قانون موافقتنامه کشتیرانی تجاری ، دریایی بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری سودان
شماره 82873/117 13/8/1383
حضرت حجت الاسلام والمسلمین جناب آقای سیدمحمد خاتمی
ریاست محترم جمهوری اسلامی ایران
لایحه موافقتنامه کشتیرانی تجاری ، دریایی بین دولت جمهوری اسلامی ایران ودولت جمهوری سودان که از سوی دولت به شماره 474/30304 مورخ 11/1/1383 به مجلس شورای اسلامی تقدیم و در جلسه علنی روز یکشنبه مورخ 26/7/1383 مجلس عیناًتصویب و به تأیید شورای نگهبان رسید ، دراجرای اصل یکصد و بیست و سوم (123) قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران به پیوست ارسال می گردد .
رئیس مجلس شورای اسلامی - غلامعلی حدادعادل
شماره 45388 21/8/1383
وزارت راه و ترابری
قانون موافقتنامه کشتیرانی تجاری ، دریایی بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری سودان که در جلسه علنی روز یکشنبه مورخ بیست و ششم مهرماه یکهزاروسیصدوهشتادوسه مجلس شورای اسلامی تصویب و در تاریخ 6/8/1383 بهتایید شورای نگهبان رسیده و طی نامه شماره 82873/117 مورخ 13/8/1383 مجلس شورای اسلامی واصل گردیده است ، به پیوست جهت اجراء ابلاغ میگردد .
رئیس جمهور - سیدمحمد خاتمی
قانون موافقتنامه کشتیرانی تجاری ، دریایی بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری سودان
ماده واحده - موافقتنامه کشتیرانی تجاری ، دریایی بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری سودان مشتمل بر یک مقدمه و شانزده ماده به شرح پیوست تصویب واجازه مبادله اسناد آن داده می شود .
بسم الله الرحمن الرحیم
موافقتنامه کشتیرانی تجاری ، دریایی بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری سودان
دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری سودان که از این پس با عنوان (طرفهای متعاهد) به آنها اشاره خواهد شد ، با علاقه به توسعه هماهنگ کشتیرانی تجاری بین دو کشور به منظور فعال سازی همکاریهای دوجانبه در زمینه امور کشتیرانی تجاری ، بارعایت اصل آزادی دریانوردی تجاری بین المللی ، به شرح ذیل توافق نموده اند:
ماده 1 - تعاریف از نظر این موافقتنامه :
1 - اصطلاح (کشتی طرف متعاهد) به هرشناور تجاری اطلاق می شود که مطابق قوانین یک طرف متعاهد به ثبت رسیده و تحت پرچم آن تردد نماید . اصطلاح مزبورهمچنین شامل آن دسته از شناورهای استیجاری است که توسط شرکتهای کشتیرانی یک طرف متعاهد به کار گرفته شده لیکن با پرچم کشور ثالثی که از نظر طرف متعاهد دیگر قابل قبول می باشد ، تردد می نمایند . این اصطلاح شامل شناورهای زیر نمی شود:
الف - کشتی های جنگی و سایر شناورهائی که در خدمت نیروهای مسلح هستند .
ب - شناورهای تحقیقاتی (آب نگاری ، اقیانوس شناسی و علمی ) .
ج - شناورهای ماهیگیری .
د - شناورهای دولتی ، بیمارستانی و سایر شناورهائی که فعالیتهای غیرتجاری انجام می دهند .
2 - اصطلاح (خدمه ) شامل هر شخصی است که در کشتی هر یک از طرفهای متعاهدبه کارگمارده شده ، تصدی اعمال مربوط به راهبری ، عملیات یا نگهداری کشتی را به عهده داشته و نام وی در فهرست خدمه کشتی درج گردیده و دارای گذرنامه دریانوردی باشد .
3 - اصطلاح (قلمرو) در مورد هر یک از طرفهای متعاهد به مناطق تحت حاکمیت یاصلاحیت آنها اطلاق می شود .
4 - اصطلاح (مسافر) به شخصی اطلاق می شود که بدون آنکه مستخدم کشتی هر یک از طرفهای متعاهد بوده و یا به انجام کاری در آن اشتغال داشته باشد ، به وسیله آن کشتی حمل شود .
5 - اصطلاح (بندر) به هر بندر تجاری از جمله لنگرگاه اطلاق می شود که در قلمرویک طرف متعاهد واقع شده و به روی کشتی های خارجی که به حمل و نقل دریایی بین المللی اشتغال دارند ، باز باشد .
6 - اصطلاح (شرکت کشتیرانی ) به معنای شخص حقوقی است که در قلمرو یک طرف متعاهد مطابق قوانین داخلی آن طرف تأسیس و با به کارگیری شناورهای ملکی خود یابه کارگرفته شده به فعالیت در زمینه حمل و نقل دریایی بین المللی اشتغال داشته باشد .
7 - ( مقامهای صلاحیتدار دریایی ) عبارتند از: وزارت راه و ترابری (سازمان بنادر و کشتیرانی ) ، در جمهوری اسلامی ایران . وزارت حمل و نقل ، در جمهوری سودان .
ماده 2 - همکاری طرفهای متعاهد همه امکانات خود را برای توسعه همکاری های دوجانبه دریایی درزمینه کشتیرانی تجاری به کار خواهند گرفت .
این همکاری شامل موارد ذیل نیز می باشد:
- تجسس و نجات .
- جلوگیری از آلودگی دریایی .
- نظارت بر آمد و شد دریایی .
- تحقیقات آب نگاری .
- تبادل اطلاعات .
ماده 3 - ارتباط بین سازمانها و مؤسسات
1 - طرفهای متعاهد مساعدتهای لازم را برای برقراری ارتباط میان سازمانهای مسؤول امور دریایی و اشخاص مرتبط با امورکشتیرانی تجاری یکدیگر به عمل خواهندآورد .
2 - شرکتهای کشتیرانی ، نمایندگیها و سازمانهای کشتیرانی هر یک از طرفهای متعاهدمی توانند مطابق قوانین و مقررات مربوطه در قلمرو طرف متعاهد دیگر دفاتر نمایندگی یادفاتر تجاری تأسیس و طبق قوانین و مقررات آن طرف متعاهد در فعالیتهای مربوط فعالیت نمایند .
ماده 4 - تسهیل حمل و نقل
1 - طرفهای متعاهد توافق می نمایند:
الف - کشتی های خود را به حمل و نقل کالا میان بنادر دو کشور ترغیب و در جهت رفع موانعی که ممکن است از توسعه این حمل و نقل جلوگیری کند ، همکاری نمایند .
ب - از اشتغال کشتی های یک طرف متعاهد به حمل کالا از بنادر طرف متعاهد دیگربه بنادر کشورهای ثالث و بالعکس ممانعت به عمل نیاورند .
2 - مفاد بند (1) این ماده به حقوق کشتی هائی که تحت پرچم کشورهای ثالث به حمل و نقل تجاری دریایی بین بنادر طرفهای متعاهد و یا بین بنادر یکی از طرفهای متعاهد وبنادر کشور ثالث مبادرت می ورزند لطمه ای وارد نخواهد کرد .
ماده 5 - رفتار ملی
1 - هر یک از طرفهای متعاهد نسبت به کشتی های طرف متعاهد دیگر ، محموله ها ،خدمه و مسافران آنها در موارد زیر همان رفتاری را خواهد داشت که با کشتی های خود که برای حمل و نقل دریایی بین المللی مورد استفاده قرار می گیرند ، معمول می دارد:
الف - دسترسی آزاد به آبهای سرزمینی و بنادری که به روی حمل و نقل دریایی بین المللی باز می باشند .
ب - توقف کشتی ها در بنادر و استفاده از تسهیلات بندری .
ج - سوار و پیاده کردن مسافر .
د - استفاده از خدمات مربوط به کشتیرانی تجاری - دریایی و همچنین عملیات مربوط .
2 - مفاد بند (1) این ماده شامل موارد ذیل نخواهد بود:
الف - فعالیتهایی که براساس قوانین داخلی هر یک از طرفهای متعاهد منحصراً دراختیار مؤسسات و سازمانهای متبوع آنها است ازقبیل کشتیرانی ساحلی (کابوتاژ) .
بمقررات مربوط به پذیرش و اقامت خارجیان در قلمرو هر یک از طرفهای متعاهد .
ج - مقررات مربوط به راهنمایی اجباری کشتی های خارجی .
د - استفاده از بنادری که به روی کشتی های خارجی باز نمی باشد .
ماده 6 - جلوگیری از تأخیر
طرفهای متعاهد در چارچوب قوانین و مقررات بندری خود و براساس مفادمعاهدات بین المللی اقدامات لازم را برای تسهیل و سرعت بخشیدن به حمل ونقل دریایی و جلوگیری از تأخیرهای غیرضروری کشتی های طرف متعاهد دیگر در بنادرشان به عمل خواهند آورد .
ماده 7 - شناسایی گواهینامه ها
1 - اسناد ثبت و تابعیت کشتی های هر یک از طرفهای متعاهد که براساس مقررات توسط مقامهای صلاحیتدار آن طرف متعاهد صادر شده و نیز گواهینامه های اندازه گیری ظرفیت و سایر اسناد کشتی که با رعایت ضوابط کنوانسیونهای بین المللی مربوط توسط مقامهای صلاحیتدار یکی از طرفهای متعاهد صادر شده و یا مورد شناسایی قرار گرفته باشد ،توسط مقامهای طرف متعاهد دیگر به رسمیت شناخته خواهد شد .
2 - محاسبه حقوق و عوارض بندری براساس گواهینامه های اندازه گیری ظرفیت مندرج در بند (1) این ماده انجام خواهد گرفت .
ماده 8 - شناسایی مدارک خدمه
1 - هر یک از طرفهای متعاهد مدارک شناسایی خدمه کشتی را که توسط مقامهای صلاحیتدار طرف متعاهد دیگر صادر و یا به رسمیت شناخته شده است ، بهرسمیت خواهدشناخت . مدارک شناسایی مزبور به شرح ذیل می باشند:
- برای خدمه کشتی های جمهوری اسلامی ایران ، گذرنامه دریانوردی
برای خدمه کشتی های جمهوری سودان : گذرنامه دریانوردی
برای آن دسته ازاعضای خدمه که از اتباع یک کشور ثالث هستند که توسط طرفهای متعاهد به رسمیت شناخته شده و در کشتی یک طرف متعاهد به خدمت گرفته شده اند ، اسناد شناسائی معتبری که باید مورد شناسایی قرار گیرد ، همان اسناد و مدارک دریانوردی است که توسط مقامات ذی صلاح آن کشور ثالث صادر شده است ، مشروط به اینکه این اسناد برای شناسایی به عنوان گذرنامه یا جایگزین گذرنامه مطابق قوانین داخلی لازم الاجراء در کشور طرف متعاهد دیگر کافی باشند ، با این وجود ، هنگامی که اعضاء خدمه مزبور خارج از شناورها در بنادر طرف متعاهد دیگر مشغول فعالیت می باشند ، باید دارای مدارک اشتغال در کشتی باشند .
ماده 9 - گواهینامه های ملی دریانوردان
طرفهای متعاهد مقررات کنوانسیون شماره 108 مربوط به مدارک شناسایی دریانوردان را که در تاریخ 1337 هجری شمسی برابر با 1958 میلادی در چهل و یکمین نشست کنفرانس عمومی سازمان بین المللی کار در ژنو به تصویب رسیده است ، اعمال خواهند نمود .
ماده 10 - کمکهای پزشکی هریک از طرفهای متعاهد در حد امکان کمکهای پزشکی لازم را به خدمه کشتیهای طرف متعاهد دیگر طبق مقررات داخلی خود ارائه می نماید .
ماده 11 - کمک و مساعدت
1 - چنانچه کشتی یکی از طرفهای متعاهد در امتداد ساحل طرف متعاهد دیگر ، دردریای سرزمینی یا در بندر طرف متعاهد دیگر به گل بنشیند یا به ساحل برخورد کند و یا به سانحه دیگری دچار شود ، کشتی مزبور و محموله آن از همان حمایتی که به کشتی های خودی و محموله آنها اعطاء می شود ، برخوردار خواهد بود .
هزینه های مربوط طبق قوانین و مقررات کشوری که سانحه در قلمرو آن اتفاق افتاده و یا با توافق طرفهای مربوط قابل وصول است مفاد این بند مانع از طرح دعاوی دررابطه باحمایت ، مساعدت و کمکی که به موجب یک قرارداد به کشتی آسیب دیده و محموله آن ارائه شده است ، نخواهد بود ، خدمه و مسافران کشتی طرف متعاهد موضوع این بند در هرزمان از همان حمایت ، مساعدت و کمکی برخوردار خواهند بود که به اتباع طرف متعاهدی که در دریای سرزمینی یا بندر آن سانحه اتفاق افتاده است ، ارائه می شود .
2 - کشتی خسارت دیده ، کلیه اموال و کالاهای حمل شده در آن یا هر آنچه که از آنها نجات یافته مشمول حقوق گمرکی (سود بازرگانی ) ، مالیاتها و سایر عوارض نخواهد شد ،مگر آن که هدف استفاده و مصرف آن اموال و یا کالاها در قلمرو طرف متعاهدی باشد که درآن سانحه اتفاق افتاده است .
3 - مفاد بند (2) این ماده مانع اجرای سایر قوانین و مقررات طرف متعاهدی که درقلمرو آن سانحه اتفاق افتاده است ، نخواهد بود .
ماده 12 - تبعیت از قوانین و مقررات طرف متعاهد دیگر در قلمرو آن طرف
1 - کشتی های هر یک از طرفهای متعاهد ، همچنین کشتی های شرکتهای کشتیرانی هر یک از طرفهای متعاهد هنگامی که در قلمرو طرف متعاهد دیگر می باشند ، تابع قوانین ومقررات طرف اخیر خواهند بود .
2 - مسافران و صاحبان کالا باید آن دسته از قوانین و مقررات لازم الاجراء در قلمرو هریک از طرفهای متعاهد را که ناظر برورود ، اقامت و عزیمت مسافران و نیز واردات ،صادرات و انبار کردن کالا به ویژه مواردی که ناظر بر ترک بندر ، مهاجرت ، گمرک ، مالیاتها وقرنطینه می باشند ، رعایت نمایند .
ماده 13 - کار گروه مشترک
کار گروه مشترکی متشکل از نمایندگان مقامهای مربوط ، به تناوب و به شکل ادواری و یا بنا به تقاضای هر یک از طرفهای متعاهد درموارد ذیل تشکیل خواهد شد:
الف - بحث ، بررسی و اجرای این موافقتنامه .
ب - انجام مطالعات مشترک درخصوص ارائه خدمات جدید درزمینه حمل ونقل دریایی .
ج - حل و فصل اختلافات ناشی از اجرای مفاد این موافقتنامه .
ماده 14 - اصلاح موافقتنامه
این موافقتنامه تنها با توافق متقابل و مکتوب طرفهای متعاهد قابل تغییر و اصلاح خواهد بود و اصلاحات مزبور مطابق تشریفات مندرج در بند (2) ماده (15) این موافقتنامه لازم الاجراء خواهد شد .
ماده 15 - لازم الاجراء شدن
1 - این موافقتنامه مطابق قوانین و مقررات هریک از طرفهای متعاهد به تصویب مراجع صلاحیتدار آنها خواهد رسید .
2 - موافقتنامه حاضر سی روز پس از تاریخ مبادله اطلاعیه های طرفهای متعاهد مبنی بر اینکه اقدامات لازم را براساس قوانین و مقررات خود درمورد لازم الاجراء شدن این موافقتنامه به عمل آورده اند برای مدت پنج سال به موقع اجراء گذارده خواهد شد . پس ازمدت مزبور این موافقتنامه همچنان معتبر باقی خواهد ماند ، مگر آن که یکی از طرفهای متعاهد با اعلام شش ماهه قبلی نسبت به فسخ آن اقدام کند .
ماده 16 - زبان
این موافقتنامه شامل یک مقدمه و شانزده ماده در دو نسخه به زبانهای فارسی ، عربی وانگلیسی تنظیم شده و هر سه متن آن از اعتبار یکسان برخوردار خواهند بود . درصورت بروز اختلاف در تفسیر متون ، متن انگلیسی ملاک عمل می باشد . این موافقتنامه در تهران در تاریخ سی ام جولای 2003 میلادی برابر با هشتم مرداد1382 هجری شمسی به امضای نمایندگان دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری سودان رسید .
از طرف دولت جمهوری اسلامی ایران
از طرف دولت جمهوری سودان
قانون فوق مشتمل بر ماده واحده منضم به متن موافقتنامه شامل مقدمه و شانزده ماده در جلسه علنی روز یکشنبه مورخ بیست و ششم مهر ماه یکهزاروسیصدوهشتادوسه مجلس شورای اسلامی تصویب و در تاریخ 6/8/1383 بهتأیید شورای نگهبان رسید .
رئیس مجلس شورای اسلامی - غلامعلی حدادعادل
نوع : قانون
شماره انتشار : 17398
تاریخ تصویب : 1383/07/26
تاریخ ابلاغ : 1383/08/27
دستگاه اجرایی :
موضوع :
منبع : وب سایت قوانین دات آی آر (معاونت آموزش دادگستری استان تهران)
الزام دفاتر اسناد رسمی به خودداری از تنظیم و ثبت نقل و انتقالات خودروهای دارای پلاک کشوری قبل از اخذ گواهی از اداره راهنمایی و رانندگی ناجا خلاف قانون است قانون موافقتنامه همکاریهای فرهنگی ، علمی و آموزشی بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری دمکراتیک فدرال اتیوپی
