قانون موافقتنامه حمل و نقل بین المللی جاده ای بین دولت های جمهوری اسلامی ایران و جمهوری قرقیزستان
ماده واحده - موافقت نامه حمل و نقل جاده ای بین دولت های جمهوری اسلامی ایران و جمهوری قرقیزستان مشتمل بر یک مقدمه و 19 ماده به شرح پیوست تصویب و اجازه مبادله اسناد آن داده می شود.
بسم الله الرحمن الرحیم
موافقت نامه حمل و نقل بین المللی جاده ای بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری قرقیزستان
مقدمه
دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری قرقیزستان که از این پس "طرف های متعاهد" نامیده می شوند با تمایل به توسعه و تسهیل متقابل حمل و نقل جاده ای کالا و مسافر بین دو کشور و همچنین به صورت عبوری از سرزمین آن ها، در موارد زیر توافق نمودند:
مقررات مقدماتی :
ماده 1 - تعاریف
از نظر این موافقت نامه :
اصطلاح "متصدی حمل و نقل " عبارت است از هر شخص حقیقی یا حقوقی مقیم و تبعه جمهوری اسلامی ایران یا جمهوری قرقیزستان که طبق قوانین و مقررات داخلی مربوط به کشور خود مجاز به حمل و نقل بین المللی کالا و مسافر در جاده ها می باشد.
اصطلاح "وسیله نقلیه " عبارت است :
الف - در مورد حمل و نقل کالا: کامیون ، کشنده با ترکیب یک کامیون یا کشنده یا یدک یا نیمه یدک که در قلمرو یکی از طرف های متعاهد به ثبت رسیده باشند.
ب - در مورد حمل و نقل مسافر: وسیله نقلیه مخصوص حمل مسافر که دارای بیش از هشت صندلی (بدون احتساب صندلی راننده ) بوده و در قلمرو یکی از طرف های متعاهد به ثبت رسیده باشد.
اصطلاح "حمل و نقل منظم مسافر" عبارت است از حمل مسافر توسط وسایط نقلیه بر اساس جدول زمانی ، مسیر حرکت توافق شده همراه با ذکر نقطه های مبدا و مقصد و ایستگاه های بین راهی به منظور پیاده و سوار کردن مسافر.
ماده 2 - حوزه اجرا
طبق مفاد این موافقت نامه حمل و نقل مسافر و کالا بین دو کشور، به صورت عبوری از کشور آن ها و همچنین از / به کشورهای ثالث از طریق جاده های مجاز برای حمل و نقل بین المللی انجام خواهد شد.
حمل و نقل مسافر:
ماده 3 - حمل و نقل منظم
سازماندهی حمل و نقل منظم مسافر توسط وسایل نقلیه مسافربری با توافق بین مقام های صلاحیت دار دو طرف متعاهد انجام می گیرد. پیشنهادهای دارای اطلاعات مورد نیاز سازماندهی این نوع حمل و نقل قبلا" بین مقام های صلاحیت دارد و طرف متعاهد مبادله خواهد شد.
ماده 4 - حمل و نقل نامنظم
1 - بر اساس این موافقت نامه به استثنای موارد مندرج در بند (2) این ماده ، برای انجام حمل و نقل نامنظم مسافر نیاز به کسب مجوز خواهد بود.
2 - حمل و نقل نامنظم گروه معینی مسافر توسط یک وسیله نقلیه مسافری معین در سرتاسر طول سفر نیاز به مجوز ندارد مشروط بر آن که :
الف - مبدا و مقصد سفر در قلمرو طرف متعاهدی که وسیله نقلیه در آن به ثبت رسیده است واقع باشد.
ب - مسافرت از کشور محل ثبت وسیله نقلیه آغاز و در قلمرو طرف متعاهد دیگر
خاتمه یابد و وسیله نقلیه کشور طرف متعاهد اخیرالذکر را بدون مسافر ترک نماید.
ج - حمل و نقل مسافر به صورت عبوری از طریق قلمرو طرف متعاهد دیگر انجام شود.
3 - برای انجام عملیات حمل و نقل مسافر مذکور در بند (2) این ماده راننده باید برگ اسامی مسافران را در اختیار داشته باشد.
حمل و نقل کالا:
ماده 5 - انواع حمل و نقل کالا
1 - بر اساس این موافقت نامه متصدیان حمل و نقل طرف های متعاهد می توانند بدون نیاز به پروانه حمل نسبت به حمل کالاهای صادراتی و وارداتی بین دو کشور و همچنین موارد مندرج در ماده (6) این موافقت نامه اقدام نمایند.
2 - حمل و نقل کالا از مبادی واقع در کشورهای ثالث به قلمرو هر یک طرف های متعاهد و از قلمرو یکی از طرفهای متعاهد به مقصد کشورهای ثالث و همچنین به صورت عبوری از قلمرو هر یک از طرف های متعاهد بر اساس پروانه های صادره از سوی مقام های صلاحیت دار طرف متعاهد مربوط انجام خواهد شد.
ماده 6 - معافیت از پروانه
انجام عملیات حمل و نقل موارد زیر توسط وسایل نقلیه ، بدون نیاز به کسب پروانه صورت خواهد گرفت :
الف - محموله های نمایشگاهی .
ب - محموله های ورزشی برای انجام مسابقه های ورزشی .
ج - اجساد.
د - محموله های پستی .
ه - - وسایل نقلیه آسیب دیده یا از کارافتاده .
و - وسایل منقول منزل در موارد نقل مکان .
ز - عملیات حمل و نقل مذکور در ماده (7).
ح - محموله های مربوط به کمک های بشر دوستانه .
مقررات عمومی :
ماده 7 - وزن و ابعاد وسایل نقلیه جاده ای
1 - در مورد وزن و ابعاد وسایل نقلیه جاده ای ، هر یک از طرف های متعاهد، ملزم می شوند که وسایل نقلیه جاده ای را که در سرزمین طرف متعاهد دیگر به ثبت رسیده است ، مشمول شرایط محدودکننده تری نسبت به وسایل نقلیه جاده ای ثبت شده در سرزمین های خود قرار ندهند.
2 - چنانچه وزن یا ابعاد وسیله نقلیه جاده ای از بیشترین اندازه مجاز در سرزمین یکی از طرفهای متعاهد تجاوز کند و همچنین برای حمل کالاهای خطرناک لازم است برای وسیله نقلیه جاده ای اجازه مخصوصی از مقام های صلاحیت دار طرف متعاهد مربوط گرفته شود. اگر این اجازه نامه مقرر دارد وسیله نقلیه جاده ای باید در مسیر معینی مورد استفاده قرار گیرد، حمل و نقل تنها در آن مسیر مجاز خواهد بود.
ماده 8 - پروانه ها
صدور و مبادله پروانه های حمل مندرج در این موافقت نامه طبق توافق مقام های صلاحیت دار دو طرف متعاهد تعیین می شود.
ماده 9 - ممنوعیت حمل و نقل داخلی
متصدی حمل و نقل یک طرف متعاهد اجازه حمل و نقل مسافر یا کالا بین دو نقطه واقع در سرزمین طرف متعاهد دیگر را نخواهد داشت .
ماده 10 - اسناد و مدارک حمل و نقل
اسناد و مدارک مورد نیاز برابر مفاد این موافقت نامه باید همراه راننده وسیله نقلیه مربوط باشد تا در صورت درخواست مقام های صلاحیت دار کنترل کننده ، به آنها اراده شود.
ماده 11 - پرداخت ها
تمام پرداخت های ناشی از اجرای این موافقت نامه در چارچوب توافق های جاری بین طرف های متعاهد انجام خواهد شد.
ماده 12 - مالیات ها و عوارض
طبق این موافقت نامه ، حمل و نقل کالا و مسافر توسط متصدیان حمل و نقل یکی از طرفهای متعاهد در قلمرو طرف دیگر متعاهد و همچنین وسایل نقلیه ای که این عملیات را انجام می دهند به طور متقابل از پرداخت عوارض صدور پروانه های پیش بینی شده در این موافقت نامه و همچنین هزینه ها و مالیات های مربوط به درآمد و سود حاصل از عملیات حمل ونقل ، استفاده و یا نگهداری از جاده ها، مالکیت یا استفاده از وسایل نقلیه معاف می باشند.
ماده 13 - تشریفات گمرکی
1 - ورود موقت وسایل نقلیه جاده ای به سرزمین طرف متعاهد دیگر مشمول قوانین و مقررات داخلی طرف متعاهد مذکور خواهد بود.
2 - مواد سوختی و روغنی موجود در مخازن استاندارد وسایل نقلیه جاده ای یکی از طرف های متعاهد که به طور موقت به سرزمین طرف متعاهد دیگر وارد می شود از پرداخت مالیات و عوارض ورودی معاف بوده و مشمول ممنوعیت و محدودیت های وارداتی نخواهد بود، مشروط بر آن که این مخزن ها از ابتدا توسط کارخانه سازنده وسیله نقلیه جاده ای بر روی آن کار گذاشته شده باشد.
3 - قطعات یدکی وارد شده به منظور تعمیر یک وسیله نقلیه معین که از پیش به صورت موقت وارد شده است به طور موقت از پرداخت مالیات و عوارض ورودی و همچنین ممنوعیت و محدودیت وارداتی معاف خواهند بود.
طرف های متعاهد ممکن است لازم بدانند که برای این گونه قطعات پروانه موقت صادر شود. قطعات یدکی تعویض شده را باید برابر قوانین و مقررات داخلی طرف متعاهدی که این قطعات به سرزمین آن وارد شده ترخیص قطعی نموده یا برگرداند یا زیر نظر مقام های گمرکی مربوط از حیز انتفاع ساقط نمود (منظور از ساقط نمودن از حیز انتفاع ، اعراض می باشد) و یا به طور مجانی در اختیار مقام های گمرکی طرف اخیرالذکر قرار داد.
ماده 14 - بیمه مسئولیت مدنی
طبق این موافقت نامه متصدیان حمل و نقل هر یک از طرفهای متعاهد موظفند وسایل نقلیه خود را با شرایط بیمه مسئولیت مدنی وارد کشور طرف متعاهد دیگر بنمایند.
ماده 15 - اجرای قوانین داخلی - متصدیان حمل و نقل و رانندگان وسایل نقلیه یک طرف متعاهد در تمام موارد پیش بینی نشده در این موافقت نامه و سایر موافقت نامه های بین المللی دیگر که هر دو طرف متعاهد بدان پیوسته اند، موظفند قوانین و مقررات داخلی طرف متعاهد دیگر را در مدت اقامت در قلمرو آن رعایت نمایند.
ماده 16 - تخلفات
1 - مقام های صلاحیت دار طرف متعاهدی که وسیله نقلیه در آنجا به ثبت رسیده است ، موظفند بنا بر درخواست مقام های صلاحیت دار طرف متعاهد دیگر در مورد متصدیان حمل و نقل و رانندگان وسیله نقلیه ای که در سرزمین طرف متعاهد اخیرالذکر از مقررات این موافقت نامه و نیز از قوانین و مقررات لازم الاجرای مربوط به عبور و مرور و حمل و نقل در آن سرزمین تخطی نموده اند، اقدامات زیر را معمول دارند:
الف - دادن اخطار به متصدی حمل و نقل .
ب - سلب اجازه حمل و نقل (بطور موقت ) جزئی یا کلی در سرزمین طرف متعاهدی که تخلف در آنجا وقوع یافته است .
2 - مقام های صلاحیت دار طرف متعاهدی که چنین تدبیرهایی را برابر بند (1) این ماده اتخاذ نموده اند، مقام های صلاحیت دار طرف دیگر را مطلع خواهند نمود.
3 - اقدامات مذکور در بند (1) این ماده هیچگونه تاثیری بر اجرای قوانین و مقررات داخلی طرف متعاهدی که تخلف در سرزمین آن صورت گرفته ، نخواهد داشت .
ماده 17 - کمیسیون مشترک
1 - مقام های صلاحیت دار طرفهای متعاهد، "کمیسیون مشترکی " از نمایندگان خود را به منظور بررسی تمامی مسایل مربوط به اجرای این موافقت نامه تشکیل خواهند داد.
2 - کمیسیون مشترک بر حسب ضرورت و به پیشنهاد هر یک از طرفهای متعاهد تشکیل خواهد شد. تصمیم های این کمیسیون برای دو طرف لازم الاجرا است .
ماده 18 - مقام های صلاحیت دار
مقام های صلاحیت داری که برای اجرای این موافقت نامه تعیین شده اند از طرف دولت جمهوری اسلامی ایران .
وزارت راه و ترابری
از طرف دولت جمهوری قرقیزستان :
وزارت حمل و نقل
می باشند.
ماده 19 - لازم الاجرا شدن و مدت اعتبار
1 - این موافقت نامه سی روز بعد از آن که طرف های متعاهد کتبا از طریق مجاری دیپلماتیک به یکدیگر اطلاع دادند که برابر قوانین و مقررات خود درباره لازم الاجرا شدن آن اقدام نموده اند به مرحله اجرا درخواهد آمد.
2 - این موافقت نامه برای یک دوره نامحدود منعقد می شود مگر آن که یکی از طرف های متعاهد با یک پیش آگهی کتبی نود (90) روزه از طریق مجاری دیپلماتیک انقضای آن را به طرف متعاهد دیگر اعلام دارد.
این موافقت نامه در یک مقدمه و نوزده ماده به تاریخ اول تیر ماه یک هزار و سیصد و هفتاد و دو هجری شمسی برابر با بیست و دوم ژوئن یک هزار و نهصد و نود و سه میلادی در دو نسخه اصلی و به زبانهای فارسی ، قرقیزی و انگلیسی در تهران به امضا رسیده است که هر دو متن دارای اعتبار یکسان می باشد. در صورت بروز اختلاف در تفسیر، متن انگلیسی معتبر خواهد بود.
از طرف از طرف
دولت جمهوری اسلامی ایران دولت جمهوری قرقیزستان
وزیر راه و ترابری وزیر حمل و نقل
قانون فوق مشتمل بر ماده واحده و موافقت نامه ضمیمه شامل مقدمه و نوزده ماده در جلسه روز چهارشنبه بیست و دوم شهریور ماه یک هزار و سیصد و هفتاد و چهار مجلس شورای اسلامی تصویب و در تاریخ 5/7/1374 به تایید شورای نگهبان رسیده است .
رئیس مجلس شورای اسلامی - علی اکبر ناطق نوری
نوع : قانون
شماره انتشار : 14744
تاریخ تصویب : 1374/06/22
تاریخ ابلاغ : 1374/07/24
دستگاه اجرایی :
موضوع :
منبع : وب سایت قوانین دات آی آر (معاونت آموزش دادگستری استان تهران)
قانون اصلاح ماده 3 قانون مربوط به مقررات امور پزشکی و دارو و مواد خوراکی و آشامیدنی مصوب سال 1334 قانون موافقتنامه حمل و نقل هوائی بین دولت های جمهوری اسلامی ایران و جمهوری قزاقستان
