نظریه مشورتی
با توجه به کثرت پروندههای تأمین دلیل با موضوعات متفاوت که عمدتا فاقد شرایط مقرر در ماده 149 قانون آیین دادرسی مصوب سال 1379 از باب تعذر و تعسر دلایل در آینده و ذکر موضوع خواسته اصلی که برای اثبات آن نیاز به تأمین دلیل بوده، است، آیا رسیدگی به موضوعات زیر جهت تأمین دلیل در صلاحیت شورای حل اختلاف است؟
با توجه به کثرت پروندههای تأمین دلیل با موضوعات متفاوت که عمدتا فاقد شرایط مقرر در ماده 149 قانون آیین دادرسی مصوب سال 1379 از باب تعذر و تعسر دلایل در آینده و ذکر موضوع خواسته اصلی که برای اثبات آن نیاز به تأمین دلیل بوده، است، آیا رسیدگی به موضوعات زیر جهت تأمین دلیل در صلاحیت شورای حل اختلاف است؟
1-معرفی شخص صدمهدیده به پزشکی قانونی در اثر سقوط از پله اداره به جهت عدم رعایت نکات ایمنی و رعایت نظامات دولتی در قالب تأمین دلیل که با طرح شکواییه یا درخواست مصدوم از دادسرا از سوی دادسرا به پزشکی قانونی معرفی میشود. 2-معرفی به هیأت پزشکی قانونی در مقام اعتراض به نظریه پزشکی قانونی. 3- استعلام از اداره ثبت اسناد و املاک جهت ارائه تصویری از مدارک مالکیت در پرونده ثبتی. 4- ارجاع به کارشناس حسابرسی جهت تعیین تکلیف در خصوص اختلاف مالی بین خواهان و خوانده. 5- تعیین نفقه ماهیانه زوجه و فرزند بدون دادخواست مطالبه نفقه.
با عنایت به ماده 149 قانون آیین دادرسی مدنی، درخواست تأمین دلیل در مواردی به عمل می‌آید که اشخاص ذینفع احتمال دهند در آینده، استفاده از دلایل و مدارک دعوای آنان یا استفاده از قراین و امارات موجود در محل یا دلایلی که نزد اطراف دعوا یا دیگری است، متعذر یا متعسر خواهد شد؛ بنابراین تعیین نفقه ماهیانه زوجه و فرزند که رسیدگی به آن مستلزم رسیدگی قضایی است، ذاتا بهگونهای است که در قالب تأمین دلیل امکانپذیر نیست. اما در موارد دیگری که در استعلام ذکر شده است، امکان تأمین دلیل در خصوص آنها مشروط بر اینکه به تشخیص مقام قضایی تعذر یا تعسر آن در آینده محتمل باشد، وجود دارد.
هرگاه طرفین قرارداد روزانه مبلغی را به عنوان خسارت تأخیر اجرای تعهد ذکر کنند و به لحاظ عدم انجام تعهد این مبالغ مورد خواسته خواهان قرار گیرد، آیا خواسته باید از تاریخ تخلف تا زمان تقدیم دادخواست مطرح و بر این اساس تمبر ابطال شود؟ یا اینکه خواهان میتواند از تاریخ تخلف لغایت اجرای تعهد خسارت را در دادخواست مطالبه کند؟ (چنانچه خوانده مورد تعهد را انجام نداده باشد)؟
در مواردی که خواهان وجه التزام قراردادی را وفق ماده 230 قانون مدنی مطالبه میکند، باید میزان خواسته خود را تا زمان تقدیم دادخواست تعیین و بر اساس آن ابطال تمبر کند و با توجه به ماده 98 قانون آیین دادرسی میتواند تا جلسه اول دادرسی، خواسته خود را افزایش دهد و مابهالتفاوت تمبر دادرسی را ابطال کند؛ و صدور حکم برای وجه التزام متعلقه پس از این تاریخ (جلسه اول) امکانپذیر نیست و مستلزم طرح دعوا و رسیدگی جداگانه است.
آیا قرارهایی همچون تأمین دلیل موضوع مواد 149 به بعد قانون آیین دادرسی مدنی مصوب سال 1379، تأمین اتباع بیگانه، و تأمین دعوای واهی موضوع مواد 144 و 109 قانون مزبور قابل اعتراض شخص ثالث است؟
با عنایت به اینکه در اثر صدور قرارهای مذکور در استعلام (تأمین دلیل، تأمین اتباع بیگانه و تأمین دعوای واهی) ورود خلل به حقوق اشخاص ثالث نوعا متصور نیست، بنابراین اعتراض ثالث نسبت به این قرارها از شمول ماده 417 قانون آیین دادرسی مدنی مصوب سال 1379 خارج است.
منبع : روزنامه حمایت
