×

قانون الحاق دولت ایران به قراردادهای بین المللی حمل و نقل بار و مسافر

قانون الحاق دولت ایران به قراردادهای بین المللی حمل و نقل بار و مسافر

قانون-الحاق-دولت-ایران-به-قراردادهای-بین-المللی-حمل-و-نقل-بار-و-مسافر

وکیل


ماده واحده - به دولت اجازه داده می شود که اقدام لازم را برای الحاق به قراردادهای بین المللی مربوط به حمل بار و مسافر و و ضمائم آن را به عمل آورده و قراردادهای لازم را امضا نماید.
قانون بالا مشتمل بر ماده واحده است در جلسه روز یکشنبه بیست و هشتم آذر ماه یک هزار و سیصد و چهل و چهار به تصویب مجلس شورای ملی رسید.
رییس مجلس شورای ملی - مهندس عبدالله ریاضی
قانون فوق در جلسه روز دوشنبه 9/3/1345 به تصویب مجلس سنا رسیده است .

(مقاوله نامه بین المللی ) مربوط به حمل و نقل مسافر و توشه با راه آهن نمایندگان تام الاختیار امضاکننده زیر که تجدید نظر در مقاوله نامه بین المللی مربوط به حمل و نقل مسافر و توشه با راه آهن را لازم دانسته اند (مصوب برن 25 اکتبر 1952) طبق ماده 66 مقاوله نامه نامبرده تصمیم به تهیه و تنظیم مقاوله نامه جدید گرفتند و بدین منظور نسبت به موارد زیر توافق نمودند.
قسمت اول - موضوع مقاوله نامه و شمول آن
ماده اول - راه آهن ها و حمل و نقل های مشمول مقاوله نامه
1 - در مورد کلیه حمل و نقل های مسافر و توشه که به عنوان حمل و نقل بین المللی روی خطوط واقعه در سرزمین های حداقل دو دولت عضو مقاوله نامه انجام شود مقررات این مقاوله نامه (به استثنای مواردی که بعدا ذکر خواهد شد) لازم الاجرا است . ضمنا این حمل و نقل ها باید منحصرا در روی خطوطی که در لیست تنظیمی به موجب ماده 59 مندرج است انجام گردد.
2 - حمل و نقل هایی که ایستگاه مبدا و مقصد آن در یک کشور باشد و از سرزمین کشور دیگر فقط به عنوان ترانزیت استفاده شود تابع مقررات دولت مبدا حمل و نقل به شرح زیر خواهد شد (مگر در مورد اجرا مفاد بند 1 ماده 28 در مورد مسئولیت ):
الف - در صورتی که خطوط آهنی که به طور ترانزیت از آنها استفاده می شود منحصرا وسیله ی راه آهن از کشور مبدا حمل و نقل بهره برداری شود.
ب - در صورتی که به جای یک راه آهن چند راه آهن از خطوط ترانزیتی یک کشور استفاده نمایند ولی طبق توافق قبلی به این بهره برداری جنبه بین المللی ندهند.
3 - در مورد حمل و نقل بین ایستگاه های دو کشور هم مرز اگر خطوطی که حمل و نقل در آنها انجام می شود منحصرا وسیله یکی از راه آهن های دو کشور بهره برداری شود و قوانین و مقررات دو کشور در این مورد مخالف نباشند این قبیل حمل و نقل ها تابع قوانین کشوری خواهد بود که راه آهن بهره برداری کننده از خط مزبور تابع آن کشور باشد.
4 - کلیه مدارک مربوط به حمل و نقل های بین المللی بر حسب مقررات تعرفه ها
صادر خواهد شد.
ماده دوم - مقررات مربوط به حمل و نقل های مختلط.
1 - ممکن است در فهرست مندرج در ماده 1 علاوه بر خطوط راه آهن ها خطوط منظم اتومبیل رانی و کشتی رانی که مکمل خط سیر راه آهن هایی که روی آنها حمل و نقل بین المللی انجام می شود منظور گردد مشروط بر این که این خطوط که حداقل دو کشور عضو را به هم متصل می سازد با موافقت مشترک آنان در فهرست منظور شود.
2 - متصدیان این خطوط تابع کلیه تعهدات موضوعه بوده و همچنین از کلیه حقوق شناخته شده برای راه آهن ها به موجب این مقاوله نامه بهره مند خواهند شد. به استثنای موارد مغایری که الزاما در نتیجه کیفیت های مختلف حمل و نقل پیش می آید. و در هر صورت مقررات مربوط به مسئولیت های مندرج در این مقاوله نامه نمی تواند موضوع تخلف قرار گیرد.
3 - هر کشوری که بخواهد یکی از خطوط مندرج در بند 1 این ماده را در لیست مربوطه قید نماید باید موارد اختلاف مذکور در بند 2 را هم اطلاع دهد که در مدل مربوطه تعرفه چات شود.
4 - برای حمل و نقل های بین المللی که به وسیله راه آهن ها و سرویس های حمل و
نقل دیگر (غیر از سرویس های نامبرده در بند 1) انجام شود. راه آهن ها می توانند مشترکا با موسسات حمل و نقل ذینفع مقررات تعرفه ای جداگانه تهیه کنند که وضع حقوقی دیگری غیر از این مقاوله نامه ایجاد نماید تا خصوصیات هر نوع حمل و نقل مشخص باشد و در این حالت می توانند مقررات حمل و نقل دیگری به غیر از مندرجات این مقاوله نامه تدوین نمایند.
ماده سوم - تعهد راه آهن در مورد حمل و نقل .
1 - راه آهن های عضو این مقاوله نامه ملزمند هر نوع حمل و نقل مسافر و توشه را طبق شرایط این مقاوله نامه قبول و اجرا نمایند. مشروط بر این که :
الف - مسافر مقررات این مقاوله نامه و تعرفه بین المللی را برای حمل و نقل بپذیرد.
ب - حمل و نقل با وسایل معمولی حمل و نقل امکان پذیر باشد.
ج - حمل و نقل در اثر حوادثی که راه آهن نتواند از آنها اجتناب نماید و نیز نتواند در مورد آنها چاره جویی کند غیر ممکن نگردد.
2 - هر گاه مقام صلاحیتداری تصمیمی اتخاذ نماید که سرویس حمل و نقل کلا یا قسمتی حذف و یا معلق گردد. لازم است تصمیمات متخذه بدون درنگ به اطلاع عموم رسیده و راه آهن ها موظفند مراتب را جهت انتشار و آگهی عمومی به کشورهای دیگر اعلام دارند.
3 - هر راه آهن که مقررات این ماده را نقض کند برای جبران خسارت ناشیه علیه آن اقامه دعوی خواهد شد.
قسمت دوم - قرارداد حمل و نقل
فصل اول - حمل و نقل مسافر
ماده چهارم - مسافر از بدو مسافرت خود (به استثنای مواردی که در تعرفه ها پیش بینی شده ) ملزم است که دارای مدارک مسافرت رسمی و معتبر بوده و عندالمطالبه آن را به هر مامور موظف کنترلی ارائه دهد و در پایان مسافرت نیز آن را تسلیم نماید.
ماده پنجم - بلیطها.
1 - بلیطهایی که برای مسافرت بین المللی مربوط به این مقاوله نامه تسلیم مسافر می گردد لازم است دارای علامت مشخصه باشد.
2 - اطلاعات زیر باید حتما روی بلیطها قید گردد (جز موارد استثنایی
تعرفه ها).
الف - نام ایستگاه های مبدا و مقصد.
ب - مسیر - و اگر استفاده از مسیرها و وسائل نقلیه مختلف مجاز باشد این امر بایستی روی بلیط قید گردد.
ج - نوع قطار و درجه سالن مسافری .
د - کرایه مسافرت .
ه - تاریخ شروع اعتبار بلیط.
و - مدت اعتبار بلیط.
3 - در مورد این که بلیطها به چه زبان چات و تکمیل گردند و همچنین شکل و مندرجات آنها توسط تعرفه ها یا موافقت نامه راه آهن ها معین خواهد شد.
4 - دفترچه های بلیط به صورت کوپن که بر اساس نرخ تعرفه بین المللی تنظیم و
تحویل می شود عنوان یک مدرک واحد بین المللی را طبق این مقاوله نامه خواهد
داشت .
5 - بلیط قابل انتقال به غیر نمی باشد (جز در موارد استثنایی پیش بینی شده در تعرفه ها) مگر این که بلیط اصولا بدون نام بوده و مسافرت با آن شروع نشده باشد.
6 - مسافر موظف است موقع دریافت بلیط دقت نموده و اطمینان حاصل کند که بلیط دریافتی مطابق مشخصات مسافرت او می باشد.
ماده ششم - تخفیف قیمت بلیط اطفال .
1 - اطفال تا پنج سال تمام بدون بلیط و به طور رایگان مسافرت می کنند به شرط این که برای آنان محل مخصوص خواسته نشود.
2 - اطفال بزرگتر از 5 تا 10 سال تمام و اطفال کوچکتر که برای آنان محل مخصوص بخواهند با بلیط با تخفیف مسافرت می کنند - میزان تخفیف باید به نحوی باشد که کرایه دریافتی از نصف کرایه اشخاص بزرگ تجاوز نکند در مورد اضافه قیمت های مربوط به استفاده از واگن مخصوص یا قطار مخصوص و همچنین مبالغی که طبق مقررات راه آهن ها برای محاسبه قیمت ها بدون در نظر گرفتن اعشار اخذ می شود (عدد کامل ) شامل تخفیف نمی باشند - در مورد بلیطهایی که از طریق دیگری به دریافت تخفیف نائل شده اند اجرای تخفیف مندرج در این باره اجباری نیست .
3 - تعرفه ها می توانند حدود سن های مختلفی را برای استفاده از تخفیف و یا مسافرت مجانی مصرح در بند 1 و 2 این ماده وضع نمایند به شرط آن که سن برای مسافرت مجانی از چهار سال تمام و از ده سال تمام برای استفاده از تخفیف مندرج در بند 2 بیشتر نباشد.
ماده هفتم - مدت اعتبار بلیطها.
1 - مدت اعتبار بلیطها باید در تعرفه ها تعیین گردد.
2 - اولین روز اعتبار بلیط جزو مدت اعتبار بلیط و یک روز تمام محسوب می شود و مسافر می تواند در هر تاریخی که جزو مدت اعتبار بلیط باشد مسافرت خود را آغاز نماید مگر این که ترتیب دیگری در تعرفه پیش بینی شده باشد.
مسافر بایستی حداکثر از قطاری که طبق برنامه در ساعت 24 آخرین روز اعتبار بلیط به ایستگاه مقصد وارد می شود استفاده نماید.
ماده هشتم - تعیین و ذخیره کردن جا در قطار.
1 - مسافر می تواند با ارائه بلیط مسافرت برای خود و همچنین همراهان خود جا تعیین و ذخیره نماید. اگر مسافر جای خود را ترک نماید بدون این که علامت مشخص از خود به جای بگذارد حق اشغال جا را از دست خواهد داد و بعد از آن اشغال مجدد جا تابع مقررات هر راه آهن خواهد بود.
2 - تعرفه ها و برنامه های حرکت قطارها تعیین خواهند نمود که با چه شرایطی جای مسافرین در بعضی از قطارها باید ذخیره شود.
ماده نهم - توقف در ایستگاه های بین راه .
1 - مسافر حق دارد در ایستگاه های بین را به دفعاتی که می خواهد توقف کند بدون این که احتیاج به انجام تشریفاتی باشد به استثنا مواردی که در تعرفه ها پیش بینی شده.
2 - استفاده از توقف در ایستگاه های بین راه مدت اعتبار بلیط را که در تعرفه ها پیش بینی شده است اضافه نمی کند.
3 - مسافری که در ایستگاهی توقف می کند باید مسافرت خود را از همان ایستگاه یا از ایستگاه هایی که در مسیر مسافرت قرار داشته و هنوز مورد عبور قرار نگرفته است شروع کند.
ماده دهم - تغییر درجه بلیط یا قطار.
مسافر می تواند از درجه بالاتری که در بلیط او قید شده است و یا از قطاری که درجه آن بالاتر از قطاری است که در بلیط او تعیین شده است استفاده نماید مشروط بر این که اضافه کرایه مربوطه را طبق مقررات تعرفه بپردازد.
ماده یازدهم - مسافر بدون بلیط.
1 - مسافری که نتواند بلیط با اعتبار ارائه نماید باید علاوه بر کرایه مسافرت جریمه هم بپردازد جریمه طبق مقررات تعرفه راه آهنی محسوب خواهد شد که این عمل در حدود شبکه آن انجام می شود.
2 - بلیطهایی که به طور غیر قانونی تغییری در آن داده شده باشد بدون اعتبار تلقی و توسط مامور مربوطه جمع خواهد شد.
3 - مسافری که کرایه مسافرت و یا جریمه مربوطه را فورا نپردازد از ادامه مسافرت ممنوع خواهد شد مسافری که از ادامه مسافرت ممنوع می گردد نمی تواند تقاضای تحویل توشه خود را در ایستگاهی غیر از ایستگاه مقصد بنماید.
ماده دوازدهم - اشخاصی که از قطار طرد می شوند و یا تحت شرایطی پذیرفته
می شوند.
1 - اشخاص زیر از مسافرت با قطارها ممنوع و اگر در قطار باشند پیاده خواهند شد.
الف - اشخاص مست و نیز کسانی که رفتار ناشایسته در قطار از خود ظاهر سازند و قوانین و نظامات قطار را رعایت نکنند این اشخاص حق ادعای استرداد بهای بلیط و همچنین کرایه حمل و توشه را ندارند.
ب - اشخاصی که به علت بیماری یا علل دیگر مسافرین همجوار خود را ناراحت
می نمایند و برای این قبیل اشخاص قبل ت کوپه دربست خریداری نشده و یا امکان واگذاری کوپه در مقابل دریافت کرایه نباشد.
در هر صورت مسافرینی که در بین راه مریض می شوند باید تا ایستگاهی که وسایل مداوا و مراقبت آنان موجود باشد مسافرت خود را ادامه دهند. ضمنا قیمت بلیط این قبیل مسافرین طبق شرائط ماده 26 پس از کسر کرایه مسافت استفاده شده مسترد خواهد شد. و در مورد کرایه حمل توشه هم به همین نحو عمل خواهد شد.
2 - حمل نقل اشخاص مبتلا به امراض ساریه تابع قراردادها و مقررات بین المللی و در صورت نبودن آن تابع قوانین و مقررات جاریه هر کشور خواهد شد.
ماده سیزدهم - آوردن بسته های دستی و حیوانات در واگن مسافری .
1 - مسافرین مجازند همراه خود اشیایی که حملش آسان است مانند بسته های دستی به طور مجانی در واگن مسافری حمل نمایند. هر مسافر برای این قبیل بسته ها فقط می تواند سطح بالای سر و پائین پای صندلی اختصاصی خود را اشغال نماید. این ترتیب در واگن های مخصوص هم به تناسب قابل اجرا است مخصوصا واگن هایی که جایگاه معین برای توشه دارند.
2 - اشیا زیر نباید در سالن مسافری آورده شود.
الف - مواد و اشیایی که به موجب ماده 17 بند الف از حمل و نقل به عنوان توشه ممنوع گردیده است مگر در موارد استثنایی مذکور در تعرفه ها.
مسافرینی که در حین خدمت عمومی خود یا به استناد اجازه قانونی یا اداری مجازند با خود اسلحه گرم حمل نمایند و نیز می تواند با خود تجهیزات و لوازم مربوطه را به میزان حداقل مقرر در منطقه مربوطه همراه داشته باشد. همچنین محافظین زندانیانی که با آنان در سالن و یا کوپه مخصوص مسافرت می نمایند مجازند اسلحه گرم پر با خود حمل نمایند.
ب - اشیایی که طبعا ایجاد مزاحمت یا ناراحتی برای مسافرین می نماید و یا موجب خسارت می گردند.
ج - اشیایی که مقررات گمرکی یا سایر مقامات اداری ورود آنها را به واگن منع کرده باشند.
د - حیوانات زنده - ولی حیوانات کوچک بسته شده در قفس یا صندوق یا سبد یا بسته بندی مخصوص همچنین سگ های کوچک آزاد را می توانند در واگن بیاورند به شرط این که این قبیل حیوانات مسافرین را با صدا یا بوی بد یا ترتیب دیگری ناراحت نکنند و مقررات پلیس کشورهای مختلف مانع حمل حیوانات نبوده و مسافرین نیز به این عمل اعتراضی ننمایند و این حیوانات را بتوان روی زانو یا مانند بسته های دستی حمل نمود. بر طبق تعرفه و یا برنامه قطارها می توان حیوانات را در تعدادی از سالن ها و یا قطارها قبول و یا رد نمود.
3 - تعرفه ها تعیین می نمایند چگونه و برای چه نوع حیواناتی کرایه حمل دریافت شود.
4 - مامورین راه آهن حق دارند با حضور مسافر بسته های موجود در واگن را از لحاظ اطمینان از نوع اشیا بازدید نمایند در صورتی که جهات قطعی برای احتمال تخلف از مقررات بند 2 وجود داشته باشد به استثنا اشیایی که مربوط به حرف ج از بند 2 می باشد.
5 - مواظبت از اشیا و حیواناتی که مسافر با خود در واگن دارد بر عهده خود او است مگر در مواردی که مسافر نتواند عمل مواظبت را انجام دهد مانند این که توشه در واگن های سری مخصوص در جایگاه معین قرار گرفته باشد به شرحی که در بند 1 پیش بینی گردیده .
مسافر مسئول کلیه خساراتی است که از اشیا و حیوانات که با خود حمل می نماید وارد شود و نتواند ثابت نماید که خسارت وارده مربوط به خطای راه آهن بوده است .
ماده چهاردهم - قطارها - برنامه حرکت قطارها.
1 - قطارهای دائمی پیش بینی شده در برنامه حرکت قطارها و همچنین قطارهای مخصوصی که بر حسب احتیاج حمل و نقل اعزام می گردند.
2 - راه آهن ها موظفند ساعت حرکت قطارها را در ایستگاه ها و در اوقات مناسب اعلام نمایند و به مسافرین امکان اخذ اطلاعات از برنامه حرکت قطارهای مورد نظر خود را بدهند برنامه های این گونه قطارها بایستی شامل نوع قطارها، درجه سالن ها، شرایط پذیرش مسافرین و ساعت عزیمت قطارها باشد. بالاخص در مورد ایستگاه های ترانزیتی مهم و ایستگاه های مقصد برنامه ها بایستی ساعت ورود قطارها و نیز قطارهایی که لازم است مبادله گردند تعیین نماید.
ماده پانزدهم - مبادلات انجام نشده - حذف قطارها.
هرگاه در اثر تاخیر یک قطار، مبادله با قطار دیگر ممکن نگردد یا اگر قطاری کلا یا در قسمتی از مسیر خود حذف گردد و مسافر بخواهد مسافرت خود را ادامه دهد راه آهن موظف است مسافر و توشه او را به وسایل ممکنه و بدون دریافت وجه اضافی به مقصد برساند چه به وسیله قطاری که از همان خط سیر به مقصد حرکت می کند و یا توسط خط دیگری که اداره کنندگان مسیر اولیه مسافرت از آن بهره برداری می کنند به نحوی که مسافر با حداقل تاخیر به مقصد خود برسد.
رییس ایستگاه مربوطه در صورت لزوم باید روی بلیط مسافر گواهی نماید که مبادله غیر ممکن یا قطار حذف شده و اعتبار بلیط او را برای مدت لازمه تمدید نماید و همچنین اعتبار بلیط را برای خط سیر جدید با درجه بالاتر یا با قطاری با نرخ بالاتر تایید نماید.
راه آهن در هر صورت می تواند نامبرده را از استفاده از بعضی قطارها طبق مقررات تعرفه یا برنامه منع نماید.
فصل دوم
حمل و نقل توشه
ماده شانزدهم - اشیایی که برای حمل قبول می شوند.
1 - اشیا زیر به عنوان توشه پذیرفته می شوند. اشیا محتوی در صندوق ها - سبدها - جامه دان ها - کیف های مسافرت - قوطی های مخصوص کلاه و سایر بسته بندی هایی از این قبیل و همچنین خود وسایل بسته بندی .
2 - همچنین به عنوان توشه اشیایی که طبعا بدون بسته بندی شده مهیا برای حمل و نقل باشند پذیرفته می شوند.
الف - صندلی های راحتی قابل حمل یا چرخ دار برای بیماران ، صندلی های راحتی چرخ دار که به وسیله خود بیماران حرکت داده می شود خواه با موتور یا بدون موتور باشد و صندلی های بلند.
ب - کالسکه بچه گانه .
ج - آلات موسیقی قابل حمل .
د- آلات حرفه ای شامل وسایل نمایش هنرمندان به شرط این که شرایط و حجم و وزن آنها اجازه دهد که به فوریت آنها را در واگن های توشه بارگیری نمود.
ه - لوازم ورزش .
و - دوچرخه های ساده و یا موتوری - موتور سیکلت های بدون اطاقک جنبی (سایدکار) و سایر وسایل نقلیه نظیر آنها به شرط این که در مدت ماندن در واگن از ضمائم غیر ثابت عاری و تفکیک شده باشد. (مخزن وسائط نقلیه موتوری می تواند دارای بنزین باشد) مسافر باید شیری را که احیانا ممکن است بین مخزن بنزین و موتور موجود باشد ببندد.
مخازن کمکی که به طور محکم به وسائط نقلیه متصلند می توانند همچنین دارای بنزین بوده به شرط این که در آنها بسته باشد.
موتور سیکلت هایی که مخزن آنها دارای بنزین است باید ایستاده روی چرخ های جلوی خود بارگیری شود به طوری که از هر گونه افتادن محفوظ باشد.
3 - تعرفه ها می توانند تعداد حجم و وزن اشیا منظوره در بند 2 را که برای حمل و نقل توشه پذیرفته می شوند محدود نمایند و شرایطی را که مشخص نمایند که به موجب آن کمک مسافر برای بارگیری و جابجا کردن و تخلیه آنها لازم باشد.
تعرفه ها می توانند تحت شرایط معین حمل و نقل سایر اشیا (مانند موتور سیکلت با سایدکار و اتومبیل ) و همچنین حیوانات جا داده شده در قفس را که تامین کافی داشته باشد به طور توشه اجازه دهند.
ماده هفدهم - اشیا ممنوع از حمل و نقل :
اشیا زیر برای حمل و نقل توشه پذیرفته نمی شوند:
الف - مواد و اشیا خطرناک مخصوصا سلاح های پر، مواد و اشیا قابل انفجار و اشتعال ، مواد سوزاننده ، سمی ، رادیواکتیو، خورنده ، همچنین مواد نفرت انگیز و مستعد برای تولید عفونت و مرض .
ب - اشیایی که حمل و نقل آن مخصوص اداره پست است ولو برای یک قسمت از مسیر حمل و نقل توشه .
ج - اشیایی که حمل و نقل آن ممنوع است ولو این که برای یک قسمت از مسیر حمل توشه باشد. تعرفه ها می توانند در شرایط معین بعضی از مواد و اشیا مذکوره در بند الف را برای حمل و نقل توشه قبول نمایند.
ماده هیجدهم - مسئولیت مسافر نسبت به توشه خود - اضافه کرایه .
1 - دارنده قبض توشه مسئول مراعات مقررات ماده 16 و 17 می باشد، ضمنا عواقب هر گونه تخلف از مقررات مزبور به عهده اوست .
2 - اگر قوانین و مقررات دولتی محل اجرا منعی نداشته باشد راه آهن مجاز است در صورت وجود احتمال قوی بر تخلف از مقررات محتوی بسته های توشه را از نظر مطابقت با مقررات مربوطه رسیدگی نماید.
دارنده قبض توشه برای حضور و شرکت در رسیدگی دعوت می شود و چنانچه دارنده قبض حاضر نباشد یا نتواند حضور بهم رساند. در صورت نبودن قانون و مقررات دولتی خاص باید عملا رسیدگی با حضور دو نفر شاهد غیر راه آهنی انجام پذیرد
و اگر تخلفی اثبات گردد هزینه که عمل رسیدگی موجب آن شده از طرف دارنده
قبض یا توشه باید پرداخت شود.
3 - در صورت وجود تخلف از مقررات ماده 16 و 17 دارنده قبض توشه باید علاوه بر کرایه حمل و نقل توشه اضافه نرخی را پرداخت کند. اضافه نرخ باید به ماخذ هر کیلوگرم وزن غیر خالص معمول که از حمل و نقل به عنوان توشه ممنوع بوده به شرح زیر پرداخت گردد.
الف - به ماخذ سه فرانک برای هر کیلوگرم (با حد اقل دریافتی شش فرانک ) اگر این اشیا شامل موادی باشند که از حمل و نقل به عنوان کالا ممنوع بوده باشد. طبق ضمیمه شماره یک مقاوله نامه حمل و نقل بین المللی کالا به وسیله راه آهن ها (M.I.C).
ب - به ماخذ دو فرانک برای هر کیلوگرم (با حداقل دریافتی چهار فرانک ) در سایر مواردی که از مقررات ماده 16 و 17 تخلف شده باشد.
ماده نوزدهم - بسته بندی و شرایط توشه .
1 - بسته های توشه که وضع و شرایط آنها ناقص بوده یا بسته بندی آنها غیر کافی باشد یا علائم ظاهری خرابی در آنها مشاهده شود ممکن است از طرف راه آهن برای حمل و نقل قبول نگردد. اگر با وجود این راه آهن حمل و نقل چنین اشیایی را قبول نماید حق خواهد داشت در قبض توشه عبارت مخصوصی در این باره قید نماید و دریافت چنین قبضی از طرف صاحب توشه دلیل آن است که عبارت مزبور را ملاحظه کرده و صحت آن را تایید نموده است .
2 - روی بسته های توشه که به اندازه کافی ثابت بوده و تغییر مکان ندهند بایستی اسم و آدرس مسافر و ایستگاه مقصد نوشته شود.
3 - اتیکت های سابق اعم از آدرس و سایر مشخصات مربوط به حمل و نقل های قبلی باید وسیله مسافر برداشته شود و یا به صورت ناخوانا درآید.
ماده بیستم - ثبت توشه و حمل و نقل آن .
1 - ثبت توشه به عمل نمی آید مگر در مقابل ارائه بلیطی که اقلا تا مقصد توشه اعتبار داشته باشد و حمل توشه برای خط سیر تعیین شده در روی بلیط قبول می شود.
اگر بلیط برای مسیرهای متعددی ارزنده باشد یا توشه در مقصد به وسیله چندین ایستگاه امکان تخلیه و تحویل داشته باشد مسافر باید به طور دقیق خط سیر و نام ایستگاه مقصد را برای ثبت معین نماید و اگر مسافر این مقررات را رعایت ننماید راه آهن نتایج و عواقب حاصله را بر عهده نمی گیرد. چنانچه در تعرفه ها پیش بینی و قید شده باشد مسافر می تواند در مدت اعتبار بلیط خود توشه هایی را به ثبت برساند چه برای تمام طول مسیر از مبدا تا مقصد چه برای قسمتی از مسیر تعرفه ها تعیین می نمایند که در تحت چه شرایطی توشه را می توان پذیرفته و به وسیله خطسیری غیر از آن چه در روی بلیط ثبت شده است ارسال داشت و یا توشه را بدون ارائه بلیط قبول کرد.
اگر تعرفه ها حمل توشه بدون ارائه بلیط را پیش بینی کرده باشند مقررات این مقاوله نامه که حقوق و تعهدات مسافر را نسبت به توشه که در معیت او حمل می شود تعیین می کند درباره فرستنده توشه بدون ارائه بلیط نیز اجرا خواهد شد.
2 - کرایه حمل توشه باید موقع صدور قبض پرداخت شود.
3 - علاوه بر این تشریفات ثبت توشه به موجب قوانین و مقررات جاریه ایستگاه مبدا تعیین خواهد شد.
4 - تعرفه ها می توانند در مورد ثبت کردن ، صندلی راحتی بیماران ، کالسکه بچه ها و وسایل ورزش ، دوچرخه و وسائط نقلیه موتوری مقررات مخصوص پیش بینی نمایند.
5 - مسافر می تواند طبق شرایط مورد عمل در ایستگاه مبدا قطاری را که توشه او با آن باید فرستاده شود معین نماید و اگر مسافر قطاری را تعیین نکند توشه با اولین قطار مربوطه حمل خواهد شد.
اگر توشه باید در ایستگاهی برای مبادله از قطار تخلیه و به قطار دیگری تحویل شود در شرایط مشخص شده وسیله مقررات ملی محل باید با اولین قطاری که سرویس معمولی توشه دارا می باشد به مقصد حمل گردد.
حمل و نقل توشه در شرایط نامبرده بالا هنگامی اجرا می شود که مقررات گمرکی در مبدا و یا در طول راه که به وسیله گمرکات و سایر مقامات ذیصلاحیت اداری انجام می گردد با آن مخالفتی نداشته باشد راه آهن حق دارد حمل و نقل توشه را در بعضی از قطارها یا قطارهای مخصوصی منع و یا محدود نماید.
ماده بیست و یکم - قبض توشه .
1 - در موقع ثبت توشه یک قبض به مسافر داده می شود مسافر موظف است موقع دریافت قبض مطابقت قبض را با مشخصاتی که اظهار نموده تحقیق نماید.
2 - قبض های توشه که برای حمل و نقل بین المللی تحویل می شود باید مطابق نمونه ای که در ضمیمه شماره 1 این مقاوله نامه پیش بینی شده تنظیم شود و حاوی اطلاعات زیر باشد:
الف - مشخصات ایستگاه مبدا و مقصد.
ب - خط سیر.
ج - روز تحویل و قطاری را که برای ارسال توشه در نظر گرفته شده است .
د- تعداد بلیطها - مگر این که توشه بدون ارائه بلیط تحویل شده باشد.
ه - تعداد و وزن بسته های توشه .
و - مبلغ کرایه حمل و سایر هزینه ها.
ز - در صورت لزوم مقدار رقمی و حروفی مبلغی که برای انتفاع در تحویل بر طبق ماده 22 اظهار شده باشد.
تعرفه ها می توانند برای بعضی از ترافیک ها نمونه های قبض توشه غیر از نمونه فوق الذکر با مندرجات دیگری را پیش بینی کنند.
3 - تعرفه ها یا موافقت نامه بین راه آهن ها پیش بینی خواهد نمود که قبوض توشه به چه زبانی چات و نوشته شود.
ماده بیست و دوم - اظهار انتفاع در تحویل .
1 - هر حمل و نقل توشه ممکن است موضوع اظهار انتفاع در تحویل قرار گیرد که در قبض توشه ثبت می گردد به طوری که در ماده 21 حرف (ز) ذکر شده است مبلغ انتفاع در تحویل باید به پول ایستگاه مبدا یا هر پول دیگری که به
وسیله تعرفه ها تعیین خواهد شد نوشته شود.
2 - نرخ انتفاع در تحویل به وسیله تعرفه های بین المللی تعیین می شود.
ماده بیست و سوم - تحویل توشه .
1 - تحویل توشه در مقابل تسلیم قبض توشه انجام می شود. راه آهن وظیفه ندارد تحقیق کند که دارنده قبض صلاحیت دریافت توشه را دارد یا نه .
2 - دارنده قبض توشه حق دارد از سرویس تحویل توشه ایستگاه مقصد تحویل توشه خود را بلافاصله پس از ورود قطاری که توشه او را حمل نموده است بخواهد تحویل این توشه پس از انجام تشریفات گمرکی و سایر مقررات اداری خواهد بود.
3 - در صورت عدم تحویل قبض توشه راه آهن موظف به تحویل توشه نمی باشد مگر این که ادعاکننده حق خود را ثابت کند و اگر این اثبات حق غیر کافی باشد
راه آهن می تواند تقاضای ضامن یا وثیقه نماید.
4 - توشه در ایستگاهی تحویل می شود که در قبض توشه قید شده و احیانا بر حسب تقاضای به موقع صاحب قبض چنانچه امکانات فراهم باشد و مخالف مقررات گمرکی و مقامات اداری نباشد ممکن است در مقابل تسلیم قبض توشه در ایستگاه مبدا مسترد و یا در بین راه تحویل شود و اگر مقررات تعرفه ایجاب کند بلیط را هم باید ارائه نمایند.
5 - دارنده قبض توشه که توشه او طبق مقررات بند 2 تحویل نگردیده می تواند تقاضا کند که در روی قبض توشه روز و ساعتی را که نامبرده تحویل توشه را مطالبه کرده قید و مشخص نمایند.
6 - مسافر می تواند از دریافت توشه امتناع نماید مادام که خسارت ادعایی او مورد رسیدگی و اثبات قرار نگرفته باشد.
7 - علاوه از آن چه که گذشت تحویل توشه تابع قانون و مقررات جاریه راه آهن تحویل دهنده توشه می باشد.
فصل سوم
مقررات عمومی در حمل و نقل مسافر و توشه
ماده بیست و چهارم - تعرفه ها - توافق های خصوصی .
1 - تعرفه های بین المللی که راه آهن ها تنظیم می نمایند باید محتوی کلیه شرائط خاص حمل و نقل و تمام مشخصات لازم برای محاسبه حمل و نقل و تمام مشخصات لازم برای محاسبه کرایه حمل و سایر مخارج فرعی باشد و در صورت لزوم شرایط مربوط به تبدیل پول را نیز تعیین نماید.
2 - طبع و نشر تعرفه ها الزامی نیست مگر در کشورهایی که راه آهن های آنها در این تعرفه ها به عنوان شبکه مبدا یا مقصد شرکت نمایند.
تعرفه ها و تغییرات آنها از تاریخی که در نشریه آنها ذکر شده است قابل اجرا می باشد. افزایش نرخ تعرفه ها یا سایر تصمیماتی که نتیجتا شرایط حمل و نقل را مشکل تر نماید قابل اجرا نخواهد بود مگر حداقل شش روز پس از انتشار آنها، تغییراتی که در قیمت های حمل و نقل و سایر هزینه های فرعی پیش بینی شده در تعرفه های بین المللی به عمل خواهد آمد برای آن که از نوسانات ارزی تبدیل پول و همچنین در اثر تصحیح اشتباهات فاحش مصون بماند از فردای روز انتشار به مورد اجرا گذارده خواهد شد.
3 - در هر ایستگاهی که برای حمل و نقل بین المللی مفتوح است مسافر می تواند اطلاعات لازم از تعرفه ها یا خلاصه تعرفه ها که قیمت بلیطهای قابل فروش در آن
ایستگاه یا کرایه حمل توشه را معلوم می کنند دریافت نماید.
4 - تعرفه ها باید برای همه به طور یکسان اجرا شود.
راه آهن ها می توانند موافقت نامه های خاصی برای دادن تخفیف در کرایه و سایر تسهیلات با تصویب دولت های مربوطه تنظیم کنند به شرط این که شرایط یکسانی در مورد مسافرینی که در وضع مشابهی هستند رعایت و اجرا گردد.
تخفیف قیمت ممکن است برای سرویس راه آهن ، سرویس سازمان های عمومی امور خیریه و کارهای تعلیم و تربیت باشد.
طبع و نشر تصمیمات متخذه طبق قسمت دوم و سوم اجباری نمی باشد.
ماده بیست و پنجم - تشریفاتی که به وسیله گمرکات و سایر مقامات اداری انجام می شود:
مسافر ملزم است به مقرراتی که وسیله گمرکات یا سایر مقامات اداری ابلاغ می شود تبعیت نماید چه در مورد شخص خود یا در مورد بازدید توشه او و یا بسته های دستی مسافر باید در بازدید توشه و بسته ها حضور پیدا کند مگر در موارد استثنایی که وسیله قانون و مقررات مربوطه را رعایت ننماید راه آهن در برابر مسافر هیچ گونه مسئولیتی به عهده نمی گیرد.
ماده بیست و ششم - استردادها و پرداخت های اضافی .
1 - مادام که مسافر مسافرت خود را شروع نکرده باشد حق دارد در قبال تسلیم بلیط استرداد بهای پرداخت شده بلیط را بخواهد.
2 - هر گاه بلیطی فقط در قسمتی از خط سیر استفاده شده باشد مسافر حق دارد در مقابل تسلیم بلیط استرداد تفاوت قیمت بلیط و کرایه قسمت استفاده شده را مطالبه نماید.
3 - هر گاه در اثر نبودن جا درجه ای که بلیط برای آن درجه داده شده از درجه پائین تر استفاده شود. تفاوت قیمت بلیط پرداخت شده و کرایه درجه استفاده شده در مقابل تسلیم بلیط مسترد می گردد.
4 - راه آهن حق دارد در قبال هر تقاضای استرداد دلایل لازم از مسافر مطالبه نماید در مورد استرداد بهای بلیط پیش بینی شده در بند 2 مسافر باید مخصوصا گواهی نامه لازم را که بر حسب تقاضای او از طرف ایستگاه بین راه داده می شود تسلیم نماید.
برای موارد پیش بینی شده در بند 3 مسافر باید مخصوصا گواهی نامه راه آهن را مبنی بر این که در مسیر مربوطه از درجه پائین تر از درجه بلیط خود استفاده نموده ارائه نماید.
5 - مخارج نامبرده زیر شامل استرداد بهای بلیط نخواهد بود.
مالیات ها، وجه اضافه پرداختی برای ذخیره جا، هزینه تهیه بلیط و حق کمیسیون پرداختی برای فروش بلیط چنانچه مسافر به علت تاخیر و یا حذف یک قطار و یا یک سرویس نتوانسته باشد مسافرت خود را انجام و یا ادامه دهد مبالغ مزبور به او مسترد خواهد شد.
از مبلغ استردادی یک حق معادل ده درصد (با حداقل (2)/(1) فرانک و حداکثر 3 فرانک ) برای هر بلیط کسر می شود و نیز اگر ایجاب کند مخارج ارسال وجه هم کسر می شود کسر ده درصد در مورد پیش بینی شده در بند یک در صورتی که بلیط در همان روز فروش پس داده شود اجرا نمی گردد. همچنین در صورتی که به علت تاخیر یا حذف قطار یا حذف سرویس مسافر از انجام یا ادامه مسافرت محروم گردد.
6 - و اما در مورد بلیطهای با تخفیف و یا بلیطهایی که با برگ ذخیره جا ضمیمه می باشند تعرفه ها می توانند استرداد بهای بلیط را منع و یا منوط به شرایط خاصی بنمایند.
بلیطهای با تخفیف اطفال که مربوط به مقررات ماده 6 می باشد از لحاظ استرداد مشمول این مقررات نمی باشد.
7 - اگر مسافری استرداد کرایه حمل توشه را تماما یا مربوط به قسمتی از مسیر مطالبه نماید استرداد وجه به شرح زیر به عمل می آید:
از مبلغ قابل استرداد (2)/(1) فرانک برای هر قبض و نیز مالیات ها در صورت لزوم کسر می شود اگر توشه قبل از این که از ایستگاه مبدا حمل شود پس گرفته شود کرایه آن مسترد خواهد شد و اگر این عمل در ایستگاه بین راه انجام شود دارنده قبض توشه برای این کار باید از ایستگاه مزبور گواهی نامه ای دریافت و ضمیمه درخواست استرداد وجه بنماید.
8 - تعرفه ها می توانند مقرراتی غیر از مقررات فوق داشته باشند به شرط این که نتیجه آن شدت عمل در حق مسافر نباشد.
9 - هر درخواست استرداد مستند به مقررات این ماده و همچنین مقررات ماده 12 اگر در ظرف مهلت شش ماه به راه آهن عرضه نشود غیر قابل قبول است .
شروع مهلت مزبور در مورد بلیط از تاریخ انقضا اعتبار آن و در مورد قبض توشه از تاریخ صدور قبض محسوب می شود.
10 - اگر در اثر عدم اجرا صحیح تعرفه یا اشتباه در تعیین کرایه حمل یا سایر مخارج اضافه دریافتی یا کسر دریافتی مشاهده شود اضافه دریافتی از طرف راه آهن و کسر دریافتی از طرف مسافر پرداخت می شود.
11 - اضافه دریافتی که به وسیله راه آهن مشخص گردد اگر مبلغ آن در بلیط یا هر قبض بیشتر از (2)/(1) فرانک باشد باید در صورت امکان از طریق اداری به اطلاع مسافر برسد و مقررات مربوطه هر چه زودتر انجام شود.
12 - در مورد محاسبه استرداد اضافه دریافتی یا وصول کسر دریافتی نرخ رسمی تبدیل ارز در روزی که کرایه حمل دریافت شده اجرا می شود اگر پرداخت به واحد پولی غیر از پول کرایه دریافتی مبدا به عمل آید. نرخ قابل اجرا نرخ روزی است که این پرداخت انجام می شود.
13 - در کلیه مواردی که در این ماده نسبت به آنها پیش بینی نشده و موافقت هایی بین راه آهن ها رد و بدل نشده باشد قوانین و مقررات جاریه کشور قابل اجرا است .
ماده بیست و هفتم - اختلافات نظر بین مسافرین یا بین مسافرین و مامورین در ایستگاه ها وسیله رییس سرویس و در طول راه به وسیله رییس قطار به طور موقت حل و فصل می شود.
قسمت سوم
مسئولیت - دعاوی
فصل اول - مسئولیت
ماده بیست و هشتم - مسئولیت منتج در حمل و نقل مسافرین - بسته های دستی - حیوانات .
1 - مسئولیت راه آهن در مورد مرگ ، مجروح شدن یا هر گونه صدمه وارده به سلامتی جسمی و همچنین خسارت های ناشیه از تاخیر یا حذف یک قطار یا عدم امکان مبادله بین راه تابع قوانین و مقررات دولتی است که عمل در آن جا اتفاق می افتد - مواد مذکور در این فصل قابل اجرا در این گونه موارد نمی باشد.
2 - راه آهن درباره آنچه مربوط به بسته های دستی و حیواناتی که مراقبت آنها به عهده مسافر است (ماده 13 بند 5) مسئولیتی ندارد مگر این که خسارت در اثر خطای راه آهن باشد.
3 - در این مورد مسئولیت مشترک وجود ندارد.
ماده بیست و نهم - مسئولیت مشترک راه آهن ها درباره توشه .
1 - راه آهنی که توشه را برای حمل و نقل قبول کرده و قبض توشه بین المللی صادر نموده است مسئول اجرا حمل در سراسر خط سیر تا مرحله تحویل می باشد.
2 - هر راه آهن بعدی با تحویل گرفتن توشه در قرارداد حمل توشه شرکت می کند و تعهداتی را که از آن ناشی می شود به عهده می گیرد. بدون نقص مقررات (ماده 43 بند 2) که مربوط به راه آهن مقصد است .
ماده سی ام - دامنه مسئولیت .
1 - راه آهن مسئول تاخیر در تحویل ، خسارت ناشی از اتلاف تمام یا قسمتی از توشه یا معیوب شدن آن از حین قبول محوله تا تحویل نهایی می باشد.
2 - راه آهن از مسئولیت مبرا می شود اگر تاخیر در تحویل ، اتلاف و یا معیوب شدن به سبب خطای مسافر و یا در اثر دستور او (که ناشی از خطای راه آهن نباشد) به عمل آید.
عیب ذاتی توشه و حوادثی که برای راه آهن اجتناب ناپذیر باشد و نتیجتا راه آهن نتواند از آنها جلوگیری کند راه آهن را از مسئولیت مبرا می دارد.
3 - هر گاه اتلاف یا معیوب شدن از زیان های مربوط به جنس توشه باشد چنانچه بسته بندی توشه غیر کافی و یا معیوب بوده باشد و یا این که اشیا ممنوعه به طور توشه حمل شده باشد راه آهن مسئولیتی ندارد.
ماده سی و یکم - مباشرت تحقیق .
1 - تحقیق این که تاخیر در تحویل ، اتلاف یا معیوب شدن در اثر یکی از امور پیش بینی شده در ماده (30 بند 2) پیش آمده است مربوط به راه آهن می باشد.
2 - هر گاه راه آهن تایید کند که با توجه به جریان امور اتلاف یا معیوب شدن ممکن است نتیجه یک یا چند از زیان های خاص پیش بینی شده در ماده (30 بند 3) باشد خسارات وارده ناشی شده از موارد مذکوره در فوق شناخته می شود مگر این که صاحب حق خلاف آن را اثبات کند و مدلل سازد که خسارت وارده کلا یا جزئا نامبرده ناشی نشده است .
ماده سی و دوم - 1 - صاحب حق می تواند بدون احتیاج به تحقیق دیگری بسته هایی را که از تاریخ تقاضای تحویل طبق ماده 23 بند 2 پس از انقضای مدت چهارده روز تحویل نگردد گم شده تلقی نماید.
2 - اگر بسته ای که گمشده تلقی شده است در مدت یک سال از تاریخ تقاضای تحویل پیدا شود راه آهن موظف است مراتب را به صاحب بسته اطلاع دهد هر گاه منزل او شناخته و یا امکان یافتن آن باشد - صاحب بسته می تواند در مدت سی روز از تاریخ دریافت اعلامیه بخواهد که بسته را در یکی از ایستگاه های خط مسیر به او تحویل نمایند. صاحب بسته باید کرایه حمل از ایستگاه مبدا حمل تا ایستگاهی که تحویل می شود بپردازد و در ازا غرامتی که از بابت بسته مزبور دریافت داشته مسترد دارد. از مبلغ این استرداد مخارج احتمالی که در مورد این غرامت متحمل شده است کسر می شود. ضمنا کلیه حقوق ناشیه از تاخیر در تحویل موضوع ماده 35 و 36 برای صاحب بسته محفوظ است .
اگر صاحب بسته در ظرف مهلت سی روز جواب ندهد یا بسته گم شده پس از مدت یک سال از تاریخ تقاضای تحویل پیدا شود راه آهن در مورد بسته مزبور طبق مقررات قانونی کشور رفتار خواهد نمود.
ماده سی و سوم - مبلغ خسارت در صورت گمشدن توشه .
وقتی که به موجب مقررات این مقاوله نامه خسارتی برای از بین رفتن تمام یا قسمتی از توشه به عهده راه آهن تعلق بگیرد ممکن است به شرح زیر پرداخت شود:
الف - چنانچه مبلغ خسارت اثبات شده است :
مبلغی برابر با رقم اثبات شده پرداخت خواهد شد بدون این که مبلغ مزبور از هر کیلوگرم وزن غیر خالص از بین رفته چهل فرانک تجاوز کند.
ب - اگر مبلغ خسارت اثبات نشده باشد:
مبلغی به طور مقطوع از قرار هر کیلوگرم وزن خالص محموله از دست رفته بیست
(20) فرانک پرداخت خواهد شد.
علاوه بر مبلغ خسارت باید کرایه حمل ، حقوق گمرکی و سایر مبالغ پرداختی بابت حمل و نقل توشه گمشده نیز پرداخت گردد بدون در نظر گرفتن زیان های ناشی از عدم النفع .
ماده سی و چهارم - مبلغ خسارت در صورت معیوب شدن توشه .
در صورت معیوب شدن توشه راه آهن باید مبلغ کاهش قیمت وارده به توشه را بدون سایر عدم النفع ها بپردازد در هر صورت مبلغ غرامت نباید از مبالغ نامبرده زیر تجاوز کند:
الف - اگر توشه تماما معیوب باشد مبلغ پرداختی نباید برای فقدان آن تجاوز کند.
ب - اگر قسمتی از توشه معیوب شود مبلغ پرداختی نباید از میزان مبلغی که در ازای آن جز معیوب شده در صورتی که مفقود تلقی شود تجاوز کند.
ماده سی و پنجم - مبلغ غرامت در مورد تاخیر در تحویل توشه .
1 - در صورت تاخیر در تحویل اگر گیرنده اثبات نکند که خسارتی از تاخیر در تحویل ناشی شده راه آهن موظف است غرامت ثابتی به میزان 20 سانتیم برای هر کیلوگرم وزن خالص توشه که دیر تحویل شده برای هر 24 ساعت کامل بپردازد مدت تاخیر از تاریخ تقاضای تحویل و حداکثر برای مدت چهارده روز محسوب و پرداخت می شود.
2 - اگر اثبات شود که از تاخیر در تحویل خسارتی ناشی شده است بابت این خسارت غرامتی پرداخت می شود که حداکثر از چهار برابر غرامت مقطوع پیش بینی شده در بند 1 تجاوز نکند.
3 - غرامت های پیش بینی شده در بند 1 و 2 با غرامت مربوط به فقدان کل توشه تواما پرداخت نمی شود و در صورت فقدان قسمتی از توشه غرامت های بند 1 و 2 در صورت لزوم فقط برای قسمت مفقود نشده محسوب می شود. در صورت معیوب شدن توشه غرامت های بند 1 و 2 در صورت لزوم با غرامت پیش بینی شده در ماده 34 تواما پرداخت می گردد.
در هر حال توام شدن غرامت های پیش بینی شده در بند 1 و 2 با غرامت های پیش بینی شده در ماده 33 و 34 نباید موجب پرداخت غرامتی بیش از غرامت گم شدن کل توشه گردد.
4 - در صورت تاخیر در تحویل اتومبیل - یدک کش - موتور سیکلت با ساید کار که به طور توشه حمل و نقل شده اند راه آهن موظف به پرداخت غرامت نیست مگر این که خسارت وارده اثبات شود در این صورت حداکثر غرامت معادل کرایه دریافتی خواهد بود.
ماده سی و ششم - مبلغ غرامت در صورت تقاضای انتفاع در تحویل :
اگر چنانچه در موقع تحویل توشه تقاضای انتفاع در تحویل شده باشد می توان علاوه بر غرامت های پیش بینی شده در مواد 33 و 34 و 35 آن را مطالبه نمود جبران خسارت اضافی اثبات شده حداکثر برابر با مبلغ انتفاعی اظهار شده می باشد.
ماده سی و هفتم - مبلغ غرامت در صورت وجود تدلیس یا خطای فاحش منسوب به
راه آهن :
در تمام مواردی که تاخیر در تحویل فقدان یا قسمتی از توشه یا معیوب شدن آن به سبب یک تدلیس یا خطای فاحش منسوب به راه آهن پیش آید راه آهن باید غرامت کامل صاحب حق را به میزان خسارت اثبات شده بپردازد. در صورت خطای فاحش مسئولیت راه آهن در هر حال محدود به دو برابر حداکثر پیش بینی شده در مواد 33 و 34 و 35 و 36 خواهد بود.
ماده سی و هشتم - بهره غرامت - استرداد غرامت .
1 - صاحب حق می تواند بهره غرامت را مطالبه نماید. این بهره به نرخ پنج درصد در سال محسوب می شود و در صورتی الزامی می باشد که مبلغ غرامت از ده فرانک برای هر قبض توشه بیشتر نباشد. بهره از تاریخ شکایت اداری پیش بینی شده در ماده 41 و در صورت نبودن شکایت اداری از تاریخ تقاضای از دادگستری محسوب می شود.
2 - هر گونه غرامت که من غیر حق دریافت شده باشد باید مسترد گردد.
ماده سی و نهم - مسئولیت راه آهن درباره مامورین خود: راه آهن مسئول عملیات مامورینی که در خدمت دارد و یا اشخاصی که برای اجرا حمل و نقلی که بر عهده او است می گمارد می باشد. در هر صورت اگر در اثر تقاضای مسافرین مامورین راه آهن خدماتی انجام دهند که مربوط به راه آهن نباشد نامبردگان عاملین مسافرینی که برای آنان خدمتی انجام می دهند تلقی می گردند.
ماده چهلم - اقامه دعاوی خارج از قرارداد.
در موارد پیش بینی شده در ماده (30 بند یک ) هر دعوی مربوط به مسئولیت به هر عنوانی که باشد علیه راه آهن موثر نخواهد بود مگر در شرایط و حدود پیش بینی شده در این مقاوله نامه به همین طریق است هر دعوی که علیه اشخاص اقامه شود که راه آهن به موجب ماده 39 جوابگوی آنان می باشد.
فصل دوم
دعاوی اداری - دعاوی قضایی - آیین دادرسی و مرور زمان
ماده چهل و یکم - دعاوی اداری .
1 - دعاوی اداری مربوط به قرارداد حمل و نقل باید کتبا و خطاب به راه آهنی که در ماده 43 تعیین شده فرستاده شود.
2 - حق اقامه دعاوی متعلق به کسانی است که حق تعقیب قضایی راه آهن را مطابق ماده 42 دارند.
3 - بلیطها- قبوض توشه و سایر اوراقی که صاحب حق انضمام آنها را به ادعانامه مفید می داند لازم است اصل یا رونوشت آنها را ارائه نماید و در صورت تقاضای راه آهن رونوشت ها باید مصدق باشد.
موقع رسیدگی به دعوی راه آهن می تواند تقاضا کنند که بلیطها و قبوض توشه را مسترد دارند.
ماده چهل و دوم - اشخاصی که می توانند بر علیه راه آهن اقامه دعاوی حقوق نمایند.
اقامه دعوی حقوقی علیه راه آهن که از قرارداد حمل و نقل ناشی شود مربوط به کسی است که بلیط یا قبض توشه را در دست دارد و یا کسی که از لحاظ حقوقی جانشینی نامبرده را مدلل سازد.
ماده چهل و سوم - راه آهن هایی که علیه آنها اقامه دعوای حقوقی می شود.
1 - دعوی حقوقی در مورد استرداد مبلغ پرداخت شده به موجب قرارداد حمل و نقل ممکن است علیه راه آهنی که وجه را دریافت کرده و یا راه آهنی که وجه به نفع آن دریافت شده اقامه گردد.
2 - سایر دعاوی حقوقی که مربوط به قرارداد حمل و نقل باشد منحصرا ممکن است علیه راه آهن مبدا یا مقصد حمل و نقل یا راه آهنی که موضوع دعوی حقوقی در خط آن اتفاق افتاده اقامه شود.
علیه راه آهن مقصد می توان اقامه دعوی حقوقی نمود حتی اگر او توشه و برگ راه را دریافت نکرده باشد.
3 - کسی که اقامه دعوی بر عهده اوست و می تواند علیه چندین راه آهن شکایت کند به محض این که علیه یکی از آنها اقامه دعوی نمود حق او نسبت به سایرین ساقط می شود.
4 - دعوی حقوقی ممکن است علیه راه آهنی غیر از راه آهن های مندرجه در بند 1 و 2 اقامه شود در صورتی که آن دعوی عنوان دعوی متقابل داشته باشد یا به عنوان اعتراضی شخص ثالث نسبت به دعوی مربوط به تقاضای اصلی که بر مبنای همان قرارداد حمل و نقل اقامه گردیده بوده باشد.
ماده چهل و چهارم - صلاحیت
دعاوی حقوقی بر اساس این مقاوله نامه مورد اقدام قرار نمی گیرد مگر در محضر دادرس صلاحیتدار دولتی که راه آهن مشتکی عنه در قلمرو او قرار دارد. مگر بر طبق موافقت نامه بین دولت ها و یا پیمان های امتیازی تصمیم دیگری اتخاذ شده باشد. هر گاه موسسه ای از شبکه مستقلی در کشورهای مختلف بهره برداری کند هر یک از شبکه ها از نظر اجرا این ماده مانند یک راه آهن مستقل تلقی می شود.
ماده چهل و پنجم - تسجیل فقدان قسمتی از توشه یا معیوب شدن آن .
1 - هر گاه یک کسری یا معیوب شدن توشه وسیله راه آهن کشف یا قبول شود یا صاحب حق وجود آن را اثبات کند راه آهن موظف است بلافاصله و در صورت امکان با حضور دارنده حق یک صورتمجلس قطعی تهیه کند که در آن نوع خسارت و وضع توشه و وزن آن و در حدود امکان اهمیت خسارت و علت آن و زمانی که خسارت به وجود آمده معلوم گردد.
یک رونوشت از این صورتمجلس به طور رایگان در صورت تقاضای صاحب حق به او داده می شود.
2 - وقتی که صاحب حق تحقیقات مندرج در صورتمجلس را نپذیرد می تواند قضایی
تحقیق تقاضایی بکند نسبت به وضع ، وزن توشه همچنین نسبت به علل و مبلغ خسارت وارد شده . طرز اقدام در این مورد تابع قوانین و مقررات کشوری است که تحقیق قضایی در آن جا انجام می شود.
3 - در صورت مفقود شدن بسته ها صاحب حق موظف است برای تسهیل امر جستجوی بسته ها توسط راه آهن مشخصات دقیق آنها را بدهد.
ماده چهل و ششم - منتفی شدن دعوی اقامه شده علیه راه آهن ناشی از قرارداد حمل توشه .
1 - دریافت توشه وسیله دارنده حق هر گونه دعوی مربوط به قرارداد حمل و نقل را علیه راه آهن منتفی می سازد. چه برای تاخیر در تحویل چه کسری یا معیوب بودن توشه .
2 - در موارد زیر دعوی اقامه شده علیه راه آهن منتفی نمی گردد.
الف - اگر صاحب حق اثبات کند که خسارت در اثر تقلب یا خطای فاحش منسوب به راه آهن ایجاد گردیده است .
ب - در صورت اعتراض نسبت به تاخیر تحویل توشه به یکی از راه آهن های تعیین شده در ماده 43 بند 2 در مهلتی که از 21 روز تجاوز نکند روز دریافت توشه از طرف دارنده حق جزو مهلت محسوب نمی شود.
ج - در مورد اعتراض نسبت به کسری یا معیوب بودن توشه :
1 - چنانچه کسری یا معیوب بودن توشه قبل از دریافت آن وسیله صاحب حق اثبات شده باشد (طبق ماده 45).
2 - چنانچه رسیدگی که بر طبق ماده 45 بایستی صورت گیرد به علت قصور راه آهن انجام نشده باشد.
د - مورد اعتراض نسبت به خسارات غیر محسوس که پس از دریافت توشه به وسیله صاحب حق اثبات شود با توجه به دو شرط زیر اقامه دعوی منتفی است .
1 - بلافاصله پس از کشف خسارت و حداکثر در ظرف سه روز از تاریخ دریافت
توشه مطابق ماده 45 تقاضای رسیدگی شود. اگر انتهای این مهلت با روز یکشنبه یا روز تعطیل رسمی مصادف شود مهلت به اولین روز اداری بعد تمدید می شود.
2 - صاحب حق اثبات کند که خسارت در فاصله بین قبول توشه برای حمل و زمان
تحویل آن وارده شده است .
ماده چهل و هفتم - مرور زمان در مورد دعوی ناشی از قرارداد حمل و نقل :
1 - دعوی ناشی از قرارداد حمل و نقل بعد از یک سال مشمول مرور زمان می گردد و اگر دعوی مربوط به موارد زیر باشد مدت مرور زمان سه ساله است .
الف - دعوی بر اساس خسارت ناشی از تدلیس باشد.
ب - دعوی بر اساس تقلب باشد.
2 - مدت مرور زمان به شرح زیر شروع می شود:
الف - برای دعاوی مربوط به غرامت تاخیر در تحویل ، کسری یا معیوب بودن از روزی که توشه تحویل شده است .
ب - برای دعاوی مربوط به غرامت مفقود شدن تمام توشه از روزی که تحویل می بایستی انجام شود.
ج - برای دعاوی مربوط به پرداخت یا استرداد کرایه حمل و مخارج فرعی و اضافی دیگر همچنین برای دعاوی مربوط به رسیدگی به بدی اجرا تعرفه یا اشتباه در محاسبه از روز پرداخت و اگر پرداختی نشده باشد از روزی که می بایستی پرداخت به عمل آمده باشد.
د - برای دعاوی مربوط به پرداخت حقوق گمرکی اضافی که وسیله گمرک ادعا می شود از روز ادعای گمرک .
و - برای سایر دعاوی مربوط به حمل و نقل مسافر از روز انقضا مدت اعتبار بلیط روزی که به عنوان شروع مدت مرور زمان تعیین شده است جزو مهلت منظور نمی شود.
3 - در مورد اعتراض اداری که برای راه آهن طبق ماده 41 ارسال شده باشد مدت مرور زمان مادام که راه آهن ادعانامه را کتبا رد کند و ضمایم ملصقه آن را مسترد نماید معلق می ماند. در مورد پذیرش قسمتی از ادعانامه توسط راه آهن مرور زمان فقط شامل آن قسمتی می شود که مورد اختلاف واقع می ماند.
اثبات پذیرش ادعانامه و یا جواب و یا استرداد ضمائم به عهده طرفی است که ادعانامه را تعقیب می کند.
ادعانامه های بعدی مربوط به همان موضوع مرور زمان را معلق نمی کند.
4 - دعوایی که مشمول مرور زمان شده باشد دیگر قابل تعقیب نمی باشد حتی به صورت دعوی متقابل و یا اعتراض شخص ثالث .
5 - با رعایت مقررات فوق الذکر تعلیق یا قطع مرور زمان تابع قوانین و مقررات کشوری است که دعوی در آن جا مورد رسیدگی قرار می گیرد.
فصل سوم
واریز حساب ها - دعاوی راه آهن ها بین خود
ماده چهل و هشتم - واریز حساب ها بین راه آهن ها.
هر راه آهن ملزم است که سهمیه راه آهن ذینفع دیگر را از مبلغ کرایه حملی که دریافت نموده و یا دریافت خواهد کرد بپردازد.
ماده چهل و نهم - دعاوی راه آهن ها در مورد پرداخت غرامت برای فقدان و یا معیوب شدن توشه .
1 - راه آهنی که غرامت گمشدن یا کسری یا معیوب شدن توشه را به موجب مقررات این مقاوله نامه پرداخت می کند حق دارد طبق شرایط زیر از راه آهن های دیگری که در این حمل و نقل شرکت داشته اند نسبت به تادیه سهم خود اقامه دعوی کند.
الف - راه آهن که خسارت صرفا از عملیات آن ناشی شده است تنها مسئول تادیه خسارت می باشد.
ب - اگر خسارت در اثر عملیات چند راه آهن ناشی شده باشد هر یک از آنها جوابگوی خسارتی می باشد که موجب شده است و اگر تشخیص نوع خسارت ممکن نباشد پرداخت مبلغ غرامت ها با رعایت اصول مندرجه در حرف ج بین راه آهن ها تسهیم می شود.
ج - اگر ثابت نشود که خسارت به وسیله عمل یک یا چند راه آهن ایجاد شده است
مبلغ غرامت حاصله بین راه آهن هایی که در حمل و نقل شرکت داشته اند تقسیم می شود مگر راه آهن هایی که بتوانند ثابت کنند که خسارت در خطوط آنها ایجاد نگردیده است . تقسیم غرامت به نسبت فواصل کیلومترهایی که تعرفه اعمال شده انجام می گیرد.
2 - در موردی که یکی از راه آهن ها قادر به پرداخت سهم متعلقه به خود نباشد سهم او بین سایر راه آهن هایی که در حمل و نقل شرکت داشته اند به نسبت فواصل کیلومترهایی که تعرفه اعمال شده است تقسیم می شود.
ماده پنجاهم - اقامه دعوی در مورد غرامت تاخیر در تحویل ، مقررات مذکور در ماده 49 در مورد پرداخت غرامت تاخیر در تحویل قابل اجرا است . اگر علت تاخیر در تحویل بی نظمی های مدلل شده در چند راه آهن باشد مبلغ غرامت بین آنها به نسبت مدت تاخیری که روی شبکه های مربوطه صورت گرفته است تقسیم خواهد شد.
ماده پنجاه و یکم - آیین دادرسی .
1 - راه آهنی که علیه او یکی از دعاوی مندرج در مواد 49 و 50 اعمال شود حق اعتراض به پرداخت انجام شده توسط سازمان راه آهنی که اقامه دعوا را نموده است در صورتی که غرامت وسیله یک مقام قضایی تعیین شده باشد ندارد مشروط بر این که مبلغ غرامت توسط یک مقام قضایی تثبیت و ابلاغ اقامه دعوی به طریق صحیحی انجام گرفته و مقام مزبور از مجرای قانونی در این دعوی مداخله کرده باشد. دادرس دادگاه که دعوی اصلی نزد او مطرح است بر حسب اوضاع و احوال مهلت های مربوط به ابلاغ و ورود به دعوی را تعیین می کند.
2 - راه آهنی که می خواهد اقامه دعوی کند باید تقاضای خود را فقط در یک ادعانامه بر علیه همه راه آهن ها که با آنها مصالحه نکرده تنظیم نماید وگرنه ادعای او علیه سایر راه آهن هایی که به محاکمه دعوت نشده اند منتفی می شود.
3 - دادرس باید در یک حکم در مورد کلیه دعاوی که به او احاله شده رای دهد.
4 - راه آهن های محکوم حق استیناف از حکم صادره را نخواهند داشت در ادعانامه های تنظیمی برای دعاوی اصلی مربوط به غرامت نبایستی دعاوی تضمینی را وارد نمود.
ماده پنجاه و دوم - صلاحیت برای اقامه دعوی .
1 - دادرس قلمرو راه آهنی که علیه آن راه آهن اقامه دعوی می شود منحصرا صلاحیت رسیدگی به تمام دعاوی مطروحه را دارد.
2 - اگر دعوی بر علیه چند راه آهن باید اقامه شود، راه آهن تقاضاکننده حق دارد بین دادرسان صلاحیتدار به موجب بند 1 دادرسی را که دعوی خود را پیش او طرح می کند انتخاب کند.
ماده پنجاه و سوم - موافقت در موضوع دعاوی راه آهن ها.
راه آهن ها می توانند به موجب موافقت نامه های خاصی از مقررات مربوط به اقامه
دعاوی متقابل علیه یکدیگر که در فصل سوم بیان شده است عدول نمایند.
قسمت چهارم
مقررات مختلف
ماده پنجاه و چهارم - اجرای حقوق ملی
در صورتی که مندرجات این مقاوله نامه نسبت به امور حمل و نقل مواردی را پیش بینی نکرده باشد قوانین و مقررات ملی خاص هر کشور در امور حمل و نقل قابل اجرا می باشد.
ماده پنجاه و پنجم - قواعد عمومی آیین دادرسی .
برای تمام اختلافات ناشی از حمل و نقل های تابع این مقاوله نامه آیین دادرسی مربوط به قاضی صلاحیتدار قابل اجرا است به استثنای موارد مغایری که در این مقاوله نامه قید شده است .
ماده پنجاه و ششم - اجرا دادرسی - توقیف و تضمین .
1 - وقتی که به موجب مقررات این مقاوله نامه احکام صادره وسیله قاضی صلاحیتدار اعم از حضوری و یا غیابی صادر و طبق قوانین مستنده لازم الاجرا شد این احکام در هر یک از کشورهای عضو مقاوله نامه پس از انجام تشریفات مربوطه به آن کشور نیز لازم الاجرا می باشد و تجدید نظر در اساس موضوع پذیرفته نمی شود.
این مقررات شامل احکامی که به طور موقت لازم الاجرا است می باشد همچنین این
مقررات در مورد محکومیت هایی که مربوط به عدم النفع است و متضمن هزینه های
دادرسی بوده و به علت رد دادخواست خواهان صورت می گیرد نیز قابل اجرا نیست .
2 - مطالباتی که در اثر یک حمل و نقل بین المللی به نفع یک راه آهن عهده راه آهن دیگری که از یک کشور تبعیت نمی کنند به وجود می آید نمی تواند مورد توقیف قرار گیرد مگر به موجب حکم صادره از قوه قضائیه کشوری که راه آهن بستانکار و خواستار توقیف از آن تبعیت می کند.
3 - کلیه وسائل نقلیه راه آهن همچنین اشیا مختلفی که برای حمل و نقل به کار می رود و متعلق به راه آهن است مانند مخزن دار وسائل بارگیری ، پوشش واگن ها (sehcab seL) و غیره می توانند مورد توقیف قرار گیرد مگر در کشوری
که راه آهن مالک این اشیا در آن کشور واقع بوده و به موجب حکم صادره از قوه قضایی کشور راه آهن مالک .
واگن های اختصاصی اشخاص همچنین اشیا مختلفی که از وسایل حمل و نقل به شمار می رود و در این واگن ها قرار دارند متعلق به مالک واگن اختصاصی می باشد در
منطقه کشوری غیر از کشور اقامتگاه مالک واگن نمی تواند مورد توقیف قرار گیرد مگر به موجب حکم صادره از قوه قضائیه کشور اقامتگاه مالک واگن .
4 - برای تامین مخارج محاکمه در مورد دعاوی که بر اساس قرارداد حمل و نقل
بین المللی باشد وثیقه مطالبه نمی شود.
ماده پنجاه و هفتم - واحد پولی - نرخ تسعیر و قبول پول های خارجی .
1 - مبالغی که به واحد فرانک در این مقاوله نامه یا ضمائم آن تعیین شده عبارت از فرانک طلا به وزن 31/10 گرم به عیار 900/0 می باشد.
2 - راه آهن موظف است نرخ های تسعیری مورد عمل خود را نسبت به تبدیل پول های خارجی به پول داخلی کشور (نرخ تسعیر) چات و منتشر سازد.
3 - همچنین راه آهنی که پول خارجی را برای پرداخت قبول می کند باید نرخ تبدیل آن را به پول داخلی چات و منتشر نماید (نرخ تسعیر پول های خارجی ).
ماده پنجاه و هشتم - اداره مرکزی حمل و نقل های بین المللی وسیله راه آهن .
1 - برای تسهیل و تامین اجرا این مقاوله نامه یک اداره مرکزی حمل و نقل های بین المللی وسیله راه آهن ها تاسیس گردیده که وظایف آن به شرح زیر است :
الف - دریافت اطلاعات از هر یک از کشورهای عضو مقاوله نامه و هر یک از راه آهن های ذینفع و ابلاغ آنها به کشورها و راه آهن های دیگر.
ب - جمع آوری و تنظیم و چات و انتشار اطلاعات مکتسبه از هر نوع که مورد استفاده راه آهن های بین المللی باشد.
ج - تسهیل روابط مالی حاصله از حمل و نقل بین المللی بین راه آهن های مختلف و واریز مطالبات معوقه و ایجاد اطمینان از این نظر در روابط بین راه آهن ها.
د - بنا به تقاضای یکی از کشورهای عضو مقاوله نامه یا یکی از موسسات حمل و نقل که خطوط آن در لیست خطوط پیش بینی شده در ماده 59 ثبت شده است اقدام نمودن برای رفع اختلافات بین کشورها یا موسسات مزبور درباره تفسیر یا اجرا مقاوله نامه چه از طریق جلب همکاری وساطت یا هر طریقه دیگر.
ه - در اثر تقاضای اعضا علاقمند (کشورها - موسسات حمل و نقل - مشتریان ).
منتشر کردن یک آگهی مشورتی در مورد اختلافات مربوط به تفسیر یا اجرا مقاوله نامه .
و - همکاری برای رفع اختلافات مربوط به تفسیر و اجرا مقاوله نامه از طریق حکمیت.
ز - بررسی تقاضای اصلاح این مقاوله نامه و پیشنهاد تشکیل کنفرانس های پیش بینی شده در ماده 69 در صورت اقتضا.
2 - مقررات مخصوصی کد ضمیمه شماره 2 این مقاوله نامه را تشکیل می دهد اقامتگاه ترکیب و سازمان این اداره و همچنین وسایل کار، شرایط، طرز عمل و نظارت آن را تعیین می کند.
ماده پنجاه و نهم - فهرست خطوط تابع این مقاوله نامه .
1 - اداره مرکزی که در ماده 58 پیش بینی شده مامور تهیه و به جریان گذاردن فهرست های خطوط تابع این مقاوله نامه می باشد. بدین منظور اطلاعات مربوطه را برای درج در فهرست با حذف خطوط یک راه آهن یا یک موسسه حمل و نقل که در ماده 2 ذکر شده دریافت می کند.
2 - ثبت یک خط جدید در سرویس حمل و نقل بین المللی عملی نمی شود مگر یک ماه پس از تاریخ اعلامیه اداره مرکزی در مورد درج این خط در فهرست به عنوان
سایر کشورهای عضو.
3 - حذف یک خط وسیله اداره مرکزی انجام می شود به محض این که همان کشوری که بنا به تقاضای او این خط در فهرست حمل و نقل بین المللی ثبت گردیده است اعلام نماید که بنا به مقتضیات موجود نمی تواند خود را ملزم به انجام تعهدات این مقاوله نامه بنماید.
4 - به محض دریافت اعلامیه منتشره از طرف اداره مرکزی به هر راه آهنی بلافاصله حق می دهد که کلیه روابط حمل و نقل بین المللی خود را با راه آهن حذف شده قطع نماید فقط حمل و نقل های در جریان بایستی خاتمه پذیرد.
ماده شصتم - مقررات تکمیلی .
مقررات تکمیلی که بعضی از کشورهای عضو مقاوله نامه یا بعضی از راه آهن های شرکت کننده برای اجرا همین مقاوله نامه منتشر کنند توسط آنان به اطلاع اداره مرکزی خواهد رسید این مقررات تکمیلی ممکن است در راه آهن هایی که به آن ملحق می شوند در قالب قوانین و مقررات خاص هر کشوری مورد اجرا قرار گیرد
بدون آن که ناقص مقررات این مقاوله نامه باشد.
به موقع اجرا گذاردن مقررات تکمیلی به اداره مرکزی اطلاع داده می شود.
ماده شصت و یکم - حل و فصل اختلافات از طریق حکمیت .
1 - در صورتی که اختلافات مربوط به تفسیر یا اجرا مقاوله نامه بین طرفین اختلاف از طریق قوانین ملی یا حقوق توافقی یا مقررات تکمیلی مورد عمل بعضی از کشورهای مقاوله نامه حل و فصل نگردد ممکن است در اثر تقاضای طرفین اختلاف به دادگاه حکمیت که تشکیل و طرز عمل آن موضوع ضمیمه شماره 4 مقاوله نامه است ارجاع شود.
2 - معهذا اگر اختلاف بین دولت ها باشد ملزم به اجرای مقررات مندرج در ضمیمه شماره 4 نمی باشند و راسا می توانند دادگاه حکمیت و طرز عمل آن انتخاب نمایند.
3 - بنا به تقاضای طرفین اختلاف ممکن است قضاوت حکمیت به شرح زیر متوقف
بماند:
الف - بدون این که به حل اختلاف از طریق مقررات قانونی دیگر لطمه ای وارد شود.
اولا - در امور اختلافات بین دولت های عضو مقاوله نامه .
ثانیا - در مورد اختلافات بین دولت های عضو قرارداد از یک طرف و دولت هایی که عضو قرارداد نیستند از طرف دیگر.
ثالثا - در مورد اختلافات بین دولت هایی که عضو مقاوله نامه نمی باشند.
به شرط این که در دو مورد اخیرالذکر این مقاوله نامه مانند یک قانون ملی یا به عنوان حقوقی توافقی قابل اجرا باشد.
ب - در مورد اختلافات بین موسسات حمل و نقل .
ج - در مورد اختلافات بین موسسات حمل و نقل و مشتریان .
د - در مورد اختلافات بین مشتریان .
4 - اقدام به دادرسی از طریق حکمیت در مورد تعلیق یا قطع مرور زمان مربوط به اعتبار اختلاف ، همان اثر را دارد که شروع دعوی در دادگاه عادی .
5 - احکام صادره از دادگاه های حکمیت درباره موسسات حمل و نقل یا مشتریان در هر یک از کشورهای عضو قرارداد بلافاصله پس از اجرا تشریفات خاص آن کشور قابل اجرا می باشد.
(قسمت پنجم )
(مقررات استثنایی )
ماده شصت و دوم - مسئولیت در مورد حمل و نقل (راه آهن - دریا).
1 - در مورد حمل و نقل های (راه آهن - دریا) که به استناد ماده (2 بند 1)
از وسایل غیر راه آهنی استفاده می شود هر کشوری می تواند ضمن تقاضای این که تذکرات لازم در لیست خطوط تابعه مقاوله نامه منظور شود بخواهد که کلیه علل معافیت مشروحه زیر به مقررات ماده 30 علاوه شود حمل و نقل کننده نمی تواند از علل معافیت استفاده کند مگر این که ثابت کند تاخیر در تحویل ، فقدان یا معیوب شدن توشه در مسیر حمل کشتیرانی از زمان بارگیری توشه تا زمان تخلیه آن از کشتی پیش آمده است .
علل معافیت به شرح زیر است :
الف - اهمال ، مسامحه کار یا قصور ناخدا، ملوان و راهنمای کشتی و همچنین مراقبین حمل کالا در کشتیرانی یا در سازمان کشتی .
ب - غیر قابل کشتیرانی شدن کشتی یکی از علل معافیت خواهد بود به شرط این که حمل کننده کالا بتواند ثابت کند این امر در اثر عدم توجه و قصور او برای آماده کردن کشتی و یا تامین تجهیزات و ساز و برگ نبوده است و همچنین تمام قسمت های کشتی برای پذیرفتن توشه به نحو احسن تحت مراقبت بوده به طوری که بتوان توشه را قبول و حفظ و حمل نمود با تمام این احوال کشتی قادربه حرکت نبوده است.
ج - آتش سوزی - به شرط آن که حمل و نقل کننده بتواند ثابت کند که آتش سوزی به سبب عمل یا خطای او و همچنین عمل یا خطای ناخدا، ملوان ، راهنمای کشتی و یا مراقبین حمل و نقل ایجاد نشده است .
د - سوانح - خطرات یا سوانح دریا یا سایر آب های قابل کشتیرانی .
ه - عملیات نجات یا کوشش برای نجات جان یا مال در دریا.
علل و معافیت مشروحه فوق تعهدات عمومی حمل و نقل کننده را کم و یا از بین نمی برد از متعهد است که توجه خاص نسبت به آماده نگهداشتن کشتی برای کشتیرانی از هر جهت مبذول دارد و نیز تجهیزات و ساز و برگ و ذخیره مناسب کشتی را تامین کند و کلیه محل های کشتی را برای پذیرش و سالم بودن و حفظ و حراست توشه برای حمل مهیا و آماده سازد.
هر گاه حمل و نقل کننده از علل معافیت مشروحه فوق استفاده کند. مسئولیت او
به قوه خود باقی خواهد بود زمانی که صاحب حق ثابت کند که تاخیر در تحویل ،
فقدان یا معیوب شدن معلول یک خطای حمل و نقل کننده ، ناخدا، ملوان ، راهنمای
کشتی یا مراقبین حمل و نقل بوده است و این خطا غیر از خطاهای مذکوره در بند الف می باشد.
2 - هر گاه مسیر واحد دریایی توسط چند موسسه حمل و نقل که در فهرست مذکوره در ماده یک ثبت شده بهره برداری گردد مسئولیت هایی را که حمل و نقل این مسیر در بردارد در مورد کلیه موسسات حمل و نقل این مسیر به طور یکسان قابل اجرا می باشد. به علاوه وقتی که در اثر تقاضای چندین دولت این گونه موسسات حمل و نقل در فهرست ثبت و منظور شوند بایستی مسئولیت های مربوطه طبق یک موافقت نامه قبلی بین این دول روشن گردد.
3 - تصمیماتی که به استناد این ماده اتخاذ می شود به اداره مرکزی اعلام می گردد این تصمیمات پس از سی روز از تاریخ نامه ای که به موجب آن اداره مرکزی تصمیم متخذه را به کشورها ابلاغ می کند قابل اجرا خواهد شد و توشه هایی که در این مدت در جریان حمل و نقل هستند مشمول تصمیمات مزبور نمی گردند.
ماده شصت و سوم - مسئولیت در صورت وقوع سانحه ناشی از انفجار نیروی هسته
راه آهن از مسئولیتی که به موجب این مقاوله نامه دارد مبری می شود هر گاه خسارت به علت یک سانحه نیروی هسته ای به وجود آید. و به استناد مقررات مخصوص قابل اجرا در هر کشور عضو مقاوله نامه که نحوه مسئولیت ناشی از انفجار نیروی هسته را داده است بهره برداری کننده از تاسیسات هسته ای یا کسی که جانشین او باشد مسئول خسارت شناخته می شود.
قسمت ششم
مقررات نهایی
ماده شصت و چهارم - امضا.
این مقاوله نامه که ضمائم مربوطه قسمت تکمیلی آن را تشکیل می دهد تا اول ماه مه 1961 برای امضا کشورهایی که برای اعزام نماینده به کنفرانس عادی تجدید نظر دعوت شده اند باز می ماند.
ماده شصت و پنجم - تصویب و لازم الاجرا بودن .
این مقاوله نامه به تصویب خواهد رسید و اسناد مصوبه آن هر چه زودتر نزد دولت سویس تودیع خواهد شد. هر گاه مقاوله نامه از طرف پانزده کشور مورد تصویب قرار گیرد دولت سویس با دولت های ذینفع موضوع امکان به موقع اجرا گذاردن مقاوله نامه را در میان خواهد گذاشت .
ماده شصت و ششم - الحاق به مقاوله نامه .
1 - هر دولتی که این مقاوله نامه را امضا نکرده است و بخواهد به آن ملحق شود تقاضای خود را به دولت سویس ارسال می دارد. دولت سویس این تقاضا را به کشورهای عضو مقاوله نامه با یک اطلاعیه از طرف اداره مرکزی درباره مشخصات راه آهن های کشور تقاضاکننده برای مطالعه از لحاظ حمل و نقل بین المللی ارسال می دارد.
2 - در مدت حداقل شش ماه از تاریخ اعلامیه مزبور اگر حداقل دو کشور مخالفت
خود را به دولت سویس اطلاع ندهند تقاضای عضویت قانونی تلقی می شود و اعلامیه آن از طرف دولت سویس به کشور تقاضاکننده و تمام کشورهای عضو مقاوله نامه فرستاده می شود. و در صورت عکس دولت سویس به دولت تقاضاکننده و دولت های عضو مقاوله نامه اطلاع می دهد که تقاضا معوق می ماند.
3 - هر پذیرش عضویتی نتایج خود را یک ماه بعد از تاریخ ارسال اعلامیه از طرف دولت سویس به دست می آورد و یا اگر در انقضا این مهلت هنوز مقاوله نامه به موقع اجرا گذارده نشده باشد از تاریخ اجرا مقاوله نامه خواهد بود.
ماده شصت و هفتم - مدت تعهد کشورهای مقاوله نامه .
1 - مدت این مقاوله نامه نامحدود است ولی هر دولت عضو می تواند با توجه به شرایط زیر از عضویت مقاوله نامه خارج شود.
مقاوله نامه برای هر کشور عضو تا 31 دسامبر پنجمین سال از تاریخ اجرا اعتبار دارد و هر دولتی که بخواهد در خاتمه این دوره خود را از عضویت مقاوله نامه خارج نماید باید تصمیم خود را حداقل یک سال قبل از خاتمه دوره مذکور به دولت سویس اعلام دارد تا دولت نامبرده مراتب را به تمام دول عضو مقاوله نامه اطلاع دهد.
در صورت عدم اطلاعیه در مدت مذکوره فوق اعلامیه مربوطه داده نشود تعهدات ناشی از مقاوله نامه برای مدت سه سال قوت قانونی خواهد داشت و نیز در صورت
عدم اعلامیه حداقل یک سال قبل از 31 دسامبر تعهدات مقاوله نامه سه سال به سال تمدید خواهد شد.
2 - کشورهایی که در خلال دوره پنج ساله یا یکی از دوره های سه ساله برای شرکت در مقاوله نامه قبول شوند تا انتهای آن دوره تعهد مقاوله نامه خواهند بود و همچنین تعهدات آنها پابرجاست تا آخر هر یک از دوره های سه ساله چنانچه یک سال قبل از خاتمه دوره سه ساله مقاوله نامه خروج خود را از آن اعلام ننمایند.
ماده شصت و هشتم - تجدید نظر در مقاوله نامه .
1 - نمایندگان کشورهای عضو مقاوله نامه برای تجدید نظر در مقاوله نامه به موجب دعوت دولت سویس بعد از پنج سال از تاریخ اجرا این مقاوله نامه تشکیل جلسه خواهند داد قبل از این تاریخ چنانچه حداقل (2)/(1) دول عضو امضاکننده مقاوله نامه تقاضای تشکیل جلسه بنمایند کنفرانس تشکیل خواهد شد با موافقت اکثریت کشورهای عضو مقاوله نامه دولت سویس از کشورهای غیر عضو نیز دعوت می نماید.
با موافقت اکثریت دولتهای عضو مقاوله نامه اداره مرکزی برای شرکت در کنفرانس از نمایندگان زیر دعوت به عمل می آورد:
الف - از سازمان های بین المللی دولتی که در امر حمل و نقل خبرگی دارند.
ب - از سازمان های بین المللی غیر دولتی که در امر حمل و نقل شرکت دارند.
ترتیب شرکت نمایندگان دولتهای غیر عضو و همچنین نمایندگان سازمان های بین المللی قید شده بالا در مذاکرات برای هر کنفرانس ضمن برنامه مربوطه پیش بینی خواهد شد. با موافقت اکثریت حکومت ها دول عضو مقاوله نامه ، اداره مرکزی می تواند قبل از تشکیل کنفرانس تجدید نظر معمولی یا فوق العاده
کمیسیون های مقدماتی را دعوت نماید که موضوعات مورد تجدید نظر را قبلا بررسی نمایند. مقررات ضمیمه شماره 3 عینا در این کمیسیون ها قابل اجرا می باشد.
2 - مورد اجرا گذاردن مقاوله نامه جدید که کنفرانس تجدید نظر تهیه نموده
شامل فسخ مقاوله نامه قبلی نیز می باشد حتی در مورد دولت های عضوی که این مقاوله نامه جدید را تصویب نکرده اند.
3 - در فاصله کنفرانس های تجدید نظر مواد 5 - 8 - 10 - 12 - 13 - 14 - 15 - 16 - 17 - 20 - 21 - 27 - 48 - 49 - 50 - 53 و ضمائم 1 و 4 را در کمیسیون تجدید نظر می توان اصلاح نمود. سازمان و طرز کار این کمیسیون در ضمیمه شماره 3 این مقاوله نامه ذکر شده است .
تصمیمات متخذه کمیسیون تجدید نظر بلافاصله به حکومت های دول عضو مقاوله نامه توسط اداره مرکزی اعلام خواهد شد.این تصمیمات حداقل در ظرف سه ماه از تاریخ اعلام آن چنانچه حداقل پنج دولت عضو مقاوله نامه اعتراضی ننمایند تصویب شده تلقی می شود این تصمیمات از روز اول ششمین ماه بعد از ماه اعلام تصمیمات از طرف اداره دفتر مرکزی به موقع اجرا گذارده می شود.
اداره دفتر مرکزی روز اجرا را در اعلام تصمیمات تعیین می کند.
ماده شصت و نهم - متن مقاوله نامه ترجمه های رسمی .
این مقاوله نامه طبق معمول دیپلماسی به زبان فرانسه مورد توافق قرار گرفته و امضا شده است به متن فرانسه نیز یک متن به زبان آلمانی ، یک متن به زبان انگلیسی و یک متن به زبان ایتالیایی ضمیمه است که اعتبار ترجمه رسمی را دارند و در صورت مغایرت متن فرانسه معتبر است .
با اعتقاد کامل نمایندگان مختار زیرین با داشتن اختیار تام که کامل و معتبر بوده مقاوله نامه حاضر را امضا کرده اند امضا شده در برن به تاریخ بیست و پنجم فوریه یک هزار و نهصد و شصت و یک و یک نسخه فقط که در آرشیو کنفدراسیون سویس تودیع شده و از آن یک نسخه رسمی به هر یک از اعضا تحویل می شود.
نماینده اطریش
نماینده بلژیک
نماینده بلغارستان
نماینده دانمارک
نماینده اسپانیا
نماینده فنلاند
نماینده فرانسه
نماینده یونان
نماینده هنگری
نماینده ایتالیا
نماینده لبنان
نماینده لیشتن اشتاین
نماینده لوکزامبورک
نماینده نروژ
نماینده هلند
نماینده لهستان
نماینده پرتقال
نماینده رومانی
مقاوله نامه فوق که مشتمل بر شش قسمت و شش فصل و شصت و نه ماده است منضم به لایحه قانون الحاق دولت ایران به قراردادهای بین المللی حمل و نقل بار و مسافر می باشد.
رییس مجلس شورای ملی - مهندس عبدالله ریاضی
مقاوله نامه بین المللی مربوط به حمل و نقل کالا به راه آهن
M.I.C
نمایندگان تام الاختیار امضاکننده زیر که تجدید نظر در مقاوله نامه بین المللی مربوط به حمل و نقل کالا به راه آهن را لازم دانسته اند (مصوب برن 25 اکتبر 1952) طبق ماده 67 مقاوله نامه نامبرده تصمیم به تهیه و تنظیم مقاوله نامه جدیدی گرفتند و بدین منظور نسبت به موارد زیر توافق نمودند.
قسمت اول - موضوع مقاوله نامه و شمول آن
ماده اول - راه آهن و حمل و نقل هایی که این مقاوله نامه در مورد آنها اجرا می شود.
1 - این مقاوله نامه به استثنای موارد پیش بینی شده در زیر و در مواد بعدی در مورد حمل کرایه کالاهایی که با یک بارنامه مستقیم برای حمل به راه آهن واگذار شده است اجرا می گردد این حمل و نقل در سرزمین هایی که حداقل دو دولت عضو مقاوله نامه را به هم پیوند دهد و منحصرا در روی خطوطی که در ماده 59 مندرج است اعمال می گردد.
2 - محموله هایی که ایستگاه مبدا و مقصد آن در سرزمین یک دولت واقع می باشد
و از سرزمین دولت دیگری فقط به عنوان ترانزیت عبور می نماید تابع قوانین دولت مبدا است :
الف - وقتی که خطوط استفاده شده به عنوان ترانزیت منحصرا به وسیله راه آهن
دولت مبدا بهره برداری شود.
ب - و نیز موقعی که خطوط استفاده شده به عنوان ترانزیت منحصرا به وسیله
راه آهن دولت مبدا بهره برداری نشود ولی راه آهن های ذینفع توافق نامه هایی
منعقد نموده باشند که به موجب این قبیل حمل و نقل ها به عنوان حمل و نقل بین المللی تلقی نگردد.
3 - محمولاتی که بین ایستگاه های دو دولت هم مرز انجام می گیرد و خطوطی که در روی آنها حمل و نقل اجرا می شود منحصرا به وسیله راه آهن ها یکی از این دو دولت بهره برداری شود تابع قوانین آن دولت خواهد بود. این موضوع هنگامی تحقق می یابد که فرستنده کالا به وسیله انتخاب نمونه بارنامه تقاضا کند که مقررات و قوانین داخلی این راه آهن ها در مورد او اجرا شود و این عمل وقتی قابل اجرا است که مقررات و قوانین هیچ یک از دول ذینفع با آن مخالفتی نداشته باشد.
ماده دوم - مقررات مربوط به حمل و نقل های مختلط.
در فهرست پیش بینی شده در ماده 1 علاوه بر خطوط راه آهن ها می توان خطوط منظم سرویس اتومبیل رانی و یا کشتی رانی را درج نمود به شرطی که سرویس های مزبور تکمیل حمل و نقل خطوط راه آهن بوده و در روی آنها حمل و نقل بین المللی
صورت گیرد. این عمل هنگامی قابل اجرا است که این خطوط حداقل دو دولت عضو
را به هم ارتباط دهد و با رضایت مشترک این دول در فهرست قید گردند.
2 - موسساتی که از این خطوط بهره برداری می کنند تابع کلیه تعهداتی که مقرر
شده است می باشند و نیز از کلیه حقوقی که برای راه آهن ها توسط این مقاوله نامه شناخته شده است بهره مند می گردند به استثنای تخلفاتی که در اثر موارد خاص حمل و نقل لزوما پیش آمد می کند در هر حال مقررات مربوط به مسئولیت که از این مقاوله نامه ناشی می گردد غیر قابل تغییر است .
3 - هر دولتی که بخواهد در فهرست یکی از خطوط مندرج در بند 1 را ثبت کند
بایستی اقدامات لازم را به عمل آورد برای این که تخلفات پیش بینی شده در بند 2 به همان صورتی که تعرفه ها انتشار می یابند در دسترس عامه قرار داده شود.
4 - برای حمل و نقل های بین المللی که از راه آهن ها و سرویس های حمل و نقل دیگری سوای آن چه در بند 1 پیش بینی شده است استفاده می شود راه آهن ها می توانند با موسسات حمل و نقل ذینفع مشترکا مقررات تعرفه خاص که جنبه حقوقی دیگری غیر از مفاد این مقاوله نامه داشته باشد وضع نمایند به شرط آن که کلیه موارد خاص و مختلف هر نوع حمل و نقل را در مقررات مزبور منظور بدارند. در این صورت آنها می توانند مقررات خاص مربوط به حمل و نقل را به جز آن چه که در این مقاوله نامه پیش بینی شده است به مورد اجرا بگذارند.
ماده سوم - اشیا ممنوع از حمل و نقل .
اشیا زیر برای حمل و نقل پذیرفته نمی شوند:
الف - اشیایی که حمل و نقل آنها منحصر و مخصوص اداره پست است ولو این که
این اختصاص مربوط به یکی از سرزمین هایی باشد که خط بین المللی از آن عبور
می نماید.
ب - اشیایی که به واسطه ابعاد، وزن و یا شرایط خاص آنها برای حمل و نقل مفروض به علت نوع جنس و ساختمان آنها مناسب نبوده ولو این که این عدم تناسب مربوط به یکی از راه آهن های مسیر بوده باشد.
ج - اشیایی که حمل و نقل آنها منع شده است ، ولو این که این ممنوعیت برای قسمتی از مسیر راه آهن مقرر شده باشد.
د - مواد و اشیایی که به موجب ضمیمه شماره (I) این مقاوله نامه از حمل و نقل مستثنی شده اند مگر در موارد پیش بینی شده در ماده 4 بند 2.
ماده چهارم - اشیایی که در تحت شرایط خاص برای حمل و نقل پذیرفته می شوند.
1 - اشیا نامبرده پائین تحت شرایط مذکوره ذیل برای حمل پذیرفته می شوند:
الف - مواد و اشیا مذکوره در الحاقیه شماره (I) مقاوله نامه فعلی در تحت
شرایط معینه قید شده در آن برای حمل پذیرفته می شوند.
ب - حمل جنازه تحت شرایط زیرین قبول می شود:
اولا - حمل جنازه با قطار سریع السیر و تحت مراقبت یک نفر مشایع پذیرفته می شود مگر این که نبودن مشایع مورد قبول کلیه راه آهن های مسیر حمل و نقل باشد.
ثانیا - پرداخت هزینه حمل و نقل توسط فرستنده اجباری است .
ثالثا - حمل و نقل جنازه تابع قوانین و مقررات هر یک از کشورها می باشد مگر این که بین چند کشور مقاوله نامه های خاص در این زمینه منعقد شده باشد.
ج - وسائط نقلیه راه آهن که بتواند مستقیما روی خطوط راه آهن حرکت کند پذیرفته می شود به شرط آن که یک راه آهن تایید کند وسائط مزبور بدون عیب
بوده و می توانند در روی راه آهن حرکت نمایند و این موضوع را ضمن نوشته که روی این وسائط نصب می شود تصدیق نماید و یا این که این مسئله را ضمن گواهی نامه خاص جداگانه ای مورد تایید قرار دهد در مورد لکوموتیوها - تندرها و اتوموتریس ها علاوه بر واجد بودن شرایط فوق الذکر یک مامور مطلع برای تامین روغن کاری وسایط مزبور به همراه آنها باید حرکت کند وسائط نقلیه راه آهن که می توانند مستقیما روی خطوط آهن حرکت کنند به غیر از لکوموتیوها تندرها و اتوموتریس ها می توانند به همراه یک نفر مامور اعزام شوند و وظیفه عمده مامور مزبور تامین عمل روغن کاری وسائط نقلیه مورد بحث می باشد چنانچه فرستنده این قبیل وسائط بخواهد از مقررات گفته شده استفاده نماید لازم است مراتب را در برگ بارنامه صادره قید کند.
د - حیوانات زنده با شرایط مذکوره زیر پذیرفته می شوند:
اولا - حیوانات زنده باید با مامور مخصوصی از طرف فرستنده همراه باشد مگر این که این حیوانات از لحاظ جثه کوچک بوده و در سبد یا قفس و یا جعبه قرار داده و به خوبی بسته شده باشند. و گاهی بر حسب استثنائات پیش بینی شده در تعرفه های بین المللی و یا به موجب موافقت نامه های موجود بین راه آهن ها وجود مامور مخصوص با حیوانات زنده لزوم پیدا نمی کند.
فرستنده ملزم است در برگ بارنامه صادر تعداد مامورینی را که با حیوانات اعزام می دارد قید کند و چنانچه مامور همراه حیوانات اعزام نشود فرستنده مواظب است در برگ بارنامه کلمه تبدون مامورت را قید کند.
ثانیا - فرستنده حیوانات باید از مقررات دامپزشکی کشورهای مبدا و مقصد و ترانزیت متابعت نماید.
ه - اشیایی که حمل و نقل آنها به علت ابعاد - وزن و یا شرایط دیگر آنها از لحاظ جنس و یا ساختمان و یا مشکلاتی دیگر ایجاد نماید برای حمل و نقل پذیرفته نمی شوند ولو این که این مشکلات فقط در مسیر یک راه آهن وجود داشته باشد.
این قبیل اشیا تحت شرایط خاصی که از طرف راه آهن پس از مشاوره یا فرستنده اعلام خواهد شد پذیرفته می شود و این شرایط ممکن است مغایر با مقررات خاص مقاوله نامه فعلی باشد.
2 - بین دو یا چند کشور متعاهد ممکن است موافقت نامه هایی به امضا برسد مبنی بر این که بعضی از مواد یا اشیایی که به موجب ضمیمه شماره I مقاوله نامه فعلی حمل آنها ممنوع شده است تحت شرایطی برای حمل و نقل بین المللی این کشورها پذیرفته شود.
و یا این که مواد و اشیا مذکوره در ضمیمه شماره I تحت شرایط سهلتری از آن چه در این ضمیمه مندرج می باشد برای حمل قبول شود.
راه آهن ها می توانند به موجب موادی که در تعرفه های خود قید می کنند بعضی از
اشیا و موادی را که به موجب ضمیمه شماره I مقاوله نامه فعلی از حمل ممنوع شده اند تحت شرایط سهلتری از آن چه در ضمیمه شماره I برای قبول این قبیل اشیا در نظر گرفته شده است وضع نمایند.
موافقت نامه ها و مواد مربوط به تعرفه ها که در این مورد مقرر شده است بایستی به اداره مرکزی حمل و نقل بین المللی راه آهن ها اعلام شود.
ماده پنجم - وظایف راه آهن در مورد حمل و نقل
1 - راه آهن موظف است که با رعایت مقررات این مقاوله نامه و در صورتی که شرایط مذکوره در زیر وجود داشته باشد کلیه کالاهای تجارتی را حمل نماید.
الف - در صورتی که فرستنده مقررات مقاوله نامه را رعایت نماید.
ب - در صورتی که حمل کالا با وسائل معمولی که احتیاجات عادی حمل و نقل را مرتفع سازد امکان پذیر باشد.
ج - در صورتی که حمل کالا به علت شرایط غیر قابل اجتناب و اصلاح ناپذیر که برای راه آهن پیش آمد می کند متوقف نگردد.
2 - راه آهن موظف نیست حمل و نقل اشیایی را که بارگیری و نقل و انتقال و تخلیه آنها محتاج به استعمال وسایل مخصوص است بپذیرد مگر در ایستگاه هایی که برای این گونه عملیات وسائل لازم را در اختیار داشته باشد.
3 - راه آهن فقط محمولاتی که حمل آنها باید بدون تاخیر انجام شود قبول می نماید.
ایستگاه مبدا مقررات مربوط به محمولاتی که دارای شرط فوق نبوده و لازم است موقتا در انبار نگاهداری شود تعیین می نماید.
4 - چنان چه ضرورت بهره برداری از راه آهن اقتضا نماید مقام صلاحیتدار راه آهن می تواند موارد زیر را اجرا نماید:
الف - سرویس حمل و نقل به طور کلی و یا جزیی تعطیل گردد.
ب - بعضی محمولات برای حمل پذیرفته نشود و یا قبول آنها تحت شرایط معینی به عمل آید.
در این مورد بایستی مراتب بدون تاخیر به اطلاع عامه و راه آهن ها برسد و راه آهن هایی که از اقدامات مزبور مطلع می شوند باید به نوبه خود آنها را از نظر انتشار به راه آهن های کشور دیگر اعلام دارند.
5 - راه آهن ها می توانند با رضایت دولت های متبوع خود تصمیم به انعقاد مقررات مشترکی برای محدود کردن حمل کالا در تحت شرایط معینی به نقاط مرزی و همچنین کشورهای ترانزیتی اتخاذ نمایند.
این تصمیمات لازم است به اطلاع دفتر مرکزی حمل و نقل بین المللی برسد این اداره کلیه دولت های عضو را از این تصمیمات آگاه خواهد ساخت این تصمیمات موقعی پذیرفته شده و مورد اجرا گذاشته خواهد شد که در مدت یک ماه از تاریخ اعلام آن مورد مخالفت هیچ یک از دول عضو قرار نگیرد چنان چه با تصمیمات مزبور مخالفت شود و دفتر مرکزی نتواند اختلافات را مرتفع سازد نمایندگان دول عضو را برای تشکیل جلسه دعوت خواهد کرد. به محض این که تصمیمات متخذه مورد قبول اعضا قرار گرفت دفتر مرکزی مراتب را به اطلاع کلیه دول عضو خواهد رسانید. این تصمیمات در فهرست های مخصوصی که به امضا اعضا رسیده است به شکل تعرفه های بین المللی انتشار خواهد یافت تصمیمات متخذه فوق الذکر یک ماه پس از اطلاع اداره مرکزی که در بند 3 ذکر شده است مورد اجرا گذاشته شده و قوت قانونی دارد.
6 - هر گونه تخلفی که از مقررات این ماده وسیله راه آهن بشود موجب اقامه دعوی برای جبران خسارت وارده خواهد شد.
قسمت دوم
قرارداد حمل و نقل
فصل اول - شکل و شرایط قرارداد حمل و نقل
ماده ششم - متن و شکل بارنامه
1 - فرستنده برای هر گونه محمولات بین المللی که بر اساس این مقاوله نامه انجام گیرد باید بارنامه ای را با رونوشت مربوطه که مطابق نمونه پیش بینی شده در ضمیمه II این مقاوله نامه تنظیم گردیده ارائه دهد.
این مدل شامل پنج برگ به شرح زیر می باشد:
برگ اول - بارنامه واگن برگ دوم - برگ راه
برگ سوم - اعلامیه ورود برگ چهارم - رونوشت بارنامه
برگ پنجم - ته سوش ارسال .
تعرفه ها می توانند یک نمونه بارنامه ساده تری که با مشخصات مورد استعمال در حمل و نقل های مذکور تطبیق نماید برای پاره ای از حمل و نقل های مهم و یا حمل و نقل های بین کشورهای هم مرز به کار برند.
متن بارنامه باید روی کاغذ سفید مخصوص تحریر که در عین حال مقاوم نیز باشد چات گردد و پشت و روی کناره فوقانی و تحتانی بارنامه های محمولات سریع السیر با باند سرخ رنگی به پهنای حداقل یک سانتیمتر رنگین شوند.
2 - بارنامه ها باید در دو یا احتمالا سه زبان چات شوند که یکی از آنها باید از بین زبان های فرانسه ، آلمانی ، ایتالیایی انتخاب شود.
تعرفه های بین المللی و یا سازش های بین راه آهن ها می توانند زبانی را که با آن فرستنده باید قسمتی از آن را پر نماید تعیین نمایند.
و در صورت فقدان مقررات خاصی در این مورد فرستنده بایستی مطالب خود را با یکی از زبان های رسمی کشور مبدا پر نماید و با آن یک ترجمه به زبان
فرانسه ، آلمانی و ایتالیایی ضمیمه کند که مشروط بر این که مواد قید شده در بارنامه به یکی از این زبان ها نباشد.
راه آهن می تواند تقاضا کند که اظهارات و اطلاعاتی را که فرستنده در روی بارنامه و ضمائم آن قید می کند با حروف لاتین باشد.
3 - قسمت هایی از بارنامه که با خطوط درشت محدود شده اند به وسیله راه آهن ها و قسمت های دیگر که توسط فرستنده باید پر شود تنظیم می شود فرستنده باید قسمت های زاید را خط بکشد.
4 - انتخاب بارنامه سفید رنگ و یا بارنامه با حاشیه قرمز رنگ نشانه آن است که بار باید با قطار عادی و سریع السیر حمل شود تقاضای حمل بار در قسمتی از مسیر با سریع السیر و در قسمت دیگر از مسیر با سرعت عادی پذیرفته نمی شود مگر این که بین راه آهن ها در این مورد موافقت نامه وجود داشته باشد.
5 - تذکرات مندرج در روی بارنامه باید یا حروف چاپی یا حروف پاک نشدنی نوشته شود و روی برگ های دیگر بایستی با حروف کاملا خوانا قید گردد.
بارنامه هایی که کلمات آن روی یکدیگر نوشته شده یا تراشیدگی داشته باشد و یا قطعات کاغذ روی آن چسبانیده شده باشد قبول نمی شود.
ولی در مورد قلم خوردگی و اصلاح اعداد مربوط به مقدار وزن و تعداد بسته ها در صورتی که فرستنده با امضای خود آنها را تایید و گواهی نماید پذیرفته خواهند شد.
6 - در بارنامه باید حتما موارد زیر ذکر گردد:
الف - محل و تاریخ تنظیم بارنامه .
ب - تعیین ایستگاه مقصد با ذکر مشخصات لازم برای اجتناب از هر گونه اشتباهی بین ایستگاه های مختلف اعم از این که مربوط به یک محلی باشد و یا این که به محل های مختلفی که دارای یک اسم و یا به اسامی مشابهی باشند مربوط باشد.
ج - نام و آدرس گیرنده - که باید یک شخص حقیقی و یا یک شخصیت حقوقی داشته باشد تعیین گردد تعیین ایستگاه یا مامور ایستگاه به عنوان گیرنده کالا پذیرفته نمی شود مگر تعرفه صراحتا آن را اجازه داده باشد. آدرس هایی که نام گیرنده در آنها تعیین نشده باشد و عبارتی از قبیل تبه حواله ... و یا به آورنده نسخه ثالثی بارنامه ت ... در آن ذکر شده باشد قابل قبول نیستند.
د - تعیین وزن و نوع کالا و در صورت عدم امکان اطلاعات شبیه به آن طبق مقررات راه آهن فرستنده در صورتی که قوانین و یا مقررات کشور مبدا اجازه دهد که فرستنده کالای خود را بدون تعیین وزن و یا اطلاعات لازم برای حمل بدهد ذکر وزن و اطلاعات مورد لزوم وسیله راه آهن فرستنده انجام خواهد گرفت .
در بارنامه کلیه کالاهایی که در الحاقیه شماره (I) این مقاوله نامه تحت
عنوان مخصوصی ذکر شده اند باید به همان عنوان ذکر گردند و در مورد کالاهای دیگر بر حسب نوع معینه در تعرفه ای که کالاهای مزبور بر اساس آن حمل می گردند باید نام برده و در تمام حالات دیگر باید به عنوانی ذکر گردند که در بازرگانی کشور مبدا معمول می باشد.
ه - برای محمولات خرده بار، ذکر تعداد بسته ها - علائم و نمره بندی آنها، و در صورت عدم امکان ذکر این که این بسته ها به آدرس گیرنده ارسال شود و همچنین مشخصات بسته بندی لازم است . همچنین مطالب فوق الذکر باید در بارنامه مربوط به واگن هایی که کلا یا جزئا حامل بسته هایی هستند که باید راه آهن و کشتی حمل گردند و بعدا از راه آهن به کشتی و یا بالعکس نقل و انتقال می یابند قید گردد.
در مورد محمولاتی که بارگیری آنها به عهده فرستنده است تعیین نوع واگن
(مسقف - مسطح - مخصوص - اختصاصی ) و همچنین نمره و علامت خاص مالک واگن و برای واگن های اختصاصی تعیین وزن آنها در بارنامه ضروری است .
و - ذکر جزئیات کالا به نحوی که برای مقامات گمرکی و اداری لازم باشد باید ضمیمه بارنامه گردد به طریقی که هر گاه ضرورت ایجاب نماید بتوان آن را در اختیار راه آهن در ایستگاه معینی و یا دفتر گمرک و یا کلیه مقامات
صلاحیتدار دیگر قرار داد.
ز - در بارنامه همچنین باید امضا فرستنده مشخصات اسم و آدرس کامل او و در صورت ضرورت آدرس تلفنی و یا تلگرافی او قید گردد.
امضا ممکن است چات شده باشد یا به جای آن مهر فرستنده زده شود اگر قوانین و مقررات لازم الرعایه ایستگاه مبدا آن را اجازه دهد.
یک شخصیت حقیقی و یا یک شخصیت حقوقی بایستی در بارنامه به عنوان فرستنده قید گردد.
7 - بارنامه باید علاوه بر این ها حاوی نکات پیش بینی شده در این مقاوله نامه و بالاخص مواد مذکور ذیل باشد:
الف - ذکر کلماتی از قبیل تدر ایستگاه (دفتر مخصوص امانات )ت و با ذکر تقابل تحویل در محل سکونت ت به شرط این که این گونه طرق تحویل در ایستگاه مقصد متداول باشد.
ب - ذکر تعرفه های معمولی بالاخص تعرفه های اختصاصی و یا استثنایی پیش بینی شده در (ماده 11 ردیف ج از بند 4) و ماده 35.
ج - ذکر مبلغ با اعداد با توجه به سود تحویل طبق ماده 20 که اظهار شده است .
د - هزینه هایی که فرستنده طبق ماده 17 به عهده می گیرد.
ه - ذکر مبلغ قابل استرداد با حروف و رقم و همچنین ذکر مبلغ پیش پرداخت با رقم طبق (ماده 19).
و - ذکر خطسیری که محموله باید طی کند طبق مقررات (بند 1 ماده 10) و تعیین ایستگاه هایی که در آن جا بایستی عملیات گمرکی و یا اقدامات سایر مقامات اداری اجرا شود.
ز - اطلاعات مربوط به تشریفات گمرکی و اداری که طبق (ردیف 2 بند 1 از ماده 15) باید صورت گیرد.
ح - ذکر این که گیرنده کالا حق تغییر قرارداد حمل و نقل را ندارد. این جمله باید در ستون تاظهارنامه ت به صورت زیر:
گیرنده مجاز به دادن دستورات بعدی نیست ت قید گردد.
ط - ذکر تعداد همراهان و یا قید جمله (بدون همراه ) بر طبق (ردیف د از بند 1 ماده 4) این جمله باید در ستون تاظهارنامه ) یادداشت شود.
8 - اگر مقدار جایی که برای اظهارات فرستنده در بارنامه معلوم شده کافی نباشد می توان به بارنامه برگ های اضافی الصاق نمود و این برگ ها مکمل بارنامه خواهد بود این برگ های مکمل باید به همان صورت بارنامه بوده و در پنج نسخه با رونوشت که توسط فرستنده امضا و تاریخ گذاری شده است تدوین گردد.
در بارنامه باید وجود اوراق اضافی ذکر گردد چنان چه وزن کلی محموله تعیین شده است این تعیین باید روی بارنامه نیز یادداشت شود.
9 - در روی بارنامه اظهارات دیگری سوای آن چه را که توسط قوانین و مقررات کشوری یا توسط تعرفه ها ذکر آن مجاز است و مخالف با مقاوله نامه فعلی نیست مجاز نمی باشد.
جانشین کردن بارنامه با اوراق دیگری ممنوع است و نیز اضافه کردن اسناد دیگری سوای آن چه را که به وسیله این مقاوله نامه و یا تعرفه ها مقرر شده مجاز نمی باشد.
10 - برای هر محموله باید یک بارنامه تنظیم شود و در هر صورت تحت عنوان یک بارنامه نباید کالاهای زیر برای حمل تحویل شود:
الف - کالاهایی که به علت جنس آنها نمی توان با کالاهای دیگر تواما بدون عیب
بارگیری شود.
ب - کالاهایی که بارگیری آنها قسمتی به عهده راه آهن و قسمتی به عهده فرستنده می باشد.
ج - کالاهایی که بارگیری آنها تواما به مقررات گمرکی یا سایر مقامات اداری لطمه بزند.
د - کالاهایی که تحت شرایط خاصی برای حمل قبول شده است وقتی که شامل مواد
و اشیایی باشند که بارگیری آنها مشترکا با سایر کالاها طبق ضمیمه (I) این مقاوله نامه ممنوعه اعلام شده است .
11 - یک بارنامه فقط باید شامل محمولات یک واگن باشد ولی در بعضی موارد می توان کالاهای زیر را با یک بارنامه حمل نمود:
الف - موقعی که کالا از توده های غیر قابل تصمیم و یا اشیا با ابعاد استثنایی تشکیل شده باشد و بارگیری آنها وجود بیش از یک واگن را ایجاب نماید.
ب - وقتی که مقررات خاص تعرفه ها و یا تعرفه های بین المللی اجازه دهند
می توان محمولات بارگیری شده در چندین واگن را برای کلیه مسیر پذیرفت .
12 - فرستنده مجاز است در متن بارنامه در محل مخصوص برای گیرنده کالا اطلاعات مختصری درباره محموله از قبیل آن چه که ذیلا ذکر می شود بنویسد بدون این که هیچ گونه تعهد و مسئولیتی برای راه آهن ایجاد نماید:
تارسالی از طرف ن ت تبرای جاده اتومبیل رانی ن ت
تبنا به دستور ن ت ترسیده از جاده اتومبیل رانی ن ت
تبرای ارسال مجدد به ن ت تبرای خط هوایی ن ت
تبیمه شده از طرف ن ت ترسیده از خط هوایی ن ت
تدر اختیار ن ت
تبرای خط هوایی شماره ...ت
تبرای خط دریایی ن و یات تبرای صدور به مقصد ن ت
ترسیده از خط دریایی ن ت
تبرای کشتی ن ت تیا از کشتی ن ت
ماده هفتم - مسئولیت مربوط به مندرجات بارنامه - بها اضافی - اقدامات
لازمه در مورد اضافه بار.
1 - فرستنده مسئول صحت و اظهارات و اطلاعاتی خواهد بود که در متن بارنامه
درج می نماید و کلیه نتایج حاصله از این که مندرجات نامبرده نامنظم و بدون قیمت و غیر کامل و در محلی غیر از محل مخصوص خود در بارنامه نوشته شده باشد متوجه او خواهد بود و چنان چه ستون مربوطه برای درج کلیه مطالب لازم کافی نبود بقیه مطالب باید در ستون تکمیلی که برای این کار مشخص شده است درج گردد.
2 - راه آهن همیشه حق دارد تحقیق نماید که محمول با مندرجات بارنامه مطابقت دارد یا نه و مقررات تامینیه که طبق شماره ضمیمه شماره 1 مقرر گشته است رعایت شده است یا خیر؟
چنان چه بازرسی خود محمولات ضروری به نظر برسد باید در ایستگاه مبدا با حضور فرستنده و در ایستگاه مقصد با حضور گیرنده انجام گیرد.
اگر ذینفع در رسیدگی حضور پیدا نکند یا اگر رسیدگی در بین راه به عمل آید. چنان چه دیگر قانونی یا مقررات جاریه کشور محل رسیدگی موجود نباشد، عمل رسیدگی باید در حضور دو شاهد غیر راه آهنی انجام شود و نیز باید هیچ گاه به چنین بازرسی در طول خط مبادرت ورزد مگر آن که ضرورت بهره برداری و مقررات گمرکی و یا اداری دیگر وجود آن را ایجاب نماید.
نتیجه رسیدگی به مندرجات بارنامه باید در بارنامه قید گردد و در صورتی که این عمل در ایستگاه مبدا انجام شود باید در نسخه دوم بارنامه نیز اگر در دسترس راه آهن باشد ذکر شود.
در صورت وجود اختلاف بین محمولات و مندرجات بارنامه هزینه های بازرسی محمولات و مندرجات بارنامه هزینه های بازرس محمولات چنان چه فورا پرداخت نشوند - بهای حمل محمولات اضافه می گردد.
3 - قوانین و مقررات هر کشور شرایطی را ضمن آن راه آهن حق دارد و یا موظف
است که در مورد وزن و تعداد بسته های کالا و همچنین وزن حقیقی واگن ها را معلوم دارد تعیین می کند. راه آهن موظف است نتیجه رسیدگی به وزن و تعداد بسته کالا و همچنین وزن واگن را در بارنامه مشخص کند.
4 - در مورد توزین با قپان خطی باید وزن واگن را از وزن کل تعیین شده به وسیله قپان کسر نموده تا وزن محمولات بارگیری شده در واگن به دست آید و در مورد وزن واگن باید به این نکته توجه داشت که وزن واگن عبارت است از وزنی که با هر گونه وسایل توزین دیگر دارای یک نتیجه باشد.
توزینی که توسط قپان های خطی خصوصی انجام می شود با توزین روی قپان های خطی راه آهن در صورتی که شرایط مقرره راه آهن برای توزین انجام شده باشد یکسان خواهد بود.
5 - چنان چه در نتیجه توزین محمولات پس از انعقاد قرارداد حمل اختلاف وزنی مشاهده گردد وزن تعیین وسیله ایستگاه مبدا و در صورت فقدان آن وزن تعیین شده وسیله خود فرستنده در موارد زیر مبنای محاسبه بهای حمل قرار می گیرد:
الف - در صورتی که اختلاف موجود مربوط به جنس کالا و یا در نتیجه تاثیرات جوی آنها به وجود آمده باشد.
ب - در صورتی که اختلاف حاصل از توزین محمولات که پس از انعقاد قرارداد حمل و روی قپان خطی معلوم می گردد از دو درصد وزن تعیین شده وسیله ایستگاه
مبدا و یا وزن اعلام شده توسط فرستنده تجاوز نماید.
6 - برای محمولاتی که باز نمودن آن به عهده فرستنده است فرستنده موظف است حد بارگیری را رعایت نماید مقرراتی که حدود بارگیری را تعیین می کنند و باید رعایت تعرفه مانند تعرفه ها به همان نهج باید تدوین و انتشار یابند راه آهن در صورت درخواست فرستنده موظف است حد بارگیری که باید رعایت شود اعلام کند.
7 - راه آهن می تواند از پرداخت اختلاف بهای حمل و یا غرامت برای خسارت احتمالی راه آهن صرف نظر نماید و همچنین در شرایط و موارد زیر اضافه بها دریافت نماید:
الف - چنان چه در مورد مواد و اشیایی که طبق ضمیمه 1 این مقاوله نامه از حمل ممنوع می باشند مشخصات نامنظم غیر صحیح و یا غیر کامل اظهار شده باشد در این مورد اضافه بهایی به مبلغ 3 فرانک برای هر کیلو وزن خالص کلیه بسته ها اخذ می گردد.
ب - در صورتی که مواد و اشیایی برای حمل قبول شوند که طبق بعضی از شرایط
ضمیمه 1 این مقاوله نامه بوده و یا بعضی از مقررات تامینیه مندرج در این ضمیمه مراعات نشده باشد اضافه بهایی به مبلغ 2 فرانک برای 8 کیلو وزن خالص کلیه بسته ها اخذ می شود.
ج - در صورتی که کالاهایی مخالف با آن چه که در ردیف های الف و ب این بند ذکر شده برای حمل انتخاب شوند ولی در مدارک حمل به طریق ناصحیح و غیر کامل تعیین شده باشد و یا به ترتیبی معلوم شده باشد که از تعرفه های ارزانتر از تعرفه های معموله استفاده نمایند اضافه بهای دریافتی معادل خواهد بود با دو برابر اختلاف بهای حمل کالاهای مزبور از ایستگاه مبدا تا ایستگاه مقصد و این عمل برای تعیین اختلاف مبلغ چنین فرض می شود که فرستنده اشیا محموله را به طور منظم و صحیح و کامل در بارنامه اظهار کرده باشد.
در صورتی که محموله از مال التجاره هایی تشکیل شده باشد که برای حمل آنها از قیمت های مختلف می بایست استفاده شود و وزن هر یک از اجزا محموله را بدون اشکال بتوان تعیین کرد اضافه بهایی که به هر یک از اجزا محموله فوق الذکر تعلق می گیرد به طریقی حساب می شود که بتوان از یک اضافه بهای کمتری استفاده شود.
د - در صورتی که وزن کالا کمتر از وزن حقیقی آن تعیین شده باشد اضافه بهای
دریافتی معادل دو برابر بهای اختلاف وزن تعیین شده از طرف فرستنده و وزن حقیقی بار از ایستگاه مبدا تا ایستگاه مقصد خواهد بود.
مندرجات ردیف ج بند 2 عینا قابل اجرا است .
ه - فرستنده در واگنی که وسیله خود او بارگیری می شود اضافه بر مقدار مقرره بارگیری نماید اضافه بهای دریافتی معادل پنج برابر بهای حمل بار اضافی از ایستگاه مبدا تا ایستگاه مقصد خواهد بود.
و - چنان چه برای یک واگن وزن و اضافه وزن از مقدار حقیقی کمتر تعیین شده باشد اضافه بهای منظوره برای این دو مورد مشترکا محسوب خواهد شد.
8 - بهایی که مطابق بند 7 دریافت می شود به بهای حمل کالاهای محموله اضافه می گردد و محلی که در آن اضافه بها معلوم شده است در این موضوع هیچ گونه تاثیری ندارد.
9 - مبلغ اضافه بها و علل آن در بارنامه باید ذکر شود.
10 - در موارد زیر اضافه بها تعلق نمی گیرد:
الف - در صورت تعیین غلط و وزن هنگامی که توزین کالا به موجب مقررات لازم الرعایه در ایستگاه مبدا برای راه آهن اجباری باشد.
ب - تعیین غیر صحیح وزن و یا اضافه بارگیری در صورتی که فرستنده در بارنامه قید نماید که توزین به وسیله راه آهن انجام شود.
ج - در صورت وجود اضافی بار به علت تاثیرات جوی که در جریان حمل و نقل به وجود می آید در صورتی که ثابت شود که بارگیری واگن در موقع شروع حمل در ایستگاه مبدا از حد مجاز بیشتر نبوده است .
د - در مورد افزایش وزن کالا در حین حمل بدون این که واگن از حد معمول اضافه بارگیری شده باشد و در صورتی که ثابت شود که افزایش وزن مزبور تحت تاثیر عوامل جوی به وجود آمده است .
ه - در مواردی که تعیین وزن کالا صحیح نبوده و اضافه بارگیری هم نشده باشد چنان چه اختلاف بین وزن تعیین شده در بارنامه و وزن به دست آمده از دو درصد وزنی که اعلام گردیده است تجاوز ننماید.
11 - چنانچه وجود اضافه بار از طرف ایستگاه مبدا و یا یکی از ایستگاه های بین راه تایید شود حتی اگر اضافه بها هم به آن تعلق نگیرد باید مازاد بار از واگن تخلیه شود و در صورت امکان باید فرستنده را نیز بدون تاخیر دعوت نمود که در ترتیب تخلیه مازاد راهنمایی لازم را معمول دارد و در بعضی اوقات گیرنده را نیز که قرارداد حمل را نقص نموده است باید طبق ماده 22 مطلع ساخته و از او دعوت کرد که اطلاعات و دستورات لازم را در مورد اضافه بار بدهد.
بهای حمل اضافه بار را برابر مسافتی که پیموده است بر حسب نرخ حمل کالای اصلی و با توجه به اضافه های پیش بینی شده در بند 7 در صورتی که وجود داشته باشد تعیین نماید و در صورت تخلیه هزینه آن نیز بر اساس تعرفه های مربوط به مخارج متفرقه راه آهنی که تخلیه را انجام می دهد تعیین و دریافت می شود.
چنان چه شخص ذینفع تقاضا نماید که اضافه بار به مقصد دیگری و یا به مقصد ایستگاهی که بار عمده حمل می شود فرستاده شود و یا به ایستگاه مبدا عودت داده شود در مورد اضافه بار مزبور مانند کالای جداگانه رفتار خواهد شد.
ماده هشتم
1 - به محض این که ایستگاه فرستنده کالای تجاری را همراه با بارنامه پذیرفت انعقاد قرارداد حمل رسمیت پیدا می کند و تاریخ قبول کالا و یا به عبارت دیگر تاریخ شروع عمل قرارداد حمل از تاریخی محسوب می شود که در مهر الصاقی ایستگاه فرستنده در بارنامه ذکر گردیده است .
2 - الصاق به تمبر بلافاصله پس از قبول تمام محموله مذکوره در بارنامه و دریافت هزینه هایی که فرستنده به عهده گرفته است به عمل می آید و با درخواست فرستنده الصاق به تمبر در حضور او باید انجام گیرد.
3 - پس از الصاق تمبر در بارنامه - بارنامه مزبور عنوان مدرک قرار داد حمل را خواهد داشت .
4 - در مواقعی که طبق مقررات تعرفه ها و یا بنا بر قراردادهای منعقده با فرستنده کالا در صورتی که انعقاد چنین قراردادهایی از طرف ایستگاه فرستنده مجاز باشد و بارگیری کالا به عهده فرستنده واگذار شده باشد و در این حال چنان چه راه آهن تحقیقات لازم را در مورد وزن و بسته های محمولات مزبور به عمل نیاورد و در بارنامه قید نکرده باشد از لحاظ مندرجات بارنامه هیچ گونه مسئولیتی متوجه راه آهن نخواهد بود.
امکان دارد که تحقیق در موارد مذکوره در بالا برای وزن بسته هایی که در بارنامه ذکر شده است از طریق دیگری در اثر مراقبت های راه آهن معلوم گردد.
5 - به وسیله زدن مهر تاریخ دارد روی رونوشت بارنامه قبول کالا و تاریخ تحویل آن برای حمل قبل از واگذاری رونوشت به فرستنده توسط راه آهن اعلام می گردد این رونوشت ارزش بارنامه که با محموله فرستاده می شود و همچنین ارزش یک بارنامه معمولی را ندارد.
ماده نهم - تعرفه ها - موافقت نامه های خصوصی
1 - بهای حمل و هزینه های فرعی مربوط به آن حتی در صورتی که جداگانه و در قسمت های مختلف خط سیر محاسبه شود باید طبق تعرفه های قانونی معمول و منتشره در هر کشور که در موقع انعقاد قرارداد حمل نیز معتبر باشند محاسبه گردد با وجود این انتشار تعرفه های بین المللی فقط در کشورهایی که به عنوان شبکه های مبدا و مقصد در تعرفه های نامبرده شرکت می کنند اجباری می باشد ترقی
بهای تعرفه های بین المللی و مقررات دیگری که باعث تشدید شرایط حمل پیش بینی
شده در تعرفه های مزبور گردند فقط پس از پانزده روز انتشار دارای اعتبار قانونی خواهند بود با وجود این در موارد زیر مدت مزبور را می توان تغییر داد:
الف - چنان چه تعرفه بین المللی توسعه حدود عمل یک تعرفه داخلی را در مجموع خط سیر باعث گردد در این صورت از لحاظ مدت انتشار تابع مقررات تعرفه داخلی مزبور خواهد بود.
ب - ترقی قیمت های یک تعرفه بین المللی که در نتیجه بالا رفتن سطح قیمت های تعرفه های یک راه آهن شریک به عمل آمده است بلافاصله در روز بعد از انتشار دارای اعتبار قانونی خواهد بود به شرط آن که تطبیق قیمت های تعرفه بین المللی که ترقی بهای مورد بحث را به وجود می آورد پانزده روز قبل اعلام گردد و در این مورد باید به این نکته توجه داشت که تاریخ اعلام مزبور می تواند مقدم بر انتشار ترقی بهای تعرفه های داخلی مذکور در فوق به عمل آید.
ج - چنان چه قیمت باربری و هزینه های پیش بینی شده در تعرفه های بین المللی با توجه به نوسانات قیمت ها تغییر نموده و یا چنان چه اشتباهات بین باید تصحیح گردند این تغییرات و این تصحیحات فردای روز انتشار آنها قوت قانونی خواهند داشت . تعرفه ها باید شامل تمام اطلاعات لازم مربوط به محاسبه قیمت های حمل و نقل و همچنین هزینه های فرعی و اختصاصی باشد و در صورت امکان کلیه شرایط مربوط به تبدیلات ارزی را دارا باشد.
2 - در تعرفه ها باید همچنین کلیه شرایط خاص و انواع حمل و نقل های مختلف و سرعت هایی که حمل و نقل باید صورت گیرد ذکر شود و اگر راه آهن برای تمام کالاهای تجاری و یا بعضی از آنها و یا برای بعضی از مسیرهای خود تعرفه برای سرعت خاصی داشته باشد تعرفه مزبور می تواند در مورد کالاهای سریع السیر که با بارنامه حاشیه قرمز رنگ حمل می شوند و کالاهای بطی السیر که با بارنامه های سفید رنگ حمل می گردند اجرا شود به شرط آن که مدت تحویل مربوط به هر یک از بارنامه های مزبور طبق مقررات بند 4 از ماده 6 و ماده 11 انجام گیرد.
شرایط مندرج در تعرفه ها در صورتی که مخالف با مقاوله نامه فعلی نباشد معتبر خواهد بود و الا کان لم یکن و باطل تلقی خواهد شد.
تعرفه های بین المللی به استثنای مواردی که تعرفه های داخلی اجرا می شود ممکن است در حمل و نقل بین المللی به صورت اجباری و لازم الرعایه اعلام گردد به شرط آن که این تعرفه ها به طور متوسط افزایش قیمتی را که از امتزاج بین المللی تعرفه های داخلی حاصل می شود نشان ندهند.
ممکن است اجرا یک تعرفه بین المللی به تقاضای حمل سریع السیر محمول در بارنامه موکول گردد.
3 - تعرفه ها باید درباره عموم تحت شرائط واحد اجرا شود. راه آهن ها می توانند موافقت های خصوصی در مورد تخفیف هایی در کرایه و یا سایر تسهیلات به شرط موافقت دولت های متبوعه خود بنمایند به نحوی که شرایط مساوی نسبت به مشتریانی که در وضع مشابه هستند رعایت شود.
ممکن است تخفیف قیمتی برای کارمندان راه آهن و کارمندان ادارات عمومی یا
برای امور خیریه منظور شود.
انتشار تصمیمات متخذه به موجب بند 2 و 3 اجباری نیست .
4 - علاوه بر کرایه حمل و مخارج فرعی پیش بینی شده در تعرفه ها وجهی به نفع راه آهن دریافت نمی شود مگر هزینه هایی که مستقیما از طرف راه آهن ها صورت گرفته است از قبیل حقوق گمرکی عوارض و حقوق پلیس و همچنین مخارج حمل کالا از ایستگاهی به ایستگاه دیگر توسط کامیون که در تعرفه پیش بینی نشده است و
نیز مخارج ترمیم لفاف خارجی و داخلی کالا که برای حفاظت آن ضروری باشد و سایر هزینه های مشابه این مخارج حتما باید روی بارنامه قید شده و صورت ریز جداگانه آن تهیه شود و همچنین مدارک مثبته مخارج ضمیمه بارنامه گردد.
هر گاه پرداخت این مخارج مربوط به فرستنده باشد مدارک مثبته همراه بارنامه به گیرنده تحویل نمی گردد بلکه آنها به انضمام مخارج انجام شده طبق ماده (17 بند 7) به فرستنده کالا ارسال می شود.
ماده دهم - مسیرها و تعرفه های مورد اجرا
1 - فرستنده می تواند در بارنامه مسیری را که کالا باید طی کند قید نماید و در آن فقط باید نقاط سر حدی و در صورت اقتضا ایستگاه های ترانزیتی بین راه آهن ها را یادداشت کند فرستنده فقط باید نقاط و یا ایستگاه های سر حدی که برای حمل و نقل در روابط بین المللی بار اعلام شده اند ذکر نماید.
2 - تعیین ایستگاه های نامبرده زیر به عنوان نقاط مرزی به خط سیر امکان پذیر می باشد:
الف - تعیین ایستگاه هایی که باید در آنها تشریفات گمرکی و اداری انجام شود و همچنین ایستگاه هایی که در آنها باید محمولات تحت مراقبت های خاص قرار گیرد (مراقبت مربوط به حیوانات و غیره ).
ب - تعیین تعرفه های قابل اجرا در مورد کالای محموله به نحوی که بتوان ایستگاه هایی را که بین آنها تعرفه های مزبور باید اجرا گردند تشخیص داد.
ج - تعیین مبلغ کلی و یا جزیی هزینه هایی تا x (x مشخص می کند نقطه که در آن جا امتزاج تعرفه های ممالک هم مرز اجرا می شود).
3 - راه آهن نمی تواند بر خلاف حالات مندرج در بندهای 4 و 5 ماده 5 و همچنین
بند 1 ماده 24 حمل کالا را بر خلاف مسیری که وسیله فرستنده تعیین شده است انجام دهد مگر این که شرایط دو گانه ذیل موجود باشد:
الف - در صورتی که تشریفات لازم به وسیله گمرک و مقامات دیگر اداری و همچنین مراقبت هایی که باید به خصوص در مورد محمولات صورت گیرد(مراقبت های محموله درباره حیوانات ، نظافت و یراق نمودن و غیره ) باید در ایستگاه هایی
که فرستنده در خط سیر تعیین کرده است انجام پذیرد.
ب - در صورتی که هزینه ها و مدت تحویل محمولات از هزینه ها و مدت های محسوب شده از طرف فرستنده در مسیر تعیین شده بیشتر نباشد.
4 - با رعایت مقررات بند 3 باید هزینه ها و مدت تحویل راه بر اساس مسیر تعیین شده توسط فرستنده و در صورت فقدان طبق مسیری که راه آهن انتخاب نموده است باید محاسبه نمود.
5 - فرستنده می تواند تعرفه هایی که باید درباره کالاهای او اجرا شود در بارنامه قید نماید راه آهن موظف است در صورت شرایط موجود این تعرفه ها را اجرا کند.
6 - چنان چه اطلاعاتی که در مورد مسیر و نوع تعرفه از طرف فرستنده داده شده اند برای تشخیص مسیر و یا نوع تعرفه کافی نباشد و یا اصولا دارای نکات مبهمی باشد راه آهن باید مسیر و تعرفه را انتخاب نماید که بیشتر به سود فرستنده باشد و راه آهن نیز مسئول خسارات حاصله از این انتخاب نخواهد بود مگر در مواردی که تقلب و یا اشتباه فاحشی وقوع پیدا کند.
7 - اگر یک تعرفه بین المللی از ایستگاه مبدا تا مقصد موجود باشد و در صورت نبودن مشخصات کافی چنان چه از ایستگاه فرستنده تا ایستگاه گیرنده کالا تعرفه بین المللی وجود داشته باشد و نظریه فقدان اطلاعات کافی از طرف فرستنده راه آهن تعرفه بین المللی مزبور را برای حمل انتخاب نموده باشد در این مورد ممکن است بین کرایه حمل پرداختی بر اساس تعرفه بین المللی و کرایه که با منظور نمودن تعرفه های دیگر ممکن بود پرداخت شود به طور احتمال اختلافی موجود باشد در چنین صورت راه آهن موظف است ، اختلاف کرایه مزبور را به ذیحق و بر حسب درخواست او بپردازد اختلاف احتمالی بین کرایه های حمل که با استفاده از تعرفه بین المللی محسوب شده است یا کرایه ای که از امتزاج تعرفه های دیگر به دست می آید در صورتی که این اختلاف بیش از ده فرانک برای هر بارنامه نباشد قابل پرداخت است .
ماده یازدهم - مدت تحویل .
1 - مدت تحویل به وسیله مقررات جاری بین راه آهن های شریک و یا به وسیله تعرفه های بین المللی که از ایستگاه مبدا تا ایستگاه مقصد کالا قابل اجرا باشند تعیین می گردند مدت تحویلی که بر اساس موارد فوق تعیین می شود نباید از مدت های تحویل طبق مقررات مذکور در بندهای زیر تجاوز نماید.
2 - در صورت فقدان اطلاعات لازم در مورد مدت های تحویل در آیین نامه ها و یا تعرفه های بین المللی که در بند 1 پیش بینی شده است و با رعایت مقررات بندهای زیر مدت تحویل چنین می باشد:
الف - برای قطارهای سریع السیر.
اول - مدت ارسال کالا 12 ساعت .
دوم - مدت حمل کالا در سیصد کیلومتر مسیر کامل که تعرفه ها اجرا می شوند 24 ساعت .
ب - قطارهای بطی السیر.
اول - مدت ارسال کالا 24 ساعت .
دوم - مدت حمل کالا برای مسیر دویست کیلومتر کامل که تعرفه ها اجرا می شوند
24 ساعت .
3 - کالا بر اساس فاصله کلی واقع بین ایستگاه فرستنده و ایستگاه کالا محاسبه می شود محاسبه آن فقط یک بار به عمل می آید و بستگی به تعداد راه آهن هایی که مورد استفاده قرار گرفته اند ندارد.
4 - قوانین و مقررات هر کشور تعیین می کند که در چه شرایطی راه آهن ها اختیار دارند مهلت های اضافی را در موارد زیر تعیین نمایند:
الف - برای محمولاتی که باید در خارج از ایستگاه ها برای حمل تحویل گرفته شوند و یا پس از رسیدن به مقصد در خارج از ایستگاه ها تحویل داده شوند.
ب - برای حمل و نقل هایی که از مسیرهای زیر استفاده می کنند.
به وسیله دریا و خطوط کشتی رانی داخلی که حمل و نقل به وسیله قایق و کشتی های کوچک انجام می شود.
در جاده هایی که فاقد راه آهن باشد.
بعضی از خطوط که راه آهن های یک شبکه و یا شبکه های مختلف را به هم مربوط می سازد در خطوط درجه دوم .
راه آهنی که خطوط آن به عرض طبیعی نباشد.
ج - برای حمل و نقل هایی که نرخ آنها بر اساس تعرفه های اختصاصی و استثنایی داخلی و با قیمت های کمتر تعیین شده است .
د - به مناسبت شرایط فوق العاده طبیعت که به صورت دو مورد زیر تشخیص داده شود. توسعه بیش از اندازه حمل و نقل و وجود اشکالات غیر معمولی در بهره برداری.
5 - مهلت های اضافی پیش بینی شده در (ردیف های الف و ب و ج بند 4) باید در تعرفه ها ذکر گردد. و همچنین مدت های تکمیلی پیش بینی شده در ردیف د از بند 4 باید انتشار یابند و قبل از انتشار اعتبار قانونی نخواهند داشت .
6 - مدت تحویل کالا از نیمه شب بعد از قبول کالاهای تجاری مذکور در بند 1 ماده 8 برای حمل شروع می شود و با وجود این برای محمولاتی که باید سریع السیر حمل گردند چنان چه روز بعد از تحویل مصادف با یکشنبه و یا تعطیل رسمی بوده و در نتیجه ایستگاه فرستنده تعطیل باشد مدت تحویل از 24 ساعت بعد از قبول کالا برای حمل شروع می شود.
7 - مدت تحویل کالا در موارد زیر به تعویق می افتد:
الف - برای کلیه محمولات که توقف آنها ایجاب اعمال زیر را بنماید و چنان چه این عمل از اشتباه راه آهن ناشی نشود.
اول - برای بازرسی و تحقیق که مطابق با بندهای 2 و 3 از ماده 7 باید انجام گیرد و به علت آن اختلافاتی بین مندرجات بارنامه و نتیجه بازرسی ظاهر گردد.
دوم - برای انجام تشریفات لازم به وسیله گمرک و مقامات دیگر اداری .
سوم - برای اصلاح قرارداد حمل و نقل که طبق مواد 21 و 22 دستور داده شود.
چهارم - برای انجام مراقبت های اختصاصی نسبت به محموله (از قبیل مراقبت حیوانات - نظافت و یراق کردن و غیره ).
پنجم - در صورت وجود عللی که موقتا مانع شروع به ادامه حمل گردد.
ب - در مورد کالاهایی که باید با قطار بطی السیر حمل بشود و همچنین یکشنبه ها و روزهای تعطیل رسمی .
ج - در مورد کالاهایی که باید سریع السیر حمل گردند روزهای یکشنبه و بعضی از تعطیلات رسمی وقتی که قوانین یا مقررات در یک کشور حمل و نقل کلی یا جزیی را در چنین روزهایی با قطار سریع السیر متوقف بنماید.
علت و همچنین مدت تعلیق در تحویل کالا در بند الف پیش بینی شده است باید در بارنامه قید گردد و در صورت لزوم تعلیق های مربوط به مدت تحویل ممکن است از طرق دیگری سوای آن چه که در بارنامه قید شده است اثبات گردد.
8 - هر گاه مدت تحویل بعد از ساعت بسته شدن ایستگاه مقصد خاتمه پیدا کند
انقضا مدت مهلت تحویل به دو ساعت پس از افتتاح مجدد ایستگاه مزبور موکول
می شود.
به علاوه برای محمولات سریع السیر هر گاه مهلت تحویل در یکشنبه یا یک روز
تعطیل به موجب (ردیف ج از بند 7) خاتمه پذیرد. انقضا مدت مهلت به ساعت مشابه اولین روز غیر تعطیل تمدید می شود.
9 - چنان چه موارد ذیل قبل از انقضا مدت تحویل وجود پیدا کنند باید مدت تحویل رعایت گردد:
الف - در حالتی که ورود کالا به مقصد رسما ابلاغ گردد و در صورتی که کالا در
ایستگاه قابل تحویل باشد و صدور ابلاغ ورود کالا را به گیرنده ایجاب نماید.
ب - وقتی که محموله قابل تحویل در ایستگاه به گیرنده بدون آگهی ورود کالا باشد.
ج - در حالتی که محمولات خارج از ایستگاه ها قابل تحویل باشند، در اختیار گیرنده قرار گیرد.
ماده دوازدهم - وضع کالا - عدل بندی
1 - موقعی که راه آهن کالایی را برای حمل قبول می کند در صورت مشاهده علائمی که حاکی از آسیب دیدگی کالا باشد می تواند ذکر آن را در بارنامه خواستار شود.
2 - هر گاه نوع کالا وجود عدل بندی را ایجاب کند فرستنده باید کالای مزبور را به نحوی عدل بندی نماید که از آسیب دیدگی و یا از بین رفتگی جزیی و کلی آن در مدت حمل جلوگیری به عمل آید و همچنین به اشخاص و یا مواد و کالاهای دیگر هیچ گونه خسارتی را وارد نیاورد. عدل بندی کالا نیز باید طبق مقررات تعرفه ها و آیین نامه های راه آهن فرستنده انجام گیرد.
3 - چنان چه فرستنده مفاد بند 2 را رعایت ننموده باشد راه آهن می تواند از قبول کالا برای حمل خودداری نماید مگر آن که فرستنده فقدان عدل بندی و یا وضع ناقص آن را با شرح صحیح جزئیات در بارنامه قید نماید.
4 - کلیه عواقب و نتایج حاصله از فقدان عدل بندی کالا و یا نواقص آن متوجه فرستنده خواهد بود و چنان چه از این راه خسارتی به راه آهن وارد آید فرستنده موظف است که آن را جبران نماید و در صورتی که در بارنامه فقدان عدل بندی کالا و یا نواقص آن ذکر نشده باشد اثبات آن به عهده راه آهن خواهد بود.
5 - چنان چه فرستنده یک نوع کالا را که جنس آن عدل بندی لازم داشته باشد از یک ایستگاه معین به طور دائم ارسال نماید و مایل باشد که کالای مزبور را بدون عدل بندی و یا با عدل بندی ناقص برای حمل به ایستگاه تحویل نماید برای این که در هر دفعه محتاج نشود که مقررات بند 3 را اجرا نماید باید اظهارنامه کلی مطابق نمونه پیش بینی شده در ضمیمه این مقاوله نامه به ایستگاه مزبور تسلیم نماید و موضوع تسلیم اظهارنامه نیز باید در بارنامه قید شود.
6 - فرستنده موظف است که به استثنای مواردی که در تعرفه ها پیش بینی شده است روی هر یک از بسته های محمولات شرح لازم را به طور واضح و به نحوی که زایل نشود و همچنین با مندرجات بارنامه کاملا تطبیق نماید قید کند:
الف - علائم و نمرات یا در صورت نبودن آنها آدرس گیرنده .
ب - نام ایستگاه مقصد.
و در صورتی که مقررات ایستگاه فرستنده موضوع را پیش بینی نموده باشد نام و نشانی گیرنده را می توان به طور آشکار و یا در تحت برچسبی که قابل تا شدن باشد و در مواقعی که بارنامه در دسترس نباشد بتوان آن را باز نمود و از نام و نشانی گیرنده مطلع شد قید نمود. مشخصات مندرج در ردیف های الف و ب بایستی در روی هر یک از اجزا بار شده در واگن های کامل قید شود تا این محمولات در حمل و نقل راه آهن و دریا مورد استفاده قرار گرفته و از راه آهن به کشتی و یا بالعکس انتقال داده شوند.
علائم و برچسب های قدیمی باید تراشیده و توسط فرستنده حک گردند.
7 - اشیا شکستنی (مانند شیشه آلات - ظروف سفالی و چینی ) و همچنین اشیایی که در واگن ها متفرق می شوند (از قبیل میوه ها - گردو و امثالهم - علوفه ها و سنگ ها) و نیز کالاهای تجارتی که باعث کثیف شدن و یا فاسد شدن بسته های دیگر می گردند (از قبیل ذغال - آهک - خاکستر - مواد خاکی - خاک های رنگین ) به استثنای مواردی که در تعرفه ها به طور موکد تصریح گردیده است باید در یک واگن جداگانه حمل گردند مگر آن که به ترتیبی بسته بندی و عدل بندی شده باشند که از خورد شدن و از بین رفتن آنها و یا کثیف و فاسد کردن بسته های دیگر جلوگیری به عمل آید.
ماده سیزدهم
مدارک لازم برای انجام تشریفات گمرکی و اداری - بسته بندی کالا بر اساس مقررات گمرکی .
1 - فرستنده موظف است به بارنامه کلیه مدارکی که از لحاظ انجام تشریفات گمرکی و همچنین مدارکی که برای سایر مقامات اداری لازم است الصاق نماید قبل از آن که کالا به گیرنده تحویل شود مدارک مزبور باید منحصرا مربوط به کالاهای مندرج در همان بارنامه باشد مگر آن که مقررات اداری و تعرفه ترغیب دیگری برای آن تعیین نموده باشد.
چنان چه پیوست کردن مدارک مزبور به بارنامه مقدور نباشد فرستنده باید آنها را به موقع به دفتر ایستگاه و یا گمرک و یا برای هر گونه مقام ذیربط دیگری که تشریفات مربوطه را باید انجام دهند ارسال دارد و همچنین دفتری که به وسیله آن مدارک مزبور به راه آهن تسلیم می شود نیز باید در بارنامه تعیین شده باشد.
2 - در صورتی که مدارک مزبور کامل باشند راه آهن حق بازرسی آنها را نخواهد داشت و هر گونه خسارتی که از کسر و عدم تکمیل و یا تنظیم شدن غیر قانونی مدارک فوق الذکر نسبت به راه آهن حاصل شود به عهده فرستنده خواهد بود مگر این که تقصیر و یا اشتباه از طرف راه آهن به وجود آمده باشد.
راه آهن نیز به عنوان مامور حمل و نقل به علت ارتکاب اشتباه در مقابل از بین رفتن مدارک مندرج در بارنامه که ضمیمه آن بوده است و یا این که جداگانه برای راه آهن ارسال شده و همچنین در مقابل عدم استفاده و یا استفاده غیر قانونی از آنها مسئولیت دارد ولی در هر صورت غرامتی که باید پرداخت نماید از غرامتی که در صورت گم شدن کالا تعلق می گیرد بیشتر نمی باشد.
3 - فرستنده موظف است مقررات گمرکی را در موضوع بسته بندی و پوشش کالا رعایت نماید و راه آهن نیز در صورتی که محمولات بر اساس مقررات گمرکی بسته بندی نشده باشند و حتی در مواقعی که این بسته بندی به طور ناقص و زیان آوری صورت گرفته باشد از قبول آنها خودداری نماید.
چنان چه فرستنده محمولات خود را بر اساس مقررات گمرک عدل بندی نکرده و لفاف نکشیده باشد راه آهن عمل فوق را انجام داده و هزینه های مربوطه را به کرایه
حمل محمولات اضافه می نماید.
فصل دوم - اجرا قرارداد حمل و نقل
ماده چهاردهم - تحویل کالاها برای حمل و بارگیری
1 - عملیات مربوط به تودیع کالا برای حمل تابع قوانین و مقررات جاری در ایستگاه فرستنده است .
2 - بارگیری کالا به موجب مقررات معمول در ایستگاه فرستنده یا به عهده راه آهن و یا به عهده فرستنده خواهد بود مگر این که مقاوله نامه فعلی طرق دیگری را برای این کار تعیین نموده باشد و یا این که موافقت نامه خاصی بین فرستنده و راه آهن وجود داشته باشد که در بارنامه ذکر شده به موجب آن ترتیب دیگری برای بارگیری اتخاذ گردد.
هر گاه بارگیری وسیله فرستنده انجام شود نامبرده مسئول تمام نتایج حاصله از بارگیری ناقص می باشد.
فرستنده مخصوصا موظف است خسارتی را که راه آهن از این کار متحمل شود جبران نماید اثبات بارگیری ناقص بر عهده راه آهن است .
3 - کالاهای تجارتی باید به موجب تعرفه های بین المللی به وسیله واگن های مسقف و یا مسطح و یا واگن های مخصوص و یا واگن های مسطحی که روی آن روپوش کشیده باشد حمل گردند مگر آن که مقاوله نامه فعلی مقررات دیگری در این مورد وضع کرده باشد و در صورتی که تعرفه های بین المللی وجود نداشته و یا حاوی مقررات در این باره نباشند مقررات معمول در ایستگاه فرستنده بر تمام طول مسیر اجرا خواهد شد.
ماده پانزدهم - تشریفات گمرک و اداری
1 - در طول راه تشریفات گمرک و اداری وسیله راه آهن انجام می شود و راه آهن در این مورد مختار است به مسئولیت خود انجام این کار را به یک نماینده قانونی واگذار نماید و یا خود او انجام دهد ولی در هر دو حال راه آهن کلیه وظایف یک نماینده را داراست .
در هر صورت فرستنده با ذکر در بارنامه و یا گیرنده که به موجب ماده 22 دستوری را صادر می کند می توانند انجام موارد زیر را بخواهند:
الف - شخصا در انجام تشریفات پیش بینی شده در بند بالا شرکت نموده و یا نماینده قانونی خود را برای تهیه کلیه مدارک لازمه معرفی نماید تا بتواند هر گونه اطلاع لازمی را در اختیار آنان بگذارد.
ب - در مواردی که قوانین و مقررات کشورهایی که تشریفات گمرکی یا سایر مقامات اداری در آن جا انجام می شود اجازه دهد. تشریفات مزبور را شخصا یا وسیله نماینده خود انجام دهد در صورت لزوم اقدام به پرداخت حقوق گمرکی و سایر مخارج بنماید.
در مورد فوق هیچ یک از فرستنده و یا گیرنده و همچنین نمایندگان قانونی آنها حق صاحب کالا را ندارند.
چنان چه فرستنده برای انجام تشریفات گمرکی و اداری ایستگاهی را تعیین کرده باشد که مقررات جاریه اجازه انجام تشریفات مزبور را در آن ایستگاه ندهد و یا برای طرز انجام تشریفات طرقی را تعیین نماید که به کار بردن آن ها مقدور نباشد راه آهن می تواند به نحوی که بیشتر به سود شخص ذینفع باشد تشریفات مورد بحث را انجام داده و نتیجه را به اطلاع فرستنده کالا برساند.
اگر فرستنده در بارنامه جمله بدون مخارج گمرکی را قید نموده باشد راه آهن حق دارد که تشریفات گمرکی را بنا به تصمیم خود در طول راه و یا در ایستگاه مقصد راسا انجام دهد.
2 - چنان چه در ایستگاه مقصد دفتر گمرک وجود داشته باشد و در بارنامه نیز انجام تشریفات گمرکی را در موقع ورود کالا به ایستگاه مقصد تعیین کرده باشد گیرنده کالا با رعایت مورد استثنایی مذکور در بند 1 قسمت اخیر می تواند تشریفات مزبور را در ایستگاه مقصد انجام دهد و در صورت فقدان تذکر فوق در بارنامه به طریق معمول گمرک رفتار خواهد شد در صورتی که گیرنده از حق فوق استفاده نماید باید قبلا هزینه های مربوطه را بپردازد.
اگر در مهلت پیش بینی شده در مقررات جاریه در ایستگاه مقصد گیرنده برای اخذ بارنامه محمول اقدام نکند راه آهن می تواند به طوری که در بند 1 پیش بینی شده اقدام نماید.
ماده شانزدهم - تحویل
1 - راه آهن موظف است که بارنامه و کالا را در ایستگاه مقصد در مقابل مفاصا حساب به گیرنده کالا تحویل نماید و قبول بارنامه از طرف گیرنده کالا مشارالیه را ملزم می سازد مبالغی را که پرداخت آنها به عهده اوست به راه آهن بپردازد.
2 - موارد زیر به عنوان تسلیم کالا از طرف راه آهن به شخص گیرنده تلقی می شود.
تحویل کالا به شخص گیرنده که بر طبق مقررات موجود صورت گرفته باشد، همچنین تسلیم کالا به مقامات گمرکی و یا به مقامات مطالب عوارض در محل های ارسال و یا انبارهای آن چنان چه این انبارها در محوله و در زیر نظر راه آهن واقع نباشد و نیز تودیع کالا نزد راه آهن و یا تودیع در نزد نماینده فرستنده و یا تودیع آن در انبارهای عمومی به عنوان تسلیم کالا به گیرنده تلقی می شود.
3 - عملیات مربوط به تحویل کالا و مواردی که راه آهن حق دارد و یا مجبور است که کالا را در محل اقامت گیرنده کالا تحویل نماید. به وسیله قوانین و مقررات ایستگاه مقصد مشخص می گردد و چنان چه خود راه آهن و یا به وسیله دیگری کالای تحویلی را در محل اقامت گیرنده تسلیم نماید عمل تحویل فقط در هنگام تسلیم کالا به معنی واقعی انجام خواهد شد.
4 - پس از رسیدن کالا به ایستگاه مقصد، گیرنده حق دارد از راه آهن تقاضا کند بارنامه را به او تسلیم و کالا را تحویل نماید و در صورت از بین رفتن کالا و یا نرسیدن آن در سررسید مدت معینه در بند 1 ماده 30 گیرنده کالا حق دارد در مقابل راه آهن و به نام خود از حقوقی که مقاوله نامه فعلی برای او تعیین نموده است استفاده نماید و این در صورتی است که خود او قبلا تعهدات خود را که از مقاوله نامه ناشی شده انجام داده باشد.
5 - شخص ذیحق حتی پس از دریافت بارنامه و پرداخت هزینه ها می تواند تا خاتمه تحقیقات لازمه که به منظور اثبات خسارت ادعا شده انجام می شود از تحویل گرفتن کالا خودداری نماید.
6 - به علاوه عمل تحویل کالا مطابق قوانین و مقررات کشور مقصد انجام می شود.
ماده هفدهم - پرداخت مخارج
1 - هزینه ها (کرایه حمل - مخارج فرعی - حقوق گمرکی و دیگر هزینه هایی که
از تاریخ قبول کالا برای حمل تا تاریخ تحویل آن پیش می آید) باید به وسیله فرستنده یا گیرنده کالا بر طبق مقررات ذیل پرداخت گردند در مورد اجرای مقررات مزبور کرایه حمل عبارت خواهد بود از کلیه حقوقی که طبق تعرفه تعلق می گیرد به اضافه قیمت های حاصله از محاسبه بارم ، همچنین قیمت های استثنایی که هنگام محاسبه کرایه حمل معلوم می شوند.
2 - فرستنده که تمام و یا قسمتی از مخارج را به عهده خود می گیرد باید در ستون مربوطه در بارنامه موارد زیر را قید کند:
الف - ذکر جمله تبدون هر گونه هزینه ت در صورتی که فرستنده کلیه هزینه ها
را (کرایه حمل - هزینه های فرعی حقوق گمرکی و سایر هزینه ها) را به عهده بگیرد.
ب - ذکر جمله تمعاف به استثنای ...ت (تعیین صحیح هزینه هایی که به عهده نمی گیرد) وقتی که فرستنده کلیه هزینه ها را به عهده می گیرد به استثنای موارد ذکر شده در بارنامه .
ج - ذکر کلمه معاف در صورتی که فرستنده کلیه هزینه های مربوط به حمل و نقل و همچنین کلیه هزینه های فرعی طبق مقررات و تعرفه های داخلی کشور فرستنده و یا در صورت لزوم بر حسب تعرفه بین المللی مورد اجرا به عهده می گیرد و آن را در ایستگاه مبدا در موقعی که کالا برای حمل تحویل می شود پرداخت می کند.
د - ذکر جمله تمعاف از هزینه حتی ...ت چنان چه فرستنده کلیه هزینه ها را به علاوه آن چه را که در بند ب قید شده است پرداخت می کند در این مورد فرستنده باید دقیقا این قبیل هزینه ها را تعیین نماید.
ه - ذکر جمله تمعاف از هزینه حمل ت چنان چه فرستنده فقط کرایه حمل را بپردازد.
و - ذکر جمله تمعاف از حقوق گمرکی ت چنان چه فرستنده تمام هزینه های گمرکی را که گمرک از راه آهن مطالبه می کند و همچنین سایر هزینه های فرعی و مخارج دیگری را که راه آهن برای آزاد کردن از گمرک باید بپردازد به عهده بگیرد.
ز - یکی از جملات پیش بینی شده فوق که با کلمات : ...تتا xت (x نمایش نقطه است که در آن جا امتزاج تعرفه های کشورهای هم مرز صورت می گیرد) چنان چه فرستنده تمام و یا قسمتی از مخارج را تا ایستگاه به عهده بگیرد به
استثنای کلیه مخارجی که به کشور و یا راه آهن بعدی مربوط خواهد شد.
ح - ذکر جمله تمعاف در ازا ...ت چنان چه فرستنده مبلغ معینی از مخارج را به عهده بگیرد و در این صورت مبلغ مزبور باید با تمام حروف نوشته شود همچنین این مبلغ باید به پول کشور فرستنده تعیین شود مگر در مواردی که تعرفه ها با این عمل مخالفت کرده باشند.
فرستنده می تواند در روی بارنامه چند جمله از جملات معینه فوق را ذکر کند به شرط آن که جملات مزبور متشابه و متناسب یکدیگر باشند.
مخارج فرعی و مخارج دیگری که مطابق مقررات و تعرفه های داخلی کشور مبدا یا در صورت لزوم طبق تعرفه بین المللی اجرا شده باید برای تمام مسیر معینه حساب شود همچنین مبلغ انتفاع در تحویل که در بند 2 ماده 20 پیش بینی شده است توسط فرستنده تماما پرداخت خواهد شد در صورتی که پرداخت طبق بند ز که با موارد پیش بینی شده در بندهای الف - ب و ج و یا د توام باشد.
3 - تعرفه های بین المللی در مورد پرداخت هزینه ها می توانند مقرر دارند که فقط از چند نوع از جملات پیش بینی شده در بند 2 یا از جملات نوع دیگر استفاده شود.
4 - مخارجی را که فرستنده پرداخت نکرده است به عهده گیرنده خواهد بود مع الوصف کلیه هزینه ها تا موقعی که گیرنده بارنامه را دریافت و یا حقوق خود را بر طبق مندرجات بند 4 از ماده 16 استیفا نکرده و یا بر طبق مندرجات ماده 22 قرارداد باربری را تغییر نداده است به عهده فرستنده می باشد.
5 - مخارج فرعی از قبیل حق توقف - انبارداری - توزین که مطابق مقررات در نتیجه عمل یا تقاضای گیرنده تعلق گیرد باید وسیله نامبرده پرداخت شود.
6 - راه آهن مبدا می تواند از فرستنده پرداخت هزینه های مربوطه را قبلا درخواست بنماید در صورتی که کالای تسلیمی طبق تشخیص او در معرض فساد فوری باشد و یا این که کالای تسلیم شده به علت کمی ارزش و یا جنس آن تضمین کافی برای تامین مخارج حمل آن را توسط راه آهن نکند.
7 - هر گاه جمع هزینه هایی که فرستنده به عهده می گیرد در موقع تحویل کالا برای حمل نتواند دقیقا معلوم گردد راه آهن اختیار دارد که به عنوان تضمین تودیع مبلغی را در حدود مخارج تقریبی کرایه از فرستنده مطالبه نماید این هزینه ها در برگ صورت حسابی که مبنای مفاصا حساب با فرستنده خواهد بود ثبت می گردد.
این تصفیه حساب حداکثر سی (30) روز بعد از انقضا مدت تحویل باید صورت گیرد و یک صورت حساب مشروح از مخارج مطابق مشخصات صورت پرداخت کرایه در مقابل استرداد قبض رسید به فرستنده تسلیم می گردد.
8 - ایستگاه فرستنده باید در بارنامه و همچنین رونوشت بارنامه مبالغ دریافتی به عنوان کرایه پرداخت شده را مشروحا بنویسد. مگر این که مقررات یا تعرفه های مورد عمل در ایستگاه مبدا مقرر دارند که این مبالغ نباید مشروحا جز در نسخه رونوشت بارنامه نوشته شود.
در موارد پیش بینی شده در بند 7 این مخارج نباید نه در برنامه و نه در رونوشت آن قید گردد.
ماده هیجدهم - اصلاح مبالغ دریافتی
1 - در صورت اجرا نامنظم تعرفه ها و اصلاح مبالغ دریافتی یا اشتباه در تشخیص و دریافت مخارج مبلغ اضافه دریافتی باید از طرف راه آهن به فرستنده کالا مسترد و مبلغ اضافه پرداختی باید از فرستنده دریافت گردد.
2 - در صورتی که مبلغ اضافه دریافتی مورد تایید راه آهن واقع شود چنان چه از یک فرانک در هر بارنامه تجاوز نماید باید راه آهن بنا بر وظیفه خود موضوع را به اطلاع شخص ذینفع رسانده و در کوتاه ترین مدت ممکنه مقررات مربوط را اجرا نماید.
3 - چنان چه از مبلغ مقرره وجهی کمتر از فرستنده کالا دریافت شود و در صورتی که فرستنده کالا بارنامه مربوطه را اخذ نکرده باشد باید مبلغی را که کمتر پرداخت نموده است بپردازد و موقعی که بارنامه توسط گیرنده کالا قبول شده و یا هنگامی که قرارداد باربری بر طبق ماده 22 تغییر داده شده باشد فرستنده کالا موظف به پرداخت مبلغی که کمتر پرداخت شده است نمی باشد مگر نسبت به مخارجی که طبق مندرجات بارنامه پرداخت آنها را به عهده گرفته است ضمیمه شود و در هر حال پرداخت مبلغی که کمتر پرداخت شده است به عهده گیرنده کالا می باشد.
4 - به مبالغ مذکور در این ماده در صورتی که از ده فرانک در هر بارنامه تجاوز نماید سالیانه پنج درصد سود تعلق می گیرد و تاریخ محاسبه سود از تاریخی است که به ذینفع اخطار می شود مبلغ مزبور را بپردازد و یا از روزی می باشد که مطابق ماده 41 از طرف اداره اقامه دعوی می شود و در غیر این دو صورت از روزی خواهد بود که از طریق قضایی برای تعقیب موضوع شروع به اقدام می گردد.
ماده نوزدهم - پرداخت ها و پیش پرداخت ها
1 - فرستنده می تواند برای محموله خود تقاضای استرداد بهایی که از ارزش کالا تجاوز نکند مطالبه نماید مبلغ استرداد باید با پول کشور مبدا تعیین گردد تعرفه ها ممکن است موارد استثنایی را پیش بینی نماید.
2 - راه آهن موقعی موظف به استعداد مبلغ پرداختی فوق به فرستنده خواهد بود که مبلغ نامبرده به وسیله گیرنده کالا به صندوق راه آهن پرداخت شده باشد این وجه باید در ظرف سی (30) روز از تاریخ پرداخت آن از طرف گیرنده به صندوق راه آهن در اختیار فرستنده محمولات قرار داده شود و در غیر این صورت سودی معادل پنج درصد در سال از تاریخ انقضا مدت مزبور مبلغ مورد بحث تعلق می گردد.
3 - چنان چه کالا جزئا و یا کلا به گیرنده بدون آن که نامبرده قبلا مبلغ مربوطه را بپردازد تحویل شود راه آهن موظف است به فرستنده مبلغ خسارت را معادل مبلغ استردادی بپردازد مگر آن که تامین خسارت وارده را از گیرنده کالا خواسته باشد.
4 - ارسال محموله با طریقه استرداد بها موجب ایجاد نرخی می گردد که توسط تعرفه ها تعیین خواهد شد این نرخ قابل اجرا است حتی اگر استرداد بها باطل شود و یا به وسیله تغییری که در قرارداد باربری حاصل شود تعدیل گردد (ماده 21 بند 1).
5 - پیش پرداخت پذیرفته نمی شود مگر مطابق مقررات مورد عمل در ایستگاه مبدا.
ماده بیستم - اظهارنامه دال بر سود در تحویل
1 - هر حمل و نقل کالا ممکن است موضوع یک اظهار انتفاع در تحویل قرار گیرد و در روی بارنامه طبق مندرجات ردیف ج از بند 7 ماده 6 قید شود.
مبلغ انتفاع اظهار شده باید به پول کشور مبدا یا فرانک طلا یا هر پول دیگری که تعرفه ها مشخص می کنند تعیین گردد.
2 - نرخ انتفاع در تحویل برای تمام مسیر استفاده شده مطابق تعرفه های راه آهن مبدا محاسبه می شود.
فصل سوم - تغییر قرارداد باربری
ماده بیست و یکم - حقوق فرستنده کالا در مقابل تغییر کردن قرارداد باربری
1 - فرستنده کالا حق دارد که بر اساس موارد زیر بر خلاف مقررات قرارداد باربری رفتار نماید:
الف - در موردی که فرستنده کالا بخواهد کالای ارسالی او در ایستگاه مبدا پس گرفته شود.
ب - در موردی که فرستنده کالا بخواهد کالای ارسالی او در طول مسیر متوقف گردد.
ج - در موردی که فرستنده کالا بخواهد تحویل کالا به تعویق افتد.
د - در موردی که فرستنده بخواهد کالای او به شخص دیگری غیر از آن که در بارنامه تعیین گردیده است تحویل شود.
ه - در موردی که فرستنده کالا بخواهد کالای او در ایستگاه دیگری غیر از ایستگاه مقصدی که در بارنامه قید شده است فرستاده شود و یا کالا به ایستگاه مبدا عودت داده شود در این حالت فرستنده کالا می تواند بخواهد که محموله او که با قطار بطی السیر آغاز سیر کرده است با سریع السیر فرستاده شود و یا بالعکس به شرط آن که ایستگاهی که در آن حمل بار متوقف شده است دارای دو نوع سرویس برای حمل بار باشد.
فرستنده کالا همچنین می تواند تعرفه قابل اجرا و همچنین مسیری را که باید محموله از آن مسیر فرستاده شود تعیین نماید در صورتی که مقررات مخالفی در تعرفه های راه آهن مبدا وجود نداشته باشد تقاضاهای تغییر قرارداد باربری در موارد زیر پذیرفته می شود.
و - در مورد استقرار استرداد بها.
ز - در مورد افزایش یا نقصان یا انصراف از استرداد بها.
ح - در مورد تقبل هزینه های مربوط به یک محموله که ارسال نشده باشد و یا در مورد افزایش هزینه های قبول شده طبق موارد مذکور در بند 2 از ماده 17 به استثنا موارد مذکور در بالا موارد دیگری برای استفاده از حق تغییر قرارداد باربری مجاز نخواهد بود ولی با وجود این تعرفه های بین المللی می توانند به فرستنده کالا حق بدهند که علاوه بر موارد فوق تغییرات دیگری را در قراردادهای باربری درخواست نماید دستوراتی که فرستنده کالا می دهد هیچ گاه شامل تقسیم محموله نخواهد شد.
2 - دستورهای بعدی اظهار شده در موارد فوق باید وسیله یک اظهار کتبی مطابق نمونه پیش بینی شده در ضمیمه VI این قرارداد به عمل آید. این اظهارنامه باید مجددا در رونوشت بارنامه قید و به امضای فرستنده کالا رسیده و در همان حال به راه آهن ارائه داده شود و ایستگاه فرستنده با زدن مهر تاریخ دار در ذیل درخواست فرستنده قبول دستورات بعدی او را مورد تایید قرار داده و رونوشت مزبور را مجددا به فرستنده کالا مسترد می دارد چنان چه راه آهنی که باید دستورات مزبور را انجام دهد رونوشت بارنامه مورد بحث را از فرستنده مطالبه ننماید در مورد کلیه خسارات حاصله از این عمل در برابر گیرنده که رونوشت مزبور را از طرف فرستنده دریافت خواهد نمود مسئولیت دارد.
هر گاه فرستنده تقاضای افزایش یا تقلیل و یا انصراف از استرداد مبلغ پرداختی را بنماید باید تعیین کند که پرداخت مزبور بدوا به موجب مدرکی به عمل آمده است و در صورت افزایش و یا تقلیل پرداخت مدرک مزبور پس از تصحیح مجددا در اختیار نامبرده گذارده خواهد شد و در صورت انصراف از استرداد بها از ید او خارج خواهد گردید هر گونه دستوراتی که بعد او به صوری غیر از آن چه که فوقا ذکر گردید از طرف فرستنده داده شود به هیچ وجه قابل اعتبار نخواهد بود.
3 - راه آهن به دستورهای بعدی فرستنده ترتیب اثر نمی دهد مگر این که وسیله ایستگاه مبدا ابلاغ شود.
اگر فرستنده تقاضا نماید مراتب قبلا وسیله تلگرام یا تلفن گرام به خرج فرستنده از طرف ایستگاه مبدا به ایستگاه مقصد یا ایستگاه محل توقف اطلاع داده می شود و سپس با یک اعلامیه کتبی تایید می گردد.
در مواردی که تعرفه بین المللی و یا سایر موافقت نامه های موجود بین راه آهن های ذینفع طریقه دیگری را پیش بینی ننموده باشند ایستگاه مقصد و یا ایستگاه توقف بایستی دستور بعدی فرستنده را که توسط تلگرام و یا اخطار تلفنی از ایستگاه مبدا واصل می گردد بدون تایید اجرا نماید و در موارد مشکوک باید صحت آنها مورد تحقیق قرار گیرد.
4 - در موارد زیر حق تغییر قرارداد حتی در صورتی که فرستنده کالا رونوشت بارنامه را نیز دریافت داشته باشد از او سلب می گردد:
الف - موقعی که بارنامه در اختیار گیرنده کالا گذارده شده باشد.
ب - موقعی که گیرنده کالا از حقوق مربوط به قرارداد باربری طبق بند 3 از ماده 16 که به او تعلق می گیرد استفاده نموده باشد.
ج - موقعی که گیرنده کالا طبق ماده 22 اختیار دارد به محض ورود محمول در منطقه گمرکی کشور مقصد دستورات لازمه را صادر نماید از این لحظه راه آهن موظف است که طبق دستورات گیرنده کالا عمل نماید.
ماده بیست و دوم - حقوق گیرنده کالا در مورد تغییر قرارداد باربری
1 - چنان چه فرستنده کالا مخارج مربوط به محمولات را در داخل کشور مقصد به عهده نگرفته باشد و موضوع را نیز طبق مقررات ردیف ن از بند 7 از ماده 6 در بارنامه قید نکرده باشد گیرنده حق دارد که قرارداد باربری را تغییر دهد دستورات گیرنده کالا فقط وقتی قابل اجرا است که محموله داخل در منطقه گمرکی کشور مقصد شده باشد گیرنده کالا می تواند دستورات زیر را بدهد:
الف - کالا در بین راه متوقف شود.
ب - تحویل کالا معوق بماند.
ج - کالا در کشور مقصد به شخص دیگری غیر از آن که در بارنامه به عنوان گیرنده تعیین شده تحویل گردد.
د - تشریفات لازم گمرکی با سایر تشریفات مقامات اداری بر حسب یکی از ترتیبات پیش بینی شده در ماده (15 بند 1 قسمت دوم ) اجرا گردد.
به علاوه به غیر از مواردی که تعرفه های بین المللی مقررات مغایری داشته باشند گیرنده می تواند دستورات زیر را بدهد.
ه - کالا در کشور مقصد در ایستگاهی غیر از ایستگاه قید شده در بارنامه تحویل شود و یا آن که حمل کالا که بطی السیر شروع شده سریع السیر ادامه یابد و بالعکس به شرط این که ایستگاهی که کالا متوقف است برای هر دو نوع حمل و نقل مفتوح باشد. گیرنده همچنین می تواند تعرفه قابل مورد نظر خود و همچنین مسیر جدیدی را تعیین نماید.
دستورات دیگری غیر از آن چه که شمرده شده پذیرفته نمی شود. تعرفه های بین المللی در هر صورت می توانند به گیرنده کالا حق دهند که علاوه بر تغییرات مذکوره در بالا تغییرات دیگری را دستور دهد دستورات گیرنده کالا هرگز نباید منتهی به تجزیه محمول گردد.
2 - دستورات فوق الذکر به صورت اظهارنامه کتبی مطابق نمونه پیش بینی شده در ضمیمه شماره (d)/(VI) مقاوله نامه فعلی در ایستگاه مقصد و یا ایستگاه ورودی کشور مقصد تسلیم گردد.
هر دستوری که به وسیله گیرنده کالا در نمونه دیگری غیر از آن چه که مقرر گردیده داده شود کان لم یکن محسوب می شود. برای اعمال حق تغییر قرارداد باربری گیرنده کالا لازم نمی باشد که رونوشت بارنامه را ارائه دهد.
3 - بر حسب درخواست گیرنده کالا ایستگاهی که دستور را دریافت داشته است با خرج گیرنده کالا آن را به وسیله تلگرام یا تلفنگرام که بعدا با اظهار کتبی تایید می شود به ایستگاهی که باید آن را اجرا کند اعلام دارد.
این ایستگاه می تواند بدون این که منتظر تایید کتبی باشد دستور واصله را که توسط تلگرام یا اخطاریه تلفنی از ایستگاه ذیصلاحیت رسیده است اجرا نماید در صورت وجود تردید باید صحت آن را تحقیق نماید.
4 - حق تغییر قرارداد باربری از طرف گیرنده در موارد زیر منتفی می گردد:
الف - وقتی که بارنامه را دریافت کرده باشد.
ب - وقتی که گیرنده کالا از حقوق ناشیه از قرارداد باربری مطابق بند 4 از ماده 16 استفاده کرده باشد.
ج - وقتی که نماینده گیرنده کالا طبق ردیف ج بند 1 بارنامه را دریافت کرده باشد یا طبق بند 4 از ماده 16 از حقوق خود استفاده کرده باشد.
د - اگر گیرنده کالا دستور تحویل کالا را به شخص دیگری داده باشد این شخص مجاز به تغییر قرارداد باربری نمی باشد.
ماده بیست و سوم - اجرا دستورات بعدی
1 - راه آهن نمی تواند به استثنا موارد مذکور در زیر از اجرای دستوراتی که مطابق ماده 21 و 22 داده شده اند خودداری نماید و یا در اجرای آن تاخیر کند:
الف - انجام دستور در لحظه که به ایستگاه انجام دهنده واصل می شود امکان پذیر نباشد.
ب - انجام دستور طبیعتا به سرویس منظم بهره برداری لطمه وارد آورد.
ج - چنان چه هدف اجرای دستور تعویض ایستگاه مقصد باشد و در این حالت اجرای دستور مزبور با مقررات معموله در یکی از کشورهایی که کالا باید طی نماید و به خصوص از نقطه نظر مقررات گمرکی و اداری مخالفت داشته باشد.
د - در مورد تغییر ایستگاه مقصد می تواند این عمل انجام گیرد که ارزش کالا مخارج این تعویض ایستگاه را تامین نماید و یا این که گیرنده کالا قبلا آن را تامین کرده باشد و یا آن که به فوریت تضمین و یا آن را پرداخت نماید.
در موارد فوق الذکر کسی که دستورات بعدی را صادر نموده است باید بلافاصله از موانعی که اجرای دستوراتش را به تاخیر می اندازند مطلع گردد. چنان چه راه آهن نیز نتوانسته باشد موانعی را که برای اجرای دستورات نامبرده پیش آمد خواهند کرد پیش بینی نماید کسی که دستورات بعدی را صادر نموده است مسئول کلیه نتایجی خواهد بود که از شروع اجرای آن دستورات حاصل خواهد گردید.
2 - چنان چه دستور مبنی بر این باشد که کالا در یکی از ایستگاه های بین راه تحویل گردد کرایه حمل در ایستگاه فرستنده تا ایستگاهی که کالا توقف نموده است محاسبه خواهد شد ولی اگر موقعی دستور رسیده باشد که کالا از ایستگاهی که برای تحویل تعیین شده است گذشته باشد کرایه حمل از ایستگاه فرستنده تا ایستگاهی که کالا توقف نموده است و همچنین از این ایستگاه تا ایستگاهی که برای تحویل تعیین گردیده است و کالا به آن عودت داده می شود محاسبه می گردد. تعرفه هایی که در این مورد اجرا می شود تعرفه هایی هستند که در طول این مسیرها هنگام انعقاد قرارداد باربری مجری بوده است مقررات مذکوره در مورد هزینه های فرعی و سایر هزینه ها اجرا می گردد.
3 - مخارج ناشی از اجرا دستور فرستنده یا گیرنده به استثنا آنهایی که ناشی از اشتباه راه آهن باشد به کالا تعلق خواهد گرفت .
4 - به موجب مندرجات بند 1 راه آهن در صورت ارتکاب اشتباه مسئول نتایج حاصله از عدم اجرا و یا اجرای ناصحیح دستورات صادره طبق مواد 21 و 22 می باشد مع الوصف غرامتی را که بر عهده راه آهن است هرگز از غرامتی که در ازا فقدان کالا تعلق می گیرد تجاوز نخواهد کرد.
ماده بیست و چهارم - موانع و اشکالات در امر باربری
1 - هر گاه موانع و اشکالاتی در راه باربری کالا به وجود آید بر عهده راه آهن است که تصمیم بگیرد آیا صلاح است موضوع را از لحاظ نفع فرستنده کالا به وی اطلاع دهد و یا آن که کالا را با تغییر مسیر ارسال نماید به استثنا مواردی که راه آهن دچار اشتباه می گردد باید کرایه باربری را از مسیر جدیدی که استفاده شده است محاسبه نماید و همچنین مدت های مربوط به این مسیر را ولو این که این مسیر طولانی تر از مسیر قبلی باشد معلوم دارد.
2 - چنان چه طرق دیگری برای انجام حمل کالا وجود نداشته باشد و یا به علل دیگری ادامه حمل امکان پذیر نباشد راه آهن موظف است از فرستنده کالا کسب تکلیف نماید ولی در مورد موانع موقتی که به علت اوضاع پیش بینی شده در بند 4 از ماده 5 به وجود آمده اند تقاضای تعیین تکلیف از فرستنده کالا برای راه آهن اجباری نیست .
3 - فرستنده می تواند در بارنامه تعلیمات لازمه را برای مواردی که باربری در نتیجه موانع و اشکالات متوقف می گردد بدهد چنان چه بر حسب اطلاعات و تحقیقات راه آهن این تعلیمات قابل اجرا نباشد راه آهن از فرستنده کالا تقاضای صدور تعلیمات جدیدی می نماید.
4 - فرستنده کالا پس از اطلاع از اشکالات باربری می تواند تعلیمات خود را به ایستگاه فرستنده و یا ایستگاهی که کالا در آن متوقف است بدهد چنان چه فرستنده کالا نام گیرنده و یا ایستگاه مقصد را تغییر دهد و یا این که تعلیمات خود را به ایستگاه دیگری غیر از ایستگاه فرستنده صادر کند موظف است تعلیمات خود را روی رونوشت بارنامه که باید آن را ارائه دهد ثبت نماید.
چنان چه راه آهن به تعلیمات صادره از طرف فرستنده بدون درخواست ارائه رونوشت بارنامه ولو این که این رونوشت به گیرنده تسلیم شده باشد ترتیب اثر دهد راه آهن مسئول خسارت ناشی از آن می باشد.
5 - چنان چه فرستنده کالا از وجود موانع در باربری مطلع باشد و در فاصله زمانی لازم تعلیمات قابل اجرایی صادر ننماید در این مورد بر طبق مقررات مربوط به وجود موانع در تسلیم کالا که در راه آهنی که کالا در آن جا متوقف گردیده است مورد اجرا می باشد عمل خواهد شد.
چنان چه کالا فروخته شود حاصل فروش پس از کسر مخارج متعلقه به کالا باید در اختیار فرستنده قرار گیرد اگر حاصل فروش از مخارج متعلقه کمتر باشد فرستنده باید مابه التفاوت آن را پرداخت نماید.
6 - چنان چه موانع موجود در امر باربری قبل از وصول تعلیمات فرستنده در این مورد مرتفع شود کالا به مقصد خود بدون آن که منتظر وصول تعلیمات فرستنده باشد ارسال خواهد شد و جریان بلافاصله به اطلاع فرستنده خواهد رسید.
7 - اگر چنان چه موانع مربوطه به امر باربری بعد از آن که گیرنده کالا قرارداد باربری را به موجب ماده 22 تغییر داده است به وجود آید راه آهن موظف است گیرنده کالا را که مقررات بندهای 6 - 5 - 2 - 1 در مورد او قابل اجرا هستند مطلع سازد و گیرنده کالا موظف نیست رونوشت بارنامه را ارائه دهد.
8 - مقررات ماده 23 در مورد باربری هایی که با مقررات ماده فعلی انجام می گیرند نیز قابل اجرا می باشد.
ماده بیست و پنجم - موانع و اشکالات در تحویل کالا
1 - هنگامی که در تحویل کالا موانعی بوجود آید ایستگاه مقصد باید به وسیله ایستگاه مبدا موضوع را به اطلاع فرستنده کالا برساند و کسب دستور نماید در صورتی که فرستنده در بارنامه تقاضا نموده باشد باید بدون وساطت ایستگاه فرستنده موضوع مستقیما توسط نامه یا تلگراف به اطلاع او برسد و مخارج این اطلاعیه به هزینه های کالا افزوده خواهد شد چنان چه موانع موجود برای تحویل کالا قبل از وصول تعلیمات فرستنده به ایستگاه مقصد مرتفع شود کالا تسلیم گیرنده خواهد شد و موضوع تحویل کالا باید بلافاصله توسط نامه سفارشی به اطلاع فرستنده کالا برسد هزینه های مربوط به این امر به هزینه های مربوط به کالا اضافه خواهد شد.
چنان چه گیرنده کالا از قبول آن خودداری نماید فرستنده می تواند حتی اگر رونوشت بارنامه را در دست نداشته باشد تعلیمات لازم را بدهد.
فرستنده همچنین می تواند در بارنامه قید نماید که در صورت پیدایش مانعی برای تحویل کالا آن را رسما به او عودت دهند در غیر این حالت کالا برای فرستنده بدون رضایت بعدی او اعاده نمی شود. تعلیمات فرستنده کالا مگر در مواردی که تعرفه ها طرق دیگری را پیش بینی نمایند به وسیله ایستگاه فرستنده صادر خواهد شد.
2 - در جمیع مواردی که برای اشکالات و موانع تحویل کالا پیش بینی شده است و شامل بند 1 و همچنین مقررات ماده 45 می باشد چنان چه موردی وجود یابد که در مقررات نامبرده ذکری نشده است در این صورت تسلیم و تحویل کالا طبق قوانین و مقررات راه آهنی است که مامور این تحویل می باشد.
اگر کالا فروخته شود پس از کسر مخارج متعلقه به کالا وجه آن در اختیار فرستنده قرار می گیرد. اگر حاصل فروش کمتر از مخارج متعلقه به کالا باشد فرستنده باید مابه التفاوت را بپردازد.
3 - اگر موانع تحویل کالا بعد از آن که گیرنده قرارداد باربری را به موجب ماده 22 تغییر داده پیش آید راه آهن موظف است به این گیرنده مراتب را اطلاع دهد دستورات ردیف 2 از بند 2 عینا درباره گیرنده قابل اجرا می باشد.
4 - دستورات ماده 23 در باربری هایی که به موجب این ماده انجام شده قابل اجرا است .
قسمت سوم - مسئولیت - اقدامات قضایی
فصل اول
ماده بیست و ششم - مسئولیت مشترک راه آهن ها
1 - راه آهن که کالا را با بارنامه برای باربری قبول کرده است مسئول اجرای این باربری روی تمام مسیر تا تسلیم کالا به گیرنده می باشد.
2 - هر راه آهن بعدی به محض آن که کالا را با بارنامه اولیه قبول نماید در قرارداد باربری به موجب شرائط این سند شریک است و عهده دار کلیه مسئولیت های ناشی از آن می باشد بدون آن که مقررات بند 3 ماده 43 مربوط به راه آهن مقصد را نقض کرده باشد.
ماده بیست و هفتم - حدود مسئولیت
1 - راه آهن مسئول افزایش مدت تحویل کالا می باشد و همچنین در خصوص زیان های ناشی از فقدان تمام یا قسمتی از کالا و نیز خرابی هایی که به آن وارد شود از لحظه قبول کالا برای تحویل تا موقع تحویل آن به گیرنده مسئولیت دارد.
2 - راه آهن از مسئولیت مبری می شود چنان چه تجاوز از مدت مقرره تحویل و فقدان و یا خسارت وارده به علت اشتباه و یا دستور ناصحیح ذینفع روی داده باشد.
همچنین در مورد عیب خاص کالا (از قبیل خرابی داخلی - آفت - غیره ) و با وجود اوضاعی که راه آهن نمی تواند اجتناب نماید. بالاخره پیش آمدهایی که راه آهن قادر به جلوگیری آن نیست مسئولیت از راه آهن سلب می شود.
3 - هنگامی که فقدان و یا آسیب دیدگی کالا از آثار خاص مربوط به یک یا چندین عامل نامبرده زیر نتیجه شود:
الف - حمل کالا بر طبق مقررات مربوطه و یا در اثر موافقت نامه منعقده با فرستنده کالا که در بارنامه قید گردیده در واگن مسطح صورت بگیرد.
ب - چنان چه کالایی را که به علت جنس و طبیعت آن همواره در معرض تقلیل و آسیب دیدگی قرار خواهد گرفت بسته بندی ننموده باشند و یا آن که آن را به طور ناقص بسته بندی کرده باشند.
ج - عملیات بارگیری و تخلیه کالا که به وسیله فرستنده و یا گیرنده و طبق مقررات مربوطه و یا به موجب موافقت نامه های منعقده با آنها که در بارنامه نیز ذکر گردیده است به عمل آمده باشد.
بارگیری ناقص وقتی که این بارگیری توسط فرستنده به عمل آمده باشد مقررات قابل اجرا یا موافقت نامه خاص با فرستنده شرائط بارگیری را معلوم می دارد و باید در بارنامه هم قید شود.
د - اجرای انجام تشریفات گمرکی یا تشریفات سایر مقامات اداری به وسیله فرستنده یا گیرنده یا نماینده یکی از آنان صورت گیرد.
ه - در صورتی که کالای حمل شده به علل غیر قابل تفکیک از جنس و طبیعت آن در معرض تلف کلی یا جزیی و یا معیوب شدن قرار گیرد مخصوصا این که خسارت
در اثر خورد شدن - زنگ زدن - خرابی داخلی و خود به خود جذب رطوبت - تحلیل رفتن به وجود آید.
و - فرستادن اشیایی که از حمل ممنوع می باشند تحت نام دیگری یا با نام غیر صحیح و یا غیر کامل همچنین فرستادن اشیایی که تحت شرایط خاص باید حمل شوند با نام دیگری یا با نام غیر صحیح یا غیر کامل و یا عدم رعایت احتیاطات مقرره از طرف فرستنده صورت گرفته باشد.
ز - حمل و نقل حیوانات زنده .
ح - حمل و نقل محمولاتی که به موجب مقاوله نامه فعلی و طبق مقررات مجریه و موافقت نامه های منعقده با فرستنده که در بارنامه نیز قید شده باشد باید به همراهی چند نفر که مامور حفظ محمولات از مخاطرات مذکور باشند به عمل آید.
ماده بیست و هشتم - ماموریت تحقیق
1 - تحقیق و اثبات این که مدت تحویل از موقع معینه تجاوز نموده است و یا این که فقدان و آسیب دیدگی کالا به علت وجود اعمال پیش بینی شده در بند 2 ماده 27 می باشد به عهده راه آهن است .
2 - هر گاه راه آهن ثابت کند که با توجه به اوضاع و احوال مربوطه فقدان یا آسیب دیدگی به علت یک یا چندین عامل مخصوصی که در بند 3 ماده 7 پیش بینی شده اند به وجود آمده است و استنباط و قضاوت لازم را در این مورد خواهد کرد ذیحق همیشه می تواند ثابت کند که خسارت کلی یا جزیی وارده به علل یاد شده نبوده است این استنباط در موردی که در ردیف الف از بند 3 ماده 27 پیش بینی شده اجرا نمی شود چنان چه نقصان غیر معمولی و یا فقدان کلی محموله وجود داشته باشد.
ماده بیست و نهم - استنباط در مورد حمل مجدد کالا
1 - چنان چه محمولاتی که در تحت شرایط مقاوله نامه فعلی حمل شده اند مجددا تحت شرایط همان مقاوله نامه حمل گردند و در هنگام حمل مجدد فقدان جزیی و یا آسیب دیدگی در آن مشاهده گردد:
الف - چنان چه شرایط زیرین موجود باشد می توان استنباط نمود که آنها در طول مسیر اخیر قرارداد باربری به وجود آمده است .
ب - محموله به همان وضع که به مقصد رسیده تجدید حمل شده باشد.
2 - همچنین استنباط به عمل خواهد آمد هر گاه قرارداد قبلی برای ارسال مجدد کالا تابع شرایط این مقاوله نامه نبوده است به شرط آن که این مقاوله نامه برای حمل باربری مستقیم بین اولین ایستگاه فرستنده و آخرین ایستگاه مقصد مورد عمل باشد.
ماده سی ام - استنباط درباره فقدان کالا - موردی که کالا باز یافته می شود
1 - چنان چه محموله در موعد معینه به گیرنده کالا تحویل نگردد و یا در مدت سی (30) روز پس از انقضای مدت تحویل در اختیار او گذارده نشود ذیحق می تواند بدون تهیه مدارک دیگری کالای خود را مفقود شده بداند.
2 - شخص ذینفع حق دارد که پس از دریافت غرامت مربوط به کالای مفقوده کتبا تقاضا نماید چنان چه در طول سال که از پرداخت غرامت آغاز می گردد به محض باز یافته شدن کالا او را مطلع سازند برای این درخواست باید اعلامیه کتبی از طرف ذینفع صادر شود.
3 - در مدت سی روز پس از دریافت اعلامیه مربوط به پیدا شدن کالا شخص ذینفع می تواند تقاضا نماید که کالای او در یکی از ایستگاه های مسیر تحویل داده شود مسلم است مخارجی را که به حمل کالا از ایستگاه فرستنده تا ایستگاه تحویل کالا به آن تعلق گرفته است به اضافه غرامتی را که دریافت داشته گیرنده کالا باید بپردازد استرداد این غرامت با کسر مخارجی است که احتمالا در این غرامت پرداخت شده است و با رعایت کلیه حقوق مربوط به غرامت که در ماده 34 و در صورت امکان در ماده 36 برای تجاوز از موعد مقرره برای تحویل کالا ملحوظ است .
4 - در صورتی که طبق بند 2 فوق الذکر تقاضایی به عمل نیامده باشد و یا در مدت 30 روز به موجب بند 3 اقدامی معمول نگردد و یا آن که کالا در مدت بیش از یک سال از تاریخ پرداخت غرامت پیدا شود راه آهن مطابق مقررات و قوانین کشور متبوعه خود عمل خواهد کرد.
ماده سی و یکم - مبلغ غرامت در صورت از بین رفتن کالا
1 - هر گاه طبق مقررات این مقاوله نامه غرامتی برای از بین رفتن کل یا قسمتی از کالا بر عهده راه آهن باشد.
غرامت به شرح زیر و بر حسب نرخ رسمی بورس محاسبه می شود:
در صورت نبودن نرخ بورس به قیمت روز بازار در صورت نبودن هیچ کدام طبق ارزش معمولی .
اجزا محاسبه برای کالاهایی که از یک جنس و یک نوع باشند و همچنین محل و
موقعی که کالا از طرف راه آهن برای باربری قبول شده است محاسبه می شود مع الوصف غرامت از صد فرانک برای هر کیلوگرم وزن خالص تجاوز نمی کند با مراعات محدودیت هایی که در ماده 35 پیش بینی شده است .
به علاوه کرایه حمل و حقوق گمرکی و کلیه مبالغی که به مناسبت حمل کالا پرداخت شده اند بدون هیچ گونه سود و زیان دیگر به شخص ذینفع پرداخت خواهد
شد.
2 - چنان چه عناصری که به عنوان پایه محاسبه پرداخت غرامت به کار می روند به پول کشوری که باید غرامت را بپردازد معلوم نباشد تبدیل پول بر اساس نرخ های جاری در کشوری که باید غرامت پرداخت شود صورت می گیرد.
ماده سی و دوم - تحدید مسئولیت در صورت افت کردن وزن محمولات در موقع حمل 1 - در مورد کالاهایی که معمولا هنگام حمل و در طول مسیر افت وزن پیدا
می کنند راه آهن فقط در صورتی مسئولیت خواهد داشت که افت کالا در هر مسیری که محموله طی کند از حدود معینه زیر تجاوز نماید:
الف - دو درصد از وزن برای مایعات و کالاهایی که به حالت مرطوب برای باربری تحویل شده باشد و نیز برای کالاهای نامبرده زیر.
ساقه شیرین بیان انواع چرم
چوب های رنگین رنده شده و یا تراشیده تفاله پوست حیوانات
قارچ های تازه پوست درخت یا میوه
زغال سنگ و کک
شاخ و سم حیوانات برگ توتون تازه
موی یال و دم حیوانات پوست
انواع چرم ها - میوه های تازه - خشک شده و یا پخته شده - ماهی های خشک شده
انواع چربی ها انواع ریشه ها
انواع پوست میوه و درخت و غیره صابون و روغن های غلیظ
انواع خرما نمک
انواع پشم موی خوک
رازک - سبزی تازه
کندرهای تازه توتون بریده شده
استخوان درست یا آسیا شده رگ و پی حیوانات
ضایعات پوست ها زغال طبیعی
ب - یک درصد برای سایر کالاهای خشک که ممکن است در طول راه دچار افت شوند.
2 - در صورتی که ثابت شود که افت کالا در اثر موجباتی که باعث افت می شوند نباشد راه آهن نمی تواند از محدودیت مسئولیت که در بند 1 این ماده پیش بینی شده استفاده نماید.
3 - هر گاه تعداد زیادی بسته به وسیله یک بارنامه حمل شود افت مربوط به طول راه برای هر بسته محسوب خواهد شد در صورتی که وزن هر یک از آنها جداگانه در بارنامه قید شده باشد و یا بتوان به طریق دیگری آن را تعیین نمود.
4 - در صورت فقدان تمام کالا برای محاسبه غرامت به عنوان افت وزن کالا در طول راه هیچ گونه تقلیلی نباید به عمل آید.
5 - مقررات این ماده به هیچ وجه مقررات مواد 7 و 28 را نقض نمی کند.
ماده سی و سوم - مبلغ غرامت در مورد آسیب دیدگی کالا
در مورد آسیب دیدگی راه آهن موظف است که غرامتی را پرداخت نماید این غرامت بر مبنای کسر ارزش کالای آسیب دیده حساب خواهد شد و غیر از این غرامت هیچ نوع پرداخت جبران خسارت دیگری به عمل نخواهد آمد. مبلغ این غرامت با در نظر گرفتن ارزش کالا که در ماده 31 تعریف شده است و صدی چندی که از ارزش کالا در مقصد کاسته شده است تعیین می گردد همچنین مخارجی که در ردیف آخر بند 1 از ماده 31 پیش بینی شده است به همین نسبت مسترد می شود:
الف - هر گاه تمام محموله در اثر آسیب دیدگی ضایع و بی ارزش شده باشد مبلغ
غرامت پرداختی از مبلغی که برای فقدان تمام آن پرداخت می شود نباید تجاوز کند.
ب - هر گاه فقط قسمتی از محموله در اثر آسیب دیدگی ضایع و بی ارزش شده باشد مبلغ غرامت پرداختی نباید از مبلغی که برای فقدان قسمت آسیب دیده باید پرداخت شود تجاوز نماید.
ماده سی و چهارم - مبلغ غرامت در مورد تاخیر در تحویل کالا
1 - در صورتی که مدت تحویل کالا از تاریخ مقرره تجاوز نماید و اگر شخص ذینفع ثابت ننماید که در نتیجه آن خسارتی به کالای او وارد شده راه آهن موظف است در صورتی که مدت تاخیر معادل (10)/(1) مدت تحویل باشد (10)/(1) کرایه حمل را مسترد دارد و چنان چه مدت تاخیر در تحویل کالا کمتر از (10) /(1) مدت تحویل باشد مبلغ استردادی بر اساس همان (10)/(1) کرایه حمل محاسبه خواهد شد و در هر حال باید توجه داشت (4)/(1) کرایه حمل حداکثر غرامت پرداختی را تشکیل می دهد.
2 - چنان چه ثابت شود که خسارتی در اثر تاخیر در تحویل کالا به آن وارد شده است راه آهن غرامتی را که حداکثر از دو برابر کرایه حمل نباید تجاوز کند باید پرداخت کند.
3 - غراماتی که طبق بندهای 2 و 1 پرداخت می شود با غرامت پرداختی برای فقدان تمام کالا توام نمی گردد در صورتی که قسمتی از کالا تلف شود، غرامت تاخیر در تحویل در صورت لزوم فقط برای قسمت تلف نشده مرسله پرداخت می شود.
در صورت معیوب شدن کالا غرامت تاخیر در تحویل در صورت لزوم با غرامت پیش بینی شده در ماده 33 توام می گردد. در تمام موارد توام شدن غرامت های پیش بینی شده در بند 1 و 2 با غرامت های پیش بینی شده در ماده 31 و 33 نباید موجب پرداخت غرامتی بیشتر از غرامت تلف شدن تمام کالا گردد.
ماده سی و پنجم - محدودیت غرامت بر اساس بعضی از تعرفه ها هر گاه راه آهن جهت حمل بار با شرایط باربری خاصی موافقت نماید (تعرفه اختصاصی یا استثنایی ) و برای کرایه حمل تخفیفی را بر اساس شرایط عادی بپذیرد (تعرفه های عمومی ) در این حالت راه آهن ممکن است برای پرداخت غرامت به شخص ذینفع محدودیتی قائل شود این محدودیت برای تاخیر در تحویل فقدان و یا آسیب دیدگی کالا خواهد بود به شرط آن که این محدودیت در تعرفه قید شده باشد هر گاه محدودیت فوق از اعمال تعرفه ها منتج شود که فقط در قسمتی از مسیر کالا اجرا می شود تادیه غرامت توسط راه آهن فقط برای قسمتی از مسیر که به موجب این غرامت شده است به عمل خواهد آمد.
ماده سی و ششم - مبلغ غرامت در صورت اظهارات انتفاع در تحویل هر گاه در موقع تحویل کالا انتفاع در تحویل تقاضا شده باشد ممکن است علاوه بر غرامات پیش بینی شده در ماده 31 و 33 و 34 و در صورت امکان در ماده 35 مطالبه غرامتی برای خسارت اضافی که تایید گردیده است بشود مبلغ این غرامت حداکثر به میزان مبلغی که برای انتفاع در تحویل اظهار شده است می باشد.
ماده سی و هفتم - مبلغ غرامت در صورت وجود تقلب و اشتباه فاحش که مسئولیت آن به عهده راه آهن است در تمام مواردی که تاخیر در تحویل کالا و فقدان کلی و یا جزیی آن و یا آسیب دیدگی آن در اثر تقلب و یا اشتباه فاحشی باشد که مسئولیت آن متوجه راه آهن است .
راه آهن باید به ذینفع پس از اثبات موضوع خسارت مربوطه را پرداخت نماید در موارد اشتباه فاحش مسئولیت محدود است به دو برابر حداکثر مبالغی که در مواد 31 - 33 - 34 - 35 و 36 پیش بینی شده است .
ماده سی و هشتم - بهره غرامت - استرداد غرامت ها
1 - شخص ذینفع می تواند تقاضای بهره غرامت بنماید این بهره ها که بر مبنای پنج درصد در سال محاسبه می شوند فقط در مواردی اجرا می شوند که غرامت از ده فرانک برای بارنامه تجاوز کند. بهره های غرامت از تاریخ اولین روز اقامه دعوای اداری به موجب ماده 41 به عمل می آید و در غیر این صورت از تاریخی خواهد بود که از طریق قضایی اقدام به این کار شده باشد.
2 - هر غرامتی که من غیر حق دریافت شده باشد باید مسترد گردد.
ماده سی و نهم - مسئولیت راه آهن در مورد مامورین خود
راه آهن مسئول اعمال کلیه مامورین رسمی که در اداره کار می کنند و همچنین اشخاصی که برای امر باربری استخدام شده و به آن مبادرت می ورزند می باشد.
مع الوصف هر گاه بنا بر تقاضای ذینفع مامورین راه آهن بارنامه ها را تهیه و یا ترجمه هایی را انجام دهند و یا خدمات دیگری را که بر عهده راه آهن نیست صورت دهند آنان به عنوان مامور اشخاص ذینفع شناخته می شوند.
ماده چهلم - اجرا دعاوی خارج از قرارداد
در موارد پیش بینی شده در بند 1 ماده 27 هر دعوی مربوط به مسئولیت به هر عنوان که باشد علیه راه آهن اعمال نمی شود مگر در شرایط و حدود پیش بینی شده در مقاوله نامه فعلی همچنین است هر دعوی ای که علیه اشخاصی که طبق ماده 39 راه آهن مسئول آن است اقامه شود.
فصل دوم - دعاوی اداری - دعاوی قضایی - آیین دادرسی - مرور زمان
ماده چهل و یکم - دعاوی اداری
1 - دعاوی اداری مربوط به قرارداد باربری باید کتبا به موجب ماده 43 به راه آهن ارسال شود.
2 - حق ارسال دعوی اداری متعلق به اشخاصی است که حق اقامه دعوی قضایی علیه راه آهن به موجب ماده 42 را دارند.
3 - اگر دعوی توسط فرستنده کالا اقامه شود باید رونوشت بارنامه را ارائه نماید و اگر اقامه دعوی توسط گیرنده صورت گیرد باید بارنامه را چنان چه به او تحویل شده باشد ارائه دهد.
4 - بارنامه - رونوشت بارنامه و اوراق دیگری که ذیحق ضمیمه کردن آنها را به دعوی خود مفید بداند باید اصل یا رونوشت آنها پیوست شود و در صورت تقاضای راه آهن رونوشت ها باید مصدق باشند موقع رسیدگی به دعوی راه آهن می تواند تقاضای ارائه اصل بارنامه - رونوشت بارنامه و یا قبض استرداد بها را از نظر تحقیق بیشتر در رسیدگی دعوا بنماید.
ماده چهل و دوم - اشخاصی که می توانند علیه راه آهن دعوی قضایی اقامه کنند
1 - اقامه دعوی قضایی برای استرداد مبلغ پرداخت شده به موجب قرارداد باربری متعلق به کسی می باشد که این مبلغ را پرداخته است .
2 - اقامه دعوی قضایی مربوط به استرداد بهای پیش بینی شده در ماده 19 فقط به فرستنده کالا مربوط است .
3 - اقامه دعاوی دیگر قضایی علیه راه آهن که از قرارداد باربری ناشی می شود مربوط به اشخاص زیر می باشد:
الف - به فرستنده کالا تا موقعی که گیرنده کالا بارنامه را اخذ و یا از حقوق متعلقه که به موجب بند 4 از ماده 16 و یا ماده 22 برخوردار است استفاده نماید.
ب - به گیرنده کالا بعد از موقعی که :
1 - بارنامه را دریافت کرده باشد یا.
2 - از حقوق خود به موجب بند 4 از ماده 16 استفاده کرده باشد یا.
3 - از حقوق متعلقه به خود به موجب ماده 22 استفاده کرده باشد.
در هر صورت به محض این که بارنامه وسیله شخص تعیین شده از طرف گیرنده طبق (ردیف ج از بند 1 ماده 22) دریافت شده باشد و به محض این که نامبرده از حقوق متعلقه به خود به موجب بند 4 از ماده 16 استفاده کرده باشد حق اقامه دعوی گیرنده منتفی می شود.
برای اقامه این قبیل دعاوی فرستنده باید رونوشت بارنامه را ارائه نماید و در صورت نبودن آن او نمی تواند علیه راه آهن اقامه دعوی کند مگر با اجازه گیرنده یا این که دلیلی بیاورد که گیرنده کالا را نپذیرفته است .
ماده چهل و سوم - اقامه دعوی قضایی علیه راه آهن ها
1 - اقامه دعوی قضایی در مورد استرداد مبلغ پرداخت شده به موجب قرارداد باربری ممکن است علیه راه آهنی که وجه را دریافت کرده یا راه آهنی که وجه به نفع او بیشتر دریافت شده اقامه گردد.
2 - دعوی قضایی مربوط به استرداد بهای پیش بینی شده در ماده 19 اقامه نمی شود مگر علیه راه آهن مبدا.
3 - دعاوی قضایی دیگر که از قرارداد باربری ناشی می شود ممکن است علیه راه آهن مبدا یا راه آهن مقصد یا راه آهنی که عمل اصلی مورد دعوی در آن جا اتفاق افتاده اقامه شود.
علیه راه آهن مقصد همچنین می شود اقامه دعوی کرد حتی اگر او کالا و بارنامه را دریافت نکرده باشد.
4 - هر گاه شخصی که دعوی را طرح می نماید بتواند آن را علیه چندین راه آهن اقامه کند به محض این که دعوی علیه یکی از آنها طرح گردید حق او نسبت به سایر راه آهن ها منتفی می شود.
5 - دعوی قضایی ممکن است علیه راه آهن دیگری غیر از آنهایی که در بند 1 و 2 و 3 تعیین شده اقامه شود هر گاه این دعوی مردود شناخته شده باشد یا به صورت دعوی شخص ثالث در دعوی اصلی مستند بر همان قرارداد باربری اقامه شود.
ماده چهل و چهارم - صلاحیت
دعاوی قضایی مستند به این قرارداد نمی تواند مورد اقدام قرار گیرد مگر پیش قاضی صلاحیتدار کشوری که راه آهن خوانده از آن تبعیت می کند. مگر این که در موافقت نامه های بین دولت ها و یا در اسناد امتیازی تصمیم دیگری اتخاذ شده باشد.
هر گاه موسسه ای شبکه های مستقلی از راه آهن را در کشورهای مختلف بهره برداری کند هر یک از این شبکه ها از نظر اجرا این ماده مانند راه آهن جداگانه تلقی
می شود.
ماده چهل و پنجم - تحقیق درباره فقدان جزیی و یا معیوب شدن کالا 1 - هر گاه فقدان قسمتی از کالا و یا آسیب دیدگی آن از طرف راه آهن کشف و یا مشاهده شود و یا این که ذیحق وجود آن را اثبات کند راه آهن موظف است بلافاصله و در صورت امکان با حضور دارنده حق صورتمجلسی تنظیم نماید که نوع خسارت وضع کالا - وزن آن و در صورت امکان اهمیت خسارت - علت آن و زمانی که خسارت وارد شده در آن تسجیل گردد یک رونوشت از این صورت جلسه در قبال تقاضا به ذیحق به رایگان تسلیم می شود.
اگر ذیحق مفاد صورتمجلس را قبول نکند می تواند درخواست تحقیق قضایی را نسبت به وضع و وزن کالا و همچنین عللی که موجب این مبلغ خسارت شده اند تقاضا نماید. نحوه اقدام تابع قوانین و مقررات کشوری است که تحقیق قضایی در آن جا اجرا می شود.
ماده چهل و ششم - مواردی که اقامه دعوی علیه راه آهن ناشی از قرارداد باربری .منتفی می شود
1 - دریافت کالا از طرف ذیحق هر گونه دعوی ناشی از قرارداد باربری را مربوط به انقضا مهلت تحویل یا فقدان قسمتی از آن و یا آسیب دیدگی علیه راه آهن منتفی می سازد.
2 - مع الوصف اقامه دعوی در موارد زیر منتفی نمی گردد:
الف - اگر دارنده حق اثبات کند که خسارت به علت یک تقلب یا خطای فاحش منسوب به راه آهن بوده است .
ب - در صورتی که دعوای اداری برای انقضا مدت تحویل به موجب بند 3 ماده 43
در مدتی که از 60 روز تجاوز ننماید ارسال شود. روز قبل کالا از طرف ذیحق جزو این مدت محسوب نمی شود.
ج - در صورت ارسال دعوای اداری برای فقدان قسمتی از کالا و یا برای آسیب دیدگی کالا به شرح زیر:
1 - اگر فقدان یا آسیب دیدگی قبل از دریافت کالا وسیله ذیحق طبق ماده 45 به ثبوت رسیده باشد.
2 - اگر تحقیق و اثباتی که به موجب ماده 45 باید انجام بگیرد به علت اشتباه راه آهن صورت نگرفته باشد.
د - در صورت ادعای خسارت برای خسارت هایی که وجود آنها بعد از قبول کالا از طرف ذیحق معلوم می گردد به شرط حائز بودن دو شرط زیر:
1 - بلافاصله بعد از کشف خسارت و حداکثر در ظرف هفت روز بعد از دریافت کالا تقاضای تسجیل خسارت مطابق ماده 45 وسیله دارنده حق به عمل آمده باشد و اگر خاتمه این مهلت مصادف با روز یکشنبه یا روز تعطیل رسمی باشد خاتمه مهلت به اولین روز اداری بعدی تمدید می شود.
2 - ذیحق ثابت کند که خسارت در فاصله قبول کالا برای حمل و تحویل آن عارض شده است .
3 - اگر کالا مطابق شرایط پیش بینی شده در بند 1 ماده 29 تجدید حمل شود اقامه دعاوی مربوط به غرامت برای فقدان جزیی یا آسیب دیدگی کالا که ناشی از یکی از قراردادهای باربری قبلی باشند منتفی می شود اگر دارنده حق در مورد یکی از قراردادها اقدام نموده باشد.
ماده چهل و هفتم - مرور زمان دعوی ناشی از قرارداد باربری
1 - اقامه دعوی قضایی ناشی از قرارداد باربری بعد از یک سال مشمول مرور زمان می گردد.
معهذا مرور زمان سه ساله خواهد بود اگر موارد زیر پیش آید:
الف - اقامه دعوی مربوط به واریز استرداد بهای کالایی باشد که وسیله راه آهن از گیرنده کالا دریافت شده است .
ب - اقامه دعوی مربوط به واریز تتمه حساب فروشی باشد که وسیله راه آهن انجام شده است .
ج - اقامه دعوی بر اساس خسارتی باشد که از تقلب و تدلیس ناشی شده است .
د - اقامه دعوی بر اساس موضوع قاچاق مبتنی باشد.
ه - در مورد پیش بینی شده در بند 1 ماده 29 اقامه دعوی بر اساس یکی از قراردادهای باربری قبلی برای تجدید ارسال محموله مبتنی باشد.
2 - شروع مرور زمان :
الف - برای دعاوی مربوط به غرامت برای فقدان جزیی و یا آسیب دیدگی و یا تاخیر در تحویل محموله از روزی که تحویل انجام شده است .
ب - برای دعاوی مربوط به غرامت برای فقدان کلیه محموله از سی ام روزی که پس از انقضا مهلت تحویل سر برسد.
ج - برای دعاوی مربوط به پرداخت یا استرداد کرایه حمل و مخارج فرعی و اضافه کرایه ها و یا برای دعاوی مربوط به تصحیح در صورت بد اجرا کردن تعرفه یا اشتباه در محاسبه مرور زمان از تاریخ های زیر شروع می شود:
1 - اگر پرداخت به عمل آمده باشد از روز پرداخت .
2 - چنان چه پرداخت به عمل نیامده باشد از روز قبول کالا برای باربری اگر پرداخت به عهده فرستنده باشد یا از روزی که گیرنده بارنامه را اخذ کرده است در صورتی که پرداخت به عهده گیرنده باشد.
3 - اگر موضوع مربوط به پرداخت مبالغی به موجب برگ پرداخت باشد از روزی که راه آهن صورت حساب مخارج را که در بند 7 ماده 19 قید شده است به فرستنده تسلیم نماید.
در صورت عدم تسلیم صورت حساب ، مهلت برای مطالبات راه آهن از روز سی ام بعد از انقضا تحویل کالا شروع می شود.
د - برای اقامه دعوی از طرف راه آهن مربوط به پرداخت مبالغی که توسط گیرنده به جای فرستنده پرداخت شده یا بالعکس و راه آهن موظف به استرداد آن به ذیحق می باشد از روزی که تقاضای استرداد به عمل آمده است .
ه - برای دعاوی مربوط به استرداد بهای کالا که در ماده 19 پیش بینی شده است از چهل و دومین روزی که از انقضا مدت تحویل می گذرد.
و - برای دعاوی مربوط به پرداخت تتمه حساب فروش از روز فروش .
ز - برای دعاوی مربوط به پرداخت یک اضافه حقوق گمرکی که از طرف گمرک ادعا شده باشد از روز ادعای گمرک .
ح - در سایر موارد دیگر از روزی که ادعا باید اعمال شود.
روزی که به نام شروع مرور زمان تعیین گردیده جزو ایام مهلت محسوب نمی شود.
3 - در حالت اقامه دعوای اداری که طبق ماده 41 برای راه آهن ارسال شده است مرور زمان تا روزی که راه آهن ادعا را کتبا رد نکرده است و اوراقی که پیوست ادعانامه مزبور بوده مسترد نگردیده است در صورت قبول قسمتی از ادعا مرور زمان جریان پیدا نمی کنند مگر برای قسمتی از ادعا که مورد اختلاف باقی می ماند.
اثبات این که ادعانامه اداری دریافت شده یا جواب آن ارسال و اوراق ضمیمه مسترد گردیده است به عهده طرفی است که به آن استناد می کند. ادعانامه های اداری بعدی که در مورد همان موضوع باشد مرور زمان را معلق نمی کند.
4 - دعوی مشمول مرور زمان مورد اقدام قرار نمی گیرد حتی به عنوان دعوی متقابل یا اعتراض شخص ثالث .
5 - با رعایت مقررات فوق معلق ماندن و قطع شدن مرور زمان وسیله قوانین و مقررات کشوری که دعوی در آن جا طرح شده تعیین می گردد.
فصل سوم - واریز حساب ها - دعاوی راه آهن ها علیه یکدیگر
ماده چهل و هشتم - واریز حساب بین راه آهن ها
1 - هر راه آهنی که مخارج یا سایر مطالبات مربوط به قرارداد باربری را چه در مبدا و چه در مقصد دریافت کرده موظف است سهم راه آهن های ذینفع را از مخارج و مطالبات مزبور بپردازد.
تشریفات این پرداخت در موافقت نامه های متبادله بین راه آهن ها تعیین شده است .
2 - ضمن حفظ حقوق راه آهن علیه فرستنده چنان چه راه آهن فرستنده کالا کرایه حمل و سایر مخارجی را که به عهده فرستنده کالا طبق بارنامه می باشد و دریافت نکرده باشد مسئول آن خواهد بود.
3 - اگر راه آهن مقصد کالا را بدون دریافت مخارج و سایر مطالبات ناشی از قرارداد باربری تحویل داده باشد در قبال راه آهن های قبلی و سایر افراد ذینفع مسئول است .
4 - در صورت عدم قدرت پرداخت یکی از راه آهن ها و بر حسب تقاضای یکی از
راه آهن های طلبکار موضوع مورد رسیدگی و تحقیق اداره مرکزی حمل و نقل های
بین المللی با راه آهن قرار گرفته باشد نتایج حاصله از آن از طرف کلیه راه آهن های دیگر که در حمل و نقل شرکت کرده اند به نسبت سهم هر یک در کرایه حمل تقبل می شود. حق اقامه دعوی علیه راه آهن که عدم قدرت پرداخت آن تایید شده محفوظ است .
ماده چهل و نهم - اقامه دعوی در مورد غرامت برای فقدان کالا و یا آسیب دیدگی آن
1 - راه آهن که غرامتی را برای فقدان کلی و جزیی کالا و یا برای آسیب دیدگی
آن به موجب مقاوله نامه فعلی پرداخت کرده است حق دارد علیه راه آهن هایی که در حمل و نقل شرکت کرده اند طبق ترتیبات زیر اقامه دعوی نماید:
الف - راه آهنی که در اثر عمل او خسارت پیش آمده تنها مسئول خسارت است .
ب - اگر خسارت در اثر عمل چند راه آهن پیش آید هر یک از آنها مسئول خسارتی می باشند که خود موجب آن شده اند و اگر تشخیص کیفیت خسارت ممکن نباشد
مسئولیت خسارت با توجه به اصول مذکوره در حرف ج بین آنها تسهیم می شود.
ج - اگر نتوان ثابت کرد که خسارت در نتیجه عمل یک یا چند راه آهن پیش آمده است مقدار غرامت بین تمام راه آهن ها که در این باربری شرکت کرده اند به غیر از آنهایی که ثابت کنند خسارت در خطوط آنها پیش نیامده تسهیم می شود.
تسهیم مبلغ غرامت به نسبت به تعداد کیلومترهای مسافتی که به موجب تعرفه ها پیموده شده است به عمل می آید.
2 - در صورت عدم قدرت یکی از راه آهن ها سهم مربوط به آن که پرداخت نشده بین راه آهن های دیگر که در حمل و نقل شرکت کرده اند به نسبت تعداد کیلومترهای پیموده شده که در آنها تعرفه اجرا گردیده است تسهیم می شود.
ماده پنجاهم - اقامه دعوی در مورد غرامت برای انقضا مهلت تحویل
1 - مقررات مندرج در ماده 49 در مورد پرداخت غرامت برای انقضا مهلت تحویل قابل اجرا می باشد چنان چه تاخیر در مدت تحویل کالا در نتیجه نامنظمی های حاصله در روی خطوط چندین راه آهن باشد مبلغ غرامت به نسبت مدت تاخیری که روی هر یک از شبکه های مربوطه انجام گرفته است تقسیم خواهد شد.
2 - مهلت تحویل تعیین شده در ماده 11 بین راه آهن های مختلف که در حمل و نقل شرکت کرده اند به شرح زیر تقسیم می شود:
الف - بین دو راه آهن همسایه .
1 - مهلت ارسال بین دو راه آهن نصف می شود.
2 - مهلت حمل و نقل به نسبت تعداد کیلومترهای فواصلی که روی هر یک از دو راه آهن اجرا می شوند تقسیم می گردد.
ب - بین سه راه آهن یا بیشتر.
1 - مهلت ارسال بین راه آهن مبدا و مقصد نصف می شود.
2 - یک سوم مهلت حمل و نقل به سهم مساوی بین تمام راه آهن های شرکت کننده در حمل و نقل تقسیم می شود.
3 - دو سوم مهلت حمل و نقل به نسبت تعداد کیلومترهای مسافتی که تعرفه ها در هر یک از راه آهن ها اجرا می شود تقسیم می گردد.
مهلت های اضافی را که یک راه آهن می تواند از آن استفاده کند به آن راه آهن
اعطا خواهد شد.
4 - زمانی که بین تحویل کالا به راه آهن تا آغاز مهلت ارسال مصروف می شود فقط مربوط به راه آهن مبدا است .
5 - تقسیمی که در بالا مورد بحث قرار گرفت مورد عمل قرار نمی گیرد مگر در صورتی که مهلت تحویل جمعا رعایت نشده باشد.
ماده پنجاه و یکم - رویه اقامه دعوی
1 - راه آهنی که علیه آن به موجب مواد 49 و 50 اقامه دعوی می شود صلاحیت ندارد به صحت پرداختی که از طرف اداره راه آهنی که اقامه دعوی کرده است اعتراض کند هر گاه مبلغ غرامت به وسیله قوه قضائیه تعیین شده باشد بعد از آن که ادعانامه به او ابلاغ و از طرف او امضا گردیده و به او حق داده شد که در محاکمه شرکت نماید قاضی محکمه پس از قبول دعوی طبق جریان کار مهلت های مربوط به احضار و شرکت در محاکمه را تعیین می نماید.
2 - راه آهنی که می خواهد اقامه دعوی کند باید ادعای خود را علیه تمام راه آهن های ذینفع که با آنها اختلاف دارد در یک ادعانامه و با توجه به این که ادعای خود را علیه راه آهن هایی که اقامه دعوا ننموده است از دست خواهد داد تنظیم نموده و در یک محکمه فقط اقامه دعوی نماید.
3 - قاضی باید در یک حکم برای تمام دعاوی که پیش او مطرح است رای صادر کند.
4 - راه آهن هایی که علیه آنها اقامه دعوی شده دعوی بعدی را نمی توانند اقامه کنند.
5 - مجاز نمی باشد که دعاوی مربوط به تضمین را در دعوی مربوط به تقاضای اصلی غرامت وارد کنند.
ماده پنجاه و دوم - صلاحیت برای دعاوی
1 - قاضی محل اقامتگاه راه آهنی که علیه آن راه آهن اقامه دعوی می شود در تمام دعاوی مطروحه منحصرا ذیصلاحیت است .
2 - وقتی که دعوی علیه چند راه آهن باید اقامه شود راه آهن خواهان حق دارد از بین قاضی های ذیصلاحیت به موجب بند 1 دادرسی را انتخاب کند که عرض حال خود را نزد او تسلیم می دارد.
ماده پنجاه و سوم - توافق در موضوع دعاوی
راه آهن ها می توانند با توافق بین خود مقررات مربوط به دعاوی متقابل خود را که در فصل سوم تعیین شده نقض کنند.
قسمت چهارم - مقررات مختلف
ماده پنجاه و چهارم - اجرای حقوق ملی
در صورت عدم وجود شروطی در مقاوله نامه فعلی مقررات و قوانین و آیین نامه های ملی مربوط به باربری در هر دولتی قابل اجرا می باشد.
ماده پنجاه و پنجم - قواعد عمومی آیین دادرسی
برای کلیه اختلافاتی که از حمل و نقل های تابع مقاوله نامه فعلی ناشی می شود رویه قضایی که باید اعمال گردد همان است که قاضی ذیصلاحیت آن را مورد عمل قرار می دهد مگر این که مقررات مخالفی در مقاوله نامه وجود داشته باشد.
ماده پنجاه و ششم - اجرای احکام قضایی - ضبط و تضمین
1 - موقعی که احکام قضایی اعم از حضوری و یا غیابی توسط قاضی ذیصلاحیت و
به موجب مقررات مقاوله نامه فعلی صادر گردید طبق قوانین استنادی این قاضی به مورد اجرا گذاشته خواهد شد و به همین نهج این احکام در هر یک از کشورهای شریک پس از انجام تشریفات لازم و مقررات در هر کشوری اجرا خواهد شد. این رویه در مورد احکامی که جنبه اجرایی موقت دارند اجرا نمی شود و همچنین در مورد محکومیت های مربوط به مطالبه سود در خسارت های وارده که با پرداخت هزینه مربوط علیه خواهان به علت رد درخواست او صادر می گردد نیز اجرا نمی شود.
2 - مطالباتی که در اثر یک باربری بین المللی به نفع یک راه آهن عهده راه آهن دیگر که از همان کشور راه آهن اولی تبعیت نمی کند ایجاد شود نمی تواند مورد توقیف قرار گیرد مگر به موجب حکم صادره از قوه قضائیه کشور متبوعه راه آهنی که دارای مطالبات مورد توقیف است .
3 - وسائط نقلیه راه آهن همچنین اشیا مختلف دیگری که در حمل و نقل به کار
می رود و متعلق به راه آهن است مانند مخازن ، ابزار آلات بارگیری ، واگن های مسطح که با روپوش حمل می شوند و غیره مورد توقیف قرار نمی گیرند مگر آن که متعلق به کشوری باشند که راه آهن آن کشور مالک آنها باشد و به موجب حکم صادره از طرف مقامات قضایی کشور اخیرالذکر واگن های اختصاصی همچنین اشیا مختلف دیگری که در باربری به کار می روند و در وسائط نقلیه فوق الذکر موجود باشد و متعلق به مالک واگن باشند نمی توانند مورد توقیف قرار بگیرند مگر در کشوری که مالک آنها تابع آن کشور باشد و به موجب رای صادره از طرف مقامات قضایی کشور اخیرالذکر.
4 - تضمین برای تامین پرداخت هزینه های محاکمات قضایی که بر اساس قرارداد باربری بین المللی اقامه می شوند مطالبه نخواهد شد.
ماده پنجاه و هفتم - واحد پول - نرخ تسعیر و یا قبول پول های خارجی
1 - مبالغی که به واحد فرانک در مقاوله نامه فعلی و ضمائم آن تعیین شده عبارت از فرانک طلا به وزن (31)/(10) گرم به عیار 900% می باشد.
2 - راه آهن موظف است نرخ های تسعیر در مورد عمل خود را در مورد کرایه حمل و سایر مخارج و استرداد بهای کالا که به واحدهای پول خارجی تعیین شده اند و به پول کشور خود دریافت می دارد چات و منتشر نماید (نرخ تسعیر).
3 - همچنین راه آهنی که پول خارجی را برای پرداخت قبول می کند باید از نرخ هایی را که با آنها پول خارجی را قبول می کند چات و منتشر نماید (نرخ قبول ارز).
ماده پنجاه و هشتم - اداره مرکزی حمل و نقل های بین المللی با راه آهن ها
1 - برای تسهیل و تامین اجرا مقاوله نامه فعلی یک اداره مرکزی حمل و نقل های بین المللی وسیله راه آهن ها تاسیس گردیده است که مامور اجرای امور زیر می باشد:
الف - دریافت اطلاعات از تمام کشورهای عضو مقاوله نامه و هر یک از راه آهن های ذینفع و اعلام آنها به کشورها و راه آهن های دیگر.
ب - جمع آوری و تنظیم و چات و انتشار اطلاعات از هر نوع که برای سرویس حمل
و نقل های بین المللی مفید باشد.
ج - تسهیل روابط مالی لازم برای سرویس حمل و نقل های بین المللی بین راه آهن های مختلف و واریز مطالبات معوقه و تامین اطمینان لازم در این مورد در روابط بین راه آهن ها.
د - بنا به تقاضای یکی از کشورهای عضو مقاوله نامه یا یکی از موسسات حمل و نقل که خطوط آن در فهرست خطوط پیش بینی شده در ماده 59 ثبت شده است دفتر مرکزی با راهنماییها و خدمات خود از هر طریقی که ممکن باشد اقدام می نماید تا اختلافاتی که بین کشورهای فوق الذکر و سایر موسسات روی می دهد از طریق تفسیر و اجرای مقاوله نامه فعلی رفع نماید.
ه - بنا بر تقاضای اعضا اصلی (کشورها - موسسات حمل و نقل - مشتریان ) اطلاعیه مشورتی برای کسب نظر درباره اختلافات مربوط به تفسیر و یا اجرا مقاوله نامه منتشر می نماید.
و - همکاری برای رفع اختلاف مربوط به تفسیر و اجرا مقاوله نامه از طریق حکمیت .
ز - بررسی تقاضاهای مربوط به تغییرات مقاوله نامه فعلی و پیشنهاد تشکیل جلسه کنفرانس ها در صورت لزوم طبق ماده 69.
2 - آیین نامه خاصی که ضمیمه V مقاوله نامه فعلی را تشکیل می دهد اقامتگاه و
ترکیب و سازمان این اداره مرکزی را و تشکیلات این اداره و نیز وسایل کار و شرایط و طرز عمل و نظارت آن را تعیین می کند.
ماده پنجاه و نهم - فهرست خطوط تابع مقاوله نامه
1 - اداره مرکزی که در ماده 58 پیش بینی شده مامور تنظیم و به جریان گذاردن فهرست های خطوط تابع مقاوله نامه فعلی می باشد بدین منظور از کشورهای عضو اطلاعات مربوطه را برای درج فهرست ها یا حذف خطوط راه آهن یا یک موسسه که در ماده 2 ذکر شده دریافت می کند.
2 - ورود یک خط جدید در سرویس حمل و نقل های بین المللی عملی نمی شود مگر یک ماه بعد از تاریخ نامه اداره مرکزی به عنوان کشورهای عضو دیگر مشعر بر اعلام ثبت آن خط در فهرست مربوطه .
3 - حذف یک خط از طرف اداره مرکزی موقعی اعلام می گردد که به درخواست کشور عضوی که بنا به تقاضای او این خط در فهرست قید گردیده است طی یادداشتی به اداره مرکزی اعلام نماید که آن خط دیگر در وضعیتی قرار ندارد که بتواند تعهدات ناشی از مقاوله نامه را انجام دهد.
4 - تنها به محض دریافت ساده اعلامیه منتشره از طرف اداره مرکزی به هر راه آهنی حق می دهد فورا تمام کلیه روابط حمل و نقل بین المللی خود را با خط حذف شده قطع نماید مگر در مورد حمل و نقل هایی که در جریان می باشد و باید خاتمه پذیرند.
ماده شصتم - مقررات خاص در مورد بعضی از باربریها - مقررات تکمیلی
1 - حمل واگن های مربوط به اشخاص تابع مقررات ضمیمه شماره می باشد.
2 - حمل مخازن ها تابع مقررات ضمیمه شماره است .
3 - برای باربری بسته های اکسپرس راه آهن ها می تواند به وسیله مواد مربوطه در تعرفه های خود در این مورد بعضی از مقررات مخصوص مندرج در ضمیمه را قید
نمایند.
4 - برای حمل و نقل های نامبرده زیر:
الف - حمل و نقل با اسناد حمل قابل مبادله .
ب - حمل و نقل به شرط عدم تحویل کالا جز در مقابل رونوشت بارنامه .
ج - حمل و نقل روزنامه ها.
د - حمل و نقل کالا به مقصد بازارهای مکاره و نمایشگاه ها.
ه - حمل و نقل های ابزار آلات بارگیری و وسایل پوششی ضد سرما و گرما برای
کالاهای حمل شده دو یا چند کشور متعاهد به وسیله انعقاد قراردادهای خاص و یا راه آهن ها به موجب مواد مخصوص تعرفه های خود می توانند شرایطی را برای این گونه حمل و نقل ها مقرر دارند که مغایر مقاوله نامه فعلی باشد بالاخص سند حملی را که مغایر نمونه ضمیمه II مقاوله نامه فعلی باشد برای این منظور پیش بینی نمایند.
5 - مقررات تکمیلی که بعضی از کشورهای متعاهد یا بعضی از راه آهن های شریک
برای اجرای مقاوله نامه انتشار می دهند به اداره مرکزی ارسال خواهد شد.
این مقررات تکمیلی ممکن است در راه آهن هایی که الحاق خود را به آن اعلام می دارند تحت اشکال پیش بینی شده در قوانین و آیین نامه های هر کشوری به اجرا گذارده شود بدون آن که مقاوله نامه فعلی را نقض نمایند و اجرای این مقررات تکمیلی طی یادداشتی به اداره مرکزی اعلام خواهد شد.
ماده شصت و یکم - حل و فصل اختلافات از طریق حکمیت
1 - هر گاه اختلافی که در موضوع تفسیر و اجرای قرارداد بین اعضا به وجود می آید بین خود آنان حل و فصل نشود با توجه به این که این مقاوله نامه عنوان قانون بین المللی و یا عنوان قانون قراردادی مورد قبول همه را دارد و همچنین با توجه به این که مقررات تکمیلی آن که توسط بعضی از کشورهای عضو مقاوله نامه تدوین شده اند و نیز موافقت نامه های خاصی که در بند 4 ماده 60 پیش بینی شده است همان ارزش را دارد می توان بنا بر درخواست اعضا این اختلافات را از ارجاع به حکمیت نمود ترکیب و رویه محاکمی که عهده دار این نوع حکمیت می باشند در ضمیمه X این مقاوله نامه درج شده است .
2 - مع الوصف در مورد اختلاف بین کشورها مقررات مندرج در ضمیمه X طرفین را وادار و به مراعات آن نخواهد کرد و هر یک از کشورها راسا می توانند درباره ترکیب دادگاهی که حکمیت به آن ارجاع خواهد شد و رویه ای که باید در حکمیت اتخاذ شود تصمیم لازم اتخاذ کنند.
3 - بنا بر تقاضای طرفین حکمیت در موارد زیر متوقف می شود:
الف - بدون این که به حل اختلاف به موجب مقررات قانونی دیگر لطمه ای برسد.
1 - در مورد اختلافات بین کشورهای عضو قرارداد.
2 - در مورد اختلافات بین کشورهای عضو قرارداد از یک طرف و کشورهای غیر عضو از طرف دیگر.
3 - در مورد اختلافات بین کشورهای غیر عضو.
به شرط این که در مورد اخیرالذکر قرارداد حاضر مانند یک قانون ملی یا به عنوان حقوق توافقی قابل اجرا باشد.
ب - در مورد اختلافات بین موسسات باربری .
ج - در مورد اختلافات بین موسسات باربری و مشتریان .
د - در مورد اختلافات بین مشتریان .
4 - اجرای طریقه حکمیت در مورد تعلیق و قطع مرور زمان دعاوی مربوط به طلب همان اثر را دارد که طرح دعوا در محاکم عادی .
5 - احکام صادره از دادگاه های حکمیت درباره موسسات باربری و مشتریان در هر کشور عضو قرارداد بعد از انجام تشریفات مقرره کشور محل اجرا لازم الاجرا
می گردد.
قسمت پنجم - مقررات استثنایی
ماده شصت و دوم - نقض های موقتی
1 - اگر وضع اقتصادی و مالی کشوری طوری باشد که اجرا مقررات فصل سوم از قسمت سوم مقاوله نامه مشکلات بزرگی برای آنها ایجاد کند هر کشوری با گنجانیدن مقرراتی در تعرفه های خود و یا با اعمال قدرت ملی به قسمی که اختیارات کلی یا جزیی به ادارات راه آهن داده شود می توانند مقررات ماده 17 - 19 - 31 قرارداد را در مورد بعضی از حمل و نقل ها به شرح زیر نقض نمایند:
الف - هنگامی که ارسال محمولات از این کشور با پرداخت کرایه به عمل آید.
1 - خواه تماما این کار تا مرز کشور انجام شود.
2 - خواه این کار حداقل تا حدود مرکز کشور باشد.
ب - محمولاتی که به مقصد این کشور فرستاده می شوند باید در مبدا کرایه آنها
پرداخت شود.
1 - خواه این عمل حداقل تا مرزهای آن کشور صورت گیرد به شرط این که کشور مبدا از محدودیت مذکور در شماره 1 بند الف فوق الذکر استفاده ننماید.
2 - خواه این عمل حداکثر تا مرزهای آن کشور صورت گیرد.
ج - محمولات اعم از این که از این کشور صادر و یا به مقصد آن وارد شوند نمی توانند از هیچ گونه استرداد بهایی استفاده کنند و همچنین هیچ گونه پیش پرداختی پذیرفته نمی شود و یا این که استردادهای بهای کالا و پیش پرداخت ها در حدود معینی مورد قبول قرار می گیرد.
د - به فرستنده اجازه داده نمی شود که قرارداد باربری را برای کشور مقصد در مورد پرداخت استرداد بها تغییر دهد.
2 - تحت همان شرائط کشورها با اختیارات کلی و جزیی که به ادارات راه آهن می دهند می توانند مقررات مواد 17 - 19 - 21 - 22 قرارداد را نقض کنند و در روابط متقابل به شرح زیر تصمیم بگیرند:
الف - مقررات پرداخت هزینه ها بر حسب موافقت بین راه آهن های ذینفع به طور خاصی تدوین شده باشد این مقررات نمی تواند شامل ترتیبی باشد که در ماده 17 پیش بینی نشده است .
ب - بعضی درخواست های تغییرات در قرارداد باربری مورد قبول قرار نگیرد.
3 - تصمیمات متخذه طبق بند 1 و 2 به اداره مرکزی اطلاع داده می شود. تصمیمات مذکور در بند 1 حداکثر پس از انقضا مهلت هشت روز به مورد اجرا در می آید و مبدا این مهلت از تاریخی خواهد بود که اداره مرکزی تصمیم متخذه را طی یادداشتی به اطلاع سایر دول می رساند.
تصمیمات مذکوره در بند 2 حداکثر بعد از گذشتن یک مهلت 2 روزه از تاریخ انتشار در دول ذینفع به موقع اجرا گذارده می شود.
4 - محمولات بین راه مشمول تصمیمات مذکوره نخواهد شد.
ماده شصت و سوم - مسئولیت در حمل و نقل راه آهن - دریا
1 - در حمل و نقل های مختلط (راه آهن - دریا) که از خطوط منظوره در بند 1 ماده 2 استفاده می شود هر دولتی می تواند ضمن تقاضای این که اطلاعات مفید در فهرست خطوط تابع قرارداد قید شود اضافه نماید که علل معافیت مشروحه زیر به معافیت های پیش بینی شده در ماده 27 منضم شود. حمل و نقل کننده نمی تواند از آن بهره مند شود مگر در صورتی که ثابت کند فقدان و آسیب دیدگی و یا تاخیر در مدت تحویل در روی خط سیر دریایی از موقع بارگیری کالا در روی کشتی تا تخلیه آن از کشتی پیش آمد کرده است .
عمل معافیت از مسئولیت به شرح زیر است :
الف - اهمال و مسامحه یا خطای ناخدا، ملوان ، راهنما یا مامورین حمل و نقل کننده در کشتی رانی یا اداره کشتی .
ب - غیر قابل استعمال شدن کشتی به شرط این که حمل و نقل کننده ثابت کند غیر قابل کشتی رانی شدن مربوط به عدم دقت لازم از طرف او نبوده است و مراقبت های لازم را برای آن که کشتی جهت کشتی رانی آماده باشد انجام داده است و کشتی را تسلیح و مجهز نموده و آذوقه لازم برای آن تهیه کرده است و همچنین تمام قسمت های کشتی را برای بارگیری مال التجاره آماده و در وضع مناسبی قرار داده است به طوری که تمام قسمت های کشتی آماده برای قبول کالا جهت حمل و حفاظت آن بوده است .
ج - آتش سوزی - به شرط این که حمل و نقل کننده ثابت کند که آتش سوزی معلول عمل یا خطای او نبوده است و همچنین این آتش سوزی در اثر عمل یا خطای
ناخدا، ملوان و راهنما کشتی و سایر مامورین مربوطه صورت نگرفته است .
د - نابودیها و مخاطرات و یا سوانح دریا و یا سایر آب های قابل کشتی رانی .
ه - نجات یا کوشش برای نجات جان یا مال در دریا.
و - بارگیری کالا روی پل کشتی - به شرط این که با رضایت فرستنده که در بارنامه قید شده باشد کالا در پل کشتی و بدون واگن بارگیری شود.
علل معافیت فوق الذکر به هیچ وجه تعهدات عمومی حمل و نقل کننده را تقلیل نمی دهد و از بین نمی برد مخصوصا تعهد او را برای مراقبت لازم در این که کشتی را آماده کشتی رانی نماید و برای آن تسلیح و تجهیزات و ذخیره کافی تامین کند و همچنین تمام قسمت های کشتی را که کالا در آن بارگیری می شود آماده و مهیا سازد به طوری که برای قبول حمل و نقل و محافظت کالا مناسب باشد.
هنگامی که حمل و نقل کننده از علل معافیت مذکور فوق استفاده می کند مع الوصف چنان چه ذیحق ثابت کند تاخیر در مدت تحویل کالا و فقدان یا آسیب دیدگی آن معلول یک خطای حمل و نقل کننده یا ناخدا و ملوان یا راهنما یا مامورین
مربوطه بوده است در این قبیل موارد حمل و نقل کننده مسئول شناخته می شود با
توجه به این که اشتباهات فوق غیر آنهایی است که در ردیف الف ذکرگردیده است .
2 - هر گاه یک مسیر دریایی توسط چند موسسه مندرج در فهرست مذکوره در بند 1 مورد استفاده قرار گیرد نحوه مسئولیت که در این مسیر قابل اجرا است باید برای تمام موسسه ها یکسان باشد.
به علاوه هنگامی که این موسسات بنا بر درخواست چندین دولت در فهرست ثبت شده اند قبول نحوه این مسئولیت باید قبلا بین دولت ها مورد توافق قرار گیرد.
3 - تصمیماتی که بر طبق این ماده اتخاذ می شود به اطلاع اداره مرکزی خواهد رسید این تصمیمات حداکثر پس از انقضا یک مهلت سی روزه از تاریخ نامه ای که اداره مرکزی طی آن تصمیمات را به دولت های دیگر اعلام می کند به موقع اجرا گذارده می شود.
محمولاتی که در بین راه هستند مشمول این تصمیمات نخواهند شد.
ماده شصت و چهارم - مسئولیت در مورد سوانح هسته ای (اتمی )
راه آهن از مسئولیتی که بر حسب مقاوله نامه فعلی بر عهده اوست مبری می شود هر گاه خسارت معلول یک سانحه هسته ای باشد و به موجب مقررات خاصی که در یک دولت عضو مقاوله نامه مجرا است و مسئولیت را در قلمرو نیروی اتمی مستقر می نماید و این دولت و یا شخصی که نماینده آن است از این تاسیسات هسته ای استفاده می کند مسئول زیانی است که در این زمینه وارد می شود.
قسمت ششم - مقررات نهایی
ماده شصت و پنجم - امضا
این مقاوله نامه که ضمائم آن قسمت مکمل آن می باشد تا اول مه 1961 برای امضا دولت هایی که از آنها برای شرکت در کنفرانس عادی تجدید نظر دعوت شده باز می باشد.
ماده شصت و ششم - به موقع اجرا گذاردن
این مقاوله نامه به تصویب خواهد رسید و اسناد مربوط به تصویب آن بلافاصله نزد دولت سویس تودیع می گردد هر گاه مقاوله نامه توسط پانزده دولت به تصویب برسد دولت سویس با دولت های ذینفع جهت بررسی امکان اجرای مقاوله نامه تماس خواهد گرفت .
ماده شصت و هفتم - الحاق به مقاوله نامه
1 - هر دولتی مقاوله نامه را امضا ننموده باشد و بخواهد به مقاوله نامه فعلی بپیوندد تقاضای خود را خطاب به دولت سویس ارسال می دارد این دولت آن را برای تمام دولت های عضو به ضمیمه یک یادداشت اداره مرکزی که مشخصات راه آهن های دولت متقاضی را از لحاظ حمل و نقل های بین المللی روشن می سازد ارسال خواهد داشت .
2 - چنان چه در ظرف شش ماه از تاریخ این اعلامیه حداقل دو کشور مخالفت خود را نسبت به تقاضای ارسال شده به دولت سویس اطلاع ندهند تقاضا با حقوق کامل پذیرفته شده تلقی می گردد و اعلامیه آن توسط دولت سویس به دولت متقاضی و کلیه دولت های عضو مقاوله نامه فرستاده خواهد شد. در غیر این صورت دولت سویس به کلیه دولت های عضو مقاوله نامه و همچنین به دولت متقاضی اعلام خواهد داشت که تقاضای عضویت آن به تاخیر افتاده است .
3 - هر پذیرشی بعد از یک ماه از تاریخ ارسال اعلامیه توسط دولت سویس رسمیت
پیدا می کند چنان چه در انقضا این مهلت هنوز مقاوله نامه به موقع اجرا گذارده نشده باشد از تاریخ اجرا مقاوله نامه رسمیت خواهد یافت .
ماده شصت و هشتم - مدت تعهد دولت های عضو مقاوله نامه
1 - مدت مقاوله نامه فعلی نامحدود است مع الوصف هر دولت عضو مقاوله نامه تحت
شرایط زیر می تواند از آن کناره گیری نماید.
مقاوله نامه برای هر دولت عضو تا تاریخ 31 دسامبر پنجمین سال بعد از تاریخ اجرا مقاوله نامه معتبر است هر دولتی که بخواهد در پایان این دوره از
عضویت کناره گیری کند باید تصمیم خود را حداقل یک سال پیش به دولت سویس
اطلاع دهد تا دولت سویس آن را به کلیه دول عضو مقاوله نامه اطلاع دهد.
چنان چه در ظرف مدت قید شده در بالا تصمیم دولت طی یادداشتی اعلام نگردد عضویت آن دولت با استفاده از کلیه حقوق مربوطه برای یک دوره سه ساله تمدید خواهد شد و همچنین سه سال به سه سال دوره آن تجدید می گردد و چنان چه دولت نامبرده از این که حداقل یک سال قبل از 31 دسامبر آخرین سال هر یک از دوره های سه ساله از ابلاغ تصمیم خود سر باز زند عضویت آن به نهج مذکور تمدید می گردد.
2 - دولت هایی که در خلال دوره پنج ساله یا یکی از دوره های سه ساله برای شرکت در مقاوله نامه پذیرفته شوند تا آخر دوره مربوطه متعهد شناخته می شوند و چنان چه تا پایان هر سال از دوره های بعدی حداقل انصراف خود را یک سال قبل از انقضا یکی از دوره های مزبور اعلام ندارند پایه این تعهد باقی می مانند.
ماده شصت و نهم - تجدید نظر در مقاوله نامه
1 - نمایندگان دولت های عضو مقاوله نامه برای تجدید نظر در مقاوله نامه طبق دعوت نامه دولت سویس اجتماع می نمایند و دیرترین زمان تشکیل این جلسه پنج سال بعد از اجرای مقاوله نامه فعلی است یک کنفرانس قبل از این تاریخ بنا بر تقاضای حداقل ثلث دول متعاهد تشکیل خواهد شد.
با موافقت اکثریت دولت های متعاهد دولت سویس از دولت های غیر متعاهد نیز دعوت به عمل خواهد آورد با موافقت اکثریت دول متعاهد اداره مرکزی برای شرکت در کنفرانس از نمایندگان زیر دعوت به عمل خواهد آورد:
الف - از سازمان های بین المللی دولتی که در امور حمل و نقل خبرگی دارند.
ب - از سازمان های بین المللی غیر دولتی که به امر حمل و نقل اشتغال دارند
شرکت نمایندگان دولت های متعاهد و همچنین سازمان های بین المللی مذکوره در بند چهارم در مذاکرات کنفرانس به وسیله آئین نامه مربوط به مذاکرات این کنفرانس ها ترتیب داده می شود.
با موافقت اکثریت حکومت های دول متعاهد، امور مرکزی می تواند قبل از کنفرانس های تجدید نظر عادی و فوق العاده کمیسیون هایی را برای بررسی مقدماتی پیشنهادات مربوط به تجدید نظر دعوت نماید.
مقررات ضمیمه عینا در مورد این کمیسیون ها قابل اجرا است .
2 - به موقع اجرا گذاردن مقاوله نامه جدیدی که کنفرانس تجدید نظر تهیه می کند متضمن فسخ مقاوله نامه قبلی است حتی از لحاظ دولت های متعاهدی که مقاوله نامه جدید را تصویب نکرده باشند.
3 - در فاصله کنفرانس های تجدید نظر مواد 3 و 4 و بند 5 از ماده 5 و همچنین مواد 6 - 11 - 13 - 17 - 19 - 21 - 22 - 23 - 24 - 25 - 48 - 49 را می توان به وسیله کمیسیون تجدید نظر تغییر داد.
سازمان و طرز کار این کمیسیون موضوع ضمیمه شماره این مقاوله نامه می باشد. تصمیمات کمیسیون تجدید نظر بلافاصله توسط اداره مرکزی به حکومت های دول متعاهد اعلام می شود.
این تصمیمات قبول شده تلقی می شود چنان چه در مدت سه ماه از آغاز روز اعلام آنها اقلا پنج حکومت اعتراضات خود را طی یادداشتی اعلام ننمایند.
این تصمیمات از اولین روز ششمین ماه پس از ماهی که در خلال آن اداره مرکزی تصمیمات متخذه را به اطلاع حکومت های دول متعاهد اعلام می دارد به موقع اجرا گذارده می شود اداره مرکزی هنگام ابلاغ تصمیمات این روز را معین می کند.
4 - به منظور تغییر دادن آئین نامه های نامبرده زیر:
الف - آئین نامه بین المللی مربوط به حمل و نقل کالاهای خطرناک با راه آهن
(ضمیمه شماره
ب - آئین نامه بین المللی مربوط به حمل و نقل واگن های اختصاصی (ضمیمه شماره
ج - آئین نامه بین المللی مربوط به حمل و نقل مخازن (ضمیمه شماره
کمیسیون هایی از کارشناسان تشکیل می شود که سازمان و طرز کار آن موضوع
اساسنامه ای است که ضمیمه مقاوله نامه فعلی را تشکیل می دهد.
6 - تصمیمات کمیسیون های کارشناسان بلافاصله توسط اداره مرکزی به حکومت های دول متعاهد ابلاغ خواهد شد این تصمیمات قبول شده تلقی می شود چنان چه در ظرف مدت سه ماه که مبدا آن روز ابلاغ است اقلا پنج حکومت مخالفت خود را اعلام ندارند.
این تصمیمات از اولین روز ششمین ماه بعد از ماهی که در خلال آن اداره مرکزی آنها را به اطلاع حکومت های دول متعاهد رسانده است به موقع اجرا گذارده می شود اداره مرکزی هنگام ابلاغ تصمیمات این روز را تعیین می کند.
ماده هفتادم - متون مقاوله نامه - ترجمه های رسمی
مقاوله نامه فعلی بر حسب معمول دیپلماسی به زبان فرانسه مورد تصویب قرار گرفته و به امضا رسیده است به متن فرانسه یک متن به زبان آلمانی و یک متن به زبان انگلیسی و یک متن به زبان ایتالیایی که اعتبار ترجمه رسمی را دارند ضمیمه است و در صورت اختلاف متن فرانسه معتبر است .
با اعتقاد کامل - نمایندگان تام الاختیار زیرین با ارائه اعتبارنامه خود که کاملا صحیح و قانونی می باشد مقاوله نامه فعلی را امضا نموده اند - امضا شده در برن بیست و پنجم فوریه یک هزار و سیصد و شصت و یک . در یک نسخه فقط که در آرشیو کنفدراسیون سویس تودیع شده که از آن یک رونوشت رسمی به هر یک از اعضا تسلیم گردیده است .
نمایندگان
از طرف اتریش
از طرف بلغاری
از طرف اسپانی
از طرف فرانسه
از طرف هنگری
از طرف لبنان
از طرف لوکزامبورک
از طرف هلند
از طرف پرتقال
از طرف انگلستان و ایرلند شمالی
از طرف سویس
از طرف ترکیه
از طرف بلژیک
از طرف دانمارک
از طرف فنلاند
از طرف یونان
از طرف ایتالیا
از طرف لیختنشتاین
از طرف نروژ
از طرف لهستان
از طرف رومانی
از طرف سوئد
از طرف چکسلواکی
از طرف یوگسلاوی
مقاوله نامه فوق که مشتمل بر شش قسمت و شش فصل و هفتاد ماده است منضم به قانون الحاق دولت ایران به قراردادهای بین المللی حمل و نقل بار و مسافر می باشد

نوع : قانون

شماره انتشار :

تاریخ تصویب : 1344/09/28

تاریخ ابلاغ :

دستگاه اجرایی :

موضوع :

منبع : وب سایت قوانین دات آی آر (معاونت آموزش دادگستری استان تهران)

    

قانون های مرتبط

مشترک شدن در خبرنامه!

برای دریافت آخرین به روز رسانی ها و اطلاعات ، مشترک شوید.