قانون موافقتنامه انتقال محکومین به حبس بین دولت جمهوری اسلامی ایران ودولت جمهوری آذربایجان
شماره 3012-ق 11/2/1378
حضرت حچت الاسلام والمسلمین جناب آقای سیدمحمدخاتمی
ریاست محترم جمهوری اسلامی ایران
لایحه شماره 53585/19997مورخ 20/8/1378دولت در موردموافقتنامه انتقال محکومین به حبس بین دولت جمهوری اسلامی عیناتصویب شورای نگهبان رسیده است دراجرای اصل 123قانون اساسی به پیوست ارسال می گردد
رئس مجلس شورای اسلامی -علی اکبرناطق نوری
شماره 5098 18/2/1378
وزارت دادگستری
قانون موافقتنامه محکومین به حبس بین دولت جمهوری اسلامی ایران ودولت جمهوری آذربایجان که درجلسه علنی روزچهارشنبه مورخ 25فروردین ماه 1378مجلس شورای اسلامی تصویب ودر تاریخ 5/2/1378به تایید شورای نگهبان رسیده وطی نامه شماره 3012-ق مورخ 11/2/1378واصل گردیده است ،به پیوست جهت اجراءابلاغ می گردد.
رئیس جمهور-سیدمحمدخاتمی
ماده واحده -موافقتنامه انتقال محکومین به حبس بین دولت جمهوری اسلامی ایران ودولت جمهوری آذربایجان مشتمل بریک مقدمه و(22)ماده به شرح پیوست تصویب واجازه مبادله اسناد آن داده می شود.
بسم الله الرحمن الرحیم
موافقتنامه انتقال محکومین به حبس بین دولت جمهوری اسلامی ایران ودولت جمهوری آذربایجان
دولت جمهوری اسلامی ایران ودولت جمهوری آذربایجان که دراین موافقتنامه از این پس طرفین خوانده می شوند،بادرنظرگرفتن استقلال وحاکمیت خود وتساوی کامل حقوقی واحترام متقابل ،
باآرزوی توسعه همکاری درزمینه حقوق کیفری ژرعایت موازین حقوق بین الملل با درنظرگرفتن سودمندی اجرای مجازات اتباع محکوم درقلمروطرفین به منظورفراهم آوردن زمینه های اصلاح واعاده آنان به زندگی عادی ، بااحترام به حقوق بشرومدنظرداشتن موازین حقوق انسانی ، به شرح زیرنسبت به موازین ذیل توافق نمودند:
ماده 1-
1-مفهوم واژه های بکاررفته دراین موافقتنامه ،عبارت است از:
1-1-دولت صادرکننده حکم دولتی است که حکم محکومیت به حبس وسالب آزادی راجع به شخص موردانتقال ازدادگاههای واقع درقلمروحاکمیت اوصادر شده باشد.
2-1-دولت اجراکننده حکم دولتی است که حکم ماموریت به حبس وسالب آزادی درباره فرددارای تابعیت اوصادرشده وبرای تحمل مجازاتهای مذکوردرقلمروحاکمیت خود موافقت می نماید.
3-1-محکوم کسی است که به موجب حکم صادرشده ازدادگاههای یکی از طرفین به علت ارتکاب جرم ،به مجازات یاسالب آزادی محکوم شده باشد
4-1-اقوام نزدیک اشخاصی هستندکه طبق قوانین داخلی یکی ازطرفین با شخص محکوم قرابت داشته باشد.
5-1-مراجع صلاحیتدارارگانهایی هستندکه طبق قوانین داخلی احکام کیفری رادرقلمرو حاکمیت هر یک ازطرفین ،به عهده دارند.
6-1-مقامهای مسوول عبارتنداز:وزارت دادگستری ودادستان کل کشور جمهوری اسلامی ایران ووزارت دادگستری جمهوری آذربایجان .
2-مراجع صلاحیتدارطرفین دراجرای مفاداین موافقتنامه ازطریق مقامهای مسوول ارتباط برقرارمی کنند.
ماده 2-طرفین موظفندطبق مفاداین موافقتنامه وبراساس استعداداز یکدیگرشخص یااشخاص محکوم راکه مجازات خود رادرقلمروحاکمیت کشور صادرکننده حکم طی می نمایدبه منظورتحمل بقیه مجازات به کشوراجراکننده منتقل کند.
ماده 3-1-شرایط انتقال شخص محکوم عبارت است از:
1-1-شخص محکوم بایددارای تابعیت دولت اجراکننده باشد.
1-2-حکم صادرکننده بایدطبق قانون دولت صادرکننده قطعب ولازم الاجراباشد
1-3-باقیمانده مجازات موضوع حکم صادره بیش از شش ماه باشد.
1-4-شخص محکوم به انتقال خودرضایت داده ویابادرنظرگرفتن وضعیت جسمانی وروانی اواقوام نزدیک ونماینده قانونی وی ویایکی از طرفین این موافقتنامه انتقال او رادرخواست نماید.
1-5-عملی که درباره آن حکم صادرشده باشدبایدطبق قوانین دولت اجراکننده جرم محسوب شود.
1-6-ضرروزیان مادی ناشی ازجرم بایدتامین یاپرداخت شده باشد.
1-7-دولتهای صادرکننده واجراکننده حکم باانتقال شخص محکوم موافقت نماید
2-مرجع صلاحیتداراجرای احکام دولت صادرکننده حکم به شخص محکوم یا نماینده قانونی اوراجع به انتقال وعواقب وآثارحقوقی آن اطلاعات لازم را داده باشد.
3-درموارداستثنایی طرفین میتواننددرباره انتقال اشخاص محکوم که مدت باقیمانده مجازات آنان کمتراز(6)ماه باشدوهمچنین ضرروزیان مادی ناشی ازجرم راپرداخت کرده باشند،توافق نمایند.
ماده 4-درمواردزیرانتقال شخص محکوم پذیرفته نمی شود:
1-درصورتی که دراثرطولانی شدن اقدامات راجع به انتقال مدت محکومیت پایان یافته ویامجازات دراثرمرورزمان طبق قوانین دولت متبوع وی منتفی شده باشد.
2-درصورتی که تقاضای انتقال محکوم فاقدشرایط مندرج درماده (7)این موافقتنامه باشد.
ماده 5-دراجرای مفاداین توافقتنامه طرفین بایدمراتب زیررامعمول دارند
1-اطلاعات لازم راکتبادرباره محومیت ومحل تحمل مجازات ازطریق مقامهای مسوول به یکدیگرمبادله کنند.
دولت اجراکننده تحویل گرفتن شخص محکوم ومحل تحمل مجازات رابه دولت صادرکننده ونیزبه اقوام نزدیک وی اطلاع دهد.
ماده 6-
1-انتقال محکوم بارضایت وی وپیشنهاددولت صادرکننده وقتی قبول می شودکه طبق مقررات این موافقتنامه دولت اجراکننده آن راپذیرفته باشد.
2-هریک ازطرفین می تواندازطرف دیگربخواهدکه انتقال شخص محکوم را موردبررسی قراردهد.
ماده 7-
تقاضای انتقال شخص محکوم باید کتبی بوده ومدارک واسنادزیرهمراه آن باشد:
1-1-مشخصات محکوم :نام ،نام خانوادگی ،نام پدر،محل وتاریخ تولد.
2-1-اسنادتابعیت محکوم .
3-1-متون قانونی صدورحکم محکومیت .
4-1-درخواست محکوم ویانماینده قانونی یااقوام نزدیک اوبه انتقال طبق بند(4)ماده (3).
5-1-رونوشت حکم محکومیت وتصمیم مرجع صلاحیتداردرباره اعتبارقانونی آن
6-1-گواهی دولت صادرکننده مبنی برمیزان محکومیت تحمل شده ومدت باقی مانده آن .
7-1-مسندقانونی برای اجرای مجازاتهای تکمیلی .
8-1-گواهی پزشک راجع به وضعیت جسمانی وروانی محکوم .
9-1-اطلاعات راجع به ضرروزیان مادی ناشی ازجرم وترتیب پرداخت ویاتامین آن
10-1-سایرمدارکی که طرفین لازم بدانند.
2-اسنادمذکوردربند(1)این ماده بایدبه امضای مراجع صلاحیتداررسیده وبا مهررسمی گواهی صادرشود.
ماده 8-
1-دولت صادرکننده حکم بایدرضایت شخص محکوم واطلاع اورادرباره مضمون رضایتنامه طبق بند(4)ماده (3)موافقتنامه تنظیم کند.
2-دولت اجراکننده حق داردرضایت شخص محکوم وشرایط آن راکه توسط دولت صادرکننده تضمین شده موردبررسی قراردهد.
ماده 6-1-دولت اجراکننده بایدظرف یک ماه ازتاریخ وصول اسنادمندرج درماده (7)موافقتنامه نسبت به ردیاقبول تقاضای انتقال تصمیم اتخاذ ونتیجه رابه شخص محکوم یانماینده قانونی یااقوام نزدیک اووبه دولت صادرکننده کتبااعلام نماید.
2-تصمیم دولت اجراکننده برردتقاضای انتقال بایدمستدل مستندباشد.
ماده 10-چگونگی انتقال محکوم ومحل تحویل اوبایدتوسطدولت اجراکننده تعین وبه دولت صادرکننده اطلاع داده شود.
ماده 11-کلیه هزینه های مربوط به انتقال شخص محکوم اززمانی که تحویل دولت اجراکننده می شودبه عهده دولت اجراکننده خواهدبود.
ماده 12-
1-اجرای حکم درقلمرودولت اجراکننده طبق قوانین وی صورت می گیرد و مسایل اجرایی نیزطبق قوانین همین دولت حل وفصل خواهدشد.
2-دولت اجراکننده حکم نمی تواندمجازات شخص محکوم راتشدیدنماید.
3-مرجع صلاحیتداردولت اجراکننده قرارمقتضی برشناسایی واجرای حکم راصادرمی نماید.
4-درصورتیکه مجازات جرم ارتکابی درکشوراجراکننده کمترازمجازات مندرج درحکم مقررسده باشد،دولت اجراکننده ازطریق دادگاه صلاحیتدار درقلمروحاکمیت خودحداکثرمجازات راطبق قانون داخلی خودتعیین خواهدکرد
5-اگرحکم دادگاه دولت صادرکننده متضمن تعیین مجازات برای دویاچند عمل مجرمانه باشد،وقانوندولت اجراکننده یک یاچندموردآن راجرم تلقی ننماید،دراین صورت دولت اجراکننده ازطریق دادگاههای صلاحیتدار درقلمروحاکمیت خوددرتعیین مجازات برای شخص محکوم اقدام می کند.
6-درصورتیکه برای عمل مجرمانه موضوع حکم صادرشده راجع به شخص محکوم درقوانین دولت اجراکننده مجازاتهای تکمیلی مقررشده باشد، دولت اجراکننده توسط دادگاههای صلاحیتداردرقلمروحاکمیت خودطبق مقررات اقدام خواهدکرد.
ماده 13-طرفین می توانندمجازات مقرربرای شخص محکوم راطبق قوانین داخلی خودموردعفووبخشندگی قراردهند.
ماده 14-فقط دولت صادرکننده حکم می تواندراجع به محکومیت شخص محکوم موضوع انتقال تجدیدنظرکند.
ماده 15-
1-دولت صادرکننده حکم مکلف است چنانچه خکم محکومیت راموردتجدیدنظر قرارداده باشدرونوشت مصدق حکم تجدیدنظررابدون تاخیربرایدولت اجراکننده ارسال نماید.
2-درصورتی که پس انتقال شخص به کشوراجراکننده حکم درکشورصادرکننده درکشورصادرکننده حکم محکومیت وی فسخ شودلیکن مدارک ومدارکی که دال براتهام دیگروی باشدبه دست آیدوتعقب اولازم باشددراین صورت رونوشت تصمیم مذکوربه همراه اطلاعات مربوط به پرونده جزایی ونیزسایرمدارک لازم جهت اتخاذ تصمیم مقتضی درباره موضوع به منظورتعقیب کیفری در درکشوراجراکننده مطابق قوانین آن کشورارسال خواهدشد.
3-دولت صادرکننده حکم مسوول جبران خساراتی است که دراثرتعقیب غیر قانونی به شخص محکوم واردآمده باشد،همچنین است درصورتی که دادگاه حکم برائت اوراصادرکند.
4-هرگاه به موجب حکم صادره مجازات مقرربرای شخص محکوم ،تغییرکند دولت صادرکننده مکلف است رونوشت رای دادگاه واسنادمربوطرابه مراجع صلاحیتداردولت اجراکننده ارسال داردتاطبق ماده (12)این موافقتنامه اقدام به عمل آید.
ماده 16-دولت اجراکننده حکم رانسبت به شخص محکوم انتقال یافته به کیفیتی که برای مجازاتهاومحکومیتهای مشابه مقرراست اجراخواهدشد.
ماده 17-طرفین تقاضای یکدیگررادرباره عبورشخص محکوم ازقلمروحاکمیت خودومساعدت لازم رابرای عبورازکشورثالث خواهندپذیرفت .
ماده 18-مفاداین موافقتنامه حقوق وتکالیف طرفین راکه ناشی ازسایر موافقتنامه های بین المللی است ودرآن عضویت دارند،نفی نخواهدکرد.
ماده 19-مفاداین موافقتنامه نسبت به احکام محکومیت دادگاههای طرفین که قبل ازاعتباریافتن آن صادرشده نیزلازم الاجراخواهدبود.
ماده 20-این موافقتنامه پس ازتصویب مراجع قانونی طرفین (30)روزپس ازمبادله اسنادتصویب لازم الاجراخواهدبود.
ماده 21-طرفین اختلافهای ناشی ازاجرای موافقتنامه راازطریق مذاکره مستقیم ویامجاری سیاسی حل وفصل خواهندکرد.
ماده 22-این موافقتنامه برای مدت نامحدودمنعقدمی شود.هریک از طزفین هرزمان که بخواهدآن رافسخ کنددراین صورت (6)ماه قبل باید مراتب راازطریق مجاری سیاسی به طرف دیگراعلام نماید.
این موافقتنامه درتاریخ 2/12/1376هجری شمسی مطابق با21/2/1998 میلادی درشهرباکودردونسخه اصلی به زبانهای فارسی وآذری وانگلیسی تنظیم گردیدوکلیه متون ازاعتبارمتساوی برخوردارمی باشند.درصورت بروزاختلاف درتفسیرموافقتنامه حاضر،به متن انگلیسی مراجعه خواهدشد
ازطرف ازطرف
دولت جمهوری اسلامی دولت جمهوری آذربایجان
قانون فوق مشتمل برماده واحده منضم به متن موافقتنامه شامل مقدمه و22ماده درجلسه علنی روزچهارشنبه مورخ 25فروردین ماه 1378مجلس شورای اسلامی تصویب ودرتاریخ 5/2/1378به تاییدشورای نگهبان رسیده است
رئیس مجلس شورای اسلامی -علی اکبرناطق نوری
نوع : قانون
شماره انتشار : 15790
تاریخ تصویب : 1378/01/25
تاریخ ابلاغ : 1378/02/26
دستگاه اجرایی : وزارت دادگستری -
موضوع :
منبع : وب سایت قوانین دات آی آر (معاونت آموزش دادگستری استان تهران)
قانون اصلاح موادی از قانون دیوان عدالت اداری قانون استفساریه بند(ب )تبصره (52)قانون بودجه سال 1378کل کشور
