نسبت به منافع مال مغصوب هر یک از غاصبین به اندازه منافع زمان تصرف خود و ما بعد خود ضامن است
کلاسه پرونده : 179/6033
شماره دادنامه : 321/9
تجدیدنظرخواهان : آقایان (الف ) و (ب )
تجدیدتظرخوانده : آقای (ج )
مورد تجدیدنظر : دادنامه شماره 18795/8/70 صادره از دادگاه حقوقی یک 000
مرجع رسیدگی : شعبه 9 دیوان عالی کشور
هیئت شعبه : آقایان 000
خلاصه جریان پرونده : آقای (ج ) طی دادخواستی که به طرفیت آقایان (الف ) و (ب ) به دادگاه تقدیم داشته و به استناد پرونده کلاسه 63522 اظهار داشته است که خواندگان از سال 1356 لغایت 1367 سه دانگ از ششدانگ زمین متعلق به وی را که به 000 مشهور است غاصبانه تصرف و مطالبه یکصدوسی دو خروار گندم جمعا مقوم به دو میلیون و دویست و چهل و چهار هزار ریال بابت اجرت المثل آن نموده است 0 دادگاه با توجه به احکام صادره به نفع خواهان ادعای وی را در مورد تصرف زمین از ناحیه خواندگان محرز دانسته و با ارجاع امر به کارشناس و اخذ نظریه کارشناس چنین نظر داده است (باتوجه به اینکه خواهان مستندا به دادنامه شعبه اول دادگاه حقوقی یک 000 که در مقام تجدیدنظر مبنی بر محکومیت خواندگان به خلع ید از قطعه زمین پلاک 23 فرعی از 193 اصلی مطالبه اجرت المثل سالهای 56 لغایت 67 را نموده و مراتب تصرف خواندگان در زمین خواهان حسب معاینه و تحقیقات محلی انجام شده محرز گردیده و خواندگان دفاع موثری در اثبات ید قانونی خود اقامه نکرده اند و استناد آن به مالکیت موروثی بر سه دانگ از پلاکهای 19 و 20 فرعی از 193 اصلی موید تصرف مشروع آنان نیست بلکه غاصبانه بودن ید آنان در پلاک 23 که پلاک مشخص و جداگانه است اثبات می کند و برای تعیین میزان اجرت المثل مبادرت به انتخاب کارشناس گردیده که کارشناس منتخب میزان اجرت المثل سالهای مورد ادعای خواهان را از سال 56 لغایت آخر وضع کشت سال 67 مبلغ 2400000 ریال تعیین نموده که در مهلت مقرر از طرف اصحاب دعوی مصون از اعتراض باقی مانده است لذا با احراز حقانیت خواهان و حسب ماده 220 قانون مدنی عقیده به محکومیت خواندگان به پرداخت 2244000 ریال بابت اجرت المثل مورد مطالبه خواهان به شرح ستون خواسته در حق ایشان دارد و مازاد نظریه کارشناس به علت عدم جواز قانونی عقیده به رد آن دارد0) خواندگان به این نظریه اعتراض کرده و در لایحه اعتراضیه اظهار داشته اند که گواهی ثبتی ناظر بر احراز مالکیت موروثی می باشد و اضافه کرده اند که اینجانبان با 000 به هیچ وجه طرف معامله نبوده ایم نه خودمان و نه پدرمان با او قراردادی نداشته ایم و ایشان کشاورز نبود که مالک زمین کشاورزی ارثی پدر ما باشد و خواستار عدم تایید نظریه دادگاه را نموده اند لیکن شعبه نهم دیوان عالی کشور طی دادنامه شماره 766/209/5/70 نظریه دادگاه را تایید کرده است 0 پس از اعاده پرونده به دادگاه ، دادگاه طی دادنامه شماره 18795/8/70 نظریه خود را به صورت رای نگاشته که از این رای محکوم علیهما تجدیدنظر خواسته و در لایحه ضمیمه دادخواست مجددا اظهار داشته اند که مدت پنجاه سال است که این زمینها در تصرف ما است و با تقدیم یک برگ استشهادیه خواستار نقض حکم دادگاه شده اند0 تجدیدنظر خوانده نیز طی لایحه ای که در پاسخ دادخواست و لایحه تجدیدنظر خواندگان ارسال داشته ابرام حکم را خواستار شده است 0
هیئت شعبه در تاریخ بالا تشکیل گردید0 پس از قرائت گزارش آقای 000 عضو ممیز و اوراق پرونده و دادنامه شماره 18795/8/70 مورد تجدید نظر مشاوره نموده چنین رای می دهند:
(بسمه تعالی 0 با توجه به محتویات پرونده از طرف تجدیدنظر خواهان ایراد و اعتراض موجهی به دادنامه مورد تجدیدنظر نشده است و چون از نظر اصول دادرسی نیز اشکالی بر آن وارد نیست لذا ابرام می شود0)
مرجع :
کتاب آرای دیوان عالی کشور درامورحقوقی 1
صلاحیت ، داوری ، خسارات ، امورحسبی ، وقف ، معامله فضولی ، تهاتروغصب
تالیف یدالله بازگیر، ازانتشارات ققنوس ، چاپ اول ، سال 1377
100
نوع : آراء و نظریات
شماره انتشار : 321
تاریخ تصویب : 1370/08/18
تاریخ ابلاغ :
دستگاه اجرایی :
موضوع :
منبع : وب سایت قوانین دات آی آر (معاونت آموزش دادگستری استان تهران)
تاریخ استحقاق خواهانها مقارن فوت مورث طرفین می باشد و از آن تاریخ باید محاسبه و بالسویه از محکوم علیهم وصول و ایصال شود به استناد ماده 596 ق 0آ0 د0 م 0 حکم تصحیح و ابرام می شود در صورتی که حق یا دینی بر عهده کسی ثابت شد، اصل بقاء آن است مگر اینکه خلاقش ثابت شود
