قانون راجع به استفاده از خدمت استادان و دانشیاران و دبیران در وزارتخانه ها و موسسات دولتی
ماده 1 - مادام که وزارتخانه ها و موسسات دولتی برای خدمت تدریس در
آموزشگاههای اختصاصی خود احتیاج به خدمت استادان و دانشیاران یا دبیران
دارند می توانند در مورد استادان و دانشیاران با موافقت دانشگاه و در مورد
دبیران با موافقت وزارت فرهنگ ساعات اضافی تدریس (به نحوی که منافات با
وظایف آنان در دانشکده و یا دبیرستان مربوط نداشته باشد) برای آنان تعیین
نمایند ماخذ پرداخت حق التدریس در آموزشگاههای عالی حداکثر ساعتی 150 ریال
و در سایر آموزشگاهها حداکثر در دوره دوم متوسطه ساعتی 100 ریال و در
دوره اول متوسطه ساعتی 70 ریال خواهد بود.
تبصره - پرداخت حق التدریس استادان و دانشیاران از اول فروردین ماه
1335 تا تاریخ تصویب این قانون در آموزشگاههای اختصاصی وزارتخانه ها در
صورت انجام وظیفه و به شرحی که از میزان مقرر در این قانون تجاوز ننماید
بلامانع می باشد.
ماده 2 - هر گاه وزارتخانه ها یا موسسات دولتی برای انجام خدمات فنی و
تخصصی به غیر از تدریس احتیاج به متخصص داشته باشند که تامین آن از بین
کارمندان دولتی ممکن نباشد و استخدام چنین متخصصی هم مقدور نگردد و
انحصارا استفاده از وجود یکی از استادان یا دانشیاران و روسای بخشها و
درمانگاهها محسوس شود وزارتخانه یا موسسه مربوط مراتب را به هیات وزیران
گزارش می دهد و در صورتی که هیات وزیران لزوم استفاده از خدمت استاد یا
دانشیار یا رئیس بخش یا درمانگاه را تایید نمود وزارتخانه یا موسسه مربوط
می تواند به دانشگاه رجوع نماید دانشگاه با تصویب شورای دانشکده و شورای
دانشگاه متخصص ذی صلاحیت را از میان استادان و دانشیاران و روسای بخشها و
درمانگاهها انتخاب و به وزارتخانه یا موسسه مربوطه معرفی می کند که از
ساعات آزاد او به نحوی که منافات با وظایف او در دانشکده یا بخش یا
درمانگاه نداشته باشد استفاده نمایند.
تبصره 1 - استادان و دانشیاران و روسای بخشها و درمانگاههایی که در
یکی از وزارتخانه ها یا موسسات دولتی در موقع تصویب این قانون مشغول خدمت
می باشند در صورت احتیاج آن وزارتخانه یا موسسه از تشریفات مندرج در ماده
2 معاف خواهند بود و می توانند با استفاده از مزایای مندرج در این قانون
به خدمت ادامه دهند.
تبصره 2 - به استاد و دانشیار و روسای بخش و درمانگاهی که به ترتیب
فوق به خدمت ثانوی در وزارتخانه یا موسسه دولتی مشغول می شود بر حسب میزان
کار و ساعات خدمت ثانوی به شرط آن که حداکثر از ده هزار ریال ماهیانه
تجاوز ننماید به عنوان حق الزحمه خدمت اضافی پرداخت می شود و پرداخت این
حق الزحمه به هر یک از استادان و دانشیاران و روسای بخشها و درمانگاهها
فقط در یک وزارتخانه یا موسسه دولتی مجاز خواهد بود.
تبصره 3 - استادان و دانشیاران و روسای بخش و درمانگاهها علاوه بر
حقوق و مزایای قانونی مربوط به خدمت اصلی خود فقط می توانند از یکی از
موارد این ماده یا ماده قبل استفاده نمایند و نمی توانند از وزارتخانه ها
یا موسسات دولتی به هیچ عنوان دیگر حقوق یا حق الزحمه یا فوق العاده دیگری
دریافت نمایند.
قانون فوق که مشتمل بر دو ماده و چهار تبصره است در جلسه سه شنبه بیست و
سوم مهر ماه یک هزار و سیصد و سی و شش به تصویب مجلس شورای ملی رسید.
نوع : قانون
شماره انتشار :
تاریخ تصویب : 1336/07/23
تاریخ ابلاغ :
دستگاه اجرایی :
موضوع :
منبع : وب سایت قوانین دات آی آر (معاونت آموزش دادگستری استان تهران)
آئین نامه اجرائی قانون فروش خالصجات قانون مربوط به موافقتنامه فرهنگی بین کشور شاهنشاهی ایران و دولت جمهوری لبنان
