قانون اجازه الحاق دولت ایران به سازمان بهداشت جهانی
ماده واحده - مجلس شورای ملی قبولی دولت ایران را نسبت به چهار سند
ضمیمه تنظیم شده در کنفرانس بین المللی بهداشت تکه در 29 تیر ماه 1325 در
نیویورک تشکیل و در تاریخ 31 مرداد 1326 خاتمه یافته ت و اسناد آن به امضا
نمایندگان دولت شاهنشاهی ایران رسیده به قرار ذیل :
1 - سند نهایی کنفرانس بین المللی بهداشت .
2 - اساسنامه سازمان بهداشت جهانی .
3 - آیین نامه تاسیس کمیسیون موقت سازمان بهداشت جهانی .
4 - پروتکل مربوط به اداره بین المللی بهداشت عمومی .
تایید و تصویب می نماید.
این قانون که مشتمل بر یک ماده و متن اسناد ضمیمه است در جلسه اول خرداد
ماه یک هزار و سیصد و بیست و هفت به تصویب مجلس شورای ملی رسید.
رییس مجلس شورای ملی - رضا حکمت
سند نهایی کنفرانس بین المللی بهداشت
کنفرانس بین المللی بهداشت که مامور برقراری یک سازمان بین المللی بهداشت
از طرف شورای اقتصادی و اجتماعی ملل متحد بود به موجب قطعنامه مورخ 15
فوریه 1946 که به قرار زیر است تشکیل گردید:
شورای اقتصادی و اجتماعی با اتخاذ سند اعلامیه ای که متفقا از طرف هیئتهای
نمایندگی برزیل و چین در سانفرانسیسکو راجع به کنفرانس بین المللی بهداشت
پیشنهاد شد و باتفاق آرا مورد تصویب واقع گردید و از لحاظ این که یک
اقدام بین المللی در قسمت بهداشت عمومی به فوریت لازم است :
1 - تصمیم می گیرد یک کنفرانس بین المللی که مامور مطالعه حدود دستگاه
عملیات بین المللی که در قسمت بهداشت عمومی به عمل می آید همچنین
پیشنهادهای دائر به ایجاد یک سازمان واحد بین المللی ملل متحد برای بهداشت
عمومی باشد تشکیل بدهد.
2 - از اعضای ملل متحد درخواست می کند که متخصصینی در قسمت بهداشت عمومی
به سمت نمایندگان خود به کنفرانس اعزام دارند.
3 - یک کمیسیون فنی مقدماتی مامور تهیه طرح و دستور کار و تهیه پیشنهادها
برای ملاحظه کنفرانس تشکیل می دهد و برای ایجاد کمیسیون مزبور متخصصین
زیرین یا جانشین آنان را تعیین می کند:
1) آرژانتین ......
2) بلژیک ......
3) برزیل ......
4) کانادا ......
5) چین ...... (جانشین ......)
6) چکسلواکی ......
7) مصر ......
8) فرانسه ...... (جانشین ......)
9) یونان ......
10) هندوستان ...... (جانشین ......)
11) مکزیک ......
12) نروژ ......
13) لهستان ......
14) انگلستان ...... (جانشین ......)
15) کشورهای متحد آمریکا .......(جانشین ......)
16) یوگسلاوی ......
به عنوان مشاور نمایندگان ذیل را تعیین می کند:
اداره بهداشت تپان امریکن ت
اداره بین المللی بهداشت عمومی .
سازمان بهداشت جامعه ملل و تاونرات
4 - کمیسیون فنی مقدماتی را دعوت می کند در پاریس منتها در 15 مارس 1946
تشکیل یابد و گزارش خود را (متضمن طرح و دستور جلسه و پیشنهادها) که باید
به اعضای ملل متحد و شورا منتها تا اول مه 1946 تسلیم گردد تقدیم نماید.
5 - تصمیم می گیرد که کلیه نظریات و عقایدی را که ممکن است در جریان دومین
دوره اجلاسیه خود راجع به گزارش کمیسیون فنی مقدماتی ابراز نماید به
کنفرانس بین المللی بهداشت که در نظر گرفته شده است ابلاغ گردد.
6 - به دبیر کل ماموریت می دهد که منتها تا 20 ژوئن 1946 کنفرانس را تشکیل
دهد و محل انعقاد آن را با مشورت رییس شورا انتخاب نماید. اعلامیه راجع به
تشکیل کنفرانس بین المللی بهداشت به اتفاق آرا در کنفرانس ملل متحد در باب
سازمان بین المللی منعقد در سانفرانسیسکو تصویب گردید.
کنفرانس بین المللی بهداشت از تاریخ 19 ژوئن تا 22 ژوئیه 1946 در شهر
نیویورک تشکیل یافت .
دول کشورهای مذکوره ذیل در کنفرانس نمایندگی داشته اند: (51 کشور)
آرژانتین - استرالیا - بلژیک - بولیویا - برزیل - روسیه سفید - کانادا -
شیلی - چین - کلمبیا - کاستاریکا - کوبا - چکسلواک - دانمارک - جمهوری
دومنیکن - اکوادور - مصر - سان سالوادر - حبشه - فرانسه - یونان - گواتمالا
- هائیتی - هندوراس - هند - ایران - عراق - لبنان - لیبریا - لوکزامبورگ
- مکزیک - هلند - زلاند جدید - نیکاراگوا - نروژ - پاناما - پاراگوئه -
پرو - لهستان - فیلیپین - عربی سعودی - سوریه - ترکیه - اوکراین - روسیه
- افریقای جنوبی - انگلستان - امریکا - اوروگوئه - ونزوئلا - یوگسلاو.
از دول کشورهای ذیل ناظرینی در کنفرانس داشته اند (13 کشور)
آلبانی - اتریش - بلغار - ایرلند - فنلاند - هنگری - ایسلند - ایتالیا -
پرتغال - سیام - سوئد - سوئیس و ماورا اردن .
از دول کشورهای ذیل دعوت شده بودند ناظرینی به کنفرانس اعزام دارند ولی
نمایندگانی در آن نداشتند.
افغانستان - رومانی - یمن . (3 کشور)
مقامات بازرس متحدین در آلمان و در ژاپن و کره ناظرینی در کنفرانس
داشتند: (3 کشور).
سازمانهای بین المللی ذیل ناظرینی در کنفرانس داشتند:
سازمان ارزاق و فلاحتی - سازمان بین المللی موقت هواپیمایی کشوری - سازمان
بین المللی کار (انسکو) - اتحادیه جمعیت های صلیب سرخ تانرات - اداره
بین المللی بهداشت عمومی - اداره بهداشت اتحاد امریکا - اتحادیه جهانی
سندیکاها. کنفرانس پیشنهادهایی را که در اختیار داشت و قطعنامه هایی را که
از طرف کمیسیون مقدماتی فنی خبره ها اتخاذ شده بود به عنوان اساس مذاکرات
برای اساسنامه سازمان جهانی مورد استفاده قرار داد. کمیسیون بر طبق
قطعنامه شورای اقتصادی و اجتماعی مورخ 15 فوریه 1946 تاسیس یافته بود و
نیز عده ای پیشنهاد از طرف دول سازمانهای مختلفه به کنفرانس تقدیم گردید.
از مذاکرات کنفرانسی که در مسوده ها و گزارشهای کمیسیون های فرعی مربوطه و
همچنین در مسوده ها و گزارشهای اساسنامه سازمان جهانی بهداشت .
موافقتنامه برای تاسیس یک کمیسیون موقت سازمان جهانی بهداشت .
پروتکل راجع به اداره بین المللی بهداشت عمومی .
کنفرانس قطعنامه ذیل را اتخاذ کرده است :
کنفرانس از اقداماتی که قبلا از طرف دبیر کل ملل متحد برای تامین وسائل
لازم به منظور ادامه فعالیتهایی که به عهده سازمان بهداشت جامعه ملل است
به طوری که به موجب قطعنامه 75 کمیسیون مقدماتی فنی مورخ پنجم آوریل 1944
توصیه گردیده است با رضایت خاطر اتخاذ سند کرده و برای احتراز از این که
دو اداره تواما کار یک اداره را انجام ندهند از دبیر کل ملل متحد تقاضا
می کند که همین که امکان پذیر گردید کارهای سازمان بهداشت ملل متحد را به
کمیسیون موقت سازمان جهانی انتقال دهد.
در شهر نیویورک در تاریخ 22 ژوئیه 1944 در یک نسخه به زبان انگلیسی و
چینی و اسپانیولی و فرانسه و روسی که بالسویه دارای اعتبار است تحریر
یافت . متن های اصلی در آرشیو ملل متحد گذارده خواهد شد. دبیر کل ملل متحد
سواد مصدق به هر یک از دولی که در کنفرانس نمایندگی داشته اند خواهد
فرستاد:
اساسنامه سازمان بهداشت جهانی
دولی که عضویت این مجمع را دارا هستند اعلام می دارند که با موافقت با
منشور ملل متحد اصول زیرین اساس سعادت ملل و سازگاری روابط و تامین امنیت
آنها می باشد. سلامتی مبنی است بر رفاه کامل جسم و روح جامعه و صرفا عبارت
از فقدان ناخوشی یا ناتندرستی نیست .
یکی از حقوق اساسی هر ذیروحی این است که به بهترین حالت رفاه و سلامتی
دسترسی یابد و اختلاف نژاد و مذهب و عقاید سیاسی و وضع اقتصادی و اجتماعی
مانع از حصول مقصد نباید باشد. سلامتی کلیه ملل شرط اساسی صلح و امنیت
جهانی است و رسیدن به این شرط بدون همکاری جدی اشخاص و دول امکان پذیر
نیست .
نتایج حاصله از این همکاری به منظور بهبود و صیانت سلامتی برای هر کس
ذیقیمت است . عدم تساوی کشورهای مختلف در بهبود سلامتی و مبارزه بر علیه
امراض مخصوصا امراض ساریه خطری است که عامه را تهدید می کند.
پرورش افراد سالم دارای اهمیتی است عظیم و ایجاد قوه ای که مجال بدهد
انسان با محیطی که دائما در تغییر و تبدیل می باشد زندگی کند شرط اساسی
پرورش است .
مستفید شدن تمامی دول از معلومات و تجارب علمی و طبی و معرفالروحی نیز
شرط اصلی نیل به عالی ترین مدارج سلامتی است .
تنویر افکار عامه و همکاری علمی بین عموم مردم اهمیتی اصلی در بهبود حال
مردم و سلامتی ملل دارد.
حکومتها مسئول حفظ سلامتی ملل خودشان هستند و نمی توانند از عهده آن
مسئولیت بر آیند مگر آن که اقدامات صحی و اجتماعی متناسبی به عمل آورند.
با قبول کردن این اصول برای همکاری به منظور بهبود و حفظ سلامت تمام ملل
دولت امضاکننده با این اساسنامه موافقت خودشان را اعلام و به موجب این
اساسنامه موافقت خودشان را اعلام و به موجب این اساسنامه بنای سازمان
بهداشت جهانی را به عنوان موسسه مخصوص ملل متحد اظهار می دارند:
فصل اول - مقصود
ماده 1 - مقصود سازمان بهداشت جهانی (که ذیلا سازمان نامیده می شود) عبارت
است از بالا بردن سطح سلامتی تمام افراد بشر به بلندترین مدارج ممکنه .
فصل دوم - وظایف
ماده 2 - برای نیل به مقصود وظایف ذیل را سازمان به عهده می گیرد:
الف - اموری را که مربوط به سلامتی است و جنبه بین المللی دارد این سازمان
اداره می کند و به آنها ترتیب و نظم می دهد.
ب - برقراری و حفظ همکاری علمی با ملل متحد و موسسات وابسته و ادارات
دولتی بهداشتی و گروه های فنی و سایر سازمانهایی که به نظر لازم بیاید.
ج - کمک به حکومتهایی که برای تقویت سرویسهای بهداشتی خود استعانت
بطلبند.
د - تهیه معاونتهای فنی مخصوص و در موارد فوری مساعدتهای لازم به
حکومتهایی که درخواست این معاونتها و مساعدتها را بنمایند.
ه - بنا به تقاضای ملل متحد تهیه یا کمک در تهیه سرویسهای بهداشتی و کمک
به گروههای مخصوص از قبیل مللی که در تحت قیمومیت می باشند.
و - ایجاد و ادامه سرویسهای اداری و سرویسهای فنی که لازم به نظر برسند
منجمله سرویسهای مربوط به اپیدمیولژی و سرویسهای آمار.
ز - تقویت و توسعه اقدامات برای مرتفع ساختن امراض ساریه و غیر ساریه و
غیره .
ح - تقویت اقدامات برای جلوگیری از خسارت ناشیه از سوانح و وقایع در این
مورد اگر ضرورت اقتضا کرد با سایر موسسات اشتراک مساعی خواهد شد.
ط - تقویت و در صورت لزوم همکاری با سایر بنگاههای ذی تخصص برای بهبودی
تغذیه و مسکن و بهداشت و تفریح ها و بهبود اقتصادی و کار و هر نوع دیگر از
عوامل صحی مربوط به محیط زندگی .
ی - مساعد نمودن اشتراک مساعی بین گروههای علمی و گروههای حرفه ای که در
اعتلا و ترقی بهداشت و سلامتی بذل جهد می کنند.
ک - تهیه طرحهای قرارداد و مقالات و پیمان ها و دادن توصیه ها و سفارشات
درباره مسائل بین المللی بهداشت و انجام اقداماتی که منظور و مقصود سازمان
را تعیین نماید.
ل - ترقی و پیشرفت دادن به اقداماتی که با بهداشت و رفاه حال مادران و
فرزندان مساعد باشد و مساعد نمودن استعداد آنها با زندگانی در محیطی که
در شرف تغییر و تکامل دائمی است .
م - مساعد نمودن هر فعالیتی در زمینه بهداشت و سلامتی معنوی و اخلاقی
مخصوصا فعالیتهایی که موجب روابط حسنه و سازگاری بین ابنا بشر باشد.
ن - تقویت و راهنمایی هر نوع تحقیق و پژوهشی که مربوط به سلامتی و بهداشت
باشد.
س - بهبود تعلیم و آموزش برای تهیه مامورین بهداری و مباشرین صحی و
پزشکان و سایر فنون وابسته به آنها.
ع - مطالعه و شناساندن اصول فنی اداری و اجتماعی بهداشت عمومی و
مواظبت های طبی چه برای جلوگیری از مرض و چه برای شفای درد و شناساندن
سرویسهای مریضخانه ای و امنیت اجتماعی در این مورد اگر ضرورت اقتضا نمود
از طلب کمک موسسات ذی تخصص دریغ نخواهد شد.
ف - دادن هر گونه اطلاعات و هر نوع نصیحت و اندرز و هر قسم مساعدت در
زمینه بهداشت .
ص - سعی در تنویر افکار عامه از لحاظ صحی بین تمام ملل .
ق - در صورت لزوم تهیه و اصلاح فهرست بین المللی جهات مرگ و تعلیم بهداشت
عمومی .
ر - در صورت ضرورت و در حدود توانایی متحدالشکل نمودن سبک تشخیص امراض .
ش - توسعه ایجاد تشویق میزانهای بین المللی درباره غذا و محصولات علم الحیات
و محصولات دوایی و ترکیبات متشابه آن .
ت - توسل به هر اقدامی که نیل به مقصود سازمان را تعیین نماید.
فصل سوم - اعضا و اعضا وابسته
ماده 3 - هر دولتی می تواند عضویت سازمان را تقاضا کند.
ماده 4 - دول عضو ملل متحد می توانند با امضا کردن این اساسنامه و یا قبول
نمودن آن بر طبق مقررات فصل نوزدهم و طبق قوانین اساسی خود عضو شوند.
ماده 5 - از دولی که دعوت شده است ناظری به کنفرانس بین المللی بهداشت که
در 1946 در نیویورک منعقد می شود اعزام دارند این قبیل دول می توانند با
امضا کردن اساسنامه حاضر و یا با قبول کردن این اساسنامه بهر نحوی که میل
دارند به موجب مقررات فصل نوزده و با رعایت قوانین اساسی خود به عضویت
قبول شوند به این شرط که امضا آنها یا قبولی آنها قبل از اولین دوره
اجلاسیه مجمع عمومی بهداشت قطعیت پذیرد.
ماده 6 - گذشته از شرایط هر نوع موافقتنامه ای که بعدها بین ملل متفقه و
سازمان به عمل خواهد آمد و مطابق فصل شانزده به تصویب خواهد رسید دولی که
بر طبق مقررات مواد 4 و 5 عضو سازمان نشده اند در صورتی می توانند به عضویت
پذیرفته شوند که تقاضای آنها به اکثریت عادی مجمع بهداشت قبول شود.
ماده 7 - اگر یک از دول عضو تعهدات مالی خود را نسبت به سازمان انجام
نداد و یا به ملاحظات استثنایی دیگر مجمع بهداشت می تواند اگر مقتضی دانست
مزایایی که وابسته به حق رای آن دولت است معلق سازد و از سرویسهایی که
بهره مند می شود او را محروم بدارد. مجمع بهداشت حق دارد همان مزایای مربوط
به حق رای و سرویسها را ثانیا برقرار نماید.
ماده 8 - سرزمینها یا عده ای از سرزمینهایی که مسئولیت اداره روابط
بین المللی خودشان را بر عهده ندارند می توانند به عنوان عضو وابسته در
مجمع بهداشت پذیرفته شوند به این شرط که تقاضای این سرزمینها یا عده ای از
این سرزمینها از طرف عضو یا مقام دیگری که مسئولیت اداره روابط بین المللی
آنها را در دست دارد به عمل آید. نمایندگان اعضا وابسته به مجمع عمومی
بهداشت باید دارای صلاحیت فنی در مسائل صحی باشند و باید از بین جمعیت
بومی انتخاب شوند. حقوق و حدود آنها و تعهدات اعضا وابسته از طرف مجمع
عمومی بهداشت تعیین خواهد شد.
فصل چهارم - دستگاههای مربوط به کار
ماده 9 - وظائف و تکالیف سازمان را مقامات زیرین انجام می دهند:
الف - مجمع بهداشت جهانی که منبعد مجمع بهداشت نامیده می شود.
ب - شورای اجرایی که منبعد شورا نامیده می شود.
ج - دبیرخانه .
فصل پنجم - مجمع بهداشت جهانی
ماده 10 مجمع بهداشت از نمایندگان دولی که عضویت دارند تشکیل می شود.
ماده 11 - هر دولت عضو حداکثر دارای سه نماینده است که یکی از آنها از
طرف دولت عضو به عنوان رییس معرفی می شود این نمایندگان باید از صالح ترین
اشخاص که از نظر فنی تخصص در امور بهداشت دارند انتخاب شده باشند و بهتر
است که نماینده وزارت بهداری دولت عضو باشند.
ماده 12 - اعضا علی البدل و مشاورین نیز می توانند با هیات این نمایندگی
همراه باشند.
ماده 13 - جلسه معمولی و عادی مجمع بهداشت سالی یک بار منعقد می شود و
جلسه فوق العاده بهر اندازه که مقتضیات ایجاب نماید تشکیل خواهد گردید.
جلسات فوق العاده بنا بر تقاضای شورا و یا بنا بر تقاضای اکثریت دول عضو
تشکیل می گردد.
ماده 14 - مجمع بهداشت در ضمن هر جلسه سالیانه مملکت یا ناحیه ای را که
جلسه بعد باید در آن تشکیل شود انتخاب می کند و شورا بعدا محل را تعیین
می کند. محلی را که باید در آن جلسه فوق العاده تشکیل شود شورا تعیین
می نماید.
ماده 15 - پس از مشاوره با دبیر کل ملل متحد شورا تاریخ هر جلسه سالیانه
و هر جلسه فوق العاده را تعیین می کند.
ماده 16 - مجمع بهداشت رییس و سایر صاحب منصبان را در ابتدای هر جلسه
سالیانه انتخاب می کند و آنها وظایف خودشان را تا انتخاب جانشینان خود
انجام می دهند.
ماده 17 - مجمع بهداشت نظامنامه خود را تدوین می کند.
ماده 18 - وظایف مجمع بهداشت عبارتند از:
الف - تعیین خط مشی سازمان .
ب - انتخاب دولی که برای عضویت شورا باید یک نفر نماینده تعیین نمایند.
ج - تعیین مدیر کل .
د - مطالعه و تصویب گزارشها و عملیات شورا و مدیر کل و دادن دستورهای لازم
به شورا در صورتی که اتخاذ بعضی تصمیمات و اجرا بعضی تحقیقات لازم باشد و
تقاضای وصول گزارشهایی که ضروری به نظر برسد.
ه - ایجاد کمیسیونهایی که برای عملیات سازمان ضروری باشد.
و - نظارت در سیاست مالی سازمان و بحث در بودجه و تصویب آن .
ز - دادن تعلیمات به شورا و مدیر کل برای جلب توجه دول عضو و سازمان های
بین المللی و دولتی و غیر دولتی نسبت بهر موضوعی که مربوط به امور بهداشت
باشد و مجمع بهداشت آن را مفید تشخیص بدهد.
ح - دعوت کردن از هر سازمان بین المللی یا ملی دولتی یا غیر دولتی که
عهده دار مسئولیت شبیه به مسئولیت سازمان باشد برای تعیین نمایندگان جهت
حضور در جلسات یا کمیسیونها یا کنفرانسهایی که در تحت سیاست سازمان تشکیل
می شود این قبیل اعضا حق رای نخواهند داشت . اگر دعوت از سازمانهای ملی به
عمل آید صدور دعوتنامه منوط به موافقت دولت مربوطه می باشد.
ط - مطالعه در توصیه ها و سفارشاتی که مربوط به بهداشت است و از طرف مجمع
عمومی و یا شورای اقتصادی و اجتماعی یا شوراهای امنیت و قیمومیت ملل متحد
به عمل می آید و آگاه نمودن آنها از اقداماتی که سازمان برای اجرای آن
سفارشات به عمل آورده است .
ی - آگاه ساختن شورای اقتصادی و اجتماعی از هر قراری که بین سازمان ملل
متحد داده شده است .
ک - تصویب و تشویق ایجاد مطالعات و تتبعات در زمینه بهداشت و از این حیث
استفاده نمودن از اعضا و پرسنل سازمان و ایجاد موسساتی که برای این
تحقیقات مفید باشد و یا همکاری با موسسات رسمی و غیر رسمی هر دولت عضو با
موافقت دولت مربوطه .
ل - ایجاد هر نوع موسسه را که مقتضی بدانند.
م - اتخاذ هر تصمیمی که اجرای منظور سازمان را تامین نماید.
ماده 19 - مجمع بهداشت اختیار دارد هر نوع مقاوله نامه و قراردادی که
مربوط بهر موضوعی که در صلاحیت سازمان می باشد تهیه و تصویب نماید - اکثریت
دو ثلث مجمع بهداشت برای تصویب مقاوله نامه ها و قراردادها ضروری است . برای
هر یک از دول عضو هنگامی که آن را طبق قوانین جاریه خود تصویب نمود قابل
اجرا است .
ماده 20 - هر دولت عضو متعهد است در مدت 18 ماه پس از تصویب این قرارداد
یا مقاوله نامه از طرف مجمع بهداشت اقداماتی را که مربوط به قبولی این
قراردادها است به عمل آورد - هر دولت عضو اقداماتی را که به عمل آورده
است به مدیر کل ابلاغ و اعلام خواهد نمود و اگر این قرارداد یا مقاوله نامه
را در مدت مقرر تصویب ننمود اظهارنامه ای که جهات عدم تصویب آن را حاوی
است تقدیم خواهد نمود. در صورت قبول هر دولت عضو متعهد می شود که بر طبق
فصل چهاردهم یک گزارش سالیانه به مدیر کل تقدیم کند.
ماده 21 - مجمع بهداشت اختیار دارد آیین نامه ها و مقرراتی درباره مسائل
ذیل تدوین نماید:
الف - هر اقدام صحی و قرنطینه ای و یا هر عملی که باعث جلوگیری سرایت مرضی
از کشوری به کشور دیگر گردد.
ب - فهرستهایی راجع به امراض و علل فوت و دستورهایی برای بهداشت عمومی .
ج - تهیه مقررات متحدی برای تشخیص امراض که آن مقررات به طور بین المللی
مجری گردد.
د - تهیه مقیاسهای منظمی درباره پاکی و تاثیر مواد علم الحیاتی و دارویی و
محصولات مشابه آنها که در تجارت بین المللی رایج می باشد.
ه - شرایط تبلیغ و انتشار محصولات دوایی و علم الحیاتی و محصولات مشابه آنها
که در تجارت بین المللی رایج می باشد.
ماده 22 - آیین نامه هایی که در اجرای ماده 21 وضع و تدوین می شوند از طرف
کلیه دول عضو مجری می گردند به شرطی که موضوع تصویب آنها از طرف مجمع
بهداشت رسما به اطلاع عضو رسیده باشد. فقط اعضایی که در مدت مهلت مقرر عدم
اجرای آنها را و یا با عبارت پاره ای احتیاطات در اجرای آنها را به مدیر
کل اعلام دارند از اجرای آیین نامه ها معاف می باشند.
ماده 23 - مجمع بهداشت حق دارد به دول عضو هر نوع سفارش و توصیه ای را که
در صلاحیت سازمان باشد بنماید.
فصل ششم - شورای اجرایی
ماده 24 - شورای اجرایی از 18 نفر تشکیل می شود که هر یک نماینده یکی از
دول عضو خواهد بود. مجمع بهداشت با در نظر گرفتن تقسیمات عادلانه
جغرافیایی از هر دولتی که باید نماینده ای در شورا دارا باشد دعوت می کنند
و هر یک از این دول شخصی را که از لحاظ فنی در مسائل بهداشت صالح باشد به
آنجا گسیل می دارد. این شخص می تواند جانشینها و مشاورینی همراه داشته
باشد.
ماده 25 - اعضا برای سه سال انتخاب می شوند و تجدید انتخاب نیر مجاز است
ولی درباره اعضایی که در اولین جلسه مجمع بهداشت انتخاب شده اند دوره
عضویت شش نفر آنها عبارت خواهد بود از یک سال و دوره ماموریت شش نفر دیگر
عبارت خواهد بود از دو سال و انتخاب آنها به وسیله قرعه به عمل می آید.
ماده 26 - شورا لااقل سالی دوبار تشکیل می شود و محل انعقاد جلسات خود را
قبلا تعیین می کند.
ماده 27 - رییس شورا از بین اعضا انتخاب می شود و فورا آیین نامه خودش را
تدوین می کند.
ماده 28 - وظایف اعضا از این قرار است :
الف - اجرای تصمیمات و دستورهای مجمع بهداشت .
ب - قوه اجرائیه مجمع بهداشت بر عهده شورا است .
ج - اجرای هر وظیفه ای که از طرف مجمع بهداشت به او رجوع شود.
د - دادن عقیده خود به مجمع بهداشت درباره مسائلی که از طرف سازمان یا در
اجرای مقررات مقاوله نامه ها و قراردادها و آیین نامه ها به مجمع بهداشت
مراجع شود.
ه - مبتکرا و بالاستقلال پیشنهادات و نظریاتی به مجمع بهداشت دادن .
و - تهیه دستور جلسه برای جلسات مجمع بهداشت .
ز - تهیه و تدوین برنامه های کلی برای مدت معین کار و تقدیم آن برای
مطالعه و تصویب به مجمع بهداشت .
ح - مطالعه در هر امری که در حدود صلاحیت سازمان می باشد.
ط - اخذ هر تصمیم فوری که هر پیش آمد فوری آن را ایجاب نماید - در حدود
وظائف و حدود توانایی مالی سازمان و مخصوصا می تواند مدیر کل را مجاز
نماید که اقدامات لازم برای جلوگیری امراض ساریه به عمل آورد و یا دستگیری
و کمک صحی به آسیب دیدگان سوانح بنماید و هر تحقیق و مطالعه فوری را که
مدیر کل یا یکی از دول عضو تقاضا نماید به عمل آورد.
ماده 29 - شورا به نام مجمع بهداشت تمام وظایف و اختیاراتی را که مجمع
دارا است می تواند انجام دهد.
فصل هفتم - دبیرخانه
ماده 30 - دبیرخانه عبارت است از مدیر کل و اعضای فنی و اداری لازم برای
سازمان .
ماده 31 - مدیر کل از طرف مجمع بهداشت و بنا به پیشنهاد شورا بر حسب
مقرراتی که مجمع وضع می نماید تعیین خواهد گردید. مدیر کل تابع شورا بوده
و ریاست فنی و اداری سازمان را دارا می باشد.
ماده 32 - مدیر کل نه مناسبت شغل خود دبیر مجمع شورا و کلیه کمیسیونها و
کمیته های سازمان و کنفرانسهایی که از طرف سازمان مزبور تشکیل می شود خواهد
بود نامبرده ممکن است این وظایف را به اشخاص دیگری محول نماید.
ماده 33 - مدیر کل یا نماینده او می تواند با موافقت اعضا ترتیبی بدهد که
او را مجاز سازد که برای انجام وظایف خود دسترسی مستقیمی به ادارات
مختلفه آنها مخصوصا به دوائر بهداشتی و سازمانهای بهداشتی ملی اعم از
دولتی و غیر دولتی داشته باشد. به علاوه مدیر کل می تواند ارتباط مستقیمی
با سازمانهای بین المللی که فعالیت آنها در حدود حوزه صلاحیت سازمان باشد
پیدا کند. نامبرده ادارات محلی را نسبت به کلیه مسائلی که مربوط به
قسمتهای تابعه آنها باشد مطلع خواهد ساخت .
ماده 34 - مدیر کل همه ساله وضعیت مالی و بودجه تخمینی سازمان را به شورا
تقدیم خواهد نمود.
ماده 35 - مدیر کل کارمندان دبیرخانه را طبق آیین نامه استخدامی که از طرف
شورا تدوین گردیده است تعیین خواهد نمود.
موضوع مهم در استخدام کارمند این است که جنبه سودمندی و درستی و
بین المللی بودن دارالانشا به حد اعلی محفوظ بماند به علاوه هنگام انتخاب
کارمند برای دبیرخانه باید جهات جغرافیایی رعایت شود که حتی الامکان
کارمندان از نقاط مختلفه جهان انتخاب شوند.
ماده 36 - شرایط خدمت کارمندان سازمان حتی الامکان با شرایط کار مستخدمین
سایر سازمانهای ملل متحد برابری خواهد نمود.
ماده 37 مدیر کل و کارمندان دبیرخانه برای انجام وظایف خود نباید از هیچ
دولت یا موسسه خارج از سازمان کسب دستور نمایند و به علاوه باید از انجام
هر اقدامی که به جنبه بین المللی بودن آنها لطمه وارد سازد احتراز ورزند.
هر یک از اعضا سازمان به نوبه خود تعهد می نماید که جنبه بین المللی بودن
مطلق مدیر کل و کارمندان را محترم شمرده آنها را تخت نفوذ خود قرار ندهد.
فصل هشتم - کمیته ها
ماده 38 - شورا هر کمیته ای را که مجمع بهداشت لازم بداند تشکیل خواهد داد
و همچنین مبتکرا و یا بنا به پیشنهاد مدیر کل می توان هر نوع کمیته های
دیگری را که در حدود صلاحیت و یا برای اجرای مقاصد سازمان لازم باشد تشکیل
دهد.
ماده 39 - شورا گاهگاه و در هر حال سالی یک مرتبه در لزوم ادامه کمیته ها
تجدید نظر خواهد نمود.
ماده 40 - شورا ممکن است ترتیب تشکیل کمیته های مختلط و یا شرکت در
کمیته های مختلط سایر موسسات و سازمانها را داده و همچنین می تواند در
کمیته های سایر سازمانها نماینده ارسال دارد.
فصل نهم - کنفرانسها
ماده 41 - مجمع بهداشت یا شورا می تواند کنفرانس های محلی یا عمومی یا فنی
و یا هر کنفرانسی که جنبه اختصاصی برای مطالعه مسائل و قضایای مزبور به
سازمان داشته باشد تشکیل دهد و از بنگاههای بین المللی برای شرکت در این
کنفرانسها و از بنگاههای ملی نیز با رضایت دولت مربوطه آنها دعوت نماید
خواه آن بنگاهها جنبه ملی داشته باشند خواه دارای جنبه دولتی - ترتیبات
این مشارکت از طرف مجمع بهداشت با شورا تعیین می گردد.
ماده 42 - شورا در صورتی که در این کنفرانس ها خود را ذینفع بداند می تواند
در آنها مشارکت نماید.
فصل دهم - محل انعقاد
ماده 43 - محل انعقاد سازمان از طرف مجمع بهداشت و پس از مشاوره با ملل
متحد تعیین می گردد.
فصل یازدهم - موافقت های منطقه
ماده 44 - الف - مجمع بهداشت گاه به گاه نواحی جغرافیایی را که در آن
ایجاد یک سازمان منطقه باشد تعیین می نماید.
ب - مجمع بهداشت می تواند با موافقت اکثریت دول عضو در ناحیه معینه یک
سازمان منطقه تاسیس نماید که احتیاجات مخصوص آن ناحیه را مرتفع سازد. در
هیچ ناحیه ای بیش از یک سازمان منطقه نمی توان تاسیس نمود.
ماده 45 - هر یک از سازمانهای منطقه بر طبق اساسنامه عضو لاینفک سازمان
خواهد بود.
ماده 46 - هر یک از سازمانهای منطقه شامل یک کمیته منطقه و یک دفتر منطقه
می باشد.
ماده 47 - کمیته های منطقه از نمایندگان دول عضو و از اعضا وابسته ناحیه
مربوطه تشکیل می شود. اراضی و یا مجموعه ای از اراضی یک ناحیه که مسئول
اداره روابط بین المللی خود نیستند و عضو وابسته نیز نمی باشند حق دارند در
این کمیته های محلی نمایندگی و شرکت داشته باشند. نوع و حدود حقوق و وظایف
این قبیل اراضی یا مجموعه ای از اراضی نسبت به کمیته های منطقه از طرف مجمع
بهداشت با مشورت دولت عضو یا هر مقامی که مسئول اداره روابط بین المللی
آنها است و با مشورت دول عضو آن ناحیه تعیین می شود.
ماده 48 - کمیته های منطقه هر موقع و بهر اندازه که لازم باشد تشکیل می شود
و محل انعقاد هر جلسه ای را تعیین می نماید.
ماده 49 - کمیته های منطقه آیین نامه خودشان را تعیین و تصویب می کند.
ماده 50 - وظایف کمیته منطقه از این قرار می باشد:
الف - تهیه برنامه و خط و مشی که صرفا به مسائل منطقه مربوط باشد.
ب - نظارت در فعالیت های دفتر منطقه .
ج - پیشنهاد به دفتر منطقه برای انعقاد کنفرانسهای فنی و هر نوع کار یا
تحقیق و مطالعه اضافی درباره مسائل بهداشتی و کسب نظر کمیته منطقه در
مواردی که آن نظر برای نیل به مقصود سازمان در آن منطقه مقتضی تشخیص
گردد.
د - همکاری با کمیته های منطقه مربوط ملل متفق و یا سایر بنگاه های ذی تخصص
و یا سایر سازمان بین المللی محلی که با سازمان منافع مشترکی دارا باشند.
ه - تقدیم نظریات به سازمان به وسیله مدیر کل درباره مسائل بین المللی
بهداشت که اهمیت آن از حدود اختیارات کمیته محلی تجاوز نماید.
و - توصیه در اعطای اعتبارات منطقه اضافی از طرف حکومت های نواحی مربوطه
چنانچه بودجه مرکزی سازمان برای انجام وظایف در آن ناحیه غیر ممکن تشخیص
شود.
ز - هر نوع وظیفه دیگری که از طرف مجمع بهداشت و یا شورا و یا مدیر کل به
کمیته منطقه رجوع می شود.
ماده 51 - دفتر منطقه که تحت ریاست مدیر کل سازمان قرار دارد یکی از
ارکان اداری کمیته منطقه است دفتر منطقه مضافا مکلف است در حدود آن منطقه
تصمیمات مجمع بهداشت و شورا را اجرا کند.
ماده 52 - رییس دفتر محلی عنوان ریاست منطقه را داشته و انتصاب او از طرف
شورا با موافقت کمیته محلی به عمل می آید.
ماده 53 - اعضا دفتر منطقه بر طبق قراری که بین مدیر کل و مدیر منطقه
داده می شود تعیین می گردد.
ماده 54 - سازمان صحی (پان امریکن ) که نماینده آن دفتر صحی (پان امریکن )
خواهد بود و کنفرانسهای صحی (پان امریکن ) و کلیه سازمانهای محلی بین دول
دیگر که قبل از تاریخ امضا این اساسنامه به وجود آمده اند در موقع مقتضی
به سازمان ملحق خواهند شد این الحاق به مجرد امکان و به موجب اقدام مشترک
مقامات صالحه به عمل خواهد آمد.
فصل دوازدهم - بودجه و مخارج
ماده 55 - مدیر کل پیش بینی های بودجه سالیانه را تهیه و به شورا تقدیم
می کند شورا نیر آن پیش بینی ها را مطالعه نموده و به مجمع بهداشت می فرستد و
اگر نظری نسبت به آنها داشته باشد اظهار می دارد.
ماده 56 - با در نظر گرفتن حق انعقاد هر نوع موافقتنامه بین سازمان و ملل
متحد مجمع بهداشت پیش بینی های بودجه را مطالعه و تصویب می نماید و مخارج را
بین دول عضو بر طبق میزانی که از طرف مجمع بهداشت تعیین گردد تقسیم
می نماید.
ماده 57 - مجمع بهداشت یا شورا به نام مجمع بهداشت حق خواهد داشت عطایا و
هدایایی را که به سازمان تقدیم می نمایند پذیرفته و آنها را اداره کند
مشروط به آنکه شرایط مربوط به این عطایا و اوقاف از طرف مجمع بهداشت یا
شورا قابل قبول و با مقصود خط مشی سازمان موافق باشند.
ماده 58 - برای تامین مخارج فوری و جلوگیری از وقایع غیر مترقب اعتبار به
خصوصی در اختیار شورا گذاشته می شود.
فصل سیزدهم - ترتیب اخذ آرا
ماده 59 - هر یک از دول عضو حق یک رای در مجمع بهداشت دارا خواهد بو .
ماده 60 - الف - تصمیمات مجمع بهداشت درباره مسائل مهم با اکثریت دو ثلث
دول عضوی که حاضر و در رای شرکت می ورزند گرفته می شود. این مسائل عبارت اند
از:
تصویب عهدنامه ها و پیمانها - تصویب قراردادهایی که سازمان ملل متحد را به
سازمانها و موسسات بین دول به موجب مواد 61 و 70 و 72 مرتبط می سازد و
اصلاح این اساسنامه .
ب - تصمیمات درباره سایر مسائل حتی تعیین مواد اضافی که باید با اکثریت
دو ثلث تصویب شود به اکثریت ساده دول عضو که حاضر و در رای شرکت می ورزند
تصویب خواهد گردید.
ج - رای در شورا و در کمیته های سازمان درباره مسائل متشابه بر طبق مقررات
فقرات الف و ب این ماده گرفته می شود.
فصل چهاردهم - گزارشهایی که از طرف دول واصل می شود
ماده 61 - هر دولت هر سال گزارشی به سازمان تقدیم و در آن اقداماتی را که
به عمل آورده و ترقیاتی که برای اصلاح بهداشت اهالی حاصل شده است ذکر
می کند.
ماده 62 - هر یک از دول عضو هر سال گزارشی درباره اقداماتی که بنا بر
توصیه های سازمان و در اجرای قراردادها و آیین نامه ها به عمل آورده است
خواهد داد.
ماده 63 - هر یک از دول عضو آیین نامه ها و گزارشهای رسمی و احصائیه های مهم
مربوط به بهداشت را که در مملکت او انتشار یافته است صریحا به سازمان
اعلام خواهد نمود.
ماده 64 - هر یک از دول عضو بنا بر ترتیباتی که از طرف مجمع بهداشت
برقرار می گردد گزارشهایی که درباره احصائیه ها و اپیدمی ها تهیه و تقدیم
خواهد نمود.
ماده 65 - بنا بر تقاضای شورا هر یک از دول عضو باید در حدود امکان هر
نوع اطلاعات اضافی مربوط به بهداشت را به شورا تقدیم دارد.
فصل پانزدهم - اهلیت حقوقی مزایا و معافیت ها
ماده 66 - سازمان در سرزمین هر یک از دول عضو دارای اهمیت حقوقی لازم برای
نیل به مقصود و اجرای وظایف خود می باشد.
ماده 67 - الف - سازمان در سرزمین هر یک از دول عضو از مزایا و
مصونیت هایی که برای نیل به مقصود و اجرای وظیفه اش لازم می باشد بهره مند
خواهد بود.
ب - نمایندگان دول عضو و اشخاصی که برای عضویت شورا تعیین شده اند و
مستخدمین فنی و اداری سازمان نیز از مزایا و مصونیت های لازم برای اجرای
آزادانه وظیفه خودشان که مربوط به سازمان باشد بهره مند خواهند بود.
ماده 68 - این اهلیت حقوق و مزایا و مصونیت های به موجب موافقتنامه
جداگانه که سازمان تهیه خواهد نمود با موافقت دبیر کل ملل متحد و بین دول
عضو منعقد خواهد شد.
فصل شانزدهم - رابطه با سایر سازمانها
ماده 69 - سازمان به مثابه یکی از بنگاههای مخصوصی که به موجب ماده 57
منشور ملل متحد پیش بینی شده است وابسته به ملل متحد می باشد. قرارداد یا
قراردادهایی که رابطه بین سازمان را با سازمان ملل متحد معلوم می دارد
باید با اکثریت دو ثلث در مجمع بهداشت به تصویب برسد.
ماده 70 - سازمان باید با بنگاههای بین الدولی که مقتضی بداند عملا رابطه
یافته و با آنها از نزدیک همکاری نماید. هر قراردادی که رسما با این قبیل
بنگاهها بخواهد منعقد نماید باید به اکثریت دو ثلث از طرف مجمع بهداشت
تصویب گردد.
ماده 71 - سازمان می تواند درباره مسائلی که در حدود صلاحیتش می باشد هر
تصمیمی را که صلاح می داند اتخاذ کند و با سازمانهای بین المللی غیر دولتی
همکاری و معاونت نماید و با موافقت دولتهای مربوط می تواند با سازمان های
ملی و حکومتی و یا غیر حکومتی نیز همکاری نماید.
ماده 72 - به شرط اینکه دو ثلث اعضا مجمع بهداشت تصویب نمایند سازمان
می تواند از پاره ای از بنگاهها و موسسات بین المللی که مقصد و فعالیت آنها
در حدود صلاحیت سازمان می باشد وظائف و عواید و تعهداتی را که انجام
می داده اند به موجب قراردادی بین المللی و یا قراردادهای بین الثنین مقامات
صالح سازمانهای مربوطه به عهده بگیرد.
فصل هفدهم - تغییرات و اصلاحات
ماده 73 - متن اصلاحاتی که نسبت به این اساسنامه پیشنهاد شود باید از طرف
مدیر کل لااقل شش ماه قبل از اینکه مورد بررسی مجمع بهداشت قرار گیرد به
اطلاع دول رسانده شود. اصلاحات پس از این که با اکثریت دو ثلث از طرف مجمع
بهداشت تصویب گردید و از طرف دو ثلث از دول عضو بر طبق قوانین اساسی آنها
مورد قبول قرار گرفت از طرف کلیه دول عضو باید مجرا شود.
فصل هیجدهم - تعمیر و تفسیر
ماده 74 - متن انگلیسی - چینی - اسپانیایی - فرانسوی و روسی این اساسنامه
متساویا معتبرند.
ماده 75 - هر موضوع یا اختلافی راجع به تفسیر و یا اجرای این اساسنامه
ایجاد شود که از طریق مذاکره و یا به وسیله مجمع بهداشت حل و تسویه نشود
از طرف مقامات مربوطه به دیوان داوری بر طبق اساسنامه آن دیوان مراجعه
خواهد شد مگر این که طرفین راه دیگری برای حل اختلاف در نظر بگیرند.
ماده 76 - بنا به اجازه مجمع عمومی ملل متحد و یا بنا به اجازه ای که از
مقاولات بین سازمان و ملل متحد بالنتیجه حاصل گردیده است سازمان می تواند
از دیوان داوری بین المللی نسبت بهر موضوع حقوقی که مربوط به سازمان باشد
نظر مشورتی و رای دیوان داوری بین المللی را تقاضا نماید.
ماده 77 - مدیر کل می تواند نسبت بهر تقاضای رای مشورتی در برابر دیوان
داوری بین المللی نمایندگی سازمان را دارا باشد. مدیر کل باید تصمیمات
مقتضی برای ارجاع امر به دیوان مذکور اتخاذ نماید و همچنین مدارک و
نظریات مختلفی را که اظهار شده به دیوان مراجعه نماید.
فصل نوزدهم - تاریخ اجرا
ماده 78 - این اساسنامه با محفوظ ماندن فصل سوم برای قبول و امضا موافقت
کلیه دول باز است .
ماده 79 - الف - دول می توانند با اجرای مراتب ذیل عضو تشکیلات باشند:
1 - امضای آن بدون حفظ حق تصویب بعدی .
2 - امضا به قید تصویب بعدی یا قبولی آن .
3 - قبولی بلاشرط.
ب - قبولی وارد مرحله عمل وقتی می شود که سند رسمی آن به دبیر کل ملل متحد
تقدیم شود.
ماده 80 - این اساسنامه وقتی قابل اجرا می شود که 26 دولت ملل متحد عضویت
آن را بر طبق مقررات ماده 79 قبول کرده باشند.
ماده 81 - رییس دبیرخانه ملل متحد بر طبق ماده 102 منشور ملل متحد این
اساسنامه را پس از اینکه بدون قید تصویب از طرف یک دولت به امضا رسید یا
در موقع تسلیم اولین سند قبولی ثبت خواهد کرد.
ماده 82 - دبیر کل ملل متحد عضو این اساسنامه را از تاریخ اجرای آن آگاه
خواهد نمود. تاریخ قبول عضویت سایر دول را نیز به دیگران اعلام خواهد کرد.
از روی ایمان نمایندگان ذیل که اعتبارنامه های آنها معتبر تشخیص داده شده
این اساسنامه را امضا نمودند. شهر نیویورک - بیست و دوم ژوئیه 1946 - اصل
این سند به زبانهای انگلیسی - چینی - اسپانیایی - فرانسوی - و روسی نوشته
و هر یک از آنها به تنهایی معتبر است .
متن اصل در بایگانی ملل متحد محفوظ خواهد ماند.
دبیر کل ملل متحد سواد مصداق بهر یک از دولی که در کنفرانس دارای نماینده
هستند خواهد داد.
موافقتنامه منعقده بین دولی که در کنفرانس بین المللی بهداشت نیویورک که
از 19 ژوئن تا 22 ژوئیه 1946 تشکیل گردیده نمایندگی داشتند.
نظر به این که دولی که در کنفرانس بین المللی بهداشت که از طرف شورای
اقتصادی اجتماعی سازمان ملل متحد در نیویورک در 19 ژوئن تشکیل شده بود
تصمیم گرفتند که یک سازمان بین المللی به نام سازمان بهداشت جهانی ایجاد
نمایند.
و نظر به این که امروز متن اساسنامه سازمان جهانی بهداشت را تعیین کرده و
تصمیم گرفتند عجالتا تا اجرای اساسنامه و ایجاد سازمان بهداشت جهانی به
طوری که در اساسنامه پیش بینی گردیده است یک کمیسیون موقتی ایجاد نمایند
تصمیم به مراتب زیر گرفتند:
1 - به موجب این موافقتنامه یک کمیسیون موقتی سازمان بهداشت جهانی مرکب
از هیجده عضو که از طرف کشورهای زیر تعیین خواهند شد ایجاد می شود:
استرالیا - برزیل - کانادا - چین - مصر - امریکا - فرانسه - هندوستان -
لیبریا - مکزیک - نروژ - زلاند جدید - پرو - انگلستان - شوروی سوسیالیستی
- شوروی اوکراینی - اتحاد جماهیر شوروی - ونزوئلا - یوگسلاوی . هر یک از این
دول برای حضور در کمیسیون موقتی یا شخصیت مهمی را که از لحاظ فنی در
مسائل بهداشت صلاحیت داشته و جانشینها و مستشارها همراه داشته باشد تعیین
خواهد نمود.
2 - کار کمیسیون موقت عبارت خواهد بود از:
الف - تشکیل اولین دوره اجلاسیه مجمع عمومی بهداشت جهانی در اسرع اوقات
ممکنه و منتها شش ماه بعد از تاریخ اجرای اساسنامه سازمان .
ب - تهیه و تقدیم دستور موقتی این دوره اجلاسیه با امضاکنندگان این
موافقتنامه لااقل شش هفته قبل از دوره اجلاسیه مجمع عمومی بهداشت جهانی
همچنین تهیه اسناد و توصیه های لازمه مربوط به آن مخصوصا:
1 - پیشنهادهای راجع به برنامه کار و بودجه سازمان برای سال اول .
2 - مطالعات راجع به محل مقر سازمان .
3 - مطالعات راجع به تعیین مناطق جغرافیایی برای ایجاد احتمالی سازمانهای
منطقه ای که در فصل یازده اساسنامه در نظر گرفته شده و کاملا نقطه نظر دول
ذینفع را رعایت خواهد کرد.
4 - یک طرح آیین نامه مالی و اساسنامه پرسنلی برای تصویب از طرف مجمع
عمومی برای اجرای مقررات این بند لازم خواهد بود عطف توجه مخصوص به
مذاکرات کنفرانس بین المللی بهداشت بشود.
ج - شروع به مذاکره با سازمان ملل متحد برای تهیه یک یا چند موافقتنامه
به طوری که در ماده 57 منشور ملل متحد و در ماده 69 اساسنامه پیش بینی شده
است این موافقتنامه یا موافقتنامه ها باید:
1 - یک همکاری حقیقی را بین دو سازمان در تعقیب هدف مشترک خود پیش بینی
نمایند.
2 - تسهیل انطباق سیاست عمومی و فعالیت سامان با سیاست عمومی و فعالیت
سایر موسسات مخصوص بر طبق ماده 58 منشور.
3 - در عین حال شناختن استقلال سازمان در قسمت صلاحیت خود به طوری که در
اساسنامه آن تصریح گردیده است .
د - اتخاذ تدابیر لازم برای اقدام به انتقال وظائف و فعالیت ها و دارایی
سازمان بهداشت جامعه ملل که تا حال به سازمان ملل متحد تخصیص داده شده
بود به کمیسیون موقت .
ه - اتخاذ هر گونه تدابیر لارم بر طبق مقررات پروتکل امضا شده در 22 ژوئیه
1946 راجع به اداره بین المللی بهداشت عمومی برای انتقال مشاغل و وظائف
اداره نامبرده به کمیسیون موقت و اتخاذ ابتکار همه گونه تدابیر لازم برای
تسهیل انتقال دارایی و دین اداره بین المللی بهداشت به سازمان بهداشت
جهانی وقتی که موافقتنامه 1907 رم منقضی گردید.
و - اتخاذ هر گونه تدابیر لازم برای اینکه کمیسیون موقت بتواند مشاغل و
وظائفی را که به موجب قرارداد بهداشت بین المللی 1944 به اداره معاونت و
رفاهیت ملل تاونرات محول شده عهده دار گردیده و قرارداد بهداشتی بین المللی
مورخ 21 ژوئن 1946 و پروتکل تمدید قرارداد بهداشت بین المللی 1944 و
قرارداد بهداشت بین المللی ناوبری هوایی 1944 که قرارداد بهداشتی
بین المللی ناوبری هوایی 12 آوریل 1933 و پروتکل تمدید قرارداد بهداشت
بین المللی ناوبری هوایی 1944 را تغییر می دهد اصلاح نماید.
ز - موافقتنامه های لازم را با سازمان بهداشتی اتحاد امریکا و سایر
سازمانهای منطقه بین دول بهداشتی موجوده برای عملی کردن ماده 54 قرارداد
به قید تصویب مجمع عمومی بهداشتی منعقد سازد.
ح - برقراری روابط عملی و شروع مذاکرات برای انعقاد موافقتنامه ها با
سازمانهای دیگر بین الدول به طوری که در ماده 70 اساسنامه پیش بینی شده
است .
ط - مورد مطالعه قرار دادن موضوع روابط با سازمانهای بین المللی غیر دولتی
و سازمانهای ملی بر طبق ماده 61 اساسنامه و به عمل آوردن اقدامات موقت
برای پیدا کردن رابطه با سازمانهایی که کمیسیون موقت مشورت را لازم شمرده
و همکاری با آنها را مطلوب خواهد دید.
1) برای تجدید نظر ده ساله آتی (فهرست های بین المللی فوت ) به ضمیمه
فهرستهایی که بر طبق موافقتنامه بین المللی 1934 راجع به آمار علل فوت
اتخاذ گردیده است .
2) تنظیم فهرستهای بین المللی علل امراض .
ل - برقراری ارتباط عملی با شورای اقتصادی و اجتماعی و شوراهای
کمیسیونهای آن که مفید به نظر خواهد رسید بالاخص با کمیسیون ادویه مخدره .
م - مورد مطالعه قرار دادن کلیه مسائل بهداشتی که فوریت داشته و ممکن است
دول به آن خاطرنشان سازند و دادن نصیحتهای فنی راجع به آنها و جلب توجه
دول و سازمانها که ممکن است راجع به احتیاجات فوری در مورد بهداشت کمک
نمایند و اتخاذ همه گونه تدابیر مطلوبه برای تطبیق دادن کمکی که دول و
سازمانهای نامبرده ممکن است بنمایند.
3) کمیسیون موقت می تواند کمیته های فنی که مطلوب بشمارد ایجاد نماید.
4) کمیسیون موقت رییس و هیات تحریریه خود را انتخاب و آیین نامه اختصاصی
خود را تهیه می نماید و با هر گونه اشخاصی که ممکن است کارهای او را تسهیل
نماید مشورت می کند.
5) کمیسیون موقت یک نفر دبیر اجرایی را که دارای مزایای ذیل می باشد تعیین
می کنند:
الف - مستخدم عالی درجه فنی و اداری .
ب - وی حقا دبیر کمیسیون موقت و تمام کمیته هایی که از طرف آن ایجاد می شود
می باشد.
ج - مستقیما در نزد ادارات ملی بهداشت بر طبق اسلوبی که ممکن است دول
ذینفع بپذیرند راه دارد.
د - کلیه کارها و وظایفی را که کمیسیون موقت ممکن است تعیین نماید انجام
می دهد.
6) در حدود اجازه کلی که از طرف کمیسیون موقت داده می شود دبیر اجرایی
مستخدمین فنی و اداری لازم را تعیین می نماید و در موقع تعیین آنها اصل
مندرجه در ماده 35 اساسنامه را مورد قرار می دهد به علاوه این موضوع را
مورد توجه قرار خواهد داد که انتخاب مستخدمین از بین مستخدمین سازمان
بهداشتی جامعه ملل و اداره بین المللی بهداشت عمومی و شعبه بهداشت تانرات
مطلوب می باشد وی می تواند مستخدمین و متخصصینی را که از طرف دول در اختیار
آن گذارده می شود تعیین نماید عجالتا تا وقتی که اعضای خود را انتخاب
نکرده و از هر گونه کمک فنی و اداری که دبیر کل ملل متحد در اختیار آن
می گذارد بتواند استفاده می کند.
7) کمیسیون موقت جلسه اول خود را در نیویورک فورا بعد از ایجاد تشکیل
داده و بعدا عنداللزوم و لااقل هر چهار ماه یک مرتبه تشکیل جلسه خواهد داد
در هر جلسه کمیسیون موقت محل جلسه آتی خود را تعیین خواهد نمود.
8) مصارف کمیسیون موقت به وسیله وجوهی که از طرف ملل متحد پرداخته می شود
تامین گردیده و کمیسیون موقت برای این مقصود اقدامات لازم را با مقامات
صلاحیتدار ملل متحد به عمل خواهد آورد هر گاه وجوه مزبور کافی نباشد
کمیسیون موقت می تواند مساعده های دول را قبول نماید مساعده های مزبور ممکن
است از سهمیه های دول عضو سازمان صورت گیرد.
9) دبیر اجرا مامور تهیه بودجه و کمیسیون موقت مامور تجدید نظر و تصویب
پیش بینی های بودجه ای در موارد ذیل می شود:
الف - مربوط به ایامی که شروع آن از ایجاد کمیسیون موقت تا 31 دسامبر
1946 می باشد.
ب - مربوط به ایام بعدی که در آن مدت این اقدامات لزوم پیدا می کند.
10) کمیسیون موقت گزارشی راجع به کارهای خود به مجمع عمومی بهداشت در
موقع دوره اجلاسیه اولی آن تقدیم می دارد.
11) کمیسیون موقت بر طبق یک قطعنامه مجمع عمومی بهداشت در موقع دوره
اجلاسیه اولیه آن تعیین در موقعی که دارایی و آرشیوهای کمیسیون موقت و
همچنین این قسمت کارمندان که لازم شمرده می شود به سازمان منتقل خواهد شد.
12) این موافقتنامه نسبت به کلیه امضاکنندگان از تاریخ امروز به موقع
اجرا گذارده می شود.
بنائا علیهذا نمایندگان امضاکننده ذیل که کاملا در این باب مجاز بودند این
موافقتنامه را به که زبان انگلیسی و چینی و اسپانیایی و فرانسه و روسی
تنظیم گردیده و تمام این متنها بالسویه دارای اعتبار است امضا نمودند.
در شهر نیویورک امضا شد - ژوئیه 1946
پروتکل راجع به اداره بهداشت بین المللی
ماده 1 - دول امضاکننده این پروتکل در قسمت راجع بخود موافقت دارند که
وظایف و کارهای اداره بین المللی بهداشت عمومی را به طوری که در
موافقتنامه 9 دسامبر 1907 امضا شده در رم تصریح گردیده است سازمان بهداشت
جهانی با کمیسیون موقتی آن عهده دار گردیده به قید الزامات بین المللی
موجوده تدابیر لازم را برای این مقصود اتخاذ خواهند نمود.
ماده 2 - به علاوه دول شرکت کننده در این پروتکل در قسمت راجع بخود موافقت
دارند که از بدو اجرای این پروتکل وظایف و کارهای مرجوعه به اداره بهداشت
را بر طبق موافقتنامه های بین المللی مندرجه در ضمیمه 1 سازمان و یا
کمیسیون موقتی آن عهده دار خواهد بود.
ماده 3 - موافقتنامه 1907 پایان یافته و اداره آن وقتی که کلیه
شرکت کنندگان برای پایان آن موافقت حاصل کردند منحل خواهد گردید بدیهی است
هر دولتی که در موافقتنامه 1907 شرکت داشته با شرکت خود در این پروتکل
تقبل می کند که موافقتنامه 1907 را خاتمه دهد.
ماده 4 - به علاوه شرکت کنندگان در این پروتکل موافقت دارند که اگر فرضا
کلیه شرکت کنندگان به موافقتنامه 1907 رضایت ندارند که موافقتنامه مزبور
از حالا تا 15 نوامبر 1949 خاتمه پذیرد در این صورت باید بر طبق ماده 8
موافقتنامه مزبور فسخ موافقتنامه 1907 را اعلام نمایند.
ماده 5 - هر دولتی که در موافقتنامه 1907 شرکت کرده ولی این پروتکل را
امضا ننموده است در هر موقع می تواند با ارسال یک سند قبولی به دبیر کل
سازمان ملل متفق این پروتکل را بپذیرد دبیر کل نامبرده این پذیرش را به
اطلاع کلیه دولی که این پروتکل امضا و یا آن را قبول کرده اند می رساند.
ماده 6 - این پروتکل وقتی که از طرف بیست دولت شرکت کننده در موافقتنامه
1907 مورد قبول واقع گردید به موقع اجرا گذارده خواهد شد. - دول می توانند
به ترتیب مذکوره در این پروتکل شرکت نمایند:
الف - امضا بدون قید تصویب .
ب - امضا به قید تصویب متعاقب با قبول .
ت - قبولی عادی .
قبولی به وسیله تسلیم یک سند رسمی به دبیر کل سازمان ملل متحد صورت
می گیرد.
ماده 7 - این پروتکل وقتی که بیست دولت شرکت کننده در موافقتنامه 1907 در
این پروتکل شرکت کردند به موقع اجرا گذارده خواهد شد. بنائا علیهذا
نمایندگانی که از طرف دولت متبوعه خود کاملا مجاز بوده این پروتکل را که
به زبان انگلیسی و فرانسه تنظیم گردیده و هر دو متساویا معتبر می باشد در
یک نسخه امضا نمودند و نسخه مزبور به رییس دبیرخانه ملل متحد تسلیم خواهد
گردید. رونوشت صحیح و رسمی آن از طرف رییس دبیرخانه ملل متحد بهر یک از
دول امضاکننده و ملحق شونده و هر دولت دیگری که در تاریخ امضای این
پروتکل در موافقتنامه 1907 شرکت داشته تسلیم خواهد گردید. رییس دبیرخانه
اجرای آن را در اسرع اوقات ممکنه بهر یک از دولی که این پروتکل را
پذیرفته اند اعلام خواهد نمود.
به تاریخ امروز 1949 از طرف دولت
آرژانتین آلبرت زوانک
استرالیا ا...تانژ
بلژیک دکتر م . دولائت
بولیویا لوئیز و. سوتلو
برزیل ژرالدو ه . پولاسوزا
روسیه سفید ن . استافی اف
کانادا بروک کلاگستون
شیلی ژولیو بوستوز
چین ش ژ.ک .ل .چین یوان سمینگ سی
کلمبیا کارلو اوریب اوگوئیر
کستاریکا جیم بناویدز
کوبا دکتر پدرو نوگیرا ویکتو سانتامارینا
چکسلواکی دکتر ژوزف کانیک
دانمارک ژ. اسکوف
جمهوری دومنیکن دکتر ل . ف . تومن
اکوادر رناوارزواسکز
مصر دکتر ا.ت . شجاع تهاالسید نصربیک م .س .ابازا
سان سالوادر ج .تسما
حبشه ج .تسما
فرانسه ژ.پاریزت
یونان دکتر فولیون کویاناریس
گواتمالا ج . موران - ژ. ا. مونوز
هائیتی رولکس لئون
هندوراس ژان مانوئل فیالوز
هند س . ک . لاشمانانس .مانی
ایران دکتر قاسم عتی - دکتر حسنی حافظی
عراق س . الزوهاوی - دکتر احسان دوغراماجی
لبنان ژرژ حکیم - دکتر ا. مخلوف
لیبریا ژوزف ناگ توگا - ژان . وست
لوکزامبورگ دکتر م . دولائت
مکزیک مان دراگن
هلند سن . وان دن برگ س .بانینگ - و.ا.تیمرمن
زلاند جدید ت ترتریشو
نیکاراگوا ا.سویلاساکازا
نروژ هانس . ت . سانبرگ
پاناما ژ. ژ. والارینو
پاراگوئه انجل رجینز
پرو کارکوس انریک پازسدان - ا.تارانزو
لهستان ادوارد
فیلیپین ه . لارا - والفریدودولئون
عربی سعودی دکتر یحیی نصیری - دکتر مدحت شیخ الارض
سوریه دکتر س . طرفی
ترکیه ز. ن . بارکر
اوکراین ل .ای . مدود
روسیه ای .ای . کروت کوف
افریقای جنوبی ه . س . ژیر
انگلستان ملویل . د. مکنزی - ج . ای . یاتز
امریکا توماس پاران مارتام - لیوت - فرانک جی بودرو
اوروگوئه ژوز.ا.مورا - ر.ریورو - کارلو.م .باربوس
ونزوئلا ا.اریازاگزمن
یوگسلاوی دکتر ا. استمپز
افغانستان ..............
آلبانی ت . جاکوا
اتریش دکتر ماریس کیزر
بلغاری دکتر د. ت. اوراهواتز
ایرلند ژان - د. ماک کرماک
فنلاند اسموترپائینن
هنگری ..............
ایسلند ..............
ایتالیا گیووانی البرت کاناپریا
پرتقال فرانسیس کو. س . کامبورانک
رومانی ..............
سیام بون لیانک تامتایی
سوئد ..............
سوئیس دکتر ژ.اگستر - ا.سوتز
ماورا اردن دکتر د. ت. توتونجی
یمن ..............
قطعنامه های نهایی کنفرانس بین المللی بهداشت ضمیمه قانون اجازه الحاق دولت
ایران به سازمان بهداشت جهانی که در جلسه اول خرداد ماه یک هزار و سیصد و
بیست و هفت به تصویب مجلس شورای ملی رسیده می باشد.
رییس مجلس شورای ملی - رضا حکمت
نوع : قانون
شماره انتشار :
تاریخ تصویب : 1327/03/01
تاریخ ابلاغ :
دستگاه اجرایی :
موضوع :
منبع : وب سایت قوانین دات آی آر (معاونت آموزش دادگستری استان تهران)
قانون اجازه پرداخت دو دوازدهم حقوق و هزینه کل کشور بابت دوماهه اول سال 1328 قانون اجازه فروش برنج شالیهای موجوده املاک واگذاری شمال بدون رعایت مقررات مزایده
