قانون موافقتنامه بین دولت شاهنشاهی ایران و دولت متحده بریتانیای کبیر و ایرلند شمالی راجع به سرویسهای هواپیمایی بین قلمرو دو دولت و ماورا آنها
ماده واحده - موافقتنامه ما بین دولت شاهنشاهی ایران و دولت متحده بریتانیای کبیر و ایرلند شمالی راجع به سرویسهای هواپیمایی بین قلمرو دو دولت و ماورا آنها که شامل یک مقدمه و هیجده ماده و یک جدول خطوط پرواز ضمیمه می باشد و در تاریخ 12 اردیبهشت ماه 1339 شمسی در تهران به امضا نمایندگان مختار طرفین رسیده است تصویب و به دولت اجازه داده می شود اسناد مصوب را مبادله نماید.
قانون فوق که مشتمل بر ماده واحده و متن موافقتنامه ضمیمه می باشد در جلسه روز پنجشنبه بیست و هشتم خرداد ماه یک هزار و سیصد و چهل و سه به تصویب مجلس شورای ملی رسید.
رییس مجلس شورای ملی - مهندس عبدالله ریاضی
قانون بالا در جلسه روز چهارشنبه 25/9/1343 به تصویب مجلس سنا رسیده است موافقتنامه بین دولت شاهنشاهی ایران و دولت متحده بریتانیای کبیر و ایرلند شمالی راجع به سرویسهای هواپیمایی ما بین قلمرو دو دولت و ماورا آنها
(مقدمه )
چون دولت شاهنشاهی ایران و دولت متحده بریتانیای کبیر و ایرلند شمالی متعاهدین قرارداد بین المللی هواپیمایی کشوری که در تاریخ 7 دسامبر 1944 در شیکاگو امضا شده است می باشند و مایلند به منظور استقرار سرویسهای هواپیمایی بین قلمرو خود و ماورا آن موافقتنامه ای علاوه بر قرارداد مذکور منعقد نمایند بنابراین نمایندگان تام الاختیار خود را بدین منظور به شرح زیر تعیین نمودند:
از طرف دولت شاهنشاهی ایران :
جناب آقای عباس آرام وزیر امور خارجه .
از طرف دولت متحده بریتانیای کبیر و ایرلند شمالی :
جناب سر جفری "وج وود" هریسن سفیر کبیر علیاحضرت ملکه انگلستان .
نمایندگان مزبور پس از مبادله اختیارنامه های خود که در کمال صحت و اعتبار
بوده درباره مواد ذیل موافقت نمودند:
ماده اول - برای مقاصد مندرج در این موافقتنامه جز در مواردی که مضمون عبارت مفهوم دیگری را ایجاب کند:
الف - مقصود از عبارت "قرارداد" قرارداد مربوط به هواپیمایی کشوری بین المللی ، است که در تاریخ 7 دسامبر 1944 برای امضا در شیکاگو حاضر شده بود و نیز شامل هر ضمیمه ای است که تحت ماده 90 قرارداد مزبور مورد قبول واقع گردیده و هر اصلاحیه ای که در ضمائم مذکور یا در اصل قرارداد بر طبق مواد 90 و 94 قرارداد به عمل آمده است می باشد.
ب - مقصود از عبارت "مقامات هواپیمایی " در مورد دولت متحده بریتانیای کبیر وزیر هواپیمایی و هر شخص یا هیئتی است که مجاز باشد وظایف فعلی وزیر مزبور و یا وظائفی نظیر آن را انجام دهد و در مورد ایران "اداره کل هواپیمایی کشور" و هر شخص یا هیئتی است که مجاز باشد وظایف فعلی آن اداره و یا وظایفی نظیر آن را انجام دهد.
ج - مقصود از عبارت "موسسه هواپیمایی معینه " یک موسسه هواپیمایی است که یکی از طرفین متعاهدین طبق ماده 4 این قرارداد به وسیله اعلامیه کتبی برای به کارانداختن سرویسهای هوایی در خطوط مشخصه در برنامه ضمیمه این قرارداد که در اعلامیه مزبور تصریح گردیده است به طرف متعاهد دیگر معرفی می نماید.
د - مقصود از عبارت "قلمرو" در مورد یک کشور اراضی و آبهای ساحلی متصل به آن است که تحت حاکمیت - سیطره - حمایت یا قیمومیت آن کشور باشد.
موسسه هواپیمایی
و "توقف به منظورهای غیر از حمل و نقل " به ترتیب همان معانی را خواهند داشت که در ماده 96 قرارداد به آنها داده شده است و:
و - مقصود از عبارات "تغییر ظرفیت " به کار انداختن یک سرویس هواپیمایی به وسیله یک موسسه هواپیمایی معینه است به نحوی که یک قسمت از خط بار هواپیمایی بهره برداری شود که ظرفیت آن با هواپیمایی که در قسمت دیگر خط به کار برده شده است اختلاف داشته باشد.
ماده دوم - 1 - هر یک از طرفین متعاهدین حقوق مشخصه در این قرارداد را به منظور به کار انداختن سرویسهای منظم هواپیمایی بین المللی در خطوطی که در قسمت مربوطه برنامه پرواز ضمیمه این موافقتنامه مشخص گردیده است به طرف متعاهد دیگر اعطا می نماید. این گونه سرویسها و خطوط از این پس به ترتیب به نام "سرویسهای مورد موافقت " و "خطوط مشخصه " خوانده می شود. موسسات معینه به وسیله هر یک از طرفین متعاهدین در موقع به کار انداختن سرویسهای مورد موافقت در خطوط مشخصه از حقوق زیر بهره مند می گردند. الف - پرواز از فراز قلمرو کشور متعاهد دیگر بدون فرود آمدن .
ب - توقف در قلمرو کشور مذکور به منظورهای غیر بازرگانی .
ج - توقف در قلمرو کشور مزبور در نقاطی که در برنامه پرواز ضمیمه این
قرارداد برای آن خط مشخص گردیده به منظور پیاده کردن و سوار کردن محمولات
بین المللی - مسافر - بار و پست .
2 - و نیز مقرر است که در مناطق جنگ یا مناطقی که در اشغال نظامی است یا مناطقی که جنگ و اشغال نظامی در آن تاثیر داشته است با توجه به ماده 9 قرارداد شیکاگو به کار انداختن این گونه سرویسها منوط به اجازه و تصویب مقامات صلاحیتدار نظامی باشد.
ماده سوم - هیچیک از مقررات ماده 2 این موافقتنامه طوری تلقی نخواهد شد که به موسسات هواپیمایی یکی از طرفین متعاهدین امتیاز گرفتن مسافر- بار یا پست در قلمرو طرف متعاهد دیگر در ازا کرایه یا حق الزحمه به مقصد نقطه دیگری در همان قلمرو اعطا شده است .
ماده چهارم - 1 - هر یک از طرفین متعاهدین حق خواهد داشت یک یا چند موسسه هواپیمایی را برای به کار انداختن سرویسهای مورد موافقت در خطوط مشخصه کتبا تعیین و به طرف متعاهد دیگر معرفی نماید.
2 - به مجرد رسیدن چنین معرفی نامه طرف متعاهد دیگر به شرط رعایت مقررات بندهای 3 و 4 این ماده به موسسه یا موسسات معینه مزبور بدون تاخیر اجازه لازم برای بهره برداری را اعطا خواهد نمود.
3 - مقامات هواپیمایی یک طرف متعاهد ممکن است از موسسه ای که توسط طرف متعاهد دیگر معین گردیده بخواهد مقامات مزبور را قانع سازد که قابلیت انجام شرایطی را که طبق قوانین و مقرراتی که معمولا و معقولا برای به کار انداختن سرویسهای هوایی بین المللی به وسیله مقامات مزبور موجب مقررات قرارداد شیکاگو تشریح شده است دارا می باشد.
4 - هر یک از طرفین متعاهدین حق خواهد داشت از اعطای اجازه بهره برداری اشاره شده در بند 2 این ماده امتناع ورزد و یا شرایطی را که برای استفاده از حقوق مشخصه در ماده 2 این قرارداد توسط یک موسسه هواپیمایی معینه لازم می داند تحمیل نماید در هر مورد که طرف متعاهد مزبور قانع نشده باشد که مالکیت عمده و کنترل موثر بر آن موسسه هواپیمایی در دست طرف متعاهدی که آن موسسه را معین نموده یا اتباع آن طرف می باشد.
5 - وقتی که یک موسسه هواپیمایی بدین ترتیب معین و مجاز گردید می تواند هر وقت بخواهد بهره برداری از سرویسهای مورد موافقت را شروع نماید مشروط بر این که تعرفه ای که طبق مقررات ماده 9 این قرارداد وضع شده است در مورد سرویس مزبور مجری باشد.
ماده پنجم - 1 - هر یک از طرفین متعاهدین حق خواهد داشت یک اجازه بهره برداری صادره را لغو نماید یا استفاده از حقوق مشخصه در ماده 2 این قرارداد را از موسسه ای که توسط طرف متعاهد دیگر تعیین گردیده معلق نماید یا شرائطی را که ممکن است برای استفاده از این حقوق لازم باشد تحمیل نماید:
الف - در هر موردی که قانع نشده باشد که مالکیت عمده و کنترل موثر بر موسسه هواپیمایی مزبور در دست طرف متعاهدی که آن موسسه هواپیمایی را معین نموده یا اتباع آن طرف می باشد یا ب - در مورد استنکاف موسسه هواپیمایی مزبور از اجرای قوانین یا مقررات کشور متعاهدی که این حقوق را اعطا کرده یا.
ج - در موردی که موسسه هواپیمایی مزبور بودجه دیگری از بهره برداری طبق
شرایط مشروحه در این موافقتنامه استنکاف کند.
2 - غیر از لغو فوری - تعلیق یا تحمیل شرایط مذکور در قسمت 1 این ماده برای احتراز از نقض بیشتر قوانین یا مقررات ضرورت دارد که چنین حقی پس از مشورت با طرف متعاهد دیگر به کار رود.
ماده ششم - 1 - هواپیمایی که در سرویسهای بین المللی به وسیله موسسات هواپیمایی معینه هر یک از طرفین متعاهدین به کار می رود و همچنین تجهیزات معمولی آنها مخازن بنزین و روغنهای مخصوص چرب کردن موتور و ذخائر خواربار هواپیما (شامل غذا - آشامیدنی و دخانیات ) که در داخل چنین هواپیمایی قرار دارد در موقع ورود به قلمرو طرف متعاهد دیگر از کلیه حقوق گمرکی - هزینه های بازرسی و سایر عوارض یا مالیاتهای دیگر معاف خواهد بود مشروط بر این که چنین لوازم و ذخائر تا زمانی که مجددا صادر شوند یا در قسمتی از پرواز که بر فراز قلمرو کشور مزبور است به مصرف بر سند در داخل هواپیما باقی بمانند.
2 - به استثنای عوارض مربوط به سرویسهای انجام شده چنین معافیت از عوارض مالیاتهای مشابه مزبور در موارد ذیل وجود خواهد داشت .
الف - ذخائر و خوارباری که به هواپیما در قلمرو یک کشور متعاهد برای مصرف ضمن پرواز به خارج از کشور به داخل هواپیمای سرویس بین المللی کشور متعاهد دیگر حمل می شود در مدت محدودی که به وسیله مقامات کشور مزبور معین
می گردد.
ب - وسائل یدکی هواپیما که به قلمرو هر یک از کشورهای متعاهد وارد می شود و برای تعمیر یا نگاهداری هواپیمایی که در سرویسهای بین المللی معینه از طرف کشور متعاهد دیگر به کار می رود.
ج - سوخت و روغنهای مخصوص چرب کردن موتور هواپیما که برای مصرف پرواز خارج از کشور هواپیمایی که در سرویسهای بین المللی متعلق به موسسات هواپیمایی معینه کشور متعاهد دیگر برده و ذخیره می شود ولو آنکه این ذخائر در قسمتی از پرواز که بر فراز قلمرو کشور متعاهدی که این ذخائر در آن کشور به داخل هواپیما حمل شده باشد مصرف گردد.
موادی که در بندهای الف و ب و ج فوق بدان اشاره شده است ممکن است الزاما
تحت نظارت یا کنترل گمرک نگاهداری شود.
ماده هفتم - تجهیزات معمولی مورد نیاز هواپیما و همچنین مواد و ذخائری که در داخل هواپیمای هر یک از طرفین متعاهدین باقی می ماند ممکن است در قلمرو طرف متعاهد دیگر فقط پس از تصویب مقامات گمرکی طرف متعاهد مزبور تخلیه گردد.
در چنین مواردی وسایل و ذخائر مزبور ممکن است تا زمانی که مجددا صادر و یا به انحا دیگر بر طبق مقررات گمرکی مربوطه ترخیص گردند تحت نظارت مقامات مزبور قرار گیرند.
ماده هشتم - 1 - موسسات هواپیمایی طرفین متعاهدین فرصت مناسب و متساوی خواهند داشت که سرویسهای مورد موافقت را در خطوط مشخصه در بین قلمروهای خود به کار اندازند.
2 - در به کار انداختن سرویسهای مورد موافقت موسسات هواپیمایی هر یک از طرفین متعاهدین منافع موسسات هواپیمایی طرف متعاهد دیگر را ملحوظ خواهند داشت تا تاثیر نامطلوبی در جریان امور سرویسهایی که طرف اخیرالذکر در تمام یا قسمتی از همان خطوط دائر نموده است حاصل نشود.
3 - سرویسهای مورد موافقت که به وسیله موسسات هواپیمایی معینه طرفین متعاهدین برقرار می گردد باید کاملا با احتیاجات عمومی برای حمل و نقل در خطوط معینه منطبق باشد و هدف اصلی آنها فراهم نمودن ظرفیتی باشد (با ضریب بارگیری معقولانه ) کافی برای احتیاجاتی که منطقا از لحاظ حمل و نقل مسافر - بار و محمولات پستی به مقصد و یا از مبدا قلمرو طرف متعاهدی که موسسه یا موسسات هواپیمایی را تعیین نموده و فراهم نمودن وسائل حمل مسافر - بار و محمولات پستی از لحاظ پیاده و سوار کردن آنها در نقاطی واقع در خطوط مشخصه در قلمرو دولتهایی غیر از دولتی که موسسه یا موسسات هواپیمایی را تعیین نموده است طبق مقررات کلی زیر باید انجام گیرد. ظرفیت باید متناسب باشد با:
الف - احتیاجات حمل و نقل از مبدا و به مقصد قلمرو کشور متعاهدی که موسسه
هواپیمایی را تعیین نموده .
ب - احتیاجات حمل و نقل نواحی که موسسات هواپیمایی از آن عبور می نماید پس از رعایت منافع سرویسهای حمل و نقل هوایی دیگری که به وسیله موسسات هواپیمایی کشورهای آن نواحی تاسیس شده است .
ج - احتیاجات خط هواپیمایی سرتاسری .
ماده نهم - 1 - تعرفه هایی که به وسیله موسسات هواپیمایی یکی از طرفین متعاهدین برای حمل محمولات از مبدا یا به مقصد قلمرو طرف متعاهد دیگر وضع می گردد بایستی به میزان عادلانه و با توجه به کلیه عوامل مربوطه از جمله هزینه بهره برداری نفع عادلانه و تعرفه های موسسات هواپیمایی دیگر برقرار گردد.
2 - تعرفه هایی که در بد 1 این ماده بدان اشاره شده است توام با حق کمیسیون آژانس مربوطه در صورت امکان به وسیله موسسات هواپیمایی معینه مربوطه طرفین متعاهدین و با مشورت موسسات هواپیمایی دیگری که در تمام یا قسمتی از خط مزبور بهره برداری می نمایند باید مورد توافق قرار گیرد و این موافقت بایستی در جایی که امکان دارد از طریق دستگاه تعیین نرخ موسسه بین المللی حمل و نقل هوایی به عمل آید.
3 - تعرفه هایی که به نحو فوق مورد موافقت قرار گرفت باید اقلا (30 روز) قبل از تاریخ معینه برای اجرا جهت تصویب مقامات هواپیمایی طرفین متعاهدین تسلیم گردد و در موارد مخصوص این مدت معینه با موافقت مقامات مزبور ممکن است تقلیل داده شود.
4 - اگر موسسات معینه نتوانند با هر یک از تعرفه های مزبور موافقت نمایند یا چنانچه به دلائل دیگر یک تعرفه نتواند طبق مقررات قسمت 2 این ماده تثبیت گردد یا در صورتی که در ظرف مدت 15 روز از مدت 30 روز مندرج در بند 3 این ماده یک طرف متعاهد عدم موافقت خود را با هر تعرفه ای که طبق مقررات بند 2 بدان توافق شده است به وسیله یادداشتی به طرف متعاهد دیگر اعلام نماید مقامات هواپیمایی طرفین متعاهدین سعی خواهند کرد نسبت به تعیین تعرفه به وسیله موافقتنامه ای اتخاذ تصمیم نمایند.
5 - در صورتی که مقامات هواپیمایی نتوانند در مورد تعرفه ای که طبق بند 3 این ماده جهت تصویب به آنها تسلیم شده است و یا در اتخاذ تصمیم نسبت به هر تعرفه ای که طبق بند 4 این ماده باید تعیین گردد موافقت حاصل نماید مورد اختلاف طبق ماده 12 این قرارداد حل و فصل خواهد شد.
6 - با رعایت مقررات بند 5 این ماده هیچ تعرفه ای به موقع اجرا گذارده نخواهد شد مادام که مقامات هواپیمایی هر یک از طرفین متعاهدین آن را تصویب نکرده باشند.
7 - تعرفه هایی که طبق مقررات این ماده تعیین شده است به قوت خود باقی خواهند بود تا تعرفه های جدیدی که بر اساس مقررات این ماده وضع می گردد تعیین شود.
ماده دهم - مقامات هواپیمایی هر یک از طرفین متعاهدین در صورت تقاضای مقامات هواپیمایی طرف متعاهد دیگر اطلاعیه های منظم و یا سایر گزارشات مربوط به آمارهایی که معقولا برای تجدید نظر در ظرفیت سرویسهای مورد موافقت تاسیس شده توسط موسسات هواپیمایی معینه طرف متعاهد اول لازم است تسلیم می نماید. چنین اطلاعیه هایی باید کلیه اطلاعات لازم برای تعیین مقدار محمولاتی که توسط موسسات مزبور در خطوط مورد موافقت حمل گردیده و همچنین مبدا و مقصد این محمولات را شامل باشد.
ماده یازدهم - مقامات هواپیمایی طرفین متعاهدین با روح همکاری صمیمانه برای حصول اطمینان از اعمال دقیق و اجرای رضایتبخش مقررات این موافقتنامه و ضمیمه مربوط به آن گاه به گاه با یکدیگر مشورت به عمل می آورند.
ماده دوازدهم - 1 - چنانچه بین طرفین متعاهدین درباره تفسیر یا اجرای این موافقتنامه اختلافی پدید آید طرفین متعاهدین در وهله اول سعی خواهند نمود که با مذاکره آن را حل و فصل نمایند.
2 - در صورتی که طرفین متعاهدین از راه مذاکره به حل اختلاف نائل نشوند ممکن است در مورد ارجاع اختلاف برای اخذ تصمیم به شخص یا هیئتی موافقت نمایند و اگر بدین ترتیب توافق حاصل نکنند موضوع اختلاف بنا به پیشنهاد هر یک از طرفین متعاهدین ممکن است برای اخذ تصمیم به یک هیات داوری مرکب از سه داور که هر یک از طرفین متعاهدین یکی از آنها را انتخاب نموده و داور سوم را داورهایی که بدین ترتیب انتخاب شده اند مشترکا تعیین خواهند نمود ارجاع گردد. هر طرف متعاهد در ظرف مدت 60 روز از تاریخ دریافت یادداشت طرف متعاهد دیگر از طریق سیاسی مبنی بر تقاضای داوری نسبت به حل اختلاف به وسیله هیات داوری مزبور داور خود را تعیین می نماید و داور سوم در ظرف مدت 60 روز دیگر از این تاریخ تعیین می گردد. چنانچه هر یک از طرفین متعاهدین در ظرف مدت معینه مزبور از تعیین یک داور خودداری نماید و یا داور سوم در مدت معینه تعیین نشود ممکن است انتخاب داور یا داورها بر حسب مورد بنا به درخواست هر یک از طرفین متعاهدین از رییس شورای سازمان بین المللی هواپیمایی کشوری به عمل آید در چنین موردی داور سوم تابعیت کشور ثالثی را خواهد داشت و ریاست هیات داوری را عهده دار می گردد.
3 - طرفین متعاهدین از هر تصمیمی که طبق بند 2 این ماده اخذ شده است تبعیت می نمایند.
ماده سیزدهم - چنانچه هر یک از طرفین متعاهدین مایل به تغییر هر یک از مقررات این قرارداد و برنامه پرواز ضمیمه آن باشد ممکن است از طرف متعاهد دیگر تقاضای مشورت نماید. چنین مشورتی که ممکن است به وسیله مکاتبه یا مذاکره بین مقامات هواپیمایی صورت گیرد در ظرف مدت 60 روز از تاریخ تقاضا شروع خواهد شد مگر این که طرفین متعاهدین در تمدید این مدت توافق نمایند. هر تغییری که بدین ترتیب مورد موافقت قرار گیرد پس از این که آن تغییرات به وسیله مبادله یادداشتی از مجرای سیاسی تایید گردید به موقع اجرا گذارده خواهد شد.
ماده چهاردهم - هر گاه طرفین متعاهدین به یک قرارداد یا موافقتنامه عمومی چند جانبه ملحق گردند این موافقتنامه و ضمیمه آن طوری اصلاح خواهد شد تا با آن قرارداد یا موافقتنامه مطابقت داشته باشد.
ماده پانزدهم - هر یک از طرفین متعاهدین ممکن است در هر موقع قصد خود را مبنی بر خاتمه این موافقتنامه به وسیله اخطاریه ای به طرف متعاهد دیگر اعلام نماید این اخطاریه باید در آن واحد به سازمان بین المللی هواپیمایی کشوری نیز فرستاده شود در چنین موردی این موافقتنامه دوازده ماه پس از تاریخ رسید اخطاریه مزبور به طرف متعاهد دیگر خاتمه می یابد مگر این که اخطاریه اعلام خاتمه موافقتنامه قبل از انقضا مدت مزبور با توافق طرفین پس گرفته شود.
در صورت عدم اعلام رسید اعلامیه مزبور از طرف متعاهد دیگر این اعلامیه چهارده روز پس از وصول به سازمان بین المللی هواپیمایی کشوری وصول یافته تلقی می گردد.
ماده شانزدهم - موسسه هواپیمایی معینه یک طرف متعاهد ممکن است در یک نقطه از قلمرو طرف متعاهد دیگر ظرفیت هواپیماهای خود را فقط بنابر کیفیات زیر تغییر دهد:
الف - در صورتی که این تغییر ظرفیت به علت صرفه جویی در بهره برداری باشد.
ب - در موردی که هواپیماهای به کار برده شده در قسمتی از خط که دارای مسافت بیشتری از نقطه نهایی پرواز که در خاک کشور متعاهد اول است می باشد از نظر ظرفیت کوچک تر باشد از هواپیماهایی که در قسمت دیگر که نزدیک تر است .
ج - هواپیمایی که ظرفیت کمتری دارد فقط برای اتصال به هواپیمایی که ظرفیت بیشتری دارد بهره برداری نماید و برنامه اش طوری تنظیم می گردد که این امر را ممکن سازد بدین معنی که هواپیمای کوچکتر در نقطه تغییر ظرفیت به منظور پیاده یا سوار کردن محمولات از هواپیمایی با توجه قبلی به مقصود مزبور تعیین می گردد.
د - به شرطی که مقادیر کافی محمولات در سرتاسر خط وجود داشته باشد و.
ه - به شرطی که مقررات ماده 8 این موافقتنامه در مورد تمام ترتیباتی که در امر تغییر ظرفیت داده می شود تبعیت گردد.
ماده هفدهم - هیچ یک از مقررات این موافقتنامه نباید چنین تعبیر شود که باتعهداتی که طرفین متعاهدین در قبال ماده 7 قرارداد شیکاگو به عهده دارند مغایر می باشد.
ماده هیجدهم - موافقتنامه فعلی منوط به تصویب طرفین متعاهدین طبق قوانین اساسی مربوطه آنها می باشد و از تاریخ مبادله اسناد مصوبه که در لندن صورت خواهد گرفت به موقع اجرا در می آید.
برای گواهی مراتب فوق امضاکنندگان ذیل که از طرف دولتهای متبوعه خود اختیار تام حاصل نموده اند این موافقتنامه را امضا و به مهر خود ممهور نمودند
در تاریخ دوازدهم اردیبهشت ماه 1339 هجری شمسی برابر با دوم ماه مه 1960 میلادی در دو نسخه به زبان انگلیسی و فارسی که هر دو متن متساویا معتبرند به امضا رسید.
از طرف دولت شاهنشاهی ایران از طرف دولت متحده بریتانیای کبیر و ایرلند شمالی
برنامه خطوط پرواز
1) خطوطی که به وسیله موسسه یا موسسات هواپیمایی معینه انگلستان مورد استفاده قرار خواهد گرفت .
1 - لندن - دوسلدرف یا فرانکفورت یا زوریخ یا ژنو یا رم یا آتن - استانبول یا بیروت یا تل آویو یا قاهره - یا دمشق - بغداد - تهران یا آبادان و نقاط ماورا.
تبصره - موسسه یا موسسات معینه دولت انگلستان در هر یک یا تمام پروازها ممکن است فرود در هر یک از نقاط مذکور در فوق را حذف نمایند مشروط بر این که سرویسهای مورد موافقت روی این خطوط از نقطه ای در داخل قلمرو انگلستان شروع شوند.
2 - خطوطی که به وسیله موسسه یا موسسات هواپیمایی معینه ایران مورد استفاده قرار خواهد گرفت .
1 - تهران - بغداد - دمشق یا بیروت یا آنکارا یا استانبول یا قاهره - آتن یا رم یا وین - فرانکفورت یا ژنو یا زوریخ یا بال - نیس - پاریس - یا بروکسل - لندن .
2 - تهران - کراچی - دهلی جدید یا بمبئی یا کولومبو - بانکوک - هنگ کنگ - توکیو و نقاط ماورا آن .
تبصره - موسسه یا موسسات هواپیمایی ایران ممکن است در هر یک یا تمام پروازها فرود آمدن در هر یک از نقاط مذکور در فوق را حذف نمایند مشروط بر این که سرویسهای مورد موافقت روی این خط از نقطه ای در داخل قلمرو ایران شروع شوند.
موافقتنامه فوق که شامل مقدمه و هیجده ماده و یک جدول خطوط پرواز می باشد ضمیمه قانون موافقتنامه بین دولت شاهنشاهی ایران و دولت متحده بریتانیای کبیر و ایرلند شمالی راجع به سرویسهای هواپیمایی بین قلمرو دو دولت و ماورا آنها می باشد.
رییس مجلس شورای ملی - مهندس عبدالله ریاضی
نوع : قانون
شماره انتشار :
تاریخ تصویب : 1343/09/25
تاریخ ابلاغ :
دستگاه اجرایی :
موضوع :
منبع : وب سایت قوانین دات آی آر (معاونت آموزش دادگستری استان تهران)
قانون موافقتنامه بین دولت شاهنشاهی ایران و دولت هند راجع به سرویسهای حمل و نقل هوایی قانون وام شماره 6 از سازمان عمران بین المللی آمریکا
