×

قانون الحاق دولت جمهوری اسلامی ایران به کنوانسیون جلوگیری از آلودگی دریائی ناشی از دفع مواد زاید و دیگر مواد

قانون الحاق دولت جمهوری اسلامی ایران به کنوانسیون جلوگیری از آلودگی دریائی ناشی از دفع مواد زاید و دیگر مواد

قانون-الحاق-دولت-جمهوری-اسلامی-ایران-به-کنوانسیون-جلوگیری-از-آلودگی-دریائی-ناشی-از-دفع-مواد-زاید-و-دیگر-مواد

وکیل


شماره 215 ـق - 7/7/1375
حضرت حجت الاسلام و المسلمین جناب آقای هاشمی رفسنجانی
ریاست محترم جمهوری اسلامی ایران
لایحه شماره 62175/15472 مورخ 1375 دولت در خصوص الحاق دولت جمهوری اسلامی ایران به کنوانسیون جلوگیری از آلودگی دریایی ناشی از دفع مواد زاید و دیگر مواد که در جلسه علنی روز یکشنبه مورخ 25/6/1375 مجلس شورای اسلامی عینا تصویب و به تایید شورای نگهبان رسیده است در اجرای اصل یکصدو بیست و سوم قانون اساسی به پیوست ارسال می گردد .
رییس مجلس شورای اسلامی ـ علی اکبر ناطق نوری
شماره 7366 - 11/7/1375
سازمان حفاظت محیط زیست
قانون الحاق دولت جمهوری اسلامی ایران به کنوانسیون جلوگیری از آلودگی دریایی ناشی از دفع مواد زاید و دیگر مواد که در جلسه علنی روز یکشنبه مورخ بیست و پنجم شهریور ماه یکهزارو سیصدو پنج مجلس شورای اسلامی تصویب و در تاریخ 1/7/1375 به تایید شورا ینگهبان رسیده و طی نامه شماره 215 ـ ق مورخ 7/7/1375 واصل گردیده است ، به پیوست جهت اجراء ابلاغ میگردد.
رئیس جمهور ـ اکبر هاشمی رفسنجانی

ماده واحده ـ به دولت جمهوری اسلامی ایران اجازه داه می شود به کنوانسیون جلوگیری از آلودگی دریایی ناشی از دفع مواد زاید و دیگر مواد ، مصوب سال یکهزاروسیصدو پنجاه و یک هجری شمسی برابر با سال یکهزارو نهصدو هفتادو دو میلادی (1972) ، مشتمل بر یک مقدمه ، (22)ماده و (3) پیوست ملحق شود و اسناد مربوط را تسلیم نماید .

کنوانسیون جلوگیری از آلودگی دریایی از طریق دفع مواد زاید و دیگر مواد اعضای متعاهد این کنوانسیون
با تصدیق این که محیط زیست دریایی و موجودات زنده آن برای بشر دارای اهمیت حیاتی می باشند، و همه مردم در تضمین اینکه بگونه ای از آن ها نگهداری می شود که به کیفیت و منابع دریایی آسیبی وارد نمی گردد دارای منافعی هستند ،
با تصدیق این که قابلیت دریا برای جذب مواد زاید و بی ضرر نمودن آنها و توانایی آن به منظور احیا مجدد منابع طبیعی دریاها محدود می باشد ،
با تصدیق این که دولتها براساس منشور ملل متحد و اصول حقوق بین الملل دارای حق حاکمیت جهت بهره برداری از منابع دریایی خویش بر طبق خط مشی های زیست محیطی خود می باشند و وظیفه دارند اطمینان حاصل کنند که این فعالیتها در قلمرو یا کنترل آنها ، آسیبی به محیط زیست سایر کشورها یا مناطق فراتر از حدود حاکمیت ملی آنها وارد نمی نماید ،
با یادآوری قطعنامه 2749 (25) مجمع عمومی ملل متحد در مورد اصول ناظر بر بستر دریاها و کف اقیانوس ها و زیر بستر متعلق به آنها فراتر از حدود قلمرو حاکمیت ملی می باشند ،
با خاطر نشان ساختن این که آلودگی دریایی از بسیاری از منافع مانند دفع و تخلیه از طریق هوا ، رودخانه ، خورها ( مصب ها) ریزش گاههای درون رودخانه ها خطوط لوله نشات می گیردو از این رو حایز اهمیت است که دولتها بهترین شیوه های عملی را جهت جلوگیری از چنین آلودگیهایی بکار بسته ، و محصولات و فرآیندهایی را توسعه دهند که میزان مواد زاید مضر در دریاها را کاهش می دهند ،
بااعتقاد به این که اقدام بین المللی جهت کنترل آلودگی دریا بواسطه دفع مواد زاید می تواند و باید بدون تاخیر صورت پذیرد اما این عمل نباید خدشه ای بر بحث اقداماتی جهت کنترل دیگر منابع آلوده کنند دریا ، درآینده نزدیک وارد نماید ،و
با آرزوی توسعه حفاظت از محیط زیست دریایی از طریق تشویق کشورهای دارای منافع مشترک در مناطق جغرافیایی خاص ، بمنظور انعقاد توافقنامه های مناسب مکمل این کنوانسیون ،
به قرار ذیل موافقت نمودند :
ماده 1 ـ اعضای متعاهد باید بصورت فردی و جمعی کنترل موثر همه منافع آلودگی محیط زیست دریایی را ترغیب نمایند و به ویژه خود متعهد شوند تا به منظور جلوگیری از آلودگی دریاها، از طریق دفع مواد زاید و سایر موادی که برای سلامت بشر ایجاد خطر می کنند و منابع زیستی و حیات موجودات دریایی را مخاطره آمیز مینمایند ، و به امکانات رفاهی دریا آسیب می رسانند و یا با دیگر استفاده های قانونی از دریا تداخل پیدا می کنند ، همه روشهای عملی را بکار بندند.
ماده 2 ـ اعضای متعاهد همانگونه که در مواد بعدی خواهد آمد ، باید براساس تواناییهای عملی ، فنی و اقتصادی بطور فردی اقدامات موثری را بعمل آورند و بصورت جمعی بمنظور جلوگیری از آلودگی دریایی در اثر دفع مواد زاید ، خط مشی های خود را در این خصوص هماهنگ نمایند .
ماده 3 ـ از نظر این کنوانسیون :
1 ـ (الف) دفع یعنی :
1 - ریختن هرگونه زواید یا سایر مواد دریا از کشتیها ، هواپیماها ، سکوها یا دیگر سازه های ساخت دست بشر در دریا .
2 - دفع عمدی مواد کشتیها ، هواپیماها سکوها یا دیگر سازه های ساخت دست بشر در دریا ، به دریا.
(ب ) دفع شامل موارد ذیل نمی شود :
1 - ریختن مواد زاید یا سایر مواد در دریا بطور اتفاقی یا در پی عملیات عادی کشتیها ، هواپیماها، سکوها یا دیگر سازه های ساخت دست بشر در دریا و تجهیزات آنها بغیر از مواد زاید دیگر سازه های ساخته دست بشر در دریا که به قصد دفع مواد مزبور فعالیت می کنند ، حمل می شود یا از به عمل آوری چنین مواد زایدی یا سایر مواد در کشتیها ، هواپیماها ، سکوها یا سازه های مزبور ناشی می شود.
2- به جا نهادن مواد با هدفی غیر از دفع چنین مواد زایدی مشروط بر اینکه ریختن چنین مواد زایدی با اهداف این کنوانسیون مغایرات نداشته باشد .
(ج ) مفاد این کنوانسیون ، دفع مواد زاید یا دیگر موادی را که بطور مستقیم ناشی از اکتشاف ، بهره برداری و شرکت در انجام عملیات ساحلی منابع کانی بستر دریا بوده یا مربوط آنها می باشد ، در برنمی گیرد .
2 ـ (هواپیماها و کشتیها) به معنی حمل کننده های دریایی یا هوایی از هر نوعی که باشند تلقی می شوند این اصطلاح ،هاورکرافت و دوبه ها را اعم از خود کششی یا کششی شامل می شود .
3 ـ (دریا) به معنی کلیه آبهایی بجز داخلی کشورها است .
4 ـ (مواد زاید و یا دیگر مواد) به معنی ماده یا شیئی از هر نوع ، شکل یا جنس است .
5 ـ (اجازه خاص) اجازه ای است که بطور مشخص بنابر تقاضای قبلی و طبق ضمایم (2و3) اعطا می شود .
6 ـ (اجازه عام) به معنی اجازه قبلی و براساس ضمیمه 3 است .
7 ـ (سازمان) به معنی سازمانی است که توسط اعضای متعاهد تعیین شده است .
ماده 4 ـ اعضای متعاهد طبق مفاد این کنوانسیون باید از دفع مواد زاید یا دیگرمواد به هر شکل یا صورتی به استثنای موارد مشخصی که در ذیل می آید ممانعت بعمل آورند :
الف ـ دفع مواد زاید یا مواد دیگری که در ضمیمه (1) آمده ممنوع می باشد .
ب ـ دفع مواد زاید یا مواد دیگری که در ضمیمه (2) آمده ، منوط به اجازه خاص قبلی می باشد .
ج ـ دفع کلیه مواد زاید یا مواد دیگر مستلزم اجازه عام قبلی می باشد .
2 ـ هر مجوزی تنها بعد از ملاحظه دقیق کلیه عوامل موضوع ضمیمه (3) از جمله آگاهی قبلی از ویژگیهای منطقه دفع مواد زاید همانگونه که در بخش (ب ) و(ج ) ضممیه مزبور درج گردیده صادر خواهد شد .
3 ـ هیچیک از مواد این کنوانسیون به گوانه ای تفسیر نخواهد شد که یک عضومتعاهد را تا جایی که به آن عضو مربوط است از دفع مواد زاید یا سایر مواد ذکر نشده در ضممیه (1) منع نماید . عضو مزبور اینگونه اقدامات را به اطلاع سازمان خواهد رساند .
ماده 5 ـ
1 ـ درصورتی که حفظ ایمنی جان اشخاص یا کشتیها، هواپیماها ، سکوها و یا دیگر سازه های ساخت دست بشردر دریاها در موارد بسیار ضروری ناشی از شرایط نامطلوب آب و هوایی یا در موردی که جان انسان را به مخاطره افکند و یا تهدیدی باشد ، ضرورت داشته باشد ، اگر دفع مواد زاید تنها راه جلوگیری (رفع ) از تهدید باشد واگر احتمال کمی وجود داشته باشد که در نتیجه دفع مواد زاید ، خسارت کمتر از زمانی بشود که در غیر ازآن صورت اتفاق خواهد افتاد ماده (4) اعمال نخواهد شد . دفع مزبور بمنظور به حداقل رساندن احتمال آسیب و ضرر به انسان یا حیات آبزیان انجام خواهد شد و بدون فوت وقت به سازمان گزارش خواهد شد
2ـ یک عضو متعاهد می تواند بصورت استثنا برای جزء (الف ) بند (1) ماده (4)، در مواقع اضطراری که خطرات غیر قابل قبولی در ارتباط با سلامتی انسان ایجاد می کند و با قبول اینکه راه حل معقول دیگری درباره آنها وجود ندارد ، اجازه خاص صادر می کند . عضو مزبور قبل از انجام چنین عملی باید با کشور یا کشورهایی که ممکن است تحت تاثیر قرار گیرند، و نیز با سازمان که بعد از مشاوره با دیگر اعضا و در صورت اقتضا سازمانهای بین المللی ، براساس ماده (114) ، بدون فوت وقت مناسبترین روشها را برای اتخاذ به عضو متعاهد توصیه خواهد کرد ، مشورت نماید . عضو متعاهد این پیشنهادها را تا عملی ترین حد متناسب با زمانی که عمل باید در محدوده آن صورن می گیرد و منطبق با تعهد کلی پرهیز از خسارت وارد آوردن به محیط زیست دریایی ، انجام داده و سازمان را از عمل انجام شده مطلع خواهد کرد .
متعهد می شوند در چنین شرایطی به یکدیگر مساعدت نمایند .
3 ـ هر عضو متعاهد می تواند در زمان یا بعد از تصویب یا الحاق به کنوانسیون ، از حقوق خود در مورد بند (2) صرفنظر نماید .
ماده 6 ـ
1 ـ هر عضو متعاهد باید یا مقامهای صلاحیتدار را برای موارد زیر تعیین نماید :
الف ـ صدور اجازه های خاصی که از قبل و برای دفع مواد زاید فهرست شده در ضمیمه (2) و در شرایطی که در بند (2) ماده (5) منظور شده است ، لازم می باشد .
ب ـ صدور اجازه عامی که از قبل و برای دفع کلیه مواد دیگر ضروری می باشد .
ج ـ ثبت نوع و مقدار همه موادی که اجازه دفع آنها داده شده و محل ، زمان و روش دفع آنها .
دـ نظارت فردی ویا همکاری با سایر اعضای متعاهد و سازمانهای ذیصلاح بین المللی در خصوص وضعیت دریاها بمنظور تحقق اهداف این کنوانسیون .
2 ـ مقام یا مقام های صلاحیتدار عضو متعاهد در موارد زیر اجازه خاص یا عام قبلی بند (1) در مورد ماده مورد نظر جهت دفع صادر خواهند کرد :
الف ـ بارگیری در قلمرو آن عضو انجام شده باشد .
ب ـ زمانی که بارگیری در قلمرو کشوری که عضو کنوانسیون نیست توسط کشتی یا هواپیماهایی که در قلمرو آن عضو ثبت شده یا با پرچم آن تردد می کند ، انجام شده باشد .
3 ـ در صدور مجوز دفع طبق جزء (الف ) و (ب) بند (1) فوق ، مقام یا مقامهای صلاحیتدار ، ضمیمه (3) را به همراه معیارها ، اقدامات و الزامات دیگری که مقتضی تشخیص دهند رعایت خواهند نمود .
4 ـ هر عضو متعاهدی بطور مستقیم و یا از طریق دبیرخانه ای که به موجب موافقتنامه منطقه ای ایجاد شده ، اطلاعات مندرج در جزء (ج ) و (د)بند (1) بالا و معیارها و اقدامات و الزامی را که طبق بند (3) فوق الذکر اتخاذ میکند به سازمان و در صورت اقتضا به اعضای دیگر گزارش خواهد کرد . روش اجرا و ماهیت گزارش های مزبور با مشورت اعضای متعاهد مورد توافق قرار خواهد گرفت .
ماده 7 ـ
1 ـ هر عضو متعاهد اقدامات لازم را در خصوص اجرای این کنوانسیون برای کلیه موارد زیر بکار خواهد گرفت :
الف ـ کشتیها و هواپیماهایی که د رقلمرو آن عضو ثبت و یا با پرچم آن حرکت می کنند .
ب ـ کشتیها و هواپیماهایی که در قلمرو آن عضو یا دریاهای سرزمینی آن ، موادی را بارگیری می کنند که قرار است دفع گردد.
ج ـ کشتیها ، هواپیماها و سکوهای ثابت یا شناور تحت حاکمیت آنها با این باور که در امر دفع مواد زاید دخیل می باشند .
2 ـ هر عضو در قلمرو خود باید اقدامات مناسب را به منظور جلوگیری و مجازات هر عملی که مغایر با مفاد این کنوانسیون باشد ، اتخاذ نماید .
3 ـ اعضاء موافقت نمودند در تعمیم و گسترش روشهای اجرای موثر این کنوانسیون بویژه در دریاهای آزاد ، از جمله روشهای گزارش دادن در مورد کشتیها و هواپیماهایی که برخلاف کنوانسیون در حال دفع مواد زاید مشاهده شوند ، همکاری نمایند .
4 ـ این کنوانسیون در مورد آندسته از کشتیها و هواپیماهایی که طبق حقوق بین الملل از مصونیت دولتی برخوردارند ، اعمال نمی شود با این وجود هر عضوی با اتخاذ اقدامات مناسبی اطمینان حاصل خواهد کرد که چنین کشتیها و هواپیماهایی که به آن تعلق دارند یا توسط آن مورد بهره برداری قرار می گیرند به گونه ای عمل خواهند کرد که با موضوع و هدف این کنوانسیون مطابقت و سازگاری داشته باشند و مراتب را به سازمان اطلاع خواهد داد .
5 ـ هیچ یک از مفاد این کنوانسیون بر حقوق هر عضو متعاهدی جهت اتخاذ اقدامات دیگری براساس اصول حقوق بین المللی در مورد جلوگیری از دفع مواد زاید در دریاها تاثیر نمی گذارد .
ماده 8 ـ بمنظور پیشبرد اهداف این کنوانسیون ، اعضای متعاهد دارای منافع مشترک بمنظور حمایت از محیط زیست دریایی در یک منطقه جغرافیایی معین با در نظر گرفتن ترکیب ویژگیهای منطقه ای ، بمنظور انعقاد توافقنامه منطقه ای مطابق این کنوانسیون برای جلوگیری از آلودگی بویژه از طریق مواد زاید تلاش خواهند کرد . اعضای متعاهد این کنوانسیون کوشش خواهند کرد مطابق با اهداف و مفاد توافقنامه های منطقه ای مزبور ، که از طرف سازمان به آنان اعلام می شود عمل نمایند . اعضای متعاهد سعی خواهند نمود با طرفهای توافقنامه های منطقه ای بمنظور توسعه روشهای هماهنگی که قرار است توسط اعضای کنوانسیون های مختلف مربوط پیگیری شود ، همکاری نمایند . توجه خاصی به همکاری در زمینه کنترل و تحقیق عملی بعمل خواهد آمد .
ماده 9 ـ اعضای متعاهد با تشریک مساعی با سازمان و نهادهای بین المللی دیگر ، حمایت از آندسته از اعضای متعاهدی که تقاضای موارد زیر را دارند ، ترجیحا در کشورهای مربوط به گونه ای که اهداف ومقاصد این کنوانسیون را به پیش برد ، ترغیب خواهند کرد .
الف ـ آموزش فنی و علمی پرسنل .
ب ـ تامین تجهیزات و ابزارهای مورد نیاز در امز تحقیق و کنترل .
ج ـ دفع و تصفیه مواد زاید و اقدامات دیگر بمنظور جلوگیری یا کاهش آلودگی بر اثر دفع .
ماده 10 ـ اعضای متعاهد می شوند طبق اصول حقوق بین الملل در خصوص مسوولیت دولتهای در زمینه خسارت وارد کردن به محیط زیست دیگر کشورها ویا به هر ناحیه زیست محیطی دیگر در نتیجه دفع مواد زاید و دیگر از هر نوع که باشد ، در زمینه گسترش روشهای تعیین مسوولیت و حل و فصل اختلاف های مربوط به دفع مواد زاید ، اقدام نمایند .
ماده 11 ـ اعضای متعاهد در اولین نشست مشورتی خود شیوه های حل و فصل مناقشات مربوط به تفسیر و اجرای این کنوانسیون را مورد بررسی قرار می دهند .
ماده 12 ـ اعضای متعاهد خود را ملزم می نمایند تا از طریق سازمانهای تخصصی صلاحیتدار و نهادهای بین المللی دیگر اقدامهایی بمنظور حفاظت ازمحیط زیست دریایی در مقابل آلودگی ناشی از مواد زیر را ترغیب نمایند :
الف ـ هیدروکربن ها ، از جمله نفت و مواد زاید آنها .
ب ـ سایر مواد مضر و خطرناکی که بوسیله کشتی ها با هدفی غیر از دفع حمل می شوند .
ج ـ مواد زاید ایجاد در جریان عملیات کشتی ها ، هواپیماها ، سکوها و دیگر سازه های ساخته دست بشر در دریا .
د ـ آلودگی های رادیو اکتیویته از همه منابع ، از جمله کشتی ها .
هـ ـ عوامل جنگ شیمیایی و بیولوژیکی .
و ـ مواد زاید و دیگر موادی که بطور مستقیم در نتیجه یا در ارتباط با اکتشاف ، بهره برداری پردازش ساحلی مربوط به منابع بستر دریا بوجود می آید .
اعضای متعاهد همچنین از طریق سازمان صلاحیتدار بین المللی ، تدوین علایم مورد استفاده کشتی هایی را که در امر دفع زاید شرکت دارند ، ترغیب خواهند کرد .
ماده 13 ـ هیچ یک از مفاد این کنوانسیون به تدوین و توسعه حقوق دریاها بوسیله کنفرانس سازمان ملل متحد در خصوص حقوق دریاها که به موجب قطعنامه (24) ج 2750 مجمع عمومی سازمان متحد برگزار گردید و نیز دعاوی حال و آینده ودیدگاههای حقوقی هر کشوری در ارتباط با حقوق دریاها و ویژگی و دامنه حاکمیت ساحلی کشور صاحب پرچم لطمه ای نخواهد زد . اعضای متعاهد موافقت کردند تا در جلسه ای که توسط سازمان بعد از کنفرانس حقوق دریاها تشکیل می شود .در هر صورت بعد از 1355 هجری شمسی مطابق با 1976 میلادی نخواهد بود بمنظور تعریف ویژگی و دامنه حقوق و مسوولیت کشور ساحلی در به اجرا در آوردن کنوانسیون در منطقه ای مجاور ساحل خود مشورت نمایند .
ماده 14 ـ
1 ـ دولت بریتانیای کبیر و ایرلند شمالی بعنوان امین ، بمنظور تصمیم گیری در خصوص موضوعات سازمانی حداکثر (3) ماه بعد از لازم الاجرا شدن این کنوانسیون اجلاس اعضای متعاهد را تشکیل خواهند داد .
2 ـ اعضای متعاهد سازمان صلاحیتداری را که در زمان تشکیل آن اجلاس وجود دارد ، مسوول وظایف دبیر خانه ای در ارتباط با این کنوانسیون می کنند ، هر عضو متعاهد این کنوانسیون که عضو این سازمان نباشد ، باید سهم مناسبی برای هزینه هایی که توسط سازمان در اجرای این وظایف صرف شده است ، در نظر بگیرد .
3 ـوظایف دبیرخانه ای سازمان مذکور شامل موارد زیر است :
الف ـ برپایی نشستهای مشورتی اعضای متعاهد غالبا کمتر از هر دو سال یکبار وجلسات ویژه اعضا در هر زمان بنا به تقاضای دوسوم اعضا.
ب ـ همکاری و آمادگی در مشورت با اعضای متعاهد و سازمانهای بین المللی مربوط در خصوص توسعه و اجرای روشهایی که در جزء (هـ) بند (4) این ماده به آن اشاره شده است .
ج ـ بررسی تحقیقات انجام شده از سوی اعضای متعاهد و اطلاعات دریافتی از آنان ، مشورت با آنها و سازمانهای بین المللی مربوط و ارایه پیشنهادات به اعضا درباره مسایل این کنوانسیون که بطور مشخص در کنوانسیون عنوان نشده است .
دـ انتقال تمام اطلاعیه هایی که طبق بند (3) ماده (4) ، بند (1) و (2) ماده (5) ، بند (6) و مواد (15)، (20) ، (21) توسط سازمان دریافت شده به اعضای مربوط .
قبل از تعیین سازمان این وظایف در صورت لزوم توسط کشورهای امین که دولتهای بریتانیای کبیر و ایرلند شمالی می باشند ، انجام خواهد شد .
4 ـ در جلسات مشورتی یا ویژه اعضای متعاهد ، اجرای این کنوانسیون و از جمله موارد زیر مورد بررسی مستمر قرار خواهد گرفت .
الف ـ بررسی و تصویب اصلاحیه های این کنوانسیون و ضمایم آن طبق ماده (15) .
ب ـ دعوت نهاد یا نهادهای علمی مربوط جهت همکاری و مشاوره با اعضایا سازمان ، در مورد جنبه فنی یا علمی مرتبط با کنوانسیون، بویژه مفاد ضایم .
ج ـ دریافت و بررسی گزارشهای تهیه شده براساس بند (4) ماده (6).
د ـ ارتقا سطح همکاری با ـ و بین ـ سازمانهای منطقه ای که در ارتباط با جلوگیری از آلودگی دریایی هستند .
هـ ـ توسعه یا تصویب روشهای موضوع بند (2) ماده (5) از جمله معیارهای اساسی برای تعیین و تشخیص وضعیتهای فوق العاده و استثنایی و روش هایی جهت راهنماییهای مناسب دفع و پیشنهاد آن با مشورت سازمانهای بین المللی مربوط .
و ـ بررسی هر نوع اقدام دیگری که ممکن است مورد نیاز باشد .
5 ـ اعضای متعاهد در اولین نشست مشورتی خود آیین کار را در صورت لزوم وضع خواهند کرد .
ماده 15 ـ
1ـ (الف) اصلاحات کنوانسیون در جلسات اعضای متعاهد که طبق ماده (14) تشکیل می شود توسط دوسوم اکثریت اعضای حاضر تصویب می گردد .
یک اصلاحیه برای اعضایی که آنرا پذیرفته اند در شصتمین روز پس از آنکه دوسوم اعضا سند پذیرش اصلاحیه را نزد سازمان تودیع نمایند لازم الاجرا خواهد گردید. پس از این تاریخ اصلاحیه برای هر عضو دیگر ، سی روز پس از تاریخی که سند پذیرش اصلاحیه را تودیع نماید لازم الاجرا خواهد گردید .
(ب) سازمان ، تمامی اعضای متعاهد را از هر گونه درخواست مطرح شده برای تشکیل جلسه ویژه به موجب ماده (14) و هرگونه اصلاحات تصویب شده در جلسات اعضای متعاهد و تاریخی که این اصلاحات برای هر عضوی لازم الاجرا می گردد ، مطلع خواهد ساخت .
2 ـ اصلاحات ضمایم براساس ملاحظات فنی و علمی خواهد بود . اصلاحات ضمایم که به تصویب دوسوم اکثریت اعضا حاضر در جلسه ای که بر طبق ماده (14) تشکیل می شود برسد ، در مورد هر عضو متعاهد بلافاصله از تاریخ اطلاعیه پذیرش آن عضو به سازمان و در مورد کلیه اعضای دیگر یکصد روز بعد از تصویب اصلاحیه بوسیله جلسه ، بجز آنهایی که قبل از پایان یکصد روز اعلام مینمایند که قادر نیستند اصلاحیه ها را در آن زمان بپذیرند ، لازم الاجرا خواهد شد . اعضا باید تلاش کنند پذیرش اصلاحیه را از جانب خود در اسرع وقت بعد از تصویب در جلسه ، به سازمان اعلام نمایند . هر عضو متعاهدی در هر زمانی می تواند پذیرش را جایگزین اعلامیه قبلی اعتراض نماید و بر این اساس اصلاحیه ای که قبلا مورد اعتراض واقع شده ، برای آن عضو لازم الاجرا خواهد شد .
3 ـ پذیرش یا اعلام اعتراض طبق این ماده با ارایه سند به سازمان انجام خواهد گرفت . سازمان همه اعضای متعاهد را از دریافت چنین اسنادی مطلع خواهد ساخت .
4 ـ پیش از تعیین و انتخاب سازمان ، وظایف دبیرخانه ای مختص آن بطور موقت بوسیله کشورهای بریتانیای کبیر و ایرلند شمالی بعنوان یکی از امنای این کنوانسیون صورت می پذیرد.
ماده 16 ـ این کنوانسیون جهت امضا توسط هر کشوری در لندن ، مکزیکوسیتی ، مسکو و واشنگتن از 8 دی 1351 تا 10 دی 1352 هجری شمسی برابر با 29 دسامبر 1972 تا 31 دسامبر 1973 میلادی مفتوح خواهد بود .
ماده 17 ـ این کنوانسیون منوط به تصویب خواهد بود . اسناد تصویب نزد کشورهای مکزیک ، اتحاد جماهیر سوسیالیستی شوروی ، بریتانیای کبیر ، ایالات متحده آمریکا و ایرلند شمالی ، تودیع خواهد شد .
ماده 18 ـ بعد از 10 دی 1352 هجری شمسی برابر با 31 دسامبر 1973 میلادی این کنوانسیون جهت الحاق هر کشوری مفتوح خواهد بود . اسناد الحاق نزد دولتهای مکزیک ، مکزیک ، اتحاد جماهیر سیوسیالیستی شوروی ، ایالات متحده آمریکا ، بریتانیای کبیر و ایرلند تودیع خواهد شد .
ماده 19 ـ
1 ـ این کنوانسیون در سی امین روز بعد از تاریخ ارایه پانزدهمین سند تصویب یا الحاق لازم الاجرا خواهد شد .
2 ـ این کنوانسیون برای هر عضو متعاهدی که بعد از ارایه پانزدهمین سند تصویب یا پذیرش ، این کنوانسیون را تصویب نموده یا به آن ملحق می شود در سی امین روز بعد از ارایه اسناد تصویب یا الحاق توسط عضو متعاهد مزبور لازم الاجرا خواهد شد.
ماده 20 ـ کشورهای امین موارد ذیل را به اطلاع اعضای متعاهد خواهند رساند :
الف ـ امضای این کنوانسیون و تودیع اسناد تصویب ، الحاق یا انصراف طبق مواد (16،17،18،21) و
ب ـ تاریخی که این کنوانسیون طبق ماده (19) لازم الاجرا میشود.
ماده 21 ـ هر عضو متعاهدی میتواند یا اعلام کتبی (6) ماهه به کشورهای امین کنوانسیون ، انصراف خود را از این کنوانسیون اعلام نماید ، اعلام مزبور سریعا به اطلاع کلیه اعضای متعاهد خواهد رسید .
ماده 22 ـ نسخه اصلی این کنوانسیون که به زبانهای انگلیسی ، فرانسوی ، روسی و اسپانیولی است به یک اندازه معتبر می باشد و نزد دولتهای مکزیک ، اتحاد جماهیر سوسیالیستی شوروی ، بریتانیای کبیر ، ایرلند شمالی و ایالات متحده آمریکا تودیع خواهد شد و دولتهای مذکور نسخه های مصدق آن را به کلیه کشورها ارسال خواهند نمود .
بنا به مراتب فوق امضا کنندگان زیر که از طرف دولتهای متبوع خود ، برای این منظور مجاز شناخته شده اند این کنوانسیون را امضا نمودند .
این کنوانسیون در چهار نسخه در هشتم دیماه 1351 هجری شمسی برابر با بیست و نهم دسامبر 1972 میلادی درلندن ، مکزیکوسیتی ، مسکو و واشنگتن تنظیم گردید .
ضمیمه (1)
1 ـ ترکیبات ارگانوهالوژنها .
2 ـ جیوه و ترکیبات آن .
3 ـ کادیوم و ترکیبات آن .
4 ـ پلاستیکهای پایدار و دیگر مواد ترکیبی پایا، بطور نمونه ، تور ماهیگری و طنابهایی ، که ممکن است بصورت شناور یا معلق در دریا باقی بمانند بطوری که با کشتیرانی و ماهیگری و دیگر استفاده های قانونی در دریا تداخل پیدا کنند .
5 ـ نفت خام ، نفت سیاه ، نفت سنگین دیزل و روغنهای روان کننده ، مایعات هیدرو لیکی و هرگونه مخلوطی که دارای چنین موادی بوده و با هدف دفع ، بارگیری شده باشند .
6 ـ مواد زاید رادیو اکتیویته بسیار قوی یا سایر مواد رادیو اکتیویته قوی که بوسیله نهاد بین المللی ذیصلاح در این زمینه ـ که در حال حاضر آژانس بین المللی انرژی اتمی می باشد ـ در این زمینه های بهداشت عمومی ، زیست شناسی و دیگر زمینه ها به عنوان مواد نامناسب برای دفع در دریا تعریف شده اند .
7 ـ هرگونه مواد به هر شکل ( به عنوان مثال جامد ، مایع ، نیمه مایع ، گازها یا در حالت زنده ) که برای جنگهای بیولوژیکی و شیمیایی تولید شده است .
8 ـ بندهای بالای این ضمیمه موادی را که به سرعت از طریق روشهای فیزیکی ، شیمیایی و بیولوژیکی در دریا به مواد بی ضرر تبدیل می شوند در بر نمی گیرد ، به شرط آنکه :
الف ـ جانداران دریایی خوراکی را نامطبوع ننماید ، یا
ب ـ موجبات تهدید سلامتی بشر یا حیوانات اهلی را فراهم ننماید.
اگر تردیدی در بی ضرر بودن مواد وجود داشته باشد ، روش مشورتی موضوع ماده (14) توسط اعضای متعاهد رعایت خواهد شد .
9 ـ این ضمیمه ، آندسته از مواد یا مواد دیگری ( نظیر لجن های فاضلاب و مواد حاصل از لایروبی ) را که دارای موادی باشند که در بندهای (1) تا (5) فوق به عنوان آلوده کننده جزیی به آنها اشاره شده است ، شامل نمی شود . چنین مواد زایدی در صورت اقتضا مشمول مفاد مندرج در ضمایم (2) و (3) می شود .
ضمیمه (2)
موادی که در زیر جهت اهداف جزء (الف) بند (1) ماده (6) می آیند نیاز به مزاقبت ویژه دارند .
الف ـ زوایدی که دارای مقادیر مشخصی از موادی هستند که بصورت زیر فهرست شده اند :
آرسنیک
سرب
مس و ترکیبات آنها
روی
ترمیبات ارکانوسیلیکن ها
سیانیدها
فولورایدها
حشره کش ها و مشتقات آنها در ضممیه (1) آورده نشده اند .
ب ـ در خصوص صدور مجوز جهت دفع مواد اسیدی و قلیایی به مقدار فراوان ، وجود احتمالی چنین موادی در بند (الف) بالا و مواد اضافه شده زیر مورد بررسی و توجه قرار خواهد گرفت :
بریلیوم
کرومیوم
نیکل و ترکیبات آنها
وانادیوم
ج ـ کانتینرها ، تراشه های فلزات و دیگر زوایدی که بصورت انبوه قابلیت غرق شدن در دریا را دارند و می توانند بطور جدی مانعی ماهیگیری یا دریانوردی باشند .
دـ زواید رادیو اکتیو یا سایر مواد رادیو اکتیو که در ضمیمه (1) آورده نشده اند . اعضای متعاهد باید در صدور مجوزها برای دفع این مواد توصیه های نهادهای بین المللی ذیصلاح را در این زمینه ـ که در حال حاضر آژانس بین المللی اتمی می باشد ـ مدنظر نظر قرار دهند .
ضممیه (3) مقرراتی که درایجاد معیارهای راجع به صدور مجوزها برای دفع مواد زاید در دریا مورد توجه قرار می گیرند ، با در نظر گرفتن بند (2) ماده (4) شامل موارد ذیل می باشد :
الف ـ مشخصات و ترکیبات مواد :
1 ـ مجموع مقادیر و میزان متوسط ترکیب مواد دفع شده ( بطور نمونه در هر سال ).
2 ـ شکل مواد ( برای مواد جامد ، لجن ، مایع یا گازی ).
3 ـ خواص : فیزیکی ( برای مثال حلال بودن و وزن مخصوص مواد) شیمیایی و بیوشیمیایی ( برای نمونه : اکسیژن خواهی ، مغذیها) و از نظر بیولوژیکی ( برای مثال وجود ویروس ها، باکتریها، انگلها و مخمرها )
4 ـ میزان سمی بودن ،
5 ـ پایداری ، از نظر فیزیکی ، شیمیایی و بیولوژیکی ،
6 ـ ذخیره و تغییر شکل زیستی در مواد بیولوژیکی یا رسوبات ،
7 ـ حساسیت در مقابل تغییرات فیزیکی ، شیمیایی و بیو شیمیایی و واکنش در محیط آبی با دیگر مواد آلی و غیر آلی قابل حل ،
8 ـ احتمال ایجاد آلودگی ها یا دیگر تغییراتی که باعث کاهش در قابلیت فروش منابع (ماهی ، صدف و غیره ) می شود .
ب ـ ویژگیهای محل دفع و روش ریختن مواد زاید :
1 ـ محل ( برای مثال هماهنگی منطقه دفع ، عمق و مقدار فاصله از ساحل )، محل آن در رابطه با دیگر محل ها ( برای مثال مطلوبیت محل ها ، محل تخم ریزی و پرورش ماهی و محلهای ماهیگیری و منابع بهره برداری ).
2 ـ شاخص ریختن مواد زاید در هر مرحله خاص ( برای مثال ، مقدار مواد در هر روز ، هفته و ماه )
3 ـ روش های بسته بندی در صورت لزوم .
4 ـ رقیق سازی اولیه حاصل از روش پیشنهادی آزاد سازی مواد ،
5 ـ ویژگیهای پراکنده سازی مواد ( مانند تاثیر جریانات آبی ، جزر و مد ، بادبر جابجائی عمودی و ترکیب افقی مواد )،
6 ـ ویژگیهای آبی ( مانند درجه حرارت ، ، میزان شوری ، طبقه بندی شاخصهای اکسیژن در آلودگی ، اکسیژن خواهی شیمیایی ، اکسیژن خواهی بیو شیمیایی ، نیتروژن موجود به شکل آلی و معدنی از جمله آمونیاک ، مواد معلق و دیگر مغذی ها و باروری ).
7 ـ ویژگیهای بستر و کف ( مانند نقشه برداری ، ویژگیهای ژیولوژیکی وژیوشیمیایی و باروری بیولوژیکی )،
8 ـ وجود و اثرات دفع های دیگری که در منطقه دفع انجام شده است ( مانند مطالعات زمینه ای فلزات سنگین و عناصر کربن آلی )
9 ـ اعضای متعاهد باید در خصوص صدور مجوز دفع ، با در نظر گرفتن تنوع فصلها وجود یک ماخذ علمی مناسب را جهت ارزیابی نتایج چنین دفعی همانطوریکه در ضمیمه(1) آمده است ، مورد بررسی قرار دهند .
ج ـ ملاحظات و شرایط کلی :
1 ـ اثرات احتمالی بر مطلوبیت محیط ( مانند وجود ماده به هم تابیده یا شناور ، تیرگی ، بدبویی ، بیرنگی و کف ).
2 ـ اثرات احتمالی بر زندگی جانوران دریایی ، رشد ماهیها و ماهیهای صدف دار ( خرچنگ و میگو ) ، انبارهای ماهی و شیلات ، کاشت و برداشت جلبک دریایی .
3 ـ اثرات احتمالی بر دیگر استفاده های از دریا ( آسیب وارد کردن بر کیفیت آب به دلیل استفاده های صنعتی ، خوردگی سازه ها در زیر آب ، اختلال در عملیات کشتی ناشی از مواد شناور در آب ، اختلال در ماهیگیری و کشتیرانی از طریق ریختن زواید یا مواد جامد در کف دریا و حفاظت از مناطق دارای اهمیت ویژه برای مقاصد علمی یا حفاظتی ).
4 ـ فراهم بودن عملی جایگزین ساحلی تصفیه ، دفع یا از میان بردن یا تصفیه بمنظور کاهش خطر مواد برای دفع در دریا .
قانون فوق مشتمل بر ماده واحده منضم به متن کنوانسیون شامل مقدمه و بیست و دو ماده وسه ضمیمه در جلسه علنی روز یکشنبه مورخ بیست و پنجم شهریور ماه یکهزارو سیصدو هفتادو پنج مجلس شورای اسلامی تصویب و در تاریخ 1/7/1375 به تایید شورا ی نگهبان رسیده است .
رییس مجلس شورای اسلامی ـ علی اکبر ناطق نوری

نوع : قانون

شماره انتشار : 15042

تاریخ تصویب : 1375/06/25

تاریخ ابلاغ : 1375/07/30

دستگاه اجرایی : سازمان حفاظت محیط زیست -

موضوع :

منبع : وب سایت قوانین دات آی آر (معاونت آموزش دادگستری استان تهران)

    

قانون های مرتبط

مشترک شدن در خبرنامه!

برای دریافت آخرین به روز رسانی ها و اطلاعات ، مشترک شوید.