قانون مربوط به موافقتنامه بین دولت شاهنشاهی ایران و دولت پاکستان راجع به سرویسهای حمل و نقل هوایی بازرگانی بین قلمرو دو دولت و ماورا آنها
قانون مربوط به موافقتنامه بین دولت شاهنشاهی ایران و دولت پاکستان راجع به سرویسهای حمل و نقل هوایی بازرگانی بین قلمرو دو دولت و ماورا آنها
ماده واحده - موافقتنامه بین دولت شاهنشاهی ایران و دولت پاکستان راجع به سرویسهای حمل و نقل هوایی بازرگانی مابین قلمرو دو دولت و ماورا آنها که در تاریخ 28 اردیبهشت سال 1336 هجری شمسی مطابق با 18 ماه مه سال 1957 مسیحی در تهران امضا شده است و مشتمل بر یک مقدمه و هفده ماه و یک برنامه پرواز پیوست است تصویب می شود و به دولت اجازه مبادله آن را می دهد.
قانون فوق که مشتمل بر ماده واحده و متن موافقتنامه ضمیمه است پس از تصویب مجلس سنا در جلسه پنجشنبه بیست و هفتم آبان ماه یک هزار و سیصد و سی و هشت به تصویب مجلس شورای ملی رسید.
نایب رییس مجلس شورای ملی - عماد تربتی
قانون بالا در جلسه 4/11/1337 به تصویب مجلس سنا رسیده است .
موافقتنامه بین دولت شاهنشاهی ایران و دولت پاکستان راجع به سرویسهای حمل و نقل هوایی بازرگانی مابین قلمرو دو دولت و ماورا آنها
مقدمه
نظر به این که اعلیحضرت همایون شاهنشاه ایران و حضرت رییس جمهور پاکستان که در این موافقتنامه طرفین معظمین متعاهدین نامیده می شود امضاکنندگان قرارداد بین المللی هواپیمایی کشوری که در هفتم دسامبر 1944 برای امضا در شیکاگو حاضر شده بود می باشند.
و نظر به این که طرفین معظمتین متعاهدین متساویا مایل هستند که موافقتنامه ای برای تاسیس و به کار انداختن سرویسهای هوایی بازرگانی مابین قلمرو دو دولت و ماورا آنها منعقد نمایند لذا نمایندگان تام الاختیار خود را به شرح زیر تعیین نمودند:
اعلیحضرت همایون شاهنشاه ایران
جناب آقای دکتر علیقلی اردلان وزیر امور خارجه
حضرت رییس جمهور پاکستان
جناب آقای نواب زاده آقا محمدرضا سفیر کبیر پاکستان
نمایندگان مزبور پس از ارائه و مبادله اختیارنامه های کامل خود که صحیح و معتبر بود نسبت به مواد زیر موافقت نمودند.
ماده 1 - در این موافقتنامه مقصود از بعضی عبارت مستعمله به شرحی است که در زیر ذکر شده مگر آن که از مفهوم عبارت خلاف آن مستفاد شود:
الف - مقصود از مقامات هواپیمایی در مورد ایران اداره کل هواپیمایی کشوری و هر شخص یا هیاتی است که متصدی وظایف فعلی آن اداره یا وظایف مشابه گردد و در مورد پاکستان مدیر کل هواپیمایی کشوری در پاکستان و هر شخص یا هیاتی است که متصدی وظایف فعلی آن مدیر کل یا وظایف مشابه گردد.
ب - مقصود از قرارداد "قرارداد بین المللی هواپیمایی کشوری است که در تاریخ 7 دسامبر 1944 برای امضا در شیکاگو حاضر شده بود.
ج - مقصود از قلمرو - سرویس حمل و نقل هوایی - سرویس حمل و نقل هوایی بین المللی موسسه هواپیمایی و فرود آمدن به منظور غیر از حمل و نقل همان است که در مواد 2 و 96 قرارداد تصریح گردیده .
د - برنامه پرواز ضمیمه این موافقتنامه به منزله جزئی از این موافقتنامه تلقی می گردد و در کلیه مواردی که به این موافقتنامه اشاره می شود شامل برنامه پرواز نیز خواهد شد مگر این که خلاف آن صریحا ذکر شده باشد.
ماده 2 - با رعایت مقررات این موافقتنامه هر یک از طرفین معظمتین
متعاهدین به موسسه یا موسسات هواپیمایی که از طرف متعاهد دیگر تعیین شده برای به کار انداختن سرویسهای مورد موافقت حق پرواز ترانزیتی از فراز قلمرو خود همچنین حق فرود آمدن در آن قلمرو در نقاط مذکور در برنامه پرواز پیوست را به منظور غیر از حمل و نقل و یا به منظور پیاده یا سوار کردن محمولات بین المللی مسافر - بار و پست اعطا می نماید.
ماده 3 - الف - هر یک از طرفین معظمتین متعاهدین به منظور بهره برداری طبق این موافقتنامه در خطوط مذکوره در برنامه پرواز پیوست یک یا چند موسسه هواپیمایی خود را کتبا به طرف معظم متعاهد دیگر معرفی می نماید.
ب - طرف معظم متعاهد دیگر به مجرد دریافت آن معرفی نامه با رعایت مقررات ماده 4 این موافقتنامه بلاتاخیر به موسسه یا موسسات معرفی شده اجازه مقتضی بهره برداری را اعطا خواهد نمود.
ج - در صورت لزوم موسسه یا موسسات معینه باید مقامات صلاحیتدار هواپیمایی طرفی که حقوق نامبرده را اعطا می نماید قانع کند که قابلیت انجام شرایطی را که طبق قوانین و مقررات آن طرف برای عملیات موسسات هواپیمایی بازرگانی مقرر است دارا می باشد هر موسسه هواپیمایی که بدین ترتیب تعیین و اجازه بهره برداری تحصیل نمود هر موقع که بخواهد می تواند در سرویسهای مورد موافقت شروع به بهره برداری نماید.
د - بهره برداری از سرویسهای مزبور در مناطق جنگ یا مناطقی که تحت اشغال نظامی بوده و یا تحت تاثیر آن واقع شده می باشد باید با موافقت مقامات صلاحیتدار نظامی باشد.
ماده 4 - هر یک از طرفین معظمین متعاهدین حق خواهند داشت از اعطا حقوق اعطایی در ماده 2 این موافقتنامه به یک موسسه یا موسسات هواپیمایی طرف معظم متعاهد دیگر یا آن حقوق را معلق یا نقض نموده یا استفاده از آن را مقید به شرایطی که لازم داند بنماید، در هر مورد که آن طرف قانع نشده باشد که مالکیت و تسلط موثر در آن موسسه یا موسسات در دست طرف معظم متعاهد دیگر یا اتباع آن طرف می باشد یا در موردی که موسسه یا موسسات مزبور از اجرای قوانین و مقررات آن طرف سابق الذکر خودداری نمایند و این عمل به نظر طرف مزبور استنکاف از انجام تعهدات مندرجه در این موافقتنامه تلقی گردد یک چنین اقدامی فقط پس از مشورت بین طرفین معمول خواهد شد.
ماده 5 - هیچ یک از مقررات این موافقتنامه نباید چنین تعبیر شود که حقوق انحصاری و استثنایی به طرف معظم متعاهد دیگر یا موسسه یا موسسات هواپیمایی آن طرف اعطا نموده و یا نسبت به موسسات هواپیمایی هر کشور دیگری استثنا به تبعیض به عمل آمده است .
ماده 6 - مفاد این موافقتنامه به موسسه هواپیمایی یکی از طرفین معظمتین متعاهدین حق نمی دهد که در قلمرو طرف معظم متعاهد دیگر از یک نقطه به نقطه دیگر آن مسافر یا بار یا محمولات پستی با دریافت کرایه یا حق الزحمه برای حمل قبول نماید و مفاد مزبور نباید به این منظور تعبیر گردد.
ماده 7 - الف - موسسات هواپیمایی که به وسیله طرفین معظمین متعاهدین معین شده اند فرصت مناسب و متساوی خواهند داشت سرویسهای مورد موافقت را در خطوط هوایی مشخصه بین قلمرو طرفین و ماورا آنها به کار اندازند.
ب - موسسات هواپیمایی معینه هر یک از طرفین معظمین متعاهدین باید در موقع به کار انداختن سرویسهای مورد موافقت منافع موسسه یا موسسات هواپیمایی طرف معظم متعاهد دیگر را ملحوظ دارند. تا اثر نامطلوبی در جریان امور و سرویسهایی که طرف اخیرالذکر در تمام یا قسمتی از همان خطوط دائر نموده حاصل نشود.
ماده 8 - سرویسهای مورد موافقت که از طرف موسسات هواپیمایی معینه طرفین معظمتین متعاهدین برقرار می شود باید کاملا با احتیاجات عمومی برای حمل و نقل در خطوط معینه منطبق باشد و هدف اصلی آنها فراهم نمودن ظرفیتی باشد متناسب با احتیاجات کنونی و احتیاجاتی که منطقا از لحاظ حمل و نقل بین قلمرو طرف معظم متعاهدی که موسسه یا موسسات هواپیمایی را تعیین نموده قلمروی که مقصد نهایی حمل و نقل است پیش بینی می شود فراهم نمودن وسایل حمل مسافر و بار و محمولات پستی از لحاظ پیاده و سوار کردن آنها در نقاطی واقع در خطوط مشخصه در قلمرو دولی غیر از دولتی که موسسه یا موسسات هواپیمایی را تعیین نموده است طبق اصول کلی زیر باید انجام گیرد. ظرفیت متناسب باشد با:
الف - احتیاجات حمل و نقل بین کشور مبدا و کشور مقصد.
ب - احتیاجات خط سرتاسری .
ج - احتیاجات حمل و نقل هوایی که هواپیماهای موسسات هواپیمایی از آن عبورمی نمایند.
با رعایت منافع سرویسهای حمل و نقل هوایی دیگری که به وسیله موسسات هواپیمایی کشورهای آن نواحی تاسیس شده است .
ماده 9 - الف - تعرفه هایی که از طرف موسسات هواپیمایی معینه برای هر یک از سرویسهای مورد موافقت وضع می شود باید عادلانه بوده و میزان آن با رعایت کلیه عوامل مربوطه از جمله صرفه جویی در عمل و نفع عادلانه و اختلاف خصوصیات سرویسها (از قبیل میزان سرعت - وسایل راحتی مسافرین ) و تعرفه هایی که از طرف موسسات هواپیمایی دیگر در هر قسمت از مسیر وضع شده تعیین شوند.
ب - نسبت به هر مسیر تعرفه ها باید در صورت امکان بین موسسات هواپیمایی طرفین معظمین متعاهدین پس از مشورت با موسسات هواپیمایی دیگر که در همان مسیر یا در قسمتی از آن عمل می نمایند تعیین گردد این گونه موافقتها در تعیین تعرفه در صورت امکان به وسیله دستگاه تعیین نرخ انجمن بین المللی حمل و نقل هوایی انجام می گیرد اجرای تعرفه هایی که بدین ترتیب مورد موافقت قرار می گیرد موکول به تصویب مقامات هواپیمایی طرفین معظمین متعاهدین خواهد بود.
ج - در صورت بروز اختلاف بین موسسات هواپیمایی مزبور طرفین معظمین متعاهدین سعی خواهند کرد که بین خود موافقت حاصل نمایند و کلیه اقدامات لازمه را معمول خواهند داشت که چنین موافقتی به موقع اجرا درآید.
در صورتی که طرفین معظمین متعاهدین نتوانند در این مورد توافق نظر حاصل نمایند برای حل اختلاف طبق ماده 13 رفتار خواهد شد. مادامی که مورد اختلاف به وسیله موافقت حل نشده و یا تا موقعی که تصمیم مقتضی طبق ماده 13 اتخاذ نگردیده است نرخهایی که قبلا برقرار شده به قوت خود باقی خواهند بود.
مواد 11 - 13 - 14 - 15 - 24 - 31 - 32 - 33 - 35 قرارداد به صورت فعلی آنها به منزله جز لایتجزای این موافقتنامه در مورد هر یک از طرفین معظمین متعاهدین طی مدت اعتبار این موافقتنامه لازم الاجرا خواهد بود مگر این که طرفین معظمین متعاهدین که قرارداد نامبرده را امضا نموده اند به مواد مذکور اصلاحاتی را که طبق ماده 94 آن قرارداد به موقع اجرا گذارده خواهد شد تصویب نمایند و در این صورت موادی که به این ترتیب اصلاح شده نسبت به طرفین معظمین متعاهدین لازم الاجرا خواهد بود.
ماده 11 - مقامات صلاحیتدار هواپیمایی هر یک از طرفین معظمین متعاهدین در صورت تقاضای مقامات صلاحیتدار هواپیمایی طرف معظم متعاهد دیگر اطلاعات و آماری را که معقولا مورد لزوم و مربوط می باشد به تعداد ظرفیت سرویسهای مورد موافقت و حمل و نقلهایی که توسط موسسات هواپیمایی معینه خود در سرویسهای هوایی به مقصد نقاطی در قلمرو طرف معظم متعاهد دیگر موافقتنامه یا از نقاطی در قلمرو طرف مزبور یا از راه آن قلمرو انجام شده و همچنین اطلاعات مربوط به مبدا و مقصد حمل و نقل های مزبور را تهیه و تسلیم خواهند نمود.
ماده 12 - الف - مقامات هواپیمایی هر دو کشور معظم متعاهد برای اطمینان از رعایت مقررات و اجرای شرایط مندرجه در این موافقتنامه با یک روح همکاری کامل با هم مشورت خواهند نمود.
ب - هر گاه یکی از طرفین معظمین متعاهدین مقتضی بداند که شرایط این موافقتنامه را تغییر دهد می تواند تقاضای مشورت بین مقامات هواپیمایی صلاحیتدار طرفین معظمین متعاهدین را بنماید و این مشورت در ظرف مدت 60 روز از تاریخ تقاضا شروع خواهد شد و هر موقع که مقامات رسمی نامبرده با تغییر این موافقتنامه توافق نظر حاصل نمودند تغییر مزبور پس از آن که به وسیله مبادله یادداشتهایی از مجرای سیاسی تایید گردید به موقع اجرا گذارده خواهد شد.
این تغییر بایستی بلافاصله به اطلاع شورای سازمان بین المللی هواپیمایی کشوری برسد.
ج - تغییراتی که یکی از طرفین معظمین متعاهدین در خطوط هواپیمایی معینه و یا حذف نقاطی از آن خطوط در یک یا کلیه پروازها به استثنای تغییر نقاطی در قلمرو طرف معظم متعاهد دیگر که موسسه یا موسسات هواپیمایی معینه از آن استفاده می نمایند تغییر نامبرده را بدهند و یا نقاطی را حذف نمایند مشروط بر آن که حذف نقاط با تغییرات نامبرده بدون تاخیر به اطلاع مقامات هواپیمایی طرف معظم متعاهد دیگر برسانند.
د - هر گاه مقامات هواپیمایی طرف اخیرالذکر با توجه به مقرراتی که در ماده 7 این موافقتنامه ذکر گردیده ملاحظه نمایند که حمل و نقل بین قلمرو خود و نقطه جدید در قلمرو کشور ثالث توسط موسسه یا موسسات هواپیمایی معینه طرف دیگر به منافع هر یک از موسسات هواپیمایی خود لطمه وارد می آورد طرف اخیر می تواند طبق مفاد بند (ب ) این ماده تقاضای مشورت نماید. ماده 13 - الف - چنانچه نسبت به تفسیر یا اجرای این موافقتنامه اختلافی بین طرفین معظمین متعاهدین روی دهد طرفین در وهله اول کوشش خواهند نمود که آن را به وسیله مذاکره مستقیم بین خود حل و فصل نمایند.
ب - هرگاه به وسیله مذاکره مستقیم رفع اختلاف میسر نگردید.
1 - ممکن است طرفین موافقت نمایند که مورد اختلاف جهت اخذ تصمیم به حکمیت
هیات یا شخصی یا سازمانی که با توافق نظر طرفین تعیین شده باشد ارجاع گردد.
2 - هر گاه با راجع امر به حکمیت توافق نظر حاصل نشود یا پس از موافقت یا ارجاع امر به حکمیت نسبت به ترتیب هیات آن طرفین اتفاق نظر حاصل ننمایند هر یک از طرفین معظمتین متعاهدین می تواند موضوع مورد اختلاف را برای صدور رای به محکمه ای که صلاحیت اخذ تصمیم دارد و ممکن است در سازمان بین المللی هواپیمایی کشور تاسیس گردد ارجاع و در صورتی که چنین محکمه ای وجود نداشته باشد به شورای سازمان مزبور رجوع نمایند.
ج - طرفین معظمین متعاهدین تعهد می نمایند که طبق رایی که به ترتیب مقرر در این ماده صادر خواهد گردید عمل کند.
د - هر گاه و مادامی که هر یک از طرفین معظمین متعاهدین یا موسسه یا موسسات هواپیمایی معینه آن طبق رایی که به موجب این ماده صادر شود عمل ننمایند طرف متعاهد دیگر می تواند هر گونه حق را که طبق این موافقتنامه و برنامه پرواز آن به طرف متعاهد مستنکف یا به موسسه یا موسسات هواپیمایی مستنکف متعلق به آن اعطا نموده است محدود یا معلق یا نقض نماید.
در صورتی که یک قرارداد یا موافقتنامه عمومی چندجانبه راجع به حقوق مربوط به حمل و نقل سرویسهای هوایی منظم بین المللی که هردو طرف معظم متعاهد بدان ملحق شوند به موقع اجرا درآید موافقتنامه فعلی به طوری اصلاح خواهد شد که با مقررات قرارداد یا موافقتنامه مزبور منطبق گردد.
ماده 15 - این موافقتنامه یک سال پس از تاریخ وصول ابطال خاتمه موافقتنامه به وسیله یکی از طرفین معظمین متعاهدین خاتمه خواهد یافت مگر این که اخطار نامبرده قبل از انقضا مدت یک سال مذکور با موافقت طرفین پس گرفته شود.
این اخطار باید در آن واحد به شورای سازمان بین المللی هواپیمایی کشوری نیز ارسال شود. طرف متعاهدی که اخطار خاتمه موافقتنامه را دریافت کرده است به آن پاسخ وصول خواهد داد و در صورت عدم ارسال وصول اخطار مذکور 14 روز پس از تاریخ وصول به شورای سازمان بین المللی هواپیمایی کشوری به طرف معظم متعاهد دیگر وصول یافته تلقی خواهد شد.
ماده 16 - موافقتنامه فعلی و کلیه قراردادهای مربوط به آن در نزد سازمان بین المللی هواپیمایی کشوری به ثبت خواهد رسید.
ماده 17 - این موافقتنامه طبق مقررات قوانین اساسی هر یک از طرفین معظمین متعاهدین به تصویب خواهد رسید و در تاریخ مبادله اسناد مصوبه که هر چه زودتر در تهران به عمل خواهد آمد به موقع اجرا گذارده خواهد شد.
برای تایید مراتب بالا نمایندگان تام الاختیار امضاکننده زیر که از طرف دول متبوع خود دارای اختیارنامه می باشند این موافقتنامه را امضا و به مهر خود ممهور نمودند.
این موافقتنامه در تاریخ بیست و هشتم اردیبهشت ماه 1336 شمسی هجری در تهران به دو زبان فارسی و انگلیسی که هر دو متن متساویا معتبر می باشد در دو نسخه به امضا رسید.
از طرف دولت شاهنشاهی .
از طرف دولت پاکستان .
برنامه پرواز
الف - موسسات هواپیمایی معینه دولت شاهنشاهی ایران حق دارند که سرویسهایی را در هر یک از خطوط معینه زیر در هر دو جهت به کار انداخته و به منظور پیاده و سوار کردن مسافر و محمولات بین المللی در نقاط مصرحه در این بند در پاکستان فرود آیند.
1 - نقاطی در ایران - قندهار - کراچی - و نقاط ماورا
2 - نقاطی در ایران - کراچی - و نقاط ماورا.
ب - موسسات هواپیمایی دولت پاکستان حق دارد که سرویسهای هوایی را در هر یک از خطوط معینه زیر در هر دو جهت به کار انداخته و به منظور پیاده و سوار کردن مسافر و محمولات بین المللی در نقاط مصرحه در این بند در ایران فرود آیند.
1 - نقاطی در پاکستان - قندهار - تهران - و نقاط ماورا.
2 - نقاطی در پاکستان - زاهدان یا آبادان و نقاط ماورا.
متن موافقتنامه فوق که مشتمل بر یک مقدمه و هفده ماده و یک برنامه پرواز است ضمیمه قانون مربوط به موافقتنامه بین دولت شاهنشاهی ایران و دولت پاکستان راجع به سرویسهای حمل و نقل هوایی بازرگانی بوده و صحیح است .
نایب رییس مجلس شورای ملی - عماد تربتی
نوع : قانون
شماره انتشار :
تاریخ تصویب : 1338/08/27
تاریخ ابلاغ :
دستگاه اجرایی :
موضوع :
منبع : وب سایت قوانین دات آی آر (معاونت آموزش دادگستری استان تهران)
قانون راجع به سازمان و استقلال دانشسرای عالی قانون راجع به اصلاح حقوق بازنشستگی قضات و پزشکان و کارمندان آموزشی
