجه رسیدگی به مندرجات بارنامه باید در بارنامه قید شود و در صورتی که این عمل در ایستگاه مبدا انجام گردد باید در نسخه دوم بارنامه واگن نیز اگر در دسترس راه آهن باشد ذکر شود.
در صورت وجود اختلاف بین محموله و مندرجات بارنامه و در صورت عدم رعایت مقررات مربوط به حمل و نقل کالاهای مشروط هزینه های بازرسی چنانچه فورا پرداخت نشود به کرایه حمل و نقل اضافه می گردد.
بند 3 - قوانین و مقررات هر کشور معین می کند که راه آهن در چه شرایطی موظف
است وزن و تعداد بسته های کالا و همچنین وزن حقیقی واگنها را معلوم دارد.
راه آهن موظف است نتیجه رسیدگی به وزن و تعداد بسته های کالا و همچنین وزن واگن را در بارنامه مشخص کند.
بند 4 - در مورد توزین با قپان خطی وزن محمولات بارگیری شده پس از کسر وزن خود واگن که در بدنه اش نوشته شده است از وزن کل تعیین شده وسیله قپان به دست می آید.
مگر اینکه مقدار دیگری برای وزن واگن خالی از طریق خاصی به دست آمده باشد.
توزینی که توسط قپانهای خطی خصوصی انجام می شود با توزین روی قپانهای خطی
راه آهن در صورتی که شرایط مقرره راه آهن برای توزین انجام شده باشد یکسان
تلقی خواهد شد.
بند 5 - چنانچه در نتیجه توزین محمولات پس از انعقاد قرارداد حمل اختلاف وزنی مشاهده شود وزن تعیین شده وسیله ایستگاه مبدا و در صورت فقدان آن وزن تعیین شده وسیله خود فرستنده در موارد زیر مبنای محاسبه بهای حمل قرار می گیرد:
الف - در صورتی که اختلاف موجود به طور وضوح مربوط به جنس و کالا و یا در نتیجه تاثیرات جوی به وجود آمده باشد.
ب - در صورتی که اختلاف حاصله از توزین محمولات که پس از انعقاد قرارداد حمل و روی قپان خطی معلوم می گردد از دو درصد (2%) وزن تعیین شده وسیله ایستگاه مبدا و با وزن اعلام شده توسط فرستنده تجاوز ننماید.
بند 6 - برای محمولاتی که بارگیری آن به عهده فرستنده است فرستنده باید حد بارگیری را رعایت نماید. مقرراتی که حدود بارگیری را تعیین می کند و باید رعایت نمود مانند تعرفه ها و به همان شکل توسط راه آهن انتشار می یابند و در صورت درخواست فرستنده راه آهن حد بارگیری که باید رعایت شود تعیین می نماید.
بند 7 - راه آهن غیر از اختلاف بهای حمل و یا غرامت برای خسارت احتمالی راه آهن می تواند در شرایط و موارد زیر اضافه کرایه دریافت نماید:
الف - در موارد زیر برای هر کیلوگرم وزن غیر خالص هر بسته دو فرانک :
اولا - چنانچه درباره مواد و اشیایی که طبق ضمیمه شماره 1 این مقاوله نامه از حمل ممنوع می باشند. با مشخصات نامنظم ، غلط و یا ناقص اظهار شده باشد.
ثانیا - چنانچه درباره مواد و اشیایی که تحت بعضی از شرایط مندرج در ضمیمه شماره 1 برای حمل قبول می شوند، مشخصات نامنظم ، غلط و یا ناقص ذکر گردیده یا اینکه شرایط مزبور رعایت نشده باشد.
ب - برای هر صد کیلوگرم وزن اضافه بر حد بارگیری پانزده فرانک (در صورتی
که واگن توسط فرستنده بارگیری شده باشد).
ج - در موارد زیر دو برابر اختلاف کرایه ای که از ایستگاه مبدا تا ایستگاه مقصد بایستی پرداخت شود و کرایه ای که حساب شده است دریافت خواهد شد:
اولا - در صورتی که کالاهایی غیر از آنچه که در ردیف الف این بند ذکر شده برای حمل ارائه شود ولی در مدارک حمل به طریق نامرتب و غلط یا ناقص تعیین شده باشد و یا به ترتیبی که از تعرفه های ارزان تر از تعرفه های معموله استفاده گردد.
در صورتی که محموله از کالاهایی تشکیل شده باشد که برای حمل آنها از قیمتهای مختلف می بایست استفاده شود وزن هر یک از اجزا محموله را بدون اشکال بتوان تعیین کرد. اضافه کرایه ای که به هر یک از اجزا محموله فوق الذکر تعلق می گیرد به طریقی حساب می شود که کرایه کمتری دریافت گردد.
ثانیا - در صورتی که وزن کالا کمتر از وزن حقیقی آن تعیین شده باشد.
د - اگر در یک واگن کالایی با وزن بیشتر از ظرفیت بارگیری شده باشد و ضمنا در بارنامه وزن کمتری مرقوم رفته باشد. اضافه کرایه هر دو خلاف دریافت خواهد شد.
بند 8 - اضافه کرایه ای که مطابق بند 7 وصول می شود به کرایه حمل کالاهای محموله اضافه می گردد و محلی که در آن پرداخت اضافه کرایه لازم تشخیص داده شده است در این امر تاثیری ندارد.
بند 9 - مبلغ اضافه کرایه و علل وصول آن در بارنامه باید ذکر شود.
بند 10 - در موارد زیر اضافه کرایه تعلق نمی گیرد:
الف - در صورت تعیین وزن غلط هنگامی که توزین کالا به موجب مقررات جاری در ایستگاه مبدا برای راه آهن اجباری باشد.
ب - تعیین وزن غلط و یا اضافه بارگیری در صورتی که فرستنده در بارنامه قید نموده باشد که توزین به وسیله راه آهن انجام شود.
ج - در صورت وجود اضافی بار به علت تاثیرات جوی که در جریان حمل و نقل به وجود می آید در صورتی که ثابت شود که واگن در ایستگاه مبدا بیش از حد مجاز
بارگیری نشده است .
د - در مورد افزایش وزن کالا در حین حمل در صورتی که ثابت شود که افزایش وزن مزبور در اثر عوامل جوی به وجود آمده است .
ه - در موردی که وزن کالا به غلط مرقوم رفته ولی اضافه بارگیری نشده باشد چنانچه اختلاف وزن تعیین شده در بارنامه و وزن به دست آمده از سه درصد وزنی که اعلام گردیده است تجاوز ننماید.
در مورد اضافه بارگیری واگن مشروط بر اینکه راه آهن حد بارگیری را برای فرستنده معین ننموده و میزان آن را نیز انتشار نداده باشد.
بند 11 - چنانچه وجود اضافه بار از طرف ایستگاه مبدا و یا یکی از ایستگاه های بین راه تایید شود حتی اگر اضافه کرایه هم به آن تعلق نگیرد باید مازاد بار از واگن تخلیه شود و در صورت امکان باید فرستنده را نیز بدون تاخیر دعوت نمود که در مورد استفاده از مازاد نظر خود را ابراز دارد. در بعضی اوقات نیز باید گیرنده ای را که قرارداد حمل را طبق ماده 22 تغییر داده است مطلع ساخته و از او دعوت کرد که دستورات لازم را در مورد اضافه بار بدهد.
کرایه حمل اضافه بار برای مسافتی که پیموده است بر حسب نرخ حمل کالای اصلی
و در صورت ایجاب با توجه به اضافه های پیش بینی شده در بند 7 تعیین می گردد و در صورت تخلیه هزینه آن نیز بر اساس تعرفه های مربوط به مخارج متفرقه راه آهنی که تخلیه را انجام می دهد تعیین و دریافت می شود.
چنانچه شخص ذینفع تقاضا نماید که اضافه بار به مقصد ایستگاهی که بار عمده حمل می شود یا به مقصد دیگر فرستاده شود و یا به ایستگاه مبدا اعاده گردد درباره آن مانند کالای جداگانه رفتار خواهد شد.
ماده هشتم - انعقاد قرارداد حمل و نقل نسخه دوم بارنامه :
بند 1 - به محض آنکه ایستگاه فرستنده کالای تجاری را همراه با بارنامه پذیرفت انعقاد قرارداد حمل رسمیت پیدا می کند و قبول آن با ممهور نمودن بارنامه به مهر تاریخ دار ایستگاه تایید می شود.
بند 2 - مهر ایستگاه باید بلافاصله پس از قبول تمام محموله مذکوره در بارنامه و بر حسب مقررات جاری در آن ایستگاه پس از دریافت هزینه هایی که فرستنده به عهده گرفته است با اخذ برگ تضمین مطابق بند 7 ماده 17 روی بارنامه و اوراق مکمل آن اگر داشته باشد زده شود. و با درخواست فرستنده این عمل باید در حضور او انجام گیرد.
بند 3 - بارنامه ممهور به مهر ایستگاه عنوان مدرک قرارداد حمل را خواهد داشت .
بند 4 - در مواقعی که طبق مقررات تعرفه ها و یا بنا بر قراردادهای منعقده بین فرستنده کالا و ایستگاه مجاز به انعقاد چنین قراردادها بارگیری کالا به عهده فرستنده واگذار شده باشد چنانچه راه آهن تحقیقات لازم را در مورد وزن و بسته های محمولات مزبور به عمل نیاورد و در بارنامه قید نکرده باشد از لحاظ مندرجات بارنامه هیچگونه مسئولیتی متوجه راه آهن نخواهد بود.
اما در صورت لزوم برای رسیدگی به وزن کالا و تعداد بسته هایی که در بارنامه ذکر شده راه آهن می تواند به نحوی که صلاح بداند اقدام نماید بدون آنکه در بارنامه قید کند. وقتی که مسلم شود تفاوت فاحشی بین مندرجات بارنامه با وزن کالا و تعداد بسته ها وجود ندارد راه آهن هیچگونه مسئولیتی نخواهد داشت .
بند 5 - با زدن مهر تاریخ دار روی رونوشت بارنامه واگن قبول کالا و تاریخ تحویل آن برای حمل قبل از واگذاری رونوشت به فرستنده توسط راه آهن اعلام می گردد این رونوشت ارزش بارنامه ای که با محموله فرستاده می شود و همچنین ارزش یک رسید را ندارد.
ماده نهم - تعرفه ها - موافقتنامه های خصوصی :
بند 1 - کرایه حمل و هزینه های فرعی مربوط به آن حتی در صورتی که جداگانه
و در قسمتهای مختلف خط سیر محاسبه شود طبق تعرفه های قانونی معمول و منتشره در هر کشور که در موقع انعقاد قرارداد حمل نیز معتبر باشند محاسبه گردد با وجود این انتشار تعرفه های بین المللی فقط در کشورهایی که به عنوان شبکه های مبدا و مقصد در تعرفه های نامبرده شرکت می کنند اجباری می باشد.
ترقی نرخ تعرفه های بین المللی و مقررات دیگری که باعث تشدید شرایط حمل پیش بینی شده در تعرفه های مزبور گردند حداقل پانزده روز پس از انتشار دارای اعتبار قانونی خواهند بود مگر در موارد زیر:
الف - چنانچه تعرفه بین المللی اجرای یک تعرفه داخلی را در مجموع خط سیر
پیش بینی نموده باشد در این صورت از لحاظ مدت انتشار تابع مقررات تعرفه داخلی مزبور خواهد بود.
ب - اگر ترقی قیمت های یک تعرفه بین المللی متعاقب بالا رفتن سطح قیمتهای تعرفه های یک راه آهن سهیم در حمل و نقل بین المللی به عمل آمده است بلافاصله در روز بعد از انتشار دارای اعتبار قانونی خواهد بود به شرط آنکه تطبیق قیمت های تعرفه بین المللی که در اثر ترقی تعرفه داخلی بهای مورد بحث به وجود آمده است پانزده روز قبل اعلام شده باشد و در این مورد باید به این نکته توجه داشت که تاریخ اعلام مزبور نمی تواند مقدم بر انتشار ترقی بهای تعرفه های داخلی مذکور در فوق باشد. اجرای تعرفه ها و اصلاحیه ها از طرف راه آهن بعد از انتشار رسمی آنها به عمل خواهد آمد.
ج - چنانچه موقعیت باربری و هزینه های پیش بینی شده در تعرفه های بین المللی
باید با توجه به نوسانات قیمت ها تغییر نموده و یا چنانچه اشتباهات واضحی باید تصحیح گردند این تغییرات و این تصحیحات فردای روز انتشار آنها قوت قانونی خواهند داشت تعرفه ها باید شامل تمام اطلاعات لازم مربوط به محاسبه قیمت های حمل و نقل و همچنین هزینه های فرعی بوده و در صورت لزوم کلیه شرایط مربوط به در نظر گرفتن مسائل ارزی را مشخص نماید.
بند 2 - در تعرفه ها باید کلیه شرایط خاص حمل و نقل های مختلف و مخصوصا
سرعتهایی که در اینگونه موارد اجرا می گردد مشخص شود. اگر راه آهن برای
تمام کالاها و یا بعضی از آنها و یا در بعضی از مسیرهای خود تعرفه ای فقط با یک نوع سرعت داشته باشد تعرفه مزبور می تواند در مورد کالاهای سریع السیر که با بارنامه حاشیه قرمز و کالاهای بطی السیر که با بارنامه های سفید حمل می گردد اجرا شود به شرط آنکه مدت تحویل مربوط به هر یک از بارنامه مزبور طبق مقررات بند 3 از ماده 6 و ماده 11 انجام گیرد.
شرایط مندرج در تعرفه ها در صورتی که مخالف با این مقاوله نامه نباشد معتبر خواهد بود و الا منتفی شده و باطل تلقی خواهد شد.
ممکن است از تعرفه های داخلی صرفنظر نموده و اجرای تعرفه های بین المللی را
در حمل و نقل بین المللی اجباری اعلام نمود. به شرط آنکه کرایه های حساب شده
با این تعرفه به طور متوسط خیلی بیش از کرایه هایی که از پیوند تعرفه های داخلی نتیجه می شود نباشد. اجرای یک تعرفه بین المللی مستلزم درخواست صریح آن در بارنامه می باشد.
بند 3 - تعرفه ها باید درباره عموم یکسان اجرا شود.
راه آهنها می توانند به شرط موافقت دولتهای متبوع خود و تا حدی که در شرایط مشابه با سایر مشتریان اقدام نموده اند در مورد تخفیف ها و سایر تسهیلات موافقت نامه های خصوصی منعقد نمایند.
ممکن است تخفیف نرخ برای خدمات راه آهن و موسسات دولتی و یا برای امور خیریه منظور نمود انتشار تصمیمات متخذه در این موارد اجباری نیست .
بند 4 - علاوه بر کرایه و مخارج فرعی پیش بینی شده در تعرفه ها وجهی به نفع راه آهن دریافت نمی شود مگر هزینه هایی که مستقیما از طرف راه آهنها صورت گرفته است از قبیل حقوق گمرکی و عوارض و حقوق پلیس و همچنین مخارج حمل کالا از ایستگاهی به ایستگاه دیگر توسط کامیون که در تعرفه پیش بینی نشده است و نیز مخارج ترمیم لفاف خارجی و داخلی کالا که برای حفاظت آن ضروری باشد و سایر هزینه های مشابه . صورت ریز این مخارج حتما باید روی بارنامه قید شده و همچنین مدارک مثبته مخارج ضمیمه بارنامه گردد.
هر گاه پرداخت این مخارج با فرستنده باشد مدارک مثبته همراه بارنامه به گیرنده تحویل نمی گردد بلکه آنها به انضمام صورت حساب هزینه های انجام شده طبق ماده 17 بند 7 به فرستنده کالا تحویل می شود.
ماده دهم - مسیرها و تعرفه های مورد اجرا:
بند 1 - فرستنده می تواند مسیری را که کالا باید طی کند با ذکر نقاط یا ایستگاه های مرزی و در صورت لزوم ایستگاه های ترانزیتی بین راه آهنها در بارنامه مشخص نماید:
فرستنده باید فقط نقاط یا ایستگاه های مرزی که برای حمل و نقل بین المللی باز اعلام شده اند ذکر نماید.
بند 2 - ایستگاه های نامبرده زیر را می توان نقاط مربوط به سیر محسوب داشت :
الف - تعیین ایستگاه هایی که باید در آنجا تشریفات گمرکی و اداری انجام شود، همچنین ایستگاه هایی که در آنجا باید محمولات تحت مراقبت های خاص قرار گیرد (مراقبت مربوط به حیوانات ، خنک نمودن و غیره ).
ب - تعیین تعرفه های قابل اجرا در مورد کالای حمل شده به نحوی که بتوان ایستگاه هایی را که بین آنها تعرفه های مزبور اجرا می گردد تشخیص داد.
ج - تعیین مبلغ کلی هزینه ها تا نقطه X (نقطه X محل پیوند تعرفه های
کشورهای هم مرز را مشخص می نماید).
بند 3 - راه آهن نمی تواند غیر از موارد مندرج در بندهای 4 و 5 ماده 5 و بند 1 ماده 24 حمل کالا را بر خلاف مسیری که به وسیله فرستنده تعیین شده است انجام بدهد مگر اینکه شرایط دو گانه زیر موجود باشد.
الف - در صورتی که تشریفات گمرکی یا مقامات دیگر اداری و همچنین مراقبت های معموله درباره محمولات (حیوانات ، سرد نمودن کالا و غیره ) باید در همان ایستگاه هایی انجام پذیرد که فرستنده در خط سیر تعیین کرده است .
ب - در صورتی که هزینه ها و مدت تحویل محمولات در مسیر جدید بیش از هزینه ها و مدت های تحویل مربوط به مسیر تعیین شده از طرف فرستنده نباشد.
بند 4 - با رعایت مقررات بند 3 هزینه ها و مدت تحویل را باید بر اساس مسیر تعیین شده توسط فرستنده و در صورت غیر طبق مسیری که راه آهن انتخاب نموده است محاسبه نمود.
بند 5 - فرستنده می تواند تعرفه هایی که باید درباره کالای او اجرا شود در بارنامه قید نماید.
راه آهن موظف است در صورتی که وجود شرایط لازم این تعرفه را اجرا نماید.
بند 6 - چنانچه اطلاعاتی که در مورد مسیر و نوع تعرفه از طرف فرستنده داده شده است برای تعیین مسیر و یا نوع تعرفه کافی نباشد و یا اصولا بعضی از این اطلاعات با هم وفق ندهد راه آهن باید مسیر و تعرفه ای را انتخاب نماید که بیشتر به سود فرستنده بداند راه آهن مسئول خسارت منتج از این انتخاب نخواهد بود مگر در مواردی که تقلب یا خطای بزرگی رخ دهد.
بند 7 - اگر بین ایستگاه مبدا تا مقصد یک تعرفه بین المللی وجود داشته باشد و راه آهن به علت در دست نداشتن مشخصات کافی از طرف فرستنده این تعرفه را اجرا نماید در صورتی که ذیحق درخواست کند راه آهن موظف است تفاوت احتمالی بین کرایه حساب شده و کرایه ای که ممکن بود روی همین مسیر در اثر پیوند تعرفه های دیگر پرداخت شود به او مسترد دارد به شرط آنکه این اختلاف برای هر بارنامه از ده فرانک تجاوز نماید.
ماده 11 - مهلت تحویل :
بند 1 - مهلت تحویل به وسیله مقررات جاری بین راه آهنهای سهیم در حمل و نقل و یا به وسیله تعرفه های بین المللی که از ایستگاه مبدا تا ایستگاه مقصد کالا قابل اجرا باشند تعیین می گردند مهلت تحویلی که بر اساس موارد فوق تعیین می شود نباید از مهلت های تحویل طبق مقررات مذکور در بندهای زیر تجاوز نماید.
بند 2 - در صورت عدم تعیین مهلت تحویل در آیین نامه ها و یا تعرفه های بین المللی که در بند 1 پیش بینی شده است و با رعایت مقررات بندهای زیر مهلت تحویل چنین می باشد:
الف - برای واگنهای کامل :
اولا قطارهای سریع السیر:
- مهلت ارسال کالا 12 ساعت .
- مهلت حمل کالا در سیصد کیلومتر اول 24 ساعت .
- برای هر قطعه کامل 400 کیلومتری 24 ساعت .
ثانیا قطارهای بطی السیر:
- مهلت ارسال کالا 24 ساعت .
- مهلت حمل کالا برای دویست کیلومتر اول 24 ساعت .
- و بعد برای هر قطعه کامل 300 کیلومتری 24 ساعت .
ب - برای محمولات خورده بار:
اولا قطار سریع السیر:
- مهلت ارسال 24 ساعت .
- مهلت حمل برای هر قطعه کامل 300 کیلومتری 24 ساعت .
ثانیا قطار بطی السیر:
- مهلت ارسال 24 ساعت .
- مهلت برای هر قطعه 200 کیلومتری 24 ساعت .
منظور از این مسافت ها فاصله هایی است که تعرفه ها اجرا می شوند.
بند 3 - مهلت حمل کالا بر اساس فاصله کلی واقع بین ایستگاه فرستنده و گیرنده کالا محاسبه می شود مهلت ارسال فقط یک بار به حساب می آید و به تعداد راه آهن هایی که مورد استفاده قرار گرفته اند بستگی ندارد.
بند 4 - قوانین و مقررات هر کشور تعیین می کند که تا چه حدی راه آهن ها اختیار دارند مهلت های اضافی را در موارد زیر تعیین نمایند:
الف - برای محمولاتی که باید در خارج از ایستگاه ها برای حمل تحویل گرفته شوند و یا پس از رسیدن به مقصد در خارج از ایستگاه ها تحویل داده شوند.
ب - برای حمل و نقل کالاهایی که از مسیرهای زیر استفاده می کنند:
- خط یا شبکه ای که مجهز برای حمل سریع بار نیستند.
- به وسیله دریا و خطوط کشتیرانی داخلی که حمل و نقل به وسیله قایق یا کشتیهای کوچک انجام می شود.
- در جاده هایی که فاقد راه آهن است .
- بعضی از خطوط که راه آهنهای یک شبکه و یا شبکه های مختلف را به هم مربوط
می سازد.
- خطوطی فرعی .
- راه آهنی که خطوط آن به عرض معمولی نباشد.
ج - برای حمل و نقل هایی که نرخ آنها بر اساس تعرفه های اختصاصی و استثنایی داخلی و با تخفیف تعیین شده است .
د - به مناسبت موقعیتهای فوق العاده زیر:
- توسعه بیش از اندازه حمل و نقل .
- وجود اشکالات غیر معمولی در بهره برداری .
بند 5 - مهلت های اضافی پیش بینی شده در ردیفهای الف و ب و ج بند 4 باید در تعرفه ها ذکر گردد. و همچنین مهلت های اضافی پیش بینی شده در ردیف د از بند 4 باید انتشار یابند و قبل از انتشار قابل اجرا نخواهد بود.
بند 6 - مهلت تحویل کالا از نیمه شب بعد از قبول کالاهای مذکور در بند 1 ماده 48 برای حمل شروع می شود و با وجود این برای محمولاتی که باید سریع السیر حمل گردند چنانچه روز بعد از تحویل مصادف با یکشنبه و یا تعطیل رسمی بوده و در نتیجه ایستگاه فرستنده تعطیل باشد مدت تحویل از 24 ساعت بعد از قبول کالا برای حمل شروع می شود.
بند 7 - مهلت تحویل کلیه کالاهایی که انجام اقدامات زیر درباره آنها ضروری است مهلت توقفشان اضافه می گردد مگر تاخیراتی که از طرف راه آهن ناشی شده باشد:
الف - برای رسیدگی و تحقیق طبق بندهای 2 و 3 از ماده 7 در مورد اختلافات موجود بین مندرجات بارنامه و نتیجه بازرسی .
ب - برای انجام تشریفات لازم به وسیله گمرک و مقامات دیگر اداری .
ج - برای اصلاح قرارداد حمل و نقل که طبق ماده 21 یا ماده 33 دستور داده شود.
د - برای انجام مراقبت های اختصاصی نسبت به محموله (از قبیل مراقبت حیوانات سرد کردن و غیره ).
ه - تعویض واگن یا مرمت بارگیری که توسط فرستنده به عمل آمده است .
ز - در صورت وجود عللی که موقتا مانع شروع یا ادامه حمل گردد.
بند 8 - مهلت تحویل در موارد زیر به تعویق می افتد:
الف - در مورد کالاهایی که باید با قطار بطی السیر حمل بشود. یکشنبه ها و روزهای تعطیل رسمی .
ب - در مورد کالاهایی که باید سریع السیر حمل گردند روزهای یکشنبه و بعضی از تعطیلات رسمی ، در صورتی که طبق قوانین با مقررات جاریه در یک کشور تحویل کالا در چنین روزهایی برای حمل و نقل داخلی تعطیل باشد.
ج - در مورد کالاهایی که باید با سریع السیر یا بطی السیر حمل گردند روزهای شنبه وقتی که طبق قوانین یا مقررات جاری در یک کشور تحویل کالا در چنین روزهایی برای حمل و نقل داخلی تعطیل باشد.
بند 9 - علت و همچنین مدت تمدید و مهلت تعلیق در تحویل کالا پیش بینی شده در بندهای 7 و 8 باید در بارنامه قید گردد و در صورت لزوم تعلیق های مربوط مهلت تحویل ممکن است از طرق دیگری سوای آنچه که در بارنامه قید شده است اثبات گردد.
بند 10 - هر گاه مهلت تحویل بعد از ساعت بسته شدن ایستگاه مقصد خاتمه پیدا کند انقضا مهلت تحویل به دو ساعت پس از افتتاح مجدد ایستگاه مزبور موکول می شود.
به علاوه برای محمولات سریع السیر هر گاه مهلت تحویل در یکشنبه یا یک روز تعطیل به موجب (ردیف ب از بند 8) خاتمه پذیرد انقضا مهلت به ساعت مشابه اولین روز غیر تعطیل تمدید می شود.
بند 11 - چنانچه قبل از انقضا مهلت تحویل شرایط زیر وجود داشته باشد مهلت تحویل بایستی رعایت گردد.
الف - در حالی که محموله باید با ابلاغ قبلی آگهی ورود در ایستگاه تحویل گیرنده شود و ورود کالا به مقصد رسما به گیرنده ابلاغ شده باشد.
ب - وقتی که محموله باید بدون ابلاغ آگهی ورود در ایستگاه تحویل گیرنده شود.
ج - در حالتی که بایستی محموله را خارج از ایستگاه ها تحویل و در اختیار گیرنده قرار داد.
ماده دوازده - وضع کالا، بسته بندی و علامت گذاری کالا:
بند 1 - موقعی که راه آهن کالایی را برای حمل قبول می کند در صورت مشاهده علائمی که حاکی از آسیب دیدگی کالا باشد می تواند ذکر آن را در بارنامه خواستار شود.
بند 2 - هر گاه جنس کالا وجود بسته بندی را ایجاب کند فرستنده باید کالای مزبور را به نحوی بسته بندی نماید که از آسیب دیدگی و یا از بین رفتن جزئی و کلی آن در مدت حمل جلوگیری به عمل آید و همچنین به اشخاص و یا واگن حامل و کالاهای دیگر هیچگونه خسارتی وارد نیاورد.
بسته بندی کالا نیز باید طبق مقررات تعرفه ها و آیین نامه های راه آهن فرستنده انجام گیرد.
بند 3 - چنانچه فرستنده مفاد بند 2 را رعایت ننموده باشد راه آهن می تواند از قبول کالا برای حمل خودداری نماید، مگر آنکه فرستنده فقدان بسته بندی و یا وضع ناقص آن را با شرح صحیح جزئیات در بارنامه قید نماید.
بند 4 - کلیه عواقب ناشی از فقدان بسته بندی کالا و یا نواقص آن متوجه فرستنده خواهد بود و چنانچه از این راه خسارتی به راه آهن وارد آید فرستنده موظف است که آن را جبران نماید و در صورتی که در بارنامه فقدان بسته بندی کالا و یا نواقص آن ذکر نشده باشد اثبات آن به عهده راه آهن خواهد بود.
بند 5 - چنانچه فرستنده یک نوع کالا را که جنس آن بسته بندی لازم داشته باشد از یک ایستگاه معین به طور دائم ارسال نماید و مایل باشد که کالای مزبور را بدون بسته بندی و یا با بسته بندی ناقص برای حمل به ایستگاه تحویل نماید برای اینکه در هر دفعه محتاج نشود که مقررات بند 3 را اجرا نماید باید اظهارنامه کلی مطابق نمونه پیش بینی شده در ضمیمه این مقاوله نامه به ایستگاه مزبور تسلیم نماید و موضوع تسلیم اظهارنامه نیز باید روی بارنامه قید شود.
بند 6 - فرستنده موظف است که به استثنای مواردی که در تعرفه ها پیش بینی شده است روی هر یک از بسته های محموله خورده بار مشخصات لازم زیر را واضح و به نحوی که زایل نشود و همچنین با مندرجات بارنامه کاملا تطبیق نماید قید کند.
الف - آدرس گیرنده روی بسته و یا برچسبی که مورد قبول راه آهن باشد.
ب - نام ایستگاه مقصد.
در صورتی که مقررات ایستگاه فرستنده پیش بینی نموده باشد نام و نشانی گیرنده را باید به طور آشکار و یا تحت برچسبی تا شدنی نوشته شود تا در مواقعی که بارنامه در دسترس نباشد بتوان آن را باز نمود و از نام و نشانی گیرنده مطلع شد.
مشخصات مندرج در ردیف های الف و ب بایستی در روی هر یک از اجزا باز شده در واگنهای کامل قید شود تا این محمولات در حمل و نقل راه آهن و دریا مورد استفاده قرار گرفته و از راه آهن به کشتی و یا بالعکس انتقال داده شوند.
نوشته ها و برچسب های قدیمی باید توسط فرستنده تراشیده و حک شوند.
بند 7 - به استثنای مواردی که در تعرفه ها به طور موکد تصریح گردیده است اشیا شکستنی (مانند شیشه آلات ظروف سفالی و چینی ) و هم چنین اشیایی که در واگنهای متفرق می شوند.
(از قبیل میوه ها، گردو و امثالهم علوفه و سنگها).
و نیز کالاهایی که باعث کثیف شدن و یا فاسد شدن بسته های دیگر می گردند.
(از قبیل ذغال ، آهک ، خاکستر، خاکهای معمولی و خاک های رنگین )
باید در یک واگن جداگانه حمل گردند مگر آنکه به نحوی بسته بندی و جمع آوری
شده باشند که از خورد شدن و از بین رفتن آنها و یا کثیف و فاسد کردن بسته های دیگر جلوگیری به عمل آید.
ماده سیزده - مدارک لازم برای انجام تشریفات گمرکی و اداری - مهر و موم
گمرکی :
بند 1 - فرستنده موظف است کلیه مدارکی که قبل از تحویل جنس به گیرنده از لحاظ انجام تشریفات گمرکی و یا برای سایر مقامات اداری لازم است به بارنامه پیوست نماید مدارک مزبور باید منحصرا مربوط به کالاهای مندرج در یک بارنامه باشد مگر آنکه مقررات اداری و تعرفه ترتیب دیگری برای آن تعیین نموده باشد.
چنانچه مدارک مزبور پیوست بارنامه نباشد (بند 1 از ماده 15) یا اینکه باید توسط گیرنده ارائه شود، فرستنده موظف است در بارنامه قید نماید در کدام ایستگاه یا دفتر گمرک یا مقام اداری دیگری می تواند این مدارک را برای انجام تشریفات در اختیار راه آهن قرار دهد.
اگر فرستنده در موقع انجام تشریفات گمرکی یا اداری حضور می یابد یا آنکه نماینده معتبری به جای خود می فرستد کافی است که مدارک مزبور هنگام اجرای تشریفات ارائه گردد.
بند 2 - راه آهن وظیفه ندارد به کامل بودن یا کفایت مدارک رسیدگی کند هر گونه خسارتی که از نبودن و عدم کفایت و یا تنظیم شدن غیر قانونی مدارک فوق الذکر به راه آهن وارد شود به عهده فرستنده خواهد بود مگر آنکه تقصیر و یا اشتباه از طرف راه آهن به وجود آمده باشد.
راه آهن نیز به عنوان مامور حمل و نقل به علت ارتکاب اشتباه در مقابل از بین رفتن عدم استفاده یا استفاده غیر قانونی از مدارک مندرج در بارنامه که ضمیمه آن بوده و به راه آهن سپرده شده است مسئولیت دارد ولی در هر صورت غرامتی که باید پرداخت نماید از غرامتی که در صورت گم شدن کالا تعلق می گیرد نباید بیشتر باشد.
بند 3 - فرستنده موظف است مقررات گمرکی را در مورد بسته بندی و پوشش کالا
رعایت نماید چنانچه فرستنده محمولات خود را بر اساس مقررات گمرک بسته بندی
نکرده و لفاف نکشیده باشد راه آهن عمل فوق را انجام داده و هزینه های مربوطه را به کرایه حمل محمولات اضافه می نماید.
راه آهن می تواند از قبول محموله هایی که مهر و موم گمرکی یا سایر مقامات اداری آنها آسیب دیده یا ناقص باشد خودداری نماید.
فصل دوم - اجرا قرارداد حمل و نقل
ماده چهارده - تحویل کالاها برای حمل و بارگیری آنها:
بند 1 - عملیات مربوط به تودیع کالا برای حمل تابع قوانین و مقررات جاری در ایستگاه فرستنده است .
بند 2 - بارگیری کالا به موجب مقررات معمول در ایستگاه فرستنده یا به عهده راه آهن و یا به عهده فرستنده خواهد بود مگر اینکه مقاوله نامه فعلی طرق دیگری را برای این کار تعیین نموده باشد و یا این که موافقت نامه خاصی بین فرستنده و راه آهن وجود داشته باشد که در بارنامه ذکر شده و به موجب آن ترتیب دیگری برای بارگیری اتخاذ گردد.
هر گاه بارگیری وسیله فرستنده انجام شود نامبرده مسئول تمام عواقب ناشی از بارگیری ناقص بوده و مخصوصا موظف است خسارتی را که راه آهن از این کار متحمل می شود جبران نماید اثبات بارگیری ناقص بر عهده راه آهن است .
بند 3 - کالاهای تجارتی باید به موجب تعرفه های بین المللی در واگنهای مسقف و یا سر باز و یا واگنهای مخصوص و یا واگنهای سر بازی که روی آن روپوش کشیده شده باشد حمل گردند. مگر اینکه مقاوله نامه فعلی مقررات دیگری در این مورد وضع کرده باشد، در صورتی که تعرفه های بین المللی وجود نداشته و یا حاوی مقررات در این باره نباشند. مقررات معمول در ایستگاه فرستنده برای تمام طول مسیر اجرا خواهد شد.
ماده پانزده - تشریفات گمرکی و اداری :
بند 1 - در طول راه تشریفات گمرکی و اداری وسیله راه آهن انجام می شود. و راه آهن در این مورد مختار است به مسئولیت خود انجام این کار را به یک نماینده قانونی واگذار نماید و یا خود او انجام دهد ولی در هر دو حال راه آهن کلیه وظایف یک نماینده را داراست .
در هر صورت فرستنده با ذکر در بارنامه و یا گیرنده که به موجب ماده 22 دستوری صادر می کند می توانند انجام موارد زیر را بخواهند:
الف - شخصا در انجام تشریفات پیش بینی شده در بند بالا شرکت نموده و یا نماینده قانونی خود را برای ارائه کلیه مدارک لازمه و ادا توضیحات مفید معرفی نماید.
ب - در مواردی که قوانین و مقررات کشورهایی که تشریفات گمرکی یا سایر مقامات اداری در آنجا انجام می شود اجازه دهد تشریفات مزبور را شخصا یا وسیله یک نماینده خود انجام دهد.
ج - با توجه به بندهای الف و ب اقدام به پرداخت حقوق گمرکی و سایر هزینه ها بنماید. در مورد فوق نه فرستنده و نه گیرنده که حق تحویل کالا را دارد و همچنین نمایندگان قانونی آنها حق تصاحب کالا را ندارند.
چنانچه فرستنده برای انجام تشریفات گمرکی و اداری ایستگاهی را تعیین کرده باشد که مقررات جاریه اجازه انجام تشریفات مزبور را در آن ایستگاه ندهد و یا برای طرز انجام تشریفات طرقی را تعیین نماید که به کار بردن آنها مقدور نباشد راه آهن می تواند به نحوی که بیشتر به سود شخص ذینفع باشد تشریفات مورد بحث را انجام داده و نتیجه را به اطلاع فرستنده کالا برساند.
اگر فرستنده در بارنامه جمله بدون مخارج گمرکی را قید نموده باشد راه آهن حق دارد که تشریفات گمرکی را بنا به تصمیم خود در طول راه یا در ایستگاه مقصد راسا انجام دهد.
بند 2 - چنانچه در ایستگاه مقصد دفتر گمرک وجود داشته باشد در بارنامه نیز انجام تشریفات گمرکی را در موقع ورود کالا به ایستگاه مقصد تعیین کرده باشد گیرنده کالا با رعایت مورد استثنایی مذکور در بند 1 قسمت اخیر می تواند تشریفات مزبور را در ایستگاه مقصد انجام دهد و در صورت فقدان تذکر فوق در بارنامه به طریق معمول در گمرک رفتار خواهد شد در صورتی که گیرنده از حق فوق استفاده نماید باید قبلا هزینه های مربوطه را بپردازد.
اگر در مهلت پیش بینی شده در مقررات جاریه در ایستگاه مقصد گیرنده برای اخذ بارنامه محمول اقدام نکند راه آهن می تواند به طوری که در بند 1 پیش بینی شده اقدام نماید.
ماده شانزده - تحویل :
بند 1 - راه آهن موظف است که بارنامه و کالا را در ایستگاه مقصد در مقابل مفاصاحساب و پرداخت مطالبات به گیرنده کالا تحویل نماید. قبول بارنامه از طرف گیرنده کالا مشارالیه را ملزم می سازد مبالغی را که پرداخت آنها به عهده او است به راه آهن بپردازد.
بند 2 - موارد زیر به عنوان تسلیم کالا از طرف راه آهن به شخص گیرنده تلقی می شود:
الف - تحویل کالا به مقامات گمرکی و یا به مقامات عوارضی در محلهای ارسال و یا انبارهای آنان در صورتی که زیر نظر راه آهن نباشد.
ب - تودیع کالا نزد راه آهن یا یک حق العمل کار ارسال کننده در انبارهای عمومی .
بند 3 - قوانین و مقررات جاری در ایستگاه مقصد یا قراردادهای منعقده با گیرنده معین می کند که آیا راه آهن حق دارد و یا مجبور است که کالا را در محل دیگری غیر از ایستگاه مقصد مثلا یک خط انشعابی خصوصی یا محل اقامت او یا در یک انبار راه آهن تحویل نماید؟ چنانچه خود راه آهن و یا به وسیله دیگری کالای تحویلی را در محل های نامبرده تسلیم نماید عمل تحویل فقط در هنگام تسلیم کالا به معنای واقعی انجام خواهد شد. عملیاتی را که راه آهن زیر نظر و به حساب صاحب خط انشعابی انجام می دهد به حساب قرارداد حمل و نقل منظور نمی شود مگر آنکه قرارداد دیگری بین راه آهن و صاحب خط انشعابی وجود داشته باشد.
بند 4 - پس از رسیدن کالا به ایستگاه مقصد گیرنده حق دارد از راه آهن تقاضا کند بارنامه را به او تسلیم و کالا را تحویل نماید. و در صورت از بین رفتن کالا و یا نرسیدن آن در سر رسید مهلت معینه در بند 1 ماده 30 گیرنده کالا مجاز است در مقابل راه آهن و به نام خود از حقوقی که قرارداد حمل و نقل برای او تعیین نموده است استفاده نماید.
بند 5 - شخص ذیحق حتی پس از دریافت بارنامه و پرداخت هزینه ها می تواند تا
خاتمه تحقیقات لازمه که به منظور اثبات خسارت ادعا شده انجام می شود از تحویل گرفتن کالا خودداری نماید.
بند 6 - به علاوه عمل تحویل مطابق قوانین و مقررات کشور مقصد انجام می شود.
ماده هفده - پرداخت هزینه ها:
بند 1 - هزینه ها (کرایه حمل ، هزینه های فرعی ، حقوق گمرکی و دیگر هزینه هایی
که از تاریخ قبول کالا برای حمل تا تاریخ تحویل آن پیش می آید) باید به وسیله فرستنده یا گیرنده کالا بر طبق مقررات ذیل پرداخت گردد:
در مورد اجرای مقررات مزبور کرایه حمل عبارت خواهد بود از کلیه حقوقی که طبق تعرفه تعلق می گیرد به اضافه قیمت های حاصله از محاسبه نرخها یا قیمت های استثنایی که هنگام محاسبه کرایه حمل معلوم می شوند.
بند 2 - فرستنده ای که تمام و یا قسمتی از مخارج را به عهده خود می گیرد باید در ستون مربوطه در بارنامه زیر را قید کند:
اولا جمله تبدون کرایه حمل ت در صورتی که فرستنده فقط کرایه حمل را به عهده بگیرد.
ثانیا تجمله بدون کرایه حمل و...ت اگر پرداخت هزینه ها را علاوه بر کرایه حمل به عهده بگیرد با تعیین صریح چه هزینه هایی ، از قبیل هزینه های فرعی ، هزینه هایی که از ابتدای قبول حمل تا تحویل کالا پیش می آید، حقوق و عوارض گمرکی یا مقامات دیگر اداری این عمل نباید موجب تقسیم بندی مبلغ کلی یک نوع هزینه بشود مثلا حقوق گمرکی و عوارض گمرکی یکجا پرداخت می شود ولی عوارض روی اضافه ارزش کالا نوع دیگری از هزینه ها محسوب می گردد.
ثالثا تجمله بدون کرایه تا X? (X نمایش نقطه ای است که در آنجا پیوند
تعرفه های کشورهای هم مرز صورت می گیرد) چنانچه فرستنده کرایه حمل را تا
نقطه X به عهده بگیرد.
رابعا جمله تبدون کرایه حمل و... تا X? (X نقطه ای است که در آنجا پیوند
تعرفه های کشورهای هم مرز صورت می گیرد) چنانچه علاوه بر کرایه حمل پرداخت کلیه هزینه ها را تا نقطه X به عهده بگیرد به استثنای هر گونه هزینه ای که
به کشور یا راه آهن بعدی مربوط خواهد شد. فرستنده باید این قبیل هزینه ها را صریحا قید کند. از قبیل هزینه های فرعی یا هزینه هایی که از ابتدای قبول حمل تا نقطه X پیش می آید، حقوق و عوارض گمرکی یا سایر مقامات اداری و این عمل نباید موجب تقسیم بندی مبلغ کلی یک نوع هزینه بشود. مثلا حقوق و عوارض گمرکی یکجا پرداخت می شود ولی عوارض روی اضافه ارزش کالا نوع دیگری از
هزینه محسوب می گردد.
ب - جمله تبدون هیچگونه هزینه ت در صورتی که فرستنده کلیه هزینه ها (کرایه
حمل ، هزینه های فرعی ، حقوق گمرکی و سایر هزینه ها) را به عهده بگیرد.
ج - جمله تمعاف از مبلغ ...ت چنانچه فرستنده مقدار معینی از مخارج را به عهده بگیرد و در این صورت مبلغ مزبور باید با تمام حروف نوشته شود و به پول کشور فرستنده تعیین گردد مگر اینکه ترتیب دیگری در تعرفه ها مرقوم رفته باشد.
مخارج فرعی و مخارج دیگری که مطابق مقررات و تعرفه های داخلی کشور مبدا یا
در صورت لزوم طبق تعرفه بین المللی اجرا شده باید برای تمام مسیر معینه حساب شود همچنین مبلغ انتفاع در تحویل که در بند 2 ماده 20 پیش بینی شده است توسط فرستنده تمامی پرداخت خواهد شد در صورتی که پرداخت بر طبق قسمت رابعا از ردیف الف صورت گیرد.
بند 3 - تعرفه های بین المللی در مورد پرداخت هزینه ها می تواند مقرر دارند که فقط از چند نوع از جملات پیش بینی شده در بند 2 یا از جملات نوع دیگر استفاده شود.
بند 4 - مخارجی را که فرستنده پرداخت نکرده است به عهده گیرنده کالا خواهد بود مع الوصف کلیه هزینه ها تا موقعی که گیرنده بارنامه را دریافت و یا حقوق خود را بر طبق مندرجات بند 4 از ماده 16 استیفا نکرده و بر طبق مندرجات ماده 22 قرارداد باربری تغییر نداده است به عهده فرستنده می باشد.
بند 5 - پرداخت مخارج فرعی از قبیل حق توقف ، انبارداری ، توزین که در صورت
اقدام و یا بر حسب تقاضای گیرنده تعلق می گیرد همیشه به عهده او خواهد بود.
بند 6 - در صورتی که کالای تسلیمی طبق تشخیص راه آهن در معرض فساد فوری
بوده و یا اینکه به علت کمی ارزش و یا جنس آن تضمین کافی برای تامین هزینه ها نباشد، راه آهن مبدا می تواند از فرستنده بخواهد که هزینه های مربوط را قبلا بپردازد.
بند 7 - هر گاه جمع هزینه هایی که فرستنده به عهده می گیرد در موقع تودیع
کالا برای حمل نتواند دقیقا معلوم گردد راه آهن می تواند که به عنوان تضمین
تودیع مبلغی را در حدود مخارج تقریبی کرایه در مقابل رسید از فرستنده مطالبه نماید این هزینه ها در برگ صورت حسابی که مبنای تصفیه حساب با فرستنده خواهد بود ثبت می گردد.
این تصفیه حساب حداکثر سی (30) روز بعد از انقضا مهلت تحویل باید صورت
گیرد. و یک صورت حساب مشروح از مخارج مطابق مشخصات برگ صورت حساب در مقابل استرداد قبض رسید به فرستنده تسلیم می گردد.
بند 8 - ایستگاه فرستنده باید در بارنامه و همچنین در نسخه رونوشت بارنامه مبالغ دریافتی به عنوان کرایه پرداخت شده را مشروحا بنویسد. مگر اینکه مقررات یا تعرفه های مورد عمل در ایستگاه مبدا مقرر دارند که این مبالغ نباید مشروحا جز در نسخه رونوشت بارنامه نوشته شود. در موارد پیش بینی شده در بند 7 این مخارج نباید نه در بارنامه و نه در نسخه رونوشت آن قید گردد.
ماده هیجده - اصلاح مبالغ دریافتی :
بند 1 - در صورت اجرا نادرست تعرفه ها یا اشتباه در تشخیص و دریافت مخارج مبلغ اضافه دریافتی باید از طرف راه آهن به فرستنده کالا مسترد و مبلغ کسر دریافتی باید از طرف فرستنده به راه آهن پرداخت گردد. به شرط آنکه تفاوت اضافه یا کسری برای هر بارنامه بیش از ده فرانک باشد.
بند 2 - چنانچه از مبلغ مقرره وجهی کمتر از فرستنده کالا دریافت شود و در صورتی که فرستنده کالا بارنامه مربوطه را اخذ نکرده باشد باید مبلغی را که کمتر پرداخت نموده است بپردازد و موقعی که بارنامه توسط گیرنده کالا قبول شده و یا هنگامی که قرارداد باربری طبق ماده 22 تغییر داده شده باشد فرستنده کالا موظف به پرداخت مبلغی که کمتر پرداخت شده است نمی باشد مگر نسبت به مخارجی که طبق مندرجات بارنامه پرداخت آنها را به عهده گرفته است . و در هر حال پرداخت مبلغی که کمتر پرداخت شده است به عهده گیرنده کالا می باشد.
بند 3 - به مبالغ مذکور در این ماده در صورتی که از ده فرانک در هر بارنامه تجاوز نماید سالیانه پنج درصد (5%) سود تعلق می گیرد و تاریخ محاسبه سود از تاریخی است که به ذینفع اخطار می شود مبلغ مزبور را بپردازد و یا از روزی می باشد که مطابق ماده 41 از طرف راه آهن اخطار اداری می شود و در غیر این دو صورت از روزی خواهد بود که از طریق قضایی برای تعقیب موضوع شروع به اقدام می گردد.
ماده نوزده - استرداد بها و پیش کرایه :
بند 1 - فرستنده می تواند تحویل محموله خود را مشروط به استرداد مبلغی معادل ارزش کالا بنماید این مبلغ باید با پول کشور مبدا تعیین گردد تعرفه ها ممکن است موارد استثنایی را پیش بینی نمایند.
بند 2 - راه آهن موقعی موظف به استرداد مبلغ فوق به استرداد مبلغ به فرستنده خواهد بود که مبلغ نامبرده به وسیله گیرنده کالا به صندوق راه آهن پرداخت شده باشد این وجه باید در ظرف سی (30) روز از تاریخ پرداخت آن از طرف گیرنده به صندوق راه آهن در اختیار فرستنده محمولات قرار داده شود و در غیر این صورت سودی معادل پنج درصد (5%) در سال از تاریخ انقضا مدت مزبور مبلغ مورد بحث تعلق می گیرد.
بند 3 - چنانچه کالا کلا یا جزئا بدون دریافت قبلی مبلغ استرداد به گیرنده تحویل شود راه آهن موظف است خسارتی معادل مبلغ استردادی به فرستنده بپردازد مگر در موردی که برای تامین خسارت وارد بر علیه گیرنده کالا اقدام نموده باشد.
بند 4 - ارسال محموله با طریقه استرداد بها موجب ایجاد نرخی می گردد که توسط تعرفه ها تعیین خواهد شد این نرخ قابل اجراست حتی اگر استرداد بها باطل شود و یا به وسیله تغییری که در قرارداد باربری حاصل شود تعدیل گردد (ماده 21 بند1).
بند 5 - پیش کرایه پذیرفته نمی شود مگر مطابق مقررات مورد عمل در ایستگاه مبدا.
ماده بیست - اظهارنامه دال بر سود در تحویل :
بند 1 - هر حمل و نقل کالا ممکن است موضوع یک اظهار انتفاع در تحویل قرار گیرد و در روی بارنامه طبق مندرجات ردیف ج از بند 6 ماده 6 قید شود.
مبلغ انتفاع اظهار شده باید به پول کشور مبدا یا فرانک طلا یا هر پول دیگری که تعرفه ها مشخص می کنند تعیین گردد.
بند 2 - نرخ انتفاع در تحویل برای تمام مسیر استفاده شده مطابق تعرفه های راه آهن مبدا محاسبه می شود.
فصل سوم - اصلاح قرارداد باربری
ماده بیست و یک - حقوق فرستنده کالا در مورد اصلاح قرارداد باربری :
بند 1 - فرستنده کالا حق دارد که بر اساس موارد زیر قرارداد باربری را اصلاح نماید:
الف - در موردی که فرستنده کالا بخواهد کالای ارسالی او در ایستگاه مبدا پس
گرفته شود.
ب - در موردی که فرستنده کالای ارسالی او در طول مسیر متوقف گردد.
ج - در موردی که فرستنده کالا بخواهد تحویل کالا به تعویق افتد.
د - در موردی که فرستنده کالا بخواهد کالای او به شخص دیگری غیر از آنکه در بارنامه تعیین گردیده است تحویل شود.
ه - در موردی که فرستنده کالا بخواهد کالای او در ایستگاه دیگری غیر از ایستگاه مقصدی که در بارنامه قید شده است فرستاده شود و یا کالا به ایستگاه مبدا عودت داده شود، در این حالت فرستنده کالا می تواند بخواهد که محموله او که با قطار بطی السیر آغاز سیر کرده است با سریع السیر فرستاده شود و یا بالعکس به شرط آنکه ایستگاهی که در آن حمل بار متوقف است دارای دو نوع سرویس برای حمل بار باشد، فرستنده کالا همچنین می تواند نوع تعرفه و مسیری را که باید محموله از آن مسیر فرستاده شود تعیین نماید. اگر فرستنده بر طبق مفاد بند 2 از ماده 17 تا محل پیوند تعرفه ها مخارجی را به عهده گرفته و در نتیجه اصلاح قرارداد باربری محموله او دیگر از این محل عبور نمی کند باید مراتب را در بارنامه قید نماید، اما تذکر جدید فرستندهنباید موجب اصلاح تذکر معافیت اولیه او در مورد کشورهایی که تا کنون
محموله سیر کرده است بشود به استثنای اصلاحی که در ردیف ج پذیرفته می شود.
در صورتی که مقررات مخالفی در تعرفه های راه آهن مبدا وجود نداشته باشد تقاضاهای اصلاح قرارداد باربری در موارد زیر پذیرفته می شود.
و - در مورد طریقه استرداد بها.
ز - در مورد افزایش یا تقلیل یا انصراف از استرداد بها.
ح - در مورد تقلیل هزینه های مربوطه به یک محموله که هزینه هایش پرداخت نشده باشد یا مورد افزایش هزینه های قبول شده طبق موارد مذکوره در بند 2 از ماده 17 به استثنا موارد مذکور در بالا موارد دیگری برای استفاده از حق تغییر قرارداد باربری مجاز نخواهد بود ولی با وجود این تعرفه های بین المللی می توانند به فرستنده کالا حق بدهند که علاوه بر موارد فوق تغییرات دیگری را در قراردادهای باربری درخواست نماید.
دستوراتی که فرستنده کالا می دهد هیچگاه نباید موجب تقسیم محموله بشود.
بند 2 - دستورهای مذکور فوق باید طبق یک اظهار کتبی مطابق نمونه معین و منتشر شده از طرف راه آهن به عمل آید.
مطالب اظهارنامه باید عینا در نسخه رونوشت بارنامه قید و به امضا فرستنده کالا رسیده و با بارنامه به راه آهن ارائه شود ایستگاه فرستنده با زدن مهر تاریخدار روی نسخه رونوشت بارنامه و در ذیل مطالب درخواستی فرستنده قبول دستورات بعدی او را مورد تایید قرار داده و رونوشت مزبور را مجددا به فرستنده کالا مسترد می دارد.
چنانچه راه آهنی که باید دستورات مزبور را انجام دهد نسخه رونوشت بارنامه مورد بحث را از فرستنده مطالبه ننماید در مورد کلیه خسارات حاصله از این عمل در برابر گیرنده که رونوشت مزبور را از طرف فرستنده دریافت خواهد نمود مسئولیت دارد.
هر گاه فرستنده تقاضای افزایش یا کاهش و یا انصراف از مبلغ استردادی را بنماید باید مدرک اولیه را که به او داده شده است ارائه دهد و در صورت افزایش و یا کاهش مبلغ استردادی مدرک مزبور پس از تصحیح مجددا در اختیار نامبرده گذارده خواهد شد و در صورت انصراف از طریقه استردادی مدرک اولیه از ید او خارج خواهد گردید. هر گونه دستوری که بعدا و به صورتی غیر از آنچه که فوقا ذکر گردیده از طرف فرستنده داده شود بدون اعتبار خواهد بود.
بند 3 - راه آهن به دستورهای بعدی فرستنده ترتیب اثر نمی دهد مگر آنکه وسیله ایستگاه مبدا ابلاغ شود.
اگر فرستنده تقاضا نماید مراتب وسیله تلگرام یا تلفنگرام به خرج فرستنده از طرف ایستگاه مبدا یا ایستگاه مقصد یا ایستگاه محل توقف اطلاع داده می شود و سپس با یک اعلامیه کتبی یا تلگرام ضبط شده ماشینی تایید می گردد.
در مواردی که تعرفه بین المللی و یا سایر موافقت نامه های موجود بین راه آهنهای ذینفع طریقه دیگری را پیش بینی ننموده باشند ایستگاه مقصد و یا ایستگاه توقف بایستی دستور بعدی فرستنده را که توسط تلگرام و یا اخطار تلفنی از ایستگاه مبدا واصل می گردد بدون انتظار وصول تایید اجرا نماید و در موارد مشکوک باید صحت آنها مورد تحقیق قرار گیرد.
بند 4 - در موارد زیر حق تغییر قرارداد حتی در صورتی که فرستنده کالا نسخه رونوشت بارنامه را نیز همراه داشته باشد از او سلب می گردد:
الف - موقعی که بارنامه در اختیار گیرنده کالا گذارده شده باشد.
ب - موقعی که گیرنده کالا را قبول کرده باشد.
ج - موقعی که گیرنده کالا از حقوق مربوط به قرارداد باربری طبق بند 3 از ماده 16 که به او تعلق می گیرد استفاده نموده باشد.
د - موقعی که گیرنده کالا طبق ماده 22 اختیار دارد به محض ورود محمول در منطقه گمرکی کشور مقصد دستورات لازمه را صادر نماید از این لحظه راه آهن موظف است که طبق دستورات گیرنده کالا عمل نماید.
ماده بیست و دو - حقوق گیرنده کالا در مورد قرارداد باربری :
بند 1 - چنانچه فرستنده کالا مخارج مربوط به حمل و نقل محمولات در داخل کشور مقصد را به عهده نگرفته و موضوع را نیز طبق مقررات ردیف ج از بند 6 از ماده 6 در بارنامه قید نکرده باشد گیرنده حق دارد که قرارداد باربری را تغییر دهد.
دستورات گیرنده کالا فقط وقتی قابل اجراست که محمول داخل منطقه گمرکی کشور مقصد شده باشد.
گیرنده کالا می تواند دستورات زیر را بدهد:
الف - کالا در بین راه متوقف شود.
ب - تحویل کالا معوق بماند.
ج - کالا در کشور مقصد به شخص دیگری غیر از آنکه در بارنامه به عنوان گیرنده تعیین شده تحویل گردد.
د - تشریفات لازم گمرکی با سایر تشریفات مقامات اداری بر حسب یکی از ترتیبات پیش بینی شده در (ماده 15 بند 1 قسمت دوم ) اجرا گردد.
به علاوه به غیر از مواردی که تعرفه های بین المللی مقررات مغایری داشته باشند گیرنده می تواند دستورات زیر را بدهد.
ه - کالا در کشور مقصد در ایستگاهی غیر از ایستگاه قید شده در بارنامه تحویل شود. و یا آنکه حمل کالا که با بطی السیر شروع شده با سریع السیر ادامه یابد و بالعکس به شرط آنکه ایستگاهی که کالا متوقف است برای هر دو نوع حمل و نقل مفتوح باشد. همچنین می تواند تعرفه مورد نظر خود و مسیر جدیدی را تعیین نماید.
دستورات دیگری غیر از آنچه شمرده شده پذیرفته نمی شود. تعرفه های بین المللی
در هر صورت می تواند به گیرنده کالا حق دهند که علاوه بر تغییرات مذکوره در
بالا تغییرات دیگری را دستور دهد.
دستورات گیرنده کالا هرگز نباید منجر به تجزیه محمول گردد.
بند 2 - دستورات فوق الذکر باید به صورت اظهارنامه کتبی مطابق نمونه معین و منتشر شده از طرف راه آهن در ایستگاه مقصد و یا ایستگاه ورودی کشور مقصد تسلیم گردد.
هر دستوری که به وسیله گیرنده کالا در نمونه دیگری غیر از آنچه که مقرر گردیده داده شود بدون اعتبار خواهد بود.
برای اعمال حق اصلاح قرارداد باربری ارائه نسخه رونوشت بارنامه از طرف گیرنده کالا لزومی ندارد.
بند 3 - بر حسب درخواست گیرنده کالا ایستگاهی که دستور را دریافت داشته است با خرج گیرنده کالا آن را به وسیله تلگرام یا تلفنگرام که بعدا با اظهار کتبی یا تلگرام ضبط شده ماشینی تایید می شود به ایستگاهی که باید آن را اجرا کند اعلام می دارد این ایستگاه می تواند بدون آنکه منتظر تایید کتبی باشد دستور واصله را که توسط تلگرام یا تلفنگرام از ایستگاه ذیصلاحیت رسیده است اجرا نموده و در صورت تردید صحت آن را تحقیق نماید.
بند 4 - حق اصلاح قرارداد باربری از طرف گیرنده در موارد زیر منتفی می گردد:
الف - وقتی که بارنامه را دریافت کرده باشد.
ب - وقتی که کالا را قبول کرده باشد.
ج - وقتی که گیرنده کالا از حقوق ناشیه از قرارداد باربری مطابق بند 4 از ماده 16 استفاده کرده باشد.
د - وقتی که نماینده برگزیده او (طبق ردیف ج بند 1) بارنامه را دریافت نموده یا طبق بند 4 از ماده 16 از حقوق خود استفاده کرده باشد.
ه - اگر گیرنده دستور تحویل کالا را به شخص دیگری داده باشد این شخص مجاز
به تغییر قرارداد باربری نمی باشد:
ماده بیست و سه - اجرای دستورهای بعدی .
بند 1 - راه آهن نمی تواند به استثنا موارد مذکور زیر از اجرای دستورهایی که مطابق ماده 21 و 22 داده شده اند خودداری نموده و یا در اجرای آن تاخیر کند:
الف - دستور موقعی به ایستگاه موظف به انجام واصل شود که اجرای آن امکان پذیر نباشد.
ب - اجرای دستور به نحوی سرویس منظم بهره برداری را مختل سازد.
ج - چنانچه هدف از اجرای دستور تعویض ایستگاه مقصد بوده و انجام آن یا مقررات معموله در یکی از کشورهایی که کالا باید طی نماید به خصوص از نقطه نظر مقررات گمرکی و اداری مخالف داشته باشد.
د - در مورد تغییرات ایستگاه مقصد موقعی می تواند این عمل انجام گیرد که ارزش کالا مخارج این تعویض ایستگاه را تامین نماید مگر آنکه به فوریت تضمین و یا پرداخت شود.
در موارد فوق الذکر کسی که دستورهای بعدی را صادر نموده است باید بلافاصله از موانعی که اجرای دستورهایش را به تاخیر می اندازند مطلع گردد.
چنانچه راه آهن نیز نتوانسته باشد موانعی را که برای اجرای دستورهای نامبرده پیش آمد خواهند کرد پیش بینی نماید کسی که دستورهای بعدی را صادر نموده است مسئول کلیه عواقبی خواهد بود که از شروع اجرای آن دستورها حاصل خواهد گردید.
بند 2 - چنانچه دستور بعدی مبنی بر این باشد که کالا در یکی از ایستگاه های بین راه تحویل گردد کرایه حمل از ایستگاه فرستنده تا آن ایستگاه محاسبه خواهد شد.
ولی اگر موقعی دستور رسیده باشد که کالا از ایستگاهی که برای تحویل تعیین شده است گذشته باشد کرایه حمل از ایستگاه فرستنده تا ایستگاهی که کالا توقف نموده و از این ایستگاه تا ایستگاهی که برای تحویل تعیین گردیده است محاسبه می گردد.
اگر دستور بعدی چنین باشد که کالا مقصد دیگری تحویل شود یا اینکه به ایستگاه مبدا اعاده گردد کرایه حمل از ایستگاه فرستنده تا ایستگاه که بار متوقف شده و از آنجا تا مقصد جدید یا تا ایستگاه فرستنده محاسبه خواهد شد.
تعرفه هایی که در این مورد اجرا می شود تعرفه هایی هستند که در طول این مسیرها هنگام انعقاد قرارداد باربری جاری بوده است .
مقررات مذکوره در مورد هزینه های فرعی و سایر هزینه ها نیز اجرا می گردد.
بند 3 - مخارج ناشی از اجرا دستور فرستنده یا گیرنده به استثنا آنهایی که ناشی از اشتباه راه آهن باشد به کالا تعلق خواهد گرفت .
بند 4 - به استثنا موارد مندرج در بند 1 راه آهن در صورت ارتکاب اشتباه مسئول عواقب ناشی از عدم اجرا یا اجرای ناصحیح دستورهای صادره طبق مواد 21 و 22 می باشد.
مع الوصف غرامتی را که بر عهده راه آهن است هرگز از غرامتی که در ازا فقدان
کالا تعلق می گیرد تجاوز نخواهد کرد.
ماده بیست و چهار - موانع و اشکالات در امر باربری :
بند 1 - هر گاه موانع و اشکالاتی در راه باربری کالا به وجود آید بر عهده راه آهن است که تصمیم بگیرد که بدون مشورت با فرستنده کالا را با تغییر مسیر ارسال نماید یا اینکه از لحاظ نفع فرستنده نامبرده را از موضوع ضمن اطلاعات مفیدی که در اختیار دارد برای کسب دستور مستحضر دارد. کرایه باربری از مسیر جدیدی که استفاده شده است با در نظر گرفتن تمام مهلت های مربوطه به آن بایستی به راه آهن پرداخت شود ولو آنکه این مسیر طولانی تر از مسیر قبلی باشد.
بند 2 - چنانچه طرق دیگری برای انجام حمل کالا وجود نداشته باشد و یا به علل دیگری ادامه حمل امکان پذیر نباشد راه آهن باید از فرستنده کالا کسب تکلیف نماید ولی در مورد موانع موقتی که به علت اوضاع پیش بینی شده در بند 4 از ماده 5 به وجود آمده اند تقاضای تعیین تکلیف از فرستنده کالا برای راه آهن اجباری نیست .
بند 3 - فرستنده می تواند در بارنامه تعلیمات لازمه را برای مواردی که با باربری در نتیجه موانع و اشکالات متوقف می گردد بدهد. چنانچه به نظر راه آهن این تعلیمات قابل اجرا نباش مجددا از فرستنده کالا تقاضای صدور تعلیمات جدیدی می نماید.
بند 4 - فرستنده کالا پس از اطلاع از اشکالات باربری می تواند تعلیمات خود را
به ایستگاه فرستنده و یا ایستگاهی که کالا در آن متوقف است بدهد. چنانچه فرستنده کالا نام گیرنده و یا ایستگاه مقصد را تغییر داده و یا اینکه تعلیمات خود را به ایستگاه دیگری غیر از ایستگاه فرستنده صادر کند موظف است تعلیمات خود را روی نسخه رونوشت بارنامه که باید ارائه دهد ثبت نماید.
چنانچه راه آهن به تعلیمات صادره از طرف فرستنده بدون درخواست ارائه نسخه رونوشت ترتیب اثر دهد و رونوشت بارنامه به گیرنده تسلیم شده باشد راه آهن در قبال گیرنده مسئول خسارت ناشی از آن می باشد.
بند 5 - چنانچه فرستنده کالا از وجود موانع در باربری مطلع شده ولی در فاصله زمانی لازم تعلیمات قابل اجرایی صادر ننماید در این مورد بر طبق مقرراتی که درباره وجود موانع در تسلیم کالا در راه آهنی که کالا در آنجا متوقف گردیده است عمل خواهد شد.
چنانچه کالا فروخته شده باشد حاصل فروش پس از کسر مخارج متعلقه به کالا باید در اختیار فرستنده قرار گیرد. اگر حاصل فروش از مخارج متعلقه کمتر باشد فرستنده باید مابه التفاوت آن را پرداخت نماید.
بند 6 - چنانچه موانع موجود در امر باربری قبل از وصول تعلیمات فرستنده در این مورد مرتفع شود کالا به مقصد خود بدون آنکه منتظر وصول تعلیمات فرستنده باشد ارسال خواهد شد و جریان در اسرع وقت به اطلاع فرستنده خواهد رسید.
بند 7 - چنانچه موانع مربوط به امر باربری بعد از آنکه گیرنده کالا قرارداد باربری را به موجب ماده 22 تغییر داده است به وجود آید راه آهن موظف است گیرنده کالا را که مقررات بندهای 1، 2، 5 و 6 در مورد او قابل اجرا هستند مطلع سازد و گیرنده کالا موظف نیست رونوشت بارنامه را ارائه دهد.
بند 8 - مقررات ماده 23 در مورد باربری هایی که مطابق با مقررات این ماده انجام می گیرد نیز قابل اجرا می باشد.
ماده بیست و پنج - موانع و اشکالات در تحویل کالا:
بند 1 - هنگامی که در تحویل کالا موانعی پیش آید ایستگاه مقصد باید به وسیله ایستگاه مبدا موضوع را بدون تامل به اطلاع فرستنده کالا برساند و کسب دستور نماید در صورتی که فرستنده در بارنامه تقاضا نموده باشد باید بدون وساطت ایستگاه فرستنده موضوع مستقیما توسط نامه یا تلگراف و یا تلگرام ضبط شده ماشینی به اطلاع او برسد و مخارج این اطلاعیه به هزینه های کالا افزوده خواهد شد چنانچه موانع موجود برای تحویل کالا قبل از وصول تعلیمات فرستنده به ایستگاه مقصد مرتفع شود کالا تسلیم گیرنده خواهد شد و موضوع تحویل باید بلافاصله توسط نامه سفارشی به اطلاع فرستنده کالا برسد. هزینه های مربوط به این امر به هزینه های مربوط به کالا اضافه خواهد شد.
چنانچه گیرنده کالا از قبول آن خودداری نماید فرستنده می تواند حتی اگر نسخه رونوشت بارنامه را در دست نداشته باشد تعلیمات لازم را بدهد.
فرستنده همچنین می تواند در بارنامه قید نماید که در صورت پیش آمد مانعی برای تحویل کالا آن را بدون مشورت به او عودت دهند در غیر این صورت کالا بدون رضایت بعدی او اعاده نمی شود.
تعلیمات فرستنده کالا مگر در مواردی که تعرفه ها طرق دیگری را پیش بینی نمایند به وسیله ایستگاه فرستنده صادر خواهد شد.
بند 2 - در جمیع موارد مربوط به اشکالات و موانع تحویل کالا سوای آنچه که در بند 1 پیش بینی شده است با رعایت مفاد ماده 45 نحوه عمل بر طبق قوانین و مقررات جاری در راه آهن تحویل دهنده خواهد بود.
اگر کالا فروخته شود پس از کسر مخارج متعلقه به کالا وجه آن در اختیار
فرستنده قرار می گیرد.
اگر حاصل فروش کمتر از مخارج متعلقه به کالا باشد فرستنده باید مابه التفاوت را بپردازد.
بند 3 - اگر موانع تحویل کالا بعد از آنکه گیرنده قرارداد باربری را به موجب ماده 22 تغییر داده پیش آید راه آهن موظف است مراتب را به این گیرنده اطلاع دهد. دستورات ردیف 2 از بند 2 عینا درباره گیرنده قابل اجرا می باشد.
بند 4 - دستورهای ماده 23 در باربریهایی که به موجب این ماده انجام شده قابل اجراست .
قسمت سوم - مسئولیت - اقدامات قضایی
فصل اول
ماده بیست و شش - مسئولیت مشترک راه آهنها:
بند 1 - راه آهنی که کالا را با بارنامه برای باربری قبول کرده است مسئول اجرای این باربری در تمام مسیر تا تحویل آن می باشد.
بند 2 - هر راه آهن بعدی هم که کالا را با بارنامه اولیه قبول نماید به موجب مفاد این مدرک در قرارداد باربری شریک بوده و عهده دار کلیه مسئولیت های ناشی از آن می باشد بدون آنکه مقررات بند 3 ماده 43 مربوط به راه آهن مقصد را نقض کرده باشد.
ماده بیست و هفت - حدود مسئولیت :
بند 1 - از لحظه قبول کالا برای حمل تا موقع تحویل آن به گیرنده راه آهن مسئول تاخیر در تحویل از بین رفتن کلی یا جزئی کالا و همچنین آسیب های وارده به آن می باشد.
بند 2 - راه آهن از مسئولیت مبری می شود چنانچه تجاوز از مهلت مقرره تحویل فقدان یا خسارت وارده به علت اشتباه و دستور غلط ذیحق روی داده یا در اثر عیب خاص کالا از قبیل (فساد داخلی ، افت و کسری و غیره ) بوده یا سبب اوضاعی که راه آهن نمی توانسته است اجتناب نماید و از بروز عواقب ناشیه جلوگیری کند رخ داده باشد.
بند 3 - راه آهن از مسئولیت بری می شود هنگامی که فقدان یا آسیب دیدگی کالا از آثار خاص مربوط به یک یا چند عامل نامبرده زیر نتیجه می شود:
الف - حمل کالا بر طبق مقررات مربوطه و یا در اثر موافقت نامه منعقده با فرستنده کالا که در بارنامه قید گردیده در واگن سرباز صورت بگیرد.
ب - چنانچه کالایی را که به علت جنس و طبیعت آن همواره در معرض تقلیل و آسیب دیدگی قرار خواهد گرفت بسته بندی ننموده باشند و یا آنکه آن را به طور ناقص بسته بندی کرده باشند.
ج - عملیات بارگیری و تخلیه کالا که به وسیله فرستنده و گیرنده و طبق مقررات مربوطه و یا به موجب موافقت نامه های منعقده با آنها که در بارنامه نیز ذکر گردیده است به عمل آمده باشد.
در صورتی که بارگیری غلط یا بارگیری در واگنی که عیب کاملا مشخصی دارد بر
طبق مقررات جاری یا موافقت نامه هایی که با فرستنده منعقد شده است و در بارنامه نیز قید گردیده توسط فرستنده انجام شده باشد.
د - اجرای تشریفات گمرکی یا سایر مقامات اداری وسیله فرستنده یا گیرنده یا نمایندگی یکی از آنان صورت گیرد.
ه - در صورتی که کالای حمل شده به علل ناگسستنی از جنس و طبیعت آن در معرض تلف کلی یا جزئی یا معیوب شدن قرار گیرد. مخصوصا اینکه خسارت در اثر خورد شدن ، زنگ زدن ، فساد داخلی و خود به خود خشک شدن ، تحلیل رفتن به وجود آید.
و - فرستادن اشیایی که از حمل ممنوع می باشند تحت نام دیگری یا با نام غلط و یا ناقص همچنین فرستادن اشیایی که تحت شرایط خاص باید حمل شوند با نام دیگری یا با نام غلط یا ناقص و یا عدم رعایت احتیاطات مقرره از طرف فرستنده .
ز - حمل و نقل حیوانات زنده .
ح - حمل و نقل محمولاتی که به موجب این مقاوله نامه و طبق مقررات جاری یا موافقت نامه های منعقده با فرستنده که در بارنامه نیز قید شده است باید به همراهی مراقب جهت حفظ محمولات از مخاطرات مذکور انجام گیرد و فقدان یا آسیب دیدگی کالا در نتیجه بی دقتی مراقب به عمل آمده باشد.
ماده بیست و هشت - ماموریت تحقیق :
بند 1 - تحقیق و اثبات این که تجاوز مهلت تحویل از مدت معینه و یا فقدان و آسیب دیدگی کالا مربوط به یکی از علل پیش بینی شده در بند 2 ماده 27 می باشد به عهده راه آهن خواهد بود.
بند 2 - وقتی نظر راه آهن بر این باشد که با توجه به اوضاع و احوال فقدان کالا یا آسیب دیدگی ممکن است در اثر یک یا چند عامل مخصوص پیش بینی شده در بند 3 ماده 27 رخ داده باشد این نظریه یک استنباطی بیش نخواهد بود. و در هر صورت ذیحق می تواند ثابت کند که خسارت وارده به طور کلی یا جزئی در اثر یکی از عوامل مذکور بوده است و در صورتی که مقدار کسری کالا غیر معمولی یا اینکه بسته کالا به کلی مفقود شده باشد این نظر و استنباط راه آهن در مورد پیش بینی شده در ردیف الف بند 3 ماده 27 قابل اجرا نخواهد بود.
ماده بیست و نه - استنباط در مورد حمل مجدد کالا:
بند 1 - چنانچه محمولاتی که در تحت شرایط این مقاوله نامه حمل شده اند مجددا
تحت شرایط همین مقاوله نامه حمل گردند و در هنگام حمل مجدد فقدان جزئی و یا آسیب دیدگی در آن مشاهده گردد در صورتی که شرایط زیرین موجود باشد می توان استنباط نمود که آنها در طول مسیر اخیر قرارداد باربری به وجود آمده است .
الف - محموله دائما تحت مراقبت راه آهن بوده است .
ب - محموله به همان وضع که به مقصد اولیه رسیده تجدید حمل شده باشد.
بند 2 - همین استنباط به عمل خواهد آمد هر گاه قرارداد قبل از ارسال مجدد کالا تابع شرایط این مقاوله نامه نبوده است به شرط آنکه این مقاوله نامه برای حمل باربری مستقیم بین اولین ایستگاه فرستنده و آخرین ایستگاه مقصد قابل اجرا می بود.
ماده سی - استنباط درباره فقدان کالا - موردی که کالا باز یافته می شود:
بند 1 - چنانچه محموله در موعد معینه به گیرنده کالا تحویل نگردد و یا در مدت سی (30) روز پس از انقضای مهلت تحویل در اختیار ذیحق گذارده نشود نامبرده می تواند بدون ارائه مدارک دیگری کالای خود را مفقود شده بداند.
بند 2 - شخص ذینفع حق دارد ضمن دریافت غرامت مربوط به کالای مفقوده کتبا تقاضا نماید در طی سالی که از پرداخت غرامت آغاز می گردد به محض باز یافته شدن کالا او را مطلع سازند. رسید این درخواست کتبا باید به او داده شود.
بند 3 - در طی سی (30) روز پس از دریافت اطلاعیه مربوط به پیدا شدن کالا شخص ذینفع می تواند تقاضا نماید که کالای او در یکی از ایستگاه های مسیر تحویل داده شود. و موظف است مخارجی را که به حمل کالا از ایستگاه فرستنده تا ایستگاه تحویل کالا به آن تعلق گرفته است به علاوه مبلغ غرامت پس از کسر مخارجی که احیانا در آن منظور بوده است و با رعایت کلیه حقوق مربوط به غرامت که در ماده 34 و در صورت امکان در ماده 36 برای تجاوز از موعد مقرره برای تحویل کالا ملحوظ است به راه آهن بپردازد.
بند 4 - در صورتی که طبق بند 2 فوق الذکر تقاضایی به عمل نیامده باشد و یا در مدت سی (30) روز به موجب بند 2 اقدامی معمول نگردد و یا آنکه کالا بیش از یک سال پس از تاریخ پرداخت غرامت پیدا شود راه آهن مطابق مقررات و قوانین کشور متبوع خود عمل خواهد کرد.
ماده سی و یک - مبلغ غرامت در صورت از بین رفتن کالا:
بند 1 - هر گاه طبق مقررات این مقاوله نامه غرامتی برای از بین رفتن کلی یا قسمتی از کالا بر عهده راه آهن باشد غرامت بر حسب :
نرخ رسمی بورس .
یا در صورت نبودن نرخ بورس به قیمت روز بازار.
یا در صورت نبودن هیچکدام طبق ارزش معمولی .
کالاهایی از همان نوع و جنس که در محل و زمان قبول بار برای حمل از طرف راه آهن جاری بوده است محاسبه می شود.
مع الوصف غرامت از پنجاه فرانک برای فقدان هر یک کیلوگرم وزن غیر خالص کالا
تجاوز نمی کند، البته با رعایت محدودیتهایی که در ماده 35 پیش بینی شده است . به علاوه کرایه حمل و حقوق گمرکی و کلیه مبالغی که به مناسبت حمل کالا دریافت شده است بدون هیچگونه خسارت دیگری به شخص ذینفع مسترد خواهد شد.
بند 2 - اگر عناصری که به عنوان مبنای محاسبه پرداخت غرامت به کار می روند به پول کشوری که در آنجا غرامت مطالبه شده است معلوم نباشند تبدیل پول بر اساس نرخهای روز در محلی که غرامت پرداخت می شود صورت خواهد گرفت .
ماده سی و دو - تحدید مسئولیت در صورت افت کردن وزن و محمولات در موقع حمل :
بند 1 - در مورد کالاهایی که به سبب طبیعت خاصشان معمولا هنگام حمل و در طول مسیر افت وزن پیدا می کنند راه آهن فقط در صورتی جوابگو خواهد بود که افت کالا در هر مسیری که محموله طی کند از حدود معینه زیر تجاوز نماید:
الف - دو درصد (2%) وزن برای مایعات و کالاهای نمدار که برای باربری تحویل شده باشد و نیز برای کالاهای نامبرده زیر:
- ساقه شیرین بیان - چوبهای رنگین رنده شده یا آسیا شده به صورت گرد.
- قارچ های تازه - ذغال سنگ و کک .
- شاخ و سم حیوانات - یال و دم حیوانات .
- میوه های تازه خشک یا پخته - انواع چربی ها.
- انواع پشم - سبزیهای تازه .
- کندرهای تازه - استخوان درست یا آسیا شده .
- ضایعات پوست ها - ذغال طبیعی .
- انواع چرم - پوست درخت .
- انواع پوست - برگ تازه توتون .
- پوستهای قیمتی - ماهیهای خشک شده .
- انواع ریشه - صابون و روغن های غلیظ.
- نمک - موی خوک .
- ماستیک تازه - توتون بریده شده .
- رگ و پی حیوانات .
ب - یک درصد برای سایر کالاهای خشک که ممکن است در طول راه دچار افت
بشوند.
بند 2 - در صورتی که بر حسب اوضاع و احوال ثابت شود که افت کالا در اثر موجبات که باعث افت کالا می شوند نباشد راه آهن نمی تواند از محدودیت مسئولیت
که در بند 1 این ماده پیش بینی شده استفاده نماید.
بند 3 - هر گاه تعداد زیادی بسته به وسیله یک بارنامه حمل شود افت مربوط به طول راه برای هر بسته محسوب خواهد شد در صورتی که وزن هر یک از آنها جداگانه در بارنامه قید شده باشد و یا بتوان به طریق دیگری آن را تعیین نمود.
بند 4 - در صورت فقدان تمام کالا برای محاسبه غرامت به عنوان افت وزن کالا در طول راه هیچگونه تقلیلی نباید به عمل آید.
بند 5 - مقررات این ماده به هیچ وجه مقررات مواد 27 و 28 را نقض نمی کند.
ماده سی و سه - مبلغ غرامت در مورد آسیب دیدگی کالا:
بند 1 - در مورد آسیب دیدگی کالا راه آهن موظف به پرداخت غرامت می باشد این
غرامت بر مبنای کسر ارزش کالای آسیب دیده حساب خواهد شد و غیر از این غرامت هیچ نوع پرداخت جبران خسارت دیگری به عمل نخواهد آمد. مبلغ این غرامت با در نظر گرفتن ارزش کالا که در ماده 31 تعریف شده است و درصدی که از ارزش کالا در مقصد کاسته شده است محاسبه می گردد. همچنین مخارجی که در ردیف آخر بند 1 از ماده 31 پیش بینی شده است به همین نسبت مسترد می شود.
در هر صورت نکات زیر باید رعایت شود:
الف - هر گاه تمام محموله در اثر آسیب دیدگی ضایع و بی ارزش شده باشد مبلغ
غرامت پرداختی نباید از مبلغی که در صورت فقدان تمام آن پرداخت می شد تجاوز کند.
ب - هر گاه فقط قسمتی از محموله در اثر آسیب دیدگی ضایع و بی ارزش شده باشد
مبلغ غرامت پرداختی نباید از مبلغی که در صورت فقدان قسمت آسیب دیده پرداخت می شد تجاوز نماید.
ماده سی و چهار - مبلغ غرامت در مورد تاخیر در تحویل کالا:
بند 1 - در صورتی که تاخیر در تحویل کالا بیش از 48 ساعت از مهلت مقرره طول بکشد و اگر شخص ذینفع ثابت ننماید که در نتیجه آن خسارتی به او وارد شده راه آهن موظف است (10)/(1) کرایه حمل را که حداکثر پنجاه (50) فرانک برای هر محموله خواهد شد به او مسترد دارد.
بند 2 - چنانچه ثابت شود که خسارتی در اثر تاخیر در تحویل کالا به او وارد شده است راه آهن غرامتی که حداکثر از دو برابر کرایه حمل تجاوز نکند به او پرداخت خواهد نمود.
بند 3 - غراماتی که طبق بندهای 1 و 2 پرداخت می شود با غرامت پرداختی برای فقدان تمام کالا توام نمی گردد.
در صورتی که قسمتی از کالا از بین برود، غرامت تاخیر در تحویل ، در صورت وقوع 0 فقط برای قسمت باقیمانده مرسوله پرداخت می شود.
در صورت آسیب دیدگی کالا غرامت تاخیر در تحویل ، در صورت وقوع با غرامت پیش بینی شده در ماده 33 توام می گردد.
در هر حال جمع غرامت های پیش بینی شده در بندهای 1 و 2 با غرامت های پیش بینی شده در ماده 31 و 33 نمی تواند موجب پرداخت غرامتی بیشتر از غرامت تلف شدن تمام کالا گردد.
ماده سی و پنج - محدودیت غرامت بر اساس بعضی از تعرفه ها:
هر گاه راه آهن جهت حمل بار با شرایط باربری خاصی موافقت نماید (تعرفه اختصاصی یا استثنایی ) و برای کرایه حمل تخفیفی بر اساس شرایط عادی بپذیرد (تعرفه های عمومی ) در این حالت راه آهن ممکن است برای پرداخت غرامت به شخص ذینفع محدودیتی قائل شود این محدودیت برای تاخیر در تحویل فقدان و یا
آسیب دیدگی کالا خواهد بود به شرط آنکه این محدودیت در تعرفه قید شده باشد هر گاه محدودیت فوق از اعمال تعرفه ها منتج بشود که فقط در قسمتی از مسیر کالا اجرا می شود تادیه غرامت توسط راه آهن فقط برای قسمتی از مسیر که موجب این غرامت شده است به عمل خواهد آمد.
ماده سی و شش - مبلغ غرامت در صورت اظهار انتفاع در تحویل :
هر گاه در موقع تحویل کالا انتفاع در تحویل تقاضا شده باشد ممکن است علاوه بر غرامات پیش بینی شده در ماده 31 و 33 و 34 و در صورت امکان در ماده 35 مطالبه غرامتی برای خسارت اضافی که تایید گردیده است بشود مبلغ این غرامت حداکثر به میزان مبلغی که برای انتفاع در تحویل اظهار شده است می باشد.
ماده سی و هفت - مبلغ غرامت در صورت وجود تقلب و اشتباه فاحش که مسئولیت
آن به عهده راه آهن است :
در تمام مواردی که تاخیر در تحویل کالا فقدان کلی و یا جزئی آن و یا آسیب دیدگی آن در اثر تقلب و یا اشتباه فاحشی باشد که مسئولیت آن متوجه راه آهن است . راه آهن باید به ذینفع پس از اثبات موضوع خسارت مربوطه را کاملا جبران نماید. در مورد اشتباه فاحش مسئولیت محدود است به دو برابر حداکثر مبالغی که در مواد 31، 33، 34، 35 و 36 پیش بینی شده است .
ماده 38 - بهره غرامت - برگشت غرامتها:
بند 1 - شخص ذینفع می تواند تقاضای بهره غرامت بنماید. این بهره ها که بر مبنای پنج درصد (5%) در سال محاسبه می شوند فقط در مواردی قابل پرداختند که غرامت از ده فرانک برای هر بارنامه تجاوز نماید. بهره های غرامت از تاریخ اولین روز اعتراض اداری که به موجب ماده 41 به عمل می آید و در غیر این صورت از تاریخی خواهد بود که از طریق قضایی اقدام به این کار شده باشد.
بند 2 - هر غرامتی که من غیر حق دریافت شده باشد باید مسترد گردد.
ماده سی و نه - مسئولیت راه آهن در مورد مامورین خود:
راه آهن مسئول اعمال کلیه مامورین رسمی خود و همچنین اشخاصی که برای اجرای
امر باربری اجیر شده اند می باشد.
مع الوصف هر گاه بنا بر تقاضای ذینفع مامورین راه آهن بارنامه ها با نوشته و یا ترجمه هایی بنمایند و یا خدمات دیگری که بر عهده راه آهن نیست انجام دهند به عنوان مامور آن اشخاص شناخته می شوند.
ماده چهل - اجرا دعاوی خارج از قرارداد:
در کلیه موارد مشمول این مقاوله نامه هیچ دعوی مربوط به مسئولیت به هر عنوان که باشد علیه راه آهن اعمال نمی شود مگر در شرایط و حدود پیش بینی شده در این مقاوله نامه .
همچنین است در مورد هر دعوی که اقامه شده علیه اشخاصی که طبق ماده 39 راه آهن جوابگوی آن است .
فصل دوم - اعتراضات و دعاوی اداری - دعاوی قضایی آیین دادرسی و مرور زمان
ماده چهل و یک - دعاوی اداری :
بند 1 - دعاوی اداری مربوط به قرارداد باربری باید کتبا به راه آهنی که طبق ماده 43 معین شده است ارسال شود.
بند 2 - حق دعوی اداری متعلق به اشخاصی است که به موجب ماده 42 حق اقامه قضایی علیه راه آهن را دارند.
بند 3 - اگر اعتراض توسط فرستنده کالا به عمل آید باید نسخه رونوشت بارنامه نیز ارائه شود. در صورت غیر یا باید این عمل را با اجازه گیرنده انجام دهد یا اینکه مدرکی دال بر رد کالا از طرف گیرنده ارائه نماید.
اگر اعتراض توسط گیرنده به عمل آید باید بارنامه را در صورت وصول ارائه نماید.
بند 4 - بارنامه - رونوشت بارنامه و اوراق دیگری که ذیحق ضمیمه کردن آنها را به اعتراضات خود مفید بداند باید اصل یا رونوشت آنها پیوست شود و در صورت تقاضای راه آهن رونوشت ها باید مصدق باشند. موقع رسیدگی به اعتراض راه آهن می تواند تقاضای ارائه اصل بارنامه - رونوشت بارنامه و یا قبض استرداد بهار را برای منعکس نمودن نتیجه رسیدگی مطالبه نماید.
ماده چهل و دو - اشخاصی که می توانند علیه راه آهن دعوی قضایی اقامه کنند:
بند 1 - اقامه دعوی قضایی برای استرداد مبلغ پرداخت شده به موجب قرارداد باربری متعلق به کسی می باشد که این مبلغ را پرداخته است .
بند 2 - اقامه دعوی قضایی مربوط به استرداد بهای پیش بینی شده در ماده 19 فقط به فرستنده کالا مربوط است .
بند 3 - اقامه دعاوی دیگر قضایی علیه راه آهن که از قرارداد باربری ناشی می شود مربوط به اشخاص زیر می باشد:
الف - به فرستنده کالا تا موقعی که گیرنده کالا بارنامه را اخذ یا کالا را قبول نموده و یا از حقوق متعلقه که به موجب بند 4 از ماده 16 و یا ماده 22 برخوردار است استفاده نماید.
ب - به گیرنده کالا از لحظه ای که :
1 - بارنامه را دریافت کرده است .
2 - کالا را قبول نموده است .
3 - از حقوق خود به موجب بند 4 از ماده 16 استفاده کرده است .
4 - از حقوق متعلقه به خود به موجب ماده 22 بهره مند شده است در هر صورت به محض دریافت بارنامه یا قبول کالا وسیله شخص تعیین شده از طرف گیرنده طبق (ردیف ج از بند 1 ماده 22).
یا استفاده نامبرده از حقوق متعلقه به موجب بند 4 از ماده 16 حق اقامه دعوی از گیرنده سلب می شود.
برای اقامه این قبیل دعاوی فرستنده باید نسخه رونوشت بارنامه را ارائه نماید و در صورت نبودن آن او نمی تواند به موجب حقوق متعلقه مذکور در ردیف الف بند 3 علیه راه آهن اقامه دعوی کند مگر با اجازه گیرنده یا اینکه مدرکی بیاورد که گیرنده کالا را نپذیرفته است .
ماده چهل و سه - راه آهنهایی که علیه آنها می توان اقامه دعوی قضایی نمود:
بند 1 - اقامه دعوی قضایی در مورد استرداد مبلغ پرداخت شده به موجب قرارداد باربری ممکن است علیه راه آهنی که وجه را دریافت کرده یا راه آهنی که وجه به نفع او بیشتر دریافت شده است اقامه گردد.
بند 2 - دعوی قضایی مربوط به استرداد بهای پیش بینی شده در ماده 19 اقامه نمی شود مگر علیه راه آهن فرستنده .
بند 3 - دعاوی قضایی دیگر که از قرارداد باربری ناشی شود منحصرا علیه راه آهن مبدا یا راه آهن مقصد یا راه آهنی که عمل اصلی مورد دعوی در آنجا اتفاق افتاده است اقامه می شود.
علیه راه آهن مقصد نیز می شود اقامه دعوی کرد حتی اگر کالا و بارنامه را دریافت نکرده باشد.
بند 4 - هر گاه شخصی که دعوا را طرح می نماید بتواند آن را علیه چندین راه آهن اقامه کند به محض اینکه دعوا علیه یکی از آنها طرح گردیده حق او نسبت به سایر راه آهنها منتفی می گردد.
بند 5 - دعوی قضایی ممکن است علیه راه آهن دیگری غیر از آنهایی که در بند 1 و 2 و 3 تعیین شده اقامه شود هر گاه این یک دعوی ردیه بوده باشد یا به صورت دعوی شخصی ثالث در رد اعتراض به دعوی اصلی مستند بر همان قرارداد باربری اقامه شود.
ماده چهل و چهار - صلاحیت :
دعاوی قضایی مستند به این مقاوله نامه نمی تواند مورد رسیدگی قرار گیرد جز توسط قاضی صلاحیتدار کشوری که راه آهن خوانده از آن تبعیت می کند، مگر اینکه در موافقت نامه های بین دولتها و یا در اسناد امتیازی تصمیم دیگری اتخاذ شده باشد.
هر گاه موسسه ای شبکه های مستقلی از راه آهن را در کشورهای مختلف بهره برداری کند هر یک از این شبکه ها از نظر اجرای این ماده مانند راه آهن جداگانه تلقی می شود.
ماده چهل و پنج - تحقیق درباره فقدان جزئی یا معیوب شدن کالا:
بند 1 - هر گاه فقدان قسمتی از کالا یا آسیب دیدگی آن از طرف راه آهن کشف و یا مشاهده شود و یا اینکه ذیحق وجود آن را اثبات نماید راه آهن موظف است بلافاصله و در صورت امکان با حضور ذیحق صورت مجلسی تنظیم نماید که بر حسب نوع خسارت ، وضع کالا، وزن آن و در صورت امکان اهمیت خسارت و علت و زمانی که خسارت وارد شده است در آن تسجیل گردد.
یک رونوشت از این صورت مجلس باید به رایگان تسلیم ذیحق بشود.
بند 2 - اگر ذیحق مفاد صورت مجلس را قبول نکند می تواند تحقیق قضایی را نسبت به وضع و وزن کالا و همچنین علل و میزان خسارت تقاضا نماید. نحوه اقدام تابع قوانین و مقررات کشوری است که تحقیق قضایی در آنجا به عمل می آید.
ماده چهل و شش - منتفی شدن اقامه دعوا علیه راه آهن :
بند 1 - دریافت کالا از طرف ذیحق هر گونه دعوی ناشی از قرارداد باربری علیه راه آهن مربوط به تجاوز مهلت تحویل کالا یا فقدان قسمتی از آن و یا آسیب دیدگی را منتفی می سازد.
بند 2 - اقامه دعوا در موارد زیر منتفی نمی گردد:
الف - اگر دارنده حق اثبات کند که خسارت به علت یک تقلب یا خطای فاحش منسوب به راه آهن بوده است .
ب - در صورتی که اعتراض برای تجاوز مهلت تحویل در مدتی که از شصت (60) روز تجاوز ننماید به یکی از راه آهنهای تعیین شده طبق بند 3 ماده 43 ارسال شود روز قبول کالا از طرف ذیحق جز این مدت محسوب نمی گردد.
ج - در مورد اعتراض برای فقدان قسمتی از کالا و یا برای آسیب دیدگی آن به شرح زیر:
اولا اگر فقدان یا آسیب دیدگی قبل از دریافت کالا وسیله ذیحق طبق ماده 45 به ثبوت رسیده باشد.
ثانیا اگر تحقیق و اثباتی که به موجب ماده 45 باید انجام بگیرد به علت اشتباه راه آهن صورت نگرفته باشد.
د - در صورت ادعای غرامت برای خسارت هایی که وجود آنها بعد از قبول کالا از
طرف ذیحق معلوم می گردد با وجود و شرایط زیر:
اولا بلافاصله بعد از کشف خسارت و حداکثر در ظرف هفت (7) روز بعد از دریافت کالا از طرف دارنده حق تقاضای تسجیل خسارت مطابق ماده 45 به عمل آمده باشد.
اگر خاتمه این مهلت مصادف با روز یکشنبه یا روز تعطیل رسمی باشد خاتمه مهلت به اولین روز اداری بعدی تمدید می شود.
ثانیا ذیحق ثابت کند که خسارت در فاصله قبول کالا برای حمل و تحویل آن عارض شده است .
بند 3 - اگر کالا مطابق شرایط پیش بینی شده در بند 1 ماده 29 مجددا ارسال شده باشد اقامه دعاوی مربوط به غرامت برای فقدان جزئی یا آسیب دیدگی کالا ناشی از یکی از قراردادهای باربری قبلی منتفی می شود همان طور اگر مربوط به یک قرارداد منحصر به فرد می بود.
ماده چهل و هفت - مرور زمان مربوط به دعوی قضایی :
بند 1 - اقامه دعوی قضایی ناشی از قرارداد باربری بعد از یک سال مشمول مرور زمان می گردد.
معهذا مرور زمان دوساله خواهد بود اگر موارد زیر پیش آید:
الف - اقامه دعوا مربوط به واریز استرداد بهای کالایی باشد که وسیله راه آهن از گیرنده کالا دریافت شده است .
ب - اقامه دعوا مربوط به واریز تتمه حساب فروشی باشد که وسیله راه آهن
انجام شده است .
ج - اقامه دعوا بر اساس خسارتی باشد که از تقلب و تدلیس ناشی شده است .
د - اقامه دعوا بر اساس موضوع قاچاق مبتنی باشد.
ه - در مورد پیش بینی شده در بند 1 ماده 29 اقامه دعوا بر اساس یکی از قراردادهای باربری قبل از ارسال مجدد محموله مبتنی باشد.
بند 2 - شروع مرور زمان :
الف - برای دعاوی مربوط به غرامت برای فقدان جزئی و یا آسیب دیدگی و یا تاخیر در تحویل محموله از روزی که تحویل انجام شده است .
ب - برای دعاوی مربوط به غرامت برای فقدان کلی محموله از روز سی ام (30) پس از انقضا مهلت تحویل .
ج - برای دعاوی مربوط به پرداخت یا استرداد کرایه حمل و مخارج فرعی و اضافه کرایه ها و یا برای دعاوی مربوط به تصحیح یا اجرای نادرست تعرفه یا اشتباه در محاسبه مرور زمان از تاریخ های زیر شروع می شود:
اولا اگر پرداخت به عمل آمده باشد از روز پرداخت .
ثانیا چنانچه به عمل نیامده باشد از روز قبول کالا برای حمل اگر پرداخت به عهده فرستنده باشد و از روزی که گیرنده بارنامه را دریافت نموده است در صورتی که پرداخت به عهده گیرنده باشد.
ثالثا اگر موضوع مربوط به پرداخت وجوه مندرج در صورت حساب باشد از روزی که راه آهن صورت حساب را که در بند 7 ماده 17 قید شده است به فرستنده تسلیم نماید. در صورت عدم تسلیم صورت حساب مهلت برای مطالبات راه آهن از روز سی ام (30) بعد از انقضا مهلت تحویل کالا شروع می شود.
د - برای اقامه دعوا از طرف راه آهن مربوط به پرداخت مبالغی که توسط گیرنده به جای فرستنده پرداخت شده و با بالعکس و راه آهن موظف است آن را به ذیحق مسترد دارد از روزی که تقاضای استرداد به عمل آمده است .
ه - برای دعاوی مربوط به استرداد بهای کالا که در ماده 19 پیش بینی شده است از روز سی ام (30) پس از انقضا مهلت تحویل .
و - برای دعاوی مربوط به پرداخت تتمه حساب فروش از روز فروش .
ز - برای دعاوی مربوط به پرداخت یک اضافه حقوق گمرکی که از طرف گمرک یا سایر مقامات اداری ادعا شده باشد از روز ادعای گمرک یا مقامات مزبور.
ح - در سایر موارد از روزی که ادعا باید اعمال شود.
روزی که به نام شروع مرور زمان تعیین گردیده جز ایام مهلت محسوب نمی شود.
بند 3 - در مورد اعتراضاتی که طبق ماده 41 برای راه آهن ارسال شده است مرور زمان معلق می ماند تا روزی که راه آهن ادعا را کتبا رد نموده و اوراق پیوست آن را نیز مسترد دارد. در صورت قبول قسمتی از ادعا مرور زمان فقط برای قسمتی از ادعا که مورد اختلاف باقی می ماند جاری خواهد بود. اثبات اینکه ادعانامه اداری دریافت شده یا جواب آن ارسال و اوراق ضمیمه مسترد گردیده است به عهده طرفی است که به آن استناد می کند.
ادعانامه های اداری بعدی نیز که در مورد همین موضوع باشد مرور زمان را معلق نمی کند.
بند 4 - دعوای مشمول مرور زمان مورد اقدام قرار نمی گیرد حتی به عنوان دعوای متقابل یا اعتراض شخص ثالث .
بند 5 - با رعایت مقررات فوق معلق ماندن و قطع شدن مرور زمان به موجب قوانین و مقررات کشوری که دعوا در آنجا طرح شده تعیین می گردد.
فصل سوم - واریز حسابها - دعاوی راه آهن ها علیه یکدیگر
ماده چهل و هشت - واریز حساب بین راه آهنها:
بند 1 - هر راه آهنی که مخارج یا سایر مطالبات مربوط به قرارداد باربری را چه در مبدا و چه در مقصد دریافت کرده موظف است سهم راه آهنهای ذینفع را از مخارج و مطالبات مزبور بپردازد.
تشریفات این پرداخت در موافقتهای متبادله بین راه آهنها تعیین شده است .
بند 2 - چنانچه راه آهن فرستنده کرایه حمل و سایر مخارجی را که طبق بارنامه به عهده فرستنده کالا بوده است دریافت نکرده باشد با حفظ حقوق علیه فرستنده کالا مسئول پرداخت این هزینه ها خواهد بود.
بند 3 - اگر راه آهن مقصد کالا را بدون دریافت مخارج و سایر مطالبات ناشی از قرارداد باربری تحویل داده باشد در قبال راه آهنهای قبلی و سایر راه آهنهای ذینفع مسئول است .
بند 4 - در صورت عدم توانایی پرداخت یکی از راه آهنها که بر حسب تقاضای یکی از راه آهنهای طلبکار مورد رسیدگی و تایید دفتر مرکزی حمل و نقلهای بین المللی با راه آهن قرار گرفته باشد مورد مطالبه از طرف کلیه راه آهنهای دیگر که در حمل و نقل شرکت کرده اند به نسبت سهم هر یک در کرایه حمل و نقل تقبل می شود. حق اقامه دعوی علیه راه آهنی که عدم قدرت پرداخت آن تایید شده است محفوظ می ماند.
ماده چهل و نه - اقامه دعوی در مورد غرامت برای فقدان کالا و یا آسیب دیدگی
آن :
بند 1 - راه آهنی که غرامتی را برای فقدان کلی و جزئی کالا و یا برای آسیب دیدگی آن به موجب این مقاوله نامه پرداخت کرده است حق دارد علیه راه آهنهایی که در حمل و نقل شرکت کرده اند طبق ترتیبات زیر اقامه دعوی نماید:
الف - راه آهنی که در اثر عمل او خسارت پیشامده تنها مسئول خسارت است .
ب - اگر خسارت در اثر عمل چند راه آهن پیش آید هر یک از آنها مسئول خسارتی
می باشند که خود موجب آن شده و اگر تشخیص این امر ممکن نباشد مسئولیت خسارت با توجه به اصول مذکوره در حرف ج بین آنها تسهیم می شود.
ج - اگر نتوان ثابت کرد که خسارت در نتیجه عمل یک یا چند راه آهن پیش آمده
است مقدار غرامت بین تمام راه آهنها که در این باربری شرکت کرده اند به غیر از آنهایی که ثابت کنند خسارت در خطوط آنها پیش نیامده تسهیم می شود.
تسهیم مبلغ غرامت به نسبت تعداد کیلومترهای مسافتی که بر حسب آن تعرفه ها
اجرا شده است به عمل می آید.
بند 2 - در صورت عدم قدرت یکی از راه آهنها سهم مربوط به آن که پرداخت نشده بین راه آهنهای دیگر که در حمل و نقل شرکت کرده اند به نسبت کیلومترهای مسافتی که بر حسب آن تعرفه ها اجرا شده است تسهیم می شود.
ماده پنجاه - اقامه دعوا در مورد غرامت برای تاخیر در مهلت تحویل :
بند 1 - مقررات مندرج در ماده 49 در مورد پرداخت غرامت برای تاخیر در مهلت تحویل قابل اجرا می باشد. چنانچه تاخیر در مهلت تحویل کالا در نتیجه نامنظمی های حاصله در روی خطوط چندین راه آهن باشد مبلغ غرامت به نسبت مدت تاخیری که روی هر یک از شبکه های مربوطه انجام گرفته است تقسیم خواهد شد.
بند 2 - مهلت تحویل تعیین شده در ماده 11 بین راه آهنهای مختلف که در حمل و نقل شرکت کرده اند به شرح زیر تقسیم می شود:
الف - بین دو راه آهن همسایه :
اولا مهلت ارسال بین دو راه آهن نصف می شود.
ثانیا مهلت حمل به نسبت تعداد کیلومترهای فواصلی که روی هر یک از دو راه آهن تعرفه اجرا می شوند تقسیم می گردد.
ب - بین سه راه آهن یا بیشتر:
اولا مهلت ارسال بین راه آهن مبدا و مقصد نصف می شود.
ثانیا یک سوم مهلت حمل به سهم مساوی بین تمام راه آهنهای شرکت کننده در حمل
و نقل تقسیم می شود.
ثالثا دو سوم مهلت حمل به نسبت تعداد کیلومترهای مسافتی که تعرفه ها در هر یک از راه آهنها اجرا می شود تقسیم می گردد.
بند 3 - مهلتهای اضافی را که یک راه آهن می تواند از آن استفاده کند به آن راه آهن اعطا خواهد شد.
بند 4 - مدت زمانی که بین تحویل کالا به راه آهن تا آغاز مهلت ارسال صرف می شود فقط مربوط به راه آهن فرستنده است .
بند 5 - تقسیمی که در بالا مورد بحث قرار گرفت مورد عمل قرار نمی گیرد مگر در صورتی که مهلت تحویل کلی رعایت نشده باشد.
ماده پنجاه و یک - رویه اقامه دعوا:
بند 1 - راه آهنی که بر علیه آن به موجب مواد 49 و 50 اقامه دعوا می شود به هیچ وجه صلاحیت ندارد به صحت پرداختی که از طرف اداره راه آهنی که اقامه دعوا کرده است اعتراض کند هر گاه مبلغ غرامت به وسیله مقام قضایی تعیین شده باشد که رسیدگی به موضوع رسما به او ابلاغ و از او خواسته شده است که شخصا در محاکمه مداخله نماید قاضی محکمه پس از وقوف از موضوع دعوا طبق جریان کار مهلتهای مربوط به احضار و شرکت در محاکمه را تعیین می نماید.
بند 2 - راه آهنی که می خواهد اقامه دعوا کند باید ادعای خود را علیه تمام راه آهنهای ذینفع که با آنها حل اختلاف ننموده در یک ادعانامه و با توجه به اینکه ادعای خود را علیه راه آهنهایی که اقامه دعوا ننموده است از دست خواهد داد تنظیم نموده و در یک محکمه اقامه دعوا نماید.
بند 3 - قاضی باید در یک حکم برای تمام دعاوی که پیش او مطرح است رای
صادر کند.
بند 4 - راه آهنهایی که علیه آنها اقامه دعوا شده نمی توانند اقامه دعوای بعدی بنمایند.
بند 5 - وارد نمودن دعاوی مربوط به تضمین در دعوای مربوط به تقاضای اصلی غرامت مجاز نمی باشد.
ماده پنجاه و دو - صلاحیت برای دعاوی :
بند 1 - قاضی اقامتگاه راه آهنی که علیه آن راه آهن اقامه دعوی می شود در تمام دعاوی مطروحه منحصرا ذیصلاحیت است .
بند 2 - وقتی که دعوی علیه چند راه آهن باید اقامه شود راه آهن خواهان حق دارد از بین قاضیهای ذیصلاحیت به موجب بند 1 آن قاضی را انتخاب کند که عرضحال خود را نزد او تسلیم می دارد.
ماده پنجاه و سه - توافق در موضوع دعاوی :
راه آهنها می توانند با توافق بین خود مقررات مربوط به دعاوی متقابل خود را که در فصل سوم تعیین شده نقض کنند.
قسمت چهارم - مقررات مختلف
ماده پنجاه و چهار - اجرای حقوق ملی :
در صورت عدم وجود شروطی در این مقاوله نامه در مقررات مخصوص مندرج در بند 4 ماده 60 در مقررات مکمل مندرج در بند 5 ماده 60 و تعرفه های بین المللی ،
مقررات و قوانین و آیین نامه های ملی مربوط به باربری در هر کشوری قابل اجرا می باشد.
ماده پنجاه و پنج - قواعد کلی آیین دادرسی :
برای کلیه اختلافاتی که از حمل و نقلهای تابع این مقاوله نامه ناشی می شود رویه قضایی که باید اعمال گردد همان است که قاضی ذیصلاحیت آن را مورد عمل قرار می دهد مگر اینکه مقررات مخالفی در مقاوله نامه وجود داشته باشد.
ماده پنجاه و شش - اجرای احکام قضایی - ضبط و تضمین :
بند 1 - موقعی که احکام قضایی اعم از حضوری و یا غیابی توسط قاضی ذیصلاحیت
و به موجب مقررات این مقاوله نامه صادر و طبق قوانین استنادی این قاضی لازم الاجرا گردید در هر یک از کشورهای عضو نیز پس از انجام تشریفات لازم و مقرر در هر کشوری لازم الاجرا خواهد بود. تجدید نظر در ماهیت امر پذیرفته نیست این رویه در مورد احکامی که جنبه اجرایی موقت دارند اجرا نمی شود و همچنین در مورد محکومیتهای مربوط به مطالبه جبران خسارتهای وارده که با پرداخت هزینه مربوطه علیه خواهان به علت رد درخواست او صادر می گردد نیز اجرا نمی شود.
بند 2 - مطالباتی که در اثر یک باربری بین المللی به نفع یک راه آهن عهده راه آهن دیگر که از همان کشور راه آهن اولی تبعیت نمی کند ایجاد شود نمی تواند مورد توقیف قرار گیرد مگر به موجب حکم صادر از قوه قضائیه کشور متبوعه راه آهنی که دارای مطالبات مورد توقیف است .
بند 3 - وسایط نقلیه راه آهن همچنین اشیا مختلف دیگری که در حمل و نقل به کار می روند و متعلق به راه آهن است مانند آوندها وسایل بارگیری روپوشها و غیره در سرزمین کشور دیگری غیر از کشور متبوع راه آهن مالک مورد توقیف قرار نمی گیرند آنهم با صدور حکم از طرف مقامات قضایی آن کشور.
واگنهای اختصاصی همچنین اشیا مختلف دیگر موجود در آن واگنها که در باربری به کار می روند و متعلق به مالک واگن است نمی توانند مورد توقیف قرار بگیرند مگر در کشور محل اقامت مالک آنهم با صدور حکم و رای از طرف مقامات قضایی آن کشور.
بند 4 - برای تامین پرداخت هزینه های محاکمات قضایی که بر اساس قرارداد باربری بین المللی اقامه می شوند تضمین مطالبه نخواهد شد.
ماده پنجاه و هفت - واحد پول - نرخ تسعیر و یا قبول پولهای خارجی :
بند 1 - مبلغی که به واحد فرانک در این مقاوله نامه و ضمایم آن تعیین شده عبارت از فرانک طلا به وزن (31)/(10) گرم به عیار 900/0 می باشد.
بند 2 - راه آهن موظف است نرخهای تسعیر مورد عمل خود را در مورد کرایه حمل و سایر مخارج و استرداد بهای کالا که به واحدهای پول خارجی تعیین شده اند و به پول کشور خود دریافت می دارد چات و منتشر نماید (نرخ تسعیر).
بند 3 - همچنین راه آهنی که پول خارجی را برای پرداخت قبول می کند باید نرخ هایی را که با آنها پول خارجی را قبول می کند چات و منتشر نماید (نرخ قبول ارز).
ماده پنجاه و هشت - دفتر مرکزی حمل و نقلهای بین المللی با راه آهنها:
بند 1 - برای تسهیل و تامین اجرا این مقاوله نامه یک دفتر مرکزی حمل و نقلهای بین المللی وسیله راه آهنها تاسیس گردیده است که مامور اجرای امور زیر می باشد:
الف - دریافت اطلاعات از تمام کشورهای عضو مقاوله نامه و هر یک از راه آهنهای ذینفع و اعلام آنها به کشورها و راه آهنهای دیگر.
ب - جمع آوری و تنظیم و چات و انتشار هر گونه اطلاعات که برای سرویس حمل و
نقل های بین المللی مفید باشد.
ج - تسهیل روابط مالی لازم برای سرویس حمل و نقل های بین المللی بین راه آهنهای مختلف و واریز مطالبات معوقه و تامین اطمینان لازم در این مورد در روابط بین راه آهنها.
د - اقدام برای رفع اختلافات مربوط به تفسیر و اجرای این مقاوله نامه بین کشورهای عضو یا موسسات حمل و نقلی که خطوط آنها در فهرست خطوط پیش بینی شده در ماده 59 ثبت است از طریق راهنمایی و کمکهای فکری یا میانجیگری یا هر طریق که ممکن باشد بر حسب تقاضای یکی از این کشورهای عضو یا یکی از موسسات حمل و نقل .
ه - اعلام نظر مشورتی در مورد اختلافات مربوط به تفسیر و اجرای این مقاوله نامه بر حسب تقاضای طرفین اختلاف اعم از کشورها موسسات حمل و نقل یا مشتریهای آنها.
و - همکاری برای رفع اختلاف مربوط به تفسیر یا اجرای مقاوله نامه از طریق داوری .
ز - تنظیم تقاضاهای مربوط به اطلاعات این مقاوله و در صورت لزوم پیشنهاد تشکیل جلسات کنفرانس ها طبق ماده 69.
بند 2 - آیین نامه خاصی که ضمیمه شماره 2 این مقاوله نامه را تشکیل می دهد مقر ترکیب و سازمان این دفتر و همچنین وسایل کار و شرایط و طرز عمل و نظارت آن را تعیین می نماید.
ماده پنجاه و نه - فهرست خطوط تابع مقاوله نامه :
بند 1 - دفتر مرکزی که در ماده 58 پیش بینی شده مامور تهیه و تنظیم و مرتب نگاهداشتن و انتشار فهرست خطوط تابع این مقاوله نامه می باشد. بدین منظور از کشورهای عضو اطلاعات مربوط را برای درج در این فهرست یا حذف خطوط یک راه آهن یا یک موسسه که در ماده 2 ذکر شده است دریافت می کند.
بند 2 - ورود یک خط جدید در سرویس حمل و نقل های بین المللی یک ماه بعد از تاریخ نامه دفتر مرکزی به عنوان کشورهای عضو مشعر بر اعلام ثبت آن خط در فهرست مربوطه عملی می گردد.
بند 3 - حذف یک خط از طرف دفتر مرکزی موقعی اعلام می گردد که به درخواست کشور عضوی که بنا به تقاضای او این خط در فهرست قید گردیده است طی یادداشتی به دفتر مرکزی اعلام نماید که آن خط باید حذف شود.
بند 4 - دریافت اعلامیه منتشره از طرف دفتر مرکزی به هر راه آهنی حق می دهد
فورا کلیه روابط حمل و نقل بین المللی خود را با خط حذف شده قطع نماید.
مگر در مورد حمل و نقل هایی که در جریان می باشد و باید خاتمه پذیرد.
ماده شصت - مقررات خاص در مورد بعضی از باربریها - مقررات تکمیلی :
بند 1 - حمل واگنهای خصوصی تابع مقررات ضمیمه شماره 4 می باشد.
بند 2 - حمل حمل آوندها تابع مقررات ضمیمه شماره 5 است .
بند 3 - برای حمل بسته های فوری راه آهنها می توانند بعضی از مواد مخصوص
تعرفه های خودشان را با مقررات خاص مندرج در ضمیمه 6 وفق دهند.
بند 4 - برای حمل و نقل های نامبرده زیر:
الف - حمل و نقل با اسناد حمل قابل مبادله .
ب - حمل و نقل به شرط عدم تحویل کالا جز در مقابل نسخه رونوشت بارنامه .
ج - حمل و نقل روزنامه ها.
د - حمل و نقل کالا به مقصد بازارهای مکاره و نمایشگاه ها.
ه - حمل و نقل های وسایل بارگیری و وسایل پوشش ضد سرما و گرما برای کالاهای
حمل شده دو یا چند کشور عضو به وسیله انعقاد قراردادهای خاصی و یا راه آهنها به موجب مواد مخصوص تعرفه های خود می توانند شرایطی را برای این گونه حمل و نقل ها مقرر دارند که مغایر این مقاوله نامه باشد.
ج - حمل و نقل با بارنامه هایی که فاقد سندیت برای محاسبه و پرداخت کرایه باشند.
بند 5 - مقررات تکمیلی که بعضی از کشورهای عضو یا بعضی از راه آهنها برای اجرای مقاوله نامه انتشار می دهند به دفتر مرکزی ارسال خواهد شد.
این مقررات تکمیلی می توانند در راه آهن هایی که الحاق خود را به آن اعلام داشته اند به نحوی که در قوانین و آیین نامه های هر کشوری پیش بینی شده است به اجرا گذارده شود بدون آنکه این مقاوله نامه را نقض نمایند و اجرای این مقررات تکمیلی کتبا به اطلاع دفتر مرکزی خواهد رسید.
ماده شصت و یک - حل و فصل اختلافاتی از طریق حکمیت :
بند 1 - هر گاه اختلافاتی که در مورد تفسیر اجرای قرارداد بین اعضا به وجود می آید بین خود آنان حل و فصل نشود با توجه به اینکه این مقاوله نامه عنوان قانون بین المللی و یا عنوان حقوق قراردادی مورد قبول همه را دارد و همچنین با توجه به اینکه مقررات تکمیلی آن که توسط بعضی از کشورهای عضو مقاوله نامه تدوین شده اند و نیز موافقتنامه های خاصی که در بند 4 ماده 60 پیش بینی شده است همان ارزش را دارند می توان بنا بر درخواست اعضا این اختلافات را ارجاع به حکمیت نمود.
ترکیب و رویه دادرسی محاکمی که عهده دار این نوع حکمیت می باشند در ضمیمه 7 این مقاوله نامه درج شده است .
بند 2 - مع الوصف در مورد اختلاف بین کشورها مقررات مندرج در ضمیمه 7 طرفین
را وادار به مراعات آن نخواهد کرد و هر یک از کشورها راسا می توانند درباره ترکیب دادگاه حکمیت و رویه دادرسی آن تصمیم لازم اتخاذ کنند.
بند 3 - بنا بر تقاضای طرفین حکمیت در موارد زیر رسیدگی می کند:
الف - بدون اینکه به حل اختلاف به موجب مقررات قانونی دیگر لطمه ای برسد:
اولا در مورد اختلافات بین کشورهای عضو قرارداد.
ثانیا در مورد اختلافات بین کشورهای عضو و کشورهای غیر عضو.
ثالثا در مورد اختلافات بین کشورهای غیر عضو.
به شرط آنکه در دو مورد اخیرالذکر قرارداد حاضر مانند یک قانون ملی یا به عنوان حقوق قراردادی قابل اجرا باشد.
ب - در مورد اختلافات بین موسسات باربری .
ج - در مورد اختلافات بین موسسات باربری و مشتریان .
د - در مورد اختلافات بین مشتریان .
بند 4 - اجرای رویه دادرسی حکمیت در مورد تعلیق و قطع مرور زمان دعاوی مربوط به طلب همان اثر دارد که طرح دعوا در محاکم عادی .
بند 5 - احکام صادره از دادگاه های حکمیت درباره موسسات باربری و مشتریان در هر کشور عضو قرارداد بعد از انجام تشریفات مقرره داخلی لازم الاجرا می گردد.
قسمت پنجم - مقررات استثنایی
ماده شصت و دو - نقض های موقتی :
بند 1 - اگر وضع اقتصادی و مالی کشوری طوری باشد که اجزا مقررات فصل سوم از قسمت سوم مقاوله نامه مشکلات بزرگی برای آنها ایجاد کند هر کشوری با گنجانیدن مقرراتی در تعرفه های خود و یا اعطای اختیارات کلی یا خصوص به ادارات راه آهن می توانند مقررات ماده 17 و 19 و 21 مقاوله نامه را در مورد بعضی از حمل و نقل ها به شرح زیر نقض نمایند:
الف - ارسال محمولات از این کشور با پرداخت کرایه به عمل آید:
اولا خواه تمامی کرایه مسیر در فاصله مبدا تا مرز کشور پرداخت گردد.
ثانیا خواه حداقل کرایه مسیر داخلی کشور تا حدود مرز پرداخت گردد.
ب - محمولاتی که به مقصد این کشور فرستاده می شوند باید در مبدا کرایه آنها
پرداخت شود:
اولا خواه این عمل حداقل تا مرزهای آن کشور صورت گیرد به شرط اینکه کشور مبدا از محدودیت مذکور در شماره 1 بند الف فوق الذکر استفاده ننماید.
ثانیا خواه کرایه مسیر حداکثر تا مرزهای آن کشور دریافت گردد.
ج - محمولات اعم از اینکه از این کشور صادر و یا به مقصد آن وارد شوند
نمی توانند از هیچگونه استرداد بهای استفاده کنند و همچنین هیچگونه پیش پرداختی پذیرفته نمی شود و یا اینکه استرداد بهای کالا و پیش پرداخت ها در حدود معینی مورد قبول قرار گیرد.
د - به فرستنده اجازه داده نمی شود که قرارداد باربری را نسبت به کشور مقصد در مورد پرداخت کرایه و استرداد بها تغییر دهد.
بند 2 - تحت همان شرایط کشورها با اختیارات کلی و یا مخصوصی که به ادارات راه آهن می دهند می توانند مقررات مواد 17 و 19 و 21 و 22 مقاوله نامه را نقض کنند و متقابلا به شرح زیر تصمیم بگیرند:
الف - مقررات پرداخت هزینه ها بر حسب موافقت بین راه آهنهای ذینفع به طور خاصی تدوین شود. این مقررات نمی تواند شامل ترتیبی باشد که در ماده 17 پیش بینی نشده است .
ب - بعضی درخواستها برای اصلاح قرارداد باربری مورد قبول قرار نگیرد.
بند 3 - تصمیمات متخذه طبق بندهای 1 و 2 به دفتر مرکزی اطلاع داده می شود.
تصمیمات مذکور در بند 1 حداقل پس از انقضا یک مهلت هشت روزه از تاریخ اطلاع کتبی دفتر مرکزی به سایر کشورها به مورد اجرا در می آید.
تصمیمات مذکوره در بند 2 حداقل بعد از گذشتن یک مهلت دو روزه از تاریخ انتشار در کشورهای ذینفع به موقع اجرا گذارده می شود.
بند 4 - محمولات بین راه مشمول تصمیمات مذکوره نخواهد شد.
ماده شصت و سه - مسئولیت در حمل و نقل راه آهن - دریا:
بند 1 - در حمل و نقلهای مختلط (راه آهن - دریا) که از خطوط منظوره در بند 1 ماده 2 استفاده می شود هر کشوری می تواند ضمن تقاضای اینکه اطلاعات مفید در فهرست خطوط تابع قرارداد قید شود اضافه نماید که علل معافیت مشروحه زیر به معافیتهای پیش بینی شده در ماده 27 منضم شود.
موسسه حمل و نقل نمی تواند از آن معافیتها بهره مند گردد مگر در صورتی که ثابت کند فقدان و آسیب دیدگی و یا تاخیر در مهلت تحویل در روی خط سیر دریایی از موقع بارگیری کالا در روی کشتی تا تخلیه آن از کشتی پیشامد کرده است .
علل معافیت از مسئولیت به شرح زیر است :
الف - اقدامات و مسامحه یا خطای ناخدا، ملوان ، راهنما یا مامورین حمل و نقل کننده در کشتیرانی .
ب - عدم قابلیت کشتی برای دریانوردی به شرط اینکه حمل و نقل کننده ثابت کند که این پیشامد مربوط به عدم دقت لازم از طرف او نبوده است و مراقبت های لازم را برای آنکه کشتی جهت کشتیرانی آماده باشد انجام داده است و کشتی را با وسایل لازم و سوخت و تدارک کافی مجهز نموده است .
تمام قسمتهای کشتی را برای بارگیری مال التجاره آماده و در وضع مناسبی قرار داده است به طوری که تمام قسمتهای کشتی آماده برای قبول کالا جهت حمل و حفاظت آن بوده است .
ج - آتش سوزی به شرط اینکه حمل و نقل کننده ثابت کند که آتش سوزی معلول عمل یا خطای او یا ناخدا، ملوان و راهنمای کشتی و سایر مامورین مربوطه صورت نگرفته است .
د - مخاطرات و یا سوانح دریا و یا سایر آب های قابل کشتیرانی .
ه - نجات یا کوشش برای نجات جان یا مال در دریا.
و - بارگیری کالا روی صحنه کشتی به شرط اینکه با رضایت فرستنده که در بارنامه قید شده باشد کالا در روی صحنه کشتی و بدون واگن بارگیری شود.
علل معافیت فوق الذکر به هیچ وجه موجب نفی یا کاهش تعهدات کلی حمل و نقل کننده نبوده مخصوصا تعهد او برای مراقبت لازم در اینکه کشتی را آماده کشتیرانی نموده و با وسایل لازم سوخت و تدارک کافی مجهز نماید و همچنین تمام قسمتهای کشتی را کالا در آن بارگیری می شود آماده و مهیا سازد به طوری که برای قبول حمل و نقل و محافظت کالا مناسب باشد.
هنگامی که حمل و نقل کننده از علل معافیت مذکور فوق استفاده می کند چنانچه
ذیحق ثابت کند تاخیر در مهلت تحویل کالا و فقدان یا آسیب دیدگی آن معلول یک
خطای حمل و نقل کننده یا ناخدا و ملوان یا راهنما یا مامورین مربوطه غیر از آنچه یک در ردیف الف ذکر شده بوده است در این قبیل موارد حمل و نقل کننده مسئول شناخته می شود.
بند 2 - هر گاه یک مسیر دریایی توسط چند موسسه مندرج در فهرست مذکوره در ماده 1 مورد استفاده قرار گیرد نحوه مسئولیت که در این مسیر قابل اجراست باید برای تمام موسسه ها یکسان باشد.
به علاوه هنگامی که این موسسات بنا به درخواست چندین کشور در فهرست ثبت
شده اند قبول نحوه این مسئولیت باید قبلا بین دولتها مورد توافق قرار گیرد.
بند 3 - تصمیماتی که بر طبق این ماده اتخاذ می شود به اطلاع دفتر مرکزی خواهد رسید این تصمیمات حداقل پس از انقضا یک مهلت سی روزه از تاریخ نامه ای که دفتر مرکزی طی آن تصمیمات را به دولت های دیگر اعلام می کند به موقع اجرا گذارده می شود.
محمولاتی که در بین راه هستند مشمول این تصمیمات نخواهند شد.
ماده شصت و چهار - مسئولیت در مورد سوانح هسته ای (اتمی ):
راه آهن از مسئولیت ناشی از این مقاوله مبری می شود هر گاه خسارات وارده معلول یک سانحه هسته ای بوده و به موجب مقررات مخصوص جاری در یکی از دول عضو مقاوله نامه و ناظر بر مسئولیت در زمینه انرژی اتمی موسسه بهره برداری کننده از یک دستگاه هسته ای یا جانشین او مسئول این خسارت باشد.
قسمت ششم - مقررات نهایی
ماده شصت و پنج - امضا:
این مقاوله نامه که ضمائم آن قسمت مکمل آن می باشد تا سی ام آوریل 1970 برای
امضا کشورهایی که قبلا عضو بوده اند و کشورهایی که از آنها برای شرکت در کنفرانس عادی تجدید نظر دعوت شده باز می باشد.
ماده شصت و شش - تصویب مقاوله نامه و به مورد اجرا گذاردن آن :
این مقاوله نامه به تصویب خواهد رسید و اسناد مربوط به تصویب آن هر چه زودتر نزد دولت سویس تودیع می گردد. وقتی مقاوله نامه توسط پانزده کشور به تصویب رسید یا حداکثر یک سال بعد از امضا آن دولت سویس با دولتهای ذینفع جهت بررسی امکان اجرای مقاوله نامه تماس خواهد گرفت .
ماده شصت و هفت - الحاق به مقاوله نامه :
بند 1 - هر کشوری که مقاوله نامه را امضا ننموده باشد و بخواهد به آن به پیوندد تقاضای خود را خطاب به دولت سویس ارسال می دارد. این دولت آن را به ضمیمه یادداشت دفتر مرکزی در خصوص موقعیت راه آهنهای کشور متقاضی از لحاظ
حمل و نقلهای بین المللی برای تمام کشورهای عضو ارسال خواهد داشت .
بند 2 - چنانچه در ظرف شش ماه از تاریخ این اعلامیه حداقل دو کشور مخالفت خود را نسبت به تقاضای ارسال شده به دولت سویس اطلاع ندهند تقاضا با حقوق کامل پذیرفته شده تلقی می گردد و اعلامیه آن توسط دولت سویس به کشور متقاضی و کلیه کشورهای عضو مقاوله نامه فرستاده خواهد شد.
در غیر این صورت دولت سویس به کلیه کشورهای عضو مقاوله نامه و همچنین به
دولت متقاضی اعلام خواهد داشت که بررسی تقاضای عضویت آن به تاخیر افتاده
است .
بند 3 - هر پذیرش بعد از یک ماه از تاریخ ارسال اعلامیه توسط دولت سویس رسمیت پیدا می کند. چنانچه در انقضا این مهلت هنوز مقاوله نامه به موقع اجرا گذارده نشده باشد از تاریخ اجرای مقاوله نامه رسمیت خواهد یافت .
ماده شصت و هشت - مدت تعهد دولت های عضو مقاوله نامه :
بند 1 - مدت این مقاوله نامه نامحدود است مع الوصف هر کشور عضو مقاوله نامه
تحت شرایط زیر می تواند از آن کناره گیری نماید:
مقاوله نامه برای هر کشور تا تاریخ 31 دسامبر پنجمین سال بعد از تاریخ اجرای مقاوله نامه معتبر است . هر کشوری که بخواهد در پایان این دوره از عضویت کناره گیری کند باید تصمیم خود را حداقل یک سال قبل به دولت سویس اطلاع دهد تا دولت سویس آن را به کلیه کشورهای عضو مقاوله نامه اطلاع دهد. چنانچه در ظرف مهلت قید شده در بالا تصمیم کشوری رسما اعلام نگردد عضویت آن کشور با استفاده از کلیه حقوق مربوطه برای یک دوره سه ساله تمدید خواهد شد و همچنین سه سال به سه سال دوره آن تجدید می گردد و چنانچه کشور نامبرده حداقل یک سال قبل از 31 دسامبر آخرین سال هر یک از دوره های سه ساله از ابلاغ تصمیم خود سر باز زند عضویت آن به نهج مذکور تمدید می گردد.
بند 2 - کشورهایی که در خلال دوره پنج ساله یا یکی از دوره های سه ساله برای
شرکت در مقاوله نامه پذیرفته شوند تا آخر دوره مربوطه و همچنین تا پایان هر یک از دوره های بعدی متعهد شناخته می شوند تا موقعی که حداقل یک سال قبل از انقضا یکی از دوره های مزبور انصراف خود را اعلام ندارند در تعهد باقی می مانند.
ماده شصت و نه - تجدید نظر در مقاوله نامه :
بند 1 - نمایندگان کشورهای عضو مقاوله نامه برای تجدید نظر در مقاوله نامه طبق دعوتنامه دولت سویس و حداکثر پنج سال بعد از اجرای آن اجتماع می نمایند.
یک کنفرانس قبلا از این تاریخ بنا بر تقاضای حداقل ثلث دول متعاهد تشکیل خواهد شد. با موافقت اکثریت دولتهای متعاهد دولت سویس از دولت های غیر متعاهد نیز دعوت به عمل خواهد آورد.
با موافقت اکثریت دول متعاهد دفتر مرکزی برای شرکت در کنفرانس از نمایندگان زیر دعوت به عمل خواهد آورد:
الف - از سازمانهای بین المللی دولتی که در امور حمل و نقل صلاحیت دارند.
ب - از سازمانهای بین المللی غیر دولتی که به امر حمل و نقل اشتغال دارند.
شرکت نمایندگان دولت های غیر متعاهد و همچنین سازمانهای بین المللی غیر دولتی در مذاکرات کنفرانس به وسیله آیین نامه مربوط به مذاکرات این کنفرانسها ترتیب داده می شود.
با موافقت اکثریت دولتهای کشورهای متعاهد، دفتر مرکزی می تواند قبل از کنفرانس های تجدید نظر عادی و فوق العاده کمیسیونهایی را برای بررسی مقدماتی پیشنهادات مربوط به تجدید نظر دعوت نماید مقررات ضمیمه شماره 3 عینا در مورد این کمیسیونها قابل اجراست .
مقررات ماده 6 این ضمیمه مربوط است به کمیسیون تجدید نظر و در مورد کمیسیونهای مقدماتی قابل اجراست .
بند 2 - به موقع اجرا گذاردن مقاوله نامه جدیدی که کنفرانس تجدید نظر تهیه می کند متضمن فسخ مقاوله نامه قبلی و ضمائم آن است حتی از لحاظ دولتهای متعاهدی که مقاوله نامه جدید را تصویب ننمایند.
بند 3 - در فاصله کنفرانس های تجدید نظر مواد 3 و 4 و بند 5 از ماده 5 و همچنین مواد 17، 18، 19، 20، 21، 22، 23، 24، 25 و همچنین مواد 6 و 7(به استثنای بند 1) و 8 (به استثنای بند 1) و 10 (به استثنای ردیف 2 از بند 6) 11 و 12 (به استثنای بند 4) 13 و 14 (به استثنای ردیف 2 بند 2) 15(به استثنای ردیف 1 بند 1) 30، 35، 36، 41، 48، 49، 50، 53، 60 (به استثنای بند 5) و ضمائم 6 و 7 را می توان به وسیله کمیسیون تجدید نظر تغییر داد.
سازمان و طرز کار این کمیسیون موضوع ضمیمه شماره 3 این مقاوله نامه می باشد. تصمیمات کمیسیون تجدید نظر بلافاصله توسط دفتر مرکزی به دولتهای کشورهای متعاهد اعلام گشته و قبول شده تلقی می شود. چنانچه در مدت سه ماه از آغاز روز اعلام آنها اقلا پنج دولت اعتراضات خود را طی یادداشتی اعلام ننمایند.
این تصمیمات از اولین روز هشتمین ماه پس از ماهی که در خلال آن دفتر مرکزی
تصمیمات متخذه را به اطلاع دولتهای کشورهای متعاهد اعلام می دارد به موقع اجرا گذارده می شود. دفتر مرکزی هنگام ابلاغ تصمیمات این روز را معین می کند.
بند 4 - به منظور تغییر دادن آیین نامه های نامبرده زیر کمیسیونهایی از کارشناسان تشکیل می شود که سازمان و طرز کار آن موضوع اساسنامه ای است که ضمیمه شماره 3 این مقاوله نامه را تشکیل می دهد:
الف - آیین نامه بین المللی مربوط به حمل و نقل کالاهای خطرناک با راه آهن
(ضمیمه 1).
ب - آیین نامه بین المللی مربوط به حمل و نقل واگنهای اختصاصی (ضمیمه شماره 4).
ج - آیین نامه بین المللی مربوط به حمل و نقل آوندها (ضمیمه شماره 5).
تصمیمات کمیسیونهای کارشناسان بلافاصله توسط دفتر مرکزی به دولتهای کشورهای متعاهد ابلاغ خواهد شد و قبول شده تلقی می شود چنانچه در ظرف مدت چهار ماه که مبدا آن روز ابلاغ است اقلا پنج دولت مخالفت خود را اعلام ندارند.
این تصمیمات از اولین روز هشتمین ماه بعد از ماهی که در خلال آن دفتر مرکزی آنها را به اطلاع دولتهای کشورهای متعاهد رسانده است به موقع اجرا گذارده می شود.
دفتر مرکزی هنگام ابلاغ تصمیمات این روز را تعیین می کند.
ماده هفتاد - متون مقاوله نامه - ترجمه های رسمی :
این مقاوله نامه بر حسب معمول دیپلماسی به زبان فرانسه مورد توافق قرار گرفته است و به امضا رسیده است به متن فرانسه یک متن به زبان آلمانی و یک متن به زبان انگلیسی و یک متن به زبان ایتالیایی و یک متن به زبان عربی که اعتبار ترجمه رسمی را دارند ضمیمه است در صورت اختلاف متن فرانسه معتبر است .
با اعتقاد کامل نمایندگان تام الاختیار زیرین با ارائه اعتبارنامه خود که کاملا صحیح و قانونی می باشد این مقاوله نامه را امضا نموده اند. امضا شده در برن هفتم فوریه یک هزار و نهصد و هفتاد در یک نسخه فقط که در آرشیو کنفدراسیون سویس تودیع شده که از آن یک رونوشت رسمی به هر یک از اعضا تسلیم خواهد گردید.
مقاوله نامه های فوق منضم به لایحه قانون مقاوله نامه بین المللی حمل و نقل مسافر و توشه با راه آهن می باشد.
رییس مجلس سنا - جعفر شریف امامی

نوع : قانون

شماره انتشار : 7735

تاریخ تصویب : 1350/03/10

تاریخ ابلاغ : 1350/05/28

دستگاه اجرایی :

موضوع :

منبع : وب سایت قوانین دات آی آر (معاونت آموزش دادگستری استان تهران)

    

قانون های مرتبط

مشترک شدن در خبرنامه!

برای دریافت آخرین به روز رسانی ها و اطلاعات ، مشترک شوید.