×

قانون نظام هماهنگ پرداخت کارکنان دولت

قانون نظام هماهنگ پرداخت کارکنان دولت

قانون-نظام-هماهنگ-پرداخت-کارکنان-دولت

وکیل


ماده 1 - حقوق مبنا مستخدمین رسمی مشمول قانون استخدام کشوری و مقررات استخدامی شرکتهای دولتی مصوب 1352 برابر است با حاصل ضرب ضریب حقوق موضوع ماده 33 قانون مذکور در عدد مبنا گروه مربوط به شرح جدول زیر که جایگزین جدول حقوق ماده 32 قانون استخدام کشوری می شود.
گروه عدد مبنا
-------------------------------------
1 400
2 450
3 500
4 560
5 620
6 680
7 740
8 810
9 880
10 950
11 1020
فواصل اعداد مبنا گروههای متوالی بعد از گروه 11 به ترتیب 70 و حداکثر گروه قابل احراز، گروه 20 خواهد بود.
تبصره 1 - گروه های ورودی مستخدمین مشمول این قانون با در نظر گرفتن مقاطع تحصیلی آنان و نوع و حساسیت شغل ، اهمیت وظایف ، میزان مسئولیتها و بر حسب رسته ها و رشته های مختلف شغلی در یکی از یازده گروه اول جدول موضوع ماده 1 تخصیص می یابد.
تبصره 2 - اعداد مبنای حقوق ماهانه مقامات و همطراز آنان به شرح زیر تعیین می گردد که با اعمال ضریب مذکور در ماده 1 قابل پرداخت خواهد بود.
الف - معاونین وزرا 1700
ب - استانداران ، سفرا 1800
ج - وزرا، نمایندگان مجلس شورای اسلامی ، معاونین رئیس جمهور، معاونین قوه قضائیه و رئیس کل دیوان محاسبات 1900
د - معاون اول رئیس جمهور، نواب رئیس مجلس شورای اسلامی و اعضای شورای نگهبان 2000
ه - روسای سه قوه 2200
تبصره 3 - مقامات مذکور پس از پایان دوران تصدی به ترتیب در بالاترین گروههای جدول فوق تخصیص می یابند و حقوق هر یک از آنان بر اساس عدد مبنای گروه مربوط تعیین خواهد شد. نخست وزیران دوران انقلاب اسلامی با معاون اول رئیس جمهوری همطراز می گردند.
تبصره 4 - دولت مکلف است تغییر ضریب حقوق موضوع ماده 33 قانون استخدام کشوری و اصلاحات بعدی آنرا که همه ساله با توجه به شاخص هزینه زندگی مشترکا توسط سازمان امور اداری و استخدامی کشور، وزارت امور اقتصادی و دارایی ، سازمان برنامه و بودجه و بانک جمهوری اسلامی ایران پیشنهاد خواهد شد مورد تصویب قرار دهد و به همین منظور نسبت حقوق بازنشستگان و مستمری بگیران را افزایش دهد.
ماده 2 - حقوق مستخدمین در هر سال با در نظر گرفتن خدمت قابل قبول آنان در سال قبل به شرح زیر تعیین می گردد:
(ضریب افزایش سنواتی + 1) = حقوق هر سال ضریب افزایش سنواتی سالانه بر اساس ارزشیابی شاغلین به میزان 3، 4 و 5 درصد خواهد بود.
تبصره 1 - مستخدمینی که حقوق آنان با این قانون تطبیق داده می شود در قبال هر سال از خدمت خود تا پایان سال 1369 از افزایش سنواتی به میزان 3% حقوق مبنا آخرین گروههای مربوط به بر اساس مقاطع تحصیلی آنان تعیین خواهد شد برخوردار خواهند گردید.
تبصره 2 - افزایش سنواتی برای هر یک از مقامات موضوع تبصره 2 ماده 1 بر اساس عدد مبنای مربوطه محاسبه خواهد شد.
تبصره 3 - مشمولین تبصره 3 ماده 1 در صورت اشتغال در هر یک از دستگاههای دولتی و نهادهای انقلاب اسلامی و موسسات و شرکتهایی که شمول حکم بر آنها مستلزم ذکر نام است از افزایش سنواتی بر اساس اعداد مبنای گروه مربوط برخوردار خواهند شد.
تبصره 4 - مستخدمینی که بیش از 30 سال خدمت دولتی داشته و دارند و کسورات مربوط را پرداخت نموده و یا بنمایند به جای معادل ریالی آخرین پایه موضوع ماده 3 قانون اصلاح مقررات بازنشستگی و وظیفه قانون استخدام کشوری مصوب 13/12/1368 می توانند در قبال هر سال خدمت مازاد بر 30 سال از افزایش سنواتی مضاعف برخوردار باشند.
ماده 3 - جدول و نحوه ارتقا گروه مستخدمین با در نظر گرفتن ارزش کار، میزان مسئولیتها، اهمیت وظایف ، سوابق تجربی ، تحصیلات و ارزشیابی شاغلین تعیین خواهد شد که در زمان تطبیق حقوق و مزایای کارکنان شاغل و همچنین در اجرای موضوع ماده 2 این قانون نیز ملاک عمل قرار خواهد گرفت . تعداد گروههای قابل تخصیص در هر مقطع تحصیلی با در نظر گرفتن عوامل فوق 5 الی 7 گروه تعیین می گردد.
تبصره 1 - مستخدمینی که ارتقا گروه می یابند حقوق آنان بر اساس عدد مبنا در گروه جدید به اضافه مجموع افزایشهای سنواتی در گروه قبل تعیین می گردد.
تبصره 2 - مستخدمینی که مشاغل آنان دارای ویژگیهای خاص و پیچیده بوده و از حساسیت بالایی برخوردار است و یا دارای مهارتهای خاص و خارق العاده می باشند در یکی از گروههای جدول موضوع ماده 1 تخصیص می یابند.
تبصره 3 - مستخدمینی که به درجه رفیع شهادت نائل شده و یا می شوند همواره در دو گروه بالاتر از مستخدمین شاغل و مشابه تخصیص می یابند و بر اساس گروه تعیین شده از افزایش سنواتی سالانه کماکان برخوردار خواهند شد.
تبصره 4 - دولت می تواند در موارد زیر به مستخدمین یک الی دو گروه تشویقی علاوه بر گروه استحقاقی اعطا نماید:
الف - آزادگان
ب - جانبازان انقلاب اسلامی .
ج - رزمندگانی که حداقل 6 ماه متوالی یا 9 ماه متناوب در جبهه های نبرد حق علیه باطل خدمت نموده اند.
د - مدیران
ه - مستخدمینی که خدمات برجسته انجام داده باشند.
تبصره 5 - مستخدمینی که تنزل گروه می یابند مابه التفاوت حقوق مبنای گروه قبلی با گروه جدید به اضافه مجموع افزایشهای سنواتی قبلی را دریافت خواهند نمود.
هر گونه افزایشهای سنواتی بعدی این قبیل مستخدمین در گروه جدید و نیز افزایش حقوق ناشی از ارتقا گروه بعدی آنان تا استهلاک کامل از مابه التفاوت مذکور کسر خواهد شد.
تبصره 6 - تحصیلات غیر رسمی مستخدمینی که قابلیت انطباق با مدارک تحصیلی رسمی را داشته باشند با مدارک تحصیلی رسمی همطراز خواهند شد.
ماده 4 - میزان فوق العاده شغل مستخدمین شاغل حداقل برابر با 50% حقوق مبنا گروه مربوط تعیین می گردد که با در نظر گرفتن نوع کار و وظایف و مسئولیتها به منظور ایجاد هماهنگی در پرداختها تا 150% حقوق مبنا آنان قابل افزایش است .
تبصره 1 - فوق العاده شغل متصدیان مشاغل مدیریت و سرپرستی علاوه بر فوق العاده شغل موضوع این ماده تا 25% حقوق مبنا آنان قابل افزایش است .
تبصره 2 - فوق العاده شغل آن دسته از مستخدمینی که تصدی مشاغل تخصصی و تحقیقی و یا آموزشی را به عهده دارند علاوه بر موارد فوق تا 25% حقوق مبنا آنان قابل افزایش است .
ماده 5 - به کارکنانی که مشاغل آنان استاندارد شده است و شاغلین مربوط بیش از استاندارد تعیین شده انجام وظیفه می نمایند فوق العاده ای تحت عنوان فوق العاده کارانه حداکثر معادل حقوق مبنای آنان و بر حسب ارزش واحد استاندارد کار و کار اضافی انجام شده در هر ماه پرداخت خواهد گردید.
تبصره 1 - کارکنانی که مشاغل آنان قابل استاندارد نمی باشد و بیش از حد معمول با کیفیت مطلوب وظایف خود را انجام می دهند نیز می توانند بهمان نسبت از فوق العاده کارانه برخوردار شوند.
تبصره 2 - استاندارد مشاغل عمومی توسط سازمان امور اداری و استخدامی کشور و استاندار مشاغل خاص با پیشنهاد دستگاههای مربوط و تایید سازمان امور اداری و استخدامی تعیین می گردد.
ماده 6 - به دولت اجازه داده می شود در اجرای نظام هماهنگ پرداخت به منظور تطبیق وضع کارکنان دستگاهی مشمول مقررات خاص و جذب و نگهداری نیروهای مناسب برای مشاغل تخصصی و مدیریت در مواردی که در این قانون پیش بینی نشده است فوق العاده های خاصی وضع نماید.
ماده 7 - دولت مکلف است با در نظر گرفتن تغییرات ناشی از اجرای این قانون نسبت به تغییر و اصلاح درصد و یا میزان پرداخت فوق العاده های موضوع مواد 39 و 40 قانون استخدام کشوری در حدود اعتبارات مصوب اقدام نماید.
ماده 8 - حقوق و فوق العاده شغل دارندگان مدارک تحصیلی دکتری و فوق لیسانس و مدارک همطراز از لحاظ استخدامی ، که در مراکز و یا واحدهای آموزشی ، مطالعاتی و تحقیقاتی دستگاههای مشمول این قانون اشتغال به کار دارند نباید از هشتاد درصد (80%) مجموع حقوق و فوق العاده شغل کارکنان مشابه مشمول قانون اعضای هیات علمی دانشگاهها و موسسات آموزش عالی کمتر باشد.
ماده 9 - کمک هزینه عائله مندی و اولاد مستخدمین مشمول قانون استخدام کشوری و این قانون به شرح زیر قابل پرداخت است :
1 - به مستخدمین مرد شاغل و بازنشسته و وظیفه بگیر مشمول این قانون که دارای همسر دائم می باشند ماهیانه معادل پنجاه درصد (50%) حداقل حقوق مبنای جدول موضوع ماده 1 این قانون به عنوان کمک هزینه عائله مندی .
2 - به هر یک از مستخدمین مرد شاغل و بازنشسته و وظیفه و مستمری بگیر مشمول این قانون که دارای فرزند تا سن 20 سال هستند به ازای هر فرزند (حداکثر تا سه فرزند) ماهیانه معادل ده درصد (10%) حداقل حقوق مبنای جدول موضوع ماده 1 این قانون به عنوان کمک هزینه اولاد.
فرزندان مستخدمین متوفی مشمول این قانون که کمتر از 20 سال سن دارند مشمول کمک مزبور خواهند بود.
حداکثر سن برای اولادی که از مزایای این ماده استفاده می کنند به شرط ادامه تحصیل و ارائه گواهی مربوط 25 سال تمام برای اولاد ذکور و زمان ازدواج برای اولاد اناث خواهد بود.
تبصره - مستخدمین زن شاغل و بازنشسته و وظیفه بگیر مشمول این قانون که دارای همسر نبوده و خود به تنهایی متکفل مخارج فرزندان می باشند از مزایای کمک هزینه عائله مندی موضوع بند (1) این ماده بهره مند می شوند.
ماده 10 - جدول موضوع ماده 1 این قانون و سایر مواد مرتبط به آن تا پایان مدت آزمایشی آیین نامه استخدامی کارگزاران مجلس شورای اسلامی جایگزین جدول متوسط حقوق موضوع ماده 16 آیین نامه مذکور می گردد.
آیین نامه اجرایی این ماده به تصویب کمیسیون مشترک دیوان محاسبات و بودجه و امور مالی و اداری و استخدامی مجلس شورای اسلامی خواهد رسید.
ماده 11 - تفاوت حقوق و مزایای کارکنان غیر رسمی شاغل در دستگاههای مشمول این قانون نباید از شصت درصد (60%) مجموع حقوق و مزایای مستخدمین مشمول این قانون در مشاغل مشابه ، تجاوز نماید.
ماده 12 - کلیه دستگاهها و موسسات و شرکتهای دولتی و نهادهای انقلاب اسلامی که دارای مقررات خاص استخدامی می باشند، بانکها و شهرداریها و نیز شرکتها و موسساتی که شمول قانون بر آنها مستلزم ذکر نام است تابع ضوابط و مقررات این قانون خواهند بود.
ماده 13 - حکم موضوع ماده 136 قانون ارتش جمهوری اسلامی ایران مصوب 1366 و تبصره 2 ماده 1 قانون حقوق و مزایای مستمر، پس انداز ثابت ، حق بیمه و بیمه درمانی مشمولین ارتش جمهوری اسلامی ایران مصوب 1368 مشمول افزایش موضوع این قانون نخواهند بود.
ماده 14 - حقوق قضات به شرح زیر محاسبه می گردد: (سنوات خدمت قابل قبول x ضریب افزایش سنواتی + عدد مبنا) ضریب حقوق =
حقوق
تبصره 1 - ضریب حقوق موضوع این ماده معادل ضریب حقوق اعضای رسمی هیات علمی (آموزشی و پژوهشی ) شاغل و بازنشسته دانشگاهها و موسسات آموزش عالی مصوب 1368 مجلس شورای اسلامی و تغییرات بعدی آن خواهد بود.
تبصره 2 - عدد مبنا به ترتیب گروههای شغل قضات که حداقل دارای دانشنامه لیسانس قضایی و یا معادل آن باشند به شرح زیر تعیین می گردد:
گروه (1) 80
گروه (2) 90
گروه (3) 100
گروه (4) 110
گروه (5) 120
گروه (6) 130
گروه (7) 140
گروه (8) 150
تبصره 3 - در محاسبه حقوق دارندگان مشاغل قضایی کمتر از لیسانس و معادل آن (موضوع ماده واحده قانون تعیین وضعیت قضایی کسانی که سه سال در دادسراهای انقلاب اسلامی اشتغال بکار قضایی داشته اند) 10 واحد از عدد مبنای هر گروه کسر خواهد شد.
تبصره 4 - ضوابط افزایش سنواتی تا پایان سال 1369 برابر (3) و از اول سال 1370 برابر با (5) تعیین می گردد.
تبصره 5 - ضوابط مربوط به تغییر مقام و ارتقا گروه قضات با در نظر گرفتن سوابق تجربی در امور قضایی ، تحصیلات ، ارزشیابی و توانایی آنان در انجام امور محوله بر اساس آیین نامه ای است که به پیشنهاد وزیر دادگستری به تصویب رئیس قوه قضائیه خواهد رسید.
تبصره 6 - مفاد تبصره 3 ماده 3 این قانون شامل قضاتی که به درجه رفیع شهادت نائل شده یا می شوند نیز خواهد بود.
تبصره 7 - عبارت "قضات دادگستری " به عنوان ردیف 5 به بند ه تبصره 43 قانون بودجه سال 1364 کل کشور افزوده می شود.
تبصره 8 - فوق العاده شغل قضات به میزان مقرر در ماده 4 این قانون و تبصره های آن بنا به پیشنهاد مشترک وزارت دادگستری و سازمان امور اداری و استخدامی کشور به تصویب هیات وزیران خواهد رسید.
ماده 15 - از تاریخ 1/1/1371 به حقوق بازنشستگی و وظیفه ازکارافتادگی و وظیفه وراث قانونی مستخدمین متوفی که تا قبل از تاریخ مزبور بازنشسته ، ازکارافتاده یا وظیفه بگیر شده یا می شوند به میزان بیست درصد (20%) حقوق
قبلی آنان (اسفند ماه سال 1370) اضافه می گردد.
ماده 16 - از تاریخ 1/1/1371 حداکثر حقوق بازنشستگی و وظیفه ازکارافتادگی و وظیفه وراث (جمع پرداختی به وراث ) موضوع قانون راجع به
تعیین حداکثر حقوق بازنشستگی و وظیفه مصوب خرداد ماه 1361 معادل 110% حداکثر عدد مبنا جدول حقوق موضوع این قانون و حداقل آن معادل 125% حداقل عدد مبنا جدول مزبور تعیین می گردد.
تبصره - حداکثر حقوق بازنشستگی و وظیفه موضوع این ماده شامل مستخدمینی است که از تاریخ 1/1/1371 به بعد بازنشسته ، ازکارافتاده و یا
فوت می شوند.
ماده 17 - در صورتی که مبلغ حقوق و فوق العاده شغل مستخدمین مشمول این قانون پس از تطبیق وضع استخدامی با مقررات این قانون از مجموع حقوق و فوق العاده هایی که طبق قوانین و مقررات مورد عمل مستحق دریافت آن هستند کمتر شود تفاوت این دو مبلغ را به عنوان تفاوت تطبیق حقوق دریافت خواهند کرد.
هر گونه افزایش بعدی حقوق و فوق العاده شغل آن گونه مستخدمین تا استهلاک کامل از تفاوت تطبیق مذکور کسر خواهد شد.
تبصره - دولت می تواند به منظور تطبیق وضع مقررات مربوط به امتیازات پایه ها و سنوات ترفیع تشویقی یا سایر عناوین مشابه که تاکنون اعمال می شده است معادل آن را به کلیه کارکنان شاغل و بازنشسته بابت سوابق خدمت در جبهه ، بسیج ، مناطق جنگزده و محروم و سوابق اسارت ، مفقودالاثر بودن و جانبازی اعطا نماید.
ماده 18 - به منظور استقرار نظام هماهنگ پرداخت در دستگاههای دولتی و نظارت بر اجرای آن ، شورای حقوق و دستمزد مرکز از دبیر کل سازمان امور اداری و استخدامی کشور، وزیر امور اقتصادی و دارایی ، رئیس سازمان برنامه و بودجه و دو نفر از اعضای کمیسیون امور اداری و استخدامی به انتخاب مجلس شورای اسلامی (به عنوان ناظر) و وزیر ذیربط (در صورت طرح موضوع مرتبط با آن وزارتخانه در دستور جلسه شورا) تشکیل می شود.
ماده 19 - مواد 1، 2، 3، 4، 7، 10،13، 14، 17، 20، 21، 22 و تبصره های ذیل آنها از تاریخ 1/1/1370 در سقف اعتبار ردیف های 503137 و 503145 قانون بودجه سال 1370 کل کشور و اعتبارات مصوب دستگاههای ذیربط و سایر مواد و تبصره های این قانون از تاریخ 1/1/1371 لازم الاجرا می باشد.
تبصره - دولت مکلف است پرداخت فوق العاده شغل مستخدمین موضوع ماده 4 این قانون را در سال 1370 نسبت به سایر پرداختها در اولویت بعدی قرار داده و نسبت به برقراری آن در حدود اعتبارات باقیمانده از ردیف های 503137 و 503145 قانون بودجه سال 1370 کل کشور و اعتبارات پرسنلی مربوطه به تناسب و به ترتیب مقرر در ماده مذکور اقدام نماید، علاوه بر آن حقی را برای مستخدمین مشمول ایجاد نمی نماید.
ماده 20 - به دولت اجازه داده می شود تا تصویب آیین نامه های اجرایی این قانون صدور احکام تطبیق وضع کارکنان مشمول قسمتی از افزایش حقوق و مزایای موضوع این قانون نسبت به دریافتی فعلی کارکنان مذکور را از محل اعتبارات پرسنلی دستگاههای اجرایی مربوط و اعتبار ردیف 503137 قانون بودجه سال 1370 کل کشور تامین و پرداخت و به هزینه قطعی منظور دارد.
ماده 21 - آیین نامه اجرایی این قانون حداکثر ظرف سه ماه توسط سازمان امور اداری و استخدامی کشور تهیه و به تصویب هیات وزیران خواهد رسید.
ماده 22 - کلیه قوانین مغایر با این قانون لغو می گردد.
تبصره - قانون مصوب شورای انقلاب در خصوص تعیین حداقل و حداکثر دریافتی مشمولین قانون استخدام کشوری توسط هیات دولت به قوت خود باقی است .
قانون فوق مشتمل بر بیست و دو ماده و سی و یک تبصره در جلسه علنی روز چهارشنبه مورخ سیزدهم شهریور ماه یک هزار و سیصد و هفتاد مجلس شورای اسلامی تصویب و در تاریخ 24/6/1370 به تایید شورای نگهبان رسیده است .
رئیس مجلس شورای اسلامی - مهدی کروبی




نوع : قانون

شماره انتشار :

تاریخ تصویب : 1370/06/13

تاریخ ابلاغ :

دستگاه اجرایی :

موضوع :

منبع : وب سایت قوانین دات آی آر (معاونت آموزش دادگستری استان تهران)

    

قانون های مرتبط

مشترک شدن در خبرنامه!

برای دریافت آخرین به روز رسانی ها و اطلاعات ، مشترک شوید.