×

آئین نامه اجرای قانون جنگلها و مراتع کشور

آئین نامه اجرای قانون جنگلها و مراتع کشور

آئین-نامه-اجرای-قانون-جنگلها-و-مراتع-کشور

وکیل


شماره 30120/10273 6/10/39
وزارت کشاورزی
هیئت وزیران در جلسه مورخ 3/10/39 بنا بپیشنهاد شماره 35875 س ج 23/9/39 وزارت کشاورزی طرح آئین نامه مبنی بر اجرای قانون مصوب 22 تیر 1338 جنگلها و مراتع کشور را مشتمل بر هفت فصل و پنجاه و یک ماده و 21 تبصره طبق فهرست ضمیمه تصویب نمودند . تصویب نامه در دفتر نخست وزیر است .
از طرف نخت وزیر - اشرف احمدی
نقل از شماره 4671-1/12/39 روزنامه رسمی
آئین نامه اجرای قانون مصوب 22 تیر ماه 1338
جنگلها و مراتع کشور
فصل یکم - صدور پروانه
بخش یکم - کلیات
ماده 1 - جز در مورد اجازه قطع درخت جهت تامین مصارف و احتیاجات روستائی محلی ساکنین جنگل و دهکده های مجاور که طبق تبصره 4 ماده 9 قانون جنگل ها و مراتع کشور بعهده مأمورین جنگلبانی محل است صدور کلیه پروانه ها و اجازه های بهره برداری با سازمان جنگلبانی ایران میباشد ولی سازمان مزبور میتواند صدور پروانه و اجازه بهره برداری را بادارات تابعه خود واگذار نماید .
ماده 2 - شرایط و خصوصیات مذکور در پروانه هائی که از طرف سازمان جنگلبانی ایران و مامورین آن سازمان صادر میشود از حیث مدت و محل و مشخصات و غیره لازم الاجراست و تهیه و استفاده از چوب و ذغال و هیزم موضوع پروانه های مزبور بدون رعایت شرایط و خصوصیات مندرج در آن بمنزله تهیه و استفاده بدون پروانه است .
ماده 3 - پروانه های صادره از طرف سازمان جنگلبانی ایران و مأمورین آن سازمان بدون اجازه سازمان مزبور قابل انتقال بغیر نیست و سازمان مزبور تقاضای انتقال پروانه را در صورتی تصویب خواهد کرد که صاحب پروانه بعلت مدلل عدم قدرت خود را بمنظور بهره برداری به سازمان جنگلبانی ثابت کند و صلاحیت فنی و مالی کسی که پروانه در نظر است بوی منتقل شود برای بهره برداری به سازمان جنگلبانی محرز باشد و همچنین ناقل و منتقل علیه رسماً قبول کنند که در برابر سازمان جنگلبانی ایران مسئولیت تضامنی خواهند داشت .
ماده 4 - مدت استحصال و خروج مواد مستحصله از جنگل که در پروانه های صادر از طرف سازمان جنگلبانی ایران و مامورین آن سازمان صادر میشود فقط از طرف سازمان جنگلبانی ایران آنهم در صورت وجود دلیل موجه بر عدم امکان استفاده فقط برای یک بار قابل تمدید میباشد .
این تمدید نباید از ششماه پس از انقضاء مدتی که در پروانه ذکر شده است تجاوز نماید .
ماده 5 - قطع درختان و نهالهای اندوخته در حکم قطع بدون پروانه است .
ماده 6 - از درختانی که بمنظور مصارف روستائی بدون پرداخت عوارض قطع میشود اگر به محل دیگری غیر از مورد اجازه که مستلزم پرداخت عوارض قانونی است حمل و استفاده شود در حکم استفاده از مقطوعاتی است که بدون پروانه و پرداخت عوارض قانونی تهیه و از آن استفاده شده باشد .
ماده 7 - در مورد مصرف روستائی صادر کننده اجازه مکلف است ذیحق بودن متقاضی رد در تقاضا احراز نماید و در سایر موارد هر متقاضی بهره برداری از جنگل باید تقاضای بهره برداری را با مدارک و مستنداتی که او را مجاز برای بهره برداری مینماید به مرجعی که سازمان جنگلبانی تعیین مینماید تسلیم دارد .
ماده 8 - متقاضی بهره برداری برای اثبات مالکیت و تصرفات مالکانه خود در ملک مورد درخواست بهره برداری باید یکی از مدارک زیر را بدرخواست خود پیوست نماید .
الف- رونوشت رسمی سند مالکیت و نقشه ای که از روی آن بتوان تشخیص داد ملک مورد درخواست بهره برداری داخل در محدوده سند مالکیت است .
ب - در صورتیکه مالکیت و تصرف متقاضی در ملک مورد درخواست مستند به حکم باشد رونوشت گواهی شده رسمی حکم قطعی اعم از حکم بدوی و یا تجدید نظر هیئت های رسیدگی املاک واگذاری با صورت مجلس تحویل ملک و اسنادی که ثابت کند ملک مورد درخواست بهره برداری داخل در محکوم به مزبور میباشد و گواهی اداره ثبت اسناد و املاک محل مبنی بر عدم انتقال ملک محکوم به دیگری .
پ- گواهی اداره ثبت اسناد و املاک محل به اثبات وضیت ثبتی ملک بنحوی که ثابت شود ملک مورد درخواست بهره برداری در محدوده مورد درخواست ثبت و در تصرف مالکانه درخواست کننده است .
تبصره 1 - اگر درخواست کننده مالک جنگل نباشد باید اضافه بر تسلیم سندی که مثبت اجاره مالک باو برای بهره برداری است مالکیت مالک را نیز طبق مقررات فوق ثابت کند.
تبصره 2 - جز در مواردیکه پروانه به استناد سند مالکیت صادر میشود اجاره بهره برداری از جنگل دلیل قطعی مالکیت کسی که بعنوان مالکیت متصرف است نبوده و مسقط حق اعتراض دولت نمیباشد و این امر در پروانه قید میشود .
تبصره 3 - اگر در وضع مالکیت جنگل در طی مدت اجرای طرح جنگلداری تغییراتی داده شود مالک یا کسی که بهره برداری میکند باید مراتب را بسازان جنگلبانی ایران اطلاع دهد.
تبصره 4 - اداره ثبت محل وقوع ملک مکلف است از نظر امکان اجرای این ماده بر حسب تقاضای مالک یا نماینده قانونی او گواهی مورد درخواست را فوری صادر و بمتقاضی تسلیم نمایند .
ماده 9 - در پروانه علاوه از آنچه بموجب تبصره 2 ماده 9 قانون جنگلها و مراتع کشور مقرر است نام صاحب پروانه و سمت او از طرف مالک جنگل و نام مالک جنگل و نام و محل وقوع وشماره و پلاک ثبتی و حدود جنگل و محل جمع آوری و راه خارج کردن مواد مستحصله از جنگل و شرایط فنی مربوط به بهره برداری و مدت قطع درختها و تبدیل آنها بگرده بینه و خارج کردن گرده بینه ها از جنگل و هرامر دیگری که از لحاظ فنی رعایت آن لازم باشد قید شود .
ماده 10- صدور پروانه قطع نسبت به اشجاری که در مرز جنگلها واقع باشد بعرض پانصد تا هزار متر ممنوع است و در مواردیکه طرح جنگلداری تهیه میشود مساحت ممنوعه مزبور بر حسب تشخیص هیئت تهیه کننده طرح است و در غیر آن موارد با سازمان جنگلبانی ایران است .
تبصره 1 - مرز جنگل عبارت است از آخرین رده درختان جنگلی موجود در قسمت علیای هر دامنه
تبصره 2 - صدور پروانه تبدیل جنگل به اشجار مثمر یا زمین زراعتی بعرض سیصد متر از هر طرف مجاور جاده اصلی شوسه عمومی ممنوع است .
بخش دوم - در اجرای ماده 4
ماده 11- درخواست بهره برداری به استناد ماده 4 قانون جنگلها و مراتع کشور در صورتی قابل قبول است که مساحت مورد تقاضای بهره برداری کمتر از یکهزار هکتار نباشد .
صاحبان جنگهائی که جنگل ملکی آنها کمتر از این مقدار وسعت داشته باشد باید در مورد تهیه طرح جنگلداری با یکدیگر مشارکت نمایند . بنحوی که مجموع مساحت جنگلهای آنان از یکهزار هکتار کمتر نگردد .
تبصره - حوزه جنگلی از نظر تبصره 2 ماده 4 قانون جنگلها و مراتع کشور مساحتی از جنگل است که بنظر سازمان جنگلبانی ایران از لحاظ فنی و اقتصادی اجرای مقررات تبصره مزبور در آنجا امکان داشته باشد ولی در هر حال مساحت مزبور نباید از پنجهزار هکتار کمتر باشد .
ماده 12- پس از وصول درخواست بهره برداری از جنگل و احراز مالکیت متقاضی بترتیب زیر عمل خواهد شد .
1 - بمتقاضی ابلاغ میشود که بوسیله شخص حقیقی یا حقوقی که صلاحیت او برای تهیه طرح جنگلداری مورد موافقت کتبی سازمان جنگلبانی ایران واقع شده باشد طرح جنگلداری را تهیه نماید .
2 - اگر متقاضی تقاضا نماید که طرح مزبور را سازمان جنگلبانی ایران تهیه نماید سازمان مزبور میتواند با بستن قرار داد مرضی الطرفین طرح را تهیه نماید .
3 - یک نسخه از طرحهائیکه طبق بند 1 و 2 تهیه میشود پس از تصویب سازمان برای اجرا بسر جنگلداری مربوطه ابلاغ میشود و هرگونه اصلاح یا تغییر یا تجدید در طرح مصوب بسته بپیشنهاد مقامات فنی و تائید رئیس سازمان جنگلبانی ایران میباشد .
4 - پروانه قطع و هر پروانه بهره برداری از جنگلهائی که طبق بند 1 و 2 طرح جنگلداری آن تهیه شده با رعایت مقررات طرح مصوب و تبصره 1 ماده 9 قانون جنگلها و مراتع کشور صادر خواهد شد .
بخش سوم - در اجرای ماده 24
ماده 13- نسبت به جنگلهائی که طبق ماده 24 قانون درخواست بهره برداری میشود بقرار زیر اقدام خواهد شد .
1 - متقاضیان بهره برداری باید درخواست خود را بترتیب و در موعدی که سازمان جنگلبانی ایران تعیین و آگهی مینماید تنظیم و با مدارکی که در ماده 8 این آئین نامه قید شده بسر جنگلداری مربوطه تسلیم نماید .
2 - سرجنگلداری درخواستهائی را که کامل و قابل قبول تشخیص گردد جهت بازدید و تعیین صلاحیت جنگل و تهیه برنامه بهره برداری به هیئتی که تعلیمات فنی لازم را فرا گرفته اند ارجاع خواهد نمود .
3 - هیئت مزبور با رعایت روشی که سازمان جنگلبانی ایران معین کرده باشد مبادرت ببازدید جنگل و تعیین صلاحیت خواهد نمود و اگر جنگل را واجد صلاحیت و ظرفیت آنرا کافی تشخیص دهد مبادرت به تنظیم برنامه بهره برداری و نشانه گذاری درختان قابل قطع یا لازم القطع نموده و برنامه و صورتمجلس نشانه گذاری را از طریق سر جنگلداری ارجاع کننده بسازمان جنگلبانی ایران ارسال میدارد .
4 - سازمان جنگلبانی ایران اگر مدارک متقاضی را کافی بداند و یا برنامه بهره برداری و صورتمجلس نشانه گذاری موافقت داشته باشد پروانه قطع صادر مینماید .
بخش چهارم - در اجرای ماده 5
ماده 14- برای تبدیل جنگل مخروبه به اشجار مثمره و یا محصولات زراعتی بشرح زیر رفتار خواهد شد .
1 - متقاضی باید با رعایت مقررات ماده 8 این آئین نامه مدارک خود را بضمیمه درخواست بسر جنگلداری یا اداره جنگلبانی مربوطه تسلیم نماید .
2 - پس از احراز صلاحیت متقاضی از حیث مالکیت هیئتی مرکب از رئیس گروه عمران جنگل (در صورت نبودن گروه عمران در آن منطقه سر جنگلداری یا رئیس اداره جنگلبانی) رئیس اداره زراعت ،رئیس اداره دامپروری آن استان یا شهرستان بشرط اینکه مهندس کشاورزی یا متخصص دامپروری و یا دکتر دامپزشک باشد با حضور و راهنمائی درخواست کننده یا نماینده تام الاختیار او از محلی که درخواست تبدیل آن شده است پس از حصول اطمینان باینکه مورد بازدید همان محلی است که مستندات متقاضی مربوط به آن است بازدید مینمایند و با رعایت دستور و ترتیبی که سازمان جنگلبانی ایران تعیین کرده باشد نسبت به مسائل زیر :
تعیین حدود و مساحت شرایط محیط (وضع آب و هوا ، رستنیهای چوبی و گیاهی ، وضع زمین (عوارض شیب و غیره) جنس خاک ،وضع چرای دام ،تعداد آن که در محل مزبور میچرند ، وسعت چراگاهی که پس از تبدیل آن محل برای تغذیه دامها باید ایجاد شود) سایر نکاتیکه توجه و تذکر به آنها لازم باشد .
صورتمجلس تنظیم و با اظهار نظر صریح نسبت به مصلحت بودن و نبودن تبدیل گزارش خواهند داد .
3 - سازمان جنگلبانی ایران با ملاحظه گزارش مزبور در صورت تائید نظر کمیسیون مزبور سوابق را برای اظهار نظر صریح به کمیسیون مقرر در تبصره 5 قانون خواهد فرستاد .
4 - اگر نظر کمیسیون فنی بر مساعد بودن تبدیل بود سازمان جنگلبانی ایران پروانه تبدیل صادر خواهد فرستاد .
5 - در مواردی که صدور پروانه تبدیل بمصلحت تشخیص نشود یا محل مورد تقاضا برای تبدیل مساعد تشخیص نگردد سازمان جنگلبانی ایران طبق مقررات ماده 5 قانون اقدام خواهد نمود .
6 - استفاده از آنچه بر اثر عملیات تبدیلی بدست میآید از حیث پرداخت عوارض و استحصال و حمل تابع مقررات مربوطه باستفاده از مقطوعات مجاز است .
بخش پنجم تهیه هیزم و ذغال
ماده 1 - جز در مورد تبصره شش ماده 9 قانون جنگلها و مراتع کشور تهیه هیزم و ذغال بدون پروانه ممنوع است و از منابع جنگلی زیر میتوان پروانه تهیه هیزم و ذغال بنام مالک جنگل یا کسی که از طرف مالک مجاز باشد صادر نمود .
1 - مازاد مقطوعات پروانه های بهره برداری جنگل با مواد حاصله از عملیات اصلاح و احیاء جنگلی که مصرفی جز سوخت ندارد .
2 - درختان افتاده موجود در عرصه جنگل که قابل استحصال برای تهیه چوب نباشد .
3 - درختان سرپای خشک یا آفت زده یا مبتلای امراض قارچی یا ویروس ساکج و معوج که تشخیص شود جز سوخت مصرفی ندارد و قطع آنها از لحاظ اصول جنگلداری ممکن یا لازم باشد .
ماده 16- برای صدور اجازه استفاده از درختان موضوع بند 3 ماده 15 باید سایر اشجار را که بدرختان اندوخته موسومند بترتیب زیر نشانه گذاری نمایند .
1 - درختان بقطر برابر سینه تا 50 درصد متر یک نشانه بر بن درخت
2 - درختان بقطر برابر سینه تا 50/0 تا یک متر دو نشانه
3 - درختان بقطر برابر سینه تا بیش از یک متر سه نشانه
تبصره - نهالهای اندوخته را باید مرجحاً با رنگ ثابت والا با پوست خراشی علامتگذاری نمود .
ماده 17- کوره ذغال باید بترتیبی ساخته شود که مورد موافقت سازمان جنگلبانی ایران باشد احداث کوره ذغال از نوع و بترتیب دیگر در حکم احداث کوره ذغال بدون پروانه میباشد .
بخش ششم - مصارف روستائی
ماده 18- سازمان جنگلبانی ایران حداکثر مقدار چوبی را که در هر سال برای هر نوع مصرف روستائی محلی ساکنین جنگل بدهکده های مجاور آن لازم میداند تعیین و با انتشار آگهی باطلاع روستائیان خواهد رسانید این مصارف در درجه اول از درختان واقع در محوطه روستائی که متقاضی در آنجا ساکن است تأمین خواهد شد .
ماده 19- ساکنین جنگل و دهکده های مجاور آن که برای مصارف روستائی احتیاج به چوب دارند باید با توجه به آگهی سازمان جنگلبانی ایران اظهار نامه ای شامل مورد مصرف ، تعداد ، ابعاد ، نوع چوب و محل تهیه آن برای مصرف یکساله خود تنظیم و بسر جنگلبانی محل تسلیم و رسید دریافت دارند متقاضی باید تعهد کند که چوب مورد تقاضا را فقط برای مصرفی که در اظهار نامه خود قید کرده است بکار برد .
ماده 20- سرجنگلبان مکلف است حداکثر تا پانزده روز در باره درخواست مزبور رسیدگی و در صورتیکه احتیاج متقاضی محرز و دیحق در استفاده باشد با توجه بحداکثر مقرر برای هر مصرف از طرف سازمان جنگلبانی ایران اجازه استفاده را از جنگلهای واجد صلاحیت و از درختانی که سازمان جنگلبانی ایران برای اینگونه مصارف معین کرده باشد با رعایت اصول فنی و با توجه فنی و با توجه بطرح جنگلداری (اگر جنگل مورد تقاضا دارای طرح جنگلداری مصوبه باشد) صادر نماید و مراتب را فوراً بجنگلدار و در صورت وجود طرح بمجری طرح جنگلداری آن جنگل اطلاع دهد تا مقدار مورد اجازه از میزان برداشتی کسر و طبق اصول طرح مربوطه عمل شود.
ماده 21- تنظیم صورتمجلس استحصال و نشانه گذاری مستحصلات آنها در مورد مصارف روستائی تابع مقررات عمومی بهره برداری نبوده و اختیار آن با سرجنگلبان است لیکن سرجنگلبان باید بمحض اقدام چگونگی را از طریق جنگداری متبوع بسرجنگلداری گزارش دهد.
ماده 22- استفاده از مقررات تبصره6 ماده 9 قانون جنگلها و مراتع کشور زیر نظارت مأمورین جنگل باید بعمل آید.
ماده 23 - در مورد استفاده از تبصره 7 ماده 9 قانون جنگلها و مراتع کشور مأمورین جنگل باید در تعیین درختان مشمول این تبصره طبق روشی که سازمان جنگلبانی ایران معین خواهد نمود روستائیان را راهنمائی نمایند.
تبصره - قطع درختان محاوط روستائی ولو آنکه بمنظور مصرف در داخل محاوط نباشد تابع مقررات ماده 4 قانون مزبور نیست ولی در صورت اخیر باید اولا سرجنگلداری تائید کند که مورد احتیاج برای مصارف روستائی موضوع تبصره 4 ماده 9 نیست ثانیاً با اجازه سازمان جنگلبانی ایران قطع و یا پرداخت عوارض حمل شود .
فصل دوم - بهره برداری
ماده 24- در تمام موارد که از درختان سرپا و افتاده استفاده میشود بهره برداری از آن محتاج بنشانه گذاری قبلی است و قطع درختان سرپای جنگل باستثنای موارد مذکور در تبصره 4 و 7 ماده 9 قانون و راهسازی در جنگل مستلزم رعایت فصل قطع است .
ماده 25- نشانه گذاری بوسیله چکشهائی که بموجب ماده 21 قانون جنگلها و مراتع کشور علامت رسمی دولتی محسوب و چکش ویژه جنگلبانی نامیده شده صورت میگیرد .
تبصره 1 - چکشهای ویژه جنگلبانی پنج قسمتند . اول آنهائی که برای صدور اجازه بهره برداری جنگل جهت نشانه گذاری درختان قابل قطع و سرپا و باد افتاده بکار میرود .
دوم چکشهائی که جهت علامت گذاری درختان اندوخته جنگل استعمال میشوند . سوم چکشهائی که بمنظور نشانه گذاری مواد مجاز مستحصله از درخت استفاده میگردد . چهارم چکشهائی که برای چوب های مصارف روستائی استعمال میشود پنجم چکش مثلث که برای تشخیص چوبهای بازداشتی استعمال میشود .
تبصره 2 - روش نشانه گذاری درختانی که باید بقطع رسند بترتیب زیر خواهد بود .
الف - در روی هر درخت قابل قطع یک نشانه بر روی تنه در ارتفاع نیم متری از سطح خاک و یک نشانه هم بر بن درخت گذارده میشود بنحوی که پس از قطع علامت گذاری شده نشانه پائینی (نشانه بن درخت) باقی بماند .
ب - تعداد نشانه بسته بقطر درخت و بشرح زیر خواهد بود .
1 - درختان بقطر برابر سینه تا 5/0 متر یک نشانه بالا و یک نشانه پائین
2 - درختان بقطر برابر سینه از 5/0 تا یک متر نشانه بالا و دو نشانه پائین
3 - درختان بقطر برابر سینه بیش از یکمتر سه نشانه بالا و سه و یا بیشتر
تبصره 3 - چکشهای مذکور در تبصره یک باید نزد سرجنگلدار حوزه مربوطه نگاهداری شود و فقط در اجرای عملیات مجاز در اختیار مأمورین مسئول گذارده میشود چکش مثلث را میتوان مستقیماً در اختیار جنگلداری و روساء یا بازرسان فرآورده های جنگلی گذارد تا هنگام بازداشت چوبهای غیر مجاز فورا علامتگذاری نمایند .
این چکشها عموماً دارای جلد چرمی بود و طوری تعبیه میشود که بتوان آنها را نقل کرد پس از هر دفعه استفاده باید چکش را در جلد جای داده قفل و لاک و یا مهر حاضرین ممهور نمود .
در موقع گشودن و بستن جلد چکش باید صورتمجلس تنظیم و بامضای حاضرین برسد .
ماده 26- جنگلدار یا سرجنگلبان مربوطه مکلفند بلافاصله پس از پایان موعد قطع درخت جنگل مورد بهره برداری را بازدید نموده و سیاهه درختانی را که با رعایت مقررات بقطع رسیده تهیه و به سرجنگلداری مربوطه گزارش دهد .
تبصره - درختها باید طوری انداخته شوند که بدرختهای مجاور حتی الامکان آسیبی نرسد در زمینهای شیب دار درختها باید بنحوی قطع شوند که بطرف بالای دامنه بیفتد .
ماده 27- صاحب پروانه باید پس از قطع درخت و پیش از خروج مواد مستحصله از جنگل اظهار نامه ای برای تنظیم صورتمجلس استحصال بجنگلدار مربوطه تسلیم و رسید دریافت نمایند جنگلدار مکلف است بلافاصله مراتب را به سرجنگلداری مربوطه گزارش نماید . سرجنگلداری پس از دریافت گزارش جنگلداری مکلف است در ظرف مدتی که متجاوز از 20 روز نباشد بتقاضای رسیده بترتیب زیر اقدام نماید.
سرجنگلدار یا معاون یا بازرس سرجنگلداری باتفاق جنگلدار و سرجنگلبان و جنگلبان مربوطه با حضور دارنده پروانه یا نماینده تام الاختیار وی بمحل عزیمت و پس از رسیدگی مواد مستحصله مجاز را با چکش ویژه نشانه گذاری نموده و صورتمجلس استحصال تنظیم نمایند .
تبصره 1 - سری و شماره چکش علامتگذاری درخت و مواد مستحصل هر سرجنگلبانی باید از سری و شماره چکش سرجنگلبانی دیگر همان جنگلداری متمایز باشد .
تبصره 2 - صورتمجلس استحصال در شش نسخه تنظیم و یک نسخه آن بصاحب پروانه تسلیم میشود بقیه نسخه ها در سازمان جنگلبانی ایران سرجنگلداری ، جنگلداری ، سرجنگلبانی و پاسگاه بازرسی مربوطه نگاهداری خواهد شد .
تبصره 3 - دارندگان پروانه بهره برداری جنگل مکلفند مواد مستحصله را در محل جمع آوری به ترتیبی که سازمان جنگلبانی ایران معین مینماید داراب نمایند .
ماده 28- تهیه چوب آلات بوسیله تبر ممنوع است .
ماده 29- صاحب پروانه مکلف است برای حمل مواد مستحصله ای که طبق ماده 27 این آئین نامه بمحل جمع آوری مندرج در پروانه قطع آورده شده اظهار نامه ای متضمن مشخصات چوبهای مستحصله بسرجنگلبانی محل تسلیم نماید .
سرجنگلبانی بلافاصله در اطراف اظهار نامه برسیدگی پرداخته و حداکثر برای ½ چوبهای مجازی که در تاریخ تسلیم اظهار نامه در محل جمع آوری موجود است رأساً پروانه حمل صادر و برای صدور پروانه حمل مابقی چوبها باید موافقت جنگلداری مربوطه را تحصیل نماید .
صدور پروانه حمل مابقی چوبهای موجود در محل جمع آوری موکول بآن است که جنگلدار جنگل مورد بهره برداری را بازدید و اطمینان حاصل نماید که دارنده پروانه تکلیف و تعهدات مندرج در طرح جنگلداری و پروانه قطع را که میبایست تا آن تاریخ اجرا کند انجام داده باشد .
جنگلدار باید در موقع ابلاغ موافقت با صدور پروانه حمل ما بقی چوبها بسرجنگلبانی مربوطه مراتب راضمن تشریح نتیجه رسیدگی و ذکر دلائل موافقت خود بسرجنگلداری گزارش دهد و در هر حال سرجنگلبان نمیتواند برای بیش از نصف کل چوبهای مستحصله مورد پروانه اجازه حمل صادر نماید .
تبصره - در پروانه حمل مدت اعتبار آن و مبداءو مقصد و وسیله حمل و مشخصات کامل چوبها و شماره و تاریخ پروانه قطع و شماره و تاریخ صورتمجلس استحصال مربوطه و سری و شماره چکش نشانه گذاری که سازمان جنگلبانی لازم بداند درج خواهد شد .
ماده 30- تمدید مدت اجازه های مربوط باستفاده روستائی فقط برای یکبار آنهم بشرط وجود دلائل موجه از طرف سر جنگلداری ممکن است .
سرجنگلدار مکلف است در اینگونه موارد پس از موافقت با تمدید جریان امر و دلائل موافقت خود را بسازمان جنگلبانی ایران گزارش نماید .
فصل سوم
اجرای عملیات عمرانی و اصلاحی و احیائی جنگل
ماده 31- دارندگان پروانه های بهره برداری جنگل یا مالکین مربوطه مکلفند در قطعه بهره برداری با گماردن قرقبان از چرای دام در مدت وبطریقی که سازمان جنگلبانی معین نماید جلوگیری نمایند متخلف طبق ماده 19 قانون جنگلها و مراتع کشور قابل تعقیب و مجازات میباشد و نیز هر یک مکلفند در صورتیکه سازمان جنگلبانی مقتضی دانست مازاد مقطوعات را بشکل هیزم ، ذغال از جنگل خارج نمایند .
ماده 32- چنانچه تسهیل تجدید حیات جنگل مورد بهره برداری مستلزم امحاء رستنیهای هرزه یا خراش زمین با برداشت پوشش مرده یا محصور کردن قطعات مورد قطع یا عملیات اصلاحی دیگری باشد که در طرح جنگلداری یا برنامه بهره برداری یا پروانه قطع جنگل قید شده دارنده پروانه موظف است این امور را زیر نظر و طبق راهنمائی مأمورین جنگلبانی بهزینه خود انجام دهد .
ماده 33- سازمان جنگلبانی ایران مجاز است در مواردی که مقتضی بداند عملیات موضوع قسمت آخر ماده 31 و ماده 32 را رأساً انجام و هزینه های مربوطه را از دارنده پروانه مطالبه نماید .
چنانچه دارنده پروانه بدهی خود را در ظرف مدت معین نپردازد سازمان جنگلبانی میتواند در پایان موعد مطالبات حقه خود را از فروش چوبهای متعلق بدارنده پروانه استیفا نماید .
ماده 34- سازمان جنگلبانی باید در مورد جنگلهای مخروبه قابل احیائی که آگهی قرق آنها صادر میشود برای درج آگهی در روزنامه رسمی کشور . جراید کثیرالانتشار پایتخت و در صورت وجود در روزنامه های محلی منطقه مربوطه و همچنین انتشار آگهی بوسیله رادیو اقدام نماید .
بعلاوه جنگل مورد قرق را با نصب تابلوهای متعدد در نقاطیکه قابل دید همگان باشد مشخص سازد .
ماده 35- اگر مالک رأساً عهده دار احیاء جنگل مخروبه خود شود عملیات احیاءباید بروشی که مورد موافقت سازمان جنگلبانی ایران باشد و زیر نظر مأمورین مربوطه انجام شود .
ماده 36- ایجاد راه در جنگلها مستلزم دریافت اجازه از سازمان جنگلبانی است و استفاده از آنچه بر اثر ایجاد راه بدست می آید از حیث پرداخت عوارض و استحصال و حمل تابع مقررات مربوطه باستفاده از آنچه بر اثر ایجاد راه بدست می آید از حیث پرداخت عوارض و استحصار و حمل تابع مقررات مربوط باستفاده از مقطوعات است .
تبصره 1 - بدون اجازه سرجنگلدار مربوطه هیچکس نمیتواند برای ایجاد یا نگهداری جاده هائی که از داخل یا کنار جنگل میگذرد از خاک عرصه جنگل استفاده نماید .
تبصره 2 - اجازه احداث راههائی که بنابر مصالح و مقتضیات نظامی ایجاد آن در جنگلها از طرف ارتش ضروری تشخیص داده می شود و یا بر حسب نقشه های راهسازی وزارت راه احداث آن در جنگلها لازم می باشد احتیاج بموافقت سازمان ، جنگلبانی ندارد ولی قطع درختان مسیر جاده های مزبور باید طبق ماده 9 قانون جنگلها و مراتع کشور انجام شود .
ماده 37- سازمان جنگلبانی ایران مجاز است در هر جنگلی که لازم بداند مطالعات فنی و تحقیقات اقدام به ایجاد قطعات آزمایش که در هر جنگل حداکثر از دو هکتار تجاوز نکند بنماید .
چنانچه بررسی مورد نظر مستلزم قطع درخت باشد سازمان باید عین مقطوعات و یا بهای آنرا بنرخ رایج در حوزه مربوطه بمالک بپردازد .
اگر قطعه آزمایش در جنگلهای قابل بهره برداری واقع باشد بهره برداری از آن قطعه موکول به ختم مطالعات مربوطه خواهد بود .
فصل چهارم - تخلفات
ماده 38- وظیفه مأمورین سازمان جنگلبانی ایران که بموجب قانون جنگلها و مراتع کشور ضابط دادگستری شناخته شده اند همان است که طبق مقررات آئین دادرسی کیفری برای ضابطین دادگستری مقرر شده است .
تبصره 1 - مأمورین سازمان جنگلبانی ایران که ضمن آموختن دوره تخصصی خود مقررات قضائی مربوط بانجام وظایف ضابطین دادگستری را نیز آموخته اند طبق تبصره 3 ماده 23 قانون جنگل بموجب احکامی که از طرف سازمان جنگلبانی ایران صادر خواهد شد بسمت ضابط دادگستری و مامور کشف و تعقیب شناخته و بدادسرای مربوطه معرفی میشوند .
ماده 39- سازمان جنگلبانی ایران میتواند بمتخلفین از مواد قانون و آئین نامه جنگل تا مدتی که مقتضی بداند پروانه قطع درخت ندهد .
ماده 40- در مواردی که برای اجرای مقررات ماده 12 قانون جنگلها و مراتع کشور مقررات خاصی وضع نشده باشد تمام مقررات و آئین نامه های مربوطه بقاچاق قابل اجرا است .
ماده 41- چنانچه از پروانه قطع صادره در مدت مقرر درختانی قطع نشود درخت باقیمانده در حکم درخت بدون پروانه است .
ماده 42- چنانچه صاحب اجازه مربوط باستفاده روستائی پس از قطع درخت آنرا در مدتیکه در اجازه قطع معلوم شده حمل نکند و برای تمدید مدت حمل هم اقدام ننماید و چوب قطع شده را در جنگل باقی گذارد آن چوب بسود دولت ضبط و تصرف میشود و در مدت دو سال اجازه قطع چوب برای مصارف روستائی باو داده نخواهد شد .
تبصره - حمل و مصرف مستحصل از درختانیکه طبق تبصره 4 ماده 9 قانون جنگلها و مراتع کشور اجازه قطع داده شده در غیر مورد و محل معین ممنوع و حمل آن بمحلی غیر از محل مورد تقاضا در حکم حمل بدون پروانه بوده و طبق ماده 12 قانون جنگلها و مراتع کشور رفتار میشود .
فصل پنجم
اجرای ماده یک قانون جنگلها و مراتع کشور و تبصره آن
ماده 43- منظور از کارمندان فنی مندرج در تبصره 1 ماده 1 قانون جنگلها و مراتع افراد زیر میباشند .
الف - کلیه کارمندان سازمان جنگلبانی که کلاسهای تخصصی جنگل یا مرتع را از هر درجه و بهر مدتی در داخل یاخارج کشور طی کرده و باخذ گواهینامه یا دانشنامه نائل گردیده باشند .
ب - فارغ التحصیلان دبیرستان یا دانشسرا یا دانشکده های کشاورزی کارمند سازمان جنگلبانی که لااقل پنجسال عملا سابقه خدمات فنی در رشته جنگل یا مرتع داشته و یا پس از فراغت ازتحصیل یکسال و بیشتر بکار آموزش یا کارورزی در رشته جنگل یا مرتع در خارج از مرکز اشتغال ورزیده باشند .
ج - کلیه افرادیکه در این تاریخ بموجب حکم سازمان جنگلبانی ایران شاغل شغل پست فنی بوده و لااقل پنجسال سابقه متوالی یا متناوب در شغل فنی داشته باشند .
ماده 44- مامور جنگلبانی کسیست که در سازمان جنگلبانی ایران شاغل پست فنی جنگلبانی باشد و دارای حکم رسمی از طرف سازمان جنگلبانی ایران باشند . پست فنی از طرف سازمان جنگلبانی معین خواهد شد .
فصل ششم - مراتع
ماده 45- بمنظور راهنمائی صاحبان مراتع خصوصی در امر بهره برداری و اصلاح مراتع از لحاظ حفظ و احیاء آنها - مالکین و استفاده کنندگان باید دستورهای فنی متخصصین و مأمورین فنی سازمان جنگلبانی را در موارد زیر :
1 - تناسی تعداد و انواع دام با ظرفیت مراتع
2 - تاریخ ورود و خروج دام
3 - فصل و مدت و محل چرا رعایت و اجرا نمایند
ماده 46- سازمان جنگلبانی ایران میتواند از لحاظ حفظ و احیاءو اصلاح مراتع تمام و یا قسمتی از مراتع را برای مدتیکه مقتضی بداند قرق اعلام کند و در این موارد مالکین خصوصی مراتع مکلفند مقررات قرق را که از طرف سازمان جنگلبانی آگهی و بایشان ابلاغ میشود در مدت مقرر رعایت نمایند .
ماده 47- در اداره کردن مراتع دولتی : سازمان جنگلبانی همان اختیاراتی را دارد که مالک در اداره ملک خود دارا میباشد و از آن اختیارات بموجب قوانین و مقررات مربوطه استفاده خواهد کرد ولی در هر حال حفظ و اصلاح مراتع بر تحصیل درآمد از مراتع مقدم است .
فصل هفتم - افت و اره خور
ماده 48- در مواردیکه بجای گرده بینه مواد بدست آمده آن صادر میشود عوارض مقرر دربند ج ماده 10 بطریق زیر وصول خواهد شد .
از هر متر مکعب تخته بشکه و پارکت بلوط عوارض 32/2 متر و در غیر تخته بشکه و پارکت بلوط و بطور کلی سایر چوبها از هر متر مکعب عوارض 54/1 دریافت میشود .
ماده 49- میزان افت و اره خور در غیر مورد تبصره بند ج ماده 10 بر حسب مورد مستقیماً از طرف سازمان جنگلبانی ایران معین خواهد شد .
ماده 50- بطور کلی عوارض کسر یک متر بر اساس یکمتر وصول خواهد شد .
ماده 51- این آئین نامه از تاریخ تصویب قابل اجرا است و کلیه آئین نامه ها و تصویب نامه هائیکه باستناد قانون جنگلها مصوب 17 دیماه 1321 بتصویب هیئت وزیران رسیده ملغی است .

نوع : آیین نامه

شماره انتشار :

تاریخ تصویب : 1339/10/03

تاریخ ابلاغ :

دستگاه اجرایی :

موضوع :

منبع : وب سایت قوانین دات آی آر (معاونت آموزش دادگستری استان تهران)

    

قانون های مرتبط

مشترک شدن در خبرنامه!

برای دریافت آخرین به روز رسانی ها و اطلاعات ، مشترک شوید.