×

قانون مربوط به موافقتنامه فرهنگی بین دولت شاهنشاهی ایران و دولت جمهوری هند

قانون مربوط به موافقتنامه فرهنگی بین دولت شاهنشاهی ایران و دولت جمهوری هند

قانون-مربوط-به-موافقتنامه-فرهنگی-بین-دولت-شاهنشاهی-ایران-و-دولت-جمهوری-هند
ماده واحده - موافقتنامه فرهنگی بین دولت شاهنشاهی ایران و دولت
جمهوری هند مشتمل بر یک مقدمه و چهارده ماده که در دهم آذر ماه 1335
مطابق اول دسامبر 1956 در دهلی نو به امضا رسیده تصویب می شود.
قانون فوق مشتمل بر ماده واحده پس از تصویب مجلس سنا در جلسه یکشنبه
نوزدهم آبان ماه یک هزار و سیصد سی و شش به تصویب مجلس شورای ملی رسید.

موافقتنامه فرهنگی بین دولت شاهنشاهی ایران و دولت جمهوری هند
دولت شاهنشاهی ایران و دولت جمهوری هند با توجه به روابط فرهنگی که از
قرون متمادی بین این دو کشور موجود بوده و بر اثر تمایلات مشترک به
استقرار و توسعه روابط فرهنگی نزدیکتری در آینده منطبق با اصول سازمان
فرهنگی و علمی و تربیتی ملل متحد به منظور بسط و توسعه روابط مزبور و
تفاهم فیمابین به وسائل ممکنه و بر اساس صحیح و استوار به ویژه در مورد
علم و امور تعلیم و تربیت به انعقاد قرارداد فرهنگی مصمم شده و به این
منظور اشخاص زیر را به عنوان نمایندگان تام الاختیار خود به شرح زیر تعیین
نموده اند:
اعلیحضرت همایون شاهنشاه
جناب آقای علی اصغر حکمت سفیر کبیر ایران
حضرت رئیس جمهوری هند
جناب آقای مولانا ابوالکلام آزاد وزیر فرهنگ
و نمایندگان تام الاختیار فوق پس از رسیدگی به اعتبارنامه های یکدیگر که
صحیح و معتبر بوده است در موارد زیر موافقت نموده اند:
ماده اول - دولتین تمایل و رغبت خود را به توسعه بیشتر روابط فرهنگی بین
دو کشور از طریق تبادل استادان دانشگاه و اعضا موسسات علمی و فرهنگی اعلام
می دارند.
ماده دوم - دولتین کلیه مساعدتها و تسهیلات مناسب را معمول خواهند داشت تا
دانشجویان هر یک از دو کشور بتوانند تحصیلات و مطالعات خود را در موسسات
واقع در قلمرو طرف دیگر تعقیب کنند.
این مطالعات ممکن است در هر موضوعی اعم از علمی یا فنی یا ادبی یا غیر از
آنها تعقیب شود.
ماده سوم - هر دولت تا حدی که منابع و مقتضیاتش ایجاب کند کارمندان طرف
دیگر و یا هر شخصی را که مامور آن طرف باشد جهت کارآموزی در موسسات علمی
و فنی و صنعتی خود خواهد پذیرفت .
ماده چهارم - دولتین با رعایت قوانین مربوطه به تاسیس موسسات و سیاست
عمومی هر یک از دو کشور تاسیس موسسات فرهنگی را در قلمرو یکدیگر حسن
استقبال می نمایند اصطلاح (موسسه فرهنگی ) به معنی مراکز تعلیم و تربیت
کتابخانه ها و موسسات علمی که جنبه تعلیم و تربیتی دارد و موسسات مخصوص
بسط و پیشرفت هنر از قبیل نمایشگاهها و مراکز هنری و انجمنها و فیلمها و
کتابخانه ها و مجامع ادبی می باشد.
ماده پنجم - دولتین با تشکیل مجالس خطابه و تاسیس نمایشگاههای هنری و
علمی و ترتیب کنسرتها و نمایشهای فرهنگی و مسافرت دانشجویان و اعطا کمک
هزینه تحصیلی به آنان و یا تشویق به همکاری بین جوامع علمی و ادبی و هنری
و سایر سازمانهای مخصوص ترقی دانش با تشویق به ترجمه از فارسی به زبانهای
هندی و بالعکس و با تاسیس کرسی در دانشگاهها یا سایر موسسات تحصیلات عالیه
جهت تعلیم رشته های راجع به کشور یکدیگر و با انتشار کتب و مجلات و نمایش
فیلم و مبادله نمونه های باستان شناسی و اشیا هنری و با ترتیب دادن
برنامه های رادیویی و با توجه به توصیف تاریخ و زبان و هنر یکدیگر و با
مبادله صفحات گرامافون میکروفیلم و عکس نسخ خطی سعی خواهند کرد مبادله
فرهنگی و فکری را بین دو کشور توسعه دهند.
ماده ششم - دولتین تا حد امکان مسابقه های ورزش را بین اتباع یکدیگر و
همکاری فیمابین سازمانهای پیشاهنگی طرفین را تشویق خواهند کرد.
ماده هفتم - دولتین حتی الامکان تضمین می کنند که کتابهای درسی که جهت
موسسات تعلیم و تربیتی مقرر شده باشد و به خصوص کتابهای درسی تاریخ حاوی
هیچگونه اشتباه یا ارائه غلطی درباره کشور طرف دیگر نباشد و نسبت به
روسای دو کشور احترام لازم را بگذارند.
ماده هشتم - دولتین موافقت می کنند که کوشش خود را در وساطت جهت تسهیل
شناسایی متقابل درجات علمی و دیپلم و گواهینامه های مقامات فرهنگی طرفین
توسط دانشگاهها و سایر مراجع تعلیم و تربیت خود به کار برند.
ماده نهم - دولتین با حذف تضییقات گمرکی و غیره هر گونه تسهیلات را نسبت
به یکدیگر معمول خواهند داشت تا ارسال کتابهای چاپی را در دو کشور تامین
نمایند مع الوصف اینگونه تسهیلات شامل نشریات غیر مطلوب و ضاله که جنبه خلاف
عفت داشته و قابل اعتراض طرف دیگر باشد نخواهد شد.
ماده دهم - دولتین نمایندگان فرهنگی به کشور یکدیگر خواهند فرستاد.
ماده یازدهم - دولتین تعهد می کنند که کلیه اقدامات لازم را به عمل آورند و
کلیه تسهیلات ممکن را معمول دارند تا مفاد این قرارداد مجری شود.
ماده دوازدهم - به منظور اجرای مفاد این موافقتنامه هر یک از دولتین در
صورت لزوم با ایجاد کمیسیون مخصوصی متشکل از وزیران فرهنگ و روسای
نمایندگیهای سیاسی خود به انضمام مشاورانی که ممکن است از طرف هر یک از
اعضای کمیسیون مزبور نامزد شوند موافقت دارند که برای نظارت در اجرای این
موافقتنامه در کشور مربوطه و دادن مشورت به دولت درباره جزئیات اجرای آن
و توصیه درباره انتخاب اشخاص به جهت مبادله استادان و دانشجویان و غیره
به طور کلی تقدیم هر گونه پیشنهاد به دولتین برای پیشرفت و بهبود طرز
اجرای این موافقتنامه به عمل آورند.
دولتین در فواصلی که کمتر از یک بار در هر سه سال نباشد مشاوره خواهند
کرد تا اجرای این موافقتنامه را در دو کشور هماهنگی و توافق دهند و از
عمالی که در این باب همکاری دارند دعوت نمایند که پیشنهادها و طرحهای
ضروری که وسیله موثر اجرای این موافقتنامه بشود تقدیم دارند.
ماده سیزدهم - موافقتنامه حاضر هر چه زودتر به تصویب خواهد رسید این
موافقتنامه سی روز پس از مبادله اسناد مصوبه که در تهران صورت خواهد گرفت
به مورد اجرا گذارده خواهد شد.
ماده چهاردهم - این موافقتنامه به مدت ده سال معتبر خواهد بود. هر یک از
طرفین می توانند با حداقل شش ماه اخطار قبلی قبل از انقضای این دوره به
این توافق خاتمه دهند وگرنه این موافقتنامه تا هنگامی که یکی از طرفین با
دادن اخطار شش ماهه به آن خاتمه دهد معتبر خواهد بود.
بنا به مراتب بالا نمایندگان تام الاختیار مذکور این موافقتنامه را در دو
نسخه هر یک به فارسی و انگلیسی و هندی امضا کردند. اعتبار هر سه متن
مساوی است ولی در صورت بروز اختلاف متن انگلیسی معتبر خواهد بود.
در روز شنبه دهم آذر ماه سال 1335 در دهلی نو امضا شد.
از طرف اعلیحضرت همایون شاهنشاهی از طرف حضرت رئیس جمهوری هند
(ع .ا.حکمت ) (ا.ک .آزاد)
سفیر کبیر ایران وزیر فرهنگ
موافقتنامه فوق مشتمل بر یک مقدمه و چهارده ماده ضمیمه قانون موافقتنامه
فرهنگی بین دولت شاهنشاهی ایران و دولت جمهوری هند می باشد.

نوع : قانون

شماره انتشار :

تاریخ تصویب : 1336/08/19

تاریخ ابلاغ :

دستگاه اجرایی :

موضوع :

منبع : وب سایت قوانین دات آی آر (معاونت آموزش دادگستری استان تهران)

    

قانون های مرتبط

مشترک شدن در خبرنامه!

برای دریافت آخرین به روز رسانی ها و اطلاعات ، مشترک شوید.