قانون موافقتنامه همکاری در زمینه کاربردهای صلح جویانه از انرژی هسته ای بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری خلق چین
ماده واحده - موافقتنامه همکاری در زمینه کاربردهای صلح جویانه از انرژی هسته ای بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری خلق چین مشتمل بر یک مقدمه و 12 ماده تصویب و اجازه مبادله اسناد آن داده می شود.
بسم الله الرحمن الرحیم
موافقتنامه فیمابین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری خلق چین برای همکاری در زمینه کاربردهای صلح جویانه از انرژی هسته ای
دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری خلق چین (که از این پس "طرفین " نامیده می شوند) با توجه به روابط دوستانه سنتی موجود بین دو کشور. و با در نظر گرفتن علایق مشترک برای بسط همکاریهای دوجانبه ، و با عنایت بر این که استفاده از انرژی هسته ای جهت مقاصد صلح جویانه عامل مهمی برای ارتقا توسعه اجتماعی و اقتصادی دو کشور می باشد، و با در نظر گرفتن مساعی دو کشور در استفاده های صلح جویانه از انرژی هسته ای جهت تامین نیازهای توسعه اجتماعی و اقتصادی خود، و با توجه به این امر که هر دو کشور از اعضا معاهده منع گسترش تسلیحات هسته ای (که از این پس "TPN" نامیده می شود) و نیز از اعضا آژانس بین المللی
انرژی هسته ای (که از این پس "آژانس " نامیده می شود) می باشند، و با ملاحظه این که کشور جمهوری خلق چین دارای تسلیحات هسته ای است و این که جمهوری اسلامی ایران در خصوص بکارگیری مقررات پادمان هسته ای ،
موافقتنامه ذیربط را متعاقب "TPN" با "آژانس " منعقد نموده ،
و با متقاعد شدن بر این که همکاری گسترده بین دو کشور در کاربردهای صلح جویانه از انرژی هسته ای به توسعه بیشتر روابط دوستانه و تعاونی آنها کمک خواهد کرد، به شرح زیر توافق نمودند:
ماده 1 - طرفین بر طبق مفاد این موافقتنامه ، در زمینه استفاده های صلح جویانه از انرژی هسته ای بر پایه احترام متقابل به حاکمیت ، عدم مداخله در امور داخلی یکدیگر، برابری و منافع متقابل همکاری خواهند کرد.
ماده 2 - بر طبق این موافقتنامه ، زمینه های همکاری بین طرفین می تواند
شامل :
1 - تحقیقات پایه و کاربردی و توسعه با توجه به استفاده های صلح جویانه از انرژی هسته ای .
2 - تحقیق ، طراحی ، ساخت و بهره برداری از نیروگاه های هسته ای و راکتورهای تحقیقاتی .
3 - اکتشاف و استخراج سنگ معدن اورانیوم .
4 - ساخت و تامین و عرضه میله های سوخت هسته ای مورد استفاده در نیروگاه های هسته ای و راکتورهای تحقیقاتی .
5 - مدیریت پسمانده رادیو اکتیو.
6 - تولید و کاربرد ایزوتوپهای رادیواکتیو در صنعت ، کشاورزی و پزشکی .
7 - ایمنی هسته ای ، حفاظت در برابر اشعه ، حفاظت از محیط زیست و حفاظت فیزیکی .
8 - سایر زمینه های همکاری که از سوی طرفین می تواند مورد توافق قرار گیرد.
ماده 3 - همکاری مقرر در ماده دو این موافقتنامه می تواند از طریق روشهای ذیل به مرحله اجرا درآید:
1 - تبادل و آموزش پرسنل علمی و فنی ،
2 - تبادل اطلاعات علمی و فنی و اسناد،
3 - برگزاری سمپوزیومها و سمینارها،
4 - عرضه متقابل مواد و تجهیزات مربوط به زمینه های فوق الذکر،
5 - ارائه مشاوره و خدمات فنی مربوطه ،
6 - پرداخت دستمزد و در اختیار قرار دادن بورسیه ،
7 - تشکیل گروه های کاری مشترک برای اجرای پروژه های مشخص در زمینه تحقیقات علمی و توسعه ،
8 - سایر روشهای همکاری که از سوی طرفین می تواند مورد موافقت قرار گیرد.
ماده 4 - طرفین باید تضمین نماید که بدون کسب رضایت کتبی طرف دیگر، اطلاعات مبادله یا به دست آمده از تحقیقات و توسعه مشترک به هیچ شخص ثالثی واگذار یا منتقل نگردد.
ماده 5 - همکاری در چهارچوب این موافقتنامه بین دو دولت و یا ارگانهای صلاحیتدار تعیین شده از طرف دولتهای متبوع (سازمانهای انرژی اتمی برای جمهوری اسلامی ایران و شرکت هسته ای ملی چین و یا سایر سازمانهای چین برای جمهوری خلق چین ) به اجرا در خواهد آمد. محتوا، حدود سایر جزئیات مشخص همکاری در موافقتنامه های جداگانه ای که متناسبا از سوی ارگانهای طرفین منعقد خواهد گشت گنجانده می شود.
ماده 6 -
1 - همکاری در راستای این موافقتنامه صرفا برای مقاصد صلح جویانه خواهد بود و هر نوع مواد هسته ای ، مواد و تجهیزات دریافت شده به موجب این موافقتنامه و یا به دست آمده از استفاده از مواد هسته ای ، مواد و تجهیزات دریافت شده ، برای تحقیق ، توسعه و یا ساخت هر نوع دستگاه های انفجاری هسته ای یا برای هیچ گونه مقاصد نظامی به کار گرفته نخواهد شد.
2 - دولت ایران متعهد می شود که از "آژانس " تقاضا نماید تا مقررات پادمان هسته ای خود را در خصوص مواد هسته ای ، مواد و تجهیزات انتقال یافته بر اساس این موافقتنامه و مواد هسته ای ، مواد تجهیزات به دست آمده ناشی از استفاده از مواد هسته ای ، مواد و تجهیزات انتقالی اعمال نماید. دولت چین تاکید می نماید که واردات و صادرات هسته ای چین مربوط به این موافقتنامه صرفا برای مقاصد صلح جویانه خواهد بود.
3 - طرفین انتقال هر نوع مواد هسته ای ، مواد و تجهیزات در راستای این موافقتنامه را به اطلاع "آژانس " خواهند رساند.
4 - هر یک از طرفین تلاش خواهند کرد تا از هر گونه اقدامی که همکاری تحت این موافقتنامه را خدشه دار نماید پرهیز کنند. چنانچه هر یک از طرفین در هر زمانی پس از به مورد اجرا درآمدن این موافقتنامه در اجرای مفاد ماده 6 این موافقتنامه قصور ورزد، طرفین باید فورا در مورد مشکل مربوطه وارد مشورت گردند، در این رابطه تفاهم حاصل است که طرف دیگر این حق را برای متوقف کردن ادامه همکاری در چارچوب این موافقتنامه خواهد داشت .
ماده 7 - مواد هسته ای ، مواد و تجهیزات دریافت شده در چارچوب این موافقتنامه نباید بدون اجازه کتبی دو دولت به خارج از قلمرو یا حاکمیت
کشور دریافت کننده انتقال یابد.
ماده 8 -
1 - طرفین اقدامات لازم جهت تامین حفاظت فیزیکی کافی به گونه ای که در سند
شماره "VER/225/CRICFNI" آژانس جهت مواد هسته ای ، مواد و تجهیزات
انتقال یافته بر اساس این موافقتنامه را درون قلمرو حاکمیت و کنترل کشور متبوع خود به عمل خواهند آورد تا از کاربرد یا استفاده غیر مجاز آن
جلوگیری گردد.
2 - طرفین ارگانهای صلاحیتدار برای حفاظت فیزیکی منصوب و محلهای تماس را برای همکاری در حمل و نقل بین المللی مواد هسته ای و دیگر موضوعات حفاظت فیزیکی که ممکن است مورد توجه مشترک طرفین باشد را به اطلاع یکدیگر خواهند رساند.
ماده 9 - نمایندگان دو دولت یا ارگانهای تعیین شده آنها می توانند با رضایت طرفین جهت بررسی اجرای این موافقتنامه و توسعه همکاری بیشتر ملاقات نموده و هر گونه مشکلات ناشی از آن را مورد مشاوره قرار دهند.
ماده 10 -
1 - اجرای این موافقتنامه و تمام همکاریهای آتی که از این موافقتنامه ناشی خواهد شد بدون هیچ گونه تبعیضی نسبت به قوانین و مقررات فعلی هر یک از دو کشور و بر طبق آنها می باشد.
2 - تعهدات طرفین بر طبق این موافقتنامه و تمام همکاریهای آتی منشعب از این موافقتنامه نبایستی توسط قوانین آتی دو کشور و مفاد موافقتنامه های بین المللی که دو کشور احتمالا اعضا آن باشند خدشه دار گردد، بدون هیچ گونه تبعیضی نسبت به مفاد ماده 6 این موافقتنامه .
3 - هیچ یک از مفاد این موافقتنامه به تعهداتی که هر یک از دو دولت طبق هر گونه موافقتنامه بین المللی دیگر در زمینه استفاده های صلح آمیز از انرژی هسته ای ملزم به اجرای آن هستند محدودیتی ایجاد نخواهد کرد.
ماده 11 - هر گونه سوالی در خصوص تفسیر یا کاربرد این موافقتنامه از طریق مشاوره دوجانبه بین دو دولت حل و فصل خواهد گردید. طرفین متعهد می شوند از مفاد و تعهدات این موافقتنامه قویا پیروی نمایند.
ماده 12 -
1 - این موافقتنامه از تاریخ اعلان طرفین پس از تکمیل مراحل حقوقی لازم توسط دو کشور به مورد اجرا در خواهد آمد.
2 - این موافقتنامه به مدت پانزده سال اعتبار خواهد داشت و به صورت خودکار به مدت 5 سال و هر زمانی پس از آن تمدید خواهد شد مگر آن که 6 ماه قبل از انقضای این مدت هر یک از دو دولت فسخ آن را کتبا به دیگری اطلاع دهد.
3 - با انقضای این موافقتنامه بر ترتیبات مشخص اتخاذ شده و بر طبق ماده پنجم این قرارداد لطمه ای وارد نخواهد شد. در صورتی که این موافقتنامه فاقد اعتبار گردد، مفاد مواد چهار، شش ، هفت و هشت تا زمانی که هر نوع مواد هسته ای ، مواد و تجهیزات دریافت شده در چارچوب این موافقتنامه در خاک یا تحت کنترل کشور دریافت کننده باقی بماند همچنان قابل اجرا خواهد بود.
4 - این قرارداد، در صورت لزوم می تواند با توافق دوجانبه بین دو دولت تکمیل و تغییر یابد. اصلاحات از تاریخ اعلان طرفین پس از تکمیل مراحل حقوقی لازم توسط دو کشور به مورد اجرا درخواهد آمد.
این موافقتنامه در دو نسخه در پکن در روز دهم سپتامبر 1992 (نوزدهم شهریور 1371) به زبانهای چینی ، فارسی و انگلیسی که سه متن متساویا معتبر می باشند، تنظیم گردید.
نماینده دولت جمهوری اسلامی ایران نماینده دولت جمهوری خلق چین
قانون فوق مشتمل بر ماده واحده و موافقت نامه ضمیمه شامل مقدمه و دوازده ماده در جلسه روز سه شنبه بیست و چهارم فروردین ماه یک هزار و سیصد و هفتاد و دو مجلس شوری اسلامی تصویب و در تاریخ 5/2/1372 به تایید شورای نگهبان رسیده است .
رئیس مجلس شورای اسلامی - علی اکبر ناطق نوری
نوع : قانون
شماره انتشار : 14042
تاریخ تصویب : 1372/01/24
تاریخ ابلاغ : 1372/03/04
دستگاه اجرایی : وزارت امور خارجه -
موضوع :
منبع : وب سایت قوانین دات آی آر (معاونت آموزش دادگستری استان تهران)
قانون اصلاح ماده 4 قانون معلمان ، پزشکان و پیراپزشکان وظیفه و حذف تبصره آن قانون حالت اشتغال مستخدمین شهید، جانباز، ازکارافتاده و مفقودالاثر انقلاب اسلامی و جنگ تحمیلی
