صدور رای به استناد بند ب شروط ضمن العقد مندرج در عقدنامه
شعبه 221 دادگاه عمومی تهران
رای دادگاه
حسب دادخواست تقدیمی از سوی بانو الف به طرفیت همسرش آقای ب
نام پدر000 به خواسته طلاق با بررس اوراق پرونده و دقت نظر در
گردشکار آن استفاده می گردد خواهان موصوف به موجب دادخواست مزبور
که به شماره 298175/5/70 ثبت دفتر دادگاههای سابق مدنی خاص
تهران گردیده و به شعبه 103 دادگاه مدنی خاص ارجاع شده است اجمالا"
اعلام داشته به موجب عقدنامه رای شماره ترتیب 181320/1/65 ثبت در
دفترخانه ازدواج شماره 300 حوزه ثبتی تهران همسر شرعی وقانونی
خوانده گردیده است النهاینه از همان آغاز زندگی همسرش بنای
ناسازگاری را گذاشته و با انواع شکنجه روحی و جسمی زندگی را بر
وی تنگ نموده به نحوی که هیچگونه امنیت جانی در محل سکنا محیط
زندیگ مشترک نداشت و تحمل وضع موجودبرایش طاقت فرساشده وبالاجبار
قریب چهار سال قبل به منزل والدین خود مراجعت و سربار زندگی
وژالدین علیل و بیمار خود شده و در این مدت خوانده سبب ناراحتی
والدین بیمارش را نیز فراهم نموده و با وجود یکه مبادرت به
دادخواست تمکین به محکمه مدنی خاص شعبه مرقوم نموده و به موجب
دادنامه شماره 121463/10/67 محکوم به تمکین از خوانده شده است
لیکن به علت عدم تضمین در مورد امنیت جانی برایش در زندگی مشترک
با همسرش و شروع مجدد آن به خانه زوج برنگشته است و در این مدت
نیز از سوی زوج دیناری نفقه چه قبل از صدور حکم تمکین و یا بعد
از آن به وی پرداخت نشده است وسالیانی است از دیدار یگانه فرزند
مشترک نیز محروم گردیده و زوج مبادرت به ازدواج مجدد نموده از
همسر دوم فرزند نیز دارد و به راحتی زندگی خود را ادامه می دهد
لیکن خودش (خواهان ) با وضعیت پیش آمده کاملا" در عسر وحرج قرار
گرفته است و برای فیصله دادن آن خواستار مجوز طلاق شده است زوج
به حاکایت صورت مجلس دادگاه اعلام داشته خواهان زندگی مشترک با
همسرش است و راضی به طلاق و جدائی نیست واظهارات زوجه اش را که
اقدام به ازدواج مجدد نموده بدوا" تکذیب کرده است ولی خواهان
خانم الف به خواستخ ود مصر بوه و از محکمه استمهال نموده تا با
تجدید وقت دادرسی مدعای خود را در مورد ازدواج مجدد همسرش ثابت
نماید که دادگاه موافقت کرده است و به شرح اقدامات انجام شده
(پیوست پرونده ) از سوی دادگاه از طریق دادگستری شهرستان دماوند
و نیزوهای انتظامی شهرستان مروقم در زمینه بررسی از زندگی زوج
د رمحل سکونت وی درروستای اطراف شهرستان مرقوم ماموریت یافته اند
که حسب گزارش و تحقیقات معموله اعلام گردیده زوج دارای همسرجدیدی
است که از وی یک فرزند نیز دارد و بعد زوج در محکمه اعلام داشته
با همسر دومش ازدواج موقت نموده و برای اینکه به حرام و گناه
نیافتد با کسب اجازه رئیس قوه قضائیه به این ازدواج تن داده و
اکنون زن دوم را به موجب طلاق نامه رسمی ارائه شده مطلقه کرده است
و از دادگاه خواستار مهلت شده تا اجازه مورد اشاره را ارائه
نماید که متاسفانه موجب اطاله دادرسی شده واز ارائه مجوز عاجز
گردیده است و با مراحعه مکرر زوجه به محکمه نهایت به موجب حکم
شماره 11482/5/72 با استند به بند12 از شروط ضمن عقد(که مورد
نقض از سوی زوج شده ) و به تجویز ماده 1119 ق 0م 0 مجوز طلاق را با
استفاده زوجه از بند(ب ) شروط ضمن العقد صادر لیکن با درخواست
تجدیدنظر ا سوی زوج پرونده به دیوان عالی کشور کشیده شده که به
موجب رای شماره 955/177/9/72 حکم تجدیدنظرخواسته نقض و به محکمه
مربوط اعاده شده است وظاهرا" به خاطر مراجعه زوج به محکمه و
برخورد نادرست وی از سوی دادگاه قرار خود را در ادامه رسیدگی
صادر و پرونده به شعبه 102 مدنی خصا سابق ارجاع گردیده است که
دادگاه به موجب اوراق جدیدالتحصیل قرار ارجاع به داوری و نیز
تحقیق از مطلعین و غیره صادر نموه است که بعلت عدم همکاری زوج
به دلالت پرونده در مورد تعیین ومعرفی داور موجب اطاله رسیدگی
پرونده بیش از معمول گردیده است و در نهایت که با تعیین داور
زوج با هزنیه زوجه از سوی محکمه و نیز تحقیق لازم از معلمین و
غیره صورت گرفته است سرانجام زوج درخواست مهلت برای اقدام لازم
به برگرداندن همسرش به زندگی مشترک نموده که با موافقت بااین
خواسته اش لیکن با وجود چندوحله تجدید وقت رسیدگی و وقت احتیاطی
زوج در محکمه حضور نیافته ومراجعات چهت گزارش نتیجه اقدام خود
نکرده است ولکن خواهان با مراجعات عدیده خواستار تعینی تکلیف
گردیده است بنا به مراتب که از تاریخ ازدواج زوجین حدود10 سال
گذشته (قریب 9 سال است که زوجه جوان بلاتکلیف در منزل والدین علیل
و بیمار خو سربار زندگی رقت بار آنهاست و بدون دریافت نفقه از
سوی زوج مصر به جدائی و طلاق به علت عدم امکان زندگی مشترک با
همسرش از طرفی و محروم از دیدار یگانه فرزندش که کلا" ناشی از عدم
سازگای با همسرش گردیده و کاملا" اظهار کراهت از همسرش به لحاظ
اعمال ناهنجار زوج در دروان مشترک کوتا خودشان دارد و در این
مدت جدائی وافتراق تلاش در تحصیل طلاق خود نموده متسافانه به لحاظ
توسل زوج به امور و وسایلی خواسته خواهان ( باوجودی که از تمامی
حقوق حقه خود اعم از مهریه وغیره در جهت اجرای طلاق چشم پوشیده )
جامه عمل نپوشیده است و با عنایت به جریان کار پرونده و عمل کرد
زوج در توسل ب مسائلی ه واقعیت نداشتن آنها محرز است و با توجه
به اینکه از همان سالهای اول جدائی زوج اقدام به ازدواج مجدد
نموده و در تحقیقات لازم بدوا" ذکر شده و سپس اعلام نموده همسر
موقت اختیار نموده وبعد)) اظهار داشته (باارائه طلاقنامه )مطلقه اش
به طلاق خلع نمده که با تحقیقات از سوی مطلعین معلوم گردیده طلاق
مصلحتی بوده و مجددا" رجوع شده و با همسرش ادامه زندگی می دهد و
با عنایت به تحقیقات از مطلعین (که از بستگان نزدیک زوجین اند)
اظهارات و زندگی رقت بار زوجه را تایید و اینکه زوج با اعمال
خود سبب ایذا و اذیت زوجه وخانواده اش شده است و برای زوجه کاملا"
عسر وحرج واقعی قرار دارد بنا به مراتب با عنایت به مدلول ماده
1119 مدنی و با استناد از ماده 1130 اصلاحیه مدنی و ماده واحده
اصلاحیه مقررات مربوط به طلاق و عنایت به نظر داوارن اختصاصی
زوجین که به طلاق و جدائی زوجه از زوج اعلام نظر نموده اند، ضمن
صدور گواهی عدم امان سازش ((زوجه با استفاده از بند(ب ) شروط
ضمن العقد مندرج در عقدنامه ازدواج مبنی بر تفویض وکالت با حق
توکیل غیر در مورد طلاق از سوی زوج و نیز وکالت با حق توکیل غیر
در مورد قبول مابذل از ناحیه زوج ، زوجه می تواند با مراجعه به
یکی از دفاتر رسمی طلاق خودش را مطلقه به طلاق خلعی نماید رای پس
از ابلاغ ظرف بیست روز قابل تجدیدنظر در محکمه تجدیدنظراستان است 0
رای شعبه 7 دادگاه تجدیدنظراستان تهران درخصوص دادنامه فوق الذکر:
ایراد و اعتراض موجه وموثری که موجب نقض دادنامه تجدیدنظر
خواسته اصدره از شعبه 221 دادگاه عمومی تهران ثبت شده به شماره
4950/11/74 گردد از سوی تجدیدنظرخواه آقای ب به عمل نیامده
است زیرا دادنامه مرقوم با اتکاء بر نظریه داوران تعیین شده که
بر عدم امکان سازش زوجین و عسر وحرج زوءجه متضایه (طلاق ) می باشدو
با لحاظ انصراف مشارالهیا از حقوق قانونی و شرعی خوداعم ازمهریه
و غیره ومحتویات پرونده و موازین قانونی اصدار یافته است وآنان
به حکایت پرونده مدت هشت سال است جدا ازهم زندگی می کنندبنابراین
دادگاه با رد اعتراض زوجه نامبرده و نفویض حضانت فرزند مشترک
کماکان به پدر و ملاقات هر ماه یک نبوت بعد000 و000 ساعت درمنزل
یکی از اقوام نامبدره برای مادر (زوجه ) دادنامه یاد شده تاییدو
تکمیل می نماید رای صادره قطعی است 0(75/ت 7/957)
مرجع :
کتاب قانون مدنی درآئینه آراء دیوان عالی کشور حقوق خانواده
تالیف یداله بازگیر ، جلداول ،انتشارات فردوسی ،چاپ گیتی / 78
چاپ اول
164
نوع : آراء و نظریات
شماره انتشار : 950
تاریخ تصویب : 1374/11/04
تاریخ ابلاغ :
دستگاه اجرایی :
موضوع :
منبع : وب سایت قوانین دات آی آر (معاونت آموزش دادگستری استان تهران)
با توجه به عدم رضایت زوج به اشتغال زوجه و عدم اشتراط درضمن عقد لازم اشتغال مزبور زوجه الی منافی حق زوج است به موجب عسر وحرج و بندهای 1 و 8 و11 شرائط ضمن عقد دادگاه اجازه طلاق برای خواهان صادر کرده است
