به فرض معیوب بودن مورد مستاجره و اتلاف موقعیت کسبی آن عقد اجاره باطل است
تاریخ رسیدگی : 24/7/69
شماره دادنامه : 536/22
مرجع رسیدگی : شعبه 22 دیوان عالی کشور
خلاصه جریان پرونده :
آقای وکیل معرتض دادخواستی در تاریخ 28/10/68 به طرفیت معترض علیه به خواسته صدور حکم به وصول مبلغ شش میلیون ریال سرقفلی دکان استیجاری خواهان به علاوه خسارات قانونی به دادگاه تسلیم و اظهار نموده خوانده در محلی که حیاط خانه ومسکونی بوده واقع در تهران پل امام زاده معصوم خیابان بلورسازی نبش کوچه 17احداث یک باب مغازه دو دهنه کرده در عین حال موکل را بدون اینکه از موضوع مستحضر کنند به عنوان مستاجر پذیرفته و مغازه را با اخذ یک میلیون ریال سرقفلی به نامبرده اجاره داده در حالی که محل در منطقه تجاری نبوده و موکل نیز در آنجا مشغول کسب و کار شده بعدا" حتی موکل دادخواستی به خواسته الزام مجبور به تنظیم سند رسمی و موجر دادخواستی به عنوان افزایش اجاره بهاء مورد اجاره تسلیم و شعبه 49 دادگاه حقوقی 2 تهران به هر دو موضوع رسیدگی و حکم صادر نموده تا اینکه اخیرا" شهرداری به استناد ماده 100 حکمی صادر و متذکر شده ظرف 2 ماه باید محل تخریب شده لذا از دادگاه تقاضای وصول سرقفلی فوق الذکر را می نماید دادگاه باتعیین وقت به دعوی مطروحه رسیدگی نموده و خوانده در جلسه مورخه 27/3/69 به خلاصه اظهار کره در سال 50 خودم این ملک را خریدم و پایان کار آن موقع می خواست و این دکان با50 هزار تومان خریداری کردم پشت قولنامه قید شده هر وقت نخواست یا کاسبی نتوانست بکند بیاید پول خود را پس بگیرد ایشان 9 سال در آنجا کاسبی کرد رفته شکایت کرده که اجاره نامچه به او بدهم شهرداری فرستادند ... که روی این اصل شهرداری حکم داد و دیوانعالی کشور حکم تخریب داد ما اعتراض کردیم و از ما کسی حمایت نکرد. و حکم بسته شدن رااجراء کردند بعد از 9 سال حالا سراغ مرا گرفته است من مغازه را به ایشان اجاره دادم حالا در عین مستاجره عیب پیدا شده است می خواهند بیایند پول خود را پس بیگرند. دادگاه پس از کسب نظر آقای مشاور که طی استدلالی اظهار عقیده به رد دعوی خواهان نموده مالا" طبق نظریه مورخ 17/3/59 چنین اظهار نظر کرده در خصوص دادخواست آقای (ن ) با وکالت آقای (س ) علیه آقای (ک ) و آقای (خ ) به خواسته مطالبه مبلغ شش میلیون ریال باین کیفیت که خواهان به موجب اجاره خط ابرازی در سال 54 یک باب مغازه دو دهنه واقع درخیابان بلورسازی را از خوانده دعوی از قرار ماهی هفت هزار ریال اجاره داده است اکنون چون به مناسبت صدور رای شماره 39ک 5-31/5/68 به علت اینکه مغازه مذکور واقع در فضای حیاط خانه خوانده احداث و دایر گردیده است نسبت به انسداد درب آن و جلوگیری از کسب خواهان اقدام گردیده است رقم خواسته را به عنوان خسارت مورد مطالبه قرار داده که چون به فرض معیوب بودن مورد مستاجره و اتلاف موقعیت کسبی آن عقد اجاره باطل است مواد 492 و 496 قانون مدنی لذا خواهان در مقابل تحویل عین مستاجره به خوانده (موجر) مستحق رقم پرداختی خود به مشارالیه می باشد.( مبلغ پانصد هزار ریال ) و لاغیر لذا بنا به مراتب چون اتلاف موقعیت کسبی به عهده خوانده نیست و نامبرده در آن سمت و مسئولیتی ندارد لذا دعوی مطروحه واهی و بی وجه تلقی و نظر به بطلان آن صادر و اعلام می شود نظریه ابرازی ظرف پنج روز پس از ابلاغ قابل اعتراض و طرح در دیوان عالی کشور است پس از ابلاغ نظریه و اعتراض وکیل خواهان دعوی پرونده به دیوان عالی کشور واصل و جهت رسیدگی به شعبه 22 ارجاع شده خلاصه اعتراضات وکیل نامبرده این است که استناددادگاه به موادمزبورر ارتباطی به مانحن فیه ندارد خوانده با علم به اینکه محل معد به اجاره داده نبوده و آن را به اجاره واگذار کرده خوانده به موجب قانون مسئولیت مدنی موجب ورود خسارت به موکل شده و دادگاه محترم معترف به حقاینت موکل نسبت به مبلغ پانصد هزار ریال می باشد لهذا معلوم نیست چرا حتی این مبلغ ناچیز را نیز که در مبلغ خواسته منظور و مستردمی باشد مورد اظهارنظر قرار نداده در پایان لایحه تقاضای اتخاذ تصمیم قانونی نموده است.
مرجع :
کتاب صلح و اجاره و احکام راجع به آنها ، تالیف یداله بازگیر
چاپ اول ، سال 1379 ، چاپ گیتی ، انتشارات فردوسی
نوع : آراء و نظریات
شماره انتشار : 536
تاریخ تصویب : 1369/07/24
تاریخ ابلاغ :
دستگاه اجرایی :
موضوع :
منبع : وب سایت قوانین دات آی آر (معاونت آموزش دادگستری استان تهران)
تصدیق شهرداری به اینکه کاربری ساختمانی مسکونی و یا تجاری است نمی تواند به حقوقی که در رهگذر قوانین مربوط به روابط موجر و مستاجر فراهم آمده است اخلال نماید با توجه به تعهد مستاجر به پرداخت وجوه آب و برق و گاز در ضمن عقد اجاره مطالبه خواهان از باب ایفاء تعهد بوده است
