مسئولیت عدم اجرای مقررات کار و آئین نامه حفاظتی و بهداشت عمومی درکارگاه بعهده شخصی است که مسئولیت اداره کارگاه را بعهده دارد
رای شماره 97-15/2/47
رای اصراری هیئت عمومی دیوان عالی کشور
اعتراض عمده وکیل فرجامخواه خلاصتا وبالنتیجه عبارت است از عدم توجه اتهام بموکل او از نظر اینکه شیرینی سازی خلیفه رهبر و شرکاء متعلق به شرکت بوده و متهم که یکی از شرکاء می باشد مسئولیتی از نظر اجرای مقررات قانون کار نداشته بعلاوه قانون کار قنادی مورد بحث مشمول مقررات قانون کار و آئین نامه حفاظت نمیباشدکه این اعتراض باتوجه به رسیدگیهائی که به عمل آمده و دادگاه احراز نموده که متهم علاوه بر شرکت درکارخانه کارفرمای کارخانه هم بوده وکارخانه مزبور هم مشمول مقررات قانون کار می باشد وارد نیست و چون بر رسیدگی دادگاه از حیث رعایت اصول و قواعد دادرسی و تطبیق عمل با قانون کار و آئین نامه حفاظت و تعیین مجازات اشکالی بنظرنمی رسد حکم فرجامخواسته به اکثریت آراء ابرام می شود .
* سابقه *
رای شماره 97-15/2/47 ردیف 51هیئت عمومی
فرجامخواه :(ح ).
فرجامخوانده :دادسرای استان کرمان .
فرجامخواسته :رای شماره 53-24/1/45شعبه اول دادگاه استان کرمان
تاریخ ابلاغ وفرجامخواهی 10/3/45
گزارش امرفرجامخواه به اتهام عدم رعایت مقررات وقوانین کارو آئین نامه حفاظتی و بهداشت عمومی درکارگاه شیرینی پزی خود و امتناع ازاعطا مرخصی هفتگی وسالیانه به کارگران وعدم تهیه لباس وسایروسائل آنان وخرابی وضع سیم کشی کارگاه وعدم نصب دوش آب گرم وسردونداشتن وسائل آتش نشانی بمنظورجلوگیری ازبروزحریق به استناد مواد 14 و 15 و 52 و 58 و قسمت اخیرماده 60 قانون کار و مواد 62 و 51 و 56 و 28 و 55 آئین نامه حفاظت و بهداشت عمومی در کارگاهها موردتعقیب دادسرای شهرستان یزدواقع شده وسپس کلیه نواقص حفاظتی مندرج درنامه شماره 1455-29/7/41راطبق مواد 55 و 56 انجام داده است وبموجب حکم شماره 783-24/11/41 در دادگاه جنحه بعلت فقددلیل بر عدم رعایت مواد14و15قانون کاروماده 62 آئین نامه حفاظتی باتوجه به اینکه شیرینی باقندازموادشیمیائی نیست متهم تبرئه شده ونسبت به عدم رعایت مواد28و51و55و56آئین نامه مذکورمتهم بزهکارتشخیص ونسبت به عدم رعایت ماده 28به تادیه مبلغ بیست وپنج هزارریال جریمه نقدی ونسبت به سایرموارد ( مواد51 و 55 و 56 ) برای هرموردبه تادیه مبلغ پنج هزارریال جریمه نقدی باقیداجرای اشدمجازات طبق ماده 2ملحقه به آئین دادرسی کیفری محکوم گردیده وازمحکومیت خودپژوهشخواهی نموده وحکم پژوهشخواسته درشعبه اول دادگاه استان هشتم نتیجتااستوارشده ومتهم فرجامخواهی کرده که بموجب رای شماره 38-8/1/43شعبه دوم دیوان عالی کشور"نطربه اینکه طبق ادعای متهم اشخاص دیگری هم بااوشریکبوده وبه فرض تحقق بزه محکومیت مشارالیه به تنهائی قانوناصحیح نبوده ورسیدگی ناقص تشحیص گردیده "حکم فرجامخواسته طبق ماده 430قانون آئین دادرسی کیفری نقض ورسیدگی به همان دادگاه صادر کننده حکم مزبورارجاع گردیده وبارددادرسان آن شعبه پرونده به شعبه دوم دادگاه استان ارجاع وپس ازرسیدگی به استناداینکه متهم نتوانسته دلیلی بروجودشرکاءدیگریاشرکت نامه دراین خصوص ابرازکندحکم بدوی بر محکومیت متهم به پرداخت یک فقره بیست وپنج هزارریال وسه فقره پنج هزار ریال نتیجتاتائیدگردیده ومتهم فرجامخواهی نموده که کلیه مراسلات و مکتوبات واخطارهابعنوان شرکت شیرینی سازی خلیفه علی رهبروشرکاءکه نام قنادی است صادرشده ومسلماقنادئمزبوردارای شرکاءمتعددی که همه وراث مرحوم خلیفه علی هستندمی باشندومتهم یکی ازشرکاءدکان مزبوراست و چون به حکم قانون ارث مشترک بوده نیازی به تنظیم شرکت نامه نداشته ومواد استنادی ی ناظربه کارخانجات است وشامل حال متهم نمی باشد و مواد 51 و 55 و 65 استنادی دادگاه شامل قنادی نبوده وهرگزمصداق نخواهدداشت ونواقص هم به شرحنامه اداره کارمرتفع گردیده دادگاه نسبت به عملی که جرم نبوده ومتوجه متهم نیست رای محکومیت داده وتقاضای رسیدگی فرجامی ونقض حکم نموده و به موجب حکم شماره 4992-22/11/44این شعبه چون ازطرف دادرسان سابق اظهارردبعمل نیامده وبخلاف مدلول ماده 208ماده قانون آئین دادرسی مدنی ومادتین 333 و334 قانون آئین دادرسی کیفری عمل شده وحوداداره کارهم ضمن نامه های 1844-21/5/41و1961-16/10/41 تصدیق نموده که شیرینی سازی خلیفه متعلق به شرکت است حکم مزبورازهردوجهت نقض وطبق ماده 430 قانون آئین دادرسی کیفری ودستورماده 456اصلاحی آن قانون رسیدگی به شعبه اول دادگاه استان هشتم ارجاع شده وشعبه مرجوع الیه پس ازرسیدگی بموجب حکم فرجام خواسته به استنادگزارش بازرسان کارکه درحکم گزارش ضابطین دادگستری محسوب گردیده واظهارات متهم که خودراکارفرمای کارگاه شیرینی پزی خلیفه علی وشرکاءمعرفی کرده وکلیه نامه های واصله به آنجابه امضاء(ح )کارفرما می باشدوبفرض وجودشرکاءمسئولیت اداره کارگاه بعهده اوبوده واشکالی برحکم بدوی جزآنچه دردادنامه 153-6/4/42قیدگردیده واردنیست محکومیت فرجامخواه به پرداخت یک فقره بیست وپنج هزارریال وسه فقره پنج هزارریال وقیداجرائمجازات اشداستوارگردیده ومحکوم علیه فرجامخواهی نموده و اعتراض وکیلش آن است که فرجامخواه مسئولیت انفرادی نداشته واتهامات متوجه اونیست وگارگاههای مذکوره درموارداستنادی که ضمن ماده 5قانون کارتعریف شده شامل دکان قنادی نبوده ومربوط به کارخانه هائی است که کارگران آن باموادشیمی سروکارداشته باشندومورداومواردنقض بلاارجاع است استدعای نقض شده .
رای شماره 97-15/2/47ردیف 51هیئت عمومی
به تاریخ روزچهارشنبه بیسست وپنجم اردیبهشت ماه یکهزاروسیصدو چهل وهفت هیئت عمومی دیوانعالی کشوربریاست جناب آقای عمادالدین میر مطهری ریاست کل دیوانعالی کشورووباحضورجناب آقای دکترعبدالحسین علی آبادی دادستان کل کشوروجنابان آقایان روساومستشاران شعب دیوان عالی کشورتشکیل گردیدپس ازطرح وقرائت گزارش پرونده وملاحظه اوراق لازم وبا کسب نظریه جناب آقای دادستان کل مبنی برابرام رای فرجامخواسته بشرح زیررای میدهند.
مرجع :
موازین قضائی ،ازانتشارات حسینیه ارشاد(جلد 1) صفحه 082تا085
2
نوع : آراء و نظریات
شماره انتشار : 97
تاریخ تصویب : 1347/02/15
تاریخ ابلاغ :
دستگاه اجرایی :
موضوع :
منبع : وب سایت قوانین دات آی آر (معاونت آموزش دادگستری استان تهران)
دراتهام قتل ، دادگاه نبایدصرفا به شهادت چندنفرکه شهادت آنها تلقینی تشخیص میگردداکتفاء نموده وحکم برائت متهم راصادرنماید ودرغیراینصورت ازموجبات نقض خواهدبود درانتساب اتهام قتل عمدی به مباشرومعاون جرم ،بایددلایل وشواهد لازم وجودداشته باشدودرغیراینصورت متهمین تبرئه خواهندشد
