آئین نامه ایمنی معادن
شماره 50797 27/1/1380
به منظور اطلاع و آگاهی عمومی ، خواهشمند است دستور فرمائید نسبت به چاپ آئین نامه ایمنی معادن مصوب سال 1379 و مستند به مواد 85 و 86 قانون کار جمهوری اسلامی ، اقدم لازم معمول فرمایند0
مدیر کل دفتر روابط عمومی - حجت ا000 حاجبی
فصل اول - تعاریف
1- مسئول معدن یا سرپرست معدن :
شخصی است که توسط دانرده پروانه عملیات به این سمت منصوب می شود و مسئولیت کلیه عملیات معدن را بعهده دارد0
2- مسئول فنی :
طبق ماده 66 آئین نامه اجرایی قانون معاون مسئول فنی عملیات کسی است که اداره کلیه امور فنی معدن بعهده اوست وتوسط دارنده پروانه عملیات از میان افراد واجد شرایط انتخاب و به وزارت معادن و فلزات معرفی می شود و طبق ماده 65 آئین نامه اجرائی ضوابط و حدود صلاحیت مسئولین فنی معادن تا تصویب و ابلاغ قانون نظام مهندسی معدن توسط وزارت معاون و فلزات تعیین می شود0
3- مسئول ایمنی :
مسئول ایمنی هر معدن نظارت بر ایمنی عملیات معدن را بعهده داشته توسط مسئول یا سرپرست معدن به این سمت منصوب می شود0 طبق ماده 65آئیننامه اجرایی قانون معادن ضوابط و حدود صلاحیت مسئول ایمنی از طریق وزارت کار و امور اجتماعی باهماهنگی وزارت معادن و فلزات تعیین می شود0 جانشین مسئول ایمنی نیز تابع همین شرط است 0
4- مهندس ناظر:
شخصی است که طبق ماده 69 آئین نامه اجرایی قانون معادل تعیین می شود و ا ز طرف وزارت معادن و فلزات مامور نظارت و کنترل عملیات معدنی است 0
5- پروانه اکتشاف - پروانه بهره برداری :
طبق مواد مندرج در قانون معادن و آئین نامه اجرایی آن تعریف می شود0
6- تونل :
حفاری زیرزمینی افقی یا تقریبا" افقی است 0
7- تونل شیب دار:
تونلهایی که تا حدود18 درجه شیب داشته باشند0
8- چاه مایل :
حفاری مایلی که به سطح زمین راه داشته و دارای شیب بین 18 درجه تا90درجه باشد و برای باربری مورد استفاده قرار می گیرد0
9- چاه یا چاه قائم :
حفاری قائم یا با شیب 90 درجه است که به سطح زمین راه داشته باشد و معمولا" برای باربری مورد استفاده قرار می گیرد0
10- دوبل :
حفاری زیرزمینی شیب دار و با سطح مقطع نسبتا" کوچک که معمولا" به طرف بالا حفاری می شود و برای منظورهای مختلف مورد استفاده قرار می گیرد0
11- پذیرگاه :
محل توقف ، بارگیری و تخلیه واگنها و انجام وظایف مختلف زیر زمینی که معمولا" در محل ارتباط با چاه قایم یا چاه مایل در زیر زمین احداث می شود0
12- گالری - راهرو:
انواع حفاریهای زیرزمینی و معخمولا" با طول زیاد است 0
13- راه مورب :
به انواع راهروهای شیب دار راه مورب گفته می شود0
14- بونکر:
محلی برای تخلیه وانباشت سنگ می باشد0
15- چال :
سوراخی که در سنگ برای قراردادن ماده منفجره حفر می شود0
16- خرجگذاری :
قراردادن مواد منفجره در داخل چال است 0
17- فشنگ :
به هر قطعه ماده منفجره جامد(معمولا" انواع دینامیت ) گفته
می شود0
18- آتشباری :
به عملیات خرجگذاری وانفجار مواد منفجره باری تخریب سنگ آتشباری گفته می شود0
19- آتشبار:
شخصی که مسئولیت عملیات آتشابری را بعهده دارد0
20- موادناریه - مواد منفجره :
موادی که قابلیت انفجار داشته و درمعدن برای تخریب سنگ مورد استفاده قرار می گیرد0
31- گازذغال
گازی که در کانسارهای ذغالسنگ همراه با سایر هیدروکربورها وجود دارد و عمدتا" از متنان تشکیل شده است 0 این گاز چنانچه به نسبت معینی با هوا مخلوط شود قابلیت انفجار پیدا می کند0
22- کلیه تجهیزات ، دستگاهها و ماشین آلات معدنی که در این آئنی نامه از آنها نام برده شده : مانند شاول یا بیل مکانیکی ، لودر، بلدوزر، پرفراتور، گریدرگ واگن ، لوکوموتیو، دستگاه گمانه زنی ، دستگاه سیم برش ، بالابر چاه ، وینج و غیره و کلیه قسمتها و قطعات آنها مطابق تعاریفی است که د رمتون و کتابهای معدنی آورده شده است 0
فصل دوم - کلیات
ماده 1- منظور از عملیات در این آئن نامه کلیه عملیات معدنی (اعم از اکتشاف یا بهره بردای واستخراج معدن ) است ک در قانون معادن و آئین نامه اجرائی قانون معادن پیش بینی شده است 0
ماده 2- در کلیه معادن که دارای حداقل 25 نفر کارگر باشند، می بایست یک نفر ذیصلاح بعنوان مسئول ایمنی و یک نفربعنوان مسئول بهداشت حرفه ای باستناد آئین نامه کمیته حفاظت فنی وبهداشتی کار تعیین گردد بدیهی است در معادن کمتراز25 نف رکارگر وجود یک نفر مسئول ایمنی ضروری است اما این مسئولیت را می توان به مسئول فنی واگذار کرد که تعیین صلاحیت وی باستناد آئین نامه فوق الذکرخواهد بود0
ماده 3- مسئول ایمنی هر معدن به عنوان ناظر وکنترل کننده عملیات و انطباق دادن معدن با بندهای مندرج در این آئین نامه و دیگر آئین نامه های مصوب شورایعالی حافظت فنی تعیین می گردد، که با جضور و بازرسی از معدن توصیه ها و پیشنهادهای خود را جهت پیشگیری و رفع خطر تذکر داده و درصورت حساسیت موضوع آن راکتبا" به مسئولین معدن گزارش می نماید و در صورت تشخیص خطر حتمی برابر مقررات این آئین نامه تار فع خطر نسبت به توقف عملیات در محل خطر اقدام نماید0
ماده 4- کلیه کارگاههای معدنی اعم از سطحی یا زیرزمینی لازم است در هر شیفت کاری حداقل یک بار توسط مسئزل ایمنی یا جانشین وی از مورد بازدید قرار گیرد0
ماده 5- قبل از شروع به کار در هر شیفت کاری مسئول ایمنی معدن و یا جانشین او باید از کارگاه مربوطه بازدید نماید و پس از اطمینان از ایمن بودن آن به کارگران مجوز ورود داده می شود0
ماده 6- وزارت معادن وفلزات می بایست رونوشت پروانه های اکتشاف و بهره برداری را به وزارت کار وامور اجتماعی ارسال نمایدودارنده پروانه اکتشاف یا بهره برداری مکلف است تاریخ شروع عملیات خودرا به وزاتخانه های معادن و فلزات ، کا روامور اجتماعی (ادارات کل کار وامور اجتماعی ) اطلاع دهد0
ماده 7- اکتشاف کننده یا بهره بردار باید مدراک مشروحه زیر را در سر معدن نگهداری کرده و برای ارائه به مهندسین ناظر وزارت معاون و مفلزات و بازرسان کار وزارت کار وامور اجتماعی آماده داشته باشد0
الف - پروانه اکتشاف یا پروانه بهره برداری یا کپی آنها0
ب - نقشه محدوده به مقیاس و نقشه بهره برداری به مقیاس حداقل و برای معادنی که عملیات زیرزمینی دارند، نقشه به مقیاس حداقل از قمست دورن معدن و همچنین یک نقشه از کارگاهها و تاسیسات خارج معدن به مقیاس حداقل
پ - دفتر حاوی مشخصات کارکنان معدن و استخراج روزانه طبق نمونه ای که از طرف وزارت کار وامور اجتماعی تعیین می شود0
ج - دفاتری مخصوص جهت ثبت کلیه اقدامات ایمنی و بهداشت کار که به ترتیب توسط مسئول ایمنی و مسیول بهداشت حرفه ای که در اجرای ائین نامه ها و مقررات مربوطه تکمیل می گردد0
چ - آئین نامه ایمنی معادن و کلیه آئین نامه های حفاظت فنی و بهداشت کار مصوب شورایعالی حفاظت فنی 0
ماده 8- رعایت مفاد کلیه مقررات و آئین نامه های مصوب شورای عال یحفاظت فنی در خصوص نکات ایمنی مرتبط با لوازم ، کالاها و تجهزات معدنی لازم الاجراء است 0
تبصره - کلیه سفارشات و نکات احتیاطی و ایمنی که از طرف سازندگان و تولید کنندگان لوازم ، کالاها و تجهیزات معدنی توصیه می شود لازم الاجراء است 0
ماده 9- تمام شاغلین در معادن زیرزمینی وکارگرانی که باتغییر شغل از قسمتی به قسمت دیگر معدن منتقل می شوند باید با راههای خروجی واضطراری معدن آشنا شدن و آگاهی کامل پیدا کنند0
ماده 10- ورود کلیه افراد غیر شاغل در معدن منوط به کسب اجازه از سرپرست معدن یا جانشین وی می باشد0
ماده 11- ورود و کار در کارگاهها و معادن زیر زمینی متروکه منوط به کسب مجوز از سرپرست معدن یا مسئول ذیربط بوده با رعایت مقررات ایمنی و پس از حصول اطمینان از برقراری و تهویه مناسب و سالم بودن وسایل نگهداری و عدم ریزش حفریات انجام گیرد0
ماده 12- با تمهیداتی که از طرف سرپرست معدن انجام می گیرد، بایستی همواره تعدادو اسامی کارکنانی ه در هر لحظه داخل معدن و بخصوص زیرزمین بوده مشخص باشد و تا زمانی که کارگران در زیر زیمنی مشغول کار هستند حداقل یک نفر از مسئزلین می بایست دردفتر سرمعدن حضور داشته باشد0
ماده 13- محل یا محلهای حادثه ساز در معدن باید بوسیله سیم خار دار یا وسایل محصور کننده مناسب و علائم اخباری و هشدار دهنده از محلهای مجاز و مجزا باشد بطوری که مانع عبور اشخاص متفرقه و حیوانات گردد0
ماده 14- معادن زیرزمینی (به استثنای جبهه کارهای درحال حفاری ) باید به ویله حداقل دو راه با شرایط زیر به خارج ارتباط داشته باشد0
الف - راههای مذکور در داخل معدن به هم ارتباط داشته باشد0
ب - عبور افراد از هر یک از آنها به آسانی میسر باشد0
پ - فقاصله بین آنها بیش از15 متر بوده و دهانه آنها زیر پوشش یک ساختمان واحد نبوده و مدخل آنها در نقاط سیل گیر و یا بهمن گیر و مانند آن نباشد0
ماده 15- کارگاه می بایست طوری تجهیز شود که به کسی آسیب نرسد چنانچه فردی مشاهده کر نقصی در کارگاه وجود دارد که آسیب به دیگران می رساند بلافاصله می بایست افراد را مطلع نموده ومراتب را به رئیس قسمت جهت رفع نقص اعلام نماید0
ماده 16- هیچکس نمی بایست بدون اجازه به محل ممنوعه وارد شده و این محل باید بوسیله تابلوی اخباری هشدار دهند مشخص شود0
ماده 17- نقاط نشقه برداری شده نباید توسط اشخاس غیرمسئول تخریب شود0
ماده 18- رعایت ماده 92 قانون کار جمهوری اسلامی ایران در مورد معاینات پزشکی و بهداشتی شاغلین در معدن الزامی است 0
ماده 19- با توجه به ماده 90 قانون تامین اجتماعی ارجاع مشاغل معدنی به کارکنان جدیدالاستخدام و یاکارکنانی که می خواهند به کار جدیدی گمارده شوند پس از انجام معاینات پزشکی از نظر قابلیت جسمانی و روانی متناسب با نوع کارهای مرجوع میسر است 0
ماده 20- استمعال دخانیات در کارگاههای زیرزمینی ممنوع است 0
ماده 21- به استنادآئین نامه حفاظت وبهداشت عمومی درکارگاهها مصوب شورای عالی حفاظت فنی ورود افراد همراه با سیگار، کبریت ، فندک یا هر نوع وسایل و لوازم آش زا به معادن ذغالسنگ و سایر معادنی که خطر آتش سوزی یا انفجار داشته باشد مطلقا" ممنوع است
تبصره - در این گونه معادن هماره داشتن دوربین عکاسی یافیلم برداری یا نظایر آنها ک چراغ فلاشر آنها از نظر جرقه حافظت شده نیستند نیز ممنوع است 0
ماده 22- روشن کردن آتش در سطح زمین تا شعاع 20 متری از دهانه دوبلها، چاهها و ورودی معادن زیرزمینی که احتمال خطرآتش سوزی و انفجار وجود دارد مطلقا" ممنوع می باشد0
تبصره - برگه مربوطه به حوادث ناشی از کار از سوی وزارت کار و امور اجتماعی و برگه مربوط به بیماریهای ناشی از کار ازسوی وزارت بهداشت ، درمان و آموزش پزشکی تهیه و به ترتیب می بایست توسط مسئول ایمنی بهداشت حرفه ای تکمیل گردد0
ماده 24- به استناد آئین نامه وسایل حفاظت انفرادی مصوب شورای عالی حفاظت فنی کلیه کارگران شاغل در معادل می بایست در هنگام به معدن به وسایل حفاظت فردی مناسب و براساس نوع و شرایط کار مجهز گردند0
تبصره - کلیه مفاد آئین نامه مذکور در خصوص نحوه انتخاب ، بکارگیری ، تعمیر و تعویض وسایل مذکور الزامی است 0
ماده 25- به استناد فصل هشتم قانون کار جمهوری اسلامی ایران و آئنی نامه حفاظت و بهداشت عمومی در کارگاهها مصوب شورایعالی حفاظت فنی می بایست تسهیلات بهداشتی و رفاهی مناسب و کافی شامل روشوئی ، حمام ، توالت ، رختکن ، محل غذاخوری ونمازخانه و غیره در محل مناسبی از سطح زمین وجود داشته باشد0
فصل سوم
حفاری های معدنی و اکتشافی
ماده 26- در حفاری های سطحی ومعادن روباز شیب موقت دیواره ها و شیب کلی آنها با توجه به خصوصیات مکانیکی سنگها باید به گونه ای تعیین شود که خطر ریزیش نداشته باشد0 در جبهه کارهای فعال وقتی انتخاب شیب موقت برای پایداری کوتاه مدت مجاز است که اطمینان کافی از عدم ریزش وجود داشته باشد0
ماده 27- عبور و مرور وسایل نقلیه در جاده های معدنی مشمول مقررات عمومی مربوطه کشور می باشد0
ماده 28- در معادنی که از دستگاه سیس برش الماسه استفاده می شود به منظور جلوگیری از پردتاب سگمنت (دندانه های الماسه روی سیم برش ) و یا صدمات ناشی از شلاق زدن سیم پاره شده لازم است در مسیر سیم برش پوشش حفاظتی مناسب بکار گرفته شود0
ماده 29- در هنگام برش ،جداکردن وجابجائی بلوکهای سنگ ،استقرار ماشین آلات و افراد در پایین دست بلوک سنگ ممنوع است 0
ماده 30- در معادن روبازو کارگاههای حفاری سطحی برای جلوگیری از لغزش و سقوط کارگر، محل استقرار و عبور و مرور آنان باید دارای عرض و شیب مناسب باشد0 در غیر این صورت کارگر باید به کمربند ایمنی و طناب نجات که به نقطه اتکاءمطمئنی متصل شده باشد مجهز گردد0
ماده 31- کار در سطح هنگام باد، برف یا باران شدید و احتمال وقوع رعد و برق باید با احتیاط کامل صورت گیرد0
ماده 32- در حفر تراشه برای اکتشاف و نمونه برداری باید دقت شود تا خطر ریزش دیواره وجود نداشته باشد و در صورت لزوم با وسایل مناسب نگهداری شود0 در ترانشه ها و چاهکهایی که به عمق بیش از 5/1 متر هستند بایستی برای بالا و پائین رفتن ازنردبان استفاده شود0
ماده 33- در ترانشه و چاهکاهایی که خطر انباشتگی گازوجوددارد ورود و کار افراد بایستی پس از تهویه واطمنیان از بی خطر بودن آن محل ها انجام گیرد0
ماده 34- تمیز کردن یا میزان ومسطح کردن جبهه کار در معادن روباز و در اثنای کار ماشین حفاری بدون اخذ اجاره از مسئول دستگاه ممنوع است 0
ماده 35- دهانه چاههای قائم باید با در فولادی پوشانده شده ودر اطراف آن نرده حفاظ نصب شود0
ماده 36- دهانه چاههای مایل و تونلهای شیب دار باید به درب مسدود کننده یا راه بند مجهز باشد0
ماده 37- هنگام حفر چاه استفاده از سیر محافظ(سکو)در فاصله ای کمتر از30 متر از جبه کار الزامی است 0 این سکو می بایست علاوه بر کابل فلزی (سیم بکسل ) تعلیق به کمک جکهای مکانیکی افقی به دیواره چاه تثبیت شود0
ماده 38- هنگام حفر چاه از زیر سکونی کار تا جبه کار می توان از نردبان طنابی استفاده کرد مشروط بر آنکه طول آن از30مترکمتر باشد0
ماده 39- در تونلهای شیب دار محل عبور افراد در تمام مسیرباید در یک سمت باشد0
ماده 40- در تونلهای افقی و شیب دار مجهز به نوار نقاله عرض راه عبور افراد می بایست در یک طرف حداقل 60 سانتیمتر و در طرف دیگر حداقل 40 اسنتیمتر باشد0
ماده 41- در تونلهای افقی و شیب دار که باربری ریلی دارند باید عرض راه عبور افراد در یک طرف حداقل 60 سانتی مترباشد0
ماده 42- در حفریات شیب داری که برای عبور ومرور افراداختصاص داده میشود بایستی در شیبهای مختلف به شکل زیر تجهیز گردند:
الف - در شیب 15-7 درجه دستگیره سرتاسری
ب - در شیب 30-15 درجه پله های وسیع شیب دار ودستگیره
پ - در شیب 45-34 درجه نردبان ویاپله های افقی ودستگیره
ت - در شیب 45 درجه وبیشتر از آن ، قسمت عبور و مرور افراد بطور کلی مجزا ودر این حال مجهز به نردبان می گردد0
الف - شیب نردبان ها از80 درجه بیشتر نباشد0
ب - فاصله پایه نردبان تا دیواره نباید کمتر از60سانتیمتر باشد0
پ - در انتهای هر نردبان پاگردی به منظوراستراحت و پیشگیری از خطرات سقوط ساخته شده باشد0
ت - نردبان باید حداقل تا یک متر بالای پاگرد ادامه یابد و در غیر این صورت به دستگیره های ثابتی مجهز باشد که امکان بالا و پائین آمدن افراد را فراهم نماید0
ث - فاصله پاگردها از10 متر بیشتر نباشد0
ماده 44- در تونلهای شیب دار و چاههای مایل باید در فاصله حداکثر هر50 متر یک جان پناه احداث شود0 در محل سوزنهای انشعاب ریل نیر باید جان پناه احداث شود0
ماده 45- هنگام کار در سینه کارهای تونلهای شیب دار، کارگران باید از خطر سقوط وافتادن واگن وماشین آلات از بالا بطرف سینه کار محفوط باشند0 راه بند مسدود کننده عبور واگن باید در دو نقطه بکلی در دهانه تونل سیبدار و دیرگی در فاصله 20 متری از محل کار کارگران نصب شود0
ماده 46- در جبهه کارهای معادن روباز و زیرزمینی ، بخصوص پس از آتشباری ، لازم است کلیه قسمتهای سست شده (لقی ها)در جبهه کار و دیواره ها و سقفها با دقت لق گیری شده و یا به طور مطمئنی از ریزش آنها جلوگیری بعمل آید0 ورود کارگران و شروع به کارآنان در محل باید بس از لق گیری بطور مطمئن انجام شود0
ماده 47- حفاری های متروکه و کارگاههائی که استخراج آنها تمام شده باید مسدود شوند0 این عمل باید طوری انجام گیرد که هیچگونه اختلالی در تهویه معدن بودجود نیاید0
ماده 48- در مورد فضای خالی شده در عملیات استخراج زیرزمینی باید امکان نشست سطح زمین و احتمال خطرات را در بیرون ویا درون معدن پیش بینی کدره و با تدابیری نظیر پرکردن محل استخراج و یا کنترل نشست سطح زمین و یا مانند آن از بروز خطر جلوگیری کرد0
ماده 49- سنگهای استخراجی (کوپها) بایستی بطور منظم و روی بزرگترین سطح اتکاء خود انباشته شوند تا بدین وسیله از سقوط آنها و آسیب رسانی به کارکنان جلوگیری شود0
ماده 50- از به کاربردن طناب ، زنجیر، سیم بکسل و یاقلابهائی که معیوب و پوسیده هستند جدا" خودداری شود و برای بکسل کردن ماشین آلات ، بلوکهای سنگهای استخراجی و غیره از سیم بکسل بامقاومت مناسب استفاده شود0
ماده 51- کلیه کارگران باید به اندازه کافی از حوزه عملکرد کابلها و طنابها و جکها فاصله داشته باشند0
ماده 52- کارگران نباید به هیچ وجه زیر بارهای معلق مخصوصا" کوپهای معلق قرار گیرند0
ماده 3- لپه های سست و در حال ریزش و شکافهایی که در لبه ها بوجود آمده باید دائما" تحت کنترل و بازرسی قرار گیرد0
فصل چهارم - ماشین آلات معدنی
ماده 54- به استاد آئین نامه حفاظت وبهداشت عمومی درکارگاهها مصوب شورایعالی حفاظت فنی ، روغنکاری اجزاءمتحرک ماشین آلات حفاری هنگام کار ممنوع است 0
ماده 55- به استناد آئین نامه ایمنی کار برروی خطوط وتجهیزات برقدار مصوب شورایعالی حفاظت فنی در معادن روباز عبور ماشین حفاری از زیر کابلهای انتقال برق هنگامی مجاز است که فاصله بین بالاترین نقطه ماشین تا سیمهای هادی برق از5/1 متر کمترنباشد0
تبصره - فاصله مجاز بین بالاترین نقطه ماشین تا سیمهای برق به میزان ولتاژ جریان عبوری بستگی دارد0
ماده 56- کلیه دستگاهها و ماشین آلات در حال کار در معدن روباز باید حسب مورد مجهز به برق گیر باشند0
ماده 57- به استنادآئین نامه حفاظت وبهداشت عمومی درکارگاهها مصوب شورای عالی حفاظت فنی کلیه قسمتهای متحرک و انتقال دهنده نیرو از قبیل تسمه فلکه ، زنجیر، چرخ دنده و امثال آن و همچنین قسمتهائی از ماشینها که امکان ایجاد سانحه برای کارگران و یا درگیری اشیاء وجود داشته باشد باید دارای پوشش یا حفاظی مناسب و با مقاومت باشند0
ماده 58- کلیه ماشینها وتجهیزات معدنی باید توسط افراد ماهر و آموزش دیده بکار برده شوند0
ماده 59- هنگام کار با ماشین استخراج ذغالسنگ که با زنجیر یا سیم بکسل کشیده می شود، ورود افراد به محدوده ماشین و کار در پائین دست ماشین ممنوع است 0
ماده 60- استفاه از ماشینهای با موتور احتراقی در محیطهای آلوده به گازهای قابل انفجار ممنوع است 0
ماده 61- متصدیان دستگاههای برقی هنگام کار باید از وسایل حفاظت فردی مناسب شامل دستکش لاستیکی ، کفش و کلاه ایمنی عایق در برابر الکتریسیته استفاده کنند0
ماده 62- قبل از شروع بکار هر نوع ماشین ،متصدی باید اطرافیان را از راه اندازی دستگاه آگاه نماید0
ماده 63- برای کار با پمپهای دستگاه حفاری باید موارد زیر رعایت شود:
- موقعی که پمپ روشن است ، متصدی بایداز دستکش لاستیکی عایق الکتریسیته استفاده نماید0
- از سیستم اتصال به زمین تائید شده استفاده شود0
- شاسی پمپ باید کاملا" به زمین محکم شود0
ماده 64- برای کار با بیلهای مکانیکی در معادن روباز باید موارد زیر رعایت شود:
- به غیر از مکانیک مجاز، مسئول ایمنی ومسئول فنی هیچکس حق ندارد بدون اجازه متصدی وارد اتاقل فرمان شود0
- متصدی تنها در موارد اضطراری و به مدت کوتاه و به شرط آنکه کمک خود را جایگزین نماید مجاز به ترک ماشین در شیفت کار خود می باشد0
- هنگام توقف کار، ولو به مدت کوتاه ، باید جام و چنگال بیل پائین آورده شده و روی زمین قرار گیرد و رها کردن آن بحالت آویزان و معلق ممنوع است 0
- متصدی ماشین ، مضن کار باید چنان زمین را صاف کند که احتیاج به دوباره کاری نباشد0
- انجام هر نوع حرکتی و هر گونه جابجائی بیل مکانیکی ازقبیل راه اندازی ، حرکت به جلو یا عقب ، بارگیری به کامیون وغیره باید با علامت مربوط آشنا باشد0
ماده 65- بکارگیری جرثقیل و بازرسی فنی آن می بایست به استناد آئنی نامه حفاظتی وسایل حمل و نقل و جابجا کردن مواد و اشیاءدر کارگاهها مصوب شورایعلای حفاظت فنی انجام پذیرد0
تبصره - به استناد آئین نامه فوق الذکر ظرفین مجاز انواع جرثتیل ها باید به وضوح بر روی آنها نوشته شده و جرثقیل مجهز به سیستم قطع کن یا آگاه کننده برای بار بیش از حد مجاز باشند0
ماده 66- جام شاول ( صندوقه بیل مکانیکی ) در موقع کار هرگز نباید بالای سر افرادی که در محل کار می کنند چرخانده شود0
ماده 67- جام شاول نباید بالای اطاق راننده کامیون وکابلهای اتصال برق حرکت داده شود0
ماده 68- همواره باید کنترل کاملی بر روی بارهای معلق وجود داشته باشد0
ماده 69- شاول نباید در فاصله کمتر از 3 مترازخطوط برق ولتاژ بالا کارکند0
ماده 70- متصدی باید قبل از حرکت جام (لودر، شاول و غیره ) به اطراف و بالا به دقت نگاه کرده و اطمینان پیدا کند که همه چیز در وضعیت خوبی قرار دارد و در هنگام بلند کردن جام و متعلقات مربوطه و قبل از حرکت فرد مسئولی که روی زمین علامت می دهدفرمان بگیرد0
ماده 71- هرگز نباید از وسیله نقلیه سنگین بیرون پرید0 بایستی دستگیره ها و آهن های نصب شده برای پیاده شدن را با دو دست محکم گرفته و در حالی که صورت بطرف ماشین می باشد پیاده شد0
ماده 72- جلو و عقب چرخهای ماشین آلات در حال توقف باید با دقت مسدود گردد تا از حرکت احتماعلی آنها جلوگیری شود خصوصا" اگر این ماشین آلات در شیب قرار گرفته باشند0
ماده 73- سوار شدن افراد غیرمجاز لودر،گریدر،بلودوزر، شاول و غیره ممنوع است 0
ماده 74- در هوای تاریک گریدرزنی نزدیک لبه هاو کناردیواره های بلند ممنوع است 0
ماده 75- در ماشین آلات سنگین چرخ لاستیکی که اجبارا" بر روی لبه های تیز حرکت می کنند جهت جلوگیری از ترکیدگی لاستیک و ایجاد شرایط ناایمن بعدی باید چرخها به زنجیر حفاظتی مهجز شوند0
ماده 76- تسطیح مواد تخلیه شده در محل تخلیه بار بلافاصله پس از تخلیه بار ممنوع است 0
ماده 77- توقفگاه ماشین آلات معدنی باید به اندازه کافی از انبارهای سوخت فاصله داشته و از نگهداری مواد قابل اشتغال مانند بنزین ، گازوئیل ، نفت و روغن در داخل آن خودداری شود0
ماده 78- داشتن گواهینامه ویژه جهت کار با ماشین آلات متحرک ماننند بیل مکانیکی ، تراکتور، لودر، بولدوزر و لوکوموتیو وغیره برای متصدیان اینگونه ماشینها الزامی است 0
الف - مته ها کاملا" تیز باشند0
ب - دکمه های لباس کارگر بسته باشد0
پ - برای بیرون آوردن مته از چال فقط ازآچارمخصوص استفاده شود0
ت - نباید پرفراتور(دستگاه چال زنی برای چالهای با قطرکم ) را بدون مته روشن کرد0
ث - نباید در صورت تا خوردگی شیلنگ دستگاه را روشن کرد0
ج - تمام چالهای حفر شده به دقت هواگیری شوندودهانه چالهای غیرافقی را با درپوش چوبی بطور موقت پوشاند0
چ - جبهه کار در معادن قبل از شروع درکال چال زنی لق گیری شود0
ح - چال زنی بادستگاههای الکتریکی به کمک دستکش عایق الکتریسیته انجام شود0
خ - محل استقرار واگن دریل (دستگاه چال زنی ارابه ای )مسطح و شب آن مطمئن باشد به گونه ای که خطر لغزش یا واژگونهی دستگاه وجود نداشته باشد0
د - در دستگاه چال زنی برقی اتصال زمین موثر و کلید ضد انفجار ورله حفاظتی وجود داشته باشد0
ذ - قبل از تعمیر و باز کردن قسمتهای دستگاه برقی در سینه کار جریان برق قطع شود0
ر - کابلهای دستگاه برقی در محلی قرار داد شوند که از خطر صدمه عبور دستگاهها یا برخورد قطعات سنگ مصون باشند0
ز - چال زنی باید با تزریق آب یا آب پاشی یا با استفاده از دستگاه غبارگیر انجام شود بطوری که میزان غبار تولید شده از حد مجاز کمتر باشد0
فصل پنجم - نگهداری
ماده 80- شبکه حفاری های زیرزمینی با توجه به پایداری سنگها و تغییر شکل آنها بایستی بطور دائم بررسی و در صورت لزوم به وسائل نگهداری مناسب مجهز گردد0
ماده 81- انجام حفاری های زیرزمینی بدون داشتن مشخصات فنی نگهداری از قبیل محل و نقشه کارگاه و نگهداری ومصالح بکارگرفته شده ، فاصله نصب وسایل نگهداری از یکدیگر و از جبهه کار که به تائید مسئول فنی یا سرپرست معدن نرسیده باشد ممنوع است 0
ماده 82- وسیله نگهداری باید به شکلی کار گذارده شود که بین آن باسقف و دیواره ها اتکای کامل حاصل شود و حفره های ایجاد شده کاملا" پر گردد0
ماده 83- کلیه وسایل نگهداری نصب شده در معدن باید دارای مقاومت و استحکام لازم باشد0
ماده 84- در موقع نصب ، تعویض و یا تعمیر وسایل نگهداری باید احتیاطهای لازم برای جلوگیری از ریزش بعمل آید0
ماده 85- استاکار هر قسمت موظف است در هر نوبت کار حداقل یکبار سقف ، دیوارها، راهروها و وسایل نگهداری جبهه کار خود را کاملا" بازدید و در صورت مشاهده عیب و نقص فورا" نسبت به رفع آن اقدام نماید0 بعلاوه در پایان هر نوبت کار قبل از حصول اطمینان از استحکام کارگاه نباید محل کار را ترک کند0
ماده 86- مسئولین ایمنی و نظارت مجاز می توانند در مورد تغییر وسایل نگهداری آسیب دیده و همینطور در مورد سنگهای معلق و نا استوار سقف و جوانب گالری هائی که بدون وسایل نگهداری پیشروی می شوند، ضمن توقف کار سریعا" اقدامات ایمنی را انجام دهند0
ماده 87- مسیولین ایمنی و نظارت چنانچه در محلی وسایل نگهداری را کافی و ایمن تشخیص ندهند لازم است ضمن گزارش نظرخودبه مسئولین معدن برای تقویت وسایل نگهداری موضوع را تا رسیدن به نتیجه نهایی پیگیری نمایند0
ماده 88- بازیابی وسایل نگهداری ، باید توسط کارگران ماهر وبا تجربه کافی و با نظارت مسئول ایمنی معدن صورت گیرد0
ماده 89- بازیابی وسایل نگهداری لازم است با استفاده از وسایل و تجهیزات مناسب انجام شود و کارگران در حین بازیابی باید در محلی مطمئن مستقر شوند0
ماده 90- وسایل نگهداری چاهها و همچنین کارگاهها وحفریاتی که بطور مداوم فعال نیستند لازم است حداکثر هر دو ماه یک بار مورد بازدید و کنترل قرار گیرند0
ماده 91- در کارگاه استخراج ، استواری و پابرجا بودن کمر بالای سینه کار را باید از طریق بازدید و ضربه زدن مورد امتحان و کنترل قرارداده و در صورت مشاهده علائم خطر و شکستگی در کمر بالا و یادر سینه کار باید به ریختن سنگهای معلق اقدام نموده و چوب بست مربوطه را تقویت نمایند0
ماده 92- ستونهای چوبی نگهداری را باید از پوست و گره تمیز نموده واستفاده از چوبهای با قطر کم ، شکسته و یا در جا خشک شده به عنوان ستون یا جزء دیگر چوب بست که تحت فشار طولی قرارگرفته ممنوع است 0
ماده 93- استحکاماتی که در اثر عملیات انفجاری ، برداشت و استخراج ، جابجا نمودن نقاله و یا لوله های هوارسانی و غیره جابجا شده و یاصدمه دیده است باید بلافاصله جایگذاری و مستحکم گردد0
ماده 94- در هنگام تعویض وسایل نگهداری به منظور تعویض گالری و یا تعویض چوب بعلت کهنگی و پوسیدگی آن برداشت بیش از 2 قاب چوبی و یا فلزی در یک زمان مجاز نبوده و قبل از برداشت هر قاب نگهداری لازم است قابهای طرفین آن به اندازه کافی تقوفیت وتخته گوبی گردند0
ماده 95- تعویض نگهداری در محل تقاطع حفاری ها طبق مشخصات فنی مربوطه که به تائید سرپرست معدن رسیده است و پس از آشنایی کارگران با مشخصات فنی فوق و برنامه و چگونگی عملیات و با حضور مسئول ایمنی انجام می شود0
ماده 96- در کارگاههای استخراج زیرزمینی با توجه به احتمال نشست زمین و خطرات احتمالی طریقه کنترل سقف پس از استخراج شامل باقی گذاردن فضای خالی یا پر کردن یاتخریب می باشد باید موارد زیرین بطور دقیق در طرح کارگاه استخراج مشخص شود0
الف - در حالت باقی گذاردن فضای خالی ابعاد مجازفضای خالی و پایه ها با توجه به مشخصات و پایداری سنگها باید تعیین شود0
ب - در حالت پرکردن فضالی خالی شده باید مشخصات مواد پر کننده ، روشن پر کردن ، فاصله زماین و طولی پر کردن تا جبهه کار استخراجی ، میران تراکم ماده پرکننده بایدتعیین شود0
پ - در حالت تخریب لازم است گام تخریب ، طرح نکهداری در خط تخریب ، تخریب اجباری در صورت لزوم ، روش برداشته پایه هاودستورات ایمنی برای کارگران تخریب کننده به دقت مشخص شود و عمل تخریب باید توسط کارگران مجرب و ماهر انجام شود0
فصل ششم - مواد ناریه و آتشباری
الف - مقررات عمومی
ماده 97- آتشبار باید دوره آموزشی لازم را گذرانده و صلاحیت وی توسط سازمانهای مربوطه تائید شود0
ماده 98- هر آتشبار باید دفتر مخصوصی جهت ثبت مقدار ناریه دریافتی و مصرفی داشته باشد0 پس از اتمام هر دفتر، آتشبارباید آن را به انبار تحویل داده و در انبار حداقل تا شش ماه نگهداری شود0
ماده 99- بکار بردن باروت در معادن زیرزمینی ممنوع است 0
ماده 100- قراردادن ماده منفجره در مجاورت برف ، یخ و آتش ممنوع است 0
ماده 101- بکار بردن ماد ناریه یخ زده یا فساد مننوع است 0
ماده 102- بکار بردن فتیله ای که حتی یک بار رطوبت به آن نفوذ کرده و یا تحت تاثیر حرارت و بردودت قرار گرفته و یا به نحو دیگری مشخصات فنی خود را از دست داده باشد ممنوع است 0
ماده 103- پیدا شدن یا مفوقد شدن ماد ناریه و دستگاه آتش کن در دخال یا خارج معدن باید فورا" یه مسئول مربوطه (استاد کار و و مسئول ایمنی ) گزارش شود0
ماده 104- آتشباری فقط با خرجگذاری در چال مجاز بوه واستفاده از مواد منفجره در خارج از چال با کسب مجوز از مسئول معدن و مسئول ایمنی میسر می باشد0
ماده 105- به منظور اطلاع از سالم بودن فتیله و همچنین سرعت اشتعال آن قبل از استفاده از هر صندوق باید از آن نمونه برداری و آزمایش شود0
ماده 106- امحاء مواد ناریه فاسد می بایست منحصرا" توسط مسئولین ذیربط و با رعایت اصول ایمنی مربوط به مخاطرات و آلودگی ناشی از عملیات امحاء انجام شود0
ماده 107- با توجه به نقش اصلی آب در خاموش کردن آتش لازم است در جایی که مواد منفجره غیرامولسیونی قرار دارد جریان آب کافی وجود داشته باشد0
ماده 108- به منظور پیشگیری از سفت و خشک شدن مواد منفجره امولسیونی (مواد منفجره مایع ) باید تا تاریخ مشخصی پس از ساخت مصرف شود بطوریکه این مواد نباید بیش از 6 هفته پس از ساخته شدن در انبار نگهداری شود0
ب - انبارهای مواد ناریه
ماده 109- انبار مواد ناریه باید طبق ضوابط و مقررات اعلام شده از طرف سامزان ذیربط و همچتنین با توجه به مفاد آئین نامه مواد خطرناک و قابل اشتعال مصوب شورای عالی حفاظت فنی ساخته شود:
ماده 110- جایگاه موقت مواد ناریه محلی است که در آن حداکثر مصرف یک روز نگهداری می شود0 جایگاه موقت فتیله و جاشنی باید مجزا از جایگاه موقت سایر مواد ناریه بوده و فاصله بین آنها کمتر از15 متر نباشد0 این جایگاه ها نباید در جاهای سرد ومرطوب ، پر رفت وآمد و در معرض بروز آتش سوزی وانفجار باشد، در و قفل و بست این جایگاهها، پر رفت و آمد و در معرض بروز آتش سوزی و انفجار باشد0 در و قفل و بست این جایگاههاباید کاملا" محکم بوده و بر روی درب ورودی تابلوی اخباری با عبارت ((مواد ناریه )) باخط خوانا نصب گردد0
ماده 111- آن مقدار از مواد ناریه پیش بینی شده برای مصرف روزانه که به مصرف نرسیده است ، یا مواد منفجره ای که به علت عدم نقص در عملیات انفجاری باقی مانده است باید فقط در جایگاه موقت نگهداری شود0
ماده 112- آتشبار نباید با همراه داشتن مواد منفجره به جایگاه موقت چاشنی و همچنین با همراه داشتن جاشنی به جایگاه موقت مواد منفجره وارد شود0
ماده 113- داخل انبار مواد ناریه و همچنین محوطه اطراف آن تا فاصله 50 متری باید از وجود کلیه مواد سریع الاحتراق مانند مواد نفتی ، تکه های پارچه ، کاغذ، خار، بته و غره پاکیره نگهداری شود
ماده 114- مقدار مواد ناریه وارده و صادره انبار باید با ذکر دقیق زمان در دفتر مخصوص ثبت گردد0
ماده 115- در انبارها باید نکات زیر رعایت شود:
الف - صندوق حاوی مواد ناریه طوری قرارداده شود که فشنگها بصورت قائم قرار نگیرد0
ب - صندوق مواد ناریه و چاشنی در داخل انبار باز نشود0
پ - صندوق مواد ناریه و چاشنی باید به آرامی جابجا گردد واز پرتاب کردن و یا لغزاندن آن خودداری شود0
ت - با کفش میخ دار نباید وارد انبار مواد ناریه وچاشنی شد0
ث - صندوق های محتوی مواد ناریه و چاشنی باید طوری روی هم چیده شوند که ارتفاع آنها از2 متر یا 5 صندوق در هر ردیف بیشتر نبوهوبین هر دو ردیف فضای کافی برای تهویه مناسب وجود داشته باشد0 ضمنا" فاصله ردیف صندوقهای مجاور دیوارهای انبار بادیوار باید حداقل 30سانتیمتر باشد0 صندوقهای زیرین باید روی الوارهای مناسب چیده شود0
ج -انبار باستناد آئن نامه پیشگیری و مبارزه با آتش سوزی در کارگاهها به وسایل پیشگیری در آتش سوزی مجهز گردد0
ماده 116- به منظرو پیشگیری از بروز و گسترش آتش ، ساختمان انبار باید به وسایل و تجهیزات اعلام و اطفاء حریق خودکار مجهز باشد0
ماده 117- درب انبار مواد ناریه باید بطرف بیرون باز شود0
ماده 118- نشت کارتنهای دینامیت باید با آب داغ تمیز شود0
ماده 119- راهروهای انبار موادناریه باید با علائم اخباری شبرنگ مشخص شود0
ماده 120- به استناد آیین نامه حفاظت و بهداشت عمومی در کارگاهها بردن کبریت ، فندک ، و هر وسیله ای که بتواند حرقه وشعله نماید به انبار ممنوع است 0
ماده 121- در انبارهای موادناریه فقط باید از چراغ ایمنی برای روشنائی استفاده گردد و از بکار بردن هر نوع چرغ دیگروسیم کشی برق خودداری شود0
ماده 122- نصب گرماسنج که حداقل و حداکثر درجه حرارت را در داخل انبار نشان دهد برای کنترل درجه حرارت ضروری می باشد0
ماده 123- درجه حرارت انبار نباید از30درجه سانتی گراد بالاتر و از10درجه سانتی گراد کمتر باشد0
ماده 124- انباردار مواد ناریه باید دارای صلاحیت کافی بوده و صلاحیت وی به تائید رسیده باشد ودوره آموزشی لازم را در مراکز ذیربط گذرانده باشد0
ماده 125- ورود اشخاص غیر مجاز به انبار اکیدا" ممنوع است 0
ماده 126- آشبار باید مواد منفجره و چاشنی پیش بنی شده مصرف روزانه را با تسلیم رسید فقط در مقابل در انبار دریافت نماید0 ورود وی و سایر افراد بهاستثناء متصدی انبار به انبارهای مواد ناریه ممنوع است 0
مواد127- باز کردن صندوق محتوی مواد ناریه باید حداقل در فاصله 50 متری از انبار و با وسایل مخصوص انجام شود0
ماده 128- قبل از انجام هر گونه عملیات تعمیراتی در انبار مواد ناریه باید کلیه مواد موجود را به محل امنی منتقل و پس از بازرسی و تمیز نمودن انبار شروع به تمعیر نمود0
پ - حمل و نقل مواد ناریه
ماده 129 - حمل و نقل مواد ناریه به معدن باید طبق آئین نامه ارائه شده از سوی سازمان ذیربط انجام شود0
ماده 130- جابجا کردن مواد ناریه در داخل معدن و حمل آن از انبار به محل کار و نظیر آن باید تحت نظارت و با مسئولیت آتشبار انجام گیرد0
ماده 131- حمل ماد منفجره به مقدار مورد احتیاج باید در کیسه برزنتی یا جعبه مخصوصی که بدین منظور ساخته شده صورت گیرد0 کیسه ها یا جعبه ها باید دارای بست و قفل بوده و کلیدآن دراختیار آتشبار باشد0 حداکثر ظرفیت هر کیسه 15 کیلوگرم و حداکثر ظرفیت هر صندوق 25 کیلوگرم است 0 حمل بیش از یک کیسه یا یک صندوق به وسیله یک نفر ممنوع است 0
ماده 132- مواد منفجره پودری یا مایع باید توسط وسایل نقلیه مخصوص حمل شود0
ماده 133- قرارداد جاشنی همراه با ماده منفجره اصلی در یک کیسه یا یک صندوق یا یک وسیله نقلیه ممنوع است 0
ماده 134- قراردادن لوازم و اشیاء متفرقه درون کیسه برزنتی یا جعبه محتوی موارد ناریه ممنوع است 0
ماده 135- در صورت حمل ماد ناریه به وسیله لوکوموتیودرداخل معدن ، قطار مربوطه بایددارای واگن مخصوص بوه و روی آن علائم خطر نصب شود0
الف - حمل چاشنی بوسیله واگن حامل مواد منفجره ممنوع است 0
ب - بغیر از راننده و آتشبار و کمک او، استفاده سایر افراد از قطار حمل مواد ناریه ممنوع است 0
پ - قطار حامل موا ناریه بایدحداقل 5 دقیقه با قطارهای نفر بر فاصله زماین داشته باشد0
ماده 136- هنگام حمل مواد ناریه با وسایل حمل ونقل در چاههای معدنی ، باید کلهی مقررات مربوط به حمل افراد در چاه رعایت شودو نباید اشخاص دیگری غیر از آتشار و کمک او از وسایل حمل و نقل حامل مواد ناریه استفاده نمایند0 حمل مواد ناریه وچاشنی تواما" ممنوع است 0 متصدی بالابر چاه باید قبلا" مامورین پذیر گاهی را که محموله در آنجا تخلیه می شود مطلع نماید0
ماده 137- در زمان رعد و برق و در خلال آن حمل ونقل موادناریه ممنوع است 0
ت - آتشباری
ماده 138- آتشباری در معدن باید به وسیله آتشباری که ازطرف مسئول معدن به این سمت گمارده شده است انجام گیرد0
ماده 139- هر آتشبار می تواند یک نفر کمک داشته باشد ولیکن مسئولیت انجام علمیات از هر حیث برعهده آتشبار است 0
تبصره - استفاده از یک نفر کمک آتشبار در معادن ذغال و زیر زمینی الزامی است 0
ماده 140- عملیات آتشباری باید پس از اتمام عملیات حفاری و تخلیه جبهه کار از کلیه تجهیزات و مواد قابل اشتعال و دور کردن افراد غیر مجاز از محل انجام شود0
ماده 141- حمل مواد ناریه به محلی که کارگران هنوز مشغول چالزنی هستند ممنوع است 0
ماده 142- وسایلی که ممکن است در اثر آتشباری آسیبی به آنها برسد باید به نخو مناسبی حفاظت شوند0
ماده 143- آتشبار نبایدغیر از وسایلی که مسئول معدن اجازه استفاده از آن را داده است از وسایل دیگری برای انجام عملیات استفاده نماید0
ماده 144- آتشباری باید طبق طرح مصوب مودر تائید مسئول معدن شامل نقشه قرار گیری چالها در جبهه کار، نوع موادمنفجره و چاشنی عمق - شیب و مقدار مواد منفجره و طریقه خرجگذاری هرچال ، شماره تاخیر چاشنی ها یا ترتیب انفجار چالها، طریقه بستن مدار در چاشنی های الکتریکی و سایر مشخصات مورد نیاز برای آتشباری و با نظارت مسئول ایمنی انجام گیرد0
ماده 145- چاشنی گذاری فشنگها باید فقط در محل آتشباری بلافاصله قبل از خرج گذاری صورت گیرد0
ماده 146- در نزدیکی جبهه کار باید محل مطمئنی که در معرض ریزش سنگ نباشد برای چاشنی گذاری انتخاب شود0
ماده 147- آتشبار مجاز است فقط تعداد چالی را که می تواند در یک مرحله منفجر نماید و یا ماشین آتش کن توانایی انفجار آن را دارد خرجگذاری نماید0
ماده 148- قبل از خرجگذاری و تا لحظه انفجار تا30 متری محل آتشباری نباید هوای فشرده آزادانه جریان داشته باشد0
ماده 149- چنانچه دو جبهه کار به فاصله کمتر از10مترازیکدیگر قرار گرفته باشند، آتشباری هم زنان آن دو جبهه ممنوع است 0
ماده 150- آتشبار باید قبل از خرجگذاری چال را کاملا" تمیز نماید و از آزاد بودن چال برای فشنگ گداری مطمئن شود0
ماده 151- سنبه مورد استفاه برای خرجگذاری باید چوبی ، مقاوم و کاملا" راست و صاف باشد0 بکار بردن سنبه هاتی فلزی ممنوع است 0
ماده 152- اتصال چاشنی به قتیله اطمینان باید منحصرا" توسط انبردست مخصوص انجام گیرد0
ماده 153- طول تفیله اطمینان باید به اندازه ای باشد که آتشبار بتواند پس از آتش کردن ، خود را به محل امنی برساند و در هر طول این فتیله نباید از یک متر کمتر و مقداری از تفیله که از چال بیرون می ماند از20 سانتی متر کمتر باشد0
ماده 154- در آتشباری با فتیله اطمینان ، انفجار بیش از10 چای در یک نوبت ممنوع است 0
ماده 155- آتشبار باید طرف دیگر فتیله اطمینان را که چاشنی متضل می شود، به صورت عمودی و طرفی را که برای آتش کردن در نظر گرفته می شود، بصورت مورب قطع کند0
ماده 156- در آتشباری با چاشنی می بایست چاشنی ابتداء در فشنگ داده منفجره و سپس در داخل جال قرار داده شود0 در هر حال باید حداقل یک فشنگ فعال خرجگذاری شود0
ماده 157- خالی کردن چال خرجگذاری شده به هر علت ممنوع است 0
ماده 158- در آتشباری با چاشنی معمولی در چالهای با قطرو طول کم باید دقت شود فشنگها کاملا" بهم بچسبد و فضای خالی بین آنها باقی نماند0 در چالهای عمیق معدن روباز، خرجگذاری را می توان با استفاده از فتیله انفجاری یا جاشنی اضافی بطور منقع انجام داد
ماده 159- فشنگ چاشنی دار باید به آرامی و بدون وارد کردن هر گونه فشار در داخل چال قرار داده شود0
ماده 160- اتصال چاشنی به فتیله می بایست با رعایت فاصله لازم از فشنگ انجام شود و سپس چاشنی در داخل فشنگ ماده منفجره قرار گیرد0
ماده 161- در کلیه چال هائیکه در یک نوبت آتشباری می شوند باید از یک نوع چاشنی الکتریکی (ساخت یک کارخانه ) استفاده شود0
ماده 162- قبل از اتصال کابل هدایت برق به دستگاه آتش کن ، مدار انفجار باید توسط اهم متر آزمایش نموده و پس از حصول اطمینان از صحت مدار، سیمهای اصلی هدایت برق را به دستگاه متصل کرد0
ماده 163- اتصال کابل هدایت برق به سیم چاشنی ها و همچنین به دستگاه آتش کن منحصرآ" توسط آتشبار و پساز اتمام خرجگذاری و آزمایش مدار و دور شدن کمک آتشباران از جبه کار انجام گیرد0
ماده 164- پس از خرجگذاری باید چالها را به طول معین و با موادی که طبق طرح تعیین شده است مسدود نمود0
ماده 165- زمان و محل عملیات آتشباری باید با اطلاع مسئول معدن و مسئزل ایمنی باشد0
ماده 166- آتشبار موظف است اقدامات زیر را هنگام عملیات آتشباری بعمل آورد:
الف - از برقراری تهویه در جبهه کارهای زیر زمینی اطمینان حاصل نماید0
ب - گل یا مواد مسدود کننده چالها را به اندازه کافی در اختیار داشته باشد0
پ - دستگاه آتش کن برقی را قبل از هر نوبت عملیات آتشباری آزمایش و نتیجه را در دفتر مخصوص ثبت نماید0
ت - قبل از آتشباری از ورود اشخاص به محل عملیات جلوگیری نماید0 در معادن زیرزمینی حداقل فاصله اشخاص تا محل عملیات 800 متر می باشد0
ث - چند دقیقه قبل از انفجار با صدای بلند یا هروسیله مطمئن دیگر شروع انفجار را به سایرین خبر دهد0 همچنین پس از انفجاربا همان وسیله خاتمه عملیات را اعلام نماید0
ج - بعد از همه محل کار را ترک کند0
ماده 167- در صورتی که آتشبار جهت حفاظت از پنجاه خاصی استفاده می کند، فاصله پناهگاه تا محل آتشباری باید حداقل 80 متر باشد0در معادن زیرزمینی در صورت نبودن پناهگاه فاصله آتشبار از محل آتشباری در تونلهای مستقیم باید حداقل 200 متر باشد0
ماده 168- آتشبار باید پس از حصول از اطمینان از کلیه چالها و سپری شدن مدت کافی ( حداقل 15 دقیقه ) باتفاق استاد کار محل را باتزدید و در صورتی ک خطری از نظر گازهای سمی و مضر موجودنبوده و کارگاه را ایمن تشخیص دهد اجازه ادامه کار بدهد0
ماده 169- در آتشباری با تاخیر انفجار در چالها، آتشبارباید تعداد انفجارها را با دقت شمارش نماید0 چنانچه متوجه شود که چالی آتش نگرفته است 0 در آتشباری با فتیله اطمینان پس از نیم ساعت ودر آتشباری با چاشنی الکتریکی پس از15 دقیقه اقدامات لازم برای از بین بردن خطر چال آتش نگرفته را آغاز نماید0
ماده 170- برای از بین بردن خطرات ناشی از چال آتش نگرفته باید به ترتیب زیر عمل شود:
الف - از نقطه ای به فاصله حداقل 40 سانتیتر از دهانه چال آتش نگرفته و به موازات آن چال جدیدی حفر و پس از خرجگذاری آن را آتش نمود0
ب - بارگیری سنگهایی که در انفجار فرو ریخته می شود باید با حضور استاد کار انجام گیرد تا در صورتی که فشنگهای منفجرنشده ای باقی مانده به جایگاه موقت نگهداری مواد تحویل گردد0
پ - تا خاتمه کلیه عملیات فوق ، ورود سایر افرادی که در این مورد وظیفه ای ندارند ممنوع است 0
ماده 171- آتشبار نباید چالهای خرجگذاری شده را رها نموده و قبل از آتشباری آنها به کار دیگری مشغول شود0
ماده 172- کلیه چالهای خرجگذاری شده باید در یک نوبت منفجر شوند0
ماده 173- حفر چال جدید در ته چال قبلی ممنوع است 0 استاد کار موظف است این قبیل چالها را با قطعه چوبی مسدود نماید0
ماده 174- چنانچه هنگام لق گیری و خاک برداری به وجودچال منفجر نشده پی برده شد و یا احتمال وجود چال منفجر نشده وجود داشته باشد باید بلافاصله کار متوقف و کلیه افراد محل را ترک نموده و مراتب به اطلاع مسئولین رسانده شود0
ماده 175- اقدام لازم برای از بین بردن چال منفجر نشده منحصرا" با نظارت آتشبار انجام شود0
ماده 176- چنانچه آتشابر نتواند برای از بین بردن چال منفجر نشدهاقدام کند لازم است بلافاصله مسئول معدن یا مسئول ایمنی معدن را در جریان امر قرار دهد0
ماده 177- اگر به عللی یک یا چند فشنگ چاشنی گذاری شده مورد استفاده قرارنگیرد، آتشبار موظف است بلافاصله و قبل از آتش کردن چالها، چاشنی این فشنگها را خارج کرده و آنها را به جایگاه موقت نگهداری مواد منتقل نماید0
ماده 178- در حال چاشنی گذاری در چالها اگر احتمال رعد و برق وجود داشت باید کار را تا قطع کامل رعد و برق تعطیل کرد0
ماده 179- در زمان اتصال چاشنی ها به همدیگر تا شعاع 30متری از محل نباید از رادیو، وسایل ترانزیستوری و کلیه وسائل پخش امواج الکتریکی استفاده شود0
ماده 180- برای منفجر کردن مواد ناریه بطریق الکتریکی نباید از سیمهای بدون روپوش استفاده کرد0 استفاده از برق شبکه معدن برای انفجار چاشنی ممنوع است 0
ث - مقررات ویژه معان ذغالسنگ
ماده 181- استفاه از تفیله معمولی و فتیله انفجاری در معادنی که در آنها گاز ذغالسنگ وجود دارد ممنوع است و آتشباری بایدفقط باچاشنی الکتریکی ایمن صورت گیرد0 همچنین در این معادن استفاده از چاشنی تاخیری معمولی در کارگاههای استخراج ممنوع است 0
ماده 182- در معادن دارای گاز ذغال یا گرد ذغالسنگ منحصرا" باید از دستگاههای آتش کن مخصوص این معادن استفاده شود0
ماده 183- در موارد زیر آتش کردن چال ممنوع است :
الف - وقتی ک غلظت گار ذغال در محلانفجار از یک درصد بیشتر باشد0
ب - موقعی که خطر سرایت انفجار به محلهای متروکه و حفریات و شکستگی هایی که در آنها گاز ذغال جمع شده موجود باشد0
ماده 184- کابل هدایت برق برای آتشباری بایددارای روپوش عایق باشد0
ماده 185- در معادن دارای گاز ذغال منحصرا" باید از مواد منفجره مجاز (ضد گاز ذغال ) برای آتشباری در جبهه کارهای ذغالدار استفاده شود0
ماده 186- میزان مصرف مواد منفجره برای هر چال نباید از مقداری که کارخانه سازنده تعیین کرده است تجاوز نماید0
ماده 187- در معدن دارای گرد ذغالسنگ قبل از آتش کردن چالها باید محوطه اطراف جبهه کار به اندازه کافی آب پاشی شود0
ماده 188- قبل از خرجگذاری آتشبار باید هوای اطراف جبهه کار را تا شعاع 30 متری آزمایش نماید تا در صورتی که عیار گاز از یک درصد تجاوز کند از خرجگذاری خودداری نموده ومراتب را به مسئول ایمنی معدن اطلاع دهد0
ماده 189- چالها باید پس از خرچگذاری با مواد غیر سوختی وغیر سیلیسی مسدود شوند0
ماده 190- استفاه از مواد منفجره فقط باید بصورت فشنگ باشد0
باربری در معادن
الف - باربری ریلی رد راه افقی
ماده 191- راههای افقی باربری باراه آهن بایددارای شیب مناسبی باشد که حرکت واگن خودبخود انجام نگیرد0
ماده 192- حداقل فاصله بین دیواره راهها با بدنه وسیله نقلیه نباید در یک طرف از20 و در طرف راهرو از60سانتیمتر کمتر باشددر تونلهای با سطح مقطع کوچک می توان این فصاله را تا40 سانتیمتر کاهش داد مشروط بر آن که در فواصل هر یکصد متر جان پناههایی با ابعاد و با ظرفیت حداقل چهار نفر احداث گردد و محل این جان پناه ها باید به ترتیبی بعلامت گذاری شود ه از دور مشخص باشند0
ماده 193- راههای باربری باید تمیز وخ الی از قطعات سنگ و سایر موانع دیگر باشد0
ماده 194- سوار شدن روی وسیله نقلیه باستثنای وسیله ای که برای نفربری کارگران اختصاص دارد ممنوع است 0
ماده 195- برای کنترل حرکت واگنهاو همچنین متوقف کردن آنهادر مواقعی که آنها را به یکدیگر وصل یا از یکدیگر جدا می کنند،باید کفشک ترمز و همچنین بستها یا وسائل مناسب دیگر باندازه کافی تهیه و بکار برده شود0
ماده 196- وسائل اتصال واگنها به یکدیگر باید از نوعی باشدکه برای بستن یا بازکردن آنها کارگر مجبور به قرار گرفتن بین دو واگن نباشد0
ماده 197- در جلوی وسیله کشش باید چراغ با نورکافی نصب گردد0
ماده 198- در پش آخرین واگن هر قطار باید چراغ قرمز نصب شود0
ماده 199- در مواقعی که ازلوکوموتیو دیزلی استفاده می شود باید لوکوموتیو کاملا" سالم بوده و بدون دود کار کند0
ماده 200- سوار شدن افراد در واگنهای باربری ، لوکوموتیوها و شاسی های مخصوص حمل چوب و غیره ممنوع می باشد0
ماده 201- نقل و انتقال دستی واگنها در شیب زیاد ممنوع است 0
ماده 202- هنگامیکه نقل و انتقال واگنها به صورت قطار و به وسیله لوکوموتیو انجام می پذیرد اتصال واگنها به یکدیگر باید به وسیله زنجیر و قلاب انجام شود0
ماده 203- واگنها باید متناوبا" و به نوبت در تعمیرگاه مربوط تحت سرویس و روغن کاری و تعمیر قرار گیرند0 کارهای انجام شده باید با ذکر شماره واگن ، تاریخ تعمیر و سرویس ونام خانودادگی شخصی که مجری آن بوده است در دفتر مخصوص ثبت گردد0
ماده 204- متصل و یا جدا نمودن واگنها در حین حرکت قطارممنوع می باشد0
ماده 205- سوار شدن کمک راننده لوکوموتیوفقط روی صندلی مخصوص وی که بطور موقت به لبه واگن آخرین قطارنصب می گردد،مجازمی باشد
ماده 206- در مواقعی که نقل وانتقال واگنها با دست ونیروی اناسن انجام می ذپیرد باید روی لبه جلویی واگن چراغ روشن آویزان نموده و در صورتی که شیب خط آهن بیش از005/0 نباشد فاصله واگنها در حدود10 متر و چنانچه خط آهن دارای شیب زیاد می باشد فاصله آنها نباید کمتر از30 متر باشد0
ماده 207- به منظور بلند کردن و روی ریل قراردادن واگنها و لوکوموتیوهایی که از روی ریل منحرف و یا خارج شده اند لازم است که روی هر لوکوموتیو و همچنین جنب دهانه تونل جک مخصوص اینکاروجود داشته باشد0
ماده 208- در موارد زیر استفاده از واگنها ممنوع است :
الف - در صورت عدم روغنکاری و بازبوردن جای روغن ، سالم نبودن محور چرخها و یا وجود شکستگی در چرخها0
ب - در صورت سالم نبودن زنجیر و قلاب و دیگر اجزائی که مربوط به اتصال واگنها باشد0
پ - در صورت ناقص بودن سپرهای طرفین واگن و با ترمز (در واگنهای ترمز دارد0
ت - در صورت مشاهده نقص در سیستم تخلیه در واگنهای مخصوص که دریچه زیر واگن از طریق لوله باز وبسته می شود0
ماده 209- خط سیر جرثقلیهای مراکز بارگیری در گالری ها باید طوری تعیین گردد که جای کافی برای عبور و مرور افراد باقی بماند و شروع حرکت قطار و یا واگن باید توسط بوق و یا سیستم خبری دیگری اعلام گردد0
ماده 210- دریچه دهانه بوکرها به جز هنگام بارگری باید بسته باشد0
ماده 211- برای جلوگیری از حرکت احتمالی واگن در شیب می بایست مانعی زیر چرخهای واگن قرار داده شود0
ماده 212- در بخشی از گاگری که واگن توسط وینچ و یادست کشیده می شود واگن باید مجهز به چراغ باشد0
ماده 213- جلو محلهای واگن برگردان می بایست توسط مانع ایمن شود تا از ورود دیگر واگنها به محل و خطر برخورد با آن جلوگیری بعمل آید0
ماده 214- وینچ می بایست مجهز به ترمز یا وسیله خود بازدارنده باشد و نیریو محرکه تجهیزات آن باید بطور خودکار قطع شود0
ماده 215- در تونلهای اصلی ومیانی تونلهای معادن ذغالسنگی که از نظر گازخیزی جزء طبقه 3 یا بالاتر از آن مندرج درجدول ماده 314 این آئنی نامه محسوب می شوند باید لوکوموتیوهای مجاز برای معادن گازدار مورد استفاده قرار گیرند0
ماده 216- در گالری های پشروی که تهویه آنها توسط وانتیلاتورهای محلی انجام می گیرد، استفاده از لوکوموتیو دیزلی به شرطی مجاز می باشد که مقدار گاز متان در جریان هوای خروجی آن گالری بیش از 5/0درصد نباشد0
ماده 217- خط ترمز قطار در هنگام باربری در شیبهای عمده نباید بیش از40 متر باشد(از نقطه ترمز تا توقف کامل )0
ماده 218- در هنگام شارژ باطری های لوکوموتیو،درب جعبه باطریها و همچنین دریجه المنتهای باطری باید باز بماند، بستن درب جعبه باطری لوکوموتیو پس از اتمام تصاعد خروج کامل گاز از المنتهای باطری مجاز می باشد در هر حال بستن درب جعبه زودتر از یکساعت پس از اتمام شارز ممنوع است 0 قبل از خارج نمودن باطری از اطاق شارژ باید ایزوله کردن و عایق بندی بین المنتها و بدنه جعبه باطری مورد کنترل قرار گیرد0 زیرا شارژ گذاردن باطری های معیوب و یا کثیف ممنوع است 0
ماده 219- در تونلهائی که بعلت وجود گاز وگرد ذغالسنگ خطرناک می باشند تعمیر لوکوموتیوهای خازنی (تعمیرات مربوط به وسایل برقی لوکوموتیو) بجز عمل تعویض فیوز آن ممنوع می باشد و فقط در تعمیر گاههای مربنوطه می توان اقدام به تعمیر آنها نمود0
ماده 220- با در دست داشتن چراغهای دارای شعله از قبیل چراغ های بنزینی و یا کاربیتی ، ورود به اطاق شارژ ممنوع است 0
اده 221- تجهیزان و لوازم الکتریکی موجود در اطاق شارژ باید ضد انفجار باشند0
ماده 222- برای حفاظت و جلوگیری از سوختگی ناشی از الکترولیت در ااطاق شارژ همیشه باید محول و یا پورد خنثی کننده اثر اسید سولفوریک و هیدرات پتاسیم و کلسیم در دسترس قرار داشته باشد0
ماده 223- در هنگام حرکت لوکوموتیو باید در سر قطار واگنها قرار گیرد0 قرار گرفتن لوکوموتیو در انتهای قطار واگنها فقط در مواقع مانور و جابجا کردن واگنها در سر دوراهی ها و هنگام تخلیه بار، در فاصله 300 متر و با سرعت کمتر از 2 متر درثانیه مجازاست
ماده 224- استفاه از لوکوموتیو در موارد زیر ممنوع است :
الف - نقص داشتن و یا عدم وجود سپرهای جلو و عقب 0
ب - ناقص بودن زنجیر و قلاب اتصال 0
پ - نامرتب بودن ترمزها0
ت - عدم وجود ماسه دان و یا فقدان ماسه درآن ( این مورد در لوکوموتیوهای کمتر از 2تنی مطرح نمی باشد)0
ث - خرابی و یا عدم نور کافی چراغ لوکوموتیو0
ج - خرابی دستگاه علائم خبری (بوق ، زنگ و غیره )0
چ - مشاهده نقص در سوایل ضد انفجار لوکومتیو(در تونلهای خطرناک از نظر وجود گاز)0
ح - عدم وجود جک همراه لوکوموتیو0
خ - مشاهده نقص در لوازم برقی 0 (مربوط به لکووتیوهای برقی )0
ماده 225- پائین پریدن راننده و واگذاری رانندگی لوکوموتیودر حال حرکت به دیگری ممنوع است 0
ماده 226- اشخاصی می توانند به عنوان راننده لوکوموتیو انتخاب گردند که تعلیم و آموزش مربوطه را دیده و پس از امتحان باخذ گواهی و مجوز از سازمان ذیصلاح نائل آمده باشند0
ماده 227- قبل از آن که واگن خارج شده از خط را بلند کرده و روی خط قرار دهند باید در مورد جلوگیری از حرکت فوری آن پیش بینی لازم بعمل آید0
ب - باربری به وسیله نقاله ها
ماده 228- درمواردی که باربری داخل معدن به وسیله ناو زنجیری یا نوار نقاله انجام می گیرد باید نکات زیر رعایت گردد:
الف - راه انداری دستگاهتنها باید به وسیله متصدی مربوط انجام شود0
ب - به مقدار کافی و متناسب با طول دستگاه وسائلی تعبیه شود که در موارد اضطراری بتوان در هر لحظه دستگاه را متوقف ساخت 0
پ - پس از خاتمه کار باربری موتور آنها باید متوقف شود0
ت - در محل تقاطع اینگونه وسایل نقلیه با راههای دیگر راه جداگانه ای برای عبور افراد وجود داشته باشد0
ماده 229- در گالرهائی ک به نقاله تسمه ای (قابل احتراق ) مجهز گردیده اند، در انتها و سرنقاله (از طرف ورود جریان هوا،درفاصله هر100 متر باید تعداد 2 عدد کپسول آتش نشانی و یک جعبه محتوی ماسه نصب نمایند0 گنجایش جعبه ماسه نباید کمتر از20 دسیمترمکعب باشد0
ماده 230- در محل تقاطع گالری ها باید پلهای کوچکی جهت عبور و مرور از روی نقاله ساخته شود0
ماده 231- گالری هایی که در آنها نقاله تسمه ای مونتاژ و مورد بهره برداری قرار دارد، هر پست باید از ذغالسنگ و سنگهای ریخته شده در اطراف نقاله تمیز گردد0
ماده 232- نظافت نقاله ها و روغنکاری قسمتهای متحرک آن در هنگام کار ممنوع است 0
ماده 233- سوار شدن افراد بر روی تسمه نقاله ای که برای رفت و آمد افراد به سیستم های ویژه مجهز نشده و مورد تائید مسئول ایمنی معدن نباشد ممنوع است 0
ماده 234- نقاله های تسمه ای بای به دستگاه و یا وسیله ای که مانع خروج تسمه از مسیر خود بشود مجهز باشند0
ماده 235- در هر پست باید حداقل یکبار طرز کارقرقره های نقاله توسط مسئول مربوطه مورد بازدید و کنترل قرار گیرد0
ماده 236- امکان روشن کردن و متوقف نمودن نقاله از هر نقطه باید پیش بینی شده باشد0
ماده 247- موتور و سرنقاله ها باید محصور و از محیط اطراف مجزا باشند0
پ - باربری رلی در راه مورب
ماده 238- باربری با واگن در راه مورب باید حتما" بوسیله کابل انجام شود0 چرخ چاه دستگاه باربری باید بطور محکم و در محور مناسب در بالای راه مورب نصب شده باشد0
ماده 239- در راه مورب در صورت خروج واگن از خط باید پس از حصول اطمینان از بسته بودن ترمز چاه واگن را از بالا وارد راه مورب کرده و به کمک چرخ چاه دوباره روی خط قرار داد0 شروع مجدد کار باید پس از اطمینان از این که افراد در محلهای امنی قرار گرفته اند انجام گیرد0
ماده 240- چرخ چاه باید دارای ترمزی باشد که در حال توقف بسته بماند متصدی آن نباید به هیچ عنوان بدون ایکه چرخ چاه را از منبع انرژی مجزا کرده باشد محل خدم را ترک نماید0
ماده 241- پذیرگاه بالائی راه مورب باید دارای نرده مناسبی باشد که مانع از حرکت خودبخود واگنها به راه مورب گردد0 باز کردن نرده باید بعد از حصول اطمینان از اینکه واگنها به کابل بسته شده انجام گیرد0
ماده 242- بین پذیرگاه ها باید وسیله تبادل علائم موجود باشد0
ماده 243- در گالریهای شیب دار، هنگام کار دستگاهها دخالتی ندارند به محوطه ای که در آنجا واگنها از سیم بکسل یا زنجیر جدا و تخلیه می گردند ممنوع است و به این منظور باید در محل فوق الذکر تابلوی مخصوص نصب نمایند0
ماده 244- برای واگنها و شاسی هائی که ناچار به توقف در سطح شیب دار گالری می باشند پیش بینی موانع ایمنی واتصال مستحکم آنها به سیم بکسل الزامی است 0
ماده 245- حمل مواد مدنی در معادن بنسیله سطل دستی و کوله بار و امثال آن ممنوع است 0
ت - بابری در چاه
ماده 246- دهانه چاه باید در تمام ساعات کار بقدرکافی روشن و دارای نرده مجهز به درهای مناسب باشد0
ماده 247- اگر عمق چاه به اندازه ای باشد که ارتباط مستقیم بین متصدیان پذیرگاه های مختلف چاه به وسیله صدای افراد بطور واضح برقرار نشود باید این ارتباط به سویله علائم زنگ داربرقرار گردد0
تبصره - در چاه هائی که از وسائل حمل و نقل برای رفت و آمد کارگران استفاده می شود علاوه بر علائم ارتباطی زن دار باید بین متصدیان تمام پذیرگاه ها وم تصدی چرخ چاه ارتباط تلفنی نیز برق
ماده 248- تمام قسمتهای مربوط به دستگاه باربری در چاه ازقبیل کابل ، ماشینها، ترمزها و پاراشوتها باید همه روزه بازرسی شوندو هر هفته یک مرتبه دستگاه های ایمنی مربوطه (پاراشوت - ترمز) آزمایش گردند و همچنین هر ماه یک مرتبه قمستهای حساس از قبیل اتصالی ها و قرقره ها از وجود روغن اضافی پاک شود0
ماده 249- چرخ چاه باید مجهز به عمق نمائی باشد که حین عبور وسیله حمل و نقل از طبقات مختلف معدن زنگ اخباری را به صدا در آورد0
ماده 250- عمق نما باید هر بار که برای عمق های مختلف میزان می شود آزمایش گردد0
ماده 251- کلیه وسائل باربری چاه ها باید به وسیله مسئول مربوطه هر هفته بازدید ونتیجه در دفتر مخصوص ثبت گردد0 در صورت مشاهده نقص باید مراتب به طور کتبی به مسئول ایمنی و مسئول معدن گزارش شود تا نسبت به رفع آناقدام گردد0
ماده 252- سرعت حرکت وسیله حمل و نقل هنگام حمل مسافر نباید از 8 متر در ثانیه تجاوز کند0
ماده 253- در چاه هائی که از چرخ چاه کلاج دار استفاده می شودهر موتور باید دارای ضامنی باشد که بازکردن ترمز و آزاد کردن کلاج بطور همزمان امکان نداشته باشد0
ت - بالابرها
ماده 254- بالابرهای مخصوص حمل اشخاص باید دارای سرپناه و پاراشوت بوده و به علاوه دستگاه محرکه آنها مجهز به تنظیم کننده سرعت باشد0 پلاک نشان دهنده ظرفیت سرنشینهای این وسائل بایدبطور آشکار در محل مناسبی نصب گردد0 ظرفیت مذکور باید حداکثر برابر با یک سوم ظرفیت باری باشد که با این وسائل می توان حمل کرد0
تبصره - در بالابرهای جدید به شرط رعایت مسائل ایمنی به تضمین سازنده وجود پاراشوت الزامی نیست 0
ماده 256- ماشینهای چرخ چاه باید دارای ترمزی باشد که در صورت لزوم بتواند کابل را بی حرکت کند و چرخ جاه دستی باید مجهز به وسیله ای باشد که آن را از گردن در جهت مخالف باز دارد ضمنا" در ماشینهای حمل اشخاص در صورت امکان جداکردن چرخ از موتور، داشتن ضامن ویژه ای به منظور جلوگیری از بروز هر گونه خطر الزامی است
ماده 257- ماشینهای چرخ چاه باید به دو دستگاه ترمز جداگانه شامل ترمز عادی وترمز ایمنی که هر یک بطور مستقل قادر به توقف ماشین باشد مجهز گردند0 کفشک این ترمزها ممکن است مشترک باشد ولی وسایل فرمان آنها باید کاملا" مجزا ودر دسترس متصدی ماشین قرار داشته باشد همچنین باید حداقل یکی از ترمزها از نوع وزنه ای بوده تا در صورت قطع نیروی محرکه حداقل یکی از این دو ترمز چرخ چاه رامتوقف کند0
ماده 258- در ماشینهایی که دارای جعبه دنده می باشد باید با یکی از ترمزها بتوان مستقیما" چرخ چاه را متوقف کرد0
ماده 259- ترمز ایمنی باید به نحوی باشد که در هر یک ازموارد زیر بطور خودکار وارد عمل گردد:
الف - هر گاه اتاقک بالابر از چاه خارج و به قرقره هانزدیک شود0
ب - هرگاه سرعت حرکت در نزدیکی پذیرگاه مقصد از5/1 متر در ثانیه کمتر نشود0
ماده 260- باید وسیله ای وجود داشت باشد که هم زمان با بکار افتادن ترمز امینی ، نیروی محرکه ماشین را بطور خودکارقطع کند0
ماده 261- بالابرهای دائمی که برای حمل اشخاص هم به کار برده می شوند بهتر است مجهز به وسیله نشان دهنده موقعیت اطاقک بالابر در چاه بوده و به علاوه باید بتواند با علامت صدادار نزدیک شدن آن ار به پذیرگاه اعلام کند0
ماده 262- ماشینهایی که سرعت حرکت آنها از شش متر در ثانیه بیشتر است باید مجهز به وسایل زیر باشند:
الف - وسله ای که ترمزها را به نرمی وارد عمل کند0
ب - وسیله محدود کننده سرعت در حدی که که معمولا" عمل می کند0
پ - دستگاه ثبت کننده سرعت 0
ماده 263- هنگام حمل اشخاص بایدعلائم مخصوصی در پذیرگاه هاروشن شود و بطور واضح حمل مسافر را اعلام نماید0
ج - کابل ها(سیم بکسل ها)
ماده 264- جنس کابل باید مناسب با شرایط محیط کار انتخاب شوند و در ماقبل عواملی از قبیل اسید و غیره مقاوم باشد0
ماده 265- هنگام تحویل گرفتن هر کابل نو باید قطعه ای از آن را (بطور 4متر) برای آزمایشات مقایسه ای درمحلی خشک نگاهداری نمود
ماده 266- میزان مقاومت کابل نو(درقابل پار شدن ) را هنگام تحویل گرفتن باید از طریق آزمایش خود کابل و یا آزمایش تمام عنصرهای آن معین ودر ضمن میزان افزایش طول کابل را قبل از پاره شدن تعیین نمود ودر هر حال باید هر یک از عنصرهای کابل از حیث کشش ، خش و پیچش نیز آزمایش شود0
ماده 267- کابل هائی که علاوه بر بارکشی برای حمل اشخاص نیز به کار برده می شود باید در سال اول کار هر سه ماه یک بار ودر سال بعد هر دو ماه یک بار به اندازه 2 متر از پائین آن بریده و آزمایش شود0
ماده 268- ضریب اطمنیان کابل باید حداقل 6 باشد یعنی میزان بار مفید وبار مرده وکل وسیله باربری نباید از شک ششم مقاومت کابل تجاوز کند در صورت افزایش عمق چاه از500 متر برای هر یکصد متر اضافی می توان یک دهم از این ضریب را کسر کرد و در هر حال وزن مذکور نباید از یک پنجم مقاومت کل کابل تجاوز کند0
تبصره - بالابرهای مالشی (نوع کپ ) از شمول این ماده مستثنی می گردد بطوری که ضریب اطمینان این تجهیزات باید برای عمق کمتر از500 متر و برای عمق بیش از500 متر 6 در نظر گرفته شود0
ماده 269- مدتاستفاه از کابل بالابرهای مخصوص حمل اشخاص نباید از دو سال تجاوز کند0
ماده 270- قبل از بکارگیری کابل نو برای حمل افراد لازم است آزمایشهای ایمنی مطابق دستورالعمل سازنده انجام گیرد0 پستها و اتصهالی های مربوط به کابل ها باید دارای مقاومت کافی و موردنیاز اینگونه وسایل بده و ضریب اطمنیان آنها از ضریب اطمنیان کابل کمتر نباشد0 مدت به کارگیری آنها نباید از ده سال تجاوز کند0
ماده 271- کلیه بازرسی ها و آزمایشهای کابل و وسایل باربری مربوطه باید توسط اشخاص و سازمانهای صلاحیت دار و با روشهای فنی معتبر انجام گیرد0
ماده 272- هرگاه پس از هر آزمایش مشاهده شود که تقلیل قابل ملاحظه ای در مقاومت کابل حاصل شده و یا بیش از ده درصد عنصرهای مشهود آن در طول سه گام پاره شده و یاتغییر محسوسی درشکل ظاهری کابل از نظر خوردکی یا سائیدگی یا تقلیل قطر و یا باز شدن پیچش ان حاصل شده باشد، آن کابل باید تعویض گردد0
ماده 273- در هر معدن که باربری از طریق چاه با وسایل بالابر انجام م گیرد بهره بردار موظف است دفتری برای ثبت موارد زیر در سر معدن اختصاص دهد:
الف - نام و نشانی کارخانه سازنده کابل و وسایل مربوطه 0
ب - مشخصات کابل ، نوع سیمهای بکار برده شده و ساختمان آن و نتیجه آزمایشهای انجام شده درباره کابل نو ومحاسبه مقاومت کل کابل و همچنین نتیجه آزمایشهائی که بر طبق مقررات مربوطه انجام می شود0
پ - تاریخ شروع استفاه از ابل و نوع باربری آن 0
ث - وزن مرده کلیه وسائلی که کابل متحمل می شود بانضمام وزن خود کابل و همچنین حداکثر وزن باری که حمل می شود0
ث - تاریخ و نوع ععمیرات و تاریخ سروته کردن کابل 0
ج - تاریخ و علت خارج کردن کابل از سرویس 0
چ - مقدار عملکرد کابل در حرکت بطرف پائی و در حرکت بطرف بالا ومیزان تن کیلومتر انجام شده 0
ماده 274- جابجایی اجسام بلند از طریق بستن این اجسام به یک رشته طناب ، کابل یا زنجیر به دلیل خطر لغزش ممنوع است 0
ماده 275- دانس وزن صحیح بار جهت انتخاب زنجیر، کابل یا طناب مناسب ضروری است 0
ماده 276- برای کوتاه کردن زنجیر و سیم بکسلها نباید آنها را گره زد و همچنین بارهای لبه تیز ساخته شده از مواد سخت را باید قبل از تماس با حلقه های زنیجر و یا سیم بکسل با حفاظ هایی پوشاند0
ماده 277- هیچگاه نبایستی حرثقیل در فضا بصورت آزاد رها شود0 راننده جرثقیل مادام که بار در هوا معلق است نباید محل کار خود را ترک نماید0
فصل هشتم - تهویه
الف : هوای معدن
ماده 278- تمام قمستهای درونی معدن ، غیر از قسمتهایی که مسدود گردیده باید به وسیله گردش منظم هوای سالم تهویه شود بطوری که جریان هوا محسوس باشد0 هوای معدن باید از نظر گرما و رطوبت قابل تحمل بوه و همواره مقدار گرد و عبار و گازهای مضر آن کمتر یا برابر حد مجاز باشد0
ماده 279- کارکردن در محلهایی که هوای آن کمتر از19% اکسیژن داشته و یا تشعشع مواد رادیواکتیو مواد رادیواکتیو آن از300 میکروکوری در لیتر تجاوز نمایدو یا میزان گازهای مضر آن از حد مجاز زیادتر باشد ممنوع است 0
ماده 280- میزان گازهای مضر در هوای معدن نباید ازمقادیرحدود تماس شغلی عوامل بیماری زا مصوب وزارت بهداشت ودرمان و آموزش پزشکی زیر تحاوز کند0
تبصره 1- میزان گاز دی اکسید کربن در مکانهای متروکه و در حال تعمیر تا حد دو درصد مجاز است 0
تبصره 2- میزان مجاز گاز ذغال براساس مقادیر ذکر شده در بخش مربوطه تعیین شده است (ماده 304بند پ فصل هفتم )
ماده 281- اندازه گیرهایی که توسط مسئولین مربوطه از مشخصات هوای معدن بعمل می آید باید با درج تارخی و ساعت در دفترمخصوصی ، که نزد سرپرست معدن یا مسئول ایمنی معدن حفظ می شود، ثبت گردد0 این دفتر تا شش ماه پس از پرشدن نیز حفظ شود0
ماده 282- مسئولین اندازه گیری ، فصوال زمانی اندازه گیری و دستگاههای مناسب برای اندازه گیری مشخصات هوای معدن با توجه به انواع گازهای متصاعده ، باید توسط سرپرست معدن یا مسئول ایمنی معدن تعیین و در دفتر مخصوص تهویه ثبت شود0
ماده 283- اندازه گیری مشخصات هوای معدن ، علاوه بر ثبت در دفتر مخصوص تهویه ، لازم است هر بار روی تابلوهایی که به این منظور اختصاص داده شده و در محل ورودی معدن و یا پذیرگاه های طبقات و یا محلهای اندازیه گیری نصب می گردد، ثبت شود0
ماده 284- در صورت ا فزایش درجه حرارت جبه کار از میزان استاندارد ( به مدت طولانی )، متناسب با مقدار افزایش درجه حرارت می بایست ساعت کار عادی را براساس آئین نامه کارهای سخت و زیان آور مصوب شورایعالی حفاظت فنی با اطلاع سرپرست معدن کاهش داد0
ماده 285- دستگاههای گازسنج واندازه گیری مشخصات هوا بایدبطور متناوب طبق دستورالعمل کارخانه سازنده یا دستورالعملی که به تائید مسیول ایمنی ومسیول معدن رسیده است ، توسط افراد آموزش دیده مورد بازدید وکنترل قرار گیرد0
ماده 286- اندازه گیری مواد زیان آور در معادءن (گرد و غبار و گازهای مضر) شامل تعیین وسایل مورد نیاز و روش اندازه گیری جهت تعیین حد آستانه مجاز(8ساعته ) می بایست انجام پذیرد0
تبصره - تعیین مقدار مجاز لظحه ای می بایست در زمانهای معین توسط مسیولین ذیربط در معدن انجام شود0
ب : تهویه
ماده 287- در هر معدن زیرزمینی باید با برقراری جریان تهویه مناسب ، شمخصات هوای معدن در قسمتهای مختلف در شرایط مجازنگداری شود0
ماده 288- هر معدن زیرزمینی باید دارای نقشه تهویه ، که به تایید سرپرست معدن یا مسئزل فنی و مسیول ایمنی معدن رسیده باشد محاسبات و نقشه تهویه باید حداقل هر شش ماه یک بار و همچنین هنگام تغییر در شبکه حفارهای معدن تجدید شود0 در هر نقشه تهویه لازم است شبکه معدن ، مشخصات مسرهای تهویه ، مشخصات بادبزن های اصلی و فرعی ، جهتهای جریان هوا، مقدار هوا،محلهای درب وپنجره ها و سایر خصوصیات تهویه نشان داده شود0
نسخه های از نقشه تهویه و همچنین نقشه رفع سوانح باید نزد سرپرست معدن ، مسئول ایمنی ، مسئول نجات ، مسئول تهویه و سایر مسئولین مربوطه موجود بوده و بعلاوه در دفتر معدن نصب شده باشد
ماده 289- در معاونی که تعداد کارگران زیرزمینی آن در هرنوبت کار از100 نفر تجاوز کند و همچنین درکلیه معدن ذغالسنگ و معادنی که احتمال وجود گازهای مضر و خطرناک در آنها می رود مسئولیت امر تهیوه معدن باید بر عهده یک فرد صلاحیتدار گذاشته شود0
ماده 290- راهروهای مخصوص گردش هوا باید مرتبا" بازدید شده و همیشه تمیر و بدون مانع بوده و در صورت ریزش فورا" تعمیرشود0
ماده 291- در مواقعی که تهویه معدن بطور طبیعی انجام می شود باید در فصولی که جهت جریان هوا تغییر می کند ترتیبی داده شودکه از اختلال در تهویه معدن جلوگیری شود0
ماده 292- در مواردی که تهویه طبیعی کافی نباشد بایداز وسائل تهویه مصنوعی استفاده شود0 گردش هوائی که توسط این وسائل ایجاد می شودتا آنجا که خممکن است باید با گردش طبیعی هوامطابقت داشته باشد0
ماده 293- بادبزنهای اصلی تهویه باید در محفظه غیرقابل اشتعالی نصب شود و در محل مناسبی مجاور دهانه چاه و یا دهانه تونل قرار گیرد و درمواقع لزوم تعویض جهت جریان هوا امکان پذیر باشد0
ماده 294- بادبزنها باید هر هفته به وسیله مسئول مربوطه بازدید شود0
ماده 295- بادبزن های اصلی معدن باید دارای دستگاه تعیین اختلاف فشار بوه و همچنینی مجهز به وسیله ای باشد که توقف بادبزنها را اعلام نماید0
ماده 296- در طرح تهویه باید کوشش شود که درهای تهویه کمتری بکار رود0
ماده 297- دیواری که برای نصب در تهویه ساخته می شود باید از اطراف در داخل سنگهای تونل فرورفته و کاملا" محکوم و نفوذناپذیر باشد0 محل عبور افراد باید از محل عبور وسایل نقلیه مجزا گردد0 بلندترین نقطه وسیله نقلیه تا بلای چهارچوب در باید حداقل 50 سانتی متر و از پهلوها حداقل 25 سانتیمتر فاصله داشته باشد0
ماده 298- استفاده از پرده های پارچه ای از قبیل برزنت و غیره بجای درهای تهویه ممنوع است 0
ماده 299- حتی المقدور 2درب برای راهروهایی که به نصب درب تهویه نیاز دارند و 2یا3 درب برای راهروهای پر عبور ومرور باید کار گذاشته شود0 فاصله نصب دربهای متوالی از یکدیگردر راهروهای باربری باید از طول یک قطار واگن بزرگتر و در سایر راهروها حداقل 5متر باشد0 همواره باید به هنگام عبور و مرور، بایدحداقل یکی از درهای متوالی را بسته نگهداشت 0
ماده 300- چنانچه راهروهای ورودی و خروجی اصلی تهویه نزدیک به هم باشند دیوارها و درهای بین آن دو باید طوری ساخته شوندکه در مواقع انفجار یا آتش سوزی به آسانی خراب نشوند0
ماده 301- راه ها یمتروکه باید به ترتیبی مسدود شوندکه کارگران نتوانند از آنها عبور نمایند و در عین حال خللی در تهویه بوجود نیاورند0
ماده 302- هنگامی که در جریان تهویه عادی قسمتی از معدن خللی حاصل شود ومدت آن بیش از30 دقیقه بطول نجامد، کار در آن قسمت باید تا برقراری مجدد تهویه تعطیل گردد0
ماده 303- هنگامی که در جریان تهویه عادی قسمتی از معدن خللی حاصل شودومدت آن بیش از30 دقیقه بطول انجامد، کار در آن قسمت باید تا برقراری مجدد تهویه تعطیل گردد0
ماده 303- هر گونه تغییر در سیستم تهویه معدن باید فقط به دستور مسئول مربوطه انجام شود0
ماده 304- تعمیرات و تغییر کل در دستگاه تهویه معدن باید هنگامی صورت گیرد که کلیه کارکنان معدن به استثنای کارکنانی که انجام تعمیرات به عهده آنها است از دورن معدن خارج شده باشند0
ماده 305- اگر وقفه ای در کار بادبزنها ایجاد شود باید فورا" مسیول ایمنی ومسیول معدن را مطلع نمود تا اقدامات لازم رابرای حفاظت نفرات بعمل آورند و در صورت لزوم معدن یا قسمتهائی را که تهویه آن دچار اشکال شده است از کارگران تخلیه نمایند0 شروع مجدد کار باید با اجازه مسئول ایمنی و مسیول معدن باشد0
ماده 306- در روزهای بعد از تعطیل و یا پس از هرگونه وقفه طولانی که در کار بادبزنهای اصلی معدن به وجود آید، مسیول ایمنی و مسیول معدن باید پس از حصول اطمینان از تهویه کافی به کارگران اجازه ورود به معدن را بدهند0
ماده 307- رساندن جریان هوای تازه به جبهه کارها از مسیری که درآن ریزش یا تخریب اتفاق افتاده و هوا آلوده شده ممنوع است 0
تبصره - رساندن جریان هوای تازه برای کارهای موقت جهت رفع سوانح و تخریب کارگاهها، از این قاعده مستثنی می باشد0
ماده 308- حداقل سرعت مجاز هوا25/0 متر بر ثانیه است وحداکثر سرعت مجاز در قمستهای مختلف معدن بشرح زیر می باشد:
1 چاه تهویه (بدون تجهیزات سرعت دلخواه
2 کانال تهویه وچاه تهویه بزرگ باتجهیزات 15متربرثانیه
3 چاه باربری 10 " "
4 چاه نفررو وتونل میان برو چاه مورب 8 " "
5 برای حفریات معدنی دیگر که درامتداد
ذغالسنگ و یا سنگ حفرشده باشد 6 " "
6 کارگاه استخراج 4 " "
ماده 309- در مخاسبات تهویه همواره حداکثر هوای مورد نیاز، برای هر جبهه کار و برای کل معدن و در نوبت کاری که حداکثرتعداد کارگران مشغول به کار هستند منظور می شود0
تبصره - هوای مورد نیاز برای هر فرد حداقل 6مترمکعب دردقیقه است 0
ماده 310- نصب تور سیمی در مقابل پروانه بادبزن الزامی است و بکار انداختن بادبزن بدون حفاظ ممنوع است 0
ماده 311- بادبزن های موضعی باید به طریقی نصب شوند که هوای تازه را به جبه کار برسانند0 ظرفیت هوادهی بادبزن محلی نبایداز 70درصد هوایی که از طریق تهویه عمومی معدن به محل نصب آن می رسد بیشتر باشد0 هرگاه چند بادبزن محلی به صورت موازی در یک محل نصب شده باشند، جمع هوادهی مجموع بادبزنها باید حداکثر70درصد مقدار هوایی باشد که از طریق تهویه عمومی به محل نصب بادبزنها می رسد0
ماده 312- حداکثر فاصله دهانه لوله تهویه تا جبهه کار بایددر معادن فاقد گاز12 متر و در معدن گازدار 8 متر باشد0
ماده 313- ایستگاههای اندازه گیری مقدار هوا می بایست در محل های اصلی ووردی ، خروجی و در قمستهایی که مسیر آن مستقمی وکیفیت لارده گذاری آن موضوعات زیر را بروی آن یادداشت نمود نصب گردد0 تاریخ و ساعت اندازه گیری ، سطح مقطع عرضی گذرهوا، مقدار واقعی و محاسبه ای هوا، سرعت جریان هوا0
پ - مقررات ویژه معادن گازدار و گرد ذغالدار
ماده 314- هرگاه در معدنی حتی یک بار و در یک نقطه از آن گاز ذغال مشاهده گردد و یا امکان نشت گاز ذغال وجود داشته باشد، آن معدن جزو معادن گازخیر شمرده می شود در اینگونه معادن و معادن دارای گرد ذغالسنگ علاوه بر لازم الاجراء بودن کلیه مواد مربوطه به قمستهای الف و ب موارد بند پ لازم الاجراء می باشد0
ماده 315- معادن گاز دار بر حسب مقدرا گاز متان به چهار طبقه تقسیم می گردند که در جدول نیز نشان داده شده است 0
مقدارگازمتان به ازاءیک تن تولیدروزانه به مترمکعب نوع طبقه بندی
مترمکعب بر تن تا5 طبقه یک
" 10-5 طبقه دو
" 15-10 طبقه سه
بیشتر از15مترمکعب طبقه چهار
ماده 316- حد مجاز گاز ذغال در قمستهای مختل فمعدن بشرح زیر می باشد:
الف - در مسیر هوای برگشتی از هر جبه کار کمتر از 1 درصد0
ب - در مسیر هوای خروجی از شبکه معدن کمتر از75% درصد0
پ - در مسیر هوای تازه برای تهویه هر جبه ار کمتراز5/0درصد0
ت - در محلهای تعمیراتی ، متورکه و ریزشی و در مدت کوتاه کمتر از 2درصد0
ماده 317- در معدن گازدار و گرد ذغال دار تهویه به طریق طبیعی مجاز نیست 0
ماده 318- تمام تکنیسین ها و سرکارگران معدن باید آموزشهای لازم را برای اندازه گیری گاز دیده باشند کارگران نیز باید با نحوه اندازه گیری گاز متان و دی اکسید کربن آشنا بوده و بخوبی از خطرات این گازها آگاهی داشته باشند0
ماده 319- تکنیسین های گروه تهویه ومسئولان اندازه گیری گازموظف هستند قبل از شروع هر نوبت کاری در محل کار حاضر شده وکارگاهها و محلهای مشکوک را بازدید نموده وعیار گاز ذغال رابوسیله دستگاه گاز ذغال سنج اندازه گیری نمایند0
تبصره - در صورت بالا بودن عیار گاز ذغال از محد مجازمربوطه باید از ورود کارگران به آن محل جلوگیری کرده و تحت نظر مسئول مربوطه نسبت به افزایش میزان تهویه به منظور پائنی آوردن عیار گاز ذغال تا حد مجاز اقدام نمود0
ماده 320- محلها و فصوال زمانی اندازه گیری گاز توسط سرپرست معدن یا مسئول ایمنی تعیین می شود0 در هر حال حداقل تعداد دفعات اندازه گیری گاز، در مخلهای فاقد گازسنج اتوماتیک ثابت ، بایدبه قرار زیر باشد0
- هوای برگشتی از هر جبهه کار فعال ، در معادن طبقه 1و2دوبار در هر نوبت کاری و در معدن طبقه 3و4 و معادن خطرناک از نظر پرتاب ناگهانی ، سه بار در هر نوبت کاری (موضوع جدول ماده 314همین فصل )0
- هواری برگشتی از هر جبهه کار غیر فعال یک بار در روز0
- در جایگاه ماشین آلات (مثل وینچ و غیره ) یک بار در روز0
- هوای خروجی معدن یک بار در روز0
ماده 321- علاوه بر اندازه گیرهای منظم جاری ، تمام کارکنان نظارت فنی (مسئولین امینی ، مهندسین و تکنسین ها)موظف هستند هنگام بازدید از جبهه کارها، غلظت گاز را اندازه گیری نمایند0
ماده 322- بعد از هر توقف بادبزن و نیز پس ازرفع اشکال درامر تهویه و عادی شدن آن ، عیار گاز در نزدیکی و در فاصله حداقل 20 دستگاههای الکتریکی اندازه گیری شده و در صورت مجاز بودن راه اندازی شوند0
ماده 323- اگر عیار گاز در محلی بیش از حد مجاز باشد باید بلافاصه جریان برق را قطع ، کار را تعطیل و کارگران را از محل خارج کرد0 شروع مجدد کار پس از انجام تهویه کافی و رسیدن عیار گاز به حد مجاز امکان پذیر است 0
ماده 324- آتشباری در شرایطی که عیار گاز بیش از 1درصدمی باشد ممنوع است 0
ماده 325- در معادن دارای گاز ذغال و گرد و غبار خطرناک ، انجام هر نوع عملی که ایجاد جرقه یا شعله نمایدممنوع است وکلیه تجهیزات و دستگاهها باید ضد جرقه باشند0
ماده 326- قطع سیستم تهویه یا خاموش کردن بادبزن های اصلی یا تعویض سیستم کارآنها به استثناء موارد اجتناب ناپذیر و سوانح ، فقط به دستور کتبی مسیول یا سرپرست معدن و اطلاع مسئول ایمنی انجام گیرد0
ماده 327- قسمتهایی که بهره برداری آنها به پایان ررسیده یا موقتا" تعطیل شوده و یا مورد استفاده قرار نمی گیردند نیز باید مانند سایر قسمتها بخوبی تهویه شوند وی ا به وسیله مصالح مناسب بطور نفوذناپذیر کاملا" مسدود گردند0
ماده 328- تهویه موضعی بوسیله لوله تهویه منشعب درمعادن طبقه 3و4 (موضوع جدول ماده 314همین فصل ) و معادن خطرناک از نظر پرتاب ناگهانی گاز ممنوع است 0
ماده 329- در معدن گازخیز چنانچه رساند عیارگاز به حد مجازبا دستگاههای تهویه دشوار باشد باید قبل از استخراج عمل تخلیه گاز (دگازاژ) از لایه مورد نظر و لایه های مجاور بعمل آید0
ماده 330- در معادنی که احتمال خودسوزی دارند باید حداقل یک بار در هر نوبت کاری عیار دی اکسید کربن در جبهه کارها اندازه گیری شوند0
ماده 331- در معادن دارای گرد وغبار زیان آور و خطرناک ، برای هر جبهه کار باید برای برطرف نمودن گرد و غبار مقدار هوای اضافی در نظر گرفته شود0
ماده 332- ذغالسنگ هائی که هنگام استخراج گرد تولید می نمایند، بایدباندازه کافی با آب مرطوب شوند و هنگام استخراج و در محلهای بارگیری به واگن نیز باید آب پاشیده شود0
ماده 333- در جبه کارها مناطقی که در آنها خطر انفجار گرد ذغالسنگ وجود دارد باید مرتبا" گرد ذغالسنگ موجودروی سقف وزمین و دیوارها و وسایل نگهداری را جمع آوری و خارج نمود و به منظور پیشگیری از بروز انفجار، مقدار مواد سوزا در گرد و خاک انباشته نباید از30درصد بیشتر باشد0 بعلاوه روی سطوح باید آب آهنک ، یا خاک نرم و یا مواد دیگر پاشیده شود0
ماده 334- در معادنی که در آنها خاک پاشی معمول است باید ویژگیهای محل و تاریخ خاک پاشی و نمونه برداری از مخطول خاک و گرد ذغالسنگ موجود در محل و همچنین نتایج آزمایشهای مربوطه به قابلیت اشتعال نمونه گرفته شده ، در دفتر مخصوصی ثبت شود0
ماده 335- چنانچه میزان مواد سوختی در نمونه گرفته شده ، از30 درصد تجاوز ماید باید بلافاصله با خاک پاشی مجدد عیار آن پائین آورده شود0
ماده 336- در محلهای حساس معدن از قبیل دربهای تهویه ، پمپ ها تاسیسات اصلی برق ومحلهای بارگیری ذغالسنگ باید حداقل نیم تن خاک مخصوص خاک پاشی به عنوان ذخیره نگهداری شود0
فصل نهم روشنائی
ماده 337- در معادن ذغالسنگ باید منحصرا" از چراغ ایمنی باطری دار استفاده شود0
ماده 338- هر کارگر باید دارای پلاکی با شمار اختصاصی و چراغی به مان شماره برای تحویل و تحول چراغ باشد0
ماده 339- چراغهای انفرادی باید دائما" در وضع سالم و بدون نقصی نگهداری شده و هنگام تحویل به کارگران آماده بکار باشد0
ماده 340- مسیول معدن باید شخصی را که واجد صلاحیت باشد به تصدی چراغ خانه بگمارد0
ماده 341- هر شخصی که چراغ دریافت می نماید موظف است از سالم چراغ ،اطمینان حاصل کند0
ماده 342- ساختمان چراغ باید طور یباشد که فقط در چراغ خانه بتوان با وسایل مخصوص باز را باز و بسته کرد0
ماده 343- چراغهای شعله دار را نباید جلوی لوله های تهویه قرار داد0
ماده 344- کارکنان باید پس از خروج از درون معدن چراغ خود را بلافصاله تحویل چراغ خانه دهندو بردن چراغ به منازل و یا محل دیگر ممنوع است 0
ماده 345- شخصی که چراغ را تحویل گرفتهاست اگر مجددا" آنرابه چراغ خانه برنگرداند و یا چراغ دیگری بجای آن تحویل دهد باید علت ان را به چراغ دار گزارش نماید0 چراغ دار باید علت عدم تحویل ویا تعویض را رسیدگی و در صورت لزوم به مسئول معدن گزارش نماید
ماده 346- چراغ خانه باید از مصالح غیر قابل اشتغال ساخته شده و خوب تهویه شود0
ماده 347- ساختمان چراغ خانه باید طوری باشد که در مواقع خطر، کارکنان آن بتوانند محل کار را فورا" ترک نمایند0
ماده 348- محل نگهداری سوخت چراغهای کاربیدی باید کاملا" خشک و محفوظ از نفوذ آب باشد0
ماده 349- چراغ خانه باید به وسایل آتش نشانی ازقبیل کپسول های آتش ناشنی و جبه های مخصوص ماسه غیره مجهز باشد0
ماده 350- ورود افراد به تونلها و اجرای کار،بدون چراغ تونلی انفرادی ممنوع می باشد0
ماده 351- تعداد چراغهای سالم انفرادی در هر چراغ خانه باید ده درصد بیشتر از کارگران زیرزمینی باشد0
ماده 352- چراغهای انفرادی از لحظه ای که در چراغ خانه به کارگر تحویل می گردد در صورتی که بدون وقفه و بطور متمادی مورداستفاده قرار گیرد باید بمدت ده اسعت کارکند0
ماده 353- چراغ خانه باید مجهز به وسایل تهویه با قدرت کافی بوده و پیوسته تمیز نگهداری شود0
ماده 354- مسئوی ایمنی معدن موظف است حداقل یک بار در ماه تمام چراغهای انفرادی را بازدید و دقیقا" کنترل نماید0
ماده 355- برای درست کردن آب اسید همیشه باید اسید به آب اضافه شود0
ماده 356- کارهای اکتشافی کار در معادن روباز در هوای تاریک و مه آلود بدون تامین روشنایی مناسب ممنوع است 0
فصل دهم - آب
ماده 357- شناسایی منابع آبهای زیرزمینی به منظور طراحی معدن برای پیش بینی یا ارزیابی آبهای هجومی به داخل عملیات معدنی ضروری است 0
ماده 358- استفاه از آب معدن قبل از تعیین مشخصات کامل آن ممنوع است 0
ماده 359- آب معدن پس از تصفیه فیزیکی و شیمیایی و رساندن مشخصات آن به حد مجاز برای مصارف صنعتی و بهداشتی قابل استفاده است 0
ماده 360- در صورت استفاده از آب معدن برای آشامیدن بایدعلاوه بر تصفیه ، از لحاظ آلودگی به باکتری و میکروب توسط مراجع ذیصلاح آزمایش شده ودر صورت لوزم ضذ عفونی شود0 مشخصات آب آشامیدنی باید مطابق دستورالعمل های وزارت بهداشت و درمان باشد0
ماده 361- در صورت استفاده از آب معدن برای مصارف بهداشتی و آشامیدنی ، باید حداقل هر10 روز یکبار، برای تعیین مشخصات ، مورد آزمایش قرار گیرد0
ماده 362- مخازن و انبارهای آب مصرفی ، باید حداقل هر سه ماه یکبار تمیز و ضدعفونی شوند0
ماده 363- ظروفی ک برای حمل و نگهداری آب آشامیدنی در داخل معدن مورد استفاده قرار می گیرند باید همیشه تمیز نگهداشته شده و در فواصل کوتاه مدت ضدعفونی شوند و به درب پوش مجهز باشند0
ماده 365- رها سازی پس ماندآب مصرفی و همچنین پساب کارخانه های کانه آرایی ، بدون در نظر گرفتن مقررات زیست محیطی ممنوع است
ماده 366- محل ورودی و خروجی حفریات زیرزمینی اعم از چاه و تونل و دویل و غیره نباید در مسیر جریان آبهای سطحی (سیل ) قرار گیرد0
فصل یازدهم - تاسیسات برق
ماده 367- اجرای آئین نامه حفاظتی تاسیسات و وسایل الکتریکی در کارگاهها در کلیه معدن الزامی بوده و بعلاوه در معادنی که خطر وقوع انفجار گازهای معدنی و گرد ذغالسنگ وجود دارد مقرارت ویژه این آئین نامه نیز لازم الاجراء است 0
ماده 368- در هر یک از مدارهای جریان برق باید کلیدهای قطع و وصل روی تمام سیمهای مربوط به وسائل مصرف کنده برق تعبیه شود0 ( به استثنای مدار ورنشائی در محلهای خشک که در این موردمی توان کلید قطع و وصل را فقط روی سیم فاز قرار داد) کلیدهای مذکور را باید در محلی قرار دهند که به خوبی دیده شده و در دسترس باشند
ماده 369- تاسیسات برق باید دارای وسیله محدود کننده ولتاژ و رله های ایمنی باشد تا در صورت افزایش ولتاژ(از حدی که برای دستگاه ها تعینی شده است ) جریان خود بخود قطع شود0
ماده 370- استفاده از مقاومت های الکتریکی برای بدست آوردن جریان با ولتاژ کمتر از30 ولت ممنوع است ومدارهای این قبیل جراین باید از سایر مدارهای برقی به کلی جدا باشد، باستثنای سیمهای فرمان (پیلوت ) و روپوش محافظ(اکران ) که در کابلهای مخصوص جریان برق مستقیم 30تا600 ولت و با برق متناوب 30 تا400 وات قرار دارد0
ماده 371- استفاه از زمین بعنوان قسمتی از شبکه ممنوع است به استثنای سیمی که برای اتصال زمین قسمتهای خنثی و یا برای رله اتصال به زمین بکار می رود0
ماده 372- از دو رشته ریال راه آهن بعنوان برگشت جریان برق می توان استفاده کرد0 در این صورت باید قطعات هر رشته ریل ازنظر عبور جریان برق بهم متصل باشند و لااقل در هر یکصد متر بین دو رشتبه ریل نیز این ارتباط برقرار شود0
تبصره - اختلاف ولتاژ برق بین ریل و زمین نباید از15 ولت تجاوز کند0
ماده 373- در شبکه سه فاز ستاره ای اگر اختلاف فشار جریان برق بین فاز ونول از150 ولت بیشتر نباشد و نقطه خنثی و سیم نول وجود داشته باشد، نقطه خنثی باید بطور دائم به زمین متصل شده و یا اینکه وسیله ای بکار برده شود که اگر فشار جریان برق هریک از فازها نسبت به زمین از حد ولتاژ ستاره تجاوز کند، نقطه خنثی از طریق سیم نول به زمین متصل شود0
ماده 374- در تاسیساتی که جریان برق متناوب از150ولت ومستقیم از600 ولت به بالا باشد قسمتهای زیر باید به استناد آئین نامه تاسیسات الکتریکی با اتصال به زمین به زمین متصل شود:
الف - بدنه و قسمتهای هادی ماشین آلات و ترانسفورماتورهاکه در حالت عادی کار فاقد جریان برق است 0
ب - زره وروپوش فلزی کابلها باستنثای روپوس محافظ (اکران )0
پ - دستیگره وتوری و سرپیچ چراغها، اگر عایق نباشد0
ت - پایه های فلزی و یا بتون مسلح و کلیه لوله ها، آماتورها، مفتول های فلزی و تجهیزات مکانیکی و بطور کلی هر وسیله غیرعایقی که احتمال اتصال به برق داشته باشد0
ماده 375- هر ساختمان باید بطور جداگانه دارای سیم اتصال به زمین باشد که مام قمستهای نامبرده در ماده 373 به آن متصل شود0
ماده 376- سیمهای اتصال به زمین باید بطریقی نصب شودکه پوسیده نشده واتصالی های آنها باز نشود0
ماده 377- شبکه های مختلف اصتال به زمین باید از نظر عبور جریان برق از یکدیگر مجزا بوده و بدون فیوز وکلید قطع کننده باشد0
ماده 378- انتخاب حداقل سطح مقطع هادی حفاظتی بستگی به سطح مقطع هادی فاز مربوطه داشته ومطابق آئین نامه تاسیسات الکتریکی با زمین تعیین می گردد0
ماده 379- در صورتی که قسمتهائی از تاسیسات برق مستقیم کمتر از600 ولت ومتناوب کمتر از250 ولت بدون روپوش عایق درمحل عمومی نصب شده باشد باید به وسیلهنرده یا توری و یا وسائل مشابه محفوظ و باعلامت واضحی مشخص گردد0
ماده 380- در تاسیسات برق مستقیم بیش از600 ولت و متناوب بیش از250 ولت باید قسمتهای بدون عایق شبکه را خارج از دسترس و روزی مقره های مناسب قرار داد بطوری که سیمها با اشیاء دیگر فلزی تماس حاصل نکند وسیمهای هوائی مخصوص لکوموتیوهای الکتریکی نیز روی مقره های مناسب نصب گردد0
ماده 381- فاصله سیمهای لخت تاسیسات برق مستقیم بیش از600 ولت ومتناوب بیش از250 ولت با زمین نباید کنتر از5/2 متر باشد0 در غیر این صورت مسیر شبکه باید به وسیله حایلی مناسب از محل عبور افراد مجزا شود0
ماده 382- کابلها بیاد دور از لوله های آب و هوای فشرده و گاز در محل خشک قرار گیرند0 ضمنا" کابلهای زیرزمین بایددارای روپوش سربی و بدون درز باشد0
ماده 283- تابلوهای تقسیم با ولتاژهای مختلف مذکور درماده 380 و نیز تابلوهای دارای جریان کمتر باید به وسیله رنگهای مختلف مشخص و متمایز گردد0
ماده 384- ماشین ها، ترانسفورماتورها، تابلوها و سایر وسائل مربوط به شبکه برق مستقمی بیش از600 ولت ومتناوب بیش از300 ولت باید بطور کامل محفوظ و به وسیله حایلهای مناسب مجزا شده باشد0 راه ورود به محل این قبیل وسائل باید لااقل 5/2 متر ارتفاع و2متر عرض داشته باشد و محل ورود به محوطه پشت تابلوها باید دارای دری به ارتفاع حداقل 5/2 متر باشد0
ماده 385- هرگاه تابلوهای شبکه های مذکور در ماده 382 دارای قسمتهای فلزی باشد باید زمین قسمت جلوی تابلوها با فرش عایق مفورش گردد و فواصل اجسام هادی متصل به زمین باتابلوبه اندازه ای باشد که تماس با اجسام هادی تابلو در آن واحد مقدور نباشد0
ماده 386- قراردادن و یا نزدیک کردن اشیائی که ممکن است اتصالی و یا جرقه تولید کند به سیم های برق ممنوع است (حتی اشیاء شخصی نظریر انگشتر، ساعت مچی و غیره )0
ماده 387- در محل پستهای ترانسفورماتور ومولد برق و بطور کلی در محلهائی که در صورت خاموشی برق احتمال بروز خطر موجود است باید منبع روشنائی جداگانه ای وجود داشته باشد0
ماده 388- دستگاه ها و وسایل برقی ( حتی چراغهای دوره گرد) که توسط اشخاص حمل و نقل می شود باید فقط با جریان مستقمی کمتر از 600ولت و متناوب تا250 ولت کار کند به استثنای پرفارتورهای الکتریکی پایه دار که می توان آنها را با جریان متناوب تا400 ولت بکار انداخت مشروط بر این ک هدر مقابل خطر برق گرفتگی افراد نکات ایمنی در آنها مراعات شده باشد0 بهرحال رعایت ماده 373 در مورد این قبیل دستگاه ها الزامی است 0
ماده 289- برای تغذیه وسایل و ماشینهای برقی موضوع ماده 387 باید کابلهای نرمی که دارای روپوش لاستیکی و یا مواد مشابه آن باشد بکار برده شود0
ماده 390- شبکه های تلفنی و یا شبکه های مخصوص علامت دادن باید با شبکه برق موضوع ماده 380 فاصله کافی داشته باشد0
ماده 391- ترانسفورماتور و مولدهای برق ووسایل مربوط را باید در مکانهائی که با مصالح غیر قابل اشتعال ساخته شده قراردادودر این مکانها نباید اشیاء قابل اشتعال وجود داشته باشد0
ماده 392- در محلهای مذکور در ماده 390 باید وسایل آتش نشانی مناسب وجود داشته و در صورت استفاده از وسائلی که در داخل روغن کار می کنند کیسه یا سطلهای پر از ماسه نیز می بایستی در دسترس باشد0
ماده 393- زیر دستگاههای برقی که داخل روغن کار می کنند باید مقدار کافی ماسه ریخته شود، تا در موقع بروز نقس تمام روغن ریخته شده از دستگاه جذب شود0
ماده 294- ترانسفورماتورهای کوچک ووسایل راه اندازی و امثال آنها ه در داخل روغن کار می کند باید مجهز به وسیله ای باشد که هر گاه خحرارت روغن از حدی تجاوز کند قبلا" علامت دهد ودر صورت ادامه ازدیاد درجه حرارت جریالن برق را قطع کند0
ماده 395- در محلهایی که برای نگهداری و شارژاکومولاتوراختصاص داده شده باشد باید:
الف - لامپهای روشنائی دارای حبابهای مضاعف باشد واز استفاده از هشر شیئی که به حرارت قرمز برده شده و یا دارای شعله آزاد باشد خودداری شود0
ب - اکومولاتور نسبت به بدنه قفسه های شارژ و خود قفسه ها نسبت به زمین عایق بندی شده باشد0
پ - دستگاهها طوری نصب شوند که در آن واحد دست زدن به دومحل که اختلاف ولتاژشان از150 ولت بیشتر است امکان پذیرنباشد0درمورد اکومولاتورهائی که اختلاف ولتاژشان بیش از150 ولت باشد ماده 384 لازم الاجراء است 0
ت - گازهای حاصلیه در این محلها باید به وسیله هواکشهای مناسب خارج شود0
ماده 396- در چراغ خانه های مخصوص چراغهای الکتریکی باید بندهای پ و ت ماده 383 رعایت شود0
ماده 397- در مناطقی که احتمال تولید گاز قابل اشتعال وجود دارد باید تاسیسات الکتریکی مجهز به وسایل ایمنی درمقابل انفجار گاز باشد ودر غیر این صورت این تاسیسات باید در مکان مجزائی مصون از نفوذ گاز نصب شود0
ماده 398- در داخل مخزنهای فلزی و یا درمحلهائی که کاگر با قطعات بزرگ فلزی تماس دارد چراغ دوره گرد باید با جریانی با ولتاژ کمتر از30 ولت روشن شود0
ماده 399- برای انجام هر گونه تغییر و یا تعمیر و حتی تعویض لامپ باید جریان برق قسم مربوطه قطع شود0
ماده 400- در بکه بق مستقیم بیش از600 ولت و متناوب بیش از 250 ولت تعمیرات باید با اجازه مخصوص متصدی برق وتحت نظر مسئول تعمیرات با تجربه و با وسائل مخصوص انجام شود0
ماده 401- هرگاه عیب شبکه ناشی از بوجود آمدن اتصال کوتاه ویا اتصال به زمین باشد باید برابر مفاد ماده 398 عمل شود0
ماده 402- برای انجام تعمیرات و یاتغییرات هر قسمت از شبکه باید آن قسمت از هر دو طرف قطع شود وتمام فازه را به یکدیگر و به زمین نیز اتصال دهند و متصدی مربوطه باید از قطع برق در آن قسمت اطمینان حاصل کرده و ترتیبی دهد که برقرار کردن جریان برق در قسمت تحت تعمیر و تغییر به وسیله اشخاص دیگر امکان پذیر نباشد و ضمنا" تابلوهای هشدار دهنده نصب شود ومتصدی مذکور پس از اتمام کارهای مربوطه و حصول اطمینان از این که خطری متجه کسی نمی شود، می تواغند جریان برق را برقرار کند0
ماده 403- هنگام تعمیر کابل مخصوص تغذیه و وسایل قابل حمل و نیمه ثابت ، باید ضمن قطع جریان برق فیش های کابل را از پریزهای مربوطه نیز خارج نموده و اتصالهای نر و ماده را به طریق صحیح و مطمئن از یکدیگر جدا کرد0
ماده 404- متصدیان هر یک از ماشینها و قسمت های شبکه باید اتصالهای زمین و بدنه مشایها و کابلهای نرم ودو شاخه های مربوط را بشرح زی بازرسی کنند:
الف - در شبکه برق مستقیم 600 ولت به بالا و یا متناوب 250 ولت به بالا که نقطه نول آن به زمین متصل نباشد باید همه روزه به وسیله دستگاه های کنترل مخصوص ، اختلاف ولتاژ بین هر فاز و زمین را اندازه گیری کرده و مطمئن شوند که اختلاف غیر عادی نباشد0
ب - باید لااقل هر سال یک مرتبه وضع سیمهای اتصال به زمین را بررسی کنند0
پ - باید میزان عایق بودن شبک نسبت به زمین رالااقل هرشش ماه یک مرتبه بررسی کنند0
ت - باید نتجه تمام بررسی ها و بازدیدهای انجام شده در دفتر مخصوص ثبت گردد0
ماده 405- در هر یک از نقاطی که تاسیسات برق وجود دارد باید یک نقشه و دستورالعمل ایمنی مختصری در محل دید افراد نصب گردد0 در این دستورالعمل باید بطور صریح نوشته شود که دخالت اشخاص غیر از متصدیان برق در امر تعمیر و یا بکار بردن وسائل ممنوع است و در مورد تاسیسات برق موضوع ماده 384 باید قید شود که دست زدن به قسمتهای فلزی شبکه خطرناک و اکیدا" ممنوع است وهمچنین دستورالعملی برای نجات اشخاص برق گرفته تهیه و به دیوار نصب کنند0
ماده 406- هر یک از پذیرگاه های داخل معدن باید به وسیله تلفن و یا وسایل ارتباطی دیگر به مرکزنیرویاپست مرکزی ترانسفورماتور خارج معدن در ارتباط باشد0
ماده 407- کابلهای مسلح و کابلهای با روپوش فلزی باید طوری به دیواره گالری ها نصب گردد که در اثر وزن خود پاره نشده و به وسایل دیگر بخرورد نکند0
ماده 408- روپوش فلزی کابل باید به سیم اتصال بزیمن وصل باشد مگر آنکه این روپوس بجای محافظ بکار رفته باشد که در این صورت باید به یک رله اتصال زمین مربوط گردد0
ماده 409- تمام قسمتهای شبکه غیر قایبت باید در آخر هرنوبت کار بطور مطمئنی از برق جدا گردد0
ماده 410- کلیه تعمیرات روی کابلها باید در خارج معدن انجام گیرد0
ماده 411- در جاه ها و گالری های خروج هوا و محلهای مرطوب بایستی از کابل زره دار مخصوص که روپوش نسوز ومقاوم دارد،استفاده شود0
ماده 412- تابلوهای تقسیم برق باید از مواد نسوز ومقاوم در مقابل رطوبت ساخته و بطریقی نصب شود که در معرض چکیدن آب نباشد
ماده 413- برای راه اندازی لوکوموتیو الکتریکی در معادن نباید از ولتاژ بیشتر از6000 ولت استفاده نمایند0
ماده 414- سیم یا سیمهای تغذیه الکتریکی به لوکوموتیوهای برقی باید بطریقی نصب شوند که احتمال پاره شدن و یا تولید حریق در بستها و یا برق گرفتگی اشخاص وجود نداشته باشد0
ماده 415- هرگاه ارتفاع سیم برق رسانی به لوکوموتیو از زمین کمتر از5/2 متر باشد باید هنگام بعور و مرور اشخاص جریان برق قطع گردد0
ماده 416- اطاقک راننده در لوکوموتیوهای الکتریکی که از سیم لخت برق می گیرد باید مسقف بوده و طوق گیرندهعایق بندی شده باشد تا احتمال برق گرفتگی راننده وجود نداشته باشد0
ماده 417- تمام قمستهای لوکوموتیو که جریان برق از آن عبور می کند باید به وسیله پوشش محکم و عایقی محفوظ شده باشد0
ماده 418- برای انجام هر گونه تعمیر در شبکه انتقال برق به لوکوموتیو یا در لوکوموتیو اعم از تعمیر قسمتهای الکتریکی و یا مکانیکی باید قبلا" جریان برق قطع شود0
ماده 419- شبکه مخصوص عالئم برقی باید با جریان برق با ولتاژ کمتر از30 ولت کار کند0
ماده 420- سیمهای بکه علائم باید طوری نصب گردد که اتصال کوتاه ایجاد نشود0 در شبکه علائم فقط برای قسمتهای خنثی می توان از سیمهای بدون روپوش استفاده کرد0
ماده 421- کلیه تجهیزات اکتریکی واقع در یک بخش معدن به منزله یک قسمت مستقل تلقی شده و برای اتصال به زمین باید برابر ماده 373 عمل شود0
ماده 422- برای استفاه از برق با فشار الکتریکی 30 تا600ولت در درون معدن باید کابلهای با پوشش لاستیکی و عایق و مقاوم قابل انحناء بکار برده شود0
ماده 423- در چاه برای استفاه از برق با فشار الکتریکی بیش از 600ولت و همچنین انتقال برق حتی با فشار الکتریکی کمتر از 600 ولت باید کابل زره دار و با مشخصات موضوع ماده 421باشدبه استثنای سیمهای برق رسانی لوکوموتیوهای برقی که تابع مقررات خاصی هستند
ماده 424- در معادن دارای گاز ذغال و یا گرد ذغالسنگ فقط تاسیسات زیر را می توان بطور ثابت برقرار کرد:
الف - کابلها یزره دار در راههائی که دارای وسیله نگهداری مطمئن و سالم بوده و جریان کافی هوا برقرار و عیار گاز ذغال در آنها از یک درصد تجاوز نکند0
ب - سیمهای ساده روپوشداری که در لوله های فلزی باعایق داخلی قرا رداشته باشد مشروط بر آنکه هوای کافی ومنظم در اطراف لوله در جریان بوده و عیار گاز ذغال بسیار کم باشد0
پ - دستگاهها وموتورهائی که در مقابل گاز ذغال بی خطرتشخیص داده شده مشروط بر اینکه در محل استقرار آنها هوا بطور منظم عبور کرده و عیرا گاز ذغال کم باشد0
ماده 425- هوای معدن باید طوری جریان داشته باشد که تمام تاسیسات برق بخوبی تهویه گردد0
ماده 426- هرگاه تمام و یا قسمتی از تاسیسات برق در مسیر راههای عمومی واقع شده باشد باید همه روزه کیفیت هوای ورودی به آن راه از حیث مقدار گاز ذغال بررسی نمود بطوری که عیار گاز ذغال از نیم درصد تجاوز کند و به علاوه ترتیبی داده شود که ورود ناگهانی مقدار زیادی گاز ذغال امکان پذیر نباشد0
ماده 427- کلیه وسائل وتجهیزات الکتریکی که در قسمتهای دارای گاز و گرد قابل انفجار بکار برده می شوند باید ضدانفجارباشند0
ماده 428- در معادنی که دارای تصاعد آنی گاز ذغال می باشند0 تاسیسات برقی باید بطور کامل ضد انفجار باشد0 در این قبیل معادن می توان از چراغ ایمنی و در آتشباری از آتش کن برقی ایمن استفاده نمود0
ماده 429- متصدیان مربوط باید دستگاههای ضد انفجار برقی را حداقل روزی یکبار بازدید و بررسی کند وهرهفته یک بار نیز متخصص برق آنها را بازدید و در صورت لزوم تعمیر کند0
ماده 430- تعمیر و با بازکردن درپوش وسائل بقی ضد انفجارباید فقط توسط متخصص مربوطه انجام گیرد0 این وسایل باید به طریقی بسته شده باشد که به وسیله آچار و یا ابزار معمولی نتوان آنها را بازکدر0
ماده 431- هوای محلها و راهها و گالری ها و کارگاه های استخراج که در ان تاسیسات برق وجود دارد باید لااقل در هر نوبت کار دو بار بازرسی شود و در موارد زیر باید فورا" جریان برق قطع گردد
الف - هرگاه عیار گاز ذغال یک درصد و یا بیشتر باشد0
ب - در ناحیه ای که در اثر ریزیش ، احتمال معیوب شدن تاسیسات الکترکی و یا رسیدن گاز ذغال به تاسیسات الکتریکی وجود داشته باشد0
پ - در هر قسمتی که یکی از شرایط استفاده از برق که در این فصل ذکر شده از بین رفته باشد0
ماده 432- متصدی برق بایستی قبل از روشن نمودن تاسیسات برقی اطمینان حاصل نماید که غلظت گاز از حد مجاز پائین تر است 0
ماده 433- برقرار کردن مجدد برق باید منحصرا" به وسیله متصدی مربوطه انجام گردد0
ماده 434- هر گونه تعمیرات و تغییرات در تاسیسات برق باید توسط مسئول مربوطه در دفتر مخصوصی ثبت گردد0
ماده 435- بهره بردار موظف است نقشه تکمیل شده تاسیسات برق را همیشه در دفتر معدن نگاهداری نماید0
ماده 436- جریان برق در جاهائی که آتش سوزی رخ می دهد، باید فورا" قطع شود0
ماده 437- برای تعیین وکنترل برق از تست کنندهائی که هرگز به کار نرفته است استفاده نشود و از دستگاههای اندازه گیری مناسب استفاده شود0
ماده 438- هنگام کار روی خازنها باید آنها را به سیستم زمین متصل کرده و سپس حداقل بمدت یک دقیقه با آنها تماس نگرفته و اتصال به زمین از خازنها باز نشود0
ماده 439- هنگام تعویض یا جابجائ روغن ترانسفورماتورها کشیدن سیگار وانداختن شعله روشن کبرین ممنوع می باشد0
فصل دوازدهم - آتش سوزی و انفجار
الف : مقررات عمومی
ماده 440- سرچاه و راههای زیرزمینی وساختمانهای مجاورتا شعاع 20 متری باید همیشه خالی از مواد قابل اشتعال ازقبیل مواد نفتی و گرد ذغالسنگ و امثال آن باشد0
ماده 441- دیواره چاهها و دهانه ارتباطی آنها با تونلها باید با مصالح غیر سوختنی ساخته شود0
ماده 442- برج بالای چاه مورد بهره برداری ودیوار ساختمانهای اطراف آن نباید از چوب ساخته شوند0
ماده 443- بالابرها و همچنین موتورخانه ها و انبارها وتعمیرگاه های زیرزمینی و ابزار آلات آنها باید از مصالح و موادغیرسو ختنی ساخته شوند0
ماده 444- در نقاط زیر باید وسائل آت ش نشانی متناسب با نوع حریق و سلطهای محتوی ماسه به اندازه کافی موجود باشد:
الف - در تمام قسمتهای معدن که در آنها مواد سوختنی نگهداری می شود0
ب - در تمام راه های ورو هوا که در آنها وسیله نگهداری چوبی بکار رفته است 0
پ - در تمام نقاطی که لوکوموتیوها سوخت گیری می کنند0
ت - در سایر قسمتهائی که به تشخیص مسئول ایمنی احتمال آتش سوزی می رود0
ماده 445- دستگاههای آتش نشانی که در معدن بکار می رود بایداز انواع مجاز و متناسب با نوع آتش سوزی احتمالی باشد0
ماده 446- در هر جائی ه ماسه و یا شیر آب وجود دارد باید وسائلی برای انتقال و حمل ماسه واستفاده فوری از آب جهت آتش نشانی آماده شده باشد0
ماده 447- وسال آتش نشانی باید بطور منظم آزمایش شده و طوری نگهداری شود تا اطمینان حصال گردد که خوب کار می کنند0 تاریخ آزمایش باید به وسیله مسیول مربوطه در دفتر مخصوص ثبت گردد0 ضمنا" نصب کارت شناسائی (مشخصات خاموش کننده ) بر روی کپسول آتش نشانی الزامی است 0
ماده 448- در ماشین خانه های زیرزمینی ضایعات روغنی و نفتی باید در محفظه های فلزی دربسته جمع آوری و منظما" از معدن خارج گردد0
ماده 449- مسیزل معدن موظف است در مورد آتش نشانی آموزش لازم را به کارگران خود بدهد تا هر فردی که اولین دفعه متوجه آتش سوزی می شود در صورت امکان اقدام لازم برای خاموش کردن آتش را آغاز نموده و هرچه زودتر به مسئول مافوق خود اطلاع دهد تادرصورت نیاز گروه آتش نشانی را عزام نماید0
ماده 450- افرادی که در خاموش کردن آتش وظیفه ای ندارند باید فورا" از محلی که آتش سوزی رخ داده دور شوند و تا خاموش شدن آتش بطور کامل و دستور مجددمسئول مربوطه به آن محل نزدیک نشوند
ماده 451- مسئول معدن باید ماسک تنفسی و چراغ ایمنی به تعداد کافی در سرمعدن برای آتش نشانی آماده کرده باشد0 استفاده از تجهیزات ایمنی و وسائل حفاظت فردی مناسب بر اساس آئین نامه مربوطه (مصوب شورای عالی حفاظت فنی )الزامی است 0
ماده 452- هنگام خاموش نمودن آتش باید علاوه بر سایر مراقبتها اختیاط لازم از نظر وجود منواکسید کربن نیز به عمل آید0
ماده 453- اگر به منوظر آتش ناشنی تمام یا قسمتی از معدن را با آب پر کرده باشند، باید آزمایشهای لازم از جهت وجودگازسولفور هیدروژن بعمل آید و در صورت وجود این گاز باید اقدامات لازم انجام گیرد0 تخلیه آب و شروع مجدد کار باید باحضورمسئول مربوطه انجام پذیرد0
ماده 454- نگهداری دراز مدت مایعات و گازهای با نقطه اشتعال پائین در معادن زیرمزنین مجاز نمی باشد0
ب : مقررات ویژه معادن ذغالسنگ
ماده 455- معادن ذغالسنگ باید مجهز به شبکه لوله آب آتش نشانی با فشار باشد0
ماده 456- بازدیدهای مخصوص از نظر پیشگیری از آتش سوزی یا گرم شدن ذغالسنگ باید قبل از هر نوبت کاری انجام گیرد0
ماده 457- برای برطرف کردن و یا بی خطر ساختن گرد ذغالسنگ در نقاط نزدیک محل آتش سوزی باید خاک پاشی یا اقدامات کافی دیگر بعمل آید0
ماده 458- آن قسمت از داخل معدن که دچار آتش سوزی شده و خاموش کردن آن میسر نگردد و یا احتمال آتش سوزی در اثر گرم شدن ذغال سنگ وجود داشته باشد برای جلوگیری از گسترش آتش باید بلافاصله به وسیله دیورا یا سدهای غیر قابل نفوذ از سایر قسمتهای معدن جدا گردد0
ماده 459- ساخت یا نصب دیوار سد کننده باید با حضور یک فرد مسئزل انجام گیرد0
ماده 460- کارگران سازنده دیوار د رمحل خروج هوا باید مجهزبه دستگاه تنفسی انفرادی باشند0
ماده 461- دیوار سد کننده از لحاظ نفوذ ناپذیر بودن هواودرجه حرارت آن وهمچنین هوای پشت سد، روزانه باید بازرسی ونتایج بازرسی ها در دفتر ثبت و هر وضع غیرعادی فورا" به مسئولین مربوطه اطلاع داده شود0
ماده 462- قبل از خراب کردن دیوار سد، باید اطمنیان حاصل شود که هوای آن سالم و بی خطر است 0 خراب کردن دیوار سد باید باحضور مسیول مربوطه انجام گیرد0
ماده 463- هنگام خراب کردن دیوار باید یک گروه تجات مجهز به دستگاههای تنفسی در نزدیکی محل مستقر وآماده باشد0
ماده 464- لازم است برای تسریع در احداث دیوارها و سدها، در محلهای مناسبی مصالح و وسایل ساخت دیوارهای مسدود کننده به اندازه کافی نگهداری شود0
ماده 465- برای جلوگیری از گسترش انفجار، ازسدآتش بنداستفاده می شود0 سد آتش بند عبارت از صفحاتی که روی آنها خاک نرم ریخته شده و با ظرفهائی که از آب پر شده و زیر سقف تونل در نقاط مناسبی نصب می گردد0 این صفخات و ظرفها در اثر تغییر فشارهوای حاصل از انفجار خودبخود واژگون شده و مواد آن سدی در مقابل انتشار آتش به وجود می آورد0
ماده 466- نرم و خشک بودن خاک در آتش بندهای خاکی و پر بودن آب در ظرفها در آتش بندهای آبی باید بطور مداوم کنترل شود0 آخرین تاریخ تعویض خارک در آتش بندهای خاکی باید در دفتر مخصوص تهویه ثبت شود0
ماده 467- محلهای نصب آتش بندها باید در نقشه تهویه معدن نشان داده شود0
فصل سیزدهم - کمکهای اولیه و نجات
ماده 468- در هر معدن باید بر حسب موقعیت ، اهمیت و تعداد کار کنان حداقل وسایل نجات و کمکهای اولیه موجود باشد و در محلهای مناسب و قابل دسترسی سریع نگهداری شود0
تبصره - حداقل وسایل نجات و کمکهای اولیه هر معدن را بازرس کار تعیین می نماید0
ماده 469- وسایل نجات و کمکهای اولیه باید مرتبا" بازدید و مورد آزمایش قرار گیرد تا همیشه برای استفاده آماده باشد0
ماده 470- در هر معدن ضمن آموزش همگانی کمکهای اولیه بایستی از هر کارگاه نیز حداقل یک نفر استفاه از وسایل کمکهای اولیه را آموخته بادش0
ماده 471- در معادن ذغالسنگ که تعداد کل کارگران از300 نفر و در سایر معدن که تعداد کل کارگران آن از500 نفر بیشتر باشد، لازم است گروه نجات تشکیل گردد ودر پایگاهی که بدین منظور تعیین شده مستقر گردند0 تعداد افراد گروه نجات بر حسب نوع معدن ، گستردگی آن و تعداد کارگران و تعداد نوبتهای کار تعیین می شود0 در اینگونه معادن بهره بردار موظف است یک نفر شخص صلاحیتدار به عنوان مسئول نجات انتخاب نماید0 وظیفه شخص مذکور منحصرا"رسیدگی به امور امداد ونجات می باشد0
تبصره 1- در معادن دارای گاز ذغال و گرد ذغالسنگ اگر تعداد کارگران در هر نوبت کار بیش از50نفر باشد تشکیل گروه نجات الزامی است 0
تبصره 2- بر حسب مورد می توان وظایف گروه نجات را با گروه آتش نشانی ادغام نمود0
تبصره 3- علاوه بر افراد گروه نجات لازم است تعدادی از کارگران نیز تعلمیات لازم را دیده باشند تا در صورت لزوم به افراد گروه نجات کمک نمایند0
ماده 472- افراد گروه نجات باید از بین کارگران مجرب که دارای استعداد جسمانی کافی بوده انتخاب شوند این افراد باید تعلیمات لازم را فرا گرفته و لااقل ماهی یک بار تمرینهای لازم را بعمل آورند0
ماده 473- گروه نجات با نظر مسئول ایمنی و بر حسب ضرورت باید مجهز به دستگاههای تنفسی انفرادی و وسایل لازم دیگر از قبیل دستگاههای اندازه گیری گازگریزو، اکسید دوکربن و برانکارد وغیره باشند0 این دستگاهها باید مرتبا" و در فواصل مناسب بازدید و آزمیاش شده بطوریکه همیشه برای استفاه آماه باشند0
ماده 474- افراد گروه تجات باید هر سال دوبار مورد معاینه پزشکی قرار گیرند تا در صورتی که واجد شرایط نباشند از گروه خارج شده و افراد دیگری بجای آنها انتخاب گردند0
ماده 475- این آئین نامه در سیزده فصل و475 ماده و21 تبصره در جلسه نهایی مورخ 25/11/79 شورایعالی حفاظت فنی تهیه و تصویب ودر تاریخ 10/12/79 نیز به تصویب وزیر کار وامور اجتماعی رسید0
نوع : آیین نامه
شماره انتشار : 16359
تاریخ تصویب : 1379/12/10
تاریخ ابلاغ : 1380/02/10
دستگاه اجرایی : وزارت كار و امور اجتماعی -
موضوع :
منبع : وب سایت قوانین دات آی آر (معاونت آموزش دادگستری استان تهران)
تصویب نامه در خصوص تعیین ضریب حقوق قضات و اعضای هیات علمی دانشگاهها و موسسات آموزش عالی قانون راجع به ازدواج
