×

قانون تصویب موافقتنامه نظام ترجیحات تجاری میان کشورهای اسلامی

قانون تصویب موافقتنامه نظام ترجیحات تجاری میان کشورهای اسلامی

قانون-تصویب-موافقتنامه-نظام-ترجیحات-تجاری-میان-کشورهای-اسلامی
ماده واحده - موافقتنامه نظام ترجیحات تجاری میان کشورهای اسلامی به
شرح پیوست تصویب می گردد و اجازه مبادله اسناد مصوب آن داده می شود.
موافقتنامه نظام ترجیحی تجاری در میان کشورهای عضو سازمان کنفرانس اسلامی پیش گفتار دولتهای کشورهای عضو سازمان کنفرانس اسلامی ، امضاکننده این موافقتنامه ، با رعایت اهداف منشور سازمان کنفرانس اسلامی ، در اجرا نمودن اهداف و مقررات موافقتنامه عمومی همکاریهای اقتصادی و تجاری در میان کشورهای عضو سازمان کنفرانس اسلامی ، با توجه به "برنامه کار" به منظور تحکیم همکاریهای اقتصادی در میان کشورهای عضو که در سومین اجلاس سران کنفرانس اسلامی تصویب شد، با در نظر گرفتن "قطعنامه های کمیته دائمی همکاریهای اقتصادی و تجاری " (CECMOC) که ایجاد یک نظام ترجیحات تجاری را به عنوان چارچوب مبادلات تجاری در میان کشورهای عضو توصیه می نماید،
با یادآوری اعلامیه قصد ایجاد نظام ترجیحات تجاری در میان کشورها اسلامی ، مصوب چهارمین اجلاس (CECMOC). با آگاهی از نقش اساسی گسترش تجارت در میان کشورهای عضو، به عنوان نیروی
محرکه توسعه و ابزار موثر برای استفاده از منابع به بهترین وجه و وسیله ای عمده برای بهبود سطح زندگی مردم این کشورها. با در نظر گرفتن نیازهای ویژه کشورهای عضو کمترتوسعه یافته سازمان کنفرانس اسلامی ، با توجه به این که پراکندگی جغرافیایی کشورهای عضو و اختلاف سطح رشد این کشورها، مانع ایجاد یک نظام منطقه ای جامع برای آزادسازی تجاری گردیده است و نظام ترجیحات تجاری مناسبترین وسیله افزایش مبادلات تجاری در میان آنها خواهد بود،
با اعتقاد به نقش اساسی ای که بسط تجارت می تواند در تحکیم و تکمیل و همکاری اقتصادی بین کشورهای عضو و در بهبود خودکفایی و همبستگی بیشتر در
میان آنها، داشته باشد.
با تصمیم به هماهنگ ساختن تلاشهای انجام شده در چارچوب سازمان کنفرانس
اسلامی در زمینه های گوناگون همکاریهای اقتصادی ، که مستقیم و یا غیر مستقیم
به تجارت مربوط می شود،
با عنایت به نیاز کشورهای اسلامی به توسعه بازارهای خود همگام با آهنگ
پیشرفت و افزایش ظرفیت جذب بازارهای خود به ویژه به لحاظ سیاستهای حمایتی
تجاری کشورهای توسعه یافته .
با بذل توجه لازم به نظامهای تجاری و تعهدات دوجانبه و چند جانبه هر یک از
کشورهای عضو.،
این موافقتنامه را به عنوان حداقل پایه برای انطباق رفتارهای ترجیحی در
مبادلات تجاری میان خودشان ، و با اعلام اراده و آمادگی جهت به اجرا درآوردن
مقررات این موافقتنامه از طریق دستورالعملها، ترتیبات و جدول زمانی برای
مذاکرات ، تصویب نمودند.
فصل اول - مقدمه
ماده 1 - تعاریف .
جهت اهداف این موافقتنامه در صورتی که در خود متن به نحو دیگری عنوان
نشده باشند، واژه ها و عبارات ذیل بدین معنی هستند.
1 - C.I.O سازمان کنفرانس اسلامی
2 - موافقتنامه موافقتنامه نظام ترجیحات تجاری در میان
کشورهای عضو سازمان کنفرانس اسلامی
3 - کشورهای عضو کشورهای عضو سازمان کنفرانس اسلامی .
4 - کشورهای متعاهد آن دسته از کشورهای عضو سازمان کنفرانس
اسلامی که طرف این موافقتنامه هستند.
5 - کشورهای مشارکت کننده کشورهای متعاهدی که در چارچوب این
موافقتنامه فهرست محصولاتی را که باید
مورد مذاکره قرار گیرند ارائه داده و
قوانین این مذاکرات را پذیرفته اند
6 - کشورهای عضو کمتر کشورهای عضو CIO که توسط سازمان ملل به
عنوان
توسعه یافته کشورهای کمتر توسعه یافته تعیین شده اند،
مگر آن که cecmoC تصمیمی غیر از این گرفته
باشد.
7 - تعرفه حقوق گمرکی که در جدول تعرفه ملی مشخص
گردیده است .
8 - شبه تعرفه پرداختها و عوارض مرزی ، جدا از تعرفه ، که
بر روی معاملات تجاری خارجی با تاثیری
همانند تعرفه و تنها بر روی واردات بسته
می شود، ولی پرداختها و مالیاتهای غیر
مستقیمی را که بر روی کالاهای داخلی وضع
می شود شامل نمی گردد. عوارضی که بر روی
واردات خدمات خاص اخذ می شود به عنوان شبه
تعرفه محسوب نمی گردد.
9 - غیر تعرفه هر گونه تدابیر مقررات و یا اعمال غیر
از "تعرفه " و "شبه تعرفه " که تاثیر آن
محدود شدن به واردات باشد و یا به طور
جدی به تجارت لطمه وارد نماید.
10 - قراردادهای بخشی قراردادهای مربوط به رفع و یا کاهش
موانع تعرفه ای ، غیر تعرفه ای و شبه
تعرفه ای و همچنین تدابیر جهت همکاری
یا بسط تجارت برای کالاهای مشخص یا گروهی
از کالاهایی که در تولیدات نهایی به کار
می روند.
11 - اقدامات مستقیم تجاری اقداماتی که به گسترش تجارت متقابل
مانند قراردادهای میان مدت و بلندمدت
منتهی شوند.
12 - CECMOC کمیته دائمی همکاریهای اقتصادی و
تجاری سازمان کنفرانس اسلامی
13 - کمیته مذاکرات تجاری کمیته ای که در چارچوب آن دوره های
مذاکرات راجع ترجیحات تجاری بین
کشورهای مشارکت کننده انجام می شود.
فصل دوم - موافقتنامه نظام ترجیحات تجاری
ماده 2 - اهداف و اصول
هدف این موافقتنامه گسترش تجارت در میان کشورهای عضو CIO از طریق مبادله
ترجیحات تجاری بر پایه اصول ذیل می باشد.
1 - تضمین رفتار برابر و عاری از تبعیض در میان تمام کشورهای
مشارکت کننده .
2 - تامین مزایای متقابل برای کلیه کشورهای مشارکت کننده ، به نحوی که کلیه
کشورهای مشارکت کننده به طور برابر از نظام ترجیحات تجاری بهره مند گردند.
3 - مبادله روشهای ترجیحی ، با در نظر گرفتن اصل کامله الوداد با رعایت
جداول زمانی و با اتخاذ روش گام به گام .
4 - ایجاد امکان برای مشارکت گروه هایی که فقط از کشورهای عضو تشکیل
گردیده اند و بخواهند با نمایندگی واحد در مذاکرات تجاری شرکت کنند.
5 - محدود نمودن ترجیحات مبادله شده (حاصل از این موافقتنامه ) فقط به
کشورهای مشارکت کننده .
6 - ترجیحات مبادله شده نباید محدود به تعرفه ها باشند، بلکه باید به
تدریج امتیازات شبه تعرفه و غیر تعرفه ای را نیز شامل گردند.
7 - بسط ترجیحات تجاری به هر گونه کالا، منجمله محصولات کشاورزی و حیوانی ،
و تولیدات مصنوع و نیمه مصنوع .
8 - در نظر گرفتن اختلافات سطح توسعه اقتصادی میان کشورهای متعاهد با
اعطای امتیازات خاص .
9 - انجام بررسیهای ادواری و ارزیابی مستمر نظام ترجیحات تجاری ، که به
موجب این موافقتنامه برقرار گردیده ، به منظور گسترش موارد اجرا و بهبود
مقررات آن با توجه به تجارب کسب شده و نتایج به دست آمده .
10 - استفاده از امکانات بیمه تامین مالی تجارت و اعتبار صادرات که توسط
نهادهای CIO فراهم شده ، با رعایت قوانین و مقررات آنها در مورد کالاهایی
که به موجب این موافقتنامه مبادله می شود.
11 - این موافقتنامه نباید به تعهدات قانونی کشورهای مشارکت کننده در قبال
اشخاص ثالث لطمه وارد آورد.
12 - این موافقتنامه نباید به عنوان جایگزین ترتیبات تجاری ترجیحی موجود
یا آتی ، که کشورهای مشارکت کننده طرف آن هستند تلقی گردد، بلکه باید مکمل
آنها محسوب شود.
13 - ترجیحات تعرفه ، شبه تعرفه و غیر تعرفه ای قابل اجرا در چارچوب
گروه بندیهای منطقه ای ، زیرمنطقه ای و بین منطقه ای موجود یا آتی ، که کشورهای
عضو در آنها ذینفع هستند، ماهیت ذاتی خود را حفظ خواهد نمود و اعضای این
گروه بندیها مکلف نخواهند بود استفاده از این ترجیحات را گسترش دهند و
سایر کشورهای مشارکت کننده نیز حق نخواهند داشت از این ترجیحات استفاده
کنند.
فصل سوم - مذاکرات
ماده 3 - اجزا
مذاکرات در میان اعضا شامل زمینه های ذیل خواهد بود.
1 - امتیازات تعرفه ای ، شبه تعرفه ای و غیر تعرفه ای .
2 - ترتیبات منطبق با تعهدات بین المللی کشورهای مشارکت کننده راجع به
اقدامات مربوط به تجارت مستقیم ، منجمله قراردادهای میان مدت و بلندمدت
برای واردات و صادرات محصولات مشخص یا شامل موافقتنامه های بخشی ، ممکن است
در مراحل بعدی بر حسب تحولات و طبق نیازها مورد توجه قرار گیرد.
ماده 4 - مذاکرات
1 - دوره های مذاکرات از طریق کمیته مذاکره تجاری با رعایت برنامه کار خود
که توسط cecmoc مورد تایید قرار می گیرد، برگزار خواهد گردید.
2 - مذاکرات بر اساس هر یک از روشها و رویه های ذیل یا ترکیبی از آن ها
انجام می گیرد.
الف - مذاکرات کالا به کالا،
ب - کاهش سرتاسری تعرفه ،
ج - مذاکرات بخشی ،
د - تدابیر تجارت مستقیم ، از جمله قراردادهای میان مدت و بلندمدت .
3 - فقط کشورهای متعاهد مشارکت کننده در مذاکرات در زمینه مبادله ترجیحات
تجاری حق دارند پیشنهادهای مذاکرات را تدوین نمایند.
امتیازات حاصله از این مذاکرات منحصرا به کشورهای مشارکت کننده ای که اسناد
مربوط به نتایج این مذاکرات را تصویب و تایید نموده اند تعلق خواهد گرفت .
ماده 5 - جدول امتیازات
1 - گفتگوهای مستمر دوجانبه و دوره های مذاکرات چندجانبه در فواصل زمانی و
بر اساس نیاز صورت می پذیرد.
2 - ترجیحات منتج از این مذاکرات در جدول امتیازات ، که به عنوان جز
تفکیک ناپذیر این موافقتنامه ضمیمه آن خواهد گردید، منعکس خواهد شد.
فصل چهارم - مقررات اساسی
ماده 6 - رفتار مبتنی بر رویه کامله الوداد
1 - مبادله امتیازات حاصله از مذاکرات بر اساس اصل کامله الوداد به مورد
اجرا درمی آید و منافع آن متعلق به کشورهای مشارکت کننده خواهد بود.
2 - یک کشور مشارکت کننده ممکن است با مستثنی کردن قاعده مندرج در بند اول
همین ماده تصمیم بگیرد که امتیازات خاص حاصله از مذاکرات با یک یا چند
کشور را، که در منافع مشخص آنها موثر است ، در مورد دیگر کشورهای
مشارکت کننده تسری ندهد.
3 - عدم تسری امتیازات خاصی که در بند 2 این ماده پیش بینی شده است نباید
هیچ گونه لطمه و اثر زیان بخشی بر منافع تجاری کشورهای مشارکت کننده داشته
باشد. در صورت تبعیض زیان آور کشورهای مشارکت کننده ذیربط می توانند بعد از
تعیین ماهیت و اهمیت این تبعیض و ارائه ادله و مدارک کافی در این زمینه ،
مساله را در کمیته CECMOC که در این مورد مرجع ذیصلاح برای اتخاذ اقدامات
مقتضی جهت رفع آن تبعیض زیان آور از جمله امکان جبران خسارت یا تسری این
امتیازات خاص ، جزئا یا کلا به کشورهای مشارکت کننده زیان دیده از این تبعیض
- می باشد، مطرح نمایند.
ماده 7 - حفظ ارزش امتیازات
کشورهای مشارکت کننده باید از صدمه رساندن یا بی اعتبار نمودن امتیازات
اعطا شده به موجب این موافقتنامه ، با ایجاد موانع تعرفه ای ، شبه تعرفه ای
یا غیر تعرفه ای ، یا اتخاذ هر گونه تدابیر محدودکننده دیگر، جلوگیری
نمایند، به جز در مواردی که چنین تدابیری با مالیاتهای داخلی بر تولیدات
مشابه داخلی ، ضد دامپینگ یا عوارض متقابل حمایتی مطابقت داشته باشد،
مشروط به این که موارد ضد دامپینگ و عوارض متقابل به اثبات برسد.
ماده 8 - تغییر و استرداد امتیازات
هر یک از کشورهای مشارکت کننده ، می تواند بعد از سه سال از روزی که
امتیازات حاصله از مذاکرات به عمل در آمد طی یادداشتی که کمیته CECMOC
قصد خود را مبنی به تغییر یا استرداد هر امتیازی که در جدول آن منعکس است
اعلام دارد.
در این صورت کشورهای مشارکت کننده باید مذاکراتی را به منظور حصول توافق
با کشورهایی که مذاکرات مربوط به امتیازات قبلا به آنها اعلام شده و یا
کشورهایی که در اثر اعمال این رویه ها زیان دیده اند، به عمل آورند.
ماده 9 - قوانین مبدا
محصولاتی که در جدول امتیازات ذکر شده اند مشمول رفتارهای ترجیحی هستند
مشروط به این که قوانین مبدا را که به عنوان جز لاینفک این موافقتنامه به
آن منضم شده است ، رعایت نموده باشند.
ماده 10 - تدابیر حفاظتی
1 - یک کشور مشارکت کننده باید قادر باشد به منظور پیشگیری از زیان یا
تهدیدهای جدی زیان که ممکن است در اثر عواقب مستقیم افزایش عمده
پیش بینی نشده در واردات مشمول ترجیحات تحت این موافقتنامه پیش آید، تدابیر
حفاظتی اتخاذ نماید.
2 - زیانهای اشاره شده در بند (1) این ماده ممکن است ناشی از یک یا چند
عامل ذیل باشد.
الف - تهدید زیان به تولیدات داخلی ،
ب - اختلال جدی در تراز پرداختها،
ج - بکارگیری دامپینگ از سوی کشور صادرکننده ،
د - بکارگیری سوبسیدهای صادراتی به وسیله کشورهای صادرکننده .
3 - مقررات این موافقتنامه مانع از این نخواهد بود که هر کشور
مشارکت کننده اقداماتی انجام دهد که برای حفاظت منافع اساسی اش در ارتباط
با امنیت و بهداشت لازم تشخیص می دهد.
4 - کالاهایی که در شرع اسلام ممنوع دانسته شده است نباید در مذاکرات تجاری
مطرح شوند.
ماده 11 - رفتار ویژه در مورد کشورهای عضو کمتر توسعه یافته .
با توجه به نیازهای خاص کشورهای عضو کمتر توسعه یافته ، کشورهای
مشارکت کننده به هنگام مذاکرات دوجانبه و چند جانبه باید امتیازات ویژه ای
به سود کشورهای کمتر توسعه یافته اعطا نمایند.
ماده 12 - همکاری با دیگر موسسات CIO.
1 - از بانک توسعه اسلامی و دیگر موسسات تخصصی CIO درخواست خواهد شد که
طبق قوانین و مقررات خود در چارچوب تامین مالی صادرات و طرحهای تضمین
اعتبار صادرات ، در مورد معاملات تجاری کالاهایی که در لیست محصولات واجد
شرایط برای رفتارهای ترجیحی منطبق با این موافقتنامه هستند، مورد ملاحظه
قرار دهند و نیز در مورد محصولات ملی که طبق موافقتنامه های تجاری دوجانبه
و ترتیبات منطقه ای بین کشورهای عضو از امتیازاتی بهره مند هستند، اولویت
قائل گردند.
2 - کشورهای متعاهد باید از ابزارها، برنامه ها و مکانیزمهای موجود، از
قبیل برنامه ها و فعالیتهای مرکز اسلامی توسعه تجارت (TDCI) و دیگر موسسات
مربوطه CIO جهت پیشبرد روابط تجاری بین آنها حداکثر استفاده را بنمایند و
از تسهیلات مالی و تضمینهایی که به این منظور فراهم شده بهره مند گردند.
فصل پنجم - کمیته CECMOC و کمیته مذاکرات تجاری
ماده 13 - کمیته CECMOC و کمیته مذاکرات تجاری .
کمیته CECMOC نظارت بر اجرا این موافقتنامه را به عهده دارد.
کمیته CECMOC بر اساس مقررات مربوطه این موافقتنامه باید.
1 - به محض لازم الاجرا شدن این موافقتنامه یک کمیته مذاکرات تجاری مرکب از
نمایندگان دولتهای کشورهای مشارکت کننده تشکیل دهد. این کمیته باید وظایف
خود را به طریقی انجام دهد که تحقق اهداف این موافقتنامه را تسهیل نماید.
2 - مقررات داخلی راجع به وظایف کمیته مذاکرات تجاری را وضع نماید.
3 - درباره برگزاری دوره های جدید مذاکرات تجاری تصمیم گیری کند، تقاضاها و
پیشنهادات کشورهای متعاهد را برای مشارکت دریافت کند و آنها را بین
کشورهای متعاهد توزیع نماید.
4 - نتایج مذاکرات تجاری و نیز جداول امتیازات را که به عنوان جز لاینفک
موافقتنامه بدان منضم می گردد، تصویب کند.
5 - اختتام این موافقتنامه و اعمال اصلاحات در آن را توصیه نماید.
6 - ترتیبات مقتضی برای مشاوره و همکاری با CIO و ارگانهای آن به ویژه با
TDCI و موسسات مربوطه CIO و همچنین گروه هائی که به منظور همکاری اقتصادی
در میان کشورهای عضو به وجود آمده اند، اتخاذ نماید.
7 - در صورت لزوم مقررات این موافقتنامه را تفسیر نماید.
8 - وظایف محوله خود را به موجب این موافقتنامه جزئا یا کلا به کمیته
مذاکرات تجاری تفویض نماید.
فصل ششم - مشاوره و حل اختلافات
ماده 14 - مشاوره
1 - اگر هر یک از کشورهای مشارکت کننده تشخیص دهد که به منافعی که موجب
این موافقتنامه ، چه مستقیم و چه غیر مستقیم ، به او تعلق می گیرد در اثر
قصور کشور مشارکت کننده دیگری در انجام تعهداتش در این موافقتنامه یا در
اثر هر موجبات دیگری مربوط به اجرا این موافقتنامه خدشه وارد شده یا
کان لم یکن تلقی گردیده است ، در این صورت کشور متضرر به منظور حل و فصل
مناسب مساله یک اعلامیه کتبی برای کشور مشارکت کننده دیگر ارسال می دارد.
این اقدام موجب خواهد شد که کشور مشارکت کننده دیگر اعلامیه یا پیشنهادهای
کشور شاکی را با نظر مساعد مورد توجه قرار دهد.
2 - کمیته مذاکرات تجاری ممکن است به درخواست یک کشور مشارکت کننده با
کشور مشارکت کننده ای که توافق رضایتبخش برای حل اختلافات از طریق مشاوره با
او طبق بند یک این ماده حاصل نشده است به مشاوره بپردازد.
کمیته مذاکرات تجاری طبق مقررات بین المللی خود نتایج مشاوره را به اطلاع
کمیته CECMOC خواهد رساند.
3 - اگر هیچ توافق رضایت بخشی حاصل نگردد، کمیته CECMOC، به محض دریافت
گزارش کمیته مذاکرات تجاری و یا گزارش از سوی طرف زیان دیده به مشاوره با
کشور مشارکت کننده ذیربط به منظور رفع این زیان مبادرت خواهد کرد. کمیته
CECMOC ممکن است تصمیم بگیرد که هیاتی از کشورهای مشارکت کننده ای که طرف
اختلاف نیستند، تشکیل دهد. این هیات تشخیص ماهیت و اهمیت زیان و ارائه
توصیه هایی در مورد اقداماتی را که باید انجام شود بر عهده خواهد داشت .
ماده 15 - رفع اختلافات
هر گونه اختلافی که در مورد تفسیر و اجرای مقررات این موافقتنامه یا هر
سند دیگری که در چارچوب این موافقتنامه به تصویب رسیده است بین کشورهای
مشارکت کننده به وجود آید باید به نحو دوستانه از طریق توافق بین طرفهای
ذیربط حل گردد. در صورت عدم حل اختلاف ممکن است یکی از طرفهای اختلاف مساله
را به کمیته مذاکرات تجاری ارجاع نماید. این کمیته مساله را بررسی و
رعایت خواهد کرد و توصیه های لازم را طبق مقرراتی که بدین منظور وضع
می نماید، ارائه خواهد داد.
فصل هفتم - مقررات نهایی
ماده 16 - ارزیابی مذاکرات
1 - کمیته CECMOC مذاکرات انجام شده در کمیته مذاکرات تجاری را مورد
رسیدگی قرار خواهد داد و پیشرفتهای حاصله در اجرا این موافقتنامه را
ارزیابی خواهد کرد.
2 - جدول امتیازات که نشانگر نتایج دوره های مذاکرات گوناگون و اصلاحیه های
مربوط به آنها می باشند، باید از سوی کمیته CECMOC بنا به درخواست دوسوم
کشورهای متعاهد مشارکت کننده در این مذاکرات ، انتشار یابند و ظرف 2 ماه پس
از آن که انتشار یافتند بدون هیچ گونه اقدام دیگری به مرحله اجرا درآیند.
ماده 17 - مرجع امانت دار
1 - این موافقتنامه در دفتر دبیر کل CIO به امانت سپرده خواهد شد و برای
امضا کشورهای عضو مفتوح خواهد بود. دفتر دبیر کل بدین وسیله به عنوان
مرجع امانت دار این موافقتنامه و سند تصویب آن تعیین می شود.
2 - دفتر دبیر کل CIO باید کشورهای عضو را از ایداع اسناد تصویب این
موافقتنامه ، تاریخ به مورد اجرا درآمدن آن ، تقاضاهای الحاق به موافقتنامه
یا انصراف از آن و تصویب اصلاحیه ها مطلع سازد.
ماده 18 - به مرحله اجرا درآمدن .
1 - این موافقتنامه سه ماه بعد از آن که ده کشور عضو اسناد تصویب خود را
در دفتر دبیر کل ایداع کردند به مرحله اجرا درمی آید.
2 - در مورد هر کشور عضوی که بعد از تاریخ مقرر به این موافقتنامه ملحق
می شود، این موافقتنامه یک ماه پس از تاریخی که اسناد تصویب آن نزد دفتر
دبیر کل سپرده شد، مجری خواهد گردید.
3 - (1) همین که این موافقتنامه به مرحله اجرا درآمد، کشورهای متعاهد، به
منظور مبادله امتیازات اولین دور مذاکرات را بین خود برگزار خواهند نمود
که باید ظرف 12 ماه از تاریخ شروع خاتمه یابد.
(2) نتایج مذاکرات باید توسط کشورهای متعاهدی که در مذاکرات حضور
داشته اند تصویب گردد. امتیازات حاصل از مذاکرات سه ماه بعد از آن که
حداقل 10 کشور مشارکت کننده آنها را تصویب نمودند به مرحله اجرا درمی آید.
(3) دیگر کشورهای متعاهدی که می خواهند به کشورهای مشارکت کننده تبدیل
شوند، باید فهرست پیشنهادهای خود را به کشورهای مشارکت کننده تسلیم کنند
که آنها نیز فهرست درخواست خود را به متقاضی ارائه خواهند داد. همین که
این تشریفات انجام شد، کشور متقاضی باید با کشورهای مشارکت کننده علاقه مند
جهت دستیابی به توافق وارد مذاکره شود، و برای این که کشور متقاضی جز
کشورهای مشارکت کننده درآید باید امتیازات حاصل از مذاکرات را بپذیرد.
ماده 19 - انصراف
هر کشور مشارکت کننده می تواند از این موافقتنامه انصراف حاصل کند و انصراف
شش ماه از تاریخ دریافت اعلام کتبی توسط دبیر کل CIO معتبر خواهد بود.
ماده 20 - اصلاحات
این موافقتنامه برای یک دوره نامحدود منعقد شده است و مواد آن را نمی توان
قبل از پنج سال از تاریخ لازم الاجرا شدن آن اصلاح نمود. اصلاحات این
موافقتنامه با موافقت دوسوم کشورهای مشارکت کننده عملی خواهد بود و اصلاحات
سه ماه بعد از این که پنج کشور مشارکت کننده آنها را مورد پذیرش قرار
دادند معتبر خواهد بود.
ماده 21 - پیوستها
پیوستها جز لاینفک این موافقتنامه هست اند. این پیوستها عبارتند از.
الف - پیوست شماره 1. دولتهای متعاهد
ب - پیوست شماره 2. کشورهای مشارکت کننده
پ - پیوست شماره 3. قواعد مبدا
ت - پیوست شماره 4. جداول امتیازات
این موافقتنامه به زبانهای عربی ، انگلیسی و فرانسه تنظیم شده است و هر یک
از متن ها متساویا معتبر است .
تنظیم شده در
بنا به مراتب فوق ، امضاکنندگان ذیل که نمایندگان قانونی دولتهای متبوع
خود هستند این موافقتنامه را به تاریخ مذکور در فوق امضا نمودند.
قواعد مبدا
جهت تعیین مبدا کالاهای واجد شرایط برای امتیازات ترجیحی تحت این
موافقتنامه (CIO - SPT) قواعد ذیل باید به کار گرفته شود.
قاعده 1 - کالاهای مبدا.
کالاهای مشمول ترتیبات ترجیحی تجاری در چارچوب این موافقتنامه (CIO - SPT
)که در قالب قاعده 5 ذیل از قلمرو یک کشور عضو به یک کشور دیگر عضو
مستقیما حمل و وارد می شوند، اگر شرایط مبدا را تحت هر یک از شرایط ذیل
حائز باشند، از امتیازات تجاری بهره مند خواهند بود.
الف - کالاهایی که در کشور مشارکت کننده صادرکننده به طور کامل تولید
گردیده یا فراهم شده اند، طبق تعریف قاعده 2، یا
ب - کالاهایی که تماما در کشور مشارکت کننده صادرکننده تولید یا فراهم شده
است ، مشروط بر این که همین کالاها تحت قواعد 3 یا 4 واجد شرایط باشند.
قاعده 2 - کالاهایی که تماما تولید یا فراهم شده اند.
در چارچوب مفهوم قاعده 1 (الف ) موارد ذیل به عنوان کالاهای تماما تولید
گردیده یا فراهم شده در کشورهای مشارکت کننده صادرکننده ، محسوب خواهد شد.
الف - تولیدات خام یا معدنی که از خاک ، آب و یا کف دریای آن کشور استخراج
شده باشد. (1)*
(1) شامل مواد سوختی معدنی ، روغنهای ماشین و مواد مربوطه و
نیز سنگهای معدنی یا فلزی
ب - محصولات کشاورزی برداشت شده در آن جا (کشور مورد نظر).(2).**
شامل فرآورده های جنگلی .
ج - حیوانات زاده شده و پرورش یافته در آن جا.
د - محصولات به دست آمده از حیوانات مذکور در بند ج فوق .
ه - محصولات به دست آمده از شکار یا صید در آن جا.
و - صید ماهی و دیگر محصولات دریایی گرفته شده از اعماق دریاها با کشتی های
متعلق به 8= کشور عضو.
ز - محصولات ترکیب شده و یا ساخته شده در کشتیهای کارگاهی (متعلق به کشور
عضو) که انحصارا از محصولات مذکور در بند (و) فوق به دست آمده باشد.
ح - اجناس و اشیا مستعمل جمع آوری شده ، که فقط به عنوان مواد خام قابل
مصرف است .
ط - مواد قراضه و زائد حاصل از عملیات ساخت در آن جا.
ی - محصولات تولید شده در آن جا که انحصارا از کالاهای مذکور در بندهای
(الف ) تا (ط) در فوق ، به دست آمده است .
قاعده 3 - کالاهایی که تماما تولید نشده یا به دست نیامده اند.
الف - در چارچوب مفاد قاعده 1 (ب )، کالاهایی که بر روی آنها کار شده یا
تکمیل گردیده اند، به طوری که در نتیجه آن کل ارزش مواد یا قطعات به کار
برده شده حاصل از غیر کشورهای مشارکت کننده یا مبدا نامشخص ، از 60 درصد
ارزش (BOF) کالای ساخته شده تجاوز نکند و آخرین مرحله ساخت کالا در داخل
سرزمین کشور مشارکت کننده صادرکننده صورت گرفته باشد، آن کالاها واجد شرایط
برای امتیازات ترجیحی با رعایت مقررات قاعده 3 (ج ) و قاعده 4 خواهد بود.
ب - قراردادهای بخشی طبق تعریف بند 10 ماده 1 از فصل اول این موافقتنامه .
ج - ارزش مواد، قطعات یا محصول از مبدا نامشخص چنین خواهد بود.
1 - ارزش FIC مواد و قطعات یا محصول به هنگام ورود، در صورتی که بتوان
این امر را ثابت کرد، یا
2 - اولین قیمت قابل استنادی که برای مواد، قطعات یا محصولی از مبدا
نامشخص در قلمرو کشور مشارکت کننده ، که کار یا جریان ساخت در آنجا صورت
گرفته ، پرداخت گردیده است .
قاعده 4 - قواعد مرکب مبدا.
محصولاتی که با شرایط مبدا مذکور در قاعده 1 منطبق هستند و توسط یک کشور
مشارکت کننده به عنوان مواد برای تولید کالای نهایی به کار گرفته می شود که
شرایط اعطای ترجیحات تجاری توسط یکی دیگر از کشورهای مشارکت کننده را دارا
می باشد، باید به عنوان کالایی منظور شود که مبدا آن قلمرو کشور
مشارکت کننده است یعنی جایی که کار و جریان تولید کالای نهایی در آن جا
صورت گرفته است ، مشروط به این که کل اجزا تشکیل دهنده ای که منبع آن قلمرو
کشور مشارکت کننده است کمتر از 60 درصد ارزش BOF نباشد.
قاعده 5 - حمل مستقیم
مواد ذیل به عنوان محموله مستقیم از کشور مشارکت کننده صادرکننده به کشور
واردکننده محسوب می گردد.
الف - اگر کالاها بدون عبور از قلمرو هیچ کشور غیر مشارکت کننده حمل گردد.
ب - کالاهایی که حملشان مستلزم عبور از یک یا چند کشور غیر مشارکت کننده
واسطه باشد، خواه با تعویض وسیله نقلیه حمل کالا یا انبار کردن موقت آن در
چنین کشورهایی باشد و خواه بدون این اعمال ، مشروط بر این که .
1 - چنین عبوری به دلایل جغرافیایی توجیه پذیر باشد یا به دلائل ملاحظاتی که
منحصرا به شرایط حمل و نقل مربوط است .
2 - کالاها در آن کشور مورد داد و ستد یا مصرف قرار نگرفته باشد.
3 - به جز تخلیه و بارگیری مجدد یا هر عملی که برای حفظ کالا در شرایط خوب
لازم است ، هیچ گونه عمل دیگری در مورد کالا در آن جا صورت نگرفته باشد.
4 - گواهی مناسب توسط مقامات گمرک کشوری که عبور موقت از آن صورت گرفته ،
به عنوان مدرک مطابقت با ماده های (2) و (3) فوق ، صادر شده باشد.
قاعده 6 - تلقی از بسته بندی
هنگام تعیین مبدا کالا بسته بندی باید با کالای درون خود به عنوان یک مجموعه
واحد در نظر گرفته شود. علی ایحال هر گاه قوانین ملی اقتضا کند می توان
بسته بندی را به طور جداگانه در نظر گرفت .
قاعده 7 - گواهی مبدا
کالاهای واجد شرایط برخورداری از امتیازات ترجیحی باید با گواهی مبدا که
توسط یک مقام مسئول دولت کشور مشارکت کننده صادر گردیده است همراه باشد و
با رعایت ضوابط صدور گواهی که توسط کشورهای مشارکت کننده تعیین و تصویب
می شود، به اطلاع دیگر کشورهای مشارکت کننده برسد. به منظور مشخص نمودن مبدا
مواد (کالا) در گواهینامه مبدا کشورهای مشارکت کننده نهایت همکاری خود را
به عمل خواهند آورد.
قاعده 8 - ممنوعیت
هر کشور مشارکت کننده می تواند واردات کالاهایی را که حاوی موادی از
کشورهایی است که کشور صادرکننده نمی خواهد با آن کشورها روابط اقتصادی و
تجاری داشته باشد، ممنوع نماید.
قاعده 9 - تجدید نظر
این قواعد را می توان به هنگام لزوم به درخواست یک سوم کشورهای مشارکت کننده
مورد تجدید نظر قرار داد و تعدیلات و اصلاحات با توافق یکدیگر صورت خواهد
گرفت .
قاعده 10 - معیار درصد ویژه
در مورد کالاهایی که مبدا آنها کشورهای مشارکت کننده کمتر توسعه یافته است
می توان 10 درصد امتیاز بیشتر از درصدهای قابل اعمال در قواعد 3 و 4 قائل
گردید. بدین ترتیب در قاعده 3 میزان درصد نباید از 70 درصد تجاوز کند و
در قاعده 4، میزان درصد نباید از 50 درصد کمتر باشد.
قانون فوق مشتمل بر ماده واحده و موافقت نامه ضمیمه (شامل پیش گفتار و بیست
و یک ماده ) در جلسه روز سه شنبه سی و یک شهریور ماه یک هزار و سیصد و
هفتاد و یک مجلس شورای اسلامی تصویب و در تاریخ 5/7/1371 به تایید شورای
نگهبان رسیده است .
رئیس مجلس شورای اسلامی - علی اکبر ناطق نوری




نوع : قانون

شماره انتشار : 13870

تاریخ تصویب : 1371/06/31

تاریخ ابلاغ : 1371/07/28

دستگاه اجرایی : وزارت بازرگانی -

موضوع :

منبع : وب سایت قوانین دات آی آر (معاونت آموزش دادگستری استان تهران)

    

قانون های مرتبط

مشترک شدن در خبرنامه!

برای دریافت آخرین به روز رسانی ها و اطلاعات ، مشترک شوید.