×

قانون موافقتنامه بین دولت شاهنشاهی ایران و دولت هند راجع به سرویسهای حمل و نقل هوایی

قانون موافقتنامه بین دولت شاهنشاهی ایران و دولت هند راجع به سرویسهای حمل و نقل هوایی

قانون-موافقتنامه-بین-دولت-شاهنشاهی-ایران-و-دولت-هند-راجع-به-سرویسهای-حمل-و-نقل-هوایی

وکیل


قانون موافقتنامه بین دولت شاهنشاهی ایران و دولت هند راجع به سرویسهای حمل و نقل هوایی
ماده واحده - موافقتنامه بین دولت شاهنشاهی ایران و دولت هند راجع به سرویسهای حمل و نقل هوایی که در تاریخ 19 مرداد ماه 1339 شمسی در تهران بین نمایندگان مختار طرفین امضا شده و مشتمل بر یک مقدمه و شانزده ماده و یک برنامه پرواز ضمیمه و دو نامه متبادله است تصویب و به دولت اجازه مبادله آن داده می شود.
قانون فوق که مشتمل بر ماده واحده و متن موافقتنامه ضمیمه می باشد در جلسه روز پنجشنبه بیست و هشتم خرداد ماه یک هزار و سیصد و چهل و سه به تصویب مجلس شورای ملی رسید.
رییس مجلس شورای ملی - مهندس عبدالله ریاضی
قانون بالا در جلسه روز 25/9/1343 به تصویب مجلس سنا رسیده است موافقتنامه بین دولت شاهنشاهی ایران و دولت هند راجع به سرویسهای حمل و نقل هوایی
(مقدمه )
نظر به این که دولت شاهنشاهی ایران و دولت هند علاقمند به عقد موافقتنامه ای جهت برقراری سرویسهای حمل و نقل هوایی بازرگانی مابین و ماورا قلمروهای خود می باشند لذا نمایندگان تام الاختیار خود را برای این منظور به شرح زیر تعیین نمودند:
از طرف دولت شاهنشاهی ایران
جناب آقای عباس آرام وزیر امور خارجه
از طرف دولت هند
جناب آقای تریلو کی نات کال سفیر کبیر هند در ایران نمایندگان مزبور پس از مبادله اختیارنامه های خود که در کمال صحت و اعتبار بود درباره مواد زیر موافقت حاصل نمودند:
ماده 1 - برای مقاصد مندرج در این موافقتنامه جز در مواردی که مضمون عبارت مفهوم دیگری ایجاب کند:
الف - مقصود از "مقامات هواپیمایی " در مورد ایران اداره کل هواپیمایی کشوری و هر شخص یا هیئتی است که مجاز باشد وظایف فعلی آن اداره کل یا وظایف مشابه به آن را انجام دهد و در مورد هند مدیر کل هواپیمایی کشوری و هر شخص یا هیئتی که مجاز باشد وظایف فعلی مدیر کل یا وظایف نظیر آن را انجام دهد.
ب - مقصود از "قرارداد" قرارداد هواپیمایی کشوری بین المللی است که در تاریخ هفتم دسامبر 1944 برای امضا در شیکاگو حاضر شده بود.
ج - مقصود از "قلمرو" و "سرویس هوایی " و "سرویس هوایی بین المللی " و "موسسه هواپیمایی " و "توقف به منظورهای غیر از حمل و نقل " دارای همان معانی خواهد بود که در مواد 2 و 96 قرارداد بین المللی هواپیمایی به آنها اطلاق شده است .
ماده 2 - هر یک از طرفین متعاهدین به طرف متعاهد دیگر حق بهره برداری از سرویس های هوایی مصرح در ضمیمه این موافقتنامه (که از این پس سرویس های هوایی مشخصه نامیده می شود) در خطوط مندرجه در ضمیمه مزبور را (که از این پس خطوط هوایی مشخصه نامیده می شود) اعطا می نماید.
ماده 3 - الف - هر یک از سرویس های هوایی مشخصه طبق اراده و تصمیم طرف متعاهدی که به موجب این موافقتنامه به آن حق استفاده داده شده ممکن است بلافاصله یا بعدا مورد بهره برداری قرار گیرد مشروط بر این که :
1 - طرف متعاهدی که به آن حق استفاده داده شده برای بهره برداری در خطوط هوایی تعیین شده مربوطه یک یا چند موسسه هواپیمایی را (که از این پس "موسسه یا موسسات معینه " نامیده می شود) کتبا تعیین نماید.
2 - طرف متعاهدی که حق استفاده را اعطا می نماید متعاقب بند (ب ) این ماده بایستی برای موسسه هواپیمایی مربوطه اجازه لازم بهره برداری را صادر نموده باشد و این اقدام را باید با حداقل تاخیر انجام دهد.
ب - ممکن است از یک موسسه معینه خواسته شود تا مقامات هواپیمایی طرف متعاهد اعطا کننده حقوق را قانع نماید که موسسه مزبور قابلیت اجرای شرایط موضوعه یا قوانین مقرراتی را که آن مقامات در مورد بهره برداری سرویسهای هوایی بین المللی وارد می دانند دارا می باشد.
ج - ممکن است از یک موسسه معینه خواسته شود برای بهره برداری از سرویسهایی که در مناطق جنگی یا مناطقی که تحت اشغال نظامی و یا تحت تاثیر جنگ قرار گرفته موافقت مقامات نظامی صلاحیتدار را جلب نماید.
ماده 4 - موسسات معینه هر یک از طرفین متعاهدین که از سرویسهای مصرحه بهره برداری می نمایند با رعایت مقررات ماده 5 می توانند از فراز قلمرو طرف متعاهد دیگر به طور ترانزیت پرواز نموده یا به منظورهایی غیر از حمل و نقل توقف نمایند و یا در آن قلمرو در نقاط مصرحه در ضمیمه در خط پرواز مربوطه به منظور پیاده یا سوار کردن مسافرین و محمولات بین المللی که مبدا آن قلمرو طرف متعاهد اول یا کشور ثالث بوده و یا به مقصد قلمرو همان طرف یا کشور ثالث باشد فرود آیند.
ماده 5 - الف - مقامات هواپیمایی متعاهدین متفقا برای مدتی که مورد توافق طرفین باشد ظرفیت کلیه محمولات را اعم از مسافر و کالا و محمولات پستی که پیش بینی می شود در قلمرو هر یک از طرفین متعاهدین جهت حمل در سرویسهای هوایی معینه در آن مدت در کلیه خطوط هوایی مشخصه به مقصد قلمرو طرف متعاهد دیگر وجود داشته باشد و همچنین تعداد سرویسها که برای این منظور لازم باشد با در نظر گرفتن ضریب بارگیری مناسب تعیین خواهند نمود.
ب - هر یک از طرفین متعاهدین حق دارد به موسسات معینه خود اجازه دهد که برای حمل مسافرین و محمولات مذکور در بند (الف ) این ماده خواه در سرویسهایی که به قلمرو طرف متعاهد دیگر ختم می شود و خواه در سرویس هایی که از آن قلمرو عبور می نمایند نصف ظرفیتی را که طبق مقررات (الف ) مذکور تعیین شده مورد استفاده قرار دهد.
ج - موسسات معینه هر یک از طرفین متعاهدین فقط طبق مقررات زیر می توانند در قلمرو طرف متعاهد دیگر در هر یک از خطوط هوایی مصرحه مسافرین و محمولاتی را که از کشور ثالث حمل شده یا به مقصد کشور ثالث باشد پیاده یا سوار کنند:
1 - در صورتی که کشور ثالث مزبور بین قلمروهای طرفین متعاهدین واقع باشد هر قسمتی از ظرفیت که توسط آن موسسات طبق مقررات بندهای (الف ) و (ب ) این ماده منظور شده ممکن است برای منظور فوق مورد استفاده قرار گیرد.
2 - در صورتی که کشور ثالث مزبور در ماورا قلمرو طرف متعاهد دیگر واقع باشد ظرفیتی که برای این منظور مورد استفاده قرار می گیرد نبایستی از ظرفیتی که طبق مقررات بندهای (الف ) و (ب ) این ماده منظور شده است تجاوز نماید و این ظرفیت باید با موافقت مقامات هواپیمایی طرفین متعاهدین طوری تعیین گردد که در مدت مورد موافقت امکان ورود لطمه بی مورد به منافع موسسات طرف متعاهد دیگر که بین قلمرو خود و کشور ثالث مربوطه بهره برداری می نمایند نداشته باشد.
د - به منظور رفع احتیاجات حمل و نقل در فصول مختلفه و یا رفع احتیاجاتی که جنبه غیر مترقبه و موقت دارد موسسات معینه ممکن است بین خود موافقت نمایند که ظرفیتهای مورد موافقت را به میزان لازم جهت تامین احتیاجات حمل و نقل موقتا افزایش دهند هر افزایشی از این قبیل باید فورا به مقامات هواپیمایی طرفین متعاهدین گزارش شود و هر یک از آن مقامات ممکن است با چنین افزایشی موافقت ننمایند و در صورت عدم موافقت از اجرای چنین افزایش باید خودداری شود.
ه - 1 - در این ماده مقصود از "مدت مورد موافقت " عبارت است از اولین شش ماه و شروع آن از تاریخی است که این موافقتنامه به موقع اجرا درآید و پس از آن هر مدت شش ماه بعدی است مگر آنکه مقامات هواپیمایی طرفین متعاهدین طور دیگری موافقت نمایند.
2 - تعداد سرویسها و ظرفیتی که باید منظور گردد بدوا بین موسسات معینه طرفین متعاهدین مورد مذاکره واقع و در صورت امکان مورد موافقت واقع می شود. مقامات هواپیمایی هر دو طرف متعاهد حق دارند که در این مذاکرات نماینده داشته باشند.
3 - هر موافقتی که بدین ترتیب بین موسسات معینه طرفین متعاهدین حاصل شود موکول به تصویب مقامات هواپیمایی طرفین متعاهدین خواهد بود چنین تصویبی از طرف مقامات هواپیمایی مذکور شامل توافق لازم مندرج در بندهای (الف ) و (ج ) این ماده تلقی خواهد شد.
4 - در صورتی که مقامات هواپیمایی طرفین متعاهدین نتوانند در موضوعی که موافقت آنها طبق مقررات این ماده لازم باشد موافقت نمایند طرفین متعاهدین سعی خواهند کرد که در آن موضوع بین خود موافقت حاصل کنند و چنانچه طرفین متعاهدین نتوانند چنین موافقتی حاصل نمایند مقررات ماده 13 این موافقتنامه اجرا خواهد شد.
5 - مادامی که تجدید نظر در ظرفیت و تعداد پروازها طبق مقررات این ماده خاتمه نیافته موسسات معینه طرفین متعاهدین حق دارند استفاده از ظرفیتهایی را که برای سرویسهای هوایی موجود خود منظور نموده اند ادامه دهند.
ماده 6 - موسسات معینه هر یک از طرفین متعاهدین می توانند طبق شرایط زیر در یک نقطه از قلمرو طرف متعاهد دیگر هواپیمای مورد استفاده خود را به هواپیمای نوع دیگر تبدیل نمایند.
1 - در صورتی که صرفه جویی در بهره برداری تبدیل هواپیما را ایجاب نماید.
2 - در صورتی که هواپیماهای مورد استفاده در آن قسمت از خط که از انتهای واقع در قلمرو طرف متعهد اول دورتر است از حیث ظرفیت از هواپیماهای مورد استفاده در قسمت نزدیکتر خط کوچکتر باشد.
3 - در صورتی که برنامه حرکت هواپیمای با ظرفیت کوچکتر طوری تنظیم شود که با حرکت هواپیمای با ظرفیت بزرگتر تطبیق کند و هدف اصلی هواپیماهای کوچکتر در رسیدن به نقطه تبدیل حمل محمولات هواپیماهای بزرگتر و یا تحویل محمولات به آن هواپیما باشد.
4 - در صورتی که مقررات ماده 5 در مورد کلیه ترتیبات مربوط به تبدیل هواپیماها رعایت شود.
ماده 7 - الف - تعرفه کرایه حمل مسافر و بار در هر یک از سرویسهای هوایی مصرحه بایستی عادلانه بوده و میزان آن با رعایت کلیه عوامل مربوطه از جمله صرفه جویی در بهره برداری و نفع عادلانه و اختلاف خصوصیات سرویسها (میزان - سرعت و وسائل راحتی مسافرین ) و تعرفه کرایه سایر موسساتی که در تمام یا قسمتی از خط هوایی مربوطه بهره برداری می نمایند تعیین گردد.
ب - 1 - تعرفه کرایه مربوط به هر خط یا قسمتی از آن با توافق نظر موسسات معینه مربوطه و در صورت امکان با مذاکره با سایر موسساتی که در همان خط یا قسمتی از آن بهره برداری می کنند با در نظر گرفتن نرخهای مربوطه انجمن بین المللی حمل و نقل هوایی تعیین می شود. تعرفه ای که بدین ترتیب مورد موافقت واقع می شود مربوط است به خطوطی که در آن موسسه معینه یکی از طرفین متعاهدین بهره برداری می کند و آن خطوط به قلمرو طرف متعاهد دیگر منتهی می شود و یا از آن قلمرو عبور می نمایند بایستی به تصویب مقامات هواپیمایی هر دو طرف متعاهد برسد.
2 - تصویب تعرفه مربوط به یک خط یا قسمتی از خط که در آن هیچیک از موسسات معینه یکی از طرفین متعاهدین بهره برداری نمی کنند. و یا مربوط به قطعات یا خطوطی از آنها که هیچ نقطه آن در قلمرو یکی از طرفین متعاهدین واقع نشده از طرف مقامات هواپیمایی طرف متعاهد دیگر الزامی نیست .
3 - در صورت عدم توافق بین موسسات معینه مربوطه و یا در صورتی که مقامات هواپیمایی تعرفه ها را به ترتیبی که در این بند ذکر شده تصویب ننمایند طرفین متعاهدین سعی خواهند نمود که بین خود موافقت حاصل نمایند و در صورت عدم حصول موافقت برای رفع مورد اختلاف طبق ماده 13 اقدام خواهد شد و تا زمانی که تعرفه ها طبق مقررات این ماده تعیین نشده است تعرفه هایی که قبلا برقرار شده اجرا خواهند شد.
ماده 8 - الف - سوخت و روغنهای ماشین و قطعات یدکی و وسایل معمولی تعمیر و خوار و بار هواپیما که به هواپیمای موسسه معینه یکی از طرفین متعاهدین در قلمرو طرف متعاهد دیگر منحصرا برای مصرف ریخته و یا با آن هواپیما بار می گردد و در آخرین فرودگاه قلمرو مذکور در هواپیما باقی می ماند از لحاظ حقوق گمرکی و عوارض بازرسی و سایر حقوق و عوارض ملی یا محلی مشابه ، مشمول همان رفتاری خواهد بود که طرف متعاهد دوم نسبت به موسسات حمل و نقل بین المللی یک کشور کاملالوداد معمول می دارد.
هیچیک از طرفین متعاهدین مجبور به اعطا بخشودگی و معافیت از حقوق گمرکیوعوارض بازرسی و سایر حقوق عوارض مشابه موسسه معینه طرف متعاهد دیگر نمی باشند مگر این که طرف متعاهد دیگر بخشودگی و معافیت های مذکور را برای موسسه معینه طرف متعاهد اول قائل شده باشد.
ب - هر گاه به عقیده مقامات هواپیمایی یکی از طرفین متعاهدین اجرای مقررات مربوط به گمرک و مهاجرت و قرنطینه و یا موضوعات مشابه در قلمرو طرف متعاهد دیگر در بهره برداری سرویس های هوایی طبق این موافقتنامه تحمیلات ناروایی به موسسات معینه خود وارد آورد مقامات هواپیمایی طرف متعاهد دیگر در صورت تقاضا باید برای مشاوره به منظور بررسی موضوع حاضر شوند.
ماده 9 - الف - مقامات هواپیمایی هر یک از طرفین متعاهدین در صورت تقاضای مقامات هواپیمایی طرف متعاهد دیگر اطلاعات زیر را تسلیم خواهند نمود:
1 - اطلاعات مربوط به اجازه هایی که برای موسسات معینه خود جهت بهره برداری سرویس های هوایی مصرحه اعطا نموده .
2 - آمار حمل و نقلی که برای تجدید نظر در ظرفیت سرویس های هوایی مصرحه مناسب می باشد.
3 - گزارشات منظم که منطقا مورد لزوم بوده و مربوط باشد به محمولاتی که توسط موسسات معینه در سرویس های هوایی مصرحه حمل شده و شامل اطلاعات راجع به مبدا و مقصد این محمولات نیز باشد.
ب - هر یک از طرفین متعاهدین موسسات معینه خود را وادار خواهد نمود که هر قدر عملی باشد قبلا رونوشت برنامه پرواز و جداول تعرفه و مشخصات مربوط به نوع هواپیمایی که در سرویس های هوایی مصرحه به کار می روند به مقامات هواپیمایی طرف متعاهد دیگر تسلیم نمایند.
ماده 10 - الف - هر یک از طرفین متعاهدین حق دارد که از صدور اجازه بهره برداری جهت یک موسسه معینه طرف متعاهد دیگر خودداری و یا اجازه صادره را لغو و یا شرایطی را که لازم بداند تعیین نماید در صورتی که :
1 - طرف متعاهد اول قانع نشده باشد که مالکیت آن موسسه معینه و تسلط موثر بر آن در دست طرف متعاهد دیگر و یا اتباع آن می باشد.
2 - آن موسسه معینه قوانین و مقررات طرف متعاهد اول را رعایت ننماید.
3 - شرایطی که بر اساس آن طبق این موافقتنامه حقوقی به طرف متعاهد دیگر اعطا شده مراعات نگردد.
ب - به استثنا موردی که قوانین و مقررات رعایت نشوند چنین اقدامات فقط بعد از آنکه اخطار مناسبی به موسسه معینه مربوطه داده شد و طرفین متعاهدین فرصت مشاوره داشتند معمول خواهد شد. اقدام یک طرف متعاهد طبق این ماده به حقوق طرف متعاهد دیگر طبق ماده 13 لطمه وارد نخواهد ساخت .
ماده 11 - الف - با روح همکاری نزدیک مقامات هواپیمایی دو طرف متعاهد در صورت لزوم به منظور اطمینان به این که اصول این قرارداد و اجرای مقررات آن مراعات شده با یکدیگر مشورت خواهند نمود.
ب - هر یک از طرفین متعاهدین می توانند به منظور شروع مذاکره درباره هر اصلاحی که در این موافقتنامه مقتضی می داند همه وقت تقاضای مشورت با طرف متعاهد دیگر را بنماید. این مشورت در ظرف مدت شصت روز از تاریخ تقاضا شروع خواهد شد و هر تغییری که در این موافقتنامه پس از این مشورت مورد توافق نظر واقع شود موقعی که به وسیله مبادله یادداشتهای سیاسی تایید گردیده به موقع اجرا در خواهد آمد.
ج - تغییراتی که یکی از طرفین متعاهدین در نقاط توقف بین راه در خطوط هوایی مصرحه که برای موسسات معینه خود تجویز نموده می دهد به استثنا تغییراتی که :
1 - نقاط مورد استفاده یک موسسه معینه در قلمرو طرف متعاهد دیگر را تغییر می دهد یا:
2 - باعث می شود که یک خط از صورت یک خط نسبتا مستقیم خارج شود.
تغییر این موافقتنامه محسوب نخواهدشدوبنابراین هر یک ازطرفین متعاهدین می تواند به طور یک جانبه چنین تغییراتی را بدهد مشروط بر آنکه اخطار راجع به این قبیل تغییرات بدون تاخیر به مقامات هواپیمایی طرف متعاهد دیگر داده شود. هرگاه مقامات هواپیمایی طرف متعاهد دوم ملاحظه کنند که از اصول مندرجه در ماده 5 این موافقتنامه در اثر این تغییرات انحراف حاصل شده و چنین انحرافی به علت این که یک موسسه معینه طرف متعاهد اول محمولات بین قلمرو طرف متعاهد دوم و قطعه جدید واقع در قلمرو کشور ثالث را حمل می نمایند به منافع یکی از موسسات آنها لطمه وارد می آورد مقامات هواپیمایی طرف متعاهد دوم می توانند طبق مقررات بند الف این ماده تقاضای مشورت نمایند.
د - نقاط هر یک از خطوط هوایی مشخصه ممکن است به اختیار موسسات معینه در یک یا کلیه پروازها حذف شوند
ماده 12 - خواه ترتیبات مربوط به مشورت طبق بند ب ماده 11 این موافقتنامه شروع شده یا نشده باشد هر یک از طرفین متعاهدین می تواند به منظور ختم این موافقتنامه در هر موقع که بخواهد به طرف متعاهد دیگر اخطار نماید و چنین اخطاری باید در آن واحد به شورای سازمان بین المللی هواپیمایی کشوری نیز ارسال شود این موافقتنامه یک سال پس از تاریخ وصول اخطار خاتمه موافقتنامه به طرف متعاهد دیگر خاتمه خواهد یافت مگر آنکه قبل از انقضای چنین مدت اخطار مذکور با موافقت پس گرفته شود. در صورت عدم اعلام وصول اخطار از طرف متعاهد دیگر چهارده روز پس از وصول آن به شورای سازمان بین المللی هواپیمایی کشوری اخطار رسیده تلقی خواهد شد.
ماده 13 - الف - در صورت بروز اختلاف بین طرفین متعاهدین نسبت به تفسیر یا اجرای این موافقتنامه یا ضمیمه آن طرفین متعاهدین در وهله اول سعی خواهند نمود که آن را به وسیله مذاکره بین خود حل و فصل نمایند.
ب - هر گاه طرفین متعاهدین موفق نشوند که به وسیله مذاکره مورد اختلاف را حل و فصل نمایند:
1 - ممکن است موافقت نمایند که مورد اختلاف را برای اخذ تصمیم به یک دیوان حکمیت یا به حکمیت شخص یا هیئتی که با توافق نظر بین آنها تعیین شده باشد ارجاع نمایند.
2 - در صورتی که بدین ترتیب موافقت حاصل نکنند و یا چنانچه موافقت نمایند که مورد اختلاف به یک دیوان حکمیت ارجاع شود ولی نسبت به ترکیب آن موافقت
حاصل نگردد هر یک از طرفین متعاهدین می توانند مورد اختلاف را برای رسیدگی و اخذ تصمیم به هر دیوان صلاحیتدار برای رسیدگی که در سازمان بین المللی هواپیمایی کشوری تاسیس شده ارجاع نمایند.
ج - طرفین متعاهدین متعهد می شوند که برای توصیه های مقدماتی و تصمیماتی که طبق بند ب این ماده صادر شده عمل نمایند.
د - هر گاه و مادامی که یکی از طرفین متعاهدین یا یک موسسه معینه یکی از طرفین مزبور مقررات بند ج این ماده را مراعات ننماید طرف متعاهد دیگر می تواند حقوقی را که طبق این موافقتنامه و ضمیمه آن اعطا نموده محدود یا معلق یا نقض نماید.
ماده 14 - در صورتی که یک قرارداد عمومی چند جانبه در خصوص حقوق سرویسهای هوایی بین المللی منظم نسبت به هر دو طرف متعاهد به مورد اجرا درآید این موافقتنامه به طوری اصلاح خواهد شد که با مقررات قرارداد مزبور منطبق گردد.
ماده 15 - مواد 9 و 10 و 11 و 13 و 14 و 15 و 16 و 24 و 29 و 30 و 31 و 32 و 33 و 34 و 35 و 36 قرارداد بین المللی هواپیمایی به صورت فعلی آنها به منزله جز لایتجزای این موافقتنامه محسوب و در مورد طرفین متعاهدین طی مدت اعتبار این موافقتنامه لازم الاجرا خواهد بود مگر آنکه طرفین متعاهدین که به قرارداد مزبور ملحق شده اند نسبت به مواد بالا اصلاحاتی را تصویب نمایند که طبق ماده 94 قرارداد به مورد اجرا گذارده شود و در آن صورت موادی که بدین ترتیب اصلاح شده نسبت به طرفین متعاهدین در مدت اعتبار این موافقتنامه لازم الاجرا خواهد بود.
ماده 16 -این موافقتنامه طبق مقررات اساسی طرفین متعاهدین به تصویب خواهد رسید و از تاریخ مبادله اسناد مصوبه که در شهر دهلی نو به عمل خواهد آمد به موقع اجرا گذارده خواهد شد.
برای تایید مراتب فوق نمایندگان تام الاختیار مزبور این موافقتنامه را امضا و به مهر خود ممهور نمودند.
این موافقتنامه در تاریخ دهم اوت 1960 برابر با نوزدهم مرداد ماه 1339 شمسی هجری در تهران در دو نسخه به زبانهای فارسی و هندی و انگلیسی تنظیم و امضا گردید و هر سه متن متساویا معتبر می باشند مگر در صورت بروز اختلاف که متن انگلیسی معتبر خواهد بود.
از طرف دولت شاهنشاهی ایران از طرف دولت هند
ضمیمه الف - موسسات معینه به وسیله دولت شاهنشاهی ایران حق خواهند داشت که سرویسهای هوایی در هر یک از خطوط زیر را در هر دو جهت بکار اندازند و محمولات بین المللی را در قلمرو هندوستان در هر یک از نقاطی که ذیلا معین شده پیاده و سوار نمایند:
1 - نقاطی در ایران - نقاطی در افغانستان .
نقاطی در پاکستان - دهلی و نقاط ماورا
2 - نقاطی در ایران - نقاطی در پاکستان - دهلی و نقاط ماورا.
3 - نقاطی در ایران - نقاطی در پاکستان - بمبئی و نقاط ماورا
ب - موسسات معینه به وسیله دولت هند حق خواهند داشت که سرویس های هوایی در هر یک از خطوط زیر را در هر دو جهت به کار اندازند و محمولات بین المللی را در قلمرو ایران در هر یک از نقاطی که ذیلا تعیین شده پیاده یا سوار نمایند:
1 - نقاطی در هندوستان - نقاطی در پاکستان - نقاطی در افغانستان - تهران و نقاط ماورا.
2 - نقاطی در هندوستان - نقاطی در پاکستان - تهران و نقاط ماورا.
3 - نقاطی در هندوستان - نقاطی در پاکستان از طریق نقاط واسطه به آبادان
و نقاط ماورا.
جناب آقای وزیر 10 اوت 1960
عطف به موافقتنامه هواپیمایی دو جانبه بین ایران و هند که امروز به امضا رسیده است محترما اشعار می دارد که مقصود از جمله "مالکیت واقعی و کنترل موثر" مندرج در قسمت الف (1) ماده 10 موافقتنامه مزبور در مورد موسسات معینه هر یک از طرفین متعاهدین علاوه بر این که مالکیت قسمت اکثر سهام موسسات معینه باید در دست موسسات مزبور باشد دولتین متعاهدین یا اتباع آنها نیز بایستی کنترل در اداره موسسات معینه و همچنین در مالکیت و کنترل موثر اکثر هواپیماها و وسایلی را که در به کار انداختن سرویسها به کار می رود داشته باشند. از آن عالیجناب احتراما در خواست می شود از طرف دولت متبوعه خود مراتب فوق را تایید فرمایند این نامه و پاسخ تاییدی جنابعالی جزئی از قرارداد محسوب خواهد شد.
موقع را مغتنم شمرده احترامات فائقه خود را تقدیم می دارد.
امضا - تی . ان کال سفیر کبیر هند
جناب آقای عباس آرام - وزارت امور خارجه شاهنشاهی - تهران
شماره 1185/18/9036
تاریخ 19/5/39
جناب آقای سفیر کبیر
احتراما وصول نامه مورخ دهم اوت 1960 جنابعالی را که مضمون آن عینا در ذیل درج می شود:
جناب آقای وزیر عطف به موافقتنامه هوایی دو جانبه بین ایران و هند که امروز به امضا رسیده است محترما اشعار می دارد که مقصود از جمله "مالکیت واقعی و کنترل موثر" مندرج در قسمت الف (1) ماده 10 موافقتنامه مزبور در مورد موسسات معینه هر یک از طرفین متعاهدین علاوه بر این که مالکیت قسمت اکثر سهام موسسات معینه باید در دست موسسات مزبور باشد دولتین متعاهدین یا اتباع آنها نیز بایستی کنترل در اداره موسسات معینه و همچنین در مالکیت و کنترل موثر اکثر هواپیماها و وسایلی را که در به کار انداختن سرویسها به کار می رود داشته باشند از آن عالیجناب احتراما در خواست می شود از طرف دولت متبوعه خود مراتب فوق را تایید فرمایند این نامه و پاسخ تاییدی جنابعالی جزئی از قرارداد محسوب خواهد شد.
موقع را مغتنم شمرده احترامات فائقه خود را تقدیم می دارد.
امضا - "تی .ان کال سفیر کبیر هند"
اعلام و مراتب مندرجه در آن را بدین وسیله تایید می نماید.
وزیر امور خارجه
جناب آقای تی . ان کال سفیرکبیر هند در ایران - تهران
موافقتنامه فوق که مشتمل بر یک مقدمه و شانزده ماده و یک جدول خطوط پرواز ضمیمه و دو نامه متبادله می باشد ضمیمه قانون موافقتنامه بین دولت ایران و دولت هند راجع به سرویسهای حمل و نقل هوایی می باشد.
رییس مجلس شورای ملی - مهندس عبدالله ریاضی

نوع : قانون

شماره انتشار :

تاریخ تصویب : 1343/09/25

تاریخ ابلاغ :

دستگاه اجرایی :

موضوع :

منبع : وب سایت قوانین دات آی آر (معاونت آموزش دادگستری استان تهران)

    

قانون های مرتبط

مشترک شدن در خبرنامه!

برای دریافت آخرین به روز رسانی ها و اطلاعات ، مشترک شوید.