×

قانون موافقتنامه سرویسهای هوائی بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری لبنان در خصوص حمل و نقل هوائی منظم فیمابین و ماورای سرزمینهای خود

قانون موافقتنامه سرویسهای هوائی بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری لبنان در خصوص حمل و نقل هوائی منظم فیمابین و ماورای سرزمینهای خود

قانون-موافقتنامه-سرویسهای-هوائی-بین-دولت-جمهوری-اسلامی-ایران-و-دولت-جمهوری-لبنان-در-خصوص-حمل-و-نقل-هوائی-منظم-فیمابین-و-ماورای-سرزمینهای-خود
شماره 3856- 2/3/1379
حضرت حجتالاسلام و المسلمین جناب آقای سید محمد خاتمی
ریاست محترم جمهوری اسلامی ایران
لایحه شماره 43898/20763 مورخ 13/8/1378 دولت در خصوص موافقتنامه سرویسهای هوائی بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری لبنان در خصوص حمل و نقل هوائی منظم فی مابین و ماورای سرزمینهای خود که در جلسه علنی روز یکشنبه مورخ 25/2/1379 مجلس شورای اسلامی عیناً تصویب و به تأیید شورای نگهبان رسیده است در اجرای اصل یکصدوبیستوسوم (123) قانون اساسی به پیوست ارسال میگردد.
رئیس مجلس شورای اسلامی-علی اکبر ناطق نوری

وزارت راه و ترابری
قانون موافقتنامه سرویسهای هوایی بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری لبنان در خصوص حمل و نقل هوایی منظم فیمابین و ماورای سرزمینهای خود که در جلسه علنی روز یکشنبه مورخ بیست وپنجم اردیبهشت ماه یکهزار و سیصدوهفتادونه مجلس شورای اسلام تصویب و در تاریخ 31/2/1379 به تأیید شورای نگهبان رسیده و طی نامه شماره 3856 – ق مورخ 2/3/1379 واصل گردیده است، به پیوست جهت اجرا ابلاغ میگردد.
رئیس جمهور-سیدمحمد خاتمی

ماده واحده – موافقتنامه سرویسهای هوائی بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری لبنان در خصوص حمل و نقل منظم فی مابین و ماورای سرزمینهای مشتمل بر یک مقدمه و (18) ماده و یک پیوست به شرح ضمیمه تصویب و اجازه مبادله اسناد آن داده میشود.

بسم الله الرحمن الرحیم
موافقتنامه سرویسهای هوائی بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری لبنان در خصوص حمل و نقل هوائی منظم فیمابین و ماورای سرزمینهای خود
مقدمه:
دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری لبنان که عضو کنوانسیون هواپیمائی کشوری بین المللی مورخ 16 آذر ماه 1323 هجری شمسی برابر با 7 دسامبر 1944 میلادی میباشند و از این پس «طرفهای متعاهد» نامیده میشوند، به منظور تأسیس و بهره برداری از سرویسهای هوائی منظم فیمابین و ماورای سرزمینهای خود به شرح زیر موافقت کردند:
ماده 1- تعاریف:
از نظر این موافقتنامه:
الف – اصطلاح «کنوانسیون» به کنوانسیون هواپیمائی کشوری بین المللی که در تاریخ 16 آذرماه 1323 هجری شمسی برابر با 7 دسامبر 1944 میلادی در شیکاگو برای امضاء مفتوح گردید، اطلاق میشود و شامل هر اصلاحات کنوانسیون که به موجب ماده (94) آن تصویب شده و برای طرفهای متعاهد لازم الاجراء گردیده و نیز ضمائم کنوانسیون و اصلاحات آنها که به موجب ماده (90) آن به تصویب رسیده و برای طرفهای متعاهد لازم الاجراء شده است، خواهد بود.
ب- اصطلاح «مقامهای هواپیمائی» در مورد جمهوری اسلامی ایران به «سازمان هواپیمائی کشوری» و هر شخص یا سازمانی که مجاز به انجام وظایف فعلی آن سازمان باشد اطلاق میگردد، و در مورد دولت جمهوری لبنان به اداره کل هواپیمائی کشوری و هر شخص یا سازمانی که مجاز به انجام وظایف آن اداره کل باشد، اطلاق میشود.
پ- اصطلاح «شرکت هواپیمائی تعیین شده» به یک یا چند شرکت هواپیمائی اطلاق میشود که به موجب مفاد ماده (3) موافقتنامه حاضر تعیین شوند و اجازه فعالیت بیابند.
ت- اصطلاح «ظرفیت» در مورد یک هواپیما به میزان بارگیری مؤثر آن هواپیما در یک مسیر یا قسمتی از مسیر و اصطلاح «ظرفیت» در مورد «سرویس مورد توافق» به حاصل ضرب ظرفیت هواپیما در چنین سرویسی در دفعات پرواز هواپیمای مزبور طی زمان ظرفیت هواپیما در چنین سرویسی در دفعات پرواز هواپیمای مزبور طر زمان معین در تمام یا قسمتی از مسیر، اطلاق میشود.
ث – اصطلاح «سرزمین» در مورد هر یک از طرفهای متعاهد به مناطق خشکی و آبی که تحت حاکمیت آن قرار دارد، اطلاق و شامل فضای محاذی آنها نیز میشود.
ج- اصطلاحات «سرویس هوائی»، «سرویس هوائی بین المللی»، «شرکت هواپیمائی» و «توقف به منظورهای غیر حمل و نقل» دارای همان معانی است که در ماده (96) کنوانسیون برای آنها ذکر شده است.
چ- اصطلاح «نرخ» به قیمتی اطلاق میشود که برای حمل مسافر، بار همراه و غیر همراه پرداخت گردد و شامل شرایطی که به موجب آن قیمتهای مزبور اعمال میشود از جمله قیمتها و شرایط مقرر برای نمایندگیها و سایر خدمات جنبی به استثنای دستمزدها و شرایط حمل پست، میباشد.
ماده 2- اعطای حقوق:
1 - هر طرف متعاهد جهت انجام سرویسهای هوائی بین المللی منظم به وسیله شرکت هواپیمائی تعیین شده طرف متعاهد دیگر حقوق زیر را به طرف متعاهد دیگر اعطاء مینماید:
الف- پرواز بدون فرود از فراز سرزمین طرف متعاهد دیگر، و
ب- توقف در سرزمین مذکور به منظورهای غیر حمل و نقل، و
پ- توقف در سرزمین مذکور به منظور سوار و پیاده کردن مسافر، بارگیری و تخلیه بار و پست در حمل و نقل بین المللی در نقاط مشخص شده در جدول مسیر پیوست این موافقتنامه.
2 - استفاده از حقوق حمل و نقل در نقاط واسط و ماورای مندرج در جدول مسیر پیوست این موافقتنامه مشروط به مذاکره و موافقت شرکتهای هواپیمائی تعیین شده طرفهای متعاهد و تصویب مقامهای صلاحیتدار آنها خواهد بود.
3 - هیچ یک از مقررات این موافقتنامه نباید به نحوی تفسیر شود که به شرکت هواپیمائی یک طرف متعاهد دیگر از نطقهای به نقطه دیگر مبادرت به حمل مسافر، بار و پست در قبال مزد یا کرایه نماید.
4 - در مناطقی که در آن مخاصمات مسلحانه جریان دارد و یا در اشغال نظامی است و نیز در مناطقی که تحت تأثیر مخامصات مسلحانه یا اشغال نظامی قرار گرفته انجام سرویسهای موضوع این ماده منوط به تصویب مقامهای صلاحیتدار هواپیمائی مربوط خواهد بود.
ماده 3- تعیین و اجازه:
1 - هر طرف متعاهد حق دارد با ارسال اعلامیه کتبی به طرف متعاهد دیگر یک یا چند شرکت هواپیمائی را برای انجام سرویسهای مورد توافق در مسیرهای مشخص شده تعیین و هر شرکت هواپیمائی تعیین شده را حذف کند یا تغییر دهد.
2 - پس از دریافت اعلامیه مذکور در بند (1) مقامهای صلاحیتدار طرف متعاهد دیگر باید با رعایت مفاد بندهای (3) و (4)این ماده اجازه مقتضی را بدون تأخیر به شرکت هواپیمائی تعیین شده مزبور اعطاء کنند.
3 - مقامهای هواپیمائی یک طرف متعاهد میتوانند از شرکت هواپیمائی تعیین شده طرف متعاهد دیگر بخواهند که آنان را مجاب سازد که شرایط مقرر در قوانین و مقرراتی را که معمولاً به موجب مفاد کنوانسیون توسط آن مقامها در مورد سرویسهای هوائی بین المللی اعمال میگردد دارا میباشد.
4 - هر طرف متعاهد حق دارد در هر مورد که مجاب نشده باشد مالکیت عمده و کنترل مؤثر شرکت هواپیمائی تعیین شده متعلق و در اختیار طرف متعاهد دیگر یا اتباع آن است از اعطای اجازه بهره برداری موضوع بند (2) این ماده امتناع ورزد و یا هر شرطی را که برای اعمال حقوق مذکور د ماده (2) این موافقتنامه توسط آن شرکت هواپیمائی تعیین شده لازم بداند وضع نماید.
شرکت هواپیمائی تعیین شده میتواند در هر زمان پس از دریافت اجازه مندرج در بند (2) فوق بهره برداری از سرویسهای مورد توافق را آغاز کند مشروط بر آنکه نرخی مطابق ضوابط ماده (10) این موافقتنامه در مورد سرویسهای مزبور وضع شده و مجری باشد.
ماده 4- تعلیق و لغو:
هر طرف متعاهد میتواند در موارد مشروح زیر مجوز بهره برداری را لغو یا استفاده از حقوق مندرج در ماده (2) این موافقتنامه را در مورد شرکت هواپیمائی تعیین شده طرف متعاهد دیگر معلق، یا هر شرطی را که برای استفاده از این حقوق لازم میداند وضع کند:
الف – در هر موردی که قانع نشده باشد که مالکیت عمده و کنترل مؤثر شرکت هواپیمائی مذکور در اختیار طرف متعاهدی که شرکت مذکور را تعیین نموده و یا ابتاع آن، میباشد، یا
ب- در موردی که شرکت هواپیمائی مذکور قوانین و یا مقررات طرف متعاهدی که این حقوق را اعطاء نموده است رعایت نکند، یا
پ- در موردی که شرکت هواپیمائی مذکور در انجام عملیات بهرهبرداری از مفاد این موافقتنامه تخطی کند.
لغو یا تعلیق یا وضع شرایط مذکور در بند (1) این ماده جز در مواردی که برای جلوگیری از نقض بیشتر قوانین و یا مقررات و یا مفاد این موافقتنامه فوریت داشته باشد، فقط پس از مشورت با طرف متعاهد دیگر صورت خواهد گرفت. این مشورت بین مقامهای هواپیمائی پس از دریافت درخواست انجام آن در اسرع وقت شروع خواهد شد.
ماده 5- شمول قوانین و مقررات:
قوانین و مقررات هر طرف متعاهد در مورد ورود یا خروج هواپیماهائی که به امر هوانوردی بین المللی اشتغال دارند و نیز قوانین و مقررات مربوط به بهرهبرداری و هوانوردی این قبیل هواپیماها مادام که بر فراز یا داخل سرزمین آن طرف متعاهدی میباشند، در مورد هواپیماهای شرکت هواپیمائی تعیین شده طرف متعاهد دیگر اعمال خواهد شد.
قوانین و مقررات هر طرف متعاهد که ناظر به ورود، اقامت موقت و خروج مسافران، خدمه، باریا پست از سرزمین آن میباشد از قبیل تشریفات ورود و خروج، مهاجرت و همچنین مقررات گمرکی و بهداشتی در مورد مسافران، خدمه، باریا محمولات پستی هواپیماهای شرکت هواپیمائی تعیین شده طرف متعاهد دیگر مادام که در سرزمین مذکور باشند، اعمال خواهد شد.
هر طرف متعاهد بنا به تقاضای طرف متعاهد دیگر نسخه ای از قوانین و مقررات یاد شده در این ماده را در اختیار آن قرار خواهد داد.
شرکت هواپیمائی تعیین شده هر طرف متعاهد حق دارد دفتر نمایندگی خود را در سرزمین طرف متعاهد دیگر دار نماید و یا اینکه برای خود یک عامل یا عامل فروش کل تعیین کند. نصب عامل فروش کل براساس قوانین و مقررات طرف متعاهد دیگر صورت خودهد گرفت.
انتقال درآمدهای حاصله توسط شرکتهای هواپیمائی تعیین شده هر طرف متعاهد طبق مقررات تسعیر ارزهای خارجی طرف متعاهد دیگر و پس از کسر هزینه ها صورت خواهد گرفت. طرفهای متعاهد بیشترین تلاش خود را برای تسهیل انتقال درآمدهای حاصله توسط شرکت هواپیمائی تعیین شده از سرویسهای موضوع این موافقتنامه به عمل خواهند آورد.
ماده 6- معافیت از حقوق گمرکی و سود بازرگانی و سایر عوارض:
هواپیماهای شرکت هواپیمائی تعیین شده طرف متعاهدی که سرویسهای بین المللی را انجام میدهد و مواد سوختی، روغن موتور، سایر موارد مصرفی فنی، وسایل یدکی، لوازم مورد نیاز جاری و خواربار موجود در هواپیماهای شرکت هواپیمائی یک طرف متعاهد که مجاز به استفاده از مسیرها و سرویسهای موضوع این موافقتنامه میباشند به هنگام ورود یا خروج از سرزمین طرف متعاهد دیگر براساس عمل متقابل از پرداخت حقوق گمرکی و سود بازرگانی، مالیاتها، هزینه های بازرسی و سایر عوارض و هزینه های مشابه ملی و محلی معاف خواهند بود حتی اگر مواد مذکور زمانی مورد استفاده قرار گیرد یا به مصرف برسد که هواپیماهای مزبور بر فراز آن سرزمین در پرواز باشند.
سوخت،روغن موتور، سایر مواد مصرفی فنی، وسائل یدکی، لوازم مورد نیاز جاری و خواربار که توسط یک طرف متعاهد یا اتباع آن که به سرزمین طرف متعاهد دیگر وارد شود و صرفاً به مظور استفاده در هواپیماهای شرکت هواپیمائی تعیین شده آن طرف متعاهد باشد براساس عمل متقابل از پرداخت حقوق گمرکی و سود بازرگانی و هزینه های بازرسی و سایر عوارض و هزینه های ملی و محلی معاف خواهد بود.
سوخت، روغن موتور، سایر مواد مصرفی فنی، لوازم یدکی، تجهیزات مورد نیاز جاری و خواربار که در سرزمین یک طرف متعاهد بار هواپیماهای شرکت هواپیمائی تعیین شده طرف متعاهد دیگر میشود و در سرویسهای بین المللی مورد استفاد قرار میگیرد براساس عمل متقابل از پرداخت حقوق گمرکی و سود بازرگانی، مالیاتها و هزینه های بازرسی و سیار عوارض و هزینه های ملی و محلی معاف خواهد بود.
تجهیزات هوانوردی مورد نیاز جاری، و همچنین مواد و کالاهای نگاهداری شده در هواپیماهای شرکت هواپیمائی تعیین شده هر طرف متعاهد تنها با موافقت مقامهای گمرکی طرف متعاهد دیگر درآن سرزمین قابل تخلیه است. در این صورت میتوان آنها را تا زمانی که طبق مقررات گمرکی مجدداً صادر میشوند و یا ترتیب دیگری در مورد آن داده شود تحت نظارت مقامهای نامبرده قرار داد.
مسافران، اثاثیه مسافران و باری که از سرزمین یک طرف متعاهد در ترانزیت مستقیم قرار دارند و از حریمی که در فرودگاه بدین منظور اختصاص یافته خارج نمیشوند، فقط مشمول کنترل سادهای خواهند بود. اثاثیه مسافر و بار تار زمانی که در ترانزیت مستقیم است از حقوق گمرکی و سود بازرگانی و هرگونه مالیات معاف خواهد بود.
اسناد رسمی حاوی نشان رسمی شرکت هواپیمائی مانند برچسب چمدان، بلیت هواپیما، بارنامه، کارت اجازه ورود به هواپیما و جدول زمانبندی که به داخل سرزمین هر طرف متعاهد برای استفاده اختصاصی شرکت هواپیمائی تعیین شده طرف متعاهد دیگر وارد میشود، از کلیه حقوق گمرکی و سود بازرگانی و یا مالیاتها براساس عمل متقابل معاف خواهد بود.
ماده 7- تسهیلات و هزینه های فرودگاهی:
هر یک از طرفهای متعاهد در سرزمین خود فرودگاه یا فرودگاههائی را جهت استفاده شرکت هواپیمائی تعیین شده طرف متعاهد دیگر در مسیر مشخص شده تعیین خواهد کرد و تسهیلات ارتباطی، هوانوردی، هواشناسی و سایر خدماتی را که برای بهره برداری سرویسهای مورد توافق لازم است در اختیار شرکت هواپیمائی تعیین شده طرف متعاهد دیگر قرار خواهد داد.
هر یک از طرفهای متعاقد میتواند در قبال استفاده هواپیماهای شرکت هواپیمائی تعیین شده طرف متعاهد دیگر از فرودگاهها و سایر تأسیسات آن هزینه های عادلانه و معقولی دریافت دارد، مشروط بر آنکه میزان این هزینه ها از آنچه شرکتهای حمل و نقل هوائی آن که در سرویسهای مشابه بین المللی تردد میکنند، برای استفاده از چنین فرودگاه و تأسیساتی میپردازند، تجاوز نکند.
ماده 8- مقررات ظرفیت و تصویب برنامه های پرواز:
شرکتهای هواپیمائی تعیین شده طرفهای متعاهد از رفتار عادلانه و برابر برخوردار خواهند بود تا بتوانند برای انجام سرویسهای مورد توافق در مسیرهای مشخص شده از فرصتهای متساوی بهره مند باشند.
در انجام سرویسهای مورد توافق، شرکتهای هواپیمائی تعیین شده هر طرف متعاهد، منافع شرکت هواپیمائی طرف دیگر را مورد نظر قرار خواهد داد تا من غیر حق در سرویسهای طرف دیگر در تمامی یا قسمتی از همان مسیرها اثر نامطلوب ایجاد نشود.
هدف اصلی از برقراری سرویسهای مورد توافق توسط شرکتهای هواپیمائی تعیین شده طرفهای متعاهد، تأمین ظرفیت کافی با ضریب بار مناسب جهت رفع نیازمندیهای جاری و پیش بینی شده معقول برای حمل مسافر و بار و پست بین سرزمین طرف متعاهد تعیین کننده شرکت هواپیمائی و سرزمین طرف متعاهد دیگر میباشد.
شرکت هواپیمائی تعیین شده هر طرف متعاهد همچنین میتواند با رعایت اصول مندرج در بندهای (1)، (2)، (3) این ماده، ظرفیتی را برای رفع نیازمندیهای حمل و نقل بین سرزمینهای کشورهای ثالث مندرج در جدول مسیر پیوست این موافقتنامه و سرزمین طرف متعاهد دیگر تأمین نماید.
ظرفیتی که عرضه میشود شامل تعداد سرویسها و نوع هواپیماهای مورد استفاده شرکتهای هواپیمائی تعیین شده طرفهای متعاهد در سرویسهای مورد توافق میتواند از سوی شرکتهای هواپیمائی تعیین شده پیشنهاد شود. پیشنهاد فوق پس از مذاکره و تبادل نظر بین شرکتهای هواپیمائی تعیین شده با رعایت اصول مندرج در بندهای (1)، (2) و (3) این ماده ارائه خواهد شد. ظرفیت مذکور با تصویب مقامهای هواپیمائی طرفهای متعاهد تعیین و اجراء خواهد شد.
در صورت عدم توافق بین شرکتهای هواپیمائی تعیین شده طرفهای متعاهد، مسائل مندرج در بند (5) از طریق توافق بین مقامهای هواپیمائی دو طرف متعاهد حل و فصل خواهد گردید. تا زمانی که این توافق حاصل نگردیده، ظرفیت عرضه شده توسط شرکتهای هواپیمائی تعیین شده بدون تغییر باقی خواهد ماند.
شرکت هواپیمائی تعیین شده هر طرف متعاهد، حداکثر سی (30) روز قبل از شروع سرویسها در مسیرهای مشخص شده، برنامه های پرواز را برای تصویب مقامهای هواپیمائی طرف متعاهد دیگر تسلیم خواهد نمود. در مورد تغییرات بعدی نیز به همیین ترتیب عمل خواهد شد. در موارد خاص میتوان این محدوده زمانی را با تصویب مقامهای نامبرده تغییر داد.
ماده 9- شناسائی گواهینامه ها و پروانه ها:
گواهینامه های قابلیت پرواز و گواهینامه های صلاحیت و پروانه هائی که توسط یک طرف متعاهد صادر شده یا اعتبار یافته و هنوز به قوت خود باقی باشد، برای بهره برداری از مسیرها و سرویسهای موضوع این موافقتنامه، توسط طرف متعاهد دیگر معبتر شناخته خواهد شد، مشروط بر اینکه شرایط صدور یا اعتبار گواهینامه ها و پروانه های مزبور مساوی یا بیش از حداقل استانداردهائی باشد که به موجب کنوانسیون وضع شده یا خواهد شد. در هر حال هر طرف متعاهد این حق را برای خود محفوظ میدارد که در مورد پرواز از فراز سرزمین خود از شناسائی گواهینامه های صلاحیت و پروانه هائی که برای اتباع آن توسط طرف متعاهد دیگر یا هر دولت دیگری صادر شده یا معتبر شناخته شده خودداری نماید.
ماده 10- نرخهای حمل و نقل هوائی:
نرخهای مورد اجراء توسط شرکتهای هواپیمائی تعیین شده طرفهای متعاهد در سرویسهای مورد توافق در سطح معقولی خواهد بود که با توجه به کلیه عوامل مربوط از جمله هزینه بهره برداری و سود معقول و خصوصیات سرویس و نرخهای شرکتهای هواپیمائی دیگر که در تمام یا قسمتی از همان مسیرها سرویسهای منظم انجام میدهند وضع میگردد.
نرخهای موضوع بند (1) این ماده براساس قواعد زیر تعیین میشود:
الف – در صورتی که شرکتهای هواپیمائی یا مکانیسم تعیین نرخ باشند و یک قطعنامه نرخ، راجع به سرویسهای مورد توافق از قبل وجود داشته باشد، نرخها براساس این قطعنامه بین شرکتهای هواپیمائی تعیین شده طرفهای متعاهد توافق خواهد شد.
ب – در صورتی که هیچ کدام از شرکتهای هواپیمائی تعیین شده طرفهای متعاهد یا یکی از آنها عضو اتحادیه شرکتهای هواپیمائی نباشد و یا قطعنامه نرخ مندرج در جزء (الف) فوق وجود داشته باشد شرکتهای هواپیمائی تعیین شده طرفهای متعاهد در مورد نرخهائی که برای سرویسهای مورد توافق اعمال میگردد بین خود توافق خواهند نمود.
پ- نرخهائی که به ترتیب مندرج در جزءهای (الف) و (ب) مورد توافق قرار میگیرد لااقل سی (30) روز قبل از تاریخ پیشنهادی اجراء برای تصویب به مقامهای هواپیمائی طرفهای متعاهد تسلیم خواهد گردید. این محدوده زمانی با موافقت مقامهای مذکور قابل تغییر است.
ت – در صورتی که شرکتهای هواپیمائی تعیین شده طرفهای متعاهد نتوانند درباره نرخهای قابل اجراء به توافق برسند یا در صورتی که یک طرف متعاهد شرکت هواپیمائی خود را به منظور انجام سرویسهای مورد توافق تعیین ننموده باشد و یا چنانچه در فاصله پانزده (15) روز اول از دوره سی (30) روزه موضع جزء (پ) این ماده، مقامهای هواپیمائی طرف متعاهد طبق بندهای (الف) و (ب) این ماده به مقامهای هواپیمائی طرف متعاهد دیگر اعلام دارد، مقامهای هواپیمائی طرفهای متعاهد اهتمام خواهند نمود در مورد نرخهای مناسب به توافق برسند، به طور کلی هیچ نرخی قبل از تصویب مقامهای هواپیمائی طرفهای متعاهد به مورد اجراء گذارده نخواهد شد. با وجود این در صورتی که ظرف مدت پانزده (15) روز یاد شده، هیچ کدام از مقامهای هواپیمائی طرفهای متعاهد عدم رضایت خود را نسبت به نرخهای توافق شده بین شرکتهای هواپیمائی تعیین شده اعلام ندارند، نرخهای مزبور تصویب شده تلقی خواهد شد.
نرخهای تعیین شده به موجب این ماده تا زمانی که نرخهای جدید تعیین نشده باشد، به قوت خود باقی خواد ماند.
ماده 11- امنیت هوانوردی:
طرفهای متعاهد حقوق و تعهداتی را که به موجب حقوق بین الملل در قبال یکدیگر در خصوص حفظ امنیت هواپیمائی کشوری در برابر اعمال مداخله گرایانه غیر قانونی دارند، مورد تأکید قرار میدهند.
طرفهای متعاهد بدون تحدید کلیت حقوق و تهعداتی که به موجب حقوق بین الملل به عهده دارند، به ویژه طبق مفاد کنوانسیون راجع به جرائم و برخی اعمال ارتکابی دیگر در هواپیما امضاء شده در توکیو به تاریخ 23/6/1342 هجری شمسی مطابق با 14 سپتامبر 1963 میلادی، کنوانسیون راجع به جلوگیری از تصرف غیرقانونی هواپیما امضاء شده در لاهه به تاریخ 25/9/1349 هجری شمسی مطابق با 16 دسامبر 1970 میلادی و کنوانسیون راجع به جلوگیری از اعمال غیر قانونی علیه امنیت هواپیمائی کشوری امضاء شده در مونترال به تاریخ 1/7/1350 هجری شمسی مطابق با 23 سپتامبر 1971 میلادی و هر موافقتنامه چند جانبه دیگر مربوط به امنیت هوانوردی که برای هر یک از طرفهای متعاهد لازم الاجرا باشد، عمل خواهند کرد.
طرفهای متعاهد حسب تقاضا، کلیه مساعدتهای لازم را به یکدیگر جهت جلوگیری از تصرف غیر قانونی هواپیماهای کشوری و سایر اعمال غیر قانونی علیه امنیت این هواپیماها، مسافران و خدمه آنها، فرودگاهها و تأسیسات هوانوردی و هر نوع تهدید دیگر علیه امنیت هواپیمائی کشوری ارائه خواهندکرد.
طرفهای متعاهد باید در روابط دو جانبه خود طبق مقررات امنیت هوانوردی مصوب سازمان بین المللی هواپیمائی کشوری که به عنوان ضمائم کنوانسیون هواپیمائی کشوری بین المللی شناخته شدهاند تا حدودی که مقرارت امنیتی مزبور در مورد طرفهای متعاهد قابل اجراست عمل نمایند. هر یک از طرفهای متعاهد قابل اجراست عمل نماید. هر یک از طرفهای متعاهد باید از متصدیان هواپیمائی که محل ثبت آن هواپیماها یا محلی اصلی کار و یا اقامت دائمی متصدیان آنها در سرزمین وی واقع شده و نیز از متصدیان فرودگاههای واقع در سرزمین خود بخواهد که مطابق مقررات هوانوردی مزبور عمل کنند.
هر طرف متعاهد میتواند از متصدیان هواپیماها بخواهد که مقررات امنیت هوانوردی مورد اشاره در بند (3) فوف را که طرف متعاهد باید اطمینان حاصل کند که در سرزمین خود، خروج از آن یا در مدت توقف در آنجا مقرر کرده است. رعایت کنند. هر طرف متعاهد باید اطمینان حاصل کند که در سرزمین آن اقدامات کافی برای حفاظت از هواپیماها و بازرسی مسافران، خدمه، لوازم همراه مسافر، بار و خواربار هواپیما پیش از سوار شدن مسافران یا بارگیری و به هنگام آن به نحو مؤثر انجام میشود. همچنین هر طرف متعاهد باید هر درخواستی را که طرف متعاهد دیگر برای انجام اقدامات امنیتی ویژه معقول جهت مقابله با تهدیدی خاص به عمل آورد، با نظر مساعد مورد توجه قرار دهد.
هرگاه هواپیماهای کشوری به طور غیر قانونی تصرف شد و یا اعمال غیر قانونی دیگری علیه امنیت این هواپیماها، مسافران و خدمه آنها، فرودگاهها یا تأسیسات هوانوردی صورت پذیرد و یا تهدیدی در این مورد انجام گیرد، طرفهای متعاهد باید از طریق تسهیل ارتباطات و اتخاذ تدابیر مناسب دیرگ به منظور ختم سریع و بیخطر حادثه و یا خنثی کردن تهدید مزبور به یکدیگر یاری رسانند.
ماده 12- تسلیم آمار:
مقامهای هواپیمائی هر طرف متعاهد اطلاعات و آمار به حمل و نقل انجام شده در سرویسهای مورد توافق توسط شرکت هواپیمائی تعیین شده خود به سرزمین طرف متعاهد دیگر یا از آن سرزمین را که معمولاً توسط شرکت هواپیمائی تعیین شده برای مقامهای هواپیمائی ملی خود تهیه و به آنها ارائه گردد، بنابر تقاضا در اختیار مقامهای هواپیمائی طرف متعاهد دیگر قرار خواهند داد. ارائه هرگونه اطلاعات اضافی آماری حمل و نقل مورد درخواست مقامهای هواپیمائی یک طرف متعاهد از مقامهای هواپیمائی طرف متعاهد دیگر منوط به مذاکره و توافق طرفهای متعاهد خواهد بود.
ماده 13- مشاوره، تغییر و اصلاح:
طرفهای متعاهد جهت حسن اجرای این موافقتنامه از طریق مقامهای هواپیمائی خود با یکدیگر همکاری لازم معمول خواهند داشت و به این منظور مقامهای هواپیمائی یک طرف متعاهد میتوانند در هر زمان از مقامهای هواپیمائی طرف متعاهد دیگر تقاضای مشاوره کنند.
مشاوره مورد تقاضای مقامهای هواپیمائی هر طرف متعاهدی ظرف شصت (60) روز از تاریخ دریافت تقاضا آغاز خواهد شد.
هر یک از طرفهای متعاقد میتواند در هر زمان که لازم بداند خواستار تغییر یا اصلاح مفاد این موافقتنامه شود و در این صورت طرفهای متعاقد باید ظرف شصت (60) روز از تاریخ دریافت تقاضای مذاکره توسط طرف متعاقد دیگر در این خصوص به مذاکره بپردازند.
هرگونه تغییر یا اصلاح این موافقتنامه با رعایت مفاد ماده (18) این موافقتنامه، به مورد اجراء نهاده خواهد شد.
علیرغم مفاد بند (4) اصلاحات جدول مسیر پیوست این موافقتنامه میتواند به طور مستقیم بین مقامهای هواپیمائی طرفهای متعاهد مورد توافق قرار گیرد. این اصلاحات با مبادله یادداشت از طریق سیاسی لازم الاجراء خواهد گردید.
ماده 14- حل اختلافات:
هرگاه در مورد تفسیر یا اجرای این موافقتنامه و پیوست (پیوستهای) آن بین طرفهای متعاهد اختلافی بروز نماید، طرفهای متعاهد در مرحله نخست اهتمام خواهند کرد که اختلاف را از طریق مذاکره کل و فصل نمایند.
هرگاه طرفهای متعاقد نتوانند اختلاف را از طریق مذاکره حل و فصل کنند، میتواننند با توافق موضوع را جهت کسب نظر مشورتی به هر شخص یا هیأتی ارجاع کنند.
چنانچه طرفهای متعاهد به موجب بندهای (1) و (2) فوق در مورد حل اختلاف به نتیجه نرسند هر یک از طرفهای متعاهد میتواند با رعایت قوانین و مقررات مربوط خود، ضمن ارسال اطلاعیهای برای طرف متعاهد دیگر موضوع را به یک هیأت داوری سه نفره مرکب از دو داور منتخب طرفهای متعاهد طرفهای متعاهد و یک سر داور ارجاع نماید.
در صورتی ارجاع امر به داوری هر یک از طرفهای متعاهد ظرف مدت شصت (60) روز از تاریخ دریافت اطلاعیه ارجاع اختلاف به داوری نسبت به معرفی یک داور اقدام می کند و داوران منتخب طرفهای متعاهد ظرف مدت شصت (60) روز از تاریخ آخرین انتخاب سرداور را تعیین خواهند کرد چنانچه هر یک از طرفهای متهاهد ظرف مدت مقرر داور خود را تعیین نکند و یا داوران منتخب ظرف مدت مذکور در مورد انتخاب سرداور به توافق نرسند هر یک از طرفهای متعاهد می تواند از رئیس شورای سازمان بین المللی هواپیمایی کشوری بخواهد که حسب مورد داور طرف ممتنع یا سرداور را تعیین نماید.
سرداور باید در هر صورت تابعیت کشوری را دارا باشد که در زمان انتخاب با طرفهای متعاهد روابط سیاسی دارد.
هیأت داوری با توجه به سایر مواردی که طرفهای متعاهد توافق نموده اند آیین و محل داوری را تعیین خواهد نمود.
تصمیمات هیات داوری برای طرفهای متعاهد لازم الاتباع است.
مخارج داوری شامل هزینه ها و دستمزدهای داوران به نسبت مساوی توسط طرفهای متعاهد پرداذخت خواهد گردید هر گونه مخارجی که توسط شورای سازمان بین المللی هواپیمایی کشوری در رابطه با نصب سرداور و یا داور طرف ممتنع به شرح مندرج در بند 3 این ماده به وجود آید به عنوان بخشی از هزینه های داوری محسوب خواهد گردید.

ماده 15- فسخ:
هر طرف متهاهد می تواند در هر زمان قصد خود را مبنی بر فسخح این موافقتنامه طی اطلاعیه کتبی به طرف متعاهد دیگر اعلام نماید این اطلاعیه هزمان به آگاهی سازمان بین المللی هواپیمایی کشوری نیز خواهد رسید و در این صورت موافقتنامه دوازده (12) ماه پس از اعلام دریافت اطلاعیه فسخ توسط طرف متعاهد دیگر فسخ شده تلقی خواهد شد مگر آنکه اطلاعیه فسخ قبل از انقضای این مدت با تراضی نکند اطلاعیه مزبور چهارده روز پس از وصول آن به سازمان بین المللی هواپیمایی کشوری دریافت شده تلقی خواهد شد.

ماده 16- مطابقت با کنوانسیونها و موافقتنامه های چند جانبه:
چنانچه کنوانسیون یا موافقتنامه چند جانبه حمل و نقل هوایی در مورد هر دو طرف متعاهد لازم الاجرا گردد در ماده 13 به نحوی اصلاح شود که مفاده آن به مقررات کنوانسیون یا موافقتنامه مزبور انطباق یابد.
ماده 17- ثبت:
این موافقتنامه و پیوست (پیوستهای ) آن و هر گونه اصلاحیه آن نزد سازمان بین المللی هواپیمایی کشوری به ثبت خواهد رسید.
ماده 18- لازم الاجرا شدن
این موافقتنامه از تاریخ آخرین اطلاعیه هر طرف متعاهد به طرف متعاهد دیگر مبنی بر اینکه اقدامات لازم را طبق قوانین و مقررات خوئد برای لازم الاجرا شدن این موافقتنامه به عمل آورده به مورد اجرا گذارده خواهد شد.
این موافقتنامه در تاریخ 30/7/1377 هجری شمسی برابر با 22/10/1998 میلادی در دو نسخه اصلی به زبانهای فارسی انگلیسی و عربی که هر سه متن دارای اعتبار یکسان می باشد تنظیم گردید در صورت اختلاف در متون متن انگلیسی ملاک خواهد بود.
از طرف از طرف
دولت جمهوری اسلامی ایران دولت جمهوری لبنان
پیوست
مسیرهایی که ممکن است توسط شرکت های هواپیمایی تعیین شده جمهوری اسلامی ایران مورد بهره برداری قرار گیرد.
مسیرهایی که ممکن است توسط شرکتهای هواپیمایی تعیین جمهوری لبنان مورد بهره برداری قرار گیرد.
تذکر:
هر شرکت هواپیمایی تعیین شده می تواند نقاط واسط و نقط ماورای مشخص شده در پیوست موافقتنامه حاضر را در شرایطی مورد بهره بداری قرار دهد که حق بهره برداری از آزادی پنجم حمل و نقل بین این دو گونه نقاط و سرزمین طرف متعاهد دیگر اعمال نگردد مگر اینکه در این مورد بین دو طرف متعاهد بر اساس توصیه های شرکتهای هواپیمایی تعیین شده توافقی به عمل آمده باشد.
از نقاط واسط و نقاط ماورا در هر یک از مسیرهای مشخص شده می توان به اختیار شرکتهای هواپیمایی تعیین شده در هر پرواز یا کلیه پروازها صرفنظر نمود.
تعداد پروازها و انواع هواپیماها شرکتهای هواپیمایی تعیین شده به شرط تایید مقامهای هواپیمایی دو طرف متعاهد بین شرکتهای هواپیمایی تعین شده مورد توافق قرار خواهد گرفت .
قانون فوق مشتمل بر ماده واحد منضم به متن موافقتنامه شامل مقدمه و هجده ماده و ضمیمه آن در جلسه روز یکشنبه مورخ بیست و پنجم اردیبهشت ماه یکهزار و سیصد و هفتاد مجلس شورای اسلامی تصویب و در تاریخ 31/2/1379 به تأیید شورای نگهبان رسیده است.

نوع : قانون

شماره انتشار : 16097

تاریخ تصویب : 1379/02/25

تاریخ ابلاغ : 1379/03/12

دستگاه اجرایی : وزارت راه وترابری -

موضوع :

منبع : وب سایت قوانین دات آی آر (معاونت آموزش دادگستری استان تهران)

    

قانون های مرتبط

مشترک شدن در خبرنامه!

برای دریافت آخرین به روز رسانی ها و اطلاعات ، مشترک شوید.